Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

301쪽

Liber quartu L233 Qui circumcidis omnem impensam laneri, fr5 Libitina ne quid de tuo faciat lucri.

Va. as. Itineri Sie reposui a Cod. Perotti. ΜS. Pith. Rem. et Iibri editi funeris, quod etiam xetinent Brotier. Bipontin. De abillon. At Ieetionem MS. Per. recepere Cuningliamus, IIeuis stager. I rdena. Et praesert TEschuch. V. D. Sio enim hiemeaeius recte videtur. Va. 26. meri. Olim Iegebatur ne quid Itierum. Ita habent multas Miliones et M SS. Pith. Rem . quam lections m tuetur Seioppius auctoritate Plauti , quem ait dieero quid faeinus, quid nomen. Sed eoniicit Sehesserus quod luertim, peto, aliquod ἔqciod placebat Gudio, Gro novio, Ursino, Guyeto, et Tecepe-xiant Penti ei. Dipontini, cl. Iahob. Idem Guyetus tamen, post Ritteratiustum, Fabrum , alios, etiam tueri legi posse putabat, quod Burmatinus praesert τω quod luertim, ut Teri Phorm. I. II. 11. etsi ediderit quid Iuerum. Equidem iam olim xeeepi Ieetionem Cod. Perott. tueri, quae Praeter Ceteras elegans est. Ita ediderunt Cuningliamus, Philipp. Brot. Deabillon. Iordena. sie etiam legi volebat Tolliva. igua mercede accepta, i. e. sordida , peierare audet. Ita

morsus canum non sunt acetii,

L. I. F. XII. II. aed eanes, qui mordent. Vid. ad L. I. F. II. ro. Itaque Tecte cl. Satseruardia rei si dureh nied raraehrgen 'Linoid don Bimmel. Plura dabit Exeura. XXI. CL etiam Notas Ritterati. et Leonhardi. va. ID Cireti meidis. Ini 1 igenda haee de testamento, quo destinctus sumius in funus seri pzohibuit. Est vero elegans πεxbum, quo undique aliquid abradi et demi iubes. Ita So. neea ad Helv. XII. cir meis

sunt peregrinanlium sartanae

quod amputara sartantis dixit Noe. II. I 3. ubi v. Dii heri Notas et de Tranquill. An. XII.

eiretimetuenda est concursatio, et Ep. 89. moralem philosophiametretimeidit. Rurmnnn. Plin. X. Ep. 5a. de sumtibus non neces.saxita, haee ego inposterum ei evmeidanda existimatii; ubi v.

Cellarius; Iuv. XXXII. 27.

eiretimetsi sumtus, aut sublati. Recte Gerihei Mawaehon. Schesia rua explicat, Temoues, nullam

impensam faeis. impensam. Vid. Metiraitia de Funere C. 44. δε- nari. Re ex ad verbum eircumis eidis. M. λ. Libitina. Intelligendi Labii inarii. g. euratores tune xum. Erant ministri Libitinae,

Diuiti sed by Cooste

302쪽

ρ34 Phaedri Eiabudarum Aeso iamia Liber quartin.

qtiae Dea sun erum eredebatur apud Romanos. Plutaretius in Numa appellat επι-οπου τειυστερι του et λη ζοντας ocr sv Θειν, in cujus templo pro singulta mortuis a ingratus num ita soluebatur , et ubi erant venalia, quae ad sepulturam pertinerent. Vid. Κixehmann de Fun. I. 9. et Mouxsitis l. e. C. 16. quoseitat Sehesserua. Hoc sensu vo eem Liuilinae eepit Hor. L. II. Sat. VI. I9. Ubi vide T rient. Autumnusqua gratiis, Libitinae

quaestus acerιae, quem Iocum

etiam Desbillonitia olim pro-doxit, ubi Libitina esplendum pro Libitinariis, qui quaestum, s. vi h e Ioeo Itieνum, saeere dicuntur. IIine ex/νeera Libi tinam pro serali ossicio, quo Libitinarii sungebantur, apud Val. Max. V. II. Io. it. Deere Libitintim. Vid. Amroehii Com

Ian. p. 435 et 4i8. do tuo. De tuis opibus. Plaut. Baeehi d. I. I. 64. aq. ne quid Itieri. Vidε Andr. I. I. 46. Hecyr. III. Iv.

