장음표시 사용
681쪽
des lirent, non Romani solum tum in spectaculis,luna in bellis, sed Scythae etiam ha- Arim M. buerunt, quos Amphippos Graeci nominarunt. Suppetat, hoc pisces calamo praedabor , cr itit Mundiu demi u institor in tunicas. Pastorem ad baculum posum curare, vel idem Scirpiculis medio puluere ferre rosam. Baculus pastorum pedum erat, de quo alias plura. Rosae in amphitheatris de circis de B in t aliis locis scirpiculis circumserri venum solent. Scirpiculum vel scirpiculus primum scirpis, ut de hodie quoque, contexebatur, unde nomen; sed hinc ad Vimina transitum. f. mo am id ego a cram , de quo mihi m -- fm Q-. ιHortorum in manibus dona probata meis' ' Mi μιώ-. Caerulem cucumis , tumidoque cucurbita ventre e notat, cir iunco brasiica vincta leui.
Nec flos et sim hiat pratis, quin in iacenter Impositi fronti langueat ante meae. De pomis plurima dixi , quoniam & Automnus, & praesens hic arborum aspectus, de vos in prunis ita videbamini postulare : quod si tantundem cucumeri. cucurbitae, peroni, melope poni, brassicae, floribus, dc horum singulis generibus, temporis admeti-rer; non die uno, sed intcgro Automno opus esset: quamobrem his ad proximum Verproximamque aestatem dilatis, Vortomnum absoluamus; cui poeta noster, uti ante dixi, falsam nominis caussam adscribit: At mihi, quod formas et nus vertebar in omnes, Homen ab euentu patria lingua dedit. Quae rogo patria lingua An ne Thusica At in illa vorto non est in usu, pro eo pro quo apud Latinos. Sed de hoc satis. ad reliqua:
At tu Roma meis tribuissi praemia Thineis, Vnde hodie vicin nomina Thusicus habet. Tempore quo sociis venit Lucumonius armis, Atque Sab na feri contudit arma Tatui hodi ego labentes acies, cr tela catauca,
Atque hostes turpi terga dedisse fugae
Sed facias Diusim sator, ut Romana per aeuum Transeat ante meos turba togata pedes. Thuscus vicus quamuis omnium consessione a Thuscis nomen acceperit, parum ta- TM men inter auctores constat, a quibus nam, & quo tempore primum coeperit habitari.
Titus Liuius, Arunti Porsenae filio ab Aricinis & Cumanis caeso, reliquias Hetrusci exercitus Romam venisse, auctorcst, de ibi cum humaniter ceteros inceptos, tum sau- cios benigne fuisse curatos. Hinc alios in patriam rediisse, alios Romanorum beneficiis captos in urbe miniisse, atq. inde vicum nominatum. Festus Pompeius Thuscum vicum dictum putat,quod reccidente ab obsidione Porsena, hic locus datus sit Thuscis, quibus placuit Romae habitat . Noster vero poeta longe altius rationem repetit ab ipsb Lucumone, qui Romulo contra Sabinos suppetias dicitur tulisse, cui has Romani gra --.Das retulerunt . ut medium urbis locum inter Palatinum de Tarpeiam rupem Thus eis dederint ad habitandum. Quamobrem in vulgatis, quae vidi, exemplaribus pessime legitur Lycomedius pro Lucumonius. Dionysius etiam Halicarnassaeus, Lucumonem virum strennuum Romulo validum auxilium ex Hetruria adduxtile, testatur. Quidluod Propcrtius quoque in Elegia proxime praecedente hunc Lucumonem primum .iisse dicit . qui Romae praetorium socerit 3 Prima, inquit, acritas posuis Praetoria D- Dc .cmon. Quod si verunt cui dubium esse potest, quin magna Hetruscorum manus vina cum Lucumone Romae sedem tibi fixerit , Se vicum de gentis suae nomine multo an- rc nuncuparit , quam Porsena urbem obsidione vel cingeret vel liberaret Mihi longis
