장음표시 사용
331쪽
Vsus poetae, ut moris est, licentia, Atque interposuit gemina LedaE sidera, Auctoritatem similis reserens gloriae. Io
Vs. 8. De varia Leetione huius Ioei Iegendus Exo. XXIII. ad h. v. Va. 9. Atque. Deilo potest est subintelligi sub mus. Ali ter eum Guyeto seriberem apta quod etiam placet malchio).
Burmann. Vide tamen mox ad Vs. Io.M. Io. Atietoritatem similis referens gloriae. Bentleius eneris
uana egregium hunc versum, legit: laticioritatis illa reforens Iorem et furor m Begotii rung), ut Ovid. Iv. ex Ponta II. 25. Impetus illa a er qui
inepto etiam Gallicum inter pretem video vertisse, Pimpetuosita de son esprit, qua voc
puto Gallos de vitio violentae mentis uti. Epit. III. 1 . cubivido) dixit, eontinetur spiritua.
Va. 8. Poetae. P x enalia. gen numeri, pro, Poetarum.
Pluralis sesequentior. Sie Buxm. eitat Ioeum Cie. de Or. III. M.tieentia poetarum Ovid. III. Amor. XLI. 4I. Iirantia vatum. Vi moris est. CL L. V. F. I. 3. Quinetit. I. c. more Poetis frequentissimo ἱ Cio. I. e. in quo
multa ornandi caussa , poetarum mora, in Castorem aeripta
ea Politieem. Schwabe. Prae ceptum hic aeeutus est Simoniis
das illud, quod ἰneuleat Aeti.
atotelea in Topiciar ut si rea. iotia nobis inanior, aut steriis Itor obtigerit, ilitie orationem dedueamus, ubi abundare, et a proposito digredientes velut
in eampo libere exciarrere atrique Exsultare possimus. Quod et Pindarum saepE factitasse videmus, et Horatium aliquanis do. Ritterahus. Va. 9. Inte osuti gemina Ledrie sidera. Digressua exiit
in laudes Castoris et PoIIueis, ut ait Quinetilianua I. e. Erant Ledae uxoria Tyndari , siti, pugilatu elari et nobiles, IIox. I. Od. XII. 25. sq. Hinc mox
vitietoritas similis gloriae), missi denique ad sidera. Fabula notissima. Senee. Herc. Fur. I. 13. elara gemini signa Tyndaridae; vox. I. Od. III. a. fatres mistinae lueida sidera. Interposuit. Cr. Prol. II. 9. et Prol. V. I. Sehis. Nempe ex mplo illorum graui auxit laudes. Trsehue a. Vertunt, einmischen, einwehon. Va. Io. Auctoritatem similis referens gloriae. Id est, illam gloriam, aeuieet vietorem Mae
332쪽
314 Phaedri Fabulam n Aesopiarum Opus approbauit; sed mercedis tertiam
artitia. Sod Toete haee Testitauit Harius. Aur nn. Ita be non1M. Pith. Rom. et Vot. Edit. In Ius. Per. a tores raptae. Inde Satiadon. Et Philip p. frustra emendati ree Auctores clytae s. r. gloriae. Brotiar. Leetionem Cod. Per. Burma unus tolera.
