장음표시 사용
271쪽
Liber quartum 53 Habitu esse similes, qui sunt virtute impares.
Vs. 3. sunt. NeveI. Rigali. 2da. Fab. IIein s. Danet. aint. Vs. 3. Aequo animo feras, pro meritis capitur Epit. II. 4. Ioeo, honoribus, opibus, diui. At cI. Saliter haec ita expresis iis, qua uis externa pompa sit: Diess Iahret, diast man dia Bitu juxta te esse, qui mul- in Euferer Gestala sieli gleielitum infra sunt meritis. Gronov. avn lasse, die an Staria unis Vid. ad L. I. F. III. a. Virtus eleieh sind.
272쪽
Cum de sortunis quidam quereretur suis; Aesopus finxit consolandi gratia:
VeΗata saeuis nauis tempestatibus,
Vs. a. Guyeto legendum videtur , finxit hoe solandi erritia: uehnero, Aesopus dixit, aut in A, e coniectura non probabili. Va. 3. sqq. Teste Gudici in Μs. Pith. est nauis. Sio ex lioe dico edidit Neveletus; aed sile Brotiexii NM. Rom. Pith. Vs. a. de fortunita Fortunae hie in plurali de fortuna ad .
uersa. Ita passim occurrit, etsi hoe sensu singularis usitatior sit. Cic. pro Roso. Am. 2 . τι postea neminem alium, nisi δε
runas xestras, acetisara possitis.
Id. Or. post Ted Id. honos vitia ros Iugera malui meas fortunas, quam stiis devorare, quem lo-
eum Desbillonitia produxit in Addend. p. LX. Sic alibi. Vid.
Nota a Sehesseri et Gron vii. Vs. a. Finxit. Absolute. Inistelligo hane sabulam. CL L. I. F. VI. a. consolandi gratia, ae. eius. Vid. L. I. F. XIV. 6. Vs. 3. Vexata. Proprio Geli. L. II. 6. Qui fertur et raptaturnique Atie atque itiue distrahitur. is vexari proprie dieitur. Vellei.
L. II. m. classis eodem Ioeo vexata est tempestate. Vid. etiam Macrob. VI. T. quem Burman. Iaudat. saeuis. Etiam xes inanimatae saeuae die iatur, ut venti, a Cie. de Or. III. 39. Denti erumpunt, saeui exsistunt turbinas. CL L. I. F. XII. ix. I. XXXI. I a. ubi vide. nauis. Per nauem Posses intelligere Romanam x mpublicain, quae a Seiano vexata, eo
oppresso videretur ad tranquit. Iiorem xediisse alatum. Sed nondum fide hona desaeuiissa proeellas indieare videtur Phae dius, immo magis inexebuisse, Tiberio in saeuitiam et omnia
acelera magia erumpente , ut do tit historiae. Buνm. Conisiectura Burmanni partim mihi videtur probabilia; immo vero exediderim, tabulam pertinera ad hominem , nescio quem, quia snim diuisare ausit
notaui ad L. Iv. XV. 4. Nauis. iungendum c. Ierri coepti, vs. 6. Diuili oti h
273쪽
Phaedri Eabularum Aesaylarum Liber quartus. 255
Inter vectorum lacrimas et mortis metum, Faciem ad serenam subito ut mutatur dies, 5
Veteresquo Editiones versu 5. habent mutattir dies, quod Taetexetinendum censent Neinsilia si Benti eius, ita tamen, ut ad Iuleiendum versum τω mutatur pra ponant Di. Secuti, praeter alios, Bipomini, et. Iordens. Sie enim seruatur lectio Codi Ciam , sic Omnia melius eohaerent. Sehiscibe. Olim edidinatii. quod est in Exeerpt. Rigati ii) quia offendebat aures exi lias duarum voeum in is, et tertiae in uar praeter ea IUS. Ie etionem mutatur tune sextinxi posse erodebam. si tres hi versuaeontinuo ordine sine maiori distinctione Iegerentur, nee optas esse mutat tit, quod volobant Scioppius, eui etiam plaeebat mutatus dies, et Metimus, etsi huic quoque in mentem veni Tet, F. a. s. vhi eommutatur dies , vel ut mutatur Teponere, qtiae tantum ruleiendo vexatii excogitata videbam et neque tamen displieebai Rittera hiasii et Gudii lectio, quae quinque versus continuos sine distinetione maiori exhibebat, et sensum opti. mum praebebat. si nauis eoniungeretur cum ferri eo pia et mi. eato dis legeretur. Rurmann. Cuperus Obs. L. II. C. so. p α6i. egi iubet mutnt ni, ut mutat passive ponatur; Cuning h. vero dum muttia dias. CL Exeura. XVIII. ad L. Iv. F. XVI. 3. sqq. m. q. melorum. Vectores sunt, qui loca in naue eonduerant, passagiars . Vid. Bris. aon. de V. S. v. Deetor, et Disis
pontin. A quibus distinguandi nauloe V. 7. 'Distingui enima Ient nautae a veetoribus. Ct.
