장음표시 사용
401쪽
Liber quintus. - 381 Tunc Chorus ignotum et modo reducto canticum 25 Imposuit, cujus haec fuit sententia: Laetare, incolumis Roma, salvo Ρrincipe.
Va. 25. sq. De hoe Ioeo vexato v. Exc. XXX. ad h. va. titia. Teneati Clav. h. v. Aliis ter voeem translatisius explieat S Imaaius Merc. Plin. P. 124.
non sine ea uasa aliter aentiente
Sehessero. De usu huius vocis, apud ICtoa v. Bittera husius. Addo Dispontin. Geaner. in Thes. st Vasium in Senar. p.
eere noa videntur, in i paci Iu-doxum aceni eorum principio solitos esse Deos loquent a inistroduci r quod quidem vel populo Romano. vel reipublieae optimatibus , vel postea Imperatoribus gratulandi plerum.
que ea rassa factum fuisse exi. stimauerim. Noa etiam Deos Tansenna , i. e. fune, demitti solitos in theatriam, satis aperte
signifieat Sallustitia, IIistor. L. II. apud Nonium C. a. Seet. 8. 59. eum etiam inueniasio Edit. Salluat. Rip. p. 237. Ia enim Ludos histrieos a Meis tollo Pio. in Hispaniam ulte.
Tior m regresso, exhibitos eom. memoranar Transenna, inquit,d missum metorias simulacrum
eum machinato atrepitu toniar iam, eoronam eapiti impone.
h i. Vbi videa deuolutia quoque loni imbua numen Vietoriae fuisse praenuntiatum. Deabition. more. In alia xe Ovid. II. ex Pont. V. 54. mo stiperos jurea
more solere loqui. Burmann.va. 25. sq. Tunc chorua et eantieum, i. e. eanticum, quod ehorus canebat ex more, eet Eaxia Omuibus notissimum, sed
tibicini, modo in theatrum Teia ducto, plane ignotum , imp auit huic, a. decepit, eum, induxit in errorem , ut Per
Principem v a. 27. se designari erederet, eum de Imperatore, non de tibieine, aermo esset. mortis et eantieum Vel expli.
eari potest , eanticum, quodehortia eanebat ex moro, vel pex1υ ὀια δυοῖν eantieum chori. Vid. Burm. Reduero. Proprie.
lario Copiola Embolitiria redueravit in sceniam C. Ponaeo, Q. Sulpieio constitibus, quem Ioin eum produxit Brotier. Impo auit. Hoc verbum, unde imismator, pro decipere capi, ominnibus notum. Nisee adde, qua. notantiae in Supplendis. Vol. II.
Vs. n. Formula sollemnia atulantium, qaa in xehua lae. tia, e. g. accepto de vietoria nuntio, aut Prinei pe e mani leato diaerimine erepto, stella.
402쪽
33α Phaedri Fabularum Aesopiarum In plausus consurrectum esti Iactat basia
Va. Q. iaciat. CL Exeura. XXX. ad h. v. mare solebant. Principibus. Ita Sueton. Cal. 6. reseri, ubi
Germanteum conualuisse munis latum est, hune versum pasin sint in urbe assa decantatum a Salua Roma, salva Patria, salvus a se Garmanteus.
Similitex Alexandro Severo post vietoriam Persicam undique
omnes a lamasser Salva Roma, qui a s altius est Aleia mander, auctor est Lampriis
ditis, Vita eius. Vid. Brisson. de Form. L. VIII. p. m. 7 9. H ων. de Aectam. L. I. C. I R. Lin aenbrogi Observat t. in Amia . Mareell. L. XIV. p. II. salus Principe. Quia salutia est Princeps , i. e. Caeaax, a. ob saluis em Prineipia. Inielligit San. toroeus Augustum , qui, teste suetonio, grauea et periculo. aas valetudinea per omnem vi tam aliquot expertus est. Vid. C. M. aq. In primis hie mombum innui putat, cui medebais tuet Antonius Musa. CL Suet.
C. M. Aug. Quia Princepa tiis bieon Augusti aeuo clarus fuit, v. Va. q. 5. hui. sab. haeeeo
coniectura non vana est; aedhaec eum aliis huius generis inineerto Telinquenda auxit. Sehis.