alia est suspicio: iam nimirum a principio Romae quidem Cimbros, ac deinde Albanos. de alios aliunde proiectos habitas te ac his leges de sacra a Iano vel eius posteris dati misse: ncc longe inde absum, ut suspicer quemquam delisi ibi cre, qui legitima potestate populum ari in Hetturiae gubernaret, cui nomen a praesectura Romulo dare- ta Di Kk tur: quae μ
682쪽
tui, quae appellatio communis esset omnibus iis qui hoc summo magistratu sungri uim rentur: cum non aliud c -hilli unde Romulus, significet, quam eum, qui advR, Romam custodiendam solenni populi suffragio esset electus. Cum igitur multi fumrint Romuli,uti multi Pharaones, dc alius aliis parentibus id gente ortus,tandem huiusici ignari, totius urbis originem ad unum Romulum transtulerunt: de quia ex ritibus priscis satis liquc bat, omnia totius magistratus insignia a Tl scis esse petita, & Lucii monem primum fuisse , qui praetorium constituerit Romanum . vcntum cst ad eam coniecturam, Romulum unum quempiam fuisse, de quo, ut ignotorum natalium limmine, plurimae fabulae fictae fuerunt ;& inter cetera ei Lucumonem auxilium tulisse. quod nomen quia proprium unius hominis non fuit, sed praecipui apud Thuscos magistratus, cogor sere in cam discedere sententiam, ut credam, Romulos plerumque ex Lucu monibus Hetruscorum legi solere, atque ita tandem unum ex Lucumonibus Romulum iam factum, regiam sibi dignitatem arrogasta, atque idcirco indignationem Hetruscoruin incurrisse. Quod nisi ita csset, quid opus fuisset rapere Sabinas, cum ab Hetruscis aeque connubia, atque auxilia, dc leges, de sacra potuissent impetrare Opinor itaque eum, quisquis hic Romulus siue Lucumon fuerit, sMietatem sibi de foede ra cum Sabinis sanxisse, atque uxores inde non vi, sed amore rapuisse de una cum ipse rum rege potestatem omnem imperiJ Romani communicasse. Posteritas autem harum rerum ignari, sola nominum memoria relicta, varias est commenta fabulas j de in his raptus, de bella, ut Helenae raptum, d Troianum bellum imitati maiores ipsorum vinderentur. Neque enim verisimile est aliunde primam fuisse Reip. formam, de aliunde primos magistratus: sed hoc probabile, pcopsios Lucumones ad clauum ciuitatis vocatos, leges de ritus patrios inductos fuisse. Demus sane, alium fuisse Romulum alium Lucumonem: de hunc quidem Hetruscum, illum Romanorum regem: qui conuenit, ut hoc concesto, Lucumon, non Romulus, primus posuerit praetorii ina; quali alterius ess t praetorium, alterius summus magistratus. Scd nolo in re prorsus ignota, nec ullis claris argumentis aut in hanc aut illam partem terminanda , prolixus csse: hoc certon constat, tabularum, quam historiae, quae de Romulo feruntur,cile sit miliora. Mithrida
tes certe rerum Romanarum, quibus inhiabat, aequo curiosior, non citra caussam vide tur Romanos seruos siue vernas Hetruscorum vocasse, ut Trogus Pompeius in obliqua eius oratione memoriae prodidit. Profecto Iam honores, Thusca magistratuum insignia, antiquissimum Lucumonis in urbe praetorium, videntur confirmare, cos clientes
saltem Hotruscorum fuisse tantisper, dum qui quam Lucumon Romulus electus, prisco patrocinio contempto, sibi omnem sumeret potestatem, adscito in partem regni rege Sabinorum. Iam de Thuscus vicus, loco urbis commodissimo de in ipso corde constitutus, quid aliud arguere videtur, quam penes eos praecipua olim fuisse potestaterram , Quo autem loco suerit praetorium, non est ambigendum, ii Palatini collis priscum nomen examinetur, quod antiquariae cognitionis inter Romanos scriptorcs princeps expressit, dum dixit, nobile