Dig. L. Iv. Tit. IX. I. B. Ovid.
giurn , navita, vector ero. Cic. Phil. VII. 9. sin. etirim summi bornatores in magnis rompe. straιibus a vectoribus admoneri solenι - . mortis. Recte vidit ei. Tetiehuehe Iitteram s va. 3. 4. saepiris repetitam, ingratum facere sonum. Vs. 5. Sensus: Postquam seis data tempestate serenitas rediit, seu, ut ait B iTmannus, caelo
et aere iam placido et tran. quillo. Graeea tabula rvoς παυσαμένου ναι παλιυ τα- ληνης γενομενης. Ad serenam Deiam. Fleganter Deios prospeeio, habitu, de mari. Ita Virg. Aen. V. 767. sq. quibus
aspera quondam visa maris D. eies - . muttitur dies. Dies proaετε et eaelo poni eonatio uitivido Grono v. ad Senee. Hero. Oet. Iria. et pro sole etiam
poni, docuimna ad val. Flaee. VII. a29. quia ille diem laeti ;
274쪽
Ferri secundis tuta coopit natibus, Nimiaque nautas hilaritate extollere, Factus periclo tum Gubernator sophus: Parce gaudere oportet, et Sensim queri,
Ua. 7. Heinsius et Nimia Mee nnulas hilaritas extollera, via. nimirique natirae fa hilaritata extollere. Posteriorem coniecturam
amplectituet quoque Cuningliamus. a. 8. periclo. Μs. Per. perieulo. Sic vulgo Iegitur; sed iam olim Guye tua reposuit periclo, praeeunte Riuershuaio. mutari vero in hae Te proprio verbo apposite πtitur Phaedrus. Ita et ovid. Ep. XIX. 77. I. Trist. II. x M. Aurmann. Va. 6. Ferri. Pro os rei ea. pit Iohnsonius; aea quid ait serra nauem neseio. Sed ferri est propelli, ut iter promouexet. Ovid. I. Trist. Iv. I . si
tamen haea nauis vento ferieturamieor seri enim ventris et araram auem, ut idem I. Τxiat. VIII. η a. Burm. Meundis salibus. Ventis seerandia, seri Danto amico,
ut Ovid. Ioeci paullo ante eit. Finiti seeundo idem habet XIII. Net. 4i8. eoepti. Vid. ad L. I. II. 3. et L. I. VIII. 5.M. . Extollere. Elatos qu siet stipeThcia reddere, tamquam nihil mali amplius posset accidere. Ita enim si in tali gaudio, ut in metu eontra et luctu laeent. Cie. L. X. Ep. 12. inis eradihili gaudio sum elatus. Sehes x. Val. FIaee. IV. q. ut
moua nune laetis re pectore gau
dia totiant, ubi vide. Burm. Ietet herHehte iahermiathira Fr de rius d in Sehisse. Saliter. Va. 8. Gubernator. AeschyIua I-τ. 776. sq. K: Elevat της σοφος, quem Nepos appellat dominum nauis: Ovid. I. Trist. III. I 18.
