Xenophanis Colophonii Carminum reliquiae

111쪽

teres autem ibulas eum eontemtu dici πλασματα τῶν προτέρων, Xenomanis ingenio congruum est; similiter indarus Ol. I, 8 ed. Mecta et alii. Vs. 24. est M προμηΘει ην ΠρομιηΘeιχ προεκηλη Bind.' observantiam et reverentiam significat Herodot Ι 88 Κορος mi τα γυροσα ἐν πολλῆ προμηΘιχ ει de In hac admonitione inest sabularum reprehensio, quae multa de Diis indigna praedicabant. Similiter indarus Ol. I, 35: ἔς ε ανδρὶ λαμω ἐαώς μιρὶ δαιμιόνων καλα. f. l. IX Ao. Cicero at D. III, i5. et Cum de iis immortalibus disputamus, dicamus digna Dii immortalibus. BI XII. Athenaeus IX, p. 368, ν Easvisma ὁ Κολαρώνιος isrσις λεγεια Ρησὶ Πιμφας γὰρ κωλη ἐριρρου, σκελος γραο πῖον τοὐρο λαρινα τιμιαν ανδρὶ λαχεῖν, τί κλεας Nais πασαν ἄριξεται Ου απολήξειες τ αν ἀοιδαώον γένος Κλλαδικον. Athenaeus hos versus citat ad explicandam vocem mutu, latine pernam vel coxam , docetque Veteres duplicem hujus nominis formam SurpaSSe κωληνα et κωλην quis autem sensus sit horum Versuum non explicat, sed ex ipsis verbis colligendum est. Quae hic

memoratur κωλη ψίρου, eoae hoema, non inter delica-siores sane dapes habenda, ut non mirum sit Arist.

XXII. Missa enim hoedi perna recepisti crus ingustbovis saginati, honorificum Viro munus cuius Iacti laus universam pervadet Graeciam neque cessabit quamdiu Graeci generis poetae supererunt.

112쪽

phanem conjunxisse κεφαλας ἀρνῶν κωλα et ἐρίφων, apud

Athenaeuma. I. cf. Schol. Aristoph. in lut II 29. Hemsterii ibid. p. 426 sqq. Contra 's λαριν proprie hos asinatus et delicati orpori dicitur, unde etiam βούς λαρινευειν dixit Sophron vid. Athenaeum IX, p. 376 B. Casaubon ad h. l. p. 65o Schneide in Lex. V. λαρινός Hinc jam illud quod dicit, hoedipernam pingui Moia rura permutares, quid significet colligi potest. Videtur enim festivo et populari quodammodo dictum esse in aliquem, qui non ut bonus

ille Glaucus χρωεα χάλκείων permutaverat, Sed contra χαλκεα donaverat, χροσε receperat. Simili quadam comparatione, magis tamen rusticae vitae propria, utitur Theocritus Id. . V 26:

Quia pilos pro lana tondeat Quia, cui agna primi- para adolι, malam canem mulgeaι Hoc autem factum, cujus laudem tam estive extollit, quo spectet aut ad quem hominem pertineat, non patet, et quae Tere nolim Schweighauserus qua ratione de hsse Odyss. , 99, hic potuerit cogitare non Video. VS. I. ἐραο Casaubonus et Schweighauserus legunt ξραο , sed libri rectius ἀραο, quod ductum est non ab εραμαι Sed ab αἴρει , est enim oppositum verbo quod

mox sequitur πέμπειν. S. 3 αριξεται, malim ριξεται. - s. 4. ἐλλαδιασυ Casaubonus correxit eλλαθικων, quod Epitomes cod. habet superscriptum.

113쪽

rim. Athenaeus XI, p. 8a, Casa p. a13 sq. Schmetis. ubi quondam moris fuisse narrat, ut Primum aqua, deinde vinum infunderetur poculo, testem adhibet Xenophanem in hoc versu

ora κεν εν κυλικι προτερον κερασειέ τις οἶνον

encis ABρ, και καλαερθε μέει. convivali carmine haec ducta esse probabile est. Eundem veterum morem notat Theophrastus Vol V, p. 96, ab Athenaeo citatus ' εἰκαι τὰ περὶ τὴν κρο-

οι . et Idem alio modo praecipit Hesiodusan. 596:τρις νυδατος προχέειν, του τέτρατον ἱέμω ἀνω. s. a. ἐγχέας Unus cod. ἐγλας, unde Schweighil serus correxit εὐας, Propter metrum. Dindoes. 61-gatam Iectionem retinuit merito : metro enim non repugnat, quandoquidem χέ per synizesin in unam syllabam contrahi potest, ut in Homer Il. p. 366 συγχεας ρνεί- , α τοῖσι δε η αν - σας. Licet apud Homerum συγχεας non participium sit sed secunda persona, id tamen formam non mutat. Plura possunt similia flere exempla, ut tivis pro Αἰνειας