Hi ne videtur eolligi, aeeidisae illa post deleetam Seiani cinquem sub Principis nomino Iudera Phaedrum exedit Biga1-tius, eontradicente Frsinahem. coniurationem, et supplicium de eo sumtum. De t enim alio in argumento dieero tu
reui id aeeipiebant de Tiberio, et ideo edebant plausus. Moria huius habes euidena exemplum apud Suet. Aug. C. in sane in quae alias Augusti et Tiberii
tempora haee sententia magiaeongruat, haud liquet, eum proferri eam moris fuerit, non nisi e manite, to vitae diseriis mine Principe erepto. Sehess. Broiterius haec censet conti
IX. quo ludos votivos pro Sa-1ute Augusti saetos conatati qua
de re extant numi Augusti tam aurei, quam argentei. Vs. Q. Consurrectum est. Simul ab omnibus aurrectum est, ut plausus ederent. Staniates enim fore edebant, prae
sertim ai hoe principis caussa faeerent. Vnde intolligitur, quod habet Suet. Aug. C. M. do sitis Augustia eisdem pria is
testatis adhue assurrectum Moniuarsis in theatro, et a stanistibus plausum, grauissima que atus est. Schesser. Honoria praecipui caussa. Cie. Att. II. I9. inimiei erant equitibus , qui -νioni stantes plauserant. Plauia dabatur autem uOn praesentibus
403쪽
Liber quintus. Tibicen; gratulari lautores putat
M. 29. putar. Haritia post Walchium , Detat basia - putans , quod Teeeperunt Caningliam. Jordens. tantum verum etiam absentihus viria magnis, principibus maxime. Sic apud Tae. II ist. L. II. m. s. it erasisse visa Othonem e ei. certi aucrores in thaalνtim attulerunt , Vit/ilio plausura. Freinsh. Nisee addaloeum Properiit L. III. XVI. 3. quem produxit Desbillo
vitia. Surrexisse etiam qui se . dentes interatant reeitationibus,
quotiea plaudendum erat, Probat Guditis o Plin. L. VI. Ep. 27. cf. Feriar. do Aeetam. et plausu L. I. C. I 4. in Graeν. Thea. A. R. T. VI. Aetat basia Tilieon. Plura de hoe more
Lipsius in Eleel. L. II. C. 6. mala tamen ibidem ab illo aeriptum est . adorantes manum
priva porrigere, deinde statim
ad os referre solit a. Imo con ira illi faeiebant. Manum enimos lari , deinde eam varatia illum, quem adorabant, PTO. tendere consueuerant. Et hoc erat, quod dicebant, os la Diseere, et basia jactaro. Tae. L. I. Niat. 36. Noe deerat Otho, pro-rendens marius, cdorare Tulgum, j ora oscula eet. Iaerare basia
Phaedrus : jaetna hostia tibicen, i. e. populum adorat. Iacera utem Oseulum is proprio di. eitur, qui manum Osculaturi deinde eam porrigit ad eos, quorum honori ae venerationi dat illud oseulum. Nam Pro. tensione manua , quam prius erant Osculaii , quodammodo Oseulum ipsum porrigere et laetare ad eos videbantur, quibus honorem illum deserebant. Hoc o,tendit Iuvenalia, cum
Si bene νuetavit. Qui a facio laetat manua, is utique manu faciem prius rangit, quam eam iactet, h. e. manum ad os Te fert, deinde eam iactat et porrigit, postquam eam osculatus eat: et sic quodammodo ostia. Ium ipsum iactare ae porrigero
nia salutare hoe dicebρnt. Taetitis L. XVI. An n. de Nerone eantanter postremo genti sexus,
at eo tum illum manu veneratias
est. Nisitionem ille verum agobat ἔ at histrionum , panto mimorum et eantorum mos hio erat, ut populum a cenam in gler si adorarent. Vetua epigramma L. Iv. P. III. In Pith. Epigraram. Et Po mat. Vet. Lugd. x596. ingressus
aranam popuItim saltator adorat.
Venerabantur. Cum enim dexistiam manum in adorando ad
404쪽
58 4 Phaedri Fabularum Aesopiarum
Equester ordo stultum errorem intelligit, go Magnoque risu canticum repeti jubet.