obaequituet Lallematit. interpretatur Philosophum et aed rectius Burmanniis Latino xoddi vult doctus, ut Pr p. II. α8. credit et illa suo doeta ρuella malo, . t doetus intelligatur unus qui que artia auae perit Da et experitus , de quo erudite disputat vir doctus. Praeter alia vero laudat Pindari Nem. VII. M. et Claudian. Beli. Gel. an. Va. q. Io. Sunt verba gubernatoria. Paree gaudera est in laetitia modum adhibere.
qtiod dixit Hor. L. II. Od. III.
a. 5. seruare mentem tempertitam
ab insolenti Metilia. Simila modo dixit Varror Sapiens et
275쪽
Liber quartus. Totam quia vitam miscet dolor et gaudium. 1 o
m. IO. Totam quia. ΜS. Pith. Totamque. Vid. Newel et ad marginem Edit. et Gud. Hanc Iecsionem Probat Salmasius; at Heinsius conjicit rotam cieque. bonum ferro 'polosi modica , et malam fortit/ν ae Iouiter, quem loeum elisi Rittershusius. Cie. XI. ad Att. dixit titiitis dolore; Μart. L. VIII. D. M. parciti3
dolore. sensim . Id eat non celeriter, non statim, antequam appareat iusta caussa querelae: non ante damnum et malum
manifestum. Ovid. III. Art. 5. Illa Deltis miles sensim et sapienter iamrahit, ei II. Art. 738. Burmann. Similis Ioetitio est εώς eea v. Ep. Iae. I. 19. Gloss. Philox. gensim, σχολὴ, Notanda et gantia et via voeum parce et
M. Io. Vitam miseet dolor et gaudium. Singularia haec Ioeutio animaduertenda , PTO, vita hominum mixta est dolore et gaudio, quod ita ext Iit Ouid. VI. Fast. 465. Milleae
interdum miseentur tristia Iam ris-. Burmann. qui etiam
no comico in Anthol. III. C. V. P. 3Oo. miacet, temperat. Sehiraeh. Clav. P. I. P. 226. I eii Sehmere und Fretide steli in unser taberi theth. Sattio. Alii seriptores hanc sententiam aliter expresserunt. Vid. Notas
Vrsint, Ritteratiusti et Tollit in P. III. Phaedri P. IN. Laudat etiam Freiushemiua puIehram Aemilii Paulli orationem apud Liv. XLV. 41.
Haee fabula sub eensuram voeata eat a Cl. Iaecta. in O seruati. ad Phaedrum, huic libro praefixis, eoll. Naehir. xv αἰαν T. VI. P. I. p. 67. Tollio ox Aeschyli Persis desumta videtur, ubi v. Us. 6 . sqq. ramdem, sed Paullo fusius, nax.rat Aesopus Fab. 269. Haupim. et Ernest.
