Phaedri Augusti liberti Fabularum Aesopiarum libri 5. Ad codices mss. et optimas editiones recognovit varietatem lectionis et commentarium perpetuum adjecit Joann. Gottlob. Sam. Schwabe. Accedunt Romuli Fabularum Aesopiarum libri 4. ad codicem divion

발행: 1806년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 시학

321쪽

In capito regis sedeo, cum visum est mihi, Et matronarum casta delibo oscula, Laboro niliit, atque optimis rebus fruor.

Va. 8. Laboro nihil. ΜaIIet Hoogatratanus eum mimio, nihil lMoro . quod reddat versum ornatiorem; praeterea aequi statim nihil taloras. primo de mota intex araa si

templa, va. s. a deinde progreditur ad palatia regum, sua. 6. denique ad aedea priuatorumi a. 7. Alia rea esset, si diis

xisseti perluatgo omnia, aras, templa , cet. Perlustro omnia.

Apta Iaudat Sehesserua Plaut. Μexe. II. III. 26 - M. Addaia.. VII. M. Baae omnia per lustrauit. Id. VIII. 36. partia-arrauit hostium agros. Sattier.

harum

Va. 6. In eapita regia sedeo. Non insultandi eaussa , aediactat, ae impune aedera in eapita illo saero saneto. quod tangere aliis eapitala foetet; aodem modo, vi sacrilegi h berentur , qui deorum exta praegustaTent, qui in aria et templis morari vellent. Haec omnia se sine metu poenae facere , gloriatuT musea . Vt nec pro adultero posset eom prehendi, libans oscula matro narum. Ita haeo eapi debent. Nihil hio obieetii quaerendum.

va. 7. matronarum casta vilibo metita. Cum delectu, quia in Iauda et Oatentatione Sio ante regis. Apte etiam da. libo . de summo taetu et hine tenero. Traehue . Ratione poetica, Pro, matronarum east rum Oseula. Laudat Sehesserua Virg. Aen. I. 256. et XII. 434. ad quem Ioeum Servius notati,.delibara , aummum osculum dare, non Presaum, aed aum ma labella contingena 3 Notat etiam Disponian. locum Apulei. illi purpurea deliinnees os laetamenta moνxu rosea latella Delialieont. CL L. III. F. VIII. Ia. et ad L. IV. XIX. M. Sattier. raulen manehan Huaetin Atis vin Sehonen.

Va. 8. Nihil. Non. Ita Cie. I. Pliii. 6. Id. Agr. II. Ω3. be notio isto lagis Pomprius nihil

utituri optimis rebus. Id eat dolieatissimis, lautissimiar namhenae res dicuntur, quaecum. que ad bono iubenterque vietutandum faciunt, quo sensu P. Syriia dixit bonarum rerum comauetudo pessima. Et Nep. Ages. p. vlt. narrat , illum eonistem aisae splendida regia AegrptimuNeTu, et unguenta , coronas et aecundaa mensas aemia diis

322쪽

3ο. Phaedri Fabularum AesoPlarum. Quid horum simile tibi contingit, Rustica 3

Us. 9. Benileius Iegit, Quid horum simila tibi' Contris instrusticiar propterea satia agitatus a viris doctis, Ilaxio et Buris manno. Convicium enim, quo rormi eam lacerat musea, Lotis Iens, omnem positae venustatem adimit. Deinde quis exed xet, verbo eleganti et obuio librarium aliud et antiquatum sero, et quo Phaedrus, euius fabulae tamen dialogi pleraeque sunt, numquam usua eat, vocabulum infit substituisse Τ Deinde eum in laudes formicae, quae multi laboris, imago est viri diligentis et prouidi patria familias , sabula ait conficta, si poeta ex gua Persona eam rusticam vocaret, abaoniam foret, aed ex de eoxo museae insolenti et superbae hoc dat eonvicium, quae intor aras et templa vi uena ipsi exprobrat vitam duram et asperam, quam xuxi agit. Vid. Buxmann. contingit. PeT. comitati. apertii asar et addit deinde, quo Iaelo eum lactari magis etiam contemserunt, quod eum ignoranain bonarnm rerum ilia cae. vitulina et huiusmodi generia obsonia potissimum sumsisga

