장음표시 사용
451쪽
de saeeulo suo, aut de Romanae reipublieae administratione,
et potentibus in ea viris: ideoque non possit ille diuinare, an hoo vel illud vitium, in hoc vel illo homine, omiserit Phae drus, qui nee ipsas iam editas Phaedri sabulas intelligeti othine sorte vel idem samae traderet, Omissum credens, vel non eo colore scribsendi, nec ea animi affectione, qua usus erat Phaedrus, sabulas proderet. Burmann.
Us. 7. Animi eogitiatio. IIeinsius legi vult animo : aedBenti ejus hunc et sequentem Versum ita jubet constituit Suis
seus eum sit animi eonscientia Dolorque ProPriur. ,,Phaedrus
enim, inquit, rationem Teddit, cur Rlius quiuis, qui post eum tabulas scribere velit, non in easdem incidet, quas ipso in
animo habebat: quia auctor sua animi conscientia, proprio, dolore motus , ad fabulas scribendas accessit Prol. III. 36. M. 47. Cum igitur sua cuique mens sit, suus cuiquB dolor, sua calaiamitatis sors; duo homines numquam easdem fabuIas seribendas sibi deligent. Animi eonseientiam praeter alios multos Noster habet Prol. III. 47. Cui quidem emendationi, ex mente Buriam anni, magna species adderetur, si ita capiamus, ut cepit idem vir doctus. Vid. hunc Excurs. ad Vs. 5. quia iniuria, qua a Phaodrus se assectum Faepe indicat, non ita penetrat animum alieni hominis, ut ille in sabellas assectus illos transferre possit: aliter animatua scriberet Phaedrus, eumdem hominem sub larua fabulae traducturus, aliter otiosus spectator, sed nihil passus. Sed animi eogitatio tamen retineri, hoc etiam lensu, posse censet vir doctus, cum idem ser possit expriis mere, quoa Benil eji conscientia, quod exemplis firmare studet. Mihi quid rem durum videtur το cogitatio mutare in conscientia et cum lecnio Vulgata apta sit ad sensum, emendatio Bonil ejinon est admittenda.
Va. 14. Nunc vaciue yerleges. Teste Brotierio in ΜSS. Plib. et Rem. Iegitur et dum variae vel varie perleges, turbato metror pro quo jam olim Pithoeus ex ingenio edidit, dum tia. eive μνleges. Vid. Gud. Pithoeum deinde virorum doetorum
non pauci a cuti sunt. To varie enim ex compendio, vel mala eriptura natiam esse videtur. Vid. Burm. Etsi enim Gudius et ei. Selint Eius erit. in Ph. Obs. P. R. varie perlegere tueri student; atque etiam Rigalliana I. Neveletana, Hano utensis 16o3. nec non Editt. Fabri et IIoogstrat. exhibent varie: reeto tamen Burmannus, x arte Perlegere neque Latine dici, neque ensum aptum habere, statuit. Certe satendum, lennum, quo
452쪽
capitant viri doeli τα varie, nimia esse quaesitum ) GDditia autem post dum, quod explicat dummodo, iubet reseribi tu,
idqtie metri caussa, quod hic εμφαταιος positum opponaturmaligno obtrectatori. Sic , praeter alios, legunt Danet. HO g. atra ian. Dido t. in Edit. stereo typa, qui dum tu varie perleges ediderunt. Contra alii dum recineri posse negant, eum nexum Iuxet, vel amoueat hine; hine varie mutant. Urainus mallet, nune tineitie, cui ego pariat; ci. TEschuche, post Guyetum, Lal. Iemant. alios, tu Daesue: Bipontini satis audacter tu diamin, i uent eius, eum vaearit perleges, cui te etioni rauet Prol. III. a. Seeuitia ill . de Sehiraeh Cla v. v. vaeitie: Desbillonius etiam excogitauerat, dum tu rite, quod non multum a vetere seriptura disseire ait. Alii quibus το tineitie insuetum et inauditum vid tur, tentavere alia. Cuningliam ita conii eit, dum feriae erunt, perleges. Praei uerat Ricti tertia, legens in specimine erit. P. Q.
