장음표시 사용
31쪽
Postquam monuit, eum qui suis potiri bonis.& propriam sibi felicitatem comparare velit, no
distrahi oportere rebus externis, cum iis etiam qui sua curant,visa quaedam occurrant, quibus impulsi aut rem aliquam externam appetant, aut ea declinent quae alieni iuris sunt: docet, quemadmodum his utendum sit, ne ea nobis noceant. Asperavero visa appellat appetitiones & auersationes rerum externarum,ut quae brutae sint dc vaecordes,quaeque immoderatis & pertui batis commotionibus vere
exasperent vitam. d autem in iis quae sicquuntur apertius monet, ne statim sequamur quod uis visum, siue appetens siue declinans idem nunc ' quoque dicit,statim ei ubi commotum suerit, esse resistendum, eius hue im petum in bibendum, cogus is . tando, visum id esse. Visa porro modo res veras,-reque utiles 3c iucundas repraesentant, modo inania simulacra ceu somnia comminiscuntur. Haei a igitur cogitatione visi contentio laxatur, cum uatim opponimus, rem non esse talem, qualis esse vudeatur: nec rationis iudicium impedit, quod. iud, cium, cum primum visi tempestas remiserit,asperntate imminuta, ad rem illam cosiderandam monet M'uti misa esse adhibendum. Regulae autem visa iudicandi iuuionri. multae, quae sumuntur aut a natura viisrum: an scilicet ad animi, corporis, fortunaeue bona pertineant 3 item ad utilitatemne, an ad voluptatem reseranturi fieri ne possint,an secus 3 aut a Dei cum primis & prudentium hominum auctoritate, aliquid probantium aut improbantium, magni lacia . . entium aut negligentium. Quicquid enim Deo
Zμη U' & eoidatis hominibus probatur : in eo utique estini ri P siluit, studioso elaborandum. Nemo autem
ηρ-pis iideo est aut ames, aut suarum cupiditatum amans, ut existimet luxuriam aut iniuriam placere Deo. Cum autem multae sint regulae,quibus visorum discrimina diiudice'turri una est hominum, quaten suci mines
32쪽
homines sunt, propria, qua nobis communiter in omnibus est utendum: illam dico,quae pendet adiuisone rerum nostrarum & alienarum. Nam si vi , in rei quae nobis offertur,sive appetendae,siue dς inandae,non in nostrapotestate est, rectum est intelligere, de statim dicere eam nihil ad nos attinere. Nam cum nostri arbitrii non sit , neq; bonum neq; lum nostrum esse potest, ob libertatem voluntatis,quae propria innaturae humanae praerogativa. Omnino enim cum talis natura in natura rerum . exstitisset: aliter fieri non potuit, quin penes ipsam Ecbonum eius ac malum esset.
Armitionis e finem se memento .ut id quod
appetis, consequare: auestionis, ne in idine o, quia declines. Isporro quem appetitiofrustratur, i orametatus homo eia: .qui vero in id incidit, quod auersam alamitosus. Ita se lum aurore, qua natura reru- tua potesari subiectarum repugnant: in eorum qua auersaris nihil haei . At morbum auersaris, aut mortem, aut inviam: calamitatem ibis. Auersationem igitur ab iis rebus amouebismnibus qua in nobissita non sunt : appetitionem a tem hoc tempore prorsus auferto. Nam si a qua no iarbitriino iant, concupieris: frustrari necesse erit. Ea vero qua nobis rent,quatenu hone pdsint emper Ondum es assecutin. sedeo tantum motu animimitor, quo vel ad ea res Accedas, velab iisdem in das: verum leuitere, se cum exceptione, , remisse. quo demonstrat,ea quae appetendarideantur,sa re nos votorum compotes dc beatos adhibita regula rerum quae nostri aut alieni iuris sunt. Sin minus : voti impotes & calamitosos. Ac primum explicat, quoibam voti compotes di sortunatos dis
33쪽
camus,quos infortunatos & calamitoses. Item declinationis promissum do finem esse, non incidere in id quod declinet: idque sortii natum esse. Sicut insortunatum,id quod desideres non consequi, pr sterea quod consecutus non sis. Calamitosum vero, sortunato contrarium, est incidere in id quod fugias. Nam assecutus quidem es aliquid,sed malum es assecutus His probe distinctis, subiicit ordine: cra sela declines, quae repugnent eorum natu a quae in tua potestate sunt, cuiuiinodi est intemperantia, iniuria, de id genus alia, quae vitare tui ar atrii sit,sore ut in nihil eorum incidas . Itaque neque cala mitosus quam eris. Morbum autem, aut pati talem, au aliquid aliud quod nostri arbitrii non. est, si declines, quia penes te non sit ista effugere
necesse esse,ie aliquando in ea incidere & insesicem. fieri. Sodemque modo si ea desideres, quae tui arbitrii non sunt: necesse esse saepe frustrari, non poti-
tum eo quod desideres. Si vero is titio de decli.
