Thesaurus sacerdotum et clericorum Antonio Rosmini

191쪽

ra liquam orationem adhibeatur , maa opem a Deo essingilamus t aliquando etiam est asSentientis , si Sacerdotis oratio rem aliquam vesph-ciat, quam nostrum sit exequi et perficere. IO. Dicta oratione seu Collecla legitur Epi- stola e eo nomine donatur , etsi interdum ex

aliis quoque veteris novique I stamen ii libris desumatur, plerumque lamen ex Epistolis S. Pauli depromitur. Statui posse videtur hanci Lectionem in Missa ab Apostolis esse introductam, ut colligitur ex luculento S. Pauli textu Epist. od Colos. c. 4. Clim lecta sterien rad Oos Epistola haec facile , tit et in La xlioensium Ecclesia legatur, et ει in quae La dicensium est res q*alιs nullos enim alios conventus Christianorum novimus quum qui ad sacra a Synaxim agebanius. Idbo EpistoIa magna cum atteiitrono et reverenti, ist 'lida est , ancyram termo si Dei per Prophdias Ap stolos nos edocentis t : promptiasque despcluderi .dus animus ad seManda ipsius mandata : de limadmonent nos i nus , in Irelione Epistolao

supra libium positae , et veluti op8ri admoUS sine respondet Minister Deo gratius, qua fix

dandam pallit eris Augustino qui exprobrat Donatistis quod uiliam Catholico tuti Vorem lau

it. Antiphona quae post iEpistolani dieitiir , Grudiatae appellatur 'u gradibus ; vel quia iuxta quogdam in Alia is olidibus caueharor . vel quod cani confuserit, duri Diae us

192쪽

MMAR Sami crin 18sdus suggestus seis Amboni. ascenderet. addirutinorem illum, salsis introductum , ne tempus , quo Di ironus recedero ab alliari eous qudit, sine c/ntu Iaberetur. Antiphona. ilia exequendi desiderium significat , et ascen-Sumi ad I apicem christianae persectiovis, qui sum fructus Prophetarum et Apostolorum pra ,

diuationis. ἔ- 12. Allel a dicitur post Gradualet; nebraica vox est , et significat L Hue Dominum. N ujus vocis aucto rem, fuisse David i egem dol-ἰligitur e Psalmis, quorum multi hoc titulo it .

Wribuntur ; ea Vox est etiβm Tobiae cap. a 3. In uouq Lege narrati Sanctus Ioannes Apog. . 19, se audivisse Choros, Augeloxum in coelo

canentium Aliel α; unde licet conjicere pulcherrimum illud canticum e coelis in Eret siqm suisse deductum.

13. Quidam e Scriptura versiculi qui, post

Grqdu le , diebus luctus, et poenitentiae, Ioco

AMOD . recitautur , vocantur Tra - , . cujus. eii Mologia vocis eM. a trabendo eo quod tr eum et cum prolixitate Verborum canatur. De

Dique S tientia Rythinus est, qui et jubit

tio. appellaturi atque i. etiam Prosa , . quod in ea nulla carminis . lex ; aut mensura servetur Sequentiae autem illii nomen i iuditum , quia Gradnale consequitur. - 14. Lecta, Epistola et iis quae eam consolun tiir, Shcerdos ad medium altare redit, ubi , ni Euan elio legendo sese paret, recitat orationem, Mundo cor meum , qua Deum deprecatur, ut

193쪽

cor et labia sibi purificet , quo digne sanctum annuntiare possit Evangelium , quemadmodum . ministerio Seraphim. Isai. 36. ) labia Isaiae Calculo mundavit ignito. Dum a Deo benedictionem petens dicit Iube, Domine , benedicere : Diaconus Vero, qui eam postulat a Sacerdote , dicere debet Iube Domne cujus rei a Pertissima ratio est ; non Vox Dominus proprie Deo tantum conVeuit, Domnus Vero quae trunca et diminuta vox est , tribuitur hominibus:

illud autem discrimen est inter benedictionem quae a Deo, et illam quae ab homine petitur , quod a Deo gratias , quibus nobis opus est postulemus ; ab homine autem petamus , Derim ut pro nobis oret, qui super nos benedicti

