장음표시 사용
361쪽
Phaedri Fasiatarum Aesct irarium Liber quartus. 341Stringitque gladium dein, reiecta paenula, sCedo, inquit, illum, iam curabo sentiat,
M. 5. dain. m. Per. et Pith. deinde. Va. s. Stringitque gladium. G. L. III. X. 33. Rejeera. Id
est, in tergum reieeta. Vide. quae ncia ad Ovid. II. Met. 582. anno aut trius. Nee hoe iniello. xit Gallus, nee elua Censor, qui, istiani son manteati par vel a terra; sed hoe eat dejaeta. Pa. xantes enim ae ad pugnam reisjiciebant vestes , non dejieie-hant. Buranari n. Vid. Virg. V. A. 42I. aqq. Penula. Da paenula tuae agit Ferrarius da Re Vest. P. II. L. II. C. 1. 9. n Graev. Thes. A. R. T. VI. Sehis. Veste peeuliari eorum, qui Deiebant iter, ex coxio, vel eoae a lana, pluuiis areanis dia, cum pileo a tergo, forma eucesIi. Vid. Ferrax. de revest. P. II. L. II. C. R. et 7.
Vestem fuissa militum, probat Bartholinus de Paenula C. 8. Notandus hie loeus Cic. pro
Mil. Io. Cum auimn hie darheda, rejecta paenuIa, desiluisset, seque acri animo defenderet. Supperaddebatur tunieae. CL Salmas. ad Laniprid. Comismod. C. I 6. Bartholinus I. c.
C. q. et Iuvenal. V. 78. Essi. giem militia paenula habeaapud Fer T. I. o. Vs. 6. Cedo illum. Da illum, i. e. ubi est ille 7 mustratan. Ita Tex. Heo. IV. Iv. 86. Pu rum, Philine, mihi cedo, ego alam. Id. Adelph. III. Iv. 38.eoriam lystim cedo. Et aio alibi.
De hoo verbo eoni. Vosa. d. Atiat. L. III. C. O. et Dona tua ad Ter. Andr. IV. v. M. ubi haeo legunt i Cedo idem signis eat, quod die, et dia mihi, et est dictum oum quadam
fiducia et contemtu eiu , cum quo ermo est. Ex quo intelis
ligitur, apte h. l. vsamari, quemadmodum jam olim Scheia serua notauit. Iam Notanda vis huius particulae pro mo statim. Nam futuro tempori juncta magnam celeritatem proismittit. Ter. Andr. Iv. V. M. ni puerum eialis, Iatνι iam ego
hune praediam in viam prouo uam. Liv. L. II. 29. Diat torem creemus. Iam his quo
nunc omnia ardent, conticescet
furor. Vid. Drahetib. ad Liv. v. M. T. II. p. 174. Verba
εia i ieh tolli thm gleich Mi n. Fingit autem, Iatronem superinstitem adhuc, et vincendum. Vid. Frei hem.
362쪽
s 4a Phaedri Fabularum Aesoyiarium
Quos attentarit. Tunc, qui depugnauerat: Vellem, istis verbis saltem adjuvisses modo,
Constantior fuissem, vera existimans:
Nunc conde ferrum, et linguam pariter futilem, Io Vt possis alios ignorantes saluere.
Va. s. Hie versus deest in m. Per. aed habent MM. Pith. Beria. et libri editi. Vs. I. Quos. Quales, quam
fortes. Sehesserua citat Ter. Eun. I. I. all. sentiet, qui virarem. Id. II. III. 14. Nune Parmeno te ostendes, qui vitrates. allentiarit. Aggresaua ait,
En . et pro Sext. 4. depugnati ἄνα. Id eat, qui non tantum Iori iter pugnauerat , sed ex Pugna victor ex.titerat. Liv.
Insubriatis et Ahis signia eollaritis depugn uit a daeem millia hostium eiaesa sunt. De gladiatoribus, qui desperati pugnant, Et aut vincere, nut mori deis hent, hoe verbo frequenter utuntur, ut Cie. X. ad Fam. a. Suet. Caea. XXXIX. et alii. Eadem rere via τω derariare. L. I. XXX. 5. Burmann. Vs. 8. modo. Parallo ante, eum mihi negotium esset Ciam
latrone illo. Vid. ad L. II. VIII. 8.Va. 9. Vera existimans. Quia mihi persuasissem , te vera loqui. va. Io. conde ferrum, gladitim in vagina. Cf. V. 5. et L. II. VIII. 4. L. Iv. I. 18. Iulium. Magnifica, at uana et leuia loqtientem. Sit. XV. 797. furitia letus, i. e. vanua. Cie. III. Fin. C. xx. iungit vanos, leues . Iutiles. Schesserua et II1. d. Sehirota Cla v. P. I. P. 148. το btilem reserunt simul ad ferrum, ut ferrum stititi ait, quod ad speciem inanem g atatur. Saliter. Dirt lasa disi Sehiserda und daina Zunge. Haμ Merin, nur rufin. Vid. quae notantur ad Iv. XVII. 33.