4. quae I ea memorat Burm nisnus. Et ita saeps. Notandum denique in versibus I9. usque ad finem elegans peri dirae eir. eum dueitonis exemplum , in qua asseetus dicendi tam multa membra eum utat. CL Leonh.

Miriseo plaeet elegantissima auari pieluxa. Singulta fere verbia inest via plane singularis. Compara Hor. L. II. Sat. III. 141. aqq. et AuIul. Plauti, ibique paraonam Eue1ionia.

303쪽

FABULA XX.

PHAEDRUS. Quid iudicare cogitet livor modo,

Licet dissimulet, pulcre tamen intelligo.

Va. h. eogitat. Μss. Pith. Rem. itidieare eogitur; aed iam olim Pithoeias emem auit eogiter , quam lectionem secuti plurimi. Perperam tamen Ieetionem Codieum Tatinent Rigali. Nevelet. Datiet. Bentietua edidit praedietira eogitet et sed Buris mannus vexbum praedicare neque necessarium , neque huie Ioeo opportunum esse iudicat. - Gudius eonetur, e coniectuT .

Va. I. a. Senauar Quid invidi liuo atatim meditentur, in animo habe int iudieare, simul ae legerint has tabulas, probe intelligo, Iieet nondum aperte iudieent dissimulent ). Bene ci. Saliter. Hari glaieh derbeid ioin Urrhail utor mlahati piae , So weis iah doch, i aser im Sinna haι - . Litior. Eiusmodi querelas passim o uiae a nam idem, aed alio modo, dixit Prol. Iv. IS Huncohtreetare si volet malignitas eaed Epit. II. Io. Si liuor obtreelara curam voluerit, ubi π.cogitet iudieare. simili modo Prol. III. 16. Introre si missarum limen euitas. Sehesseruacitat Ioeum Cie. Oss. III. qui

Varie iungunt et Buxmannua cum iudieet, hoc aenaui quid eogitet atatim iudicare, simul aetabulas edidero. Censet enim, partieul, i modo etiam ponide tempore proximo et statim subsequente, ut Oid. X. Meti

522. nuper erat genitus, modo formosissimtis infans, i. e. paullo Postquam natiis erat, eum inissantiam ingrederetuT. Iste tamen particulae modo usus non

dum mihi satis expeditus videtur. Alii iungunt voci Iitior nut dor Noid); alii particulaetieet, ut ait sensual licet modo, aluo nune dissimulet, etiamsi non atatim iudieet. Ita Sehon rer. Gronov. Uoogatrat. Walch. Alii explieant demum , Ut coniungatur eum quid. Vid. TMehueh. Gorther mas jei rader 'deia an mir au taἁein det. Vs. a. pulere. Vid. ad sab.

304쪽

α36 Phaedri Fabularum Aesopiarum Quidquid putabit osse dignum memoriae, Aesopi dicet; si quid minus arriserit,

A me contendet fictum quouis pignore. 6Quem volo refelli iam nunc responso meo:

Va. 3. Trea priores huius fabulae versus immutauit Perotitus, et in duos eontraxit: Neu quantua est semper mortalium liuor I Sunt qui quidquid putant dignum memoria. G. 4. dieel. MS. Per. dicunt. Va. 5. contendet. Ms. Per.

Vs. 6. Qtiam. Sie primum

eorrexit in quor. Vs. 5. dignum memoria . Cum Cod ex Pith. et Rem . ita distincte exhibeant , pertinacia est, nolle Obsequi, cum Con-atruelio illa sit vanatissima aeriptoribus Latinia. Vid. exis empla apud Uein a. ad Ouid. IV. Trist. III. m. v. Met. 345. de Ndice 26. et alibi. Vat. Max. IX. II. Ext. 8. Indigna gloνia suae deerero. Add Zinxertingi Promula. Cxit. C. III. memoria vero posteros respicit , unde mala Gallieus interpres, digna