Os referrent, aurigae, qui dex. tra flagellum tenebant. sagellum ipsum osculabantur et sic adorabant. Salmasius ad Vo.
Pisc. Prob. C. 25. T. II. Scripti. II. A. P. 666. sq. qui plura dabit , cum quo conserendus Ourelius in Anini adv. ad Minuc. Fel. Octav. p. 9. Ejusmodioseula dicuntur labrata, i. e. Iabris impressa , ut loquitur Minuo. Fel. p. z. ou Zel. Caecilius, simulaero Serapidis deno
tato , manum ori admouens Osis
eulum Iahiir pressit. Princeps Tibicen autem, stulte sibi tri. buens , quod in honorem Caesaris factum erat, basia jactando gratum suum animum populo vult signiscare. CL Gud. et Schess. Notas; i. Exo. XXX.
Vs. 29. Gratulari. Absolute, ut L. Iv. XII. q. intellige, εa
nitatem recuperatam. Fautorex.
Spectatores , qui appellantur favitores, a Plaut. Amphit r. m. teste Gronovio. Vid. ad L. V.
V. 25. Vs. D. Equester ordo stialis eum errorem intelligit. Vide quae notantur in Exe. XX. ad us. Q. Sedebant autem equites loco separato in spectaeulis publicis, in XI v. gradibus, proxime orchestrae iunctis. Senec. de Benes. L. II.
C. Ill. appellat equestria se . eis
dilia. Vs. 31. Reyeti jubot. Vt sa po fiebat, ubi ab histrionibus aliquid pronuntiaretur, quod
spectatoribus placeret, et illi in alium sensum detorqueri Posse gauderent. Vid. Cie. II. ad Att. 19. Burmann. Equites, qui sedebant propius, stultum errorem statim intelligunt , et cauticum rep ti jubent non sine magno risu: jubent autem repeti, non ab ipso tibicine, vi Porturegiensis interpres Credidit; neque a Musicis, ut v
Iuit hujus censor Tanaquillus Faber , sed ab unico illo hi-εtrione , qui personam hujusmodi sustinebat. Diomedes Grammaticus L. III. P. 4
Pulsch. Membra Comoediarum tria sunt, Diverbium, canticum,
Chorus - . In canticis autem una tantum debet esse Persona.
Ibidem docet illo, Chorum abis
esse a Latinis comoediis: vndo contieero licet , ludos Panto. mimorum celebritatem apud Romanos ideo praesertim habuisse maximam , quod exhiberent oblectamenta omnia, quae Tragoediae separatim et C moediae continebant; atque in iis argumenta modo tragica, modo comica gestu exprimerentur; quod et Praeterea Can.
405쪽
Iteratur illud. Homo insus se in pulpito Totum prosternit: plaudit illudens eques; Rogare populus hunc Coronam existimat.
Vs. 32. Iteratur. Distinguit Benti eius post iteratur illio homo a qua hie et illie eleganter pro tune sumi aoIeti quod deis huisset pxobare vir doctua de τω illis. Sed produeit exemplum: ut sunt ad manum plurima certe, de τω hie, de quo hie non agitur, quo modo .i lieeat emendare, nihil umquam nos moiaxabitur. Multo veros militis Hetnatua illieo ; aed seruemus
illud , ac. eanticum. Buranrann. teum aliquod uni ua Peracinae Voee recitaretur, Chorusque saltantium , i. e. motibus et con. uersionibus Teete ordinatis in. cedentium , gestusve signi seanistissimos exprimentium nume xosissimus indue retur. mobili. Vs. 32. Homo meus. Eleganister. Petron. C. XLI. duνaui νο- gara interpretem meum. C. LXII. Bomo meus coepta ad staticis Diseere. Quinctil. Deel. XII. 18- At legatus meus ad emendummodo prosciseiιur, ubi vida. In quibus omnibus iudieii nostrida talia hominis ingenio via
moribus nota quaedam subest rei hoe Franei lingua aua, monhomine dicentes , obaeruant.
Burmann. Quibus adde loeum Tox. Adelph. III. II. M. quem assert Desbillo ius. Non inepte ei. TLse hue e post Schesiarum eIeganter ita diei censet ad
commiserationem noli hominia et hae narraticine frequentali.