Ignorare est, mores, indolem antiniimqtie alieitiua nondum satia eognouisse. Ita Tex. Eun.
V. IX. 59. et Heaut. I. I. m. Cf. Clav. Sehirach. P. I. p. 166. t ad L. V. I. Io. Omnes feraeditiones hune versum maiori distinctione elaudunt; at De
billonius iungit eum aqq. hocaena ur Licet verbis tuis talia magnificia alios, qui te igno-xant, possis sorte lauete; ego
363쪽
Liber quintus. 343 Ego, qui sum expertus, quantis fugias viribus,
Scio, quam virtuti non sit credendum tuae.
Vs. 32. fugias. Cuning hamus edidit fugeris. Vs. 33. Scio quam. In MM. Pith. et Rem. Iegitur solo quid, pro quo Pithoetis reposuit seio quod: aieque vulgo legunt. Sed Iegondum ei se quam, vidit Gro nov. ad h. l. SuhelΙoro, Benileia, Buxmanno, Gesnero in Thes. Fabr. T. II. p. 423.
Heus ingero, allia auffragantibus. Gro novius Onim scio qtiod Latine diei negat et aut enim eorrupta esse, aut aliter accipienda, qua eritique in hane rem eongesserint viri doeii. Atque etiam Saneritis Min. L. III. C. 14. seio quod non Latinum esse, acriter e tendebat, ad dieente Gudici. Non pauci tamen, n eo sine
Carassa, tuentur Latinitatem locutionis aeto quod, ut Seioppius in Auctar. Mariangeli p. m. 45. sqq. Voss. d Constr. C. Ω et fia. Faber in Not. ad Phaedr. Dos billonius, qui laudat Plaut. Asin. I. I. v. maxime Perisoni ua ad Sanet. Min. L. III. C. 34. P. m. 546. sqq. Receperunt etiam Biponii ni, Editor. EditiateTe typ. Iordens seio quod. At vero eum in Μs. Porcitti sit seio quam; MSs. Pith. et Bem. vero habeant seio quid; Iectionem Perotti iam olim recipiendam duxi, quae placet Bum manno, et Tecepta est a Cuningi, amo, Tollio , Lallemant. Protierio, Des hillon. Teschneh. Langio, al. Ita ovid. Iv. Fast. 529. Dux eomiti narrat, quam sis sui filius aeger, ubi etiam quod vulgo legitur, teste Burre anno. Gudius e Iibria aeriptis non inepte Iegendum proponit: Seio quid virtuti nune
ais eradendum tuae. Vt ait sensuar scio nunc, quid tribuendum ait. Hancea conjeeluxam amplectitur Sehirach. Clav. P. I. p. 148. tamen Ot. Laudat vero Cio. . ad Brut. IX. ut reliqua ex
sententia suecedant οῦ tita satis
mili modo Phaedrua de asino L. I. XI. I. clamorem eortia ii. νibus; Plauma Amphile. teste Rigaltio, eum alii pugnabant
maxime, ego rum fugiebam mmmime. Apte quoque Seioppius
memorat nerem fugitorem Plauti
Va. 35. Seio quam. Vid. V. L. Virtuti eredandum tuae. Coniasdendum. Eodem modo salis luat. Iug. I . Oirtuti suorum satis eradere. Vid. Vs. 6. 7.
364쪽
344 Phaedri Fabularum Aesopiarum Liber quintus. Illi assignari debet haec narratio, Qui re secunda fortis est, dubia fugax. 15
Va. 14. 15. Hi versus deerant in ΜS. Perott. a. 14. Idem Phaedrus aliis Vs. 25. Re dubia, ardua, verbis dixit L. I. VII. 3. XIV. inte: in. PIaut. Epid. I. II. I . 17. XXII. Io. assignari. Vid. Is est amietis, qui in re dubia ad L. Iv. V. 37. Saliter. auf ra juvat, ubi re ext DP . Ita den siεδι disse Fabel. non raro νεν duliae. Eamdem tabulam narrat Bovianor L. I. F. XI v. p. 23. sub titulo t Laa Gyageiars es la Voleur.