Va. s. Contingit. Eleganter viilux hoe verbo , quod de Te-hua laetia et bonia proprie

usurpatur. Verum enim est, eerte plerumque, quod praeei. piunt: Contingunt bona et acetis diana mala ἔ eueniunt utraque Ide quo v. Gesneri Tliea. L. L. et quae tuae disputat Nurmanisnua ad h. I. ita ad Quineti I. Deel. X. C. a. et Ouid. III. Amor. VII. 43. Rustiari. Bene conuieto, quippe superba, s nitet eons dentex prouoeat. Duinctum auIem est ea xuria amore et troquentatione. Traehuae. Ita hane vocem quoque ENPO auerat Sehesserua, prohante Buris manno, qui tamen addit haret Sehesserus recte explieat. da quo vid. supra h I. F. V. 5. Quamvis plua hie etiam notare hane vocem putem, ignorantiam ac. Terum bonaTum, a quibus plane aliena erat rox ea, et quae laboriosa Tustica, nihil voluptatia admitteret rmalem Agesilaum censebant esse Aegyptii, et quos Graeci vocant ex ναντΘητους. Vid. Buehis nex. ad Ioeum ex Nepote mox adduetum, et Bosti In die. iri hontis: et hoc sensu eenties Ovidiua rusticas voeat puellas, quae Voluptates et luxtiri

323쪽

Liber quartu So

Est gloriosus sane conmictus Deum, IOsed illi, qui inuitatur, non qui inuisus est.

Aras frequentas: nempe abigeris, quo Venis. Reges commemoras, et matronarum Oscula;

super etiam iactas, tegere quod debet pudor.

Vs. Io. Sane. Ita ΜM. Pith. Rem . sed Cod. Perotti, quema seeuti Lalle mant. Sanadon. et Philipp. plane. m. II. inuitatur. Benilei. Cuning ham. Ouvexing. Tollius inutiatus, a coniectura. Va. 12 - II. De hoe Ioeo ei. Exeuxs. XXII. Va. I 4. Stiper etiam. Iam olim Tecepi Iectionem Μss. omisnium Pith. Rem. Perotti stipar etiam jastas, Pro, superbia jactas,

micam peY eontemtum mus , qua non tam Iaute et splenis

dida viueret, sed radior paullo

auis ea uia rure ae contineret, atque nimis sedula, bonarum rarum aenata non affiteretur. va. Io. Responsio et eontu ratio sormicas, cuius notati nem a Iet omittere. risehtieis. Conuietus Detim. Dixerat va. 4. exta priaegusta Deum: arae Vero, quibus inseruntur viseera, diis offerenda, dieuntur mansae Deorum. Virg. II. Aen. 764. cf.

va. xx. Qui inuisus est. Quem

per eonsequens nemo expetit.

vid. Cla.. Sehiraeh. P. I. P. 191. Va. ra. Aras sequentas -nnil lMoras sua. t5. Frequentare aras, nihil laborare te ia-ttas. Mart. XI. IO7. omnia logisti, i. e. Iegnae laetas. Id. III. II. Tu Iaman es Quinctus, h. e. dicia te esse Quinetum.

Va. 14. Super eliam. De Versu, a aFIlabia quatuox breis isthus initium metri durente, V. quae obseruaui ad L. III.

Super, Praeterea, go. quod sedeas in eapite xagis et delibeaoacula, etiam jactas quae noni aetanda erant atque Ostentanda, aed pudore tegenda. Super propraeterea oecurrit apud o. id. XII. Net. -6. eoll. L. III. XI. a. Laudat aliam Burm. Virg.

324쪽

sos Phaedri Ea larum AesoWiarum Nihil laboras: idco, cum opus est, nil habes. 15

Ego granum in hiemem cum studiose congero, Te circa murum pasci video stercore.

quod fide Gndit Pithoeus primum a coniectura dedit, et quod

non pauet tuentur Editores. Cum enim musea formi m v easset rustieam. Congruens esse putat Burmannus, Ut Tesponderet etiam conuieto, et eam stiperbam vocaret; sed Censor

doetua in A. d. n. praefert superba, quia oppositio, tegere quod debet pudor, postulare istam lectionem videatur. At ego conistra sidera Codicum, si vulgatum sanum sit, nouas lettionea non lingendas osse arbitror. Super etiam Toeeperunt Benset.

