장음표시 사용
21쪽
et Umbriae familiarum Florent. I 668. 3 volt. Iol. , quem Iibrum in ditissimo litterarum penu Gol tingensi asservatum Odosr. Μullerus mihi indicavit de Etruscis I, p. 419.), SchneideWinus humanissime mea causa contulit, duodecim universos Iapides eruit, Propertiorum nomina in fronte gerentes. Sed quoniam et omnino ab Italorum fallaciis nunquam salis caveri posse existimo, et inscriptionum Gamurrinianarum novissimas duas supposititias esse pro comperto habeo, ita eos hic transscribere tulissimum duxi, ut doctioribus liberum esset iudicium.
I. PROPERTI. T. F. 2. T. PROPERTII S. T. F. A. L. SEX. TERTII. GRATUS.
3. c. PROPERTIIS . ll HAC GILIIS ll MINER*E ll D. n. 4. sequitur inscriptio e Muratoris supra relata, ordine Ier- horum et litteris paullulum immutatis.
5. T. PROPERTIVS li R. GRATUS. 6. PROPERTI. Λ. SEX. L. 3TERTIA. T. PROPERTI S. T. F. GRATUS. S. PROPERTI. T. F. L. SEX. TER. s. s. PROPERTI s. c. F. 10 RONI. CONS LAR ET TITINIO PETRONIA GYG0. c. PROPERTIO. CRISIO AMENTIS ARBI
II. PR0 P. DE ASI. Hanc statuae inscuIptam fuisse G. ait, cuius fragmentum pedibus solis servatis in domo Gangeliorum Asisti sit reperium.12. PRO . D. ASI. His qu0que notis statuae fragmentum inscriptum dicitur, quod anno 1500, quum aquae ductus resarcirentur, circa moenia vetera Asisti sit detectum. Haec Ga- murrinus. De cuius auctoritate nobis quoque plus quam du-hia quidquid sentis, reliquis tamen testimoniis ita acquiescen- duin puto, ut, donec contrarium noTis argumentis Probetur,l Asi sinas Propertius habeatur.
Gentem Aureliam Romae, quam is plebeiam antiquis- mimam tamen et ex Sabinis oriundam, Ausetiam antiquitus dictam a Sole esse, quod ei a P. R. Iocus publicus datus esset, in quo Solis sacra facerent, Festus s. F. tradit. Aureli os, quibus varia praesertim sub prindipibus fuerunt cognomina cf. Glandorp. Onomast. p. 140. FulV. Ursin. et Anton. Augustin. in Graex. Thesaur. tom. VII. , florente re
22쪽
Caput II. De genere Propertii.
pnblica solos Cottas, Orestas, Scauros omnibus honoribus nobiles invenimus. De municipali autem familia, unde Propertius natus est, parum constat. Quamquam satis probabili coniectura huc Sex. illum Propertium rettuleris, de quo Rhetor pro Dom0 Sua d. I9. meminit, et Sex. Pro pertium Epaphram, qui in inscriptione Nemausensi comparet Gruter. C. I. p. 825, 9. Epapta ibi Iegi tuo. Etenim
praenomina ita in familiis servari Solebant, ut natu maximus patris praenomen acciperet, liberiini autem sum nomine gentilicio simuΙ praenomen patroni mutuarentur. Cl. Μanui. ad Cic. Epp. Famili. V, I. Casauhon. ad Pers. Sat. V, 78. Goetlling. De Republ. Rom. p. I 42. all. Certius videtur de Propertia, cuius nomine inscriptum Iapidem satis mutilum - nihil enim praeter haec verba: PROPERTIA CUM . . comparet prope Mevaniam in colle inventum esse Coletius in epistola ad Santentum Kal. Sext. 178l. Scripta narrat. Nam si
fides est homini ad Iacob illii testimonium proFocanti de cuius fraudibus cf. Murator. 1800, I. I 806, 6.) aut collem illum quondam in ditione Asisti finitimi fuisse, aut a Mevanate in
matrimonium ductam mulierem censemus. Frequens enim connubium inter tam propinqua oppida fuisse, Satis est consentaneum. Neque igitur quidquam amplius ex nomine Sex. Caesii Sex. F. Properti ani colligas, modo recle id Co- Ietius ex fragmentis marmoris litterali sap. Murator. Τ. ΙΙ, class. X, p. DCCLXV, n. 7.) elicuerit. Hic enim de familia Propertiorum in Caesium nomen ad 0ptalus fuerit, quam Μevaniae sto ruisse du0bus suae collectionis Iapidibus n. 84. et 47, ubi Sex. Caesius Chresimus Sex. Libertus et Caesia Sex. liberta legatur, colligi, idem Coletius asseverat l. 1.). Num vero Propertius ille Celer, cuius Tacitus Ann. Ι, 75. mentionem facit, huc pertineat, n0n magis liquet, quam dest. Propertio ap. Gruter. C. I. p. 952, n. 4. ,
de C. Prop. II aegio apud Murator. I, p. LIII, 2. , dest. Prop. u. F. Fab. et C. Prop. IIIxtro ibid. II, p.
