Xenophanis Colophonii Carminum reliquiae

81쪽

RELIQUIAE. 45

redarguendas Graecorum religiones Vid. st comment in Hat Polit p. 28. Neo, platonici contra allegorica interpretatione fabularum ineptias tegere eaque tanquam divinae sapientiae symbola praedicare studuerunt. Proclus Theolog. I, 4. . o. VIII.

Eκ γαιης γὰρ παντα , και εἰς γην πάντα τελευτῆ.

Memoratur hic versiculus a Sexto Empir. adv. Μathem. X, 313 Stobaeo Ecl. hys. I, p. 9 .meeren. Plutarcho Homer vit med in scholiis Homer. Villois. item in scholiis minor ad Il. 1. 99, ubi neglectum

est metrum. Docent hoc testimonio, Xenophanem rerum omnium naturam ad frram retulisse. Praecipuus tamen auctor Sextus Empiricus non ipse hujus placiti testem se facit, sed ex aliorum quorundam auctoritate memorat dicit enim: ευπανης δε κατόνιους ει ης. Itaque auctores hujus testimonii non sunt admodum locupletes ipsa vero sententia, errameδδε omnia naturae materism, nisi latiore quodam modo

accipiatur, a Xenophanis opinione et placitis prorsus aliena videtur, ut infra exponemus forma denique recentioris cujusdam Graeculi ingenium refert, qui priscorum sententias et placita in sermulas quasdam redigeret quo genere etiam falso Heracliti nomine placitum sertur huic simile apud Stobaeum it p. 8a:

Quibus rationibus equidem adducor, ut hoc placitum

VIII. E terra orta sunt omnia et in terram reSolventur.

82쪽

cum Meinersio Misi doctrinae de vero Deo p. 3a yet Heereno ad Stobaeum l. l. hexistimem, falso esse Xenophani tributum Fabricius ad Sextum Empir. p. 685 cum hoc versu comparat nobile illud in Genesi III, 1 sdictum ad Adamum γ' εἶ κώ εχ ην ἀπελευση Quod tamen ab hujus placiti mente alienum est.

IX. Παντες γὰρ γαιηὶς τε και ὀιατος εγιγενομεσει.

Hunc versum iidem proserunt auctores Il. c. Sextus altero item loco adv. Mathem n 36 I. item Eustathius ad Il. i. 99. p. 668 l. o. Quo testimonio contra probare ludebant, Xenophanem non unum sed duo secisse rerum elementa, erram et aquam. Heinersius l. l. hunc versum aeque ac superiorem fictum putat; at quamvis fidem ejus praestare nolim, tamen placit hujus auctoritatem probat ipse Sextus Empir Pyrrhon. II, secl. o, quum indubitanter dicat, Xenophanem duo haec rerum elementa statuisse; deinde in ipsis verbis non inest apertum interpolatoris vestigium argumentum vero concinit etiam cum sequenti Versu

Quem versum laudant Simplicius et Ioannes Philo- Ροnus, uterque quidem Poryhyrii usus auctoritate; sed

IX. Namque e terra et aqua omnes orti sumus. X. Terra et aqua sunt omnia, quae fiunt et nascuntur.

83쪽

in eo discrepant, quod alter, auctorem ejus placitia Porphyris Anaximemem, alter Mnophanem nominatum dicit. displicius ad Aristotelem Phys. I, p. 58 E. ubi hic memorat a nonnullis et oram και η- haberi Principia, hoc placitum, inquit, alii aliis tribuunt,

Ioannes Philoponus ad eundem locum sit. D, MI 1 Α:

rum utrius verum sit testimonium dubitari nequit; si quidem Maximenas ad aerem omnia reserentis diversa plane Rut sententia, ut jam Brundis ad h. l. monuit, Comment Eleat p. 45. Quamobrem in Simplicio errore quodam nomina permutata esse, et ει phyrii testimonium ad Xenophanem pertinere non est dubium Porphyrius vero cum in citandis scriptoribus Parum diligens sit, possit auctoritas ejus per se haud satis firma haberi, praesertim quum P trema

quoque Versiculi. Verba, Ἀωται iri γοα-αι, depravata esse Perapicuum sit. Incertum adeo nostrum foret judicium, nisi hic versus cum auPeriore roram Cori veniret, et uterque inter se comparatus, alter alterius fidem augeret. Si autem Xenophanis hos versus Se probamus, non ideo probanda nobis videturio phyrii et reliquorum interpretatio, ad lamsnιorum doctrinam haec reserentium potius e vulgari opinione haec dicta videntur, errena humidagus malaris

84쪽

omnia onaιare. Quo pertinet Homericum illud, quod jam Sextus et Philoponus contulerunt, Π. r. 99

CL auctor it Homeri in opusc. 'thol. p. 324. Sed de sententi Xenophanis infra erit disserendi lacus.