Pagrant eum. Est enim hoc de vetusto Cimmeriorum se mone sic compositum , ut regionis conseruationem signet. Qua vero in re cuiuspiain vel ciuitatis vel regionis salus consistit An non in Principe de Senatu ex aequo de bono totius Reip. negotia prudenti de matura consultatione gubernante Quamobrem l cus is in quo hoc consilium Principis haberi solet, merito dicetur non Praetorium tantum, sed etiam Pallanteum, iἡ est, regionis canseruatio; qua in voce clementum me-ν vehat. dium in principio in tenue transiit, ad homonymiam cultandam. pal-l idem est quod conseruo rcgionem, e quo per Syncopen fieret vallant quo quia pila regionis significari videretur; mutata media in tenuem, dixerunt PaIIant pio conseruatione re uitam. gionis . Hinc Itali prioris scrmonis ignari Palatium fecerunt. Et est sane eadem ratio, μμ ob quam Minerua, omnium ciuitatum de regionum servatrix, Pallas vocetur: perinde atque Pallans diceretur: tametsi Graecis placuerit ea declinationis ibima, quae ad hanc etymologiam minus accedit, quam dum eadem vox pro viro usurpatur. Naevio tamen nescio Vnde suboleverit, mediam litteram principium facere debere, si ad originem vox sit accommodanda : ex quo Grammatici in eam perducti sunt opinionem, ut a
balatu balantium dici putarent, de inde balatium antiquis fuisse usurpatum. Quod si apud priscos quisquam suit Euandri suus celebratus, nomine Pallas, is certς Ianus sueti
683쪽
fuerit, verus regionis conseruator, quippe primus sacrorum & legum de omnium a rium in his terris conditor & architectus..V idemusne hic, de priscorum sentantia, in solis prudentum hominum consiliis totam Reip. salutem litam esse ita idcirco Palladem urbium conseruationi praesideret Venim quia frustra hominum consi is vibesiit, tuntur, nisi ea diuinitus inspirentur, & Dei nutu dirigantur: bene finxerunt antiqui, Palladium Diopetes esse. id est, a Ioue decidisse : quo Princeps de consiliai η perpetuo monerentur, Deum semper orandum csse, ut salutaria consilia suggereret, de quaesiise gessisset, ad regionis dirigeret conseruationem . Non male igitur praetoria 5e Principum aulae Palatia dicuntur, quoniam in illis totius Reipub. salus versetur. Quamobrem mihi persuadeo, primum praetorium in Palatino potitum sitisse, de id quidem a Lucumone siue Romulo, quocumque tandem proprio nomine is fuerit appellatus. Quemadmodum autem hic collis a Principis domo oc Senatorum collegio nomen, accepit: ita rupes e regione sita, dicta est Tarpeia, a loci firmitate. Nam etar brim μ iidem est quod audeo exspectare, quernitis videlicet hostium impetum: propterea quod ceteris desperatis, ad eam refugium esset supremum: uti res ipsa comprobauit, Vibe a Bitiae
Gallis occupata. Nugantur enim, qui de alia nominis ratione, nescio quae somnia venum protrudunt, semper ab homine quopiam loco nomen comminiscentes. Nec rui- Α--- nus errant, qui Auentinum vel ab auibus, vel a rege nominatum tradunt , cum de
Virgilia carmine luculenta se ratio prodat, hunc montem a caedua silua nomen habuisse. Siluam enim per aduersi Tiberis lipas in hunc usque montem pertinuisse,apc te versibus iis quibus AEneam ad Euandrum nauigantem descriptit, ostendit:
Iabitur uncta vadis abies, mirantur es undae, in iratur nemus insuetum fustentia longe . Scuta et iram fluuio plectasi innare carinas. . Osse remigio noctemque Hemque fatigant,
Et longos superant exus, variisque teguntur arboribus, viria que secant placido aeruore fluas.