Paruum , dum feriae . iuellum perleges, vel, Quartim, dum δε-riae , I. at obseruat Burmantius e issi ita licet contieere, nulla nos umquam morabitur dissieultas. Postea Rieli tertia edidit, dum vaeive perleges. I. F. Grono v. et II ogatrat. in Edit. ann. IIII. mallent viacitius: cures facitias dixit Plaut. Prol. Casin. Mariusi dum tu inlide pari ges, quod quo sensu et quam et ganter dieatur, ignorat Burn annua, nisi pro valde capiamus,
ut saepe alibi; sed neo sic placet et Cl. Sehui Eius i. e. Utinrtum lu/ilum dum varie perlegis, hoo sensur quoniam placent tibi fabulaei plurea esse', dum tu Ρriores lustras animo; I. Gro. nov. Quartum libellum ductum Darie perleges , aeὰ quaerit num mannua a . an quartus Iibellua magis varie duetvis est reliquia rant, an aurea capelle possunt tres voces, in Iitteram mugien-eem insuaui sono exerantes 7 praeterea, an ut ducere varias ma
terias, ceram, situm , immo carmen, obuium est apud seript xea veterea , ita dueere libellum Oeeurrit alibi. Q. Brotior. hune Ioeum ita constituit: Tu dum Variae perleges, miraturis quo neminem deprehendisse veram lectionem, latitantem ianis. Pith. in quo eat, dum tiariae perleges. Milic agitur, inquit, de Particulonis villa, quae erat Variae, nunc Viuovaro, in ripa dextra Anienia, nune Teverone, agroque Tiburtino, la Cam.
) Iia 'explieat Gudinar Qua- ex floribus, omnia libatis, aio
fim libellum dummodo tu, ut verba mea tuas in chartas trans Boseulos apieula, late et varie gereri
PerIegens, nunc his , nunc illia Di iligo: by Cooul
453쪽
agna da moli, via valeria. Proxima fuit Horatii villa reui
et Variam momorat L. I. Ep. Xlv. sqq. Gratum erit viris eruditis locum hunc Phaedri iam diu deploratum, tam saetis Quae emendatio, avide reeepta a Destiit Ionio, etsi non pentius repudianda videtur; vid. EphemGotting litter. ann. IIS . Partio. 6. p. ego tamen uondam Pos. sum InclueI ut recipiam. Totiis hie Ioeus a va. xo - 16. quomodo ab insignioribus acra constaturus sit, nunc placet subiungere. Burm unus
Quare Particulo, quoniam caperis fabulis, Quas Aesopeas, non Aesopi nomino, Qui paucas ostendit, ego plures dissero, Usus vetusto genere, aed rebva nouia Harum libellum dein vacivo perlene. BentIejus: Quare PartieuIo, quoniam caperis tabulis, Quas Aesopeas, non Aesopi, nominor Quia paucas ille ostendit, ego plures temo
Vlus vetusto genere, sed rebus nouis Quinium libellum, cum vacarit, Perlege . . . Brotierius rQuare P. q. c. t. Quas Aesopeas, non A. n. Quasi paveas ostenderit, ego pluria dissem, Vsus vetusto genere, sed rebus nouis. Quartum libellum tu dum Variae perleees Hunc cet. D.1billoniust Quare P. q. e. t. Quas A. n. A. n. Nam is paucas ostendit, e. P. d.