L. n. II. 7. L. N. V. 19 IO. Alii, ut G nov. SchulEe, ve IPhaedrum putant sie Ioeutum esse per eontemtum; vel per
eontemtum eum comis rationis senati coniunctum. Ita aenis
iii iit. da Sehiraeh. Clav. P. I. v. homo. A gonio linguae ueris
naeulae non multum ab homere videtux, si vertaar mein gurer
Horenvisior. pulpito. Loetia in proscenio eleuatior . in quo reeitantes atabant; dia ricta vi, Vorseene , der Biahne. Do eo videndus Vitruv. L. V. C. 6. et Vocabular. Vitruv. Rod. V. pulpitum. Va. 33. Prosternis. Lepido ad stultum hominia errorem
ornandum. Traehue e. Intenis dit euitum et Pietatem et eum antea, ut animum gratum do.
et araret, plaudenti populo laetas, et hasta. Raudia illudens eques. Plaudunt equites , tibicinem
iiii dentes. Va. 34. Rogare eoronam. R .gare , Ut coxona, sola palma decoraretur, tamquam PTaemio. quo praestare ipsum in arto
406쪽
386 Phaedri Fabularum Aeso iarum
Vt vero cuneis notuit res omnibus, 35 Princeps, ligato crure niuea fascia, Niveisque tunicis, niveis etiam calceis,
Vs. 3 . 'Nitie a tunicis. Gudius praeseri nivea tuniea, nisi quis aecipere velit de duplici iuniea.
mustea publiea ostenderetur. Eiusmodi eoronao et palmae memorantuT a Suet. DOm. q. fit Ner. all. Laudat etiam Gro. nov. Plaut. Amphitr. Pror. Q. qui ambissent palmam histrio. nuus Vs. 35. Cuneis. Cunei se M. Ita erant apeetatorum inter duo aealaria , quae dicebantuae a
apeciem exhibebant. Vid. Roda V. C. ad Vitruv. L. V. C. 6.
not. E. Verg. Germ. Sattier. Gallaris. Sensuar ut vero res,atultus error tibicinis, omnibtis euneis, spectatoribus . in euisne is sedentibus , notuit. Vs. 56. sqq. Sensus est rPrinceps, qui exura albi niueis Iaaelia ligauerat , niveamque
etiam tunicam et calceos ni Deos induerat, eum adera stulis
tua esset, ut Canti eum, in honorem Diuinae, siue Augustae Domna recitatum, si hi vindiearet et hine superbiret , ab uniueriis speeiatoribus iussus est prono capite foras protrudi. Desbillon. Niveo faseia. Haec non debent coniungi eum suis
yeseiens quod laeti Gndius, v. v. L.) aed eum Princeps, hoe
modor Prineeps Iigato e T , niuea Laseia , Prineepa niveis tunicis et calceia, ut supra L. II. V. tunica , cirris dependenistibus ; et mox rab. sq. scensio, eomosa fronte r subintelligi potest in vel eum, vi dieimus in hasta , in talo , in teste , Voleum Desta cet. vel potest iungi τω ligato . Ut sit erura ligato
nivea Iaseia, ita praeter Gro novium iungunt alii) ut ita caput Lysimaehi vulnerati diata demai ruit ligatum , apud Iu-atin. X v. 3. sed propter se. quentia prae sero prius. Erat vero hie habitus semineus, ut niuei erileel , de quibus vid. ad O. id. III. Att. a x. Et ita Citharoedi et tibi ei nes, molles plorumque viri , delicato et sero muliebri enitu libero homine indigno utebantur. Nihil ergo hie d est . nec Opus
cum Uauptio - Misc. Lipa T. I. p. sso. in trudex versum in scelum μ. Crediderunt ver quidam . sensum descere, quia illos ablativos nescirent quo
Te serent interpretes et nBm cum superbiens non poterant eo nisiungi . quia haee non AE OT-n menta peculiaria diuinae do.