natio in iis versetur quae bl nobis uta sint: nunqua. frustratum iri nos, nunquam calamitatem si bit ros, sed semper sortunatos fore, votorumque com
potes. Oratio porro sic inter sese cohaeret. Qui in rebus in nostra potestate non sitis, appetitionem& declinationem collocat: is de rebus desideratis Lepe frustratur, &in eas incidit quas declinat, pro pterea quod ea in aliorum potestite sunt. Talemmy - ' infortunatum, calamitosum, aerumnosiim, Vide autem quam Socratis ' ca haec ratio sit,&ad captum auditorum accommo
s ' data, qua appetitiones nostrae ad res meliores αpulcriores traducuntur. Nam omnes, tam maliquam boni,selicitatem in eo collocant, si & optatis suis fruantur,&ea quae oderunt effugiant. In eo autem differunt, quod viri boni vera oc syncera b μη ver ρ eommoda expetunt, & vera mala axq ' 'P incommoda auersantur. Nam ratio est,quae in eis & brutae appetitiones eorum assuefa
zis n. α x xioni pareant, iucundaque existiment ea
34쪽
quae ratio probarit. Vulgus autem hominum , quod ocrationem neglectam habet δε brutas appotitiones ob continentem motum exercitatas, vo-quptate res appetendas metitur, non utilitate Acin
voluptates incidit saepe molestiis non adeo dissimi lis. Ac ne voluptates quidem illae proprie sunt, sed
velut umbrae quaedam voluptatum de simulacra. Omnes tamen, ut dixi, felicitatem dc successus in adeptione desideratarum rerum ponunt, & in Obratione sustendarum. Praeceptio igitur haec etiam improbis demonstrat, si neque appetendo fruorari, neque declinando impingere vel int: ut in rebus quae nostri arbitrii sunt, utilia desideria, dc noxias aversationes collocent. Nam si ea quae nobis non parent, desiderarint aut declinarint, ct frustrari eos necesse erit, & subire calamitatem: quod ocipsi fugiendum esse censeant. Aufer igitur declinationem ab omnibus iis quae in nobis sita non
sunt, & in ea transfer, quae eorum naturae quae in
nobis sita sunt,repusnant. Nam morbum quidem aut paupertatem si declines, quia non plane penes nos est inligere talia etsi enim facultatem quan- ' .
dam habena us. quae ad ea effugienda nonnunquam aliquid consere: tamen ea ne semper Valet, nec satis virium habet) ideo necta erit nos calami- tatem subire, incidentes in ea quae declinamus. sin Epicteto paruerimu declinationem in ea transferemus , quae eorum naturae quae nostri arbitrii sunt repugnant, ut declinemus filsas de rebus miseniones, & ea quae vitam naturae ac rationi conse
laneam in pediunt: quia penes nos est,effugere thlia. Quare sola declinatione egemus, quae penes nos
est sed haec perspicua sunt. QPomodo autem iubet omnem appetitum in praesentia tolli t Nam appςxi ii .num νιtus rerum quae nostri arbitrii non sunt, subi xio, findusis.