bilem iudieat, si apte pro iaptae legatuT. iis Itidia saeris Insigriem osse inde probans, quod Castores, in ludia similibus victores, egregie fuerint celebrati, unde auae laudationi et Iaudato Pyι
elae auctoritas Eccederet, Deo
pro leui ro haberetur haec egressio in laudem Dioscurorum. Gloria vexo est proprie honoret laus illa, quae ex bellis otiaciis sortibus reportatuT Vt vidimus L. I. F. XI. I. Sed non minox habebatur apud Graeeoa, in Iudis sacris victo. Tem Pronuntiari , quam ho-atium in aete. Ne ergo verbia gloriam hane laetare vanis vi deretur Simonides , ostendit hae insignea suisse etiam Ioui asiloa r et haec est auctoritas,
sive exemplum, ex quo iudieari de gloria debet, et quaviatur ad celebrandam gloriam Scopae. Haeo probaro nihil
attinet, eum ipsa Lexiea suppeditent satis auetoritatis, unde hane voeem de Iacto, quo Oxemplum praebetur aliis, sumi
Va. xx. Opus iamrohauit. Opus approbat redemtor , veI quisquis auscepit, Cum ostendit, illud ex lego perlaetum
seu paeto Ioeationis eonuenien esse , quo facto illud pjobojia Censore, si publieum est, veIquocunque locatore, dieitur. Sie Apul. Me t. VI. ante istam
Desperiam opus expeditum appro
bato mihi. Gesner in Thes. v. approbo. Seilicet Simonides titi. qui sub eerta meroedo id ab
eo exegerat. Sollemnia verba. Vitruv. IX. C. 3. Hiero coro nam immani pretio loeauie faciendam, et aurum vid saeoma rependia revimtori. Is ad tempus opus manu Iaerum subtiliter
regi apyrobauit. Sehess. Malatiaoe nonnulli ad Scopam Te axunt , ut Gallieus interpres, qui xeddit, Seopas temolanaestimer os vera; Guyetus, alii. Nam conductores approbalant, Ioeatores probMant. Ita Iereloqui veterea solent; itaque pycta probat, ut Liv. Iv. C. M. Censores qui aciI. Ioeauerant .illam ρublieam in eampo Maristio probauerunt. Vid. Grater. ad Sonee. de Clem. I. x5. Gro nov. ad El. Quaest. Nat. VII. 16. Buxm. ad Quint. Doel. VII. Prine. Haec e Not. Bumann. excerpsi, qui et alios laudat.
333쪽
Accepit pariem. Cum reliquum pOSCeret, Illi, inquit, reddent, quorum sunt laudes duae. Verum, ut ne irate dimissum te sentiam, Ad coenam mihi promitte, cognatos volo 15Va. Ia. Rel quum. MM. Pith. Rem . et multae Editiones, Bittorshus. Novel. Rigali. a. Fab. Vrsin. Sehem Maittar. Brol. al. haboni Hliquam: quod δε duabus partibus diei non potest; duae autem reaiahant, eum Simonidea i rtiam accepisset paristem . altera Castoris . altera Pollueti. Leon hardua tamen rotiis quum Teti eri posse censet, at ara hintelligatur moreaedem. aliachius etiam reliqua legi posse putat, vel reliquas, ut iam iam eoniecerat Gudius. II ein s. eumqua reliquum. Cf. Not. ad h. v. Vs. 13. De v. L. huius Ioel videndus Exe. XXIII. ad h. v. Va. 14. CL Excura. XXIII. ad h. v. Va. 15. Ad eoenam mihi promitte. Perciti. ad eo nam meeum veni, quod non aecedit ad elegantiam vulgatae laetionis. Vid. Buzmann. in prael. a. I . Reliquum mereedia.
Relisutim h. l. est quadriaγIlabum, ut L. I. XXXI. 15. et III. IV. a. Vid. I siua in Senari p. I 36. et Deabillonius, laudans Ioeum GelI. L. V. C. IO.
ut supra va. 5. ubi vide. In. telligo Castoria ea Pollueis. CLExe. XXIII. ad va. 13. At aiquia retinere velit Iectionem, quorum sunt latissis diana , suta intelligendum partes , ellipsi Irequenti veteribus, qua in numeralibus omittunt partes. Sic Cic. Att. I. Ep. II. timoris tibi primas defero. Istam ellipsin erudite illustrauit Gudius. m. I 4. Sensus r Verum ut aen. tiam cintelligam), to non disceis data hinc iratum, ad coenam mihi promitte. DesbiIl. Satit r. domis ieh dieh nisAt uneustriedenoon mir lasse. Vt ne. Hae particulae non raro ita junguniatur, ut Graecorum ινα μη, quod multis exemplis eonfriamauit Burmannus, laudans Iae. Gronov. ad Cic. I. Ep. ad Q.