Et mox: Vt celi is videre rates, atque inter opacum Pari nemus, ct tacitis incumbere remis,
An quisqua clarius demonstrare posset magnam siluam ad ipsum Aventinum v'. antiquitus pertigisse3 Quid autem est aliud diu tiit, quam finis siluae duae, sue finis eius loci equo ligna caedi solent ρ Nec illud tantum, sed suburbanum etiam nobis locum etit. indicat, per quem ad ligna caedenda iter esset: ita ut nihil lignificantius dici possit ad
montis huius situm denotandum, qui de maximae siluae est et terminus, de una finis ipsius urbis, per quem lignatum ciues ire consuessent. Lucus vero, in quo Euandrum Herculi ad aram Maximam sacra fecisse poeta fingit, inter Aventinum de urbem erat, uti de arae Maximae situ quiuis colligat: Post mons hic lucos etiam accepit numinum diuersorum, de tande urbi est inclusus,&aetate nostra muto firmi stimo a Paullo tertio muniri coeptus. Vocabatur& Murcius a moer quo paludotus locus significatur: pro--r,. pterea quod e paludibus, stagnis,& pigro cccno assurgeret: a qua voce Murceam qum n o que Deam ei latam credo, pro eo numine quod paludibus praesideret: nec magni tacio, quod Pomponius desidiae deam secerit; quia Murcidus desidiosius sit 5cinaculo- , - .sus. Nam Murcidus de Murcea ab eadem voce Cimbrica suor derivantur, quae con- Nit , aria est ipsi noni quo facultatem magnam ad agendum notari ante dixi. Sed ad pi positum. Cum igitur Thusci loco urbis commodissimo,& in ipso quasi meditullio habitarim i non possum mihi iaci e persuadere, penes alios olim praecipuos fuisse magistratus. Videte porro quam nihil de hac re spud Romanos scriptores certi habeaturicium Varro diligetissimus antiquitatum perscrutator longe aliam vici Thusci rationem adserat. Hic enim de Caelio monte scribens, In Suburbanae, inquit,regionis parte princeps est Caelius mons, a Caele vel Cadio, ut ath legunt, vi benno Thus O duce nobili, qui cum sua manu dicitur Romulo venisse auxilio contra Sabinum ri' m. Hi post Caelii obitum, quod nimis in unita loca tenerent, nequc sine suspicione essent. deducti dicuntur in planum. Ab eis dictus vicus Thulcus, de ideo ibi Vortonanuni stare, quod is K E 1 Deus
684쪽
Deus Hetruriae. Haec ille. apud quem Lucumon , qui Romulo auxilium tulit, nomen proprium inuenit Coelis vibenni. ut est apud Festum & Cornelium Tacitum: e quibus
Varronis locus corrigendus,& hoc non praetereundu,signum vortomni in vico Thuscos iecisse,cuius vicus Iugarius unam tenuerit paric qua de re ceteroqui dubitari potuisset. Verum qub per spiciatur clarius. nihil prorsus certi de vici Thusci origine tradi: recit bo q uae Tacitus hac de re scripsit. Is de incendio Coeli montis agens, haec adiecit: Haud Quo quuu- fuerit absurdii tradere montem eum antiquitus Querquetulanum cognomento fuisse, quod talis siluae frequens secundus i erat: mox Cciuium appellatu a C cle Vibenna qui dux gentis Hetruscae cum auxilium appellatu ductavisset, sedem cana acceperat a Ta quinio Priscoseu quis alius regum dedit, nam scriptores in eo dissentium. Cetera non ambigua sunt, magnas cas copias per plana etiam ac foro propinqua habitauisse, unde Thuscum vicia e vocabulo aduenarii dictu . Haec Tacitus. e quibus, quam nillil certi hau in re iistiterit apertii. Ego non solium de his quae dixi, hunc locu SThuscis delectum fuisse credo. sed ob id etiam, quod hominibus mari assuetis placeret ad Velabrum habititare: quo facilius e Tiberi merces suas de eveheret de importaret. Ex Varrone hoc adii menta