XXIV. Ne quis in poculo prius miscuerit vinum insusum, sed aquam, insuper autem merum.

114쪽

Haec dicta a Diogene Laert. IX, I9, laudata valent ad aetatem ipsius et vitam declarandam : dicit se a quinto circiter et vicesimo anno negotiis studiisque fuisse intentum quo significaverit sertasse illud tempus, quo reliquit patriam ab hoc autem tempore ad annum aetatis alterum et nonagesimum cogitationibus et curis fuisse agitatum E quo non videtur essici posse, quod nonnulli putarunt, eum omne hoc tempus pediagrandis Graeciae civitatibus transegisse. Quid enim illum impediit, etiam tum, quum stabile nactus esset domicilium, mente tamen agitari et quasi Peregrinari Graeciam Quamquam Enis γην non solum per Graeciam sed etiam in Graecia significat, et Poetice quidem etiam in aliqua Graeciae regione , eluti Italia aut Sicilia. Caeterum ex his dictis nihil praeter Xenophanis aetatem emi licet; qua autem Olympiade, quo anno

haec de se commemoraverit non liquet. Scaliger ad Euseb chron. p. 96, haec eum Olymp. o duo et 'nonaginta annos natum, scripsisse ponit. euertinus

vero eandem Olympiadem in vicesimum sere ejus aetatis annum incidisse puta : L Fabric Bibl. r. T. Π,

XXIV. Septem jam et sexaginta sunt anni, qui me cogitationibus curisque intentum per Graeciam agitant; natus autem tum eram quinque et viginti annos, si vere de his ego possim referre.

115쪽

p. 614. Quorum tamen nihil ex his versibus e

posse, non opus ea demonstrare.

V. Aristoteles Rhetor. I, 5. p. 4II, E. Cas de jurejurando agens, Si quis, inquit, postulante adversario, j jurandum in judicio facere recuset, ei dicendum erit se honestatis caussa id recusare, non periurii metu; et huic conveniens erit Xenophanis dictum , et etsi ενο-ους

Cl. Cousin I. l. p. 574 haec ita interpretatur Q nophane alia meme usqu' altaque te serment D. non a par implete, ais paron moti ingenteuxet morat et Lor ne horum impie dimit-il , pr a Voque u horum Heu a preter serment, Passairea' 'est pas gale , a plus que torsqu'un hommea sori provoque a combat uti homine Lible. Sed mihi priora tantum verba Xenophanis esse videntur, posteriora vero haec ἀπ ὁμοιο κτλ. ab Aristotele addita; quod indicant etiam sequentia, quibus Xenophanis dictum invertit contra, inquit, si accipia jusjurandum , - ὁ ο Ξενορονους μεταπηαντα φατέον ἀτμοῦ - εινα Δω μευ ο ἀπεβης διθι , ὁ ευσεβὴς δ ομινυη. Quae verba priori tantum sententiae parti respondent. Hoc autem dictum versum iacit trochaicum ac τη προκλησις αυτη , ἀπεβε πρὸς inrami. Vel iambicum senarium, verbis sic collocati :

προκλησις αυτη , ἀπεβεῖ προς εὐσεβη. XXV. Non aequa haec postulatio est, ab impio homine adversus hominem religiosum.

116쪽

Utroque modo iam graphi usi sunt matus in αἴτηnon offendit propter caesuram; in in se prima syllaba est producta, ut vulgo in Θανατος, aliisque compositis. Pro πρόκ ησις in Aristotele alii legunt προύκbi τις Dam haec verba saepius permutata esse docet Staneidems in Lerico GraeCO.xXVI.

Participii forma γηρεὰ quamvis alibi non occurrat Ionicae tamen dialecto congrua est senes enim notum est verba in 6 desinentia flectere in tio Gregor. Corinth de Ionica dialecto LXV. Nautatre ed. Sturg. p. 157. Hujusmodi exemplum est quod tymoΙogus assert, lusit , mrλας και πιειπλεις Posteriorem se main exhibet Herodot. - , 39, in verbo immλέει. Igitur ut a γηραω, γηρημι, ductum est Participium mρὰς quo Homerus utitur , Sic a γηρεω, γηρημιι, ducta erit Ionica serma γηρεις. Quo rarior haec serma, eo minus suspecta est testimonii hujus auctoritas.

XXVII. Schesiastes ad Aristoph. Equit. s. o βάκχους

117쪽

Versus est aut pentameter quo interdum usus est Aeschylus, aut potius hexameter uno pede mutit tus, quod metrum usurpavit Xenophanes. verbis autem scholiastae exspectares in hoc vera menti nem ore his βακχιον sed memorantur ἐλάται, quae hic Pro hyrsia sive βακχας poni videntur cf. Eurip. Iphig. Aul. s. o58. Caeterum non magis obscurus est Verborum sensus quam levis scholiastae auctoritas, cui Xenophanis illos non nisi iam i

notuisse certum St.