CL Virg. Aon. XII. 649. Plaut. Trin. V. II. M. De hae eon. atructione, possita familiariori quam ceteris, v. Voss. de Conis atr. C. XI. Vechneri uellenol. L. I. P. II. C. 38. P. - . et quos laudat Prasch. Sed eum Phaedrus alias adiungat ablati. Ium, π. Prol. III. 43. Prol. IV. 29. L. V. F. III. 13. haoe Iois

eratio non sin caussa suspecta

scripserat Perottus, aed de oda Anton. da Roον Animadvers. eriti in Martiat. p. 4. Vs. 4. sq. Arrisoria. Plaeti xit, se. inuidia. Ita Hor. I. Sat. X. M. Cie. Att. XIII. ΩΙ. quouis pignore. Non modo di.

Cet, verum etiam certabit, si quia velit aduersari, quanti cunisque pretii pignore deposito, ut id habeat adueraaritia , ni ita esse iudieatum ruerit. Catuli.

pignore esse eontendunt. Gronou.

Haee formula rem certissimam denotat. CL Barth. Adv. L. XXXII. C. 16. Equidem ver

das ea maina Ariete seγ. Vs. 6. Volo refelli jam nune. Pro resolletur statim. Vid. ad L. I. XXIX. 6. Burm. Passim iungunt veterea iam nunc, Pro, jam, vel nuna, ut Tex. Andri

I. I. I 44. eamus jam nunc imiro. Sio alibi apud Cie. Att. I. 8. et Virg. G. I. 42. in quibo tamen locia potest verti,

305쪽

Liber quartus.

Siue hoc ineptum, sine laudandum est opus, Lnuenit ille, nostra perfecit manus. Sed exsequamur coeptum propositi ordinem.

a. s. eoeptum propositi ordinem. Ita emendauit Pithoeus, eum in libria acriptis esset propositum. At Gudius legi vulteoepto Propositum ordine. Hune va. Trietat Perotius. achon istet, forsan rectius. Cf. Tu eli. p. m. 439. et Parei Lex. p. m. 561. v. jam nunc. Vs. 7. me opus fabularum. Va. 8. Inuenit ille. Aesopus. Vid. ad Ptol. I. r. a. Perseit. Intelligonas haee de cultu clxisterno et reserenda ad a Ium, quo exornauit Phaedrus mat xiam, ab Aesopo inuentam. Cum enim perfuit opponatux

τω inuenit, nil aliud indiearo videtur, quam quod supra dixit , maioriam politii Bersibus sen νἐD. Ita et olim explicaullo eum. Sed el. Liange mentem meam non satis intellexisse viis

va. 9. Pergamus in instituto.

306쪽

IIomo doctus in se semper diuitias habet. Simonides, qui scripsit egregium meIOS,

M. I. Reiecto hoe versu Perotina statim incipit. Va. Ω. egregium melos. Guyeto si Tollio seribendum vide. lux egregi mole. Sed cum enat Iage numeri apud poetas ire- quona sit, hac emendatione non opus est.

Va. I. Quod Phaedrua haefabula refert de Simonide, alii, ut Galentia in Protrepta ad aristea C. u. et Vitruv. Praes. L. VI. narrant de Aristippo, Phi-Iosopho Soeratico, nisi quod hi duo do Ioeo dissentiant. Viis ruulua enim pro Syraeusania nominat Rhodios. Plura legi possunt in obserti. Menagii ad Laεrt. II. Segm. 75. Compa-xasso itiuabit Vitruv. Praes. L. VI. ubi Aristippus inlex alia dieiti Gusmodi possessiones at

lariea ineris syortera Piariari, quiae etiam a naufragio una posissent enatare ; namque ac vera praesidia sunt vitae, quibus neque fortunas tempestas , iniqua, neque publiearum rerum mutatis,n.quis belli iastatio potest nocere.