788, 2. ob iis aut de iis omnibus, quorum nomina dubium vera an conficta in superiore capite ex lapidibus Asisinis excitavimus. Nec nos Vulpii nugas de Propertio Tusco rege v. Cato n. ap. Ser . ad Virg. Aen. VII, 697.) curamus, quem ille poetae proavum facit cf. Barth. Praef. Pr0p. p. LXV. T. I, p. XVI. Κuin0el.), cum ne equestri quidem loco natum eum Barthii argumenta exincant. Nam nec Passennii exemplum de quo Fid. s. I. , utpote qui adoptione in aliam idomum venerit, quidquam ad Propertii censum valet, multo vero milius inflexum in theatris collum El. IV, 8, 77.), quod ad XIV. ordines reserendum esse Barthius subridicule
23쪽
existimat. uuamquam maiorem veri speciem ex El. IV, I, 13 I.
mae, inquit, ubi buIIa rvdi dimissa est avrea eoIIo ceti.
Namque omnes hic interpretes in eo conspiraverunt, ut auream bullam equestris ordinis insigne dicerent, testimonio
potissimum Plinii usi, qui N. H. XXXIII, 4. inde a Prisco
Tarquinio morem bullae durasse ait, Aut eorum, qui equo. meruissent filii, insigne id haberent, ceteri Iorum Sed obstat testium numerus haud spernendus Festus s. V. auream bullam. Aurel. Victor. de virr. ili. s. s. Μacrob. Satura. I, 6. , qui commune id omnium ingenuorum ornamentum fuisse significant. Luculentissimum autem imprimis testimonium, quo omnis lis dirimatur, apud Ciceronem extat Act. II. in Verr. I, c. 58. , qui praeturis avaritiam ut summam demonstret, Iunio Rabirii pupillo, P. Iunii de pIebe
Romana hominis silio, bullam is ornamentum pueritiae, indicium atque insigne fortunae' ab isto praedone ereptam esse queritur. Ad quem Iocum Asconius: isSimul cum praetexta eliam bulla suspendi in collo infantibus ingenuis solet aurea, libertinis scortea eeit. Quid igitur Plinium ne falsi accusemust Minime vero. Namque usum illum, quo silii eorum, qui equo meruissent, bulla donati essent, durasse quidem, neque tamen ad sua tempora durasse ait, neque ubi paullo infra de insignibus equestris ordinis, qualia suo tempore fuerint, loquitur, bullam commemorat et disertis praeterea verbis longe aliam tum fuisse equitum etrali 0nem et conditionem atque prioribus reipublicae temporibus exponit. Neque certo est, qui post Ni ebulirium Η. R. I, p. 480. Sq. 449. Sq. ed. III. p. 450. 4l0. ed. II.) dubitet,
quin duplicatae a Tarquinio Prisco equitum centuriae omnes Optimi iuris ingenuos R0manos continuerint. Hos autem postquam cum plebe sui iuris facta omnes honores communica erint, quid etiam puerorum ornamenta ei concessisse miremur' unibus inopes et insima de gente natos paupertate coactos uti non potuisse, per se liquet. cs. Iuven. Sat. VI, 163. ubi v. in te p.). Quid multa Τ CaVendum est, ne poetae paupere lare contenio divitias et honores ab ipso spretos falso studio ducti obtrudamus. Acquiescamus potius propriis Propertii testimoniis, qui ingenue profitetur, fortunam Sem per se iacere voluisse Ι, 6, 25. , nec sanguine avito se nobilem neque ita divitem fuisse II, 24, 36. , parvam domi fortunam relictam, nullum et antiquo Marte triumphum avi ΙΙ, 34, 56.). Ceterum de cognomine Nauta cf. commentar. ad inscript. lib. I.