365쪽
alui momordit Μusca nudatum caput: Quam opprimere captans alapam sibi duxit gravem. Tunc illa irridens: Punctum volucris paruulae
va. 3. Irridens. Anonymi a Nil. ridens, et ita in priori editione Sehesserua conieeerat Iegendum. Et credo reetiuat aedmutatum a sciolo, qui risum proprium homini esse raredebat. nee de re museae dari. Sad hominum actionea bestiis attribui in sabulis, saepe diximus. Praetex a huc referri posset adaisgitim , habet ea musea apionem x splen enim sedea risus habetur. Burmann. Etiam Hoogauatano plaeet νidens; molliva enim versum fluere dieit, et ridera saepe dici pro irridere. Habeatamen ΜS. Per. irridens. m. a. opprimero. Inlexseere vid. Va. 3. 4. coit. L. Iv. XXIV. M. e trans. Teutans. Vid. ad L. Iv. vIII. 6. Alapiam. Hie eat ictus , ni i velimusnberrasse , vel eaput latiori aeri u dietum. Inaehueh. duxit. Infixit; proprie. QMin. u. I. O. VI. III. M. Colaphum tui dueam, et formulam seriistim, quod eviat duνum ha beas r qui Ioeua probat eola. Phum , a. alapam non iaciei
soli impingi , quemadmodum iam vidit Sehesserua. Bittera. husitia laudat Paullum L. Iv.
D. do in inr. Cum seruo mea pugnum dueora vellem cet. Clistant Interpp. Gronovit L. II. oba. C. a. p. 233. et Vava ior. da Vi et usu quoc verb. p. I o. Edit. Opp. v bi doeoti alaparra et colaphum pro quoin uia ictu sumi, inflicto manu, sive capiti . seu genis et alvepalma, siue pugno; et malle gallice verti inussiat, eum reddi
debeat un estip. CL Burmann. gratiam. Nostri derh. Va. 3. Punctum. Punctio.
nem , ictum , qui si aculeo. CL L. III. F. VI. 5. memoTat Daabillonius, post Gudium, lo. eum Plin. L. XXIX. C. f.
auh sn. mustelae, etiam octilis punctu erutis, Hunt, visum reis uerti. Volucria paruulae. Lm
366쪽
s46 Phaedri Fabularum AesoPlanum Voluisti morte ulcisci; quid lacies tibi, Iniuriae qui addideris contumeliam 8 sRespondit: Μecum facile redeo in gratiam, Quia non faisse mentem laedendi scio.
a. s. Qui aiatdejis. In MS. Gud. i. e. Pitlioei et in ve iusto . Cod. Rigallii erat . quia dederis. Ita edidit Neveletus; aed Excerpta Rigallii exhibent, iniuriae qui addideris eonium Iiam . probantibus II ei nato et Salmasio.
a. 7. Uuia non. Benti eius aine necessitate reponit, minori r quem egregie eonfutauit Burin annua.
m. q. Quid faries tibi Z Vid. flixerat , hoe sensu . vi Ipsa
L. IV. VII. ai. L. IV. I. 8. ait a Niehi genug gestochen Eu a. 5. Ineptit hie strenue seyn , mustest dia noeh ἀ- Seioppius, modo eontumeliam selast dureh ei,n Sehine his Muriae explicana pro eo ni ume. sehimgon y At vero verbum lia injuriosa, modo Tefingena Mdideνis non obseure indieare injuria eam, i. e. per iniuriam) videtur, separandam hie non tandem injuriam ab injurius, esse a eontumeIta iniuriam, id Λ, tirn contumeliam dederis. quod olim aetate obseruatum Sed iniuria et reniti melia, arant Desbillonio. Itaque ealtius duis ditiersa. Contumelia erat, quod eendo sibi alapam iniuriam D. eaput verbETauerat, alapa enim iit, aed caput verberaudo ad. eontiimeliosa habebatur, injuria, didit iniuriae eontumeliam. Ita quod non iure muscam volue- sero ei. Lange, euiua Protegg. xat oecidere, et leuem punctum in Phaedr. vid. p. 27. sq. D
morte vleiaci, ut Va. Io. optem voce sontumelia vid. ad L. I
neearo vel majore ineommodo. XXIX. 2. eoil. Burm. ad h. Lubi duo haeo eoniungit, aed et Froinahena. ad Flor. Iv. leniori verbo contumeliam πο- XII. 3 . addideνis. Simili in eat ineommodum. Burm. Alii do Ovid. Fast. II. i. addisa iter. Gronovius, cui parent mendacia eulpae. alii, injuritim refert ad dolo. Vs. 6. Respondii ac. Iuna axem ex ictu, eontumeliam ad da diseia alapa saeila mihi turpitudinem: aed ea. Sehiara ignoseo. rario in gratianti Vid. per injuriam planetionem mus. Nep. Ateib. 5. Att. II. eae intelligit, reserena eontuma- Vs. I. Iniuria enim aestima. liam ad alapam, quam sibi in . tur ex animo Iaedendi. Gon
367쪽
Sed te, contemti generis animal improbum, Quae delectaris bibere humanum sanguinem,
Optem necare, vel majore incommodo. IoHOC argvinentum veniam ei dari docet,
Va. xo. rem neeare. PETOtiua Perpezam, optem earere ;Hei natus aneeara, e coniectuTa. va. a x. aqq. Hi vexatia in Codies Perotti deerant, sed niabula erat inseripiar His, qui casu pe ant, dandam esse veniam, qui nero eonsulto delinquunt, eos esse puniandos. Reliqua vide in Excursu XXV UI. ad Ma vexava. hard. Hine Cieexor Non exi. tus rerum, sed eonsilia hominum Dindieantur; ubi non est
mens laedendi. ibi nulla injurimia uendi. Cf. Prol. III. 49. L. III. XVI. 15. g. 8. Improbum. Impudens, ut L. II. I. 4. et L. I. XXII.