nobis accedit quM non ante vortoni signu hic iletisse dicat,quam Thusci hunc locu tenerent. At hic dicit se vidisse pugnam inter Sabinos & Romanos. Quocirca tu steterit neccile est. quavis Annius finnit eum in signo militari lianc pugna vici isse. Mihi omnia versanti,& fortuna populi Romani a Ianous a repetenti videtur idem vortomni signia ex Hetruria tulisse, de urbis aeternitate Iec prostari successus translatione confirmasse, at q. idcirco 5e Tiberis, α Romae,& arae Maximae nuncupationem ab eodem focta iri: a quo tesseraselicitatis in vico Thulco collocata; Se id quide eo icpore quo purus adhuc Cimbroru sermo floreret. Sive igitur Ianus, quod arbitrari malim, siue Goliae siue Ascanius,siue alius quisquam posterorum Vortonanum posuerit, illud saltem mihi persia adeo,longe ante Thuscum vicum nomen accepi sie,quam Romani scriptores opinnentur. Quod porto dicunt Coelium a Coele vocatum, ne id quidem initu persuadenti Ammmi. cum nemo nostratium nesciat Auid Cori Cimbris signet. Mons hic longissime aTiberi, a vico Thusco,& a campo M artio in quibus maior situs erat .ad loca superiora Sc Titus
culmos montes recedebat, de praeterea altis quercubus erat inumbratus, quibus rebus
ossiciebatur, ut aestate ad auram frigida de umbram captanda comodissimus haberetur, c. i. de idcirco diceretur coti,id est, moderato frigore blandiens. Na ad aestiuos calores nulla his, .ra graticii inulla salubrior umbra, quam quercetorsi, quibus natiua quadam vis inest, spiritus calore distusos de resolutos gratissima quada adstrictione, quὶm solia late spirant, i borandi. Experiatur,qui volet, Osractae quernae frondis in feruenti aestu odorum: sentiet nimiru robur quoddam spiritibus ac dere mirandii, Se maius longe, quam quisquam facile opinaretur,nisi periculii seci siet. Quamobre Querquetulanus mons merito Co lius nominatus est, per diphthongii secunaa & quarta vocalibus coeuntem: quod addo, ut in Tacito scriptura emendetur quae in Varrone Sc Festa integra permansit.Sed nimiu --. diu in rebus incertis haeremus. Hoc videamus quid Lucumonis nomen apud Thuscos denotarit. Id Propertius indicauit, dum media syllaba relicta,eundem Lycmonem siue M. Lucinonem.quod idem est, dixit. Eut enim felicitatem notat diuinitus datam. Idendi citur pro suam dialecti quadam diuersitate,ut in Vadimon Pullo ante dictum, non aliter atq. Allemanni sum pro suam du Lunam nominant,ciserunt. Eait inon igitur est, qui illa monet quae selicia fortunata l. sint. Supremos enim magistratus eo nomine v lverut nuncupare'uo notaretur,non satis citc,Omne humanam sapientiam ad Rem p. domi forisque bene administradam, misi ea quae monerentur facienda, us ctiam prosperareti quod vocula Eut i ndicabit. Iam magistratus suos non Imperatores, scd moniatores csse volebant propterca quod rationibus, quae monentiu stant .duci: non violentis
iussis impelli cogique vellent. Quod si milii vis huius nominis quam laid ad rerum p
blicarum utilitatem se porrigit citet ex plicanda demonstranduinque quam innumeris modis contra cana passim peccetur, Carmanis facillimo sermonem incum probare: eo
quod apud illos hactenus n6 Principis alicuius, sed totius populi res in publicis consiliis
agatur. vivunt enim uti coenobitae. Omnia hab intcs com ania; apud quos nulla stirpis
aut sanguinis habita ratione, illi soli, qui idonei sunt, ut Rcip. vcl consilio,vel armis pro patriae salute sciviant nobiles habentur .cin communi utilitati dum se inopina reddunt.