F. I. n. 25. Senec. IV. de Beianet. IO. an hoc indicamus, vena demus henaseia sine raste.
Et ita saepe alii. Va. I 5. Ad eoen m mihi promitte. Formula inuitantium propria. Plin. L. I. Ep. Ististis tu promitiis via eoenam. nec Denis. Senec. Suas. a. ego
334쪽
Hodie inuitare, quorum es in numero mihi. Fraudatus quamuis, et dolens iniuria, Ne maIe dimissus gratiam corrumperet,
Vs. 16. es. Heinsius, ut sensus sit apertior, refingit esto. Idem adseripserat etiam orae codicis sui, posse legi, quorumoris in numaro mihi, non improbanto Tollio. Quibus conieci xis, cum vulgatum Probum sit, non opus est. Cf. tamen Hurm. Vs. 18. male dimis3us. Vulgo Iegunt mala dimissam, et explieant, ne male corrumperet gratiam , si eam dimitteret et xeeusaret oblatam, ita, Vt mate, quod interpretantur, imprudenter et eum suo detrimento, quemadmodum male muleatus L. I. F. III. Teseratur ad corrum eret. Vid. Scitesser. At cum alii dimissam sine sensu legi atatuant; Gronouius suspicatur, Phaedrum aeripsisse, ne mala commissam gratiam dirumporet, et exponit, amicitiam, tenui filo pendentem et vix cohaerentem, dissueret. Hanc e conjecturam vir doctua exemplis fulcire studet, quae videri possunt in Notis Schesseri, quibus adde a
Not. Burm. locum Petron. C. CXIII. veritus ne inter initia e uniis gratiae recantem cicatricem r cineret. Graevio vero naad prandium promisiISem, x. E.
coenam ne promittat. Nos lxi, riah bπ einem turagm. Schw. Vs. 16. Inuitare. Pugiles nempe victores magno conui. uio solebant victoriam suam celebrare, ne sedulo Prouidebant, ut ne hinc abesset, qui Iaudem ipsis scripsisset: Sco. Pam ergo Simonides ejusque
conuiuas induceret, ut se esse Iratum crederent, si ad coenam non promitteret. De billon. Quorum es in numero mihi. Ita loquitur ex consuetia dine veteri,
qua blandientes patrem aliquem, aut fratrem aut eornatum appellabant, teste Terentio, H ratio, aliis, ut hic Faber comis modo obseruat. Sehess. Vid. Ter. Phorm. III. II. II. Tu
M. I 8. Sensus: Ne si non promitteret ad coenam , male, ideoqite iratus dimitteretur a Pycta, et Tumperet, perderet Omnem gratiam, i. e. amici. tiam, sicque prorsus alienaret
335쪽
Promisit. Rediit hora dicta, recubuit.
mala commissam gratiam eorrumperet dictum videtur, ut malaeohaerens eoneordia Vellei. L. II. C. 47. ad quem locum conis
aulendi Bipomini. V. Ep. 35 . Graev. ad Nic. Neins. in Burm. 5γ ll. Epp. T. IV. p. 422. coll. Ep. 355. ad Graev. in Syll. Epp. Τ. Iv. p. 4υ9. Gudio et Heinsio, quibus praeter
Pen lettim et Burmatinum, obsequuntur alii, placet dimissus, ad quod male Te rendum. sensu, quo dixi. Aliam Bui manni conjecturam, quam ipse dicit temere tentatam, et eui IIeinsii et Gudii emendationem praeseri, nee non violentiorem Harii mediet tiam praetermitto, sed consulant, quorum interest, Notas Burmantii. agmen elaudat obseruatio Deabillonii r ,,Sen. us , inquit, este ne oblatam sibi gratiam , alue amicitiam maIo dimittendo eorrumperet. Plana, opinor, ibi sunt omnia; mi. Toxque hunc loeum a Burritanno, Benileio, Gudio, Gronouio fuisse tam laborioso vexatumr qui mihi quidem nodum inaeirpo qnaesiisse videntur. Quia neget, gratiam hic idem essaac amieitiam 2 Bono autem latino amicitiam diei posso dimis-
anm, sorte non crediderint i at Cicero de Am. a I. amicitias nonis ritimqunm dimittendas commemorat. Lectio ergo, quam Teu
cauimus, non erat, invitia MSs. Codicibus, vel ribusque mulistia editionibus, repudianda. Mihi quidem , ut ingenue fatear, leelio dimissus non magno placet opera, maxime cum hominem, a quo iamiam male
rumpere explieant, amicitiam Tumpere, fero, ut Ovidius di. Hi in Ibin clo. gratia rupta. Vid. Burmanti. Equidem veris
as mia tam riteha ganaiiah Eumoderben. Burmannua eoniicit, voluta ae Phaedrum iterum notare auaritiam Simonidis, qui Iieet fraudatus esset mercede,
nolebat tamen hominia tam nobilia et potentia gratiam perindere , ne indo in ludibrium
veniret aliorum, qui hoc exemplo ivdueti, postea similem illi stati dem facerent, quoties Deorum laudos immiseeret Iavis dibus vietorum in ludis sacris. Quare voluisse interesse conui uio et dissimulare iniuriam, nasi male dimisatis et ideo ira. tua nbstinuisset, Teliqui seirent, ipsi mereedis paetae fuisse a negatas duas partes, et foris idem deinde Iacturi essent. a. I9. Promisit. Vid. adus. I 5. hora dicιa. Constituta.