euidentem habet utilitatem: quia eas no consecuti, Votorum impotes eri mus,& moleste vivemus:& ut aliquando eas consequamur, neq; utile nobis, neque proprium bonum consi quemur. Caeteriam auctor ν
35쪽
ooster secus: bonorum quae in nostra potestate sta unt appetitione quamobrem interdicit Z Quia, in-
quit, quatenus haec recte appetantur, nondum didi' Vide Am cisti. Quis vero bono potiatur, nisi id appeta' rQuod si bonum nostrum non in actionibus, sed in appetitionibus & declinationibus naturae consentaneis situm est, qua ratione hortatur, ut in praesentia 'plane tollamus appetitum Z Fieri qui potest, vili, l. mo sine appetitionibus vivat i Praeterea pugnate J Videtur hoc cum eo, quod paulo ante dictum est,
cum diceret: In tantarum igitur appetitione rerum. memento te non mediocriter incitatum aggredi eas oportere. Neque enim de motu corporis loquo
batur, sed de cupiditate & appetitione. Iam quo pactorem prosequi possumus, sine appetitionet Nam priusquam rem prosequamur, eam appetamus necesse est. Quid vero si ad tyrones & nouiti-ios distipulos haec verba pertinent, quibus appetereminime tutum est, priusqualia didiceriim quae sint appetenda: sed pro tequi rem & ab ea abhorrere satis est, pro ea propensione, quae appetitionem &declinationem antecedit. Neque omnem fortassis appetitum rerum in nobis sitarum tollit, vidi erem ita videtur, quamuis discipulos alloquens: sed appeti. δε aia, vehementiam improbat, ut & auersationis, quam permittit. Nam prosequi rem, dc abhorrere a releuiter &remisse iubet. Constat autem nos pro- sequi rem,ubi desiderauerimus: abhorrere a re, declinando. Nam propensionem antecedit appetitio, auersionem declinatio. Et cum prius diceret: In
tantarum appetitione rerum memento, non in diocriter incitatum eas aggredi oportere: non ve- ,
hementem appetitum suasit, sed ea quae ipse ordi- ne subiungit, quaedam prorsus esse relinquenda, quaedam in aliud tempus disserenda. Recte cauet igitur, ne ii qui erudiuntur, vehementi propensi ne&auersone, appetitione lieni & declinatione, prae alacritate modum excedendo, dc quasi septa
ansiliendo,uires enervent. Hoc enim in plerisque ecanimi petiti
36쪽
α animi vigorem hebetat, dc corpora ante tempus consumit. Ac multis hoc iam accidit,qui importuna di immodica alacritate sunt exercitationem ax Pessi. Nam paucae rum cori orum tum ingeniorum
naturae issint, quae subito a deterioribus ad meliora iransire possint. Id quod Diogeni,Crateti, Zenoni,&similibus contigit. Plerique autem Subi paula- Lentes itim, dc erigi paulatim solemus, tam animis quam corporibus. Via enim media constantior & tutior animi vim dc alacritatem cohibet,tuetur,paulatimque auget. Quare propendere & abhorrere leuitero remisse iubet, μέF ὐπιξιωρίνε : hoc est, sic, ut nonnihil laxetur, de non ad summum extendatur appetitus dc declinatio, propensio&auersio. Nam . qui a petulanti vita ad frugalitatem traducitur: non uatim ad summam tenuitatem dc ieiunium prosilire debet, sed paulatim a priore victu subducere
sine: civi Aureorum carminum auctor monet, lodendo molire vincant.
In cognitione quoque ii qui erudiuntur,visa non statim pro decretis amplecti debent: ut simuland sit sorte sententia, non grauate id faciant. At vero si utrisque leuiter de remisse assici studiosis prodest
cur declinationem in ea quae naturae eorum,quae in Ita
nostra potestate sita sunt, repugnant, transferri iubet i Appetitum vero in hoc tempore prorsus tolliὶ Eo ne, quod ij qui a praua consuetudine ad melio' Repurgam
rem vitae rationem transire incipiunt, imum eum
meie debent malae vitae venenum dc dum demum nimin, qua bonae vitae cibis ali. Nam quod Hippocrates de im- acindi. puxis corporibus ait, quo magis alantur, eo magis ea laedio id de animis multo magis est veriim. Nam prius inhaerens improbitas bona oblata corrumpit& auersatur, alias ut molesta, alias ut noxia, alias ut inutilia dc supra vires. simulque augetur, tiudicio temnere meliora videri velit, dc fit insa,abilis: vedenique meliores rationes dc actiones, etsi facile
si .non admittat. Peinde ac si quis in morbo gio mel amarum ratus, post etiam id gustare ro
37쪽
cuset. Itaque ordo postulat, ut recta disciplina
admittatur. Nihilominus tamen haec oratio eos etiam qui erudiri incipiunt, ad hilaritatem, securiatatem & libertatem praeparat, Vt suavem agant vi tam, quam omne animal natura cum primis cons Elatur. Etsi autem vacuitatem a perturbationibus omnibus appetere praeclarum est, & vitam natureto iac rationi consentaneam: incipientibus tamen satis sit, moderari perturbationes,&cadere interdum atque resurgere.Tales igitur,ea qliae recte appetum tur consequi nequeunt. Hoc enim verba volunt: Nondum es conlecutus. Si ea desideraris, quae supra vires tuas sunt: & dolere te & frustrari necesse erit, interdum etiam remollescere & animum despondere. Nam qui maiora seis viribus desiderant: hi modis omnibus sibi apta contemnunt, eaque comparatione maiorum respuunt. Neque vero magnis ante parua potiri licet: neque ante ea quae comm derata nobis sunt, ad maiora penetrare.