Quintum libellum dum tu Variae perleges,
Hunc Cet. Vs. 18. Vestras in chartas verba transfertis mea. Haec omisnes interpretas Praeterierunt, et certe quod ad verba attinet elarissima sunt. Sed quia magnam lucem praebent praecedenistibus. aceuratius excutienda sunt. Gallicus interpres eepit, aeai Partieulo ipsa Phaedri verba saepe in tua scripta transtulerit, de votis aeruir da quatques unes de mea pareses dans vos derita, sed tam doctum fessae Particulonem et ejua similaa quia P-
454쪽
hol Forte aliquIa exederet, ipsoa tabulas Phaedri albi ad vatim
deseripsisse in chartas, aut membranas, ut quotidie legeraposa tit. Sed quia exedat, Particulonem, aut similes eius, libellos Phaedri tetanaaeripsisse sua manu 2 cum, si editi scirent, Iibrariorum opera possent eoa conaequi. Leuia sane haec et multitia momenti putanda. Schw Quare hane praeratio omnon, ut BeniIeius, licet primo loco positam, ultimam tamen seriptam esse, ut sere hodie absolutis libris solemtia, s gera obia debemus. Sed exedo Phaedrum singulas, ut ipsi naaee. bantur, fabulas recitasse inter amicos . aiaper coenam, in cir.etilia. aut aliis in eonuentibus, quas illi, quia breues erant, et tangebant eius temporia mores et homines. In eodiei licia suos at pugillarea libellos transscribebant i et hine iam ratio emenia dationia meae apparet, eux π. I 4. dein, vel deinde seripserim animirum tum vacive perleges, eum omnes illae fabellae in unum libellum ruerint conjeetae. Nune interim sibi gratulatur, quod ex recitantis ore exciperent quasdam, et iudiearent dignas, quae aeruarentur, et deinde in librum eolligerenturi ad posterorum etiam usum. Vide et infra Epit. Iv. a. in PoAtae verbia ad particulonem, ubi verbo loqui utitur, vi et
moxi me ne loeutus sine mereede axistimer. Bur mannus, qui
ad h. 1. erudite docet. eodem sato nata erae multa Martialia Epigrammata. Sed vide Notas ad h. v. Va. go. In Codd. ΜSS. Pith. et Rem . it. In nonnullis Edite. H Ripaliti a. Iegitur, in litis ram plaurum ire desidaro. Quod quia Seioppio obseurum videbatur, et quia hute omnino Ioeomaeulam inesse putabat, Iegebat , inlitteratum plausum vel non desidero , vi dieat Phaedrusi tu modo et tui similes
viri doeti meas tabulas laudetis; ab illiteratorum hominum ea uea plaudi mihi, nihil moror; seu indoctorum hominum plausus nihili facio. Haec leetio sussragia tulit Fabri, qui vulgatam metro Tepugnare recto putabat, etsi eadem illa ire riua
ditione Iegatuo Rigali ii, Sehesseri, Heinsii, qui tamen malis
Iet nee desiderem Freins hemit, leuiter mutantis in hanc soris mam, Inlittoratum plausum nee desidero, cui accedunt Bipon. tini; Desbillonii, qui edidit eur desidero. Id enim censet Pr pius aceedere ad veterem seripturam, et aio vividiorem orati nem Emei. Gudio vulgata sana et pulchra videntur, nisi quod legendum putet, an litterarum ire Plausum desistiro, quam qui. dem Iectionem exemplis firmare studet, quorum vim probandi infringere allaborat Burmannus, 1 intuena . Gudii Iectionem nee
455쪽
verant, nee sensui saliati cerea eogi enim virum doetum, ira vltima prodiaeta propter litteras pi aequentea pronuntiarer do. inde sensum, si non diuersum, eerte admodum ambiguum exigar nam ire in plausum esse idem quod plaudere, vel plati. aum inei pere; ate orgo Phaedrum dicere, ae sibi nollo applaciis dero. Etiam Des hillonius credit, ire in plaustim nil aliud signi sieare posse, ae plaudere. Sed el. Sohat Elua inter alia multa
affert Ioeum Setiaeae de Benei. I. Ia. munera non tam pretiosa, quam rara et exquisita sim, quaa etiam apud diuitem stii Ioeum faciant i stetit gregatia quoqua Pomia. etiam post paucos dies itu να in fastidium, d laetant, si prouenere maιurius: ex quo 1 eo
probat vir doctus, ira in fastidium, idem esse, atque Iastidio haberi r passivam vim eam habere dictionem, ita ut simul modo in plausum ira explicari possit per laudari, vel plausu exeipi. Atque etiam Quinctilianum L. II. I. D. C. ao. vi
phrasi in eomus ira, quod idem erae eum Phaedri eo us forara L. III. VII. i. e. eorpus consequi; posse igitur in plausum ira surpari, ut plausum conge ut, quamquam ad insolentea diis esionas referri debeat. Etai vero vir doctus eum Gudio .isI-gatam leetionem tuetur, tamen hujus coniecturam de conuer tendo verborum positu non modo necessariam, aed ne probabilem quidem iudieat. Non enim, ut credat, potest adduci,
Phaedrum aut tam diligentem in versibus fundendia tutiae. aut illam produeendi rationem, ob aequentem in aItero vo e bulo mutam eum liquida, perpetuo valere. Itaque in Phaedro reperiri Ioea eontendit, in quibus non quamlibet ayllabam ad Grammaticorum regulas examinare vult, ut L. III. II. 4. Sedaiquid mutandum, potius mallet legere, in litterarum plausum ira ego desilaoro. Ego habeo perauaaum , Phaedrum aeripsisse, In litteraνum ire plausum desidero, ut eoniecerat Gudius. Loea enim, a el. SehatEio produeta, docent, ire in plausum significare posse, plausu exeipi, vel etiam plausum consequi. Deia inda seeunda ayllaba in ire, ob litteras pi sequentea Tecto proindueitur, quod laetum a po8lia saepissime, Erat non aemperi Nihilo vero secius in emendatione Seioppii et Fretnahemii acquieseo . eum plurimorum Gilieorum susscagita comprobata it. Reeeperunt tamen Gudia emendationem Sehesserua. Maitis lar. Hoogatratan. in Edit. an. I ox. Didot. Erotieritia, qui huneae loeum e Codd. ΜSs. restituissa gloriatur. Iam olim etiam Ritteratiosius et Meuratus Codieum Ieetionem tuebantiae, hoe semui approbationem litteratorum hominum promereri cupio.