Pipontini, Desbillonitis. Et placet ista Ieetio Guilio. Salmasio, ill . de Sehiνaeh Cla v. P. I. p. 233. CL Not. ad us. 14. At Heius tua coniicit super et iam . vel, hoe; in editione vero C ning hami va. 14. deest. λber pudor. ΜS. Pith. deses ; vid. Nevelet. ad marginem Edilionis. Plaeet haec Ieelio Gudio et Neinsio. Benileius edidit iubet pudor. Vs. II. pasci video. Vulgo legitur iideo pasei; sed eum Perotto et Ueusingero mallem pasei rideo; ateque olim edidi. Te eirea murum. Lentietus, Ta circum rura, inuito Bumanno. Vid. Not. ad h. πε. Aen. II. 348. aed isto Ioeo au. per his est posthaee. Vid. NeFne ad h. I. Deabillonius explieat insuper, laudana Ter. Eun. V. VII. 23. insuper otiam; Adelph. II. II. 38. etiam inruper; Virg.

Aen. II. II. et L. XI. M6. notat vero Serv. ad utrumque Io-cum , super dietum fuisse pro insuper. Adde Salinas. ad Spartian. Pese. I. T. I. Scripti. H.

A. p. 644.

m. 35. 36. Ni Mi inhortis. Vid. ad vs. 12. granum. Gran . in hiantem eongero. Proprium hoe formieae, ut sympos. Ae nig. XXII. Non gero magna εἱmul, sed eongero mutia mulsissim. Vid. supra ad Fab. h. 1. XIX. 23. nee absimilito me a m eongestas opes vorat Ovid.

IV. Fast. 618. quae etiam in hiemem eongexuntur, id est, mindo Ilieme alantux homines. Ita Ter. And. II. II. 32. Olera et pistaeulos in eoenam , Et Adelph. III. III. I . dare in

sumtum. Burmann. Compara

Hor. I. Sat. I. 35. sqq. Vs. II. Notum est, quam romicae sibi tramites laetant iuxta muros, et quam muscae etiam in illia pendere et insidere soleante quare lingenda,

325쪽

Liber quartus.

Aestate me Iacessis; cum bruma est, fides. ΜOri contractam cum te cogunt frigora, Ne copiosa recipit incolumem domus. ΩOSatis profecto retussi superbiam.

Vs. 18. Cum Bruma est, sitis. Ita Μss. Pith. Rem . et M. Vet. At ΜS. Perott. etiν hruma sitis p Non invenuste, iudieanta Burmanno, et recepit Brotiex. Sanadon vera et Philipp. ne bruma sitis P Ua. aa. Burmannua haee non .pte latis modestae formi adari eenset neque ita solet poeta , Iabellam in priore versuale fabula, ut formies iuxta murum festinans ire, videriteletea illum in sordibus sedere

muscam. Aurm. murum. DO

mum in plateis. Heins.

Va. 19. Contractam. Comtraela est ex interpretatione

Purmanni, frigore breuior niscta , seu . quae prae trigore

membra, incuruans ae, conua

hit, ut solent inseeta illa eonistrahi hiems. Proprie aut madhibetur hoeee verbum tali in xe. Addueit Schellex. loe. Virg. G. Iv. 259. de apibus contraeis figore pigrae, quo in Ioeo nonnulli male legunt frigore contractae, quia hoc possistieo more ad ipsum frigus transfertur. Vid. NeFne. Hein. aius praetex alia laudat Col. VI. 16. solent neglecta Dueras tera verminibus cita edidit ei. Sohneider pro vulgato vermibus stii si mana parfundantur aqua frigida, rigore contracii deei. na. Vide Buxm annum de usu huius verbi fusa disputantem; noe non Cla v. sehiraeh. P. I. p. 73. Vertunt, eingoschrtimur. Va. uo. Copiosa. Omnibus

ad austentandam vitam necea sariis in auueta. domus. Sed ea

mea, et quasi hiberna, in quacteongessi grana. Vid. ad L. I. F. III. II. Burmann. reeipit. Vid. ad I. XII. 9. Addo IRVI. 4. ineolumem. Vid. L. LVIII. II. Vs. a I. Reiussi. Prima syti Iaba longa , ut boni poetae in praeteritia maxime faciunt. Trsehue . Repressi Coel. ad

Cie. L. VIII. Ep. 6. de Appio,

otio faeto retudit sermones, i. e. Tepressit , sedauit eorum ae

mones, qui de Appii damna.

tione loquebantur, ex interpretatione Μanutii. Idem Cie. XII. Ep. 14. quorum improbitatem aliquando rerundi, et non patἐimpunitate augeri, utile est re

publieae. Et aio alibi.