24쪽
Caput III. Do anno Propertit natali. 15
Da anno, quo Propertitia natu a sit.
Tempus, quo Propertius primum Iutem diei vidisset, ita diversum Viri Docti definierunt, ut intra annos Urbis Varronis ex computatione) 697. et 707. quasi vagi errarent. Et Vulpius quidem annum ipsum 697. l. l. ap. Barth. p. LXV.
Crnsius 701. Vitt. Romae. poeit. Vol. I, p. 104. interpr. Germ. variis inveniebant coniecturis, quas melius apud ipsos videbis. Primus Lachmannus argumentis ex carminibus ipsis petitis annum statuit a. U. c. 706. aut 707. Sed cum totus hic locus ita cum Cruthiae amore et cum ipsa librorum editione cohaereat, ut vel secundi libri divisio, quae Lachmanno placuit, hinc aliquantum traxerit argumentorum, si quae fuerint in hac quam iam prolaturi sumus definitione, quae cum prioribus VV. BD. opinionibus pugnare videantur, ea quomodo se habeant suis locis pro virili exponere conabimur. Nam quod ex El. IV, I, I 27. sqq. particula A mox ' seducti Vulpius aliique statim post agrorum distributionem ab Octaviano Caesare Iastam Propertium praetextam posuisse crediderunt, ideoque annum quo natus esset 697. aut 699. statuerunt: de huius particulae vi et usu ita ceteri interpretes disputaverunt sad I. I. Barth. praef. I. I.), ut nobis iam pluribus supersedere liceat. Itaque iam reliqua Tideamus. Etenim eae elegiae, quas ultimo amoris tempore scriptas esse recte statuunt El. III, 4. et 5. annum sibi poscunt 732. In utraque enim expeditionis, quam A gustum, cum Sicilia et Graecia perlustratis ad res orientis componendas in Asiam proficisceretur, contra Parthos facturum esse suspicabantur, mentio fit. Hic autem, cum anno
demum 734. II. Apuleio, P. Silio Coss. Dio Cass. LIV, 7.
ex Graecia in Asiam traiiceret, etiamsi iam tum quum Μ. Lollio post Augusti recusationem solo hos. Dio LIV, 6. ineunte a. U. 733. in Siciliam transiret eam suspicionem fuisse consedimus, intra anni 731. Iimiles recedere Tetamur ab eodem Dione LIII, 33. . Etenim sub huius anni finem Iegatis a Phraate Romam missis, ut Tiridatem fratrem exulem filiumque repeterent, Augustus Tiridatem quidem non dedidit, stium autem Phraati remisit, neque adversus Parthos Tiridati auxilium se laturum esse pollicitus est, dummodo capti l et signa Romana, quae ex Crassi et Antonii clade a Parthis usque adeo retinebantur, redderentur ').
Cf. Iustin. XLII, 5., qui paullo aliam atque Dio temporum rationem sequutus hanc novissimam legationem cum priore Tiridatis
25쪽
Hoc igitur tempore, quo pax potius cum Pariliis quam arma contra eos mota viderentur, duo illa carmina inferiora esse colligitur. Itaque anni demum 732. initio amorem Cynthiae desiisse et circa idem tempus El. III, 24. et 25. Scriptas esse statuendum est. Quarum in altera sum Ff. 3. dicat: Quinque tibi potui servire fideliter annos, huic si addideris, quod El. III, I 6, 9. ait: Peccaram semel et totum sum pulsus in annum, computato discidio Sex annos habemus amoris integros. Nam quod Lachmannus praes. XXVI.) eos annos, qui illud discidium praecessissent, omissos esse dicit, id certe non quadrat cum animo irato et ossicia sua exprobrante: et hercle nobis quidem iam quinque anni talis servilii nimium videntur, nedum octo id durasse credamus. Nam triennium ante discidium iam Crnthiam amasse se ipse testis est El. III, 15, 9. sqq. , ubi statim praetexta deposita in amorem LIcinnae venisse se ait. Ex quo:
Tertius, haud multo minus est, quum ducitur an nurimae memini nobis verba coisse decem. Cuncta tuus sepelivit amore nee femina post taVIIa dedit eoIIo duleia vincla meo.
