Historia apostolica ex antiquis monumentis collecta, et ad usum Seminarii Patavini accomodata ab Antonio Sandini j.v.d. & in eodem Seminario Historiae Ecclesiasticae, & Geographiae lectore

발행: 1731년

분량: 364페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

x18 HISTORIA

libellas Venetas Iso. pretio aequant. uuibus grassibus ad taurum scelus

pervenit pR. uuia omnium erat minimus Apostolorum, O inrer eos minime spiritualis , ut scribit Jansenius, ideo electus est a Chri-

p ad accipiendas stipes, di pecunias, quM ipsi & Apostolis dabantur , ut iis compararet , quae ad corpus, & ad hanc vitam tuendam pertinerent; quidquid vero superesset, in pauperes erogaret. Verum Apostolicae vitae ratione non admodum contemtus, Apostolicis institutis diligentissime pa-xere desiit . Emere coepit, quibus ipse uisnus ad privata commoda victus , atque vestitus uteretur . Appetitio opinati boni sensim augeri coepta ita crevit, ut aliquid collectitiae stipis , & pecuniae pauperibus debitae seponeret . Eam ob rem cum Lazari soror Μaria pedes Christi unguento magni pretii unxisset , id non istum aegre tulit, sed etiam improbavit , curam , &defensionem egenorum simulans verbis his :T. Uuare hoc uneuentum non vensit tercentis dena- Multo pluris , quam nos venditum Chrsessum, censet Baronius ad an. 34. Is . Existimat enim, Matthaeum triginta argenteos positisse pr. sviginta librιs argenti , quarum aviditata Iudas i ιeEitas proditionem sit pollicitus , atque molitus. Alii aliter interpretantur .

252쪽

admonitus de malitia ninil remisit . Sala, nete potius aures praebuit suadenti , ut, Μ oistro divendito, pecuniam sibi pararet . Exinde semel atque iterum Satanas in eum intrasse dioitur. Primum quidem, post e. XTil. quam memoratae Diaboli suasioni consen- h. xiii. sit, ut quam animo conceperat Christi Avenditionem, pacto firmaret : deinde vero

postquam buccellam suscepit ; ut quod pacto firmaverat , re ipsa impleret . Atque ex his satis, ut arbitror, intelligitur, J

dam tanta demum avaritia arsiisse , ut a tota mente , di recta ratione deficiens , Christum magistrum suum vendere, atque adeo ad mortem tradere non dubitaverit.

Nonne quidam scribunt , non eo consilio vendidisse, ut occideretur , sed quod speraret , evasurum pR. Scribunt sane , sed injuria . Nam quomodo Iudas sperare potuit , fore ut Christus essugiens Judaeos eluderet , qui duodecim discipulis, atque adeo Iudae ipsi

praedixerat , ut scriptum apud Matthaeum cap. XX. x .est , se traditum iri Principibus Sacerdotum, & Scribis , a quibus morte damn retur λ Eodem accedit , quod una cum a

liis discipulis verissimam illam Christi v

253쪽

12o HISTORIA

Mauh. eem audierat Scitis , quia post bidua, XXVi fiet , ct hominis tradetur , ut crucifigatur . Quibus verbis non modo se ultimo assiciendum supplicio praedixerat ;sed etiam supplicii genus demonstraverat . Nego praeterea , - Judam jam obsessum ab Satana credidisse, Christium quidquam amplius esse, quam hominem . c. Quod ni-ita Cap. citi veti est , cur ausus est profiteri .: Ego vobis eum tradam 8 cur veritus non est, ne manus quoque suas evaderet λ Non potuit igitur Christum vendere eo animo , quod haberet pro certo, illum divina sua virtute Judaeorum insidias evasurum.

uuanam es ratis , quamobrem aliter

illi senserint, oe quomodo

resicitur e

R. Haec una; quia Iudas statim ac D.

sum damnatum vidit , poenitentia ductiis confessus est apud emtores , se prodidisse sanguinem innoxium , projecit denarios , p. xxvii, abiit, ac suspendit se. At non dicit Madith: iis, hanc fuisse caussam, cur illum ad missi sceleris poeniteret , quod scilicet vi disset, Christum hominem innocentissimum capitis condemnatum : nec dicit , si non morte , sed levioribus poenis aliis assicien, dum cognovisset , tunc suturum non fuis-

254쪽

le, ut poeniteret , quod tamen inde seque. . Tetur. Nimirum inon inopinata Christi damnatio, sd tum, conscientia patrati maleficii tum. comminatio illa di ' homini il- Matth. XX. si, per quem filius hominis 'tradetur, recuria' 'Tens animo, nefarium , & impium hominem ad vanam poenitentiam adegit. Narra. mihi. de PQ poenitentia.