XXVIII. Scholiastes ad Aristoph. ac. s. 696, ubi ille Simonidis et Sophoclis avaritiam tangit, haec adnotat:

dem pertinere, quem vituperatum esse a Xenophane et κιρήικα appellatum dicit. Κίμβιξ dicitur liboralia et

sunt: cf. Hemsterti ad Aristoph. ΡIut. s. 59 I, p. 9 I. Illiberales et avari Simonidis mores a multis notati 8unt , ut praeter Aristophanem, a Pindaro, he crito, Callimacho, aliis Xenophanem vero in Simonidem illud dixisse, mihi ignoti scholiastae auctoritas non facile persuadet, quum non probabile sit tum, quum maxime floreret Simonides quaestum-

118쪽

que carminibus saceret, Xenophanem adhuc supe fuisse, aut notitiam inter eos fuisse Auget hanc dubitationem, quod ejusdem dicti auctorem Chamaeloonismnominat Athenaeus XIV, p. 656, in αντως δε ν κ

husio ad Aristoph. Plut p. 93 , et Hartesio ad Fabric. Bibl. Graec. T. II, p. 48 probata, parvi tamen hac in re aestimanda videtur. XXIXPollux VI, 46 p. 59o. Συκαρονα ταύτα δε και μόρα

Pollucem haec ab ad scriptore mutuatum esse non est dubium Primum quod dicit πια κstiva ab Amschylo, adde a multis aliis, μόρα eadem quae mora Latinis nominata esse , idem notat et exemplis probat Athenaeus II, p. 5 D, ad quem locum f. Ca--uboni Animadv. p. o Ruhnhen ad Hesych. v. in tamνα. Quod vero Pollux deinde arbitratur eadem quoque κεροπια appellari, quia κερασος arbor in e nophanis scriptis memorata sit, haud probabile est; non quo negem actam esse a Xenophane της κεράσω mentionem , sed si ille hanc arborem nominavit, quidni eandem significaverit quam posteriores est sum appellarunt 2 Pollucis opinioni ansam dederit quorundam hominum error, qui cerasum a Lucullo demum non solum ex Asia in Italiam delatam sed etiam primum nominatam perhibebant: hinc ortasse putaverit, a Xenophane hoc nomine aliam ar rem

119쪽

significari. Sed istum errorem viri docti jam dudum refellerunt, et κέρατ diu ante Lucullum Graecis innotuisse constat. Vid. Athenaeus II, p. 5o, et ibi Casauboni Animadv. p. o3. Plinius Η. N. XV, 3o. ed. Bip. Geopon Scripti. X, 41. ed. Needii. Denique de

libro περι υσεως quid existimandum sit, de eo supra p. 6 diximus. X. Etymologus . ροταχος του βατραχαν Ιωνες, και Αρις ροανης , καὶ παρὰ Ξενοράνει Eandem nominis

formam exhibet esychius a librariis mutatam in βότροχοις. Vid. Inipp. T. I, c. IIo. Idem alteram quO-que formam habet βορταχος haec Aeolum , illa lanum videtur propria fuisse. Similia quaedam affert Koen a Gregor Corinth de dialecto Ionica p. 455,

ed. Schaeser. xXXI. A. Gellius N. A. Im, coli Romerum quam a Mawdum m oram natu fuisse scripserunt, in quin bus Philochorus et Xenophanes, alii minorem Xenophanem Colophonium Homeri, quem Suum Praedicabant Colophonii aetatem memorame, non mirum Dunde vero testimonium ejus acceperit Gellius Π0 apparet probabile est a Philochoro clarissimo chronologo , quem priorem nominat, eme deSumtum Eadem autem opinio Heraclidi ontico et Plerisque veterum placuit. Vid. Do tWellus de veti. Graec et Roman. 3clis Dissert. ΙΗ, p. I 56, et B t. 6.

120쪽

ses eri Dim de Heraclide Pontico nuper Lovanti edita, P. I in. U. Diogenes Laertius I seci. III. Epim idem vixisse

jus aetate quanta inter veteres fuerit dissensio notum est a Xenopnanis notatione non multum di crepant Theopompus et Phlegon Trallianus, qui eum centum et quinquaginta Septem annos vixisse crimserunt. Vid Theopompi fragm. 69 d. minere, ejusque animadV. P. 159. EX horum scriptis fortasse Xenophanis illud testimonium a Diogene ductum est, quod laudat Bodwessus l. l. p. 59. XXXIII.

Apud Pollucem IX, 83, p. Io63, de monetae origine quaeritur, εἴτε Φειδω ὁ Αρηγεῖος πρωτος γραφε μ

nophanem Colophonium recte hic intelligunt , siquidem non dubium est, propter Lydorum cum Colophoniis consuetudinem illorum mores et instituta Xenophani haud fuisse incognitari vidimus etiam ipsius versus in quibus Lydorum facit mentionem Dagm. XX. De re ipsa magna fuit inter antiquos scriptores controversia cum Xenophanis testimonio congruit Herodotus I, 94, qui de Lydia dicit: πρῶ-

라틴어 텍스트