407쪽
Superbiens honore diuinae domus, Ab univorsis capite et protrusus laxas.
m. 33. Superbiens honora diuinae domur. Sio optime Paris. sublatis etiam notia lacunae ante hunc versum quae habentur in Editi. Utters lius. I. F. Gronov. al. Deest enim nihil. Edebatur antea, honorem vidit diuinae domus cita Nevel. Ur,in. Freius m. Gudius legit, Honorem in diuinae domus, do veteri hac formula, quae si glia etiam ita notatur IN II. D. D. eruia
dite disputans. Vs. 33 - 59. hoc ordine legi Vult Rigaltius iT. p. plaudit illudens eques et Princvs ligato crura nivea D eis; Niveisque trinicis, uiuris etiam calcis, Superbiens honorem invia dis diuinae domus, Rogaro ρυulus h. c. e. Vt vero cuneis n. r. o. ab uniuerεis c. r. p. f. mus sciebant: neo per appositionem cum τω honore iungi;
ita tamen jungi vult Guyetus, qui τo honore capit pro eandiis dis vestibus, candido ornatu sed superbiebat princeps tibi-een honore diuina domus, i. e. eantieum, huius honori a Iaatante choro datum, suum in honorem eredebat cantari et
repeti; vel plausus, qui saetierant in honorem imperatoris et domus Augustae, in auum fieri honorem . De diuina domo multa mentio in inscriptioni. biis. Vid. indicem Gruteri. Hiseo adde lapides, quoa d scribit Gudius. Burm. Nivea fascia. Delicatum et mollem in ipso vulnere producit, et
risum morae t. risehtie . Quasi nondum procurato vulnere so-menta applicita erant. Amri .
tegendi vitaria o Ga d formis, fasciola candida erus colligabat. Gmnov. Cf. me. XXX. not. h. niveis ealaeis. Ex Ovidio. Maris italo, Tertulliano notum est, albos calceos Romae usitatos, elegantioribus et viris et mulieribus, quin etiam histrionubiis. Vide Salmasium ad Auis rei. Vopisc. C. 49. et Burm. ad ovid. A. A. III. I71. supra iameit. superbiena honore diuinae domus. De gensu horum veraborum vid. Paullo ante notata
ad us. 36. sqq. Diuina domus est Caesarea , s. ut appellat Val. Μax. L. vIII. C. 15. init. Augusta. Add. nota Tollit P.
III. Phaedri p. 183. Male h. I. 'intellexit ili. de Se hiraeli Clam
P. I. v. niυeus, ubi refert, inquit , poeta Destitum hujus tibicinis, quo factum erra nobis
408쪽
s 83 Phaedri Fabularum Aesopimnum Liber quintias.
persuadere Cula, ut ita supeνhirea
Prine/ps. At superbiebat hie honoro diuinae domus. Capita
est protrusus foras. Praeceps, prono capite prouustis est.
Loeutio frequena de illis, quivi ex Ioeo quodam extrudunis lux, qui plerumque eadunt viij pellentium in eaput , vel proni certe capite prolento tu. gere coguntur. Vid. Burmanti.
in ei disse propter tunicaa niveas, laseiam niveam et niveos eat.
ceos, via istae suerint vestes Tegum et superiorum, illa spe. eiem habuerit dia domatis: da quo copio e et erudite mora suo disputat vir doctus. Eratonim hie habitus Iemineus communisqne cum seminis ei. tharoedorum, tibi ei num et mOI. lium virorum et nee probari potest , haeo peeuliaria domus Augustae ornamenta fuisse. Ipsi Gudio non dubium est, quin vii stio at tibi eines Romae in Iudiicia aetionibus tunicis ea nisdidis. Immo longe alia erat invidiae ratio, ut vidimus. Hanc narrationem Iepidam non esse fabuIam, sed historiam illitia temporia, iam olim notauit Bliteratiustus.