Quae post eum annum, quo pulsus fuisset, scribere eum non ausurum fuisse, Lachmannus recte iudicat I. l.). Habemus igitur discidii annum 729., qui optime cum tempore El. II, 10. concinit, quam eo ipso ann0 negessario compositari esse intra demonstrabimus Lib. III. cap. II. . Triennium non biennium, sicut Lachmannus contra ipsius positae auctoritatem l. I. V. I9. vult, ut amorem ante discidium valuisse statuamus, praeterea El. II, I 8, 13. suadet, ubi cum dieat:
Ergo, tam multos nimium temerarius Innos, Improba, qui tulerim teque tuamque domum Eequandone tibi Iiber sum visus y -
duos annos tam multos dicere vix potuerit. Ιla sit, ut initium amoris anno 726. idque aestivo tempori coli. El. III, 20, II. Libr. III. Cap. III.) tribuendum esse videatur. Ante quem si eum L cinna per biennium usum esse
petitione, ut qui iam a. U. 724. ad Augustum in Syriam eontagisset cf. Dio LI, 18. , videtur confudisse. Nos certa Dionis testimonia
quam oscitantem saepenumero Trogi epitomatorem Sequi maIuimus, praesertim cum reliqui rerum auctores, qui huius facti mentionem Iniicientes praetereundo tantum rem commemorarunt cf. Suet. Oct.2I. Vellei. Pal. II, 94. Ioseph. XVIII, 3. Tacit. Ann. II, I. Epit. Liv. I. C. , ad varia commenta VV. DD. induxerint. Cf. Iani ad Horat. Od. I, 26. argum. Vaillant. Arsacidarum Imper. T. I, P. IN. sqq. Schmid. ad Hor. Epp. I, 12, 27. Τ. 9. Linditerde 1signorum militarium Angusto poscente facta restitutione. Amat. 765. I. H. Voss. ad Virg. Georg. II, 107. III, 26.
26쪽
Caput IV. Da pueritia Propertii.
ponamus ) annis XV. aut XVI. superadditis nam anno aetatis XVI. togam virilem illo tempore sumere solebant idque Liberalibus a. d. XVI. Kal. Apr. cf. Ovid. Fast. III, ITI. sqq. Cic. Ep. ad Att. VI, I, 9. , ut natalis Propertii in annum Urbis fere 708, C. Iulio Caesare ΙΙΙ, M. Aemilio Lepido Coss., inciderit, colligitur. Qua cum ratione optime concinit, quod Ovidius anno U. III. natus cI. Masson. l. I. Trist. IV, 10, 45:
Saepe, inquit, suos soIitus recitare Propertius ignes, Iure sodalitii qui mihi iunctus erat - ,
et, cum tam teneris annis, ut post eum Persius et Lucanus Suet. in viti. Pers. et Luc. , Propertius scribere incepisset, ea quae paullo infra addit os. 5 I. amatoriorum carminum
poetas recensens: Nec avara ribuIIo Tempus amicitiae fata dedere meae. Suecessor fuit hie, tibi, GaIte; Propertius illi,stuartus ab his serie temporis Uae fui,
Invenies eadem blandi praeeepta Propersi, Districtus minima nec tamen ille nota est. His ego succeSSi.
ceterum nobiscum facere videtur HeFnius, qui in vita Virg. ad a. U. III. T. I, p. CXLVII: hoc anno, inquit, Oxidius natus est, nec multo ante Propertius.