nem suam effundat. ι- i5. Post eas orationes , Sacerdos ad dexteram Altaris partem se confert, et ibi legit Evangeliuni sive privatam celebret Missam sive solemnem. Illud in Ecclesiae primordiis Iogi coeptum esse patet ex Sancto Clemente Papa apud Eusebium , Bist. Eccles.' L. 2. C. 15. tibi narrat S. Marcum , Romanis flagitantibus , suum scripsisse Evangelium ; quod cum S. Pe- rus cognovisset, Librum illum auctoritate sua comprobasse dicitur, ut deinceps ita Ecclesiis legeretur. Sacerdos , dum, incipit Evangelium, signo crucis librum signat , quasi dicat , ait Gavantus post Innocent. III. hic Crueifixi liber est ; seipsum vero signat in fronte , ore ,

et pectorei in fronte quidem, juxta id quod ait S. Augustinus in Psal. I i. Usque cideo

194쪽

beam orticem Christi, sed in fronte Portem. Tum in ore et pectore. juxta illud Apostoli ad Rom. c. I o. Corue credistir ad justitiam , ore autem confessio sic ad salutem. In sine osculatur principium Evangelii submissa voce dicens : Per Eoangelica dicta deleantur nostra delicta ; ad significanduiu amorem quo ea doctrina amplexanda est ot execulioni mandanda. Illud tamen non oscula iur in Μissis Defuncto-Turn Neque Ciani Celebrat coram Cardinali ,

vel Episcopo in locis ubi Jurisdictionem Ilabent, quibus , Evangeli uiri ut osculer inr, ipsum Mis- sale desertur. Demum Sacerdoti dicenti In Atium , sive Seqtientia sancti Frangelii , Respondet Minister Gloria tibi, Domine; et ad finem Evangelii idem dicit : Laus tibi Christe,

in gratiarum actionem. pro beneficio lantae etiam salutaris doctrinae. Populus Vero stat ,

cum Evangelium legitur, ut significet paratum se esse ad ea Domi ut perficienda mandata, quae tu Evaugelio leguntur. i 6. Diximus, Iecto Evangelio , Caihecumenorum Missam esse peraclams ad cujus rei intelligentiam sciendum , pubblicos poetii tentes olliti in sidat vor classes distribui. Alii Flentes, alii Atidientes , alii l. Prostratii, alii Consistentos dicebantur. Flentes staburit oxtra templi ja-Iulam , ubi sua peccata deflebant. Audientesci I rostrat, in ea templi Parte quae Nitri hexappellabatur, ubi etiam Culechumeni morabantur cum Energumenis : hi omnes, ut patet ex

195쪽

Conc. Arausio. I. dicto Evangelio et Sermoane habito , Diacono ad eos proclamante ut abscederent , extra templum dimittebautur. Quarta Poenitentium classis, scilicet Consistem tes una: cum coeteris Fidelibus , Missae, int grae aderant, non tamen Eucharistiae particis pes erant. Huic priori Missae , licet Poeni leniales, seu Auiuentes et Prostrali, adessent, Catechumenorum tamen nomen attribulum est , eo quod major eorum esset numeTus. ARTIcu LUS TERTIUS.

De Θmbolo usque ad Cananem.

Mi,,a quae olim Fidelium , seu Missa Sa-

Cramentorum dicebatur , incipit a Symbolo et

in tres ii parieri, dividitur.' Prima compleetitiarnuae praecedunt Canonem. Secunda quae su DP Canonis.1 Tertia quae Canonem sequuntur. De Prima iraris in praesentis articulo dicturi sumus.'

a. Itaque Symbolum signum est quoddam Seu tessera , qua Fideles ab infidelibus sece nuntur , ducta similitudine ex militari signo , quo: milites a transfugis distinguebantur. Quatuor sunt Symbola r Primum , sostolicum , 'quod Apostoli condidere ; istud non fuit litte-- Tis commendatum , sed voce traditum Fidelibus , atque ita ore ad os translatum. Secundum , Nicaenum est, in Concilio Nicaeno I. compositum ad profligandam Arii impietatem. Tertium , Constantinopolismum in Concilio