: R. Ubi Christum, se prodente, morte damnatum vidit , tum conscientia ictus Mi ih crimen horruit. Triginta ar3enteos cipibus Sacerdotum, oe seniorisus restituit, falsiis, se ad supplicium insontern tradidisse . Sed Dei misericordiam fidesperando , exitiabiliten poenitens , ut ait Augustinus , scelerata illius . traditionisi . auxit , mi L 3. c. quam expiavit commissum . Gravius enim 'in eo peccavit , quod veniam . a Christo se impetraturum , dissidit , quam in eo ,

quod Christum Judaeis prodidit ; siiquidem proditione in Christum hominem , desperatione in Christum Deum injuriosus , &

contumeliosus, fuit. Cur autem veniam turpiter , & nequiter desperaverit, hanc reddit caussam S. Leo, quia Iesum non Deum Serm r. nune Dei filium ,' sed nostra tantsimmodo condia syn.'D-: tionis hominem etiam inter extremum

tis sua periculum credidit , cujus sexisset misericordiam , si ejus non 'negaset omnipo-

255쪽

si rap. 3. Pontifex alio loco , Deliinor Ommbus Imaas, ct infelicis e litis , quem non poeni- rentia revocavit ad Dominum , sed desperario traxit ad laqueum . . Laqueo ne visam finivit ν

R. . Nihil est , de quo minus dubitara. Μatthaeus enim, illum Iaqueo sinspendisse se, tradit his verbis i Et aluens εο se laqueo se suspendit . Petrus vero apud S. Lucam dicit, eum dedisse se praecipitem , mediumque disruptum efflidisse viseera.

ctus in faciem , quemadmodum leσitur a- m Actit pud Augustinum , diruptus es me ius , cs radix usa sunt omnia .iscera eius . Surus quo- que interpres illud : s η ἰουψs , quod verbum e verbo est praceps, seu pr nus factus, ita vertit: ct cecidis in faeis, suam humi. Habet, salem, locutio Matthaei dissimilitudinem ab altera Petri ; aeutraque consentit in idem . Nam ille facti

holicam , ut traderet discipulus magistrum , sed quem non didicarat Deum . Quare ,.ur ate Hier i nymus in . atth. cap. 6. putabo qua Sa vatorem viaeradi facientem , non maiestare div na ,

sed magicis anibus facta.

256쪽

APOSTOLICA.

initium, hic finem exprimit explanans cla. rius narrationem Μatthaei . Nimirum significare voluit , Iudam post aptatum jugulo laqueum tanto impetu dedisse se principitem, ut, laqueo fractro, in faciemi e deret , venterque eius saxo, seu ligno , seu impedimento alio scissus , effunderet intest, na. Suspendio igitur vitam Iudas finivit,

eo nempe mortis genere , quo solent homines desperationi remedium quaerere . Sie, ut ait Chrysostomus, pecuniam a- sumisii , ct scelus admisit , est animam per iudit . Haec atrox avaritia tyrannis facere

6 Oecumenius in Act. cap. I. Iudas fuspem dio e vita non discest sed sufervixit . Suspensus enim deiectus Inffocaretur . Hoc a tem planius scripsit Papias Ioannis postoli dia

scipulus dicens: Ad magnum impietatis exemplum in hoc mundo permansit Iudas . In rotum enim eorpora inflatus, ut progredi nou posset, cum curis a s levi cursu pertransiret , eurru compressus est, ita ut effunderentur ejus in ina . Alii putant, Iudam sublimem raptum a Diabolo , qui in ipso habitabat , strangulati im , ac praecipitem dej ctum , ita ut ad terram allisus rumperetur ni aius, dg effunderentur viscera . Alii tanto dolorire, & tristitia oppressum volunt, ut, moerore spiritum constringente , anisam respirare, & redindere vix posset, ob eamqite caussam vitae perra sum dedisse te praecipitem . casus vi medium dis ruptum,& viscera ejus essitis . Oecumenti opinio restititur a Casati no exercitata I6. . ad Annales

baronii β. 69. Commenta reliqua duo ex eo l befactantur, qisod neutrius sit in sacra Scriptura estissum.