In primos pueritiae annos Incidit funesta agrorum disin tributio, qua a. U. II 3. post Philippense proelium duodeviginti urbibus Italiae trinmvirorum legionibus assignatis cf. Heyn. xit. Virg. Ecl. I. Interpp. ad Tib. I, I, I. etiam
Laeli mannus unum annum tantummodo illi foederi concedit. At, quamvis certioribus argumentia destitutam esse nostram rationem neque atque illius ingenue lateamur, pro amoris tamen illius indole, quo mulieres natu maiores iuvenes semel vinculis auis irretitos aegro sane dimittere notum est, plures annos id durasse iuro suo fortasse aliquis coniiciat. Praeterea antiquitatis studia, cuius haud spernendam scientiam iam ante Cynthiae amorem comparasse sibi Propertium earmina libri quarti I, II, IV, IX, X. de quibus cf. Cap. V. Lib. III. Cap. I. Cap. II. Lib. I. Cap. VI. - Lib. III. Cap. III. testantur, ut longius aliquanto, quam anni tempus inter togam virilem et C thiae amicitiam intercessisse atatuamus, Persuadent.
27쪽
IPropertius patrimonii sui maxima parte privatus est, postquam paullo antea pater decessit. Namque Horologiis El. IV, I, 128. lata poetae enarrans haec ait:
Ossaque Iegisti non iIIa aetate legenda Patris, et in tenues cogeris ipse lares: Nam tua eum multi versarent rura iuvenci, Abstulit excultas perti ea tristia opes,
Adspice me, eui parva domi sortuna relictia est.
Qua in re recte Barthius animadvertit ad annum 713. xit. Prop.) longe aliter hac de clade Propertium, utpote qui tum infans adhuc fuisset, quam Tibullum, ad ultiorem iam eo tempore, loqui coli. Tib. El. I, I, I9-22. IV, I, 183 - 190. . Quod antem ideo Propertium Augusti et Maecenatis liberalitatem maxime implorasse credendum esse dicit, id vellem argumentis probasset. Nihil enim tale quid ex iis, quae restant, poematis apparet. Neque, quomodo pater diem supremum obiisset, quamvis Talde in eo se torquentes, indagare potuerunt VV. BD. Etenim, quem Perusina clade cecidisse propinquum suum narrat, patrem fuisse, Vix quisquam demonstraxerit. Hunc enim, quem ante agrorum diruptionem mortuum esse haud obscure puela significat, Perusino bello, quod propter ipsas assignationum iniurias motum esse constat, interesse non potuisse colligitur. Rectius illum eundem cum Gallo eo credideris, de cuius morte breFe poematium extat
De studiorum autem ratione et modo, quantum ex ipsis poetae scriptis et temporis ratione assequi licet, tantum est. Praeformatis enim Ititeris Romam eum impuberem adhuc se contulisse, ut ad artium liberalium incumberet humanarumque studia A. Gess. N. A. XIII, IB. Cic. de Or. Ι, I 6. pro Murena c. 29. pro Arch. 3. Heindi. ad Horat. Sat. Ι, 6, 77. , quibus oppidanos ludos tum quidem nondum patuisse ex Horatii et Persii exemplo apparet, verisimile est cf. Hor. Sat. I, 6, 76. Pers. Vii. ap. Suet. . Nam statim posita praetexta ad carmina pangenda se applicuisse ipse se refert IV, i, I 31. sq. . Ad haec autem studiorum initia si iure quodam nostro priorem libri quarti eleg. I. partem usque ad Vs. 70. reseramus, quam ante Cynthiae amorem scriptam esse eiusdem eleg. vs. 140. docet vid. infra Lib. III. Cap. II.), iam tum Alexandrinorum poetarum Iestione ut imbutus fuerit, efficitur. In grammaticorum enim scholis l. I. sedulo et Iatini et graeci poetae versabantur et explicabantur Quintil. I, 8, 5. Burm. ad Peir. c. 5. el. 48. Plum. Pers. Sat. I, 28.
28쪽
Capnt V. Da amicitiis Propertii.