contemti generis. CL L. IV. XXIII. 1a. Respicit uniuersummu earum genus. Vult enim, praeterea quod es e contemtogene Te muscaxum, etiam imis proba ea. Schis. Nilaca apud Aegyptioa sacerdotes, qui animal Ium et verum figulis pro
tose lux die tum Vargulae, eum eum duo molesti compleelevenis Lux, Puer abiga muscias. Symis p a. Aenig n. 25. in quo I quilux musear improba Rum, Iateor. GTon V. Vs. s. Datietaris hibero. stitit verba, animi perturbatiotiem, eupiditatem conatumue signi seantia, quae in soluto sermorino infinitiuum non admittant. illumque more poεtarum in carmine tantum adsciseant.
Cieexo posuisset datieinris hiis bendo. Cl. Iani A. P. p. 156. Hor. L. I. Ep. XVI. 32. vir honus et prudens diei dataeioν
m. Io. I. Notanda via particulae , quae respondat Germanorum aueh, auar. Cio. L. VII. Ep. 35. quam sint mo rosi , qui amiant , iei ex hoe intilligi potest. lneommodo m jore , quam id erat, eum mihi alapam darem. mogstraran. Verte r ueh inerin mir noeh eineroseMν Λ htheia darnus aris
368쪽
s 43 Phaedri Fabularum Aesopirarum tiber quintus. Qui casu peccat. Nam qui consilio est nocens, Ilim esse quamuis dignum poena judico.
Va. 22. Pseeat. Vid. ad L. I. VIII. a. eonsilio. Sehesserus Teete explicat animo deliberato, Iaudans Ioeum Cieeronisi Otii
esset, qui me in eonsulatu non casu potius existimaret , quam
eonsilio fortem fuisse. Opponitur praecedenti easti; Satiter. tintihsiehalieli. Adde IIeitia. ad Ovid. Trist. V. V. 35. quem
vs. I 3. Lium. Intollige, quieonsilio ast nocens. Non enim ad superitia, qui easu Peccat , aed proxime antecedena xese Tendum. Burmannua eo utra morem loquotidi usitatum illum diei da ultimo censet, cum deis
beat de primo intelligit quod quidem seri eon dit, ubi hie
et illa o unit, aed exemplum adhue qtiaerit, licet forto hie vel illio latere existimet, ubi τα illa, aolum positum. Ita possit eapi. Forte hue Tetiis xendua loeus Curtii L. v. C. T. sn. Nis eopiis citivius Alexanis der) Darium persequi statuit
Eebalana peruenerat, eaput meis
dias, in quo Ioeo tua, aolum positum, de ultimo. noti daprimo, debet intelligi. Et ita. si xeris memini, saepius apud Curtium. Quamuis dignum, i. e. valde dignum, a. dignis-
uis legitur apud Plaut. Men. II. II. 43. quamuis ridAulus est, tibi uxor non adest. Cic. pro RO c. Am. . quamuis diu diaeere. Et alibi. Vid. ad L. I. F. XXVIII. 1. Verier Imr M. aiahitiali dam an dem ae ara, ΔΛ halia io δεν rahr atras istita . Sub mus ea Iatera videtur sum anno, paxasiti improbi perissona , qui contemti generia et improbum animal, vi placeret xegibus auia, venerandos viros, vel sorte ipsum Phaedrum se nem lacessebat. Quae in auspenso Telinquimus. Idem arguis mentum tractat Anonymus Natieleri F. 32. Romulus Divion. Et V1mena. L. II. 13. Anonymus Nilant. F. 66.
