장음표시 사용
71쪽
ae putat cou sfantius Ioe. eis. I. g. num. I pag. CVIIL set Inoortum est, quo primum tempore Uxori aianae collectioni illae factae sint additiones, quarum xoeentiores ad Gregorium II. Pertinent. dod eas anis eo Hadrianum iam factas fuisse certum est ; quoniam Zacharias Pontifex in epistola ad Pippintim et Dasco.
nonos aliquot recitat ex Concilio Africano, alios vero εx Concilio Carthaginiensi; quae Africanorum ca- monum insoriptio, et distinctis Hadrianae collect Ionis
P 'G uino salsa Α opistolas Isidori Mercatoris , quae
vostea prodierunt, uti qui roiiciendas pntarunt, quia in toto CodicD canonum Co porct non continEr ritur Com. scripta, uti Patet ex mi e. 42. Nicolai l. ad titiivers. Episo. GaIl in reg. Concit. Ges Ct. Pug. 784. tom 32 Paris. 1644. Quo nomine Codicis canonum intelligχHadrianam collection- , manifestum est ex Hi noma To Romon i epist. adver. Hincmar. Laudunen pag. 5 . tom. 2. edit. Sirmondi Paris. 16 5. ,qui Isidorianas docrotales repudiat, an tantum retinendos contendit o nones, otios ApΟSes'isa Sedes ..... et omnis Catholica Eeelosia CAm S appellaeil quique ....... in nostris CODICIBUS , quos ab Apostolica Sedes Majores nostri acceperiane Soquendos, locum hahant. Ex quo reo te, vereqno colligit Coustantius loc. est. I. 8. num. III. pag. CX. 'quod qui a nobis Hadrianus codex vocatur, ah Ηinomaro ex usu, et consuetudino sermonis apud nomanos , et Gallos Tecepti Codex canonum vocatus
. LXII. Celebrantur etiam colleotiones Afrin
Tea numero sunt, cum sero in unaquaque natione non desuerint, qui de colligendis canonibus laboraverint. Atque in his collectionibus vel integra, vel fere integra Ecclesiastica monumenta describuntur, habita potius ratione temporum,quam rerum, et materiarum.Sunt enim Collectiones aliae , qnae breviter, ac summatim canones indicant, aut certos in titulos tribuunt ipsos canones et rem canonicam univeriam.
72쪽
Inter eos, qui tantum canonum summam dederant, primum lacum obtinet Fulgentius Ferrandus Carthaginiensis Ecclesiae Diaconus, qui collectionem auam BreMiationem canoaeum vocavit .
13 Africanorum canonum collectionem eum fi tilo Codex canonum Ecclesias Africanas graeco, et Iasino odidit Christophorus Iustellus, eamquε postea deforipsoriant eius filius Henricus , et Guillelmus Voel-Ins in Bibliothec. jur. canon. eom. 1. pag. 521. Verum haeo collectio non alios comprehendit canones , quum eos, quos Dionysius Exiguus excerpsit ex Synodo Carthaginiensi anni 419., cuius tantum gesta dinto Oou Ios habuit. Plures Africanas OoIlectiones post Hased uinum memorant eruditi Fratres Ballerinii loc. cit. Par 2. cap. 3. Pag. L IV. et sm. 2) Plures sunt Hispanorum OolIectiones, sed una in primis memoratu digna est, quae HisPanica v eari solet, quaeque post Dionysianam ceteris rerum
ordine, et copia praestat. Primus eam memoravit' Antonius Augustinus cis quibusd. veter. canon. Collecistor. Cap. 17. tom. 3. Pag. 225. sdie. Luc. an. 1767., Bocurati tis antem exposuit Coustantius in Prassae. adtOm. I. epist. Roman. Pontis β. 9. nNm. 152. Et Sm. Pag.