Plin. Ep. ΙΙ, 14, 2. Schmi d. ad Hor. Ep. I. I. . Hic igitur
Propertius ad Alexandrinorum poetarum exemplaria, quae cum libera republica diu despecta iacuissent tum iam unice expeti et adamari coepta erant, applicuisse se videtur cf. Lib. II. Cap. VII.). duo magistro autem usus sit, non facile quisquam dixerit. Neque magis liquet, a quo iuIentutis suae rege sit institutus, quoniam pater iamdudum mortuus ipse, uti Horatio contigit, filii moribus adesse non potuit, neque adeo, utrum e grammatici disciplina in rhetorum spholas transierit, an eo statim magistro usus sit, qui utrumque doctrinae genus coniunxisset cf. Fel Sueton. I. I. et de illustrr. gram m. init.). Hoc vero ut certum affirmare Iicet, multis celebratorum sui temporis poetarum amicitiae Tinculis aut tum aut paullo post coniunctum cf. Cap. V. otiosa Fila carminibus pangendis operam dare, quam militiam aut forenses occupationes amplecti Propertium satius habuisse. Nam sumpta toga ad oratorem se non deductum esse scs. Diat. de Orratt. 34. Plin.
Ep. II, I 4, 3. Puint. X, 5, I9. XII, II, 5.) ipse profitetur IV, I, 134. : Apollo- vetat imano verba tonare foro.
De amieitiis Propertii. CL Quaestionum Propertianarum speeimen. Hal. I 835. 8. p. 1 - 2I.
Itaque, quoniam pares paribus fasillime consociantur, ad poetas eius nexi illustres se applicuit. Cum his Horatii exemplum secutus Sat. I, 4, 73. sq. studiorum
suorum primitias privatis recitationibus Fidetur communicasse, non grammaticas tribus ambiisse aut spissis audientium coronis laudem quaesiisse, nedum ab actoribus in theatris cantatum eum esse credamus. Neque enim prius, quam primus
liber in lucem prodiisset, Μaecenati cognitus est. Inter eos lautem, quibus familiariter utebatur, praeter Ovidium Trist. lIV, Io, 45. v. sup r. Cap. III.) ab ipso Ton commemoratum, lPontici nomen notissimum est, quem heroo Iersu.Harum
Ovidius vocat. TrisLIGIO, , M.), Thebaidem fortasse ad AI machi de quo vid. Burm. ad Prop. El. II, 25, 45. p. 4II. lh. e. II, 34, 45.1 exemplum seripaisse ab apis Propertio do-
eemur El. I, 7, I. I, 9, Io.). Huic enim amorem futurum alicinatus El. 7. , cui magnificis versibus frustra remedium esset quaesiturus, quod veras suas fuisse minas e enius docuerit, gaudet 9. . Vix autem monendum esse Tidetur, ne hic Ponticus cum eo confundatur, ad quem scripta egregia
29쪽
Iuvenalis satira octava extat ubi vid. interpp. ad us. I.) aut cuius ut praevaricatoris Icti et insani nepotis plurimis locis Martialis mentionem facit ses. Mart. Ep. ΙΙ, 32. II, 82. IV, 86. V, 64. VI, 60. IX, 20. IX, 42. XII, 29. . Etenim Iiuius nostri Pontici, praeter Propertium et Ovidium, iis quos modo
attulimus locis, neminem veterum auctorum meminisse credo. Neque iniuria BernhardFus Romm. liti. his t. p. 204. n. 368. eius carmina nunquam publici iuris facta esse suspicatur. Quod idem de eo poeta statuendum esse videtur, cui Sub Lyncei nomine Ialenti veterum scriptorum exemplaria rimantes personam eripere frustra tentarunt. Neque enim, ut quidam voluerunt, idem esse potest atque Ponticus. Nam fictis Romanus nominibus sic in carminibus usos esse, ut non
solum numero Ferum etiam mora sFllabarum cum veris son
ut ad serioris tantum aetalis poetas, si quae contra ob Servata essent, restringenda censeret. Cf. eund. Keichert. libr. c.
p. 230. 26 I. 412. 415. 418. 445. sqq. 469. Omnis autem error non Propertii sed criticorum culpa natus est, qui Scaligerum secuti Aeschylum v. 41.) inaudito quodam Achilleo cothurno ex editionibus eliminaverunt et s. 29. pro is Erechthei , quam unice veram lectionem esse ade. I. demonstrabimus, Cretaei vel aliud quid substituerunt. Lynceus igitur ille non epicae, sed tragicae poesis studiis operam dedit et Aeschrii ad exemplum septem ducum ad Thebas caesorum memoriam celebraxit. Etenim Propertius I. I. V. 39. Sqq.