456쪽
RistaIlio, Iegenti illiteratum, ire de idoro est, eistra, Deessere,uauro iubeo, quae interpretatio parum se probat FreMishemio, euius et Leonhardi Notae inspiciendae. Buchnero qαariumuelem in vulgata trochaeum esse arguenti placet, in litterarum plausum ira desidero, vel erudeιidero , quae conjectura Edmo. dum durae parum Placent FretnahemIo, legenta, ut supra dieium est, in litteratum plausum nee desidero ἰ quam lectionem Codieibus 7 me ro et aenaui accommodatam esse Putat Q. TMinuae.
V. 4 Galli. Cybebes, ε. Matria Deum sacerdotes, variis nominibus appellantur, Curetes, Corγbantes Mητραν M a. ---αι habet Aesopus. Vid. F. Ma. et h. L GHla a
Gallo. Galatiae flumine, coniuε hausta aqua vertebantur in suisatuue ad Libiae cantum te in se castrabant. ODH. Fast.
IV 361. sqq. Lucan. I. 566. cf. dat. Com. Mythol. p. 963 ita nominati, testo Plinio H. N. L. V. C. 32. in
an diraeter jam dicta, Sangarium et Gallus, a guo nomen traxeramatris Deum sacerdote . Exsectis testiculis Matri Deum seriti ire a olebant, quod confirmat Alexander ab Alexandro G. D. L IV. C. t 7. p. m. I 8. Edit. Tiraquetur Constat autem M. Ordotes matris Deum famia testa sibi uirilia amputare. Cum his plane conueniunt, quae narrat Plinius H. N. L. XXXV. C. 1M Samia testa matris Daum aeerdotes, qua Galli vocantur, virili tatem amputant. Inde emiuiri, spadones ac semimares vocati. minue. Fel. Octav. p. 74. p. 23. Outet.) Prudentius Peristeph. X , m. Per multa matri sacra plorandus vado. ovid. Fast. Iv. Ibunt Semimares. Ostendit caussam huius evirationis Laetantius I. C. 17. Deum mater et amauit formosum adolesean tem et eumdem eum pellice deprehensum exsectis mirilibus semiui. rum reddidit, et ideo nunc a ra ejus a Gallis sacer dot 1bus Gubrantur. Vid. Ritierstrus. Comment. in Oppiani Cyn. III. p. xii. Hariman. De Cybeles sacris et Gallia multa congesserenosinus in Anti Rom. L. H. C. 4. Salinias. ad Tertuli. de
457쪽
pallio p. noa. Guditis in Not. ad h. I. inprimia Elmenhorat. in comm niar. ad Minue. Fel. p. 48. Mi. Ourelius deniquo in
Animadvers. ad Minuo. FeI. P. TI. Fq.