336쪽
s18 Phaedri Fabularum Aesamurum Splendebat hilare poculis conuiuium; a
Magno apparatu Iaeta resonabat domus: Duo cum repente iuuenes, Sparsi puluere.
paullo ante praecesserit irate dimisrus'. adeo quidem, ut da vulgata dimissam ulterius cogitandum, et Desbillonii plaeti a Ponderanda putem. CL Ephem. GOt Ling. stnn. 1781. Parcie. M. Vs. x9. nediit. ΜS. Per. radit. Vs. ai. Laeta. Rigaltius edidit laste. Guyetus Iate, quod intempestiuum es o putat Burmannus; Heinsius lauta conjici bat, ut ita et apud Silium X. 576. lautas mansas Pro laetis reis ponebat a sed π. Drahenb. Notas. Vulgatam laeta recte tuetur Buxmana. Vid. infra Notas. Laeta etiam habent veteres Edusiones. Hic versus deerat in Cod. Per. Vs. 22. Duo eum reρente. In vulgatis, et Nevel. Rigali. R. Fab. Leonti. Ricliter. est, repenta cum duo juvenea a. P. quem versum HOogstratanus nullo modo dimetiri potest, nisi duovi L. IV. XI. I9. Re buit. Ita non Taro, Pro, aecubuit. Vid. Hor. III. Od. III. xx. I. EP. V. a. Plin. L. IX. EP. 25. n. q. Non pauca exempla collegit Ex Mailial. Anton. de Booy , V. D. cujus vide Animadv. crit. P. m. Graeci αυακεῖσθω. Vs. sto. Θlendebat. Proprie splendere de conuiuiis et eorum
Iauto apparatu poni , docuit Corda ad Virg. I. Aen. 657. 64i. Biarmann. hilare poeulis. Id est, quod hilarabant pocula. Via g. Eel. v. m. Et multo inis primis hilarans conuiuia Baccho. Desbillon.
Vs. RI. magno amaratu. Instrumentorum musicorum inis
a celebrabatux conuiuium hocce apparatissimum; eui sumuI indieare possit poεta are pitum tali in re solitum. CLPlin. L. I. Ep. 15. n. a. Laeta domus diei lux ex sollemni to mula. Vid. Ioca Ovidii, a Burmanno adducta IV.Fast. 645. Tota domus laeta sat cet. III. ex Pont. I. 155. sq. XVI. D. 91. Apto vero laeta , celebr batur enim vietoria dominitio e conuiuio. Besonabat.
337쪽
Liber quartu LSas Sudoro multo dissuentes, corpore
Humanam supra formam, cuidam se Io
vox ait monosyllaba, quo nil durius. Hine varie emendalum. Heinsius et Gudius, quos sequitux Walch. repenta eum juvenes duoe Benileius et Buran annus repente duo eum juvenes. SeeutiGIIemant. Brot. Desbi Ilon. Bipontini. Sed ΜS. Per. habet duo eum repente j. quod olim recepi post Heusingerum: sic enim verborum ordo videbatur esse concinnior; siequo edidit ei. Iordens. Vs. 23. Sudoro mullo dissitientes , eo ore eet. Vulgo sudoramulto dissitientes eorpora, ut eorpora sit Graecismus, apud Latinos poetas frequens, atquo etiam apud historicos obvius, quomia admodum L. IV. F. XIV. II. Ita ediderunt Brol. et DeabiIIo. Ditis. Nonnullae etiam editiones, ut Ait terstitia. Neve . Ursin. hahent desuentes . etsi iam olim Bittersitusius conjiceret di Iti. anies. sed probant viri doeii Ieetionem et distinctionem Sehes rexi, audore multo distientes, eorpore s. h. I. quam tamen non Va. 23. M. Corpora huma. nam supra formam. Forma hio
staturam totius eorporis notat.