Stobaeus in Florilegii appendice edit. Gaisso. IV,

p. 6, Xenophanis sententiam reserens, qua causa et nubes et cetera, quae in coelo fiunt , oriantur, de quibus infra disseremus, testimonii loco haec addit: γραρε γαρ διαρρηθην miγη νὰς Θάλασσα δατος. Quamvis Stobaeus ita plane hoc testificetur, quasi in manibus haberet Xenophanis scripta, haec tamen jam diu anteeVanuisse certum est. In compilatore Verba non adeo urgenda sunt tantum significant, fidem hujus dicti et sententiam ab ipso certam manifestamque habitam esse. Videtur autem pars fuisse versiculi hoc modo ordinati -πεγη ε ἐς Θάλασσα

υδατος.

et ita:

πηγη δ ἐς Θαλ- υδατος utrovis enim modo conveniunt numeri. - Θάἱλασσα physicis dicta est universa aquarum moles, uri καισς χα το παντος θατος, ut dicit Aristoteles Meteor Π, 2, p. a , . quo sensu occurrit apud Empedoclem V. I 28 ed. Sturg. Cum hoc placito convenit quod jam Homerus de Oceano praedicabat, II. I95 sqq.

XI. Oceanus sons est omnis humoris.

85쪽

Laudat hos versus diligens testis Achilles Tatius in Isagog ad Aratum edita in elavii Doctr. Temp.

VOL III, p. 76 Antu Versum autem secundum emendatum dedi ita ut sensus et metrum postulare videbantur vulgata lectio haec est: καὶ ρί προπλάζα , κάτω ν εἰς πειρον ἱκνε ῖται. Verba καὶ εἴ nullum habent sensum κάτω et verrat metro adversantur; quod correxi αἰΘρον προς λάζαν, recte dicitur terrae superficies aerem contingere. Homerus Od. λ. 583 4 δε προέεπλαζε γενείω. Quod in Voce αἰειρι ultima syllaba non producta sit positionis caussa Homeri usu satis probatur. Sententiam infra explicabimus. xΙΙΙ.

Laudant Eustathius ad Il. λ. 7, p. 8a7,l. 59 Schol.

XII. Telluris superficies quidem haecce sub pedibus conspicitur aerique contigua est , radices vero in infinitum tendunt. XIII. Quam Iridem nominant, eaque quoque nubes Si purpurea et punicea et candida adspectu.

86쪽

Ludens excerptus a Valcia eri Diatr. Euripid. p. 195, et Schol Villom ad Iliad. I. I. ubi in primo Versu pro και legitur δὲ voluit ortasse δὴ Dio- tum hoc de Irido cum ceteris Xenophanis placitis desideribus prorsus convenit, quae infra explicabimus: hoc autem cum Homeri dicto collatum veteribus d di disputandi locum, ut notat Eustathius Ξενορανους

Ceterum tres Iridis colores, unde apsa τριχρι dicta, celebrati sunt a veteribus, quamquam Varie nominati Xenophani et πορρυρεο dicitur, quod est nigro colori proximum pallidius το φοιναε , roesum; et ovis denique albo proximum. Etsi ο ορφυρουν et το φοινι- frequenter solent confundi, distinguuntur tamen manifesto ab Aristotele Meteor. III, 4. p. 447, D . et τε

albo colori proximum , medium inter utrumque τοπρῶτινον Multa super his disserunt Aristotelis inter pretes Alexander et Olympiodorus in commentariis ad Meteorologica.

87쪽

RELIQUIAE. 51

Hos versus laudat Sextus Empir adu Mathem. VII, 40 et 1io. VIII, 326. Praeterea duos priores Versus laudat lutarch. ud poet. p. ix K Vol. VI, p. 61 Reish.); prima verba usque ad et lως Diog. Laert. IX, ecl. 72 Versus tertium et quartum Origenes Philosoph. c. XIV, T. I, p. 89 sed Delarue '; Galenus de disserent puls. III, I. T. VIII, p. a ed Charier.' postremam sententiam δοκος δ' Sextus Empir Pyrrhon: II, 8; roclus in Timaeum p. 78. Sextus Empiricus adv. Math. VIL, 49 p. 38 sic

hos versus interpretatur : διὰ et των γὰρ it 'ec μἐν ξοικε

Ita Sextus. De sententia insta disseremus ; nunc verba explicanda sunt.

XIV. Ne sui quisquati neque futurus est qui certoseia haec, quae de Diis et de omni natura praedico nam licet aliquis cum maxime verum ratumque dicat, id tamen ipse haud erto scito sed opinari tantum de rebus licet.