CXI. et seq. . deniquo Fratres Ballorinii loc. cie. cap. 4. Par. I. pag. CXCV., qui ceterorum industriam , et diligentiam superarunt, quique una cum ceteris Oo Qidentalis Ecclesiae collectionibus etiam Hispanicas copiosissimo persequuntur . Forte haeo collectio vesti S. Isidoro Hispalensiὸ vel ipsius iussu Perfecta est Cennius in praefat. ad dissertatrones ad antiq. Ecclassoman: tom. 1. Pag. V. M XI. et seq. s. IV. et M. Maeq. Roma 17M. Εjus vero compendium una cum auditionibus , quae postea factae sunt, vulgavit Cardinalis do Aguirre initio tomi III. Conciliorum Hispania, postea vero diligentius illustravit Caietanus Cennius, atque edidit cum titulo Codex usterum canonum Melasia Hispana, qui praemissus est operi a rantiquit. Ecciss. reman. eom. L. Pag. XXXIII. M Sσ2. Eod Connium reprehendit cl. Carolus de la Sornu fun-
tander. in veram, et genui n. collect. veter Canon BC.
73쪽
. Reipublic., quod indicim pro Ipsa collectiono acinooperit. Ceterum de Hispanis collectioni hias omit iram diligentissime agit Cl. Areualo in opp. S. Isidori Hi
Palensis eom. 2. Par. 5. Cap. 91. pag. 155. SEq. eate. Roma 1797. . . '
5ὶ Do his quoqne Gallicanis collectionibus, PT ae ter Sirmondum praesae in Concii Gai., videndi uaIIorinii loc. cit. Pars 2. cap. 1 C. pag. CXXIX. Et Ssq. 4 Fulgentius Feriandus, qui magistro usias ostSancto Fulgentio Ruspensi Episcopo, Instino, RoJustiniano Imperatoribus floruit. Viden. H. Plorsu.
est haec collectio a Voello, et IusteΙlo Ios. cit. eom. 1. Pag. 448. g. LXIII. ridem , qua Ferrandus , ae t tu floruit Martinus Bracarensis Episcopus, cujus est omnium sermone celebrata canonum, seu Cn Pit Iorum collectio , cujus pars una complectitur , quae in laicos pertinent i) . His recentior est CrysConius Asricanus Episcopus , cujus duo circumseruntur operct, Riterum quod Brariarium Canonum, altorum , quod Concordia, aut etiam Liber canonum
appellatur a) . Alias quoquo viri eruditi edid
Tunt caenonum collectioneA, quae Circa ea tem Porct, aut paulo serius lucubratae videntur, sed nobis Propositum non est in omnibus immorari 3). 1) Pannonius sitit S. Martinus Episcopus Braoaxensis , uti testatur S. Gregorius Turonensis tu histor. Hario. lib. 5. Cap. 58. col. 247. edit. Ruinarii Paris. 1699., ac pro Hispanica Eoolesia suam perfecit eoi- Iectionem, in quam Montulit Graecos canones latino Tedditos, et multa etiam ex Latinis fontibus expressit. Sed saepe antiquos canones ad recentiore in disciplinam accomodavit, et ideo saepo inulta addidit, aut detraxit, quod observant Romani Correolores ad Caia. 18. dist. 18., et Antonius Augustinus ds Em dat. Gratian. lib. I. diat. 1C. 11. 12. pag. 58. eom. d. edie. Luc. Gratianus inulta in decreto capitula descri-
74쪽
νensis, sod cum hao inscriptione ex Concilio Martini Papae, non sub nomine Martini Episcopi Braoarenis Sis, quemadmodum et Ιvo Carnotensis multa retulit Martini Bracarensis capitula cum hac inscriptione ex decrestis Martini Papae, uti observant Antonius Augustinus cis emend. Gratian. lib. I. dial. Io. pag. 58. . et Romani Correctores in Can. 15. dist. 18. Ex tuthaeo collectio apud Voellum, et Iustellum loc. Cie. in avcnd. tom. 1. Pag. VII. 2) Vitam ago bat Cresconius, sive, ut alii ma-Iunt, Crisconius Laontio Imperatore, cum Saraceni Africam ocouparunt, hoc est VII. Ecclesia saeculo. Utrumque opus, tum scilicet Brsviarium, tum Concordia Cresconii revera est , quamquam aliud nonnulli existiment y quos inter est Cous tantius ira Cit. Praefat. ad epist. Roma u. Pontifc. si. 7. num 124. et Seq. PM. CV. Et seq., et utrumque ediderunt Voese Ius, ot 1 ustollus in Biblioth. jur. Cauora. tom. I. Pag. 456. et in ansndic. 0usd. tom. pag. XXXIII. Vide
Fagium in critic. ad Baron. an. γ27. Num. 14. Pag.