326쪽

so8 Phaedri Fabularum Aesaptarum Fabella talis hominum discernit notas

finiens et Iegenai Satis profero retundit superbiam Fabella talis, homintim disearnens notas, Eorum cet. Nam τu profecto est approbantia et doeentia Phaedri, et noster in simili prorsus da fabula praeeedenti iudicio L. III. F. XIX. sensii prooeto). si tamen plura mutari non placet, interrogationia tantum no. tam addendam putati Satin' pνofero Nitidi supeνbiom 7 Sed in terrogationi obstat profecto. Tte, satis profecto retudit super hiam, formi aei licet, ex Phaedri iudieio. Heusinger. Conis ieetiara Heusin geri, si quid mutandum praeservi recte posse videtur. Reeipi quoque posse censet ei. Tκ-huch. eui oratio in vulgato Ianguere videtur; nee displieet ei. Langio. Selai ne alaetoritate Codicum haud quidquam mutare Rusua sum. Evanuerat autem teste Burmanno, in MS. Per. vox retudi, unde non patet, quomodo legerit Perottus. Rettidi. Μniti, etiam Aenilei. Brot. Bi pontini, ediderunt raritidi, de quo in. epto Grammaticorum commento, ut voeat Bumann. vide ad L. III. F. XVIII. IO. At eum in MS. Pith. ait profector ea tussi, hinc putat Noog sua tanus, lectionem rettudi non penitus esse apernendam, quam etiam exhibere Cod. Rem. testatur Rrotier. Va. sa - M. IIosce versus Perottus more suo abiecit. Toadem Phaedro abiudicat Eohlius, Comment. exit. Pentad. I. Loc. 49. P. 121. scribens r Phaedri non esse statim ex ipsa Metione colligas. Obaexuandum. poetam h. I. praeceptum non addidisse, incluso his ultimia verbia argumentor satis profecto rettudi superbiam. sunt enim quaedam fabellae, quibus pra ceptum expressia verbis appositum non eat L. III. F. I. L. v.

X. L. I l. V. L. IV. XXI v. At ego non temere abaiciendoaputo, cum fabula non ad eoa aolum pertineat, qui ae falaia Va. 22. Talis. Haee. Vid. L. I. II. 9. Notas. Vid. ad Petron. C. LXXXIII. Gallietia interpres frigido reddidit, dotimaortes de Person nes, debuisset,d ux diverses ea raciares de gens. Ita Suet. Tib. 54. pate eta interiore animi nota. Rurmann. Metitio translata a notia Em phorarum vinariarum. Laudant

viri Aoeli Senee. de Const. C. III. Ex hae tibi notri sapiantam exhibeo. Et ita da Benot. C 9. et Ep. 52. Cie. L. VII. Ep. m.

327쪽

Liber quartu M

Et quorum virtus exhibet solidum' decus.

Ornant Iaudibus; i. e. superbos ἔ verum etiam eos, qui virtute et meritis veram solidamque gloriam eonsequuntur, qualem eonsequi lux sormi ea, prouidi et diligentis viri imago. Ex quo esset tur, verbis, satis profero νεfludi stiyerbiam, praeceptum fabulae non ineludi. Deinde Ioetitio siritis exhnee solidum δε- eus, sateor, ad singulares Phaedri reserenda: aed quot Phaedriversus sic essent abi ieiendi. Vt omittam, exempla a Kohlio prolata, non probare, quod probandum erat. Vs. M. Eorum. Cuninghamus, at horum . . Va. M. Solidum deeus. Vera grauis , solida gloria. CL Grois ploxia. Cic. ad Div. X. Ep. I a. nov. Quorum virtus exhibet rctis Vertim vietis in virtute positiam Iidum deetis. Singularia Iocu- est. Id. Tusc. III. a. Est glo- tio. Uertei Deren ionfirὰν Ruhmria solida qtiaedam res et ex- s h nus rigend und Verdiansta