88쪽

US. I. Itis υν σαρες Mim το σαρες adverbii instar haberi, veluti simpliciter σαρες usurpatur a poetis articulus enim saepe hoc modo additur, ut mox in ταμαλιτα Vid. ischer ad eller. Animadv. I, p. 33 sq. Potest tamen si quoque Xplicari et σαρὲς περὶ τρύζων σσα λελω - γενε exhibet lutarchus Sextus et Diogenes legunt ἰθεν at cum θεῖν rarius significet seire et Plutarchi lectio magis concinnam faciat orationem, hanc ego recepi. Mox ἄσσα Sextus Plutarchus οσσα - Ad hanc sententiam respexisse Aristotelem putant Poet. c. a, ισως γαρ ωτε βελτιον iam λεγειν, ουτ αληΘη or τυχεν , πιερ ναρανης, ου σαρη ταs . ut legit Hermannus; sed lectio haec non constat Co cinit vero cum his Empedoclis sententia apud Sext. Empiricum et δ' οὐλαν ἐπεύχεται εὐρεῖν

Vid. turg in Empedocl. p. 488. VS. 3. εἰ γαρ καιπα μιά, . Apud Galerium sic legitur :

Etiam Origenes pro τυχοι habet θ' sed et μνι certe vitiosum est, neque Galeni interpunctio vulgatae anteponenda. - τα ριαλις pro adverbio positum est ut simplex μαλι . - τετελεσμενον Verbum Homericum vid. II. . a Ia , . 95 Od. e. o. Apollonii Lex. p. 643. ed Tinii Sententia haec celebrata praesertim est a Scepticis, quorum dicta laudat Sextus

Emp. VIII, 3a5, vim hujus placiti egregie illustrantia.

89쪽

RELIQUIAE. 53

vs. 4. δό- , h. e. taxi τις vel δοξα , interprete Sexto Etiam Archilocli fragm. XIV, p. 98. in Collect Lips. et Callimachus hoc nomine usi sunt: s. Fabric ad Sext. Emp. p. I. Antiquum vocabulum vulgari permutavit Epiphanius, hoc dictum ita reserens : δοκησις θ ἐπὶ ποῖσι λυγιται adv. mermes L. III, Ol. I, p. O87-

Laudat hunc versum Plutarchus Sympos. IX, p. 746B. ubi proverbii instar usurpatur. Eadem in hoc versu aflirmandi modestia cernitur. - δεδοξα ι scripsi pro λ-λξασΘαι , quod in lutarcho legitur ob verborum

DeXum. - έοιαοτα τοῖς λυμοισι modestius est dicere quam ετηια, atque hic usus verbi λικέναι etiam in elegantem Sermonem translatus est Plato Cratyl. p. 416 A ἔακας γε ὀρΘως λεγατι. Ibid. p. 4 4 1. Rep. ΠΙ

Versus laudati a Stobaeo in Florileg Tit. XXIX, secl. I. ed. Gaiff. et in Eclog. P. I, p. 24, in quibus Gaissordui lectionem secuti sumus. r ιαέλιξαν

XV. Haec quidein vero videntur similia. I. Non omnia statim ab initio Dii monstrarunt mortalibus, sed temporis progressu ipsi meliora quaerendo repererunt.

90쪽

alii δε-ειξαν, alii παρ ιξαν ediderunt pro ἐφωρισκ τω treg. libri t υρισκω , unde Grotius, ut metrum constaret, emendavit ἡρευρισκόν τι ἄμειναν. Sed ἐρευρι mena αμεινον breviter dictum est, sicut in veteri illo proverbio ἔρογαν Me- , ευρο αμειναν. Vid. Hesychius T. I,

c. 557, et Alberti ad h.

Spectant autem hi versus ad artium inventionem, quibus homines ex agresti victu ad lautiorem vitam exculti sunt de quarum origine varia erat Veterum Opinio Fabulosa antiquitas, quae omnia ad Deos referre Consueverat, artes quoque divinitus ad homines delatas praedicabat doctiores vero eas non aliis datas sed humana industria paullatim inventas et pamias esse judicarunt; ut in hoc versu ait Xenophanes.

Similiter alii, veluti Aeschylus in Prometheo, cujuSPersona praeclare humanae industriae vim significat, huic auctori omnium artium inventionem tribuit, s. 44o, sqq. Moschion in clarissimis versibus apud Stobaeum Eclog. . I, p. 4 sqq. ubi praeter alia

ceteraque, quibus hominum cultum describit. Idem argumentum lato initio libri III de Legg. et Diod rus Siculus in istoriarum principio tangit, qui di

Hoc argumentum prisci poetae et philosophi adhibu runt ad excitandam et acuendam hominum industriam, ut Hesiodus n. s. 4 , cujus sententiam expressit

Virgilius Georg. I, 121 item ille, cujus dictum So-