Va. a. Simonides. De Simo. vide, poeta Graecorum lyrico, Cea, maria Aegaei insula, CyelaAum vna. Orto ι de aetate, qua vixit, sin ea enim destitisenda viri docti non consen tiunt et de varii generis aeriptis vide Fasrie. B. G. Vol. II. p. 142. aqq. et Reisen des jungen Anachars. T. VI. p. 5154 sqq. vers. germ. additia Ritteratius. et Gud. Notia et quae notantur

in P. II. Phaedri ad h. i. Eius mentio honoris ea apud. Ge. de Or. II. M. et Quinetit. L.

X. C. I. et XI. a. melos. Caris

mina lyriea a dietum singulari numero pro Scripsit enim Simonidea inter alia, varii generis praeeipue Επιυλια Va. 5 et E se: uin, de quibus videndus Fabricius

I. c. p. 147. Uine metietis di. etua. Plin. VII. M. et M. The. mistius vero Orat. I. eumdem vocat μελοποιου. cf. Burmann.

qui laudat Munckex. ad Hygin. F. 27 . et Gisan. Ind. Lucreti in Melietis. Simonidem pri- reum mercede Erravi in seri' aisso, legas in SehoI. Pindari ad Isthm. v. va. s. ex apud

307쪽

Phaedri Fatularum Aesomiarum Liber quartuS. 239Quo paupertatem sustineret iaci Iius. Circuire coepit urbes Asiae nobiles,

Μercede accepta laudem victorum canens. 5

Vs. 5. mereede aecepta. Ira Iegitur in ΜM. Pith. Rem . at Vet. Sed IIeinsius vult pacta mercede, qua Iocutione ut iis tuae Quinctilianus Lia XI. C. s. narrana historiam de Simonida, a Diis seruato. Placet ista emendatio Graevio et v. Burmann. Syllog. Epp. T. IV. p. 196. nec non Sattiero, qui vertit, umden aiasbedungnen LMn; HoΟgstratanus Vero, Lallemanti neo non Editor edit. stereotypae recepere in textum. Erat vero pacta morcede saepe et eleganter dicitur, quemadmodum docent exempIa in Not. Heinsit, non Vbique tamen debet eontra e dices obtrudi. v. Burmann. laudem. Caninghamus laudes.

mercenaria ejusdem Musa Coninsulendi scriptores, qui citantur in Fabrio. l. e. p. 143. Sed historiam naufragii Simonidia fabellis adscribunt Dan Gooris in Dias. do Simonido Ceo, poeta et philosopho, P. 63. sqq. et de Boisiγ Hist. de Simonida in praef. ad Edit. s. p. X XXI. Vid. Fabricius I. c. coll. Menag. ad Laεrt. II. Segm. 73.

Fragmonia carminum Simoniis

dia collegit , praeter alios, Brunckius v. C. in Analeci.

vol. I. P. 12O. sqq. egregium.

Plato de Rep. I. Vol. VI. P. 156. Bip. Σιμωνίδη γε ου ραοι ove τιστεῖν, σοφος γα ρ και θεῖος. o , quae intelligi possunt

de earminum praestantia et exisquisita Simonidia sapientia.

M. S. Sustineret. Vid. ad L. Iv. F. X v. 7. PauPerlatem. Poesis Simonidia mercenaria

displieet Callimaelio: ἡ γαρ

cireuiro praedia. Vs. 5. Μοcede a via. Non erat hoe olim turpe in Graecia, pacisci de mercede carminis,

ut eolligi potest ex Pindar. XI. Pyth. 64. sed infamis praetexalios auaritia Simonides tuit, qui malebat oeulata fide vii.

Et praesentem pecuniam capere, antequam caneret. Quare recte accepta mercede eanens, non ante

canens, nisi Recepisset. Unda melius Gallieus interpres ver

308쪽

2so Phaedri Fabularum Aessylarum Hoc genere quaestus postquam locuples factus est, Redire in patriam voluit cursu pelagio,

Pisoniinia sed iam olim Teeepi verioxem Cod. Pexoti. Ieetionem redire, quam reposuerat e coniectura Tollius; quae etiamplaeebat Ileusingero. Eamdem Teeeperunt Lallem ant. Brotier. Icitdona. Cursu pelagio. In Editia Bitteratius. Et Neveleti est,

cursu pelagi.tisset, reeeuant lvi reeompense par ananee. Ita Sallusti Iug. LXXXv. quaa ante vestra ben

feta gratuito faeiebam, ea ut,

iaeemia mere da, de eram, non

est eonsilium. Vida plura dam excenaria Simonidis Pohat ei auaritia Aelian. VIII. a. Burm.