276쪽
Canes Legatos oliin misere ad Iouem, Μelioris vitae tempus oratum suae, Ut sese eriperet hominum contumeliis,
Va. s. melioris visae tempus oratum suae. Ita Iegitur in utroque Codico et Rem . et Pithoeano. Vid. Desbillon. et Br tiar. Sed iam olim ursinus corrigebat, moliora vit- ωmpora oratum εu- , cui parent Toll. Desbillon. Brol. Hein ius vero meliora vitae tempora oratiam sibi, quod recepero Bentleius et ninghamus. E si vero moliora te ora cen tes Ο uount apud Veterea, ut docent exempla, a Burmanno adducta; idem tamen Tecte obseruat, non sem per in eamdem Ioquendi formulam eo. gendo acriptores, cum aeque recte melior vita pro relieiotidieatur, ae meliora te ora vitae. Vid. Burm. coII. Nodi ad va. a. Hei natus Ep. VIII. ad Sehessex. etiam Volebat suos, ut xeseratux ad legatos. Hie versus Guyeto su pectus videtur nee mihi τα atiae valde placet. Vo. I. er*eret. Quia in MS. Rem. erat sera arψeret, Gu. Vs. a. melioris uitae remis Pur. Vsurpant Prisei seriptorea bonam vitam pro selici, malam pro infelici. Plaut. Cas. IV. Iv. 17. sq. bonam Dilam mihi dedisti, hujus eum copiam mihi seisti. Saneo. D. 123. POεt med. una felieitas est bona vita. Laudat etiam Burmannus Ovid. in Ibi q41. dumqua redire voles aeui melioris an annos. Ita mala vita: Ovid. I. ex Ponti IX. 51. testo eodem. Desbillonius ad h. I. obseruat a ,,melioris vitae
tempus quid est aliud, nisi temo pus vitae olim solleioris 2 Si
auctor di re hoe voluit, non satis recto commentus eat ἔ ainoIuit, inepte scripsit. Equidem hoe non video; eum Phae. dcua, ut bene vidit Sehessexus, intelligat tempus, quo teΙici rem vitam possent viveTe, quam adhue licuerat. Quomodo animprobabitur, vitam tanum olim fuisse felleiorem
277쪽
Phaedri Fabularum Aeso iarum Liber quartus. 259Fursuribus sibi conspersum quod panem darent,
dius coni ieiebat sesa eriperet. Facilis Prosecto emendatio i Et solet Phaedrua usurpare eum sesa, tum eripere. Vid. L. II. F. IV. a . et L. I. F. XXVIII. xx. Quam emendationem post Hoogstrata num et Mattiar. receperunt moliter. Leonti. Bentiet. Cuningham. TOII. Lallam. Brot. Diponi. Desbillon. Didot. quidua ego Iubena aecedo. At Burmannus retinuit abriperet; nam sde Brol. in MM. Pith. Rem . et Ediit. Vet. vi Rigali. a.
Fab. Nevel . est. sti sese abriperet, quod videtur ortum fuisse a manu emendatriee ex sese ariper a. Sie et alibi in eodem codice variae eiusdem Ioel inueniuntux Iectiones, ut passim an bis obseruatum est. Neinsius, se sutriperet, quod suriiuia magis aciis conueni Te eontendit Buxmannus, licet emendatio sit facilia ex sese tib faeere, as suis. Sehessero placebat, homi. num a eontumeliis, quod vallativa osse dicit, ut Cieero dixiti comploxia parentum abreptos filos. Sed aeque xeete diei potest abripera eontumeliis, quemadmodum Sueton. Aug. 17. simulacro D. Iulii abreptum anto remit. Μaittariua dedit, ut sesa eriparent; Danet. vii sa abriperent. Va. q. conversum quod. Helasiua oonferrum qui.
vulgatum abriperet Aurmannus refert ad singularia Phaedri. et tamen V. L. ad va. 3. sn Va. 4. Consparsum. Com. mixtum. Vid. de hoe pano pigno sitim de Serv. P. 252. 1q. mustror . Neveleto panis roris didus, ut eat apud Plautum Λain. I. II. I 6. eoll. Iuvenal.
vius appellat vieerosum, quia egi ex paleis aee reue. Sehus. Recte hoe Sehessorias et UOOgstratanus plieuerunt. Et Nonnius etiam
Nonnio Mareello do t. Apud quem, Merosum panem farra
minua purgato, nec sordibus aeandido separato, dicendum D teres putauerunti quae verbavidantur vitiosa et Iegenda, panam a farre minus purgato, me sorduus a eandido separa tis. Nam e rastro suisse appa-xet ex Lueilii Ioeo, i ubi far
Canicas , quas furfures ex farra explieat 3 aed alii ex panteolaisse panem hunc tradunt, et ludam dieram. Festus. Mitida
est gentis minutissimae patina
278쪽
asio Phaedri Fiabularum Aeso iarum Fimoque turpi maximam explerent famem. 6Profecti sunt Iegati non celeri pede,
Dum naribus Scrutantur eSCam in stercor .