m. II. 23. I M. Pith. Rem. habenti Ioeulara tibi videtur, et sana letie. Vid. Brotier. Ita Editt. Ritterstitisti et Neveleti; ale etiam Urainua, nisi quod post titie signum interrogandi ponat. Uva Iehius interpungit: Ioeulare tibi videtur et anne leue, Dum, nihil habemus majus, ealtimo ludimus; sed Clauditis ciuiatis, aeu Wiiliosius in Μise. Cbs. Nov. T. I. p. xx6. coniicit rheulare, uti midetur, et sane laue. Putat enim , joeulare et leuamanifesto cohaestiae; at Ioeum, cum nimis abruptum ait initium , satis adhue residuam dissieultatem commonstrare. Nam requireretur in hae laetione paullo ante vocabulum C εικτικGν ,
quod ad epitheton jo Iara respicerot. Cai inerim modo Schesis levia auecurrere voluit, coni ieiens: Io inra hoe . vel joeulaν' oetibi uid iur. Seeuti non pauci, etiam Benti eius. Sed aes uedurum videtur Bur manno, hoe dieexo, ubi nihil uel prao cedit, vel postea additur. Si genus aeribendi, vel 1imile quid ade let, foret tolerabile, sed hoo omisso τω gentis ei non Placet, et intelligexe. durior et insolentior osset ellipsis. IIinc ex Heliasii et Sehes xi emendationibus hane eonflauerat a Ioeularea tibi nidemur, ea anne leui, Dum nihil habemus minus, calamo ludimus. Sed quia Bentlei. joeulare tantum do rebus, non Per aonis, diei eontendebat ' , Neinsii vestigia premens Iegebat Ioeularea tibi ιidentur, sta sana latii, D. n. h. m. e. ιθ Sed diligenter intuero has tienias; ut ioculares neniae dieantur , Ut viles nenius ProI. L. III. 1 o. Cl. Tasehue o Ioui mutatione legi posse existimat, joculari tiidemur. Varia quoque eonileiunt cuning hamna si Tollius, de quibus v. P. III. Phaedri p. 133. 71. Quibus coniecturia omnibus non opus est, at hi versus Ita etiam alatuit Withois L. II. Epid. s. sn. Hor. I. a I. e. Iaudatia Sidon. Apoll. Sat. I. 25.
458쪽
ponuntur post fabulam de Gallia. et το loeulare afl eamdem
xeseratur. Vid. quae notata sunt a ub initium dietae fabula . Meuratua mutauit vexavum ordinem aiei Dum nihil eati Ioetiis lara cet. Gd eet. At il1. de Sehiraeh nil eenset mutandum in Ioetione Codd. ΜSS. Ioeulare enim absolute positum auia
indieare, quod facile intelligi possit, eum breui pare tithesi
interieeta addat, has nenias. Va. 19. Bitteratius. Rigali. Broiter. h. I. explicant ex Plinii dicto L. II. Ep. m. assem paria et are*e auream fabulam. Huc inelinat etiam Pras et tua. Noa nodum in seirpo quaerere, Conis
tendit ili. δε Sehiraeh a. Sehesserua, Gronos. IIarius interpretantur, frustra, i. e. sine gratia Gnnu; de quo plura dabunt
Not. Sehesseri; Buxmannua sine utilitate, fructu, Praemio . seineutua dueem Brou khua. ad Prop. IV. El. VII. 33. ubi nulla mereeda est, unde nihil utilitatis ad te rediturum erat. Laudat etiam praeter alia, Plin. I. Ep. q. ut videar mihi hae sola meris eada po sa corrumpi. Faber Phaedrum dieare ait. hoe praemiiaeae Iectori suo daturum, ut fabellam de mustela et muribus ait narraturus. Sehulato vero, eui assentit Langius, quid de h. I. videatur, eiusdem indicabo verbia r damia ieh es nicha sotroeian sage. Die Fobel ita elotetatim der Κoder, die merces, omis dedi Diehteo d/n Leseν an loe a, um aina Misisse IMorial augenissen. Ohna das Iu hrehon 1 tirae de ν moraliseia S in Eutroiaen avn. aQ der ob saeia der Male weggieiten. Aber nungiebι vir moralisi rina Eraiahluna in Avitis, und det Laaer liest. So wili Phaedrus auia die sophare.henda Rofexion nichi sine mercede, nisha ohna helohnenda, od ν anne anda Ein idting Mharaehen ἐassen Non displieent haee, et ni fallox tale quid olim in menta habuit Fabor; nondum tamen, ut aequar, pos sum adduei. Rob. Metiosi, Gallieua Phaedri interpres et editor, cenaei. Phaedrum allud re ad Ioelationem prouerbialem, qua
pretari conati aunt interpretes; sed praetor eeteroa Placet Cl. Clam. Poet. P. I. v. loeularia. I. O. P. zaa.