Vid. Salmas. Merc. Plin. P. 42. h. e. Nam ita solent fingere, maiores, et etiam pulchriores apparere deos, et imagines etiam defunctorum, ut Ovid. II. Fast. ω3. Puleher et humano major, trabeaque deeorus Romulus, sed Mee nolissimar unde patet laismen, quam male formam do solo vultu sumserit Gallieus interpres, paroissant is leur xi. snga plus que dos homines, deistitiisset a leur sttitura, vel, trillis. No vero offendat quem eorpora, de duobus dictum, pro eomoruus, poεtis hanc nume Toxum enallagen osse familia. Tissimam, sciat. Sie Ovid. III. Trist. III. 69. atque utinam Re
reant animavi cum eo Ore risis
atrae , Pro, cum eorporibus. Id. Iv. Met. 4i s. et passim. Et ita etiam de uno homine compora saepe di eunt. Ovid. I. Metisa . de Daphne, nudiabant ectriapora venti. Et aaopius alibi. Rurmann. A Suet. Ner. I. hi duo voeantvx jutienes gemini augustiore forma. Hisco addo Iustiti. L. XX. e. 3. Serutilo.
Phaodrum eredo do seTiro, conἀn i iis epulantibus ministrante, diminuituum serui Ius Usurpagisse, quoniam eiusmodi aeruitam poeillatores, quam alii huius generis, pueri erant. I. E. I. ineleh in Poeillator. Phryg.quao Dissext. exstat in Aet. Soe. Lat. Jen. Vol. II. P. 159.
338쪽
s sto Phraedri Fabularum Aesopiarum Isandant, ut ad se prouocet Simonidem; 25
Illius interesse, ne faciat moram. Homo perturbatus Excitat Simonidem. Vnum promorat vix pedem triclinio,
admittit Walehius. quia eorpus abluero etiam dixerit CariIus pro ae. Iline diffventes eorpora audore, reete diei eontendit. Non negat hoe Burmannua, sed et disti ra sudore simplieiteratne τω eorporia , vel corpore diei non inconcitane posse probat ex Apul. L. I. Met. sisore frigido miser persuo, et L. II. Laido sudore di Itiens, ut Neinaitia pro risuans malebat. Ita etiam Plin. L. XXI. x3. Nam ei sti re di luunt, teste Schess. Va. 26. a7. Hi versu a in MS. Per. desiderabantuae. Va. Q. promorat. NS. Pith. moverat. Vido Gud.
Va. Is Prouocet. Extra do. mum , foras vocet. Ter. Eun. III. I. 5a. sq. Piamphilam eanis ratum prouoeemus, ubi Dona. tua r eleganter , quia illo forisast, haso intus illum intromit. Iamua , hane prouocimus , haec est in serbis poetae germana pr peieras. Sic prouisare. videre,
quid soris geratur, et similia Terentio et aliis usitata. Burm. Alia exempla vid. In Not. Sehesseri et Desbillon. CL quo. quo L. I. F. XI. II.
Va. 26. Illius interessa. Hoc est, rem ipsi grauem nuntianis dam. Tasehucia. va. 27. Perturbatus conspeetutam augustae formae. Sehesse irat. Male Sehesurus, inita terstitia. Hoogatrat. alii intex. pretantur extra voeat e hoe
enim eat prouoeare et aed exeilara
est iubere surgere e toro, in quo Tecubabat, ut in ipsis a Sehes ro ad duetia exemplia. Vid. Petron. C. m. st ibi N ta a. Apud Quinetilianum vero
in hae narratione est exciria quod idem esse, vidimus ad L. II. F. VIII. I. Biarm. Uv. VIII. Io. Trinrios suos excisariuerunt; nam illi ante sub v xillia eonsidebant, ut ait ibid.C. 8. Gronou. Suet. Aug. 14. eum Veciaculo ludorum, gregarium militem, in XIV. oνdini. hus sedantem, exellari per ana risorem jussisset. Rigali. M. M. Promorat. De qu nissitate huius verbi v. Wasitia in Senar. p. I9a. trietinio. G. piendum pro loco, in quo re-eumbebant. Quinetit. I. e. .imeo limen egresso triesinium illud supra conuiuas eorruit. Cieero appgllat eonclava, in quo uuia laretur. Scopas. Vid. quas ad
339쪽
Liber quare iam Ruina camarae subito oppreSsit ceteros; Nec vlii iuuenes sunt reperti ad januam.