Citati non respondent. Vix tandem inuenit
turpis et foedias. Virg. Aen. L. V. 358. membra turpia fino. Salilex. vertit ahelha t. e Ioiarent. Explere cogerentux sc. eanes. Cum diserte dicatur, homines canibus dare panem, sursuribus commixtum , inde non potest eolligi, quod πο- Iehat Bitterilitisius , veteres canes atercore pascere solitos fuisse; immo vero simo famem explere dicuntur, quia ad hoe genus erant propensi. Cf. Sehenter. ad h. l. et Not. ad L. I. F. XXVII. 11. Addita haeo ad augendam iniuriam, quod beno monet Tasehuehe V. C. va. 6. 7. Proseri sunt Iegnii non celeri pede. Apte propter famem. Iosehue e. Schesiarus et Burmannus post pede malis lent distinetionem ponere, et Teliqua si e continuare r dum
naribus scrutantur escam in ateriacore, ei ali non respondent. Ita
Sed sortasse va. 6. et 7. melius iunguntur. CI. Lango ineer. tum esse statuit, utrum πε. I. eum 6. an cum B. coniungendus sit. Serutantur eseam instoreore. CL L. I. F. XXVII. xa. Martiat. L. I. 34. Biponti Va. 8. citari non respondent. Vocati, ut illis quasi senatus daretur , sollemni Praeconis. Mercurii, voce, exemploque veteris aulae, at Eonuenire velis lent regem, ut nune lacerent; non sunt praesio , Non Compstinxent. Latinissime dictum. Eat formula iuxta, qua respondere, scit. ad vocem praeconis, dueuntur Tei, qui in iudicium
citati comparent. Laudant In terpp. Cic. Verr. I. I. Verrem
altera iacitona responsurum nonesae, i. e. non praesto suturum
Terentius citatus nequa respondit, nequa excusatus est. Suet. Ner. 44. mox tribus Drhan ad sacramentum etiauit, ac nulla idoneo respondente, certum dominis seruorum numerum indExit.
Sueton. Aug. M. Cic. I. Au. 16. Cf. Brisson. do Form. ant. L. V. p. m. mo. et Ernesti Clam. v. citare. Hisce adde Ioea Rit teralissio notata. Sed istae soli
formulae disseultatem obiieiunt. Nuaquam enim legitur, Iega.
279쪽
Vs. 9. Eos Moretirius et turlatos. Heinsius reos ; sed admodum improprio rei dieittituet hie legati. Malim , Eos Mer- eurius, sod turbatos nitrahis ι ut mox va. I9. et de eleganti usura a.d vid. ad Petron. C. IIB. Burmann.tos adeundi veniam potiisse, vivs. 2I. adeoque nee eitari poterant, nec dici respondisse. Itaque Meuratus et Faber ausis pirantur . excidisse quaedam post versum . nisi quis eumel. ΤEselmehio velit putare, id quod censent exeidisse, intelligi debere ex initio; aut, quod alii .volunt Phaedrum brevita.