Burmanno a edunt pIurimi, Propter auaritiam, qua araissa dieitor Simonides. At eum everbis mareeri Meepta solia vix

probari possit . quod volunt

interpretea , ego mallem eum Wophensio Miso. Oba. Nov. T. X. P. IM. haee interpretari, mercedem aeeipiens, atque ita vietum sibi qua Tens. Nam

test . Simonidem praesentemPoeuniam non aemper cepisse,

antequam caneret , id quod etiam video obseruari a De billonio. Notanda tamen Impida hiatoria, quam de Simois nide Barrat Aristot. Rhet. L. III. C. a. reati a Rittera husio et Fabro, eo li. Not. Q. Sehuliai ad h. I. Vietorum. In ludia Graecorum gymnieis. Ita e .einit Simonidea Iaudem victo Tis cuiusdam pyetae. Vid. F. Iv. 4. 5. h. I. Et quis ne eit, totum Pindarum eiusmodi eonstare laudibus 2 laudem ea. nans, i. e. Iaudationem. Μox F. XXIv. s. dixit, aeritera

Vs. 6. me genere quaestus. saliter. Dureh dies Gersorbe. Va. 7. Cursu pelagio. Poe. tiee die tum . Vocem eursus de nauigatione proprie vari AH, multia, at opus Esa Et, exem

plis probari posset. Vid. P. III. Phaedet ad h. I. Sed pro eursu polagio Ouidius dixit, propositos pelagi dimittere euratis et Val. Fiate. vero I. 483. Argon. Ea

dedit aequoreos eaera duea lenis dera eursus. Ceterum pelagius vox rarior. Pheseras pelagias,

pro margaritia, Petron. C. M. Voluit eursu patagio. Immo ne. eesae id tuiti quoniam Cea, pelago circumclausa, PetebatuT. Sed verba a uetoria nostri paullo benignius explicanda sunt i et qtiam uia cursus peltigius nil aliud, quam nauigationem, ai.

309쪽

Liber quartus. 291 Erat autem natus, ut aiunt, in Cea insula. Adscendit nauem, quam tempestas horrida'. 8. Bipontini ediderunt post Cuninghamum: Erat autem. νι aisnt, natuae in Coa iMulo. Ouvering. conjicit, erat anim. Cea. Ritterahus. Nevel. Ursin. Danet. Μaittar. Didot. al. Ieiagunt Ceo I. Geo, a primo casu Gos, qui et ipse usitatur.

Teste Neveleto d marginem Edit. in ΜS. Pith. scriptum erat Scithia: at notanta Heinsio in eodem Cod. ΜS. Sithia legitur. Pro quo vix doctus emendabat Cea. Et ita apud OVid. VII. Met. 363. xescribendum docuit. Cea quoque apud val. Μax. I, II. VI. 8. in omnibus ΜM. legi, Gudius testatur; Salmasiva vero ad oram libri notauit legendum esse ex veteri libro Cua

insula. Plin. H. N. L. IV. C. 12. Gol, quam nostri quidam Ceam dimore. CL infra Notae. Va. 9. Adseandis. Hotasiua hic malit escendit i sed Ileel hoo vocabulum probae sit notae, non tamen ubique intrudendum puto, ut saepe viros doctoa nimia hoc assectasse video. Et tentauit etiam Hei ius supra II. IV. 6. Burmann.gnifieare videatur, hie tamen Gaa naniae Hor. II. Od. I. v. aeeipiendus est pro peregrina. et Camenae Coae apud eum damtione, alue circuitione mariti- IV. Od. IX. 7. Vid. Iani adma. Intellige itaque, volutiae Hor. II. Od. I. M. Cum hae Simonidem, quemadmodum προ insula confundunt Ceam insuisbes Asiae minoria, a mari r Iam in ora Asiae, o Tegione motaa, circumierat, aio mari. Halicarnasai, aut Cnidi potius, timas pariter circumeundo in quae vallativa Cos, veI Coos patriam tandem deuenire. με- vocatur, de qua Plin. L. F. Billonius. 51. s. 56. quo in Ioeo omnes