Vt est vulgatus ordo narratae Tei, Omnes scierunt, Numinum praesentiam Vati dedisse vitam mercedis Ioco.
m. Ω9. Ruina eamarae. ΜS. Per. ruina domus. Ouaa uerio Iterum probat, textum Phaedri non raro a Perotto fulta
Interpolatum. Vs. 3I. narratae. GIIem nti et BIOtier. Patralaa ediderunt Mne auctora talo. erunt.
a. v. aeterunt. Ita MS. Pith. Rem. Et Edit V h Risanis. Per. habet, omnes dixerunt, quod amplectuntur dat adoPhilipp. Lallemant. CL Exe. XXIII. ad h .. 'Va. M. camarae. Fornieis, Meti eoneamarati. Gronov. Glossae veterea r Fornix, maria. Rigail. Camaram seminPET esse scribendum, docuimua
ad Petron. XXX. p. Iaa. et ita concamaratio in lapide apud
apud Suet. Aug. m. Gallus taplaneher reddidit, eum debuisset Ia -ute. Camara, quae fi mior tabulatia esse solet, ruens magis inopinatum insum ex
bus , etiam Gudius testatur. Vs. 52. 3a. ordo narrat rei. Series. Notat maxima minimaque distinete exposita. Tac. Iv. Ann. 69. ardinem fraudis suumqua imi dedecus nar rauere. Suet. Claud. 37. nee dubitauit Gaudius, ordinem roi geriatae perferre ad Sonatum. Schessi aeterunt. Persuasum habuerunt. v. mo. XXIII. .d h. v. coli. Not. Heina. Nummum Praesentiam.
Apparitionem Caator.et Pollucis. Eamdem historiam narrant Cicero, Quinctilianus, va Μ x Ioela supra citati a. Sed Phaedrus eam non parum locupletavit, εἰ ut poeta exornauit; illud tamen omisit, quod Cicero iradit
simonidem hae occasione artem inueni Me memoriae, et ex eo qHod meminisset, quo eorum quisque loco cubuisset, demonia atratorem uniuscuiusque sepeliendi fuisεel cum alii neque Se pam. neque ceteros conuiuas, triclinii ruina oppressos atque obtritos, ullo modo internoscere potuissent. Idem argumentum Iractauit Fontaniua L. I. F. 14.
340쪽
Adhuc supersunt multa, quae possim IOqui,
Et copiosa abundat rerum varietas Sed temperatae suaves sunt argutiae,
Va. I. Possim. Sehes serua mallet possem. Male; praesena enim supersunt requirit eoniunctivum praesentia possim, ut Epit. III. x. loqui. Hei nato et Bonileio plaeet aloqui: neaeit Buris mannua qua TE, naria et hoc e communi sententia de tabellia
acripto prodendis debet intelligi. Varia hie disputat vix do.
Va. I. Maties sunt. Bentio ius hio iterum obtrudit annua sunt. Cuius Graeeismi an studiosus ruerit Phaodrus, nescio. Certe nullum exstat vestigium , nisi hie et L. III. VII. a. sed utrumque a Benileii manu impressum; vellem vero exemplumus. I. Loqui. Capiendum peto, dicere, et hine aeribere. Pogiae enim , Iieet scribant, loqui et diaere passim dicuntuT. Hor. III. Od. 25. I8. et IV. Od. 35. I. Vid. Baith. Adv.
n. 7. quem BuTmannus citat. Iato autem aemu verbum loqui capiendum esse, vel docere Poteat Va. s. ehartis nomen viis eluTum meis, et Epit. III. I. avaraiani mihi, quae aeribam. Non enim assentiendum eat PuTm. cuius placita eonieci in Exe. XXI v. ad h. v. ubi v. Va. u. Μultae et variae Teain promptu sunt, quae argia. mentum fabularum praebere
Possint. Idem . quod hie Paristieuloni, dixit Epit. III. 6. I.
ad Eiitychum. Abundat , auget copiam. Traehuel. Va. 3. 4. Sensuat auaue et tueundum est, si in aeribendia argutia libellia modus adhibea.
diosum , at excedatur modus. Argutine. Libellos aucta arguintos voeat Ovid. V. Triat. IX. 23. et Martiat. I. u. a. Bisonia teste Burmanno. OPendunt. Displicent, taedio ativit. CL L. III. F. X. M. Liv. IV. ill. Cum
constitiara nomen Uenderet. Plura
X. M. saneta uxor de integravitae et innocente. Boustriar. Vell. II. M. n. a. Crassus, vir celera sanctissimus. Santoro .