tia studio omisisse, canes Post aduentum ut admitterentur, petiisse. Non alienum videtur h. l. notare virtusque vorbi ei. tare et νespondere usum in deis
lectu militari . vhi respondera dieuntur , qui militiam non detraetant; v. Ernesti Clav. v. respondera. Etiam militea, qui
non praesto sunt. eum nomina praeleguntur, dicuntur non resis
virgis eaesis , qtii ad nomina non respondissent. Salser. αν Audiana geladen, stellien rie siehnieti. Ceteroqui, aecedo Cl. Tr se huchio . ad h. I. Obseris uanti r reliqua eleganter et eum delectu , sequentia etiam passim Iepide, quamquam sordibus admixtis. Va. 9. Turbatos. Perterritos, eonfusos sua. M a eum aduentu Mercurii, tum neglecti ossi etieonscientia. attrnhit. Fortitis est, quam adducit, narra indicare videtur, vim suisse adhibitam. Cic. Vere. III. as. adindueitur ra Veneriis, atque adeo attrahitur Lollius. Addo Vere. II. I. init. Vs. IO. Tum Nero. De hae partieula v. Turseli. P. 13πι. multum. Illum nimirum, quo Homerus eum deseripsit , et
quo magistro imaginam eius Phidias expresserat. Vid. Val. Μax. III. VII. ext. 4. quem
id εο hie in rabula humili Phaedrus memorat, ut visum moueat, quas altera dos sabularum) et sorte illudat opinioni vulgi. Qui enim non ita te
xeret vultu auo Iupiter canes, ut concacarent Tegiam , cum etiam in eo nellici deorum Pla-eido vultu omnia concuteret, ut ait Statius I. Theb. 2 a. et
apud Liuiuna XLV. Ω3. Paullus Aemilius Olympias Iouem velut
yraesentem intuens motus animo
fuerit. Aurmann. magni Iouis. Perpetuum Iouis epitheton. Ovid. I. Art. Am. 7 4. et ita
280쪽
6 a Phaedri Fabularum Aesopirarum
tam timentes concacarunt regiam.
Propulsi vero fustibus, vadunt foras:
Vetat dimitti magnus illos Iupiter.
Vs. xa. Propulsi vero fastibur. Heinsius yroyulsi vi vero. Haritia, quia vero modo processit, propulsi ris sint fusimus, sed quaenam haec sermonis acabrities 3 certe debuisset dieare, ne propellerentur. Quare si quaedam interciderint, ut vixi doeti suspicantur, non Oilendere poterit repetitu vocula vero, Pra eipuo eum versu eodem magni epitheto ornetur Iupiter, et s. II. iterum; vel si audaciori esse liceret, et conjieere illud vero deprauatum esse ex ergo, legerem, Ergo pro ulsi furtibus. Burmarin. In repetitione particulae vero, quae nonnulloa omnis dit, non quaerendam esse rationem emendandi, vel intelligi Potest ex iis, quae notata gunt ad L. Iv. V. 41. ubi v. v. L. vadunt. Cuninghamus ruunι foras. Ita inuenias in Edit. Diadot. εtereotyPa.
honta narrat Martiat. XII. 77. Vs. 12. Propulsi - vadunt. Notanda via verbi vadere, quod hio celeritatem notat; v. Cuperi observ. I. a. p. 17. et quae notata sunt ad L. III. X. 26. Hinc apte cl. Sattier. mit Pria in fori trieben, liesen sis da. Non. Itaque Hario Tu vadunt immerito nimia segne videto. Vid. uberiorem Burmaluit ad h. I. disputationem. Vs. 13. φωι dimitti. Rura sum excidisse versum Putatisto Ioco Meursius. Ego eo intra sentio. Vult, eiectos Putidos istos canes, cum Feni sent e regia, prae metia ac Padore penitus voluisse abire; aed Ioueau iratum praecepisse aula, ne dimitterent. Et abire ipsos paterentur sed tenerent in custodia. Itaque statim cum exissent sunt retenti. Sehesser.
spectum Iouis, sed ne redirent ad suos, vetat dimittit Iupiter inihil ergo hic deesse Patet, et salia manifesta est Tatio, cur Iupiter eos jusserit custodiri, qui concacarant Tegiam. Recte haeo cepit Schesserus; non e sequitur , Ut toti ea dixi, munima Phaedrus, qui breuitatem