409쪽
Cursu volucri, pendens in nouacula,
I Iu ΜSS. Pith. Rem . et Editt. Uet. legitur et Tempus, pro quo recentiores habente Oeeasio depicta. Ua. r. Vulgo legitur: Cursia io/ueri pendens in nouaeularin qua Ieetione nil mutandum cenaeo: varie tamen locum a lislieitant Critici. Pithoeus eorrupto ediderat, Cur ait, unde nitia tershnsius socii, Viν sti, h. e. pinga lux; formula, a Matheis matteis sit mra, qui lineam vel eliculum pingere iubentes diiseere soleant sit, vel esto; sed rere omnes deinde Cursu ediderunt. Menti ei uar Cursu ille Dolueri; sine neeessitate. Buehi erua volebat erar sie, et post reprehendere πε. q. ponebat interrogaritionis planetiam, et pro pendens legebat pendet. Tu ale etiam reponit Cuni hamus. Burmatinust . Posset et aliquia hie x ponere, eursia volueris, Pendens in nouacula, ut eursiaeeler et timilia Oecurrunti quia variare voluisse videtur noster oeeasi vis, aluo temporia dotes. Sed aerito vulgatam, et distinguo eum aliis post voluerit ita mox, eomosa fronta, nudo corpore.
nem temporis putant exprimi, quod is nebat nouaculam manu,
ex Epigrammata Posidippi in Anthol. L. IV. C. X iv. p. 486.s Brune . Anal. T. II. p. 49.
prelantur alatis pedibus agituria ea quae suspensis pedibus stat in acie nouaculae, et iam iam auolatura videtur, vi reete P xieton. ad Aeliati. L. XII. V. H. C. M. Pandors saepe quidem de volantibus , qui in aere, Ioni volatu se mouentes quasi pendent. Vt et Sehesserua ex Oeid. Iv. Mot. 616. docet, et ita alii; at hie eapiendum datali alatu corporia, quo osten
410쪽
39o Phraedri Fabularum Aesomanum
Caluus, comosa Donte, nudo corpore,
Et praeterea hue credo re pexisse Senecam VI. Nat. Quaest. C. vlt. in puncto fugientis temρoris yendeo. Curru volucri Pendens in nouacula, aeri bradum et interpungendum esse, docet Dra-henb. ad Sit . I P. 1 9. Nam pendentem in cursus, dixisse Stat. ad Crispin. Silv. V. II. 115. et pendere in curaus dici, vn yenis dere in Derbera, de auriga, apud Virg. Aen. V. 147. et Sil.
Quem Virgilii Iocum Desbillonius assert ad firmandum eoti
iecturam suam, pendens in novaculam, non quae pedibus eius subjecta ait, quemadmodum plerique recte explicant, at quam gerit manu. Quam inconcinne vero ei. Iahob reposuerit pedes in nouaeula, docet Censor doctus in A. L. Z. ann. 1785. II. p. 231. Brouic Irus. ad Prop. IV. II. M. distinguiti Cursu Do-ιucri , yendens, in nouacula ; alii cursu volucri pendens, in no
Us. s. nudo eorpore. Bipontini ediderunt nudo occipitio. Q. Not. ad Vs. R. dilux inelinatio in Ierem et Itieri eontenta est vincera cursu. Volucrem. curlum , ut apud Burmann. Ita cum Burmanno Virg. V. A. 147. de aurigis, etiam cep.runt Heusingor et pronique in verbera pendent. Hl. de Schirach, cujus Cla v. Nec hic, in nouacula est, ut vide VOo. in et T. Pendere.
Iab. praeo. diximus, in faseia, Malo haec reddidit Albinus hasta, in armis ut idem sit, Gallicua interpres, ideo nota 'quod, cum nouacula, notiacu. tus a Burmanno. Geriho i Iam manu tenens, quae ScheL aehnellen Hug hinsehwegendiari s etiam Fabia, Gudii, Grois uber ein Schoermesser. Ordo nov. Maittarii. Santoroc. est verborum: Caluua cursu voluia explicatio; sed reuera pendens cri, Pendens in nouaevia, cet. 1n nouacula, pedibus tantum significat occaεionem rerum non hi inhaerontibus. Cursus breuem . novacula. Saepe lemia volucer ut de volatu, ita et de mus de celeribus et vel eibus, celera ingressu per terram Po- super fluctus, arenas, aristas test Intelugi, ut sit ealuus eursu et similia flores, gramina volucra, PTO VeloX. Ita apud cucurrisse. Vid ad Val. Flace Claud. III de Laud. Stil. 321. III. 528. et Comment. ad Uir, Non volucri fugiunt pernieis VII. A. 8o3. sed nummiami suia eursu, Et de nauigatione Ovid. per aetamina noua uiae. Burm. I. Triari X. 5. Nec eomiter Do- Non dubito, autOIem hujus