Amphi ar a e n e , inquit, haud prosunt fata quadrigae
aut Capanei magno grata ruina Iovi. Desine et Aeschyleo componere verba cothurno ceti.
Verum huius potitae scripta, ut tot aliorum et doctorum et indoctorum, quibus tum Roma asiluebat inor. Ep. II, I, III. ,
Neque aliud quidquam de Basso videtur dicendum esse El. I, 4.), cuius nominis viri variis e gentibus orti sub principum potissimum imperiis, aut scriptis aut rebus gestis
insignes noruerunt, quos singulos enumerare et longum eSt, et acta agere. Enumeratos enim iam inIenis a Bronklius.
ad Prop. l. l. et ab interpretibus ad Pers. Sat. VI. Hunc autem Bassum eundem esse, quem Ovidius Trist. IV, I 0, 47.) ut nobilem auae aetatis iamborum scriptorem commemorat, facili
30쪽
Caput V. De amicitiis Propertii.
quis coniectura assequatur. Certe multo Iloo verisimilius, quam si cum Io. Bapt. Fonteio de prisca Caesiorum gente I, c. 19. Ovidii sodalem quo cum Romae commicius vixit eundem credamus atque Caesium illum Bassum, qui Persit amicus cI. Pers. Sat. VI, I. Sueton. xit. Pers.) sub Nerone
et Vespasiano xixit, quique uuintiliani iudicio X, I. Romanorum IIricorum secundus Vesuvio ardente es. SchoI. ad Pers. l. l. in praediis suis exstinctus est. Hunc enim etiamsi ante exilium Dii dii XX. annos non superasse Sumamus - quod ipsum ne Teri simile quidem est -, ut plus quam sexagena rius in amicitiam Persii venerit, nonaginta autem fere an nos natus Vita excesserit, Sequitur.
Necessitudinis vinculis Gallus quidam Propertio videtur coniunctus fuisse, nou confundendus ille cum Cornelio Gallo Foroiuliensi ses. Fontanini Hist. Liit. I, I. Io. Ιos.
det Friulι T. I. pr. contra Peregrin. Moserium, Sigism. . Marchesium in Supplementi. Bistor. Forolivi ensis II, s. 5. P. 227. sqq. Morgagnum in Opus cc. Misce. Ρ. ΙΙΙ, Ep. I. El. 10. Burm. ad Anthol. L. T. I, p. 353. Beriali ardy. Romae. Litt. hist. p. 232. n. 434.), notissimo elegorum scriptore Prop. L, 34, 9 I. D v. Trist. IV. I 0, 53.), Euphorionis Chalcidensis interprete Serv. ad Virg. Ecl. VI, 72. soli. Ecl. X, 50. , Hesio deorum carminum imitatore Virg. EcI. VI, 64. sqq. ubi T. HeJn. et Voss.), qui AegJpto praesecius partim stolida superbia, partim detrectatorum in idia Augusto suspectus ipse se interemit a. U. 728. CL Dion. Cass. LIII, 23. Suet. Oci vian. 66. Propert. I. I. Plin. Nat. hist. VII, 54. Hic enim teste Suetonio ex humili ad praefecturam Aeg3pti ab Augusto provectus erat, cum nostrum Gallum, non modo ipsum Romanis in oribus notissimum Prop. I, 5, 26: is uuam cito de tanto nomine rumor eris ), verum nobili loco natum fuisse ipse Propertius auctor sit. Etenim ΕΙ. I, 5, 23. sq. :
Nee tibi, inquit, nobiἶitas poterit succurrere amanti: Nescit amor pria eis cedera imaginibus.
Praeterea ne ratio quidem temporum confinit, cum cornelius ille Gallus statim post expugnatam Alexandriam sum exercitu in Aegypto relictus esset Dio Cass LI, II. , posse quam iam pridem Octaviani res in CFrenaica et ad Paraetonium prospere contra Antonium gessit Dio LI, 9. . Barthio autem, qui Galli nomen havd dubie fictum esse autumat Cla .
Prop. p. 374. , cur assentiamur, nulla certe idonea caussa est, praesertim cum Gallorum cognomen vulgatissimum iis temporibus fuisse Onomastis. Glando . et Corp. In Sor. Gru -