pressa. Id. Phil. V. 18. vera, griandet. Uid. ad L. IV. F. X v. 8. Eadem sabula Oeeurrit apud , nonymum Nilaniti, ubi vide Fab. XXVII. Romulum Divion. et Vimens. L. II. F. XVIII. Vineantium Bellovae. in Spee. Nat. L. IV. C. Ias. Anonymum se et i F. 36. Fontanium L. Iv. F. 3. Gloimium L. II. F. I9. Zaeharitia in fabula, dia stolao Fllage. Eamdem laudati it cl. eobs. in Naehir. Eu Stilrar. T. VI. P. I. p. 9. eoll. supra G. Obseruati. in Phaedrum. Notanda porro Burmanni de tabula

memorata conieeturar MFabulam referrem, inquit, ad parasitos et impudentissimos potentium et diuitum adulatores, qui, li-eet centies abigantuT et expellantur, ut us. 15. aemper Tediro solent, et inuoeati, asymboli, uneti et lauti veniunt. vi Phoseisio apud Terent. II. II. at . Nam museam impudentis con

niuae et parasiti esse symbolum, doeuit iam Lipsius L. III. Antiq. Leet. Sed Phaedrus in epi mythio aliter interpretari

videtur et quamuis et captatores coenarum gloriosi salsis se laudibus ornent, quasi familiaritate et usu prinoipum virorum utenteat et hinc saepe in magno etiam pretio habent ir, sed tandent eleeti et exelusi miseram sere vitam exigunt. Burm.

At mihi tutius videtur, fabulam intelligere, quemadmodum

328쪽

Quantum valerent inter homines litterae Dixi superius: quantus nunc illis honos

A superis sit tributus, tradam memoriae.

Simonides idem ille, de quo retuli,

M. 1 - S. Hosce versus omisit Perottus. s. s. quantus nune illis. Ouveringiua, qtianitis etiam illis,

Meta improbante Tollio. Vid. P. III. Phaedri p. x RVa. 4. Simonides idem ille. Ita MSS. Pith. Rena. et Edit. Vet. Sed MS. Perotti, quem perperam secutua est Philipp. Simonidas illa, a m da quo retuli. ) similia litii e narrationi ruit mina portieus, quae Vix egresso Regulo eorruit. Vid. Mart. I. Ep. XIII. et LXXXIII.

Pip. Burmian n. m. I. Valerant. Varie ex

prieant. Equidem met 'lein ea. pere eum Burmanno, quo in pretio ot honore habere niux et eui interpretationi inuet oppositici vs. a. 3. Vult enim Phaeis deus i Supra dixi, quo in pu ito et honore haberentur lita

toxas intex homines; nunc tradam memoriae, quantus honoa

ait illia tributus a superis. Prius illustrandum e F. . XXI. hujus libri , maxime va. II - 24. posterius ex liae ipsa tabula eluiscet. Neque tamen inepta est interpretia Galliei interpretatioriai fit ioiν auparavant lagrand you voir, qua ies Lattresoni, eui aecedit et. Salilox. II i. iisl hs ivrensehen die Gelehris misit vermag, eui interpretationi semundae inseruiro posis ait Ter. Phorm. V. VII. M. et ovid. XIII. Meti IR. teste Bur

manno.

Va. a. Superius. Supra F.

XXI. . Vox Tarior hoc sensu. Auetor tamen B. H. Q. et 34. habet, tit superius demonstraui. mus. Nunc et iungendum eum tradam va. I. etsi remotum ab

Va. d. Simonidos. Viae a L. Iv. XXI. a. Irim Ati. Si. gnate addi solet. Traehua.

329쪽

Liber quartus. 311 Victori Iaudem cuidam Pyctae ut scriberet, s

Va. s. metori. Sie bene regitur in Codice Perott. et ita

olim Ritteratius. Sehesser. et Grono v. eorrexerant, pro vulgato tilatoris, quod habetur in ΜSS. Pilli. Rem . et Edit. Vet. et quod tuetur Bieliter. in praes. et Tecepere Erotior. atque Desis billoni ua. Sed Totieiendum Tecto videtur Durmanno, quia ex ea lectione is sensus exit, ut seripserit, a quodam mercedo conductus laudes vietoris pyetae, diuersi ah illo, qui eonduxerat. Cicero etiam L. II. de Or. C. M. in ipsum Seopam, apud quem eoenabat, Simonidem carmen seripsisse narrat. Victori Teceperunt, praeter Burmanniam, Philipp. Lallem. Dipomini, Jordens. alii. Contra Desbillonius legit et interpungiti Vieιο-ris laudem, euidam Oetae τι seriberet, C. e. p. hoc sensur conis duxit Iaudem, qualia in victores componi solebat, ut eam cui-Va. 5. Viatori metae. Puis gili. A Graeeorum πύκτης orium est Latinorum meta et 'eies, quo vocabulo, praeter alios , usi sunt, Plin. H. N. VII. D. Eurismus octa reminper Olympiae Dietor et Senec.