685쪽
re priuati, ad mechanicam plebem descendunt,minoris,quam ceteri qui numquam in ossicio publico fuerunt aestimandi. Hi Principem sibi legunt eum,quem multis experi mentis didicerint aptissimum esse ad Rei p. clauum bene recteque tenendum, nulla habita parentum ratione.eumque non in ciuilibus modo rebus,sed in factis etiam sum multi constituunt magistratum: ne si duo summa sint capita, controuersiae de conten tiones de iurisdictionis limitibus oriantur. Apud hos igitur, apud quos omnes e communi vivunt, atque omnes accipiunt tum vestes, tum alimenta, tum honores, pro eoae merentur, suminam necesse est esse tranquillitatem, millis litibus aut controuersis impeditam. Coram illis igitur de pristis Hetruscorum Lucumonibus luberet disserere, atque ipsis, quid hoc nomine lignificetur, interpretari. apud nos interim Deusotandus, ut nobis Lucumones dare dignetur, qui ea rectis iustisque rationibus publici priuatimque agenda moneant, quae p'nulla sint sertunatissima futura. Duodecim Lu tcumones Thusci habuerunt, duodecim diuersis populis praesidentes; qui numerus praeter alias dignitates, quibus eminet, hoc etiam peculiare apud Cimbros habet, viviti mussit eorum qui citra numerorum compositionem enuntiantur. Sicut enim cin eis istetae gentes undecim ex uno de decem componunt ta nostrates ante decimum tertium
nullos numeros geminare sita lingua possitne , nisi turpissimc balbari sent. Deinde no- αὐ ., men ei dederiit a gemina vita, quo nihil potest esse in populo gubernando auspicatius: Mitarim eo quod Lucumonum sit siue Principum ut curam gerant non solum ea monendi do cendi que,quae ad praesentis vitae commoditates spectant, sed illa etiam,quae futurae siuesecudae vitae nobis comparant felicitatem. Et liac quidem de Lucumonibus,quos nulla Resp. veros habere potest, nisi habeat Volsinnita de vetulonia. De Sabinis item satis di ctum: nee bellu Romuli de Tatij amplius mouebo in quo mihi plus fabulatu, quam veritatis videtur latet e. votum statuae nostrae hieroglyphicae, quo sermonu suum conci dit, opinionem meam de eius antiquitate, deque prisco Thuscorum in ciuitate principatu, videtur confirmare; quo optat populo Romano perennitatem, quam Tiberis etiam nomine suo precari videtur. Verum eam non erat, nisi per duodecim vultures, duplicem vitam ratione numeri denotantes, consecuturus; uti secuta secula rea pse docuerunt. Sex severant versus: te, qui ad vadimonia curris, Non moror: Daec statiis ultima meta meis. Stipes acernus eram, properante falce dolatus, Ante Numam grata pauper in urbe Deus. At tibi tinamuri formae caelator ahenae:
Testas artifices ne terat Osca manus.
Pui me tam dociles potuisti fundere in usus,
Vnum opus eis, operi non datur et nus honos.