257쪽

Monach. m. 3.

suo in laco, quo ais se suspendis p

R. Ad primum quod attinet , Scriptura, nihil dicit , o nec utrum in Urbe , an extra Urbem, domi ex lacunari , aut paxillo, an in horto , ex arbore se sitspenderit, ullo modo innuit . Fuerunt nihilominus ,' qui & Iocum , & arborem invenirent Nam alii ficum , alii sambucum

fuisse volunt ; unde intelligi debet , illos

hortum, hos agrum mortis locum positis, se . Sed ista novisse, aut nihil , aut certe. parum refert . Quare ad alterum quod ipectat , D. Μatthaeus videtur significare ,

Judam die Veneris Majoris Hebdomadae se suspendisse. & quidem antequam Christis moreretur , ut S. Chrysostomus in Matth. hom. 86., & S. Leo serm. 3Σ. alias 3. de Passione Domini cap. 3. narrant. Qita' autem affert antiquus autor uua in no Veteris , ct Novi Testamenti quaest. 9 . ut probet, Iudam nec die, quo mo tuus, est Christus , suspendere se potuisse , quod eo die omnibus Sacerdotibus a minisbe usque ad horam nonam neci Christo Imserendae, ct post horam nonam Paschae parando Occupatis non potuerit Judas argenteos restituere ; . nec postridie , quod Sabbato portare nummos non liceret secun-ἐum Legem ; ea nullius fere momenti

258쪽

sent. Nam Sacerdotes aliqui Templi cucram serere facile potuerunt , quo tempore alii Christum morti dandum curabant,

ct potuit Iudas sui ipsius Μagistri prodi,

tor a Diabolo actus, etiam contra Legem nummos portare , ac in Templum proj, Cere , quos proje s Sacerdotes accipere

deberent. .

259쪽

ummodo Apostolus factus est pyb 1 1 ATTHIAS quem Eusebius ν iret Epiphanius , & alii duobus di

septuaginta' Christi discipulis aecensent , post ejusdem Christi in Coelum Ascensionem , in Apostolarum' nummium adscitus . ..is est tali modo . Cum' Apὀstoli 'una eum Maria I re Iesu , fratribus ejus , hoc est , cognatis tam Μariae, quam I se, & cum mulieribus , quae ApostoIos se qui consueverant , aliisque numera fere Iao, quibus annumerandi videntur etiam duo & sepi intx discipuli , in Cinnacu Ium convenissent , & precibus ad Deum fundendis unanimiter intenti promissum Spiritum Sanctum praestos arentur ν Petrus , postoliorum Princeps ,' ut Ecclesiae Iudae scelere affli consuleret , de alio in linctim ejus subrogando sermonem habuit is Subrogandum universi censuerunt , dc Ο- risibus prius in' Deum sitnm officiis duos esse dignos existimarunt j qui locum prinditoris tenerent , Ioseph Barsabam ,, cui Iustor cognomen ν & Μatthiam. Cum a sem non appareret , uter ad id muneris magis

260쪽

Is Idoneus esset , sortiri placuit , & sors Matthiae Apostolatum dedit. Visa ne sorte ductus Iuda successis

Matthias e

R. Sie prorsus intelligit Actorum loci mi 'Chrysestomus ,& quidem eam ob caussam, in Aia.hona. . quia Apostoli Spiritum Sanctum adhuc non me. ad anu. acceperante uuontani, non erat Θ

ritus , fortibus rem pera ni; & paullo infra: Nondum judicarunt, sese esse idoneos , ut 'si ex sese facerent electionem , 'eoque

cupiunt aliquo mo edoceri . Facit cum Chrysostomo Hieronymus in cap. I. Jonae , & Beda in cap. I. Act. & Augustinus in Psal. 3 o. serm. a. ubi ait: Audito nomine fortium, non debemus fortiteros quae rere . Sors enim non aliquid mali est sed res est, in dubitatione humana Aminam in- .dicans voluntatem . Nam ct sortes mis

runt Apostoli , quando Iudas tradiso D mino periit, UT, Acut de illo scriptum es. abiit in locum suum , carit quari , quis in

lacum ejus ordinaretur. Elem sunt duo iudicio humano ct electus est unus iudicis divino. At S. Dionysius De Eces. Hierarch. seu quisquis suit alius tambigitur enim de . ejus libri autore in dieit, sortem illam fuisse signum' quoddam divinum ; cujusmodi alutem suerit, tan explicat . S: Λntoninus

SEARCH

MENU NAVIGATION