Controv. I. I. Extr. aut athleta, aut raeter est. IIano vocem non sempex pugilem victorem

notare, ut vult Gudius, iam vidit Burmannua ; quia tum inepte adderetur lictor a Phaeis dro. Illum vero pugilem, euius nomen Phaedrus , nescio quomodo , reticet, appellatum fuisso Seopam, testantur, Praetex Val. Max. I. VIII. I. ext. Cicero, qui eamdem narrat hiatoriam L. II. de Ox. C. M. et Seopam istum υirum fortunatum et nobilem , Crannone in Thessalia, non pyetam vocat; it. Quinetit. I. O. L. XI. a. qui tamen in suspenso apud veteres relinqui aeribit, se pasne iste pugil, an Glaucus, an Leoerates, an Agatharchus dieitia suerit. Idem inter Ei

et Tes non satia eonuenire nistetur, domus, in qua Tes euemnit, Pharsaline, an Crannonusuerit: sed conuiuium in honorem eius victoriae celebrais tum ruisse narrat. Ipsi totumhoe do Tyndaridis fabuIosum

videtur, etsi eonuiuium cel bratum , et saluum Euxisse ex xuina Simonidem eredat. Cf. Val. Mam. Iocci paul Io ante cita et quae de Scopa Hur mannua notauit ad Quinctil. I. c. p. 986.Lntidem ut scriberet. Laudati nem. Suet. Cal. uo. Die os victo rum laudem eomponero eoactos.

CL L. IV. XXI. 5. et infra

Us. 13. Quinctii. l. c. appellatearmen, quiati componi υiatoriis bus solet.

330쪽

s1 a Phaedri Fabulanum Aesopiarum

Certo couduxit pretior secretum petIt. Exigua cum frenaret materia impetum.

dam pyetae aeriberet. Nee desunt, qui iungant. Virioris lau

quod merito displieet. Vid. Not. Gud.

Vs. 6. Certo eonduxit pretio. Certo pretio, a. mercede lauiadem seribendam in ae recepit.

Sic enim solebat Simonides; vid. L. IV. XXI. 5. Passim

autem conducera pro redimere usurpatur, et opponitur locare. Ge. Div. II. I . redemior . quieolumnam illam da Cotta ea Torquato conduxerat faciendam.

es. Clav. Ernest. V. conducere. Ita eoiati cera aegTum sanandum

dieitur medicus apud Plin. L. XXIX. a. sub siti. Et eon dueeramolandum dicitur piator Pomponio apud Nonium i deeipit vicinos , quod molendum eo duxit, comest quae loca adduis xit Gronov. Plura dabit Exe. XXIII. ad h. v. De re ipsau. Plin. III. Ep. XXI. 5. certo pretio. . uino asseri potest vulis gaia lectio apud Ovid. I. Amor. X. II. ubi vida Nota 1; et in L. 35. I. I. ss. Locat. certo

pretio conductus. BuTmann. Meretum. Loeum solitarium,

meditationi et carminibus apotum. Vid. quoa Iaudat Praseh. Ouid. I. Trist. I. 4i. appellauit seerarum. Carmina se satim aeribentis et otia uuaerunt. Hor. A. P. 296. secreta maia Ioea.

Senec. Ep. 8o. mihi sitimium promittebiam et sine interpella.

lora secretum.

Vs. IO. sensua r Cum tonus et sterile argumentum, seu, ut ait Burmannua, ma terias non satis uberis exigui. tas , eohiberet a. Teprimeret

spiritum. Usus est IicEn in po/.tica, qua solent poetae, inaliis tuitque exeurrore in Iatidos Castoria et Pollucis, qui simili Iauda fuerant celebres. Vs. I. Notanda elegantia hui. versiis. Materia. Passim vii lux Phaedrias hac voce de argumenio sabularum. Vid. ad Prol. I. a. et Epit. III. 6. ubi materiae exiguae sun uehinarer, magerer Stosso opponit mroiae copiam , quod Albinua uertit

patum vocat poetieum spiritum,

SEARCH

MENU NAVIGATION