196쪽

ΜIM1E 31cRIFIcIo. 93 Constantinopolitano I. editum ad consutandam Nacedonii naeresim. Quartum , Athanasianum est , quod sub S. Athanasii nomine circumfertur : ubi observandum , quatuor illa Symbola non sic accipienda , quasi Ecclesia, c lumna et firmamentiam perstatis, in fide variaverit; sed quod illam unam et Semper eamdem sidem a Christo semel per Apostolos acceptam , et immobilem releniam, pro data no- Varum haereseon occasione , uberius explicet et Hvolvat; ita ut si ea Symbola conseramus, nullum inter ea discrimen appareat , sed Nicaenum et Constantinopolitanum Concilium expressius enucleasse deprehendatur , quae ita Symbolo Apostolico ab Arianis et Macedonianis oppugna hau tur.

2. Synibolum ConstantinopoIitanum illud est quod in Missa recitatur, eo quod in illo juxta tardinalem Bona Oriodoxae Fidei articuli disertius et luculentius explicentur , et exortae usque ad ea tempora haereses profligentur. Ec-Clesiae orientis multo ante quam occidentalis Ecclesia illud in Missa recitare coeperunt. Iam

in Hispania et in Gallia Narbonensi ritus ille

seculo sexto invaluerat, ut Colligitur ex can.

u. Conc. ΙΙΙ. Toletani an. 589. habiti: in Germania vero ante anuum Boi ut claret ex collatione quam sub Carolo Magno Leo III. Pontifex , cum quibusdam Episcopis habuit, quaeque a Baronio ad illum annum refertur. Nonnulli sunt quibus videtur Ecclesiam Romanam uou ante ii Seculum coepisse Symbolum in 13

197쪽

isi SACRO-SANCTOIIissa recitare , istud lue colligunt ex testimo-ilio Beritonis Abbatis , qui narrat Roma in os ah Imperatore Henrico interrogatos, ipso Bernotae

assistente, cur Symbolum non cauerent , respondisse , id ita sieri quod Romana Ecclesia

non fuisset aliquando ulla haereseos saece insecta , sed secundum S. Petri doctrinam , ira soliditate Catholicae fidei permanςisset inconcussa ; sed Imperatorem non antea desiissct , quam omnium consensu id Dona. Benedicto Apostolico persuaserit , ut ad publicam Missam illud decantarent: verum , iit rPCte anno at Marlene, non negat Berno Romae Symbolum recitari consuevisse , sed cantari ; unde dicendum Imperatorem a Pontifice illud impetrasqe, non ut recitaretur , sed ut, quemadmodum in aliis Ecclesiis, caneretur. Mulla enim Mabilonius, Pater Le Brun, et ipse Martene cong runt argumenta quibus evincitur , iam ante s. seo. Symbolum illud in Ecclesia Romana recitari consuevisse.

3. Quod attinet ad actiones Sacerdotis cum dicit Credo , Rubricae haec praescribunt: D cto Evangelio stans in medio Altaris versus crucem eleVans et extendens manus , incipit

si dicendum sit ) Credo. Cum dicit, ira

tinum Deum , iungit manus et caput Cru ei inclinat quo erecto , stans ibidem junctis ante pectus mauibus , ut prius prosequiturusque ad finem. Cum dicit , Iesum Christum , caput Cruci inclinat. Cum dicit . Mincarna us eat inclusive , genufleciti. Cum

198쪽

NIssa E SI CRIFICIO. 395 dicit, sim til. adoratur , caput Cruci inclinat Cum dicit, Et vitam penturi seculi , producit sibi manu dρxiera signum Crucis a fronte ad pectus. Ex his quae Sacerdos ex Rii inica sacere jubetur, notanda est genu flexio ad ea ver-ha , Et incarnatus est , usque ad illa inclusi-Ve , Et homo fetus est, quae quidem geuu- sexto religiose instituta est in repraesentali O-nem , ac venerationem illius eximiae liuinit itatis , qua humiliaVit, et exinaniose se*sum λι-lius Dei , formam semi a piens , ee habitu in entias ut homo. Rationem assert S. Tiaonias cur in Missa lmst Evangeliuin digatur Sam-bulum , et quamobrem in quibusιla in Missis dicatur , in ciuibusdam vero omittatur. Lecto inquit , Eoangelio Symbolam cantatur. In quo D ulus ostendit, se Per fidem doctrinaq Christi assentiri. Cantatur autem hoc Symboliam