Vs. 8. Coa. Insula maria Harduint MM. habent C a noti Aegaei, G Me Κεως, Κως, Κεμι, Cox, teste Gesnero, in Thos de qua v. Plin. L. IV. C. I R. L. L. Hanc male quidam ata. Mel. M. it. Rersen des jungere tuunt Simonidia patriam fuisso. Anne G. T. VI. p. III. aqq. G. 9. Adacendit. Proprium Eiusdem meminit virg. G. I. Verbum in hac re, Ut et eo 24. Hodie na , rea. Patria δcendere. Vid. Cuper. III. Oba.

Simonidia ruit Iulia, oba, sita 1. p. 269. Ter. Adelph. IV.

in Cea insula, teste Strabone V. 69. obiis, Periit, nauem adis L. T. p. 744. sq. C aub. Fude cendit. A manu. re est

310쪽

Phaedri Fabulliarum Aeso iraruma 92 Simul et vetustas medio dissoluit mari. xo Hi Zonas, illi res pretiosas Colligunt,

Va. Io. Simul et Betustas. . Et abest in Μs. Per. dissoluti. Renilei. tit dissoluit, sollemni moro, quod si admittatur, inis dicaret, inoa couegisse Eonas et rea pretiosas, postquam disinaolnia nauia jam esset; quod absurdum. Sed in vulgata Ieetione eolligunt v tores Tes: dum vident in eo eas , ut dissoluereturna uia, Cum praesens periculum et instans viderent ante oeulos. Et ita hie dissoluit nondum ipsam nauis dissolutionem, aedinatantem notat, ut viri docti notarunt apud Suet. Caes. m. eum aduersariis pepigit, id est, voluit pascisci, et alia apud alios. Ita apud Lucam Euang. V. 6. διεli πυτο δε το διατυμ, diνtimpebatur rete. Quod si fuisset ruptum , elapsi rorent omnes viseea; sed in eo erat, ut rumperetur. Ita Iudas o παqui moliebatur prodere, Matth. XXVI. a5. et ita Gractei et Latini passim. Praeterea Holnsius volebat dissolυuni, quia tempestas et vistustas hoc requirere videtur; sed quot loca corixigenda essent, si hoc ubique esset obseruandum, ut multis ottendimus ad Ovid. II. Art. 8 i. et VIII. Met. 79o. ubi pro albitrio et Tatione metri saepe variasse poetas docemus. Burm. Va. II. Eonas. Non absurda est auspieio Heinsit, non ipsas sonas, sed Tes pretiosas, in Eonis Teconditas, voluisse sexuare, horrida. Imitatio Horatii, qui M. II. Eonas. In quibus Epod. XIII. I. Horrida tempe- peeuniam portabant. Martia I. aras eaelum eontraxit, et Ouid. M v. 35i. Vnde ronam Wrdi. IV. ex Pont. X. M. Horrida disse apud Hor. II. Ep. II. M. Mrmni ictim cur mare durer i. e. viati eum. Gronos. Eleis Aiems. Burna ann. ganter Gra hus apud Gellium Vs. 1 o. dissoluit. Vid. V. L. L. Xv. C. Ia. gonas, quas ad h. v. Sehis. Proprie de na- plenas argenti extuli , eas emuibua fraelis, quia et eontexi prouineia inanes retuli. Ait Meuntur. cuius hoc est oppo- tarshus. Laudat quoque Buris altum. Ovid. IV. Trist. VIII. mannus Liv. XXXIII. M. ubi 180 de nauibus, ne temere in asermo est de militibus argen. -diis di so kantur aquis. Sehen tum habentibus io Eonia. Ilia Ier. Adde locum Tae. Atin. adde exempla in Not. Sehesser. XIV. 5. quem profert GTO nov. De hae voce es. Clav. Suhiraeiunae dissolutio nauigii sequebatur. P. I. p. 394.

SEARCH

MENU NAVIGATION