459쪽
Liadnarus , euiua exuqitam obseruationem nune dabimus a . Hie Pha dri Ioeus, inquit, at sensum speet ea, eat faeilia: in veri endo tamen, si quis perieulum faeiat, haud parum habet
dimetillatia. Cireumloeutiones verborum plures inuenia a, ex quibus vero tranaIationem probabilem vix eruas. Gronoui vertit: laeta te mihi farinam; at ego deos oro, vi non alia conditione tibi bene ait, qum si ea, quod ase praesera b). Bomannus r ita pereas. Quia enim xa vera non erat larina; ideo impreeatur, ut eodem modo valeret, quo raxina esset,
plui. P. II. P. 3. sq. Schis. b) Memorat hio Grono viva loeum Sueton. Aug. C. D. ubi in Antonii Epist. ad Augustum
haee Iogunturr Ita valeas, mitti iane epistoriam cum leges, noniniaris Tertullam et quem ei. Lindoema ita interpretatur rquouiua pignore certem, teshane epistolam eum leges, ininiirae Tertullam , neque adeo esse, eur mihi auccenseas, idem laesenti. Schw.e Laudat Bumannua To. Andr. IV. II. 13. et Grutexi Haer. p. ho. Io. Sed vide mox. Non praetereunda eat
h. I. coniectura Helviii in m. Syll. Epp. T. V. p. 8.eou. T. III. I. o. p. 473. Sis
valeas, si Farina es, quae naineas, vel neees, hoo aensur Sio
aleas, ut per te valent illi, quoa oeeidiati sub farinae aperi
ete, ut sit sarcasmua, cum imis preeatione conjunetus. Aliam
coniecturam Ileinatus profert in Ep. Mo. ad Graev. in T. IV. Syll. Epp. Buxm. p. 363. Schw.
460쪽
Plautum Cape. III. V. 87. Tu, istophantes, da me vi me. ruisii, ira Diale h. e. Opto, ut tibi eueniat, quod de mo me- Tuisti. Gruterus Inseripi. p. Io. Io. Quisquis eum laesis, aiecum auis valeat, h. e. laedenti eum eueniat, ut et ipse Iaeda tur. Quae loea ad Phaedrum nihil pertineat. Tum valeas idem esse aiunt, quod pereas. Quam vero notionem verbum, neque in Phaedii Ioeo, neque ullo alio habet. Quae enim asseria loea solent, illud non probant, v. c. apud Terentium, Andr. Iv. II. 13. Datiant, qui inter nos diseidium violiant, h. e. abeant, nihil nobis negotii sit eum illis. Plaut. Most. II. I. 27. D. vigila, parer aduenia peregre Philotaehae. C. Valeat parer. h. e. quid mihi negotii est cum patre. Iam isthaee notio satis quidem consentanea videtur Phaedri Ioeo; at hvio simul iue,tironia hostilis, euiua haec via est, vi contraritim ejus, quod dieiιur, intelligatur, ex quo ellieitur, ιι sequens affarinatio ν gatiua ait reddenda, negatio ossiemativa, v. e. apud Phaedrum: gia viatias, tia farina os . h. .. nihil mihi negotii tecum esse volo, tu non as farina Cl. Paullo ante No t. h. et supra Not. ad h. I.
Va. M. Aduoeatiti. Verbum adtioeara duplici usurpabant notione, ab elim qui, quia Iureconsultum de iure consuleret, vel eum in consilium adhiberet rei familiaria. et in eontrahendia rebus. in manumittendia seruis, in testamentis acribendis cet. opera eiusdem uteretur: veI si quia denique, stetibi in foro litigandum iudicioque experiundum, alteritia vocem manum que, sibi caustaeque auas commodandam, sussi agationem, prae aentiamque Tequireret: ia aduoecire alterum, alter vero isti adissse dicebatur. Est Laee antiqui ima et probatissima signis estici apud Plaut. Mercat. IV. III. 35. Plin. Iv. Ep. 37. Quin- eiit. L. XI. I. D. C. a. sp. m. 94 Edit. Loid. ann. 3655.
alioa. Aduoeare igitur in Phaedri Ioeo est eonsulere, in eonsilium ad there. Posset quidem etiam u) sumi pro admouere, adhilere et haee enim signis,eatio huie loeo aatia congruens est; sed ista interpretatione tollitur insignia aliqua natiuitas scri.