Quanta vadimoniorum religio, paullo ante demonstraui. vortomnus prius ex acere fictum fuisse signum suum dicit, quam Numa, Mamuri artificis insignis opera usus, ex ane sundendum curasset. Numa quo tempore vixerit, incertum; si Plutarchi do-- , s ctissimi Graecorum diligentia standum. Id saltem inter omnes conuenit, Sabinum hunc suisse. 5c post Romulum, siue is, ut Romani putant, unus fuerit, os, ut ego sufficor, plures cognomine dignitatis ita vocali, ad regnum accersitum fuisse. Neque oti dubitatur, quin is homo fuerit non magno modo ingenio. sed summa etiam ons nis sapientiae tum ciuilis tum sacrae cognitione praestantissimus. Vnde Graeci, qui omnis sibi plutos phiae possessionem ex antiquo arrogant, Pythagoram ei praeceptorem dederunt, reclamante tamen temporum supputatione . Nos quempiam filisse Hetruscae disciplinae magistrum arbitramur , longe omnibus G cis excellentiorem . Si enim Dionysio Halicarnasseo credimus, infinito Graeci in Deorum . cultu fuerunt insuatores: eo quod omnes fabularum turpitudines de diis suis de crederent & docerent: quod tantum abest ut Numa se rit . ut ne corruptissimo quidem post seculo hac in re Romani Graecorum vesaniam imitarentur, nodum aequarent. Eius igitur praeceptoris instinctu Nympham finxit Egeriam n mine, sibi iamiliarem , quo facilitis, quae vellet, vulgo hominum persuaderet. P
686쪽
Mihi sane Egeriam in pectore gessisse perpetuo videtur, id est, eam voluntatem,ut nihil aliud cuperet quam ipsum legitimum in omnibus de sacris de profanis imperare: quodet. Cimbris vox Eder priore syllaba longa ad unguem designati qua de caussa Latini per
ς diphthongum scrip tui, aliam ab ea facientes, quae ab cgerendo partu Egeria vocabatur. De ionte qui huius Nymphae creditus cst, aliquoties bibi, Ac ex rivulis eius Cardainine esitaui, cum luburbana urbis loca curiose lustrarem: quod addo, ne mirenaidi, si veram inominis rationcm vobis ex ipso sonte depromam . quam si ipsa dea Germano homini eiusmodi rerum siticuloso benigne propinauit, nihil admodum a veteti docendi consuetudine d. cessit. Profecto si quisquam cst mortalium post Numam, qui huius numen in praecordiis suis vincuam sentit,cgo me sis cium ipsi praebere possum, non minoribus sortallis ipsius flamis calentem; quo in amore non inique ferrem . si omnes h mines mihi contenderent esse quam seruentissimi riuales, praesertim hac tempestate, qua si quis credat plures csse iuris de legitimi professores, quam Egeria: procos, non multum fortastis aberrant. Sed meliora Deus; quem oro, ut AEgeriam ad Omnes cosam in is mittat, api id quoscam quam plurimum posse, votis omnibus optandum. De Mantuario tertius Fastorum Ouidi) liber consulendus, quo canitur Numae ancilia ita at fabre fecisse. vi ab illo quod caelo delapsum erat,non dignosceretur; de ea gratia, nomen eius in Saliorum carminibus celebrari. Huius ergo opus fuit de hic noster vortonantis, ite factus, ut aptus esset ad cuiusuis ornatum cum decoro accipiendum , quo Dei symbolum geret et, omnium hominum studia dc labores citra peribirarum discrimen prosperantis: quem ut nobis etiam perpetuo selicem vitae successum adspiret,semper iei uidis precibus oremus inec ullo tempore tam simus occupati, victus cogitationem inciuibus excludamus: subeatque deinde perpetuo in animum , quorsum hanc toti eram siue hieroglyphicum signum in frequentissimo urbis loco vel Ianus, vel eius nepotes coli carim : quod si pro eo, atque illi faciendum censuerunt, secerimus inihil ransua male nobis succedet, atque adeo ne ipsa quidem mors, terror omnium omnibus vitam ibi ut is horrendissimus.
I N I &Iob. Gor ii, piae memoria, Hi panica, Francisa, Gallica, Vertumnus, Hermathena, Hierogl phica, eiusdem furata eruditionis cum iis operibus quae visus edidit. Nec quicquam in his Ebris a me , aut ab aliis est a imaduersum quod fidem aut
Ioli. Molanus, Apostolicus& Regius censor.