369쪽
Quidam immolasset verrem cum sancto Hercesi, Cui pro salute votum debebat sua, Asello jussit reliquias poni hordoi. Quas aspernatus ille sic locutus est:
m. a. MS. Perott. 'Quidam eum immolasset verem saneto Hereuli . Saneto. Nonnulli a Picantur Sanco, ut I. F. Gro. novius, Guyetus, et teste Rittershusio, Colerus, alii. Saneus Samo autem Hercules Sabinia dictus est, de quo V. Interpp. ad Ovid. VI. Fast. 214. memoratum Burmanno, cui haeo mendatio nimis assectata videtur, atque etiam Sehesserus, Rigali. Et Faber eam Teet Tejiciunt. Praeterea epitheton Sarieti et sanetissimi notum est saepe Herculi proprie dari. G. Not. m. 3. Reliquias. m. Gud. i. e. Pith. et Per. relliquias.
. I. Immolasset. Vid. ad L. IV. VI. 9. Saneto. Sollemne Herculis epitheton. Ita Prop. L. IV. IX. 71. Herculem
cat sanctum Patrem ἰ coll- va.
75. sq. ibique Passerat. Cicero Pro Sext 63. sanctissimum Hemculem. Hisce adde Gruteri Inis aer. p. XLVIII. E. R. 11. Et marmora antiqua Reinesti, Ma-Eochii, quae laudat Brouhhus. ad Prop. loe. Paullo ante eit. nae non Indio. Fretnahem. et quoa citat Burmann. ad h. I. coli. supra v. L. verrem. Viaetima Herculis ob deuietum ab eo Erymantheum aprum. Vs. a. Votierat nimirum verrem, Nereuli immolandum, si saluti reddereturius. 3. Poni. Apponit no
tanda proprietas verbi. Vid. ad L. I. F. XXVI. 5. CLatiam Iani A. P. p. 1 1. Q ai-hua adde Hor. L. II. Sat. VI. . H. qui Iocus Desbillonio
debetur. hordei. Quo venes luerat saginatus. Gronov.
370쪽
Phaedri Fabularum Aesopiarum Tuum libenter prorsus appeterem cibum, 5 Nisi. qui nutritus illo est, jugulatus foreti Hujus respectu fabulae deterritus,
Periculosum semper reputaui Iucrum.
Vi. 5. Tuum libenter. In Codice Pith. nee non Rem. est, Inenter tuum: sed transpositae milliea sunt voeea , quia olim, more soluti sermonis, acriptae fuere hae tabulae, quare Tati. gici se nimis ordinem a mare, at legem metricam soluit, stilutum est. Benti eius, qui centies turbauit ordinem vulgatum. hie eam religionem praeferens, inde facit libenter istum. Quam bello autem dicat , istum appeterem, aequente mox, nisi qui nutrittia illo. relinquo ipsius Renileii iudieio. Ruνm. Codox Petolii libanter istum, Ita quoque Coningham. Lallemant. ubi Banileii mens iterum cum Perotti manu conspirat, et odetonseere possit, istum etiam poni, quod ad L. I. F. h. nolebat admittere. Idem. Va. 6. Illo est. Ita ΜS. Perotti. Laurentina inepte edidit
Va. 8. Reputatii. Sie Iegitur in libris aeripias et veteribus Nitionibus, ut Rittera hua. Neveleti, Vmini. Pro quo Rigal-XXI. M. Burmann. Latinita.
tem hujus vocis, quam non nulli in dubium vocant, tuentu
Sehesserua a Liv. L. XXXIX. m. fin. Desbillonius e Lim L. II. M. Lucan. L. VIII. 49 Martia l. XI. m. Μulin exem pia quoque eongessit Gudius,
diligontex consideraui et pon. doraui, diuitias Iucro acquiri. va. s. Tuum eibum, quem tu mihi nune subita largitate, qtiam suspectam alibi L. I. III. docet esse Phaedrus, ohiteis: solebat enim carduia et vilissimis vepribus pasci asiis
raras, nunc melior ipsi auspeis eius est cibus. Rurmann. Va. 6. iugultitias foret. Imgtilare est praeeidere iugulum. Cie. V. 4o. Tusc. nec grunniis tum audiunt , cum jugulatur
Ua. q. Respeerti. Latino M. ita dictum hoc, doeet Livius. qui saepe ea voce utitur, et de cujus propria signifieatione et usu vid. Gronou. ad Liv.