diliguntur , memento considerare cuiusmodi sint: exorsus a minutissimis. Si ollam agitas, te ossam agit - .re: ea constacta, non perturbaberis. Si Alalum aut moreulam diligis, te hominem Eligere: eo enim mor- tu non perturbaberis.
Postquam ea diuisit quae in nostra potestate
sunt,aut non sunt, quorum illa propria , haec aliena putanda: & quo pacto tractanda sint, edocuit: declinanda scilicet repugnantia naturae, appetiti 'nem vero in hoc tempore cohibendam, ob eas ta rasse causas quas dixi: nunc cum iis etiam quae in potestate nostra non sunt, saepe utendum sit, quomodo ea,quamuis aliena, sine tumultu & molestia
tractanda sint,docet: trifariam partitus ea qua in nostra
38쪽
nostra potestate non sita sunt. In ea quae nuda vo luptatena praebent absque utilitate. talia enim sint, quae oblectant animum. In res utiles&sructuosas rri in ea quae ob necessitudinem&a cctionem dili- .
untur,et si neque utilia neque frumio a s un&Nam Mso tria,voluptas, utilitas & naturae necessaria ca- ritas mortalibus dissicultatibus adigunt animum. .
Delectantur autem alii aliis, nonnulli tragoediis D in comediis: nos nulli pugilum certaminibus. aut lu- , .dis Circensibus rebullie similibus: alii saltatoribus, praestigiatoribus, mimis, ridiculis: alii spectaculis iucundis: hisque vel naturalibus,ut qui pauonum
diauicularum elegantiam, pratorumve viriditate, aut nemoruna amotestatem admirantur: vel artimesosis, ut qui picturis, statuis, aedificiis, aut aliarum articula pulcritudine obstupescunt. Sunt& qui aurisum dediti voluptatibus,pulcris vocibus di Musico- .rum instrumentorum sonis capiantur: dc vero 'iiorem ii voluptatem capiunt, qui historiis do sabulosis narrationibus id quod a puero nobis insitum qest deliniri solent. Sunt & res utiles ac necessariae . non unius generis. Qisaedam enim sunt animis utilia: ut magistri, boni sodales, libri eruditi,& s- a. Visi a milia Q, dam corporibus: ut cibi,vestes,exeres, necessirim
tationes. Alia sunt rerum externarum: ut principatus, praedia, pecunia, de id genus alia. Cara vero 3. Cara. sint ob naturalem eqaiunctione, etsi nullum prae- beant usiim: liberi. ore cognati, ciues. Horum igitur omnium,inquit,recordare, de in promtu ha- peto naturam qualis ea sit: nempe mortalis,ereptu sacilis non arbitrii nostri. Nam perpetua naturae 'orum recordatio,ereptionis eorum est meditatio:
PM ubi assueueris, te, cum illa inciderit, perturbari sum inis. non sinet: sicut dc alia consueta, quantumuis gra' uia,& corporibus d animis tolerabilia fiunt. Re- . autem & hie dc in iis quae sequuntur monet, a P xvj , atque adeo minimis esse incipiendum, ne, 'υ η' x prouobio dicitur, figlinam a dolio auspicemur.