in festis, de quibus sit aliqua mentio in Sy/n-holo sicut in festis Christi, B. Virginis et, Postolorum , qui hanc fidem fundarerunt, realiis hujusmodi. 4. Dicto Symbolo, si iuxta Rubricam recitandum sit , Sacerdos osculatur Allare , sal, /tat populum , dicens Dominus Mobiscum , et exei lato populo ad orandum verbo illo Oremus, dicit Ostersorium , quod quidem ex eo nomen traxisse videtur, quia cani consueverat dum Fideles, ex veteri consuetudine, panem et Vinum in sacrifieia usum osserebant Osertorii nomine ea omnia continocitur, quae stant nSacerdote et Ministris, quaeque recitantur ab

199쪽

am DE SAcROMANcTo illis verbis Dominus Poluscum , usque ad clausulam Secretae oratiotiis , cum Sacerdos elata voce dicit: Per omnia secula secularum. Quia nempe , praevia quadam oblatione Deo dieat et devovet materium panis et vini in oorpus et sanguinem Chaisti convertendam. Illa igitur oblatio dumtaxat praeparatoria est, neque enim in Missa fit sacrificium panis et vini , sed corporis et sanguinis Domini. Dum autem illam perficis oblationem, offer etiam Deo cor tuum et omnium Fidelium, ut sicut panis et vinummoX Convertenda sunt in corpus et sanguiuem Christi ; ita cor tuum et omnium fidelium in ipsum Christum per amorem ei imitationem transsorinentur ; adeo ut dicere omnes possint, Miso ego , jam non ego, risu rem in me Chri

stus.

5. Ut singula prosequamur, dicto ossertorio , Sacerdos Calicem detegit, Patenam capit

cum Hostia , et utrisque inanibus sublatam usque ad pectus sustinens, elevatis ad coelum oculis et statim demissis, dicit orationem: Sα me, sancte Pater. In ea oratione aeternum Patrem quem Deum vivum et verum appellat, ut est apud Danielem c. 14 orat, ut imma Cu- Ialam Hostiam suscipiat pro suis innumerabili-hus peccatis, offensionibus et negligentiis ; rioia Se Solum , sed quotquot adstant, et Fideles

omnes visos mortuosque Deo commendans, ut salutem aeternam Consequantur , ju Ata Praeceptum S. Pauli qui ad Hebr. c. 7. Sacerdotes, ait, debere Prius pro stiis dilectis Πυξιias

200쪽

nondum consecratam vocat immaculatam, quod quidem nemo miretur ; neque enim ea verba

ad panem reserenda sunt, sed ad corpus Christi , in quod ponis hic , Vi suturae consecrationis, remanentibus speciebus, quam Primum. est convertendus. In sine orationis Sacerdos faciens Crucem cum Patena deponit Hostiam super corporale , et ad dexteram collocat Paleis nam , ita ut ejusdem quaedam Pars sub corpo rati lecta sit. Illud nutem signum Crucis juxta quosdam significat Hostiam super Crucem poni, ubi Christus Iesus aeterno Patri ipse se obtulit , ut nos a peccatis redimeret.

6. Pergit Sacerdos, et in cornu Epistolae Calicem apprehendit, Purificatorio extergit , et sinistra illius nodum tenens, accepta de Ministri manu ampulla vini , ingerit vinum in Calicem ; deinde eodem modo tenens Calicem

producit signum Crucis super ampullam aquae, cicens orationem: Deus qui humanae substan-ἔiae , et infundens paululum aquae in Calicem Prosequitur .' Da nobis Per hujus aquae et piani mysterium. Quod si celebret pro desunctis, non facit signum Crucis super aquam, sed infundens illam absque benedictione dicit orationem ut supra. Quodnam sit mysterium quod

in ea vini et aquae commixtione continetur

explicuat S. Cyprianus epist. ad Caeci l. V Aemus, inquit, in aqua myuliam inteliser, inpino ostendi sanguinem Christi: quando autemm Glisa aqua Mino miscetur, Christo PF