λ qui maiora initio sucipit, facile succumbit,
39쪽
s stratur, stactis viribus fit imbecillior, desperati Qui vero a minimis incipit, mel utiq; fit aliquanto robustior, fidentior& melior quam ante fuit: uti iam ci paria facile superet, & paulo maiora tutius
aggrediatur.Nam qui eodem die quater edere consueuit, si totii ieiunare diem statim conatus fuerit: dc corpus mutatione subita turbabit, &ipse aerumnose molesteque vivet. Itaque talis progressio di poriculosi &inconstans esse consueuit. bin a quater- nario ad ternarium descenderit, eique assueuerit: ifacile assuescet bis, dc multo facilius, atque etiam tutius &constantius semel tantum edere consuescet, Eadem est eorum quoque ratio quae propter Usum diliguntur, si quis in paruis de parui momenti rebus assueuerit naturam eorum in promtu habere,
quamque facile possint eripi cogitare. Cuiusmodi est olla, ob usum cara, eam esse fragilem. Quid voro est olla vilius Z Ita paulatim progrediendo, & v
res acquirendo, tandem etiam inter osculandum filium, non verbo tantum dicere, aut animo sibi fingere, sed per omnem aetatem ita sentire poterit, se hominem osculari,rem fragilem & caducam. Ita. Vero sentiens,ita consuefactus: si is ereptus fuerit non perturbabitur. Obseruabis autem, ut prudens&artificiosa sit tractatio rerum : utque ijs, quorum potestas in nobis sita non est, per ea quae penes nos sunt quasi nostri arbitrii essent, sit usus. Nam arbitrii nostri non est, ne filius moriatur. Sed naturam eius in promtu habere, eoque cogitare, mori eum posse non minus quam vivere: non perturbari eo 'mortuo,&sic affectos esse, quasi mortuus non esset: illud, ne is moriatur, quod in nobis situm non est, essicit,ut in nobis situm sit. Talis enim dicere potest Z Mihi vero filius non est mortuus: aut, quod Verius est, ut mortuus sit, ego animo ita sum tranquillo quasi mortuus non esset. Recte autem rorum utilium dc cararum exempla posuit : tan
tuni non digito demonstrans, eos qui' omnino progxedi coepissent, Phine aspernari oportere illa, quae
40쪽
ire nonnullis solius delectationis causa studio
aliquod auressurus: ipse tibisubiicito, em tu modisti dopu . Si tauarum abieru, eatis ' bi tu in balae unt, proponito: alios perfundi, alios loca pecti, alios conuiciari,abos furari. Sic tutius rem a gradictus ipse tibi dixeris . Et satisn lavabo, se in -
Atiuum meum natura congruens conservabo. Idem
hac in quovis negotio faciendum. Sic enim si quid impiat Mento lauationi tua Derit: in promtu erit: Equidem non haeselum molui sed is institutum meum natura consentaneum tueri. Nequa vero tuιborse e fiunt, agro tulero.
Postquam docuit, quomodo in rebus extra nos Ambussin 'positis, quibus studemus,ut sunt,iucundae,Vtilesta nos u Fororae, assecti esse debeamus: nunc quae praeparatio in nostris actionibus adhibenda sit, pr.ecipit, qua' dominatur. rum euentibus casus & fortuna saepe dominantur. Ei se igitur harum quoque naturam praemeditandam: & cogitandum . qualia una incidere soleant, posse illa tibi quoque euenire: ut si quid grauius acciderit, animo non sit nouum. Caeterum si res ne sen/e mcessaria non erit,eam ne suscipiet qu dem. Nam oeeupatito maior & hoc unum e sitis erratis sui illi dicebat, .nibiosis 'quod aliquando nauigasset, cum iter terra confice' sedendum. re potuisset. Vt autem nihil grauius accidat, si tamen ea negotii natura sit ut seq.i possit & soleat: tam suta re id cum necesse non est,quam cum tutiore via insistere liceret, periculosiorem ingredi, quod& eam incolumes multi conficiant, pecca- Nec sportaxum erit. si vero necessitas urgeat omnino, ut aut fortiter 'in insulam nauigandum sit, aut ex insula: ut patri gredis' O, amico serendae silppetiae, ut pugnandum propa- c, tria: ipsum quidem opus reformidandum non est, ita atura eius praemeditanda, ocea quae consequi ferς'