287. eom. 9. εd t. Luc. et Mabillonium Mus. Ital. Par. a. Pag. 69. edit. Paris. 1687.
5) Huiusmodi sunt eollectiones Hibernensis, He-TOvalliana, Andegavensis, Divionensis, Pithoeana, alia equo similes, quae a Sirmondo , Potito, aliisquo Iaudantur, quasquo omnes accurato descri hunt Fratres Ballerinii loc. cie. Par. 4. cap. 7. PM. CCLXXIII.
g. LXIV. Digna tamen est, quae paulo diligentius exponatur, collectio Isidori Mercatoris, aut Peccatoris 1 , quae IX. Ecclesiae saeculo in manus hominum pervenit sil) Magnae ob eam turbae ortae sunt, cum Isidorus veris monumentis,
quae a collectione Hispanica, Hadriana, aliisqueo locis δ) arripuit, multa salsa admiscuerit,
quorum partem ipgo confinxit, et partem aliorum ingenio confictam Iiteris consignavit. Habet baee Collectio, praeter quinquaginta canones Apostolorum ex Hadriana collectione descriptos, potissimum epistolas Summorum Pontificum a Clemen-
75쪽
te usque ad Silvestrum, quae cunctae ex ingenio Isidori prodierunt , exceptis duabus Clomentis ad Jacobum literis 4 , tum canones Plurium con Ciliorum 5), postremo Pontificias litoras ab ipso
Silvestro usque ad Gregorium M., et alias item epistolres , ac monumenta, quorum pars aliunde sumpta vera, ne germana est 6), pars una cum
actis Concilii Romani sub Julio I, et Coneilii V.
et VI. sub Symmaecho ab Isidoro excogitata , et
i Alii sunt codices , qui mrcaeoris, et alii, quἰ Peccatoris nomen inscriptum habent. quod postro mum nomen quosdam raPuit in eam opinionEm , it Oroderent, huius collBctionis auctorem fuisso aliquem Epi copum , quoniam ea formula Episcopi Di hantur, ut demissum de se animi g nsum testarentur, uti pales ex Conciliis Camenctoratensi an. 527. eom. s. col. 8 s , SmSi III. an. 529. col. 8 23. , Parisi risi III. an. eom. 6. Col. 405. . Turonansi II. cin. 567. ibi m col. 547. Griret. Labbei atquo ex monumentis Ecclesiae Cenomanonsis apud Mahili nium in Veter. Arialest. Pag. 267. Et seq. die. Paris. an. I 2I. Verum Carolus Bla Sons. qui commentario Neapoli edito an. 176O. O Collμctions canonum Isido- Hori Mercatoris late do hao collectione disseruit , o, rvat. cap 6. Pag. 46. Oe 47. , quod Episcopi sero som-por addebant nomen PraeSulis, aut Episcopi, cum illud Peccatoris voliabulum usurpabant. Quin etiam et Chore piscopi oum eodem utebantur nomine, adis
Hobant ot dignitatem suam, Per quam distinguebam tur , uti ex epistola Thegant Chorepiscopi Trevirenais ad Hactonem ipse Blasous ostendit. Nomen hoc potius Monachorum Pro Prium erat, etsi certum Θsset, Isidorum potius Peccatoris, quam Mercatoris nomen Praesetulisse : inde educi coniectura posset, ruod Isidorus 'Onachus, vel fuerit, vel volnerit vi-ori. Sod perdissi ollo est id ostendore ad veritatem; potius ipsa operis ratio, quae omnis fere in eo est Posita, ut Episcopis consulat, et ab iis arceat accusationes, aliquam Probabilem affert coniecturam,
76쪽
propter quam est collectio alioui Episcopo tribuenda
2) Recentius monumentum , quod Isidoriana colin Iectione comprehcnditur , est Concilium Parisienso ianni 829.; quare. ante hoc tempus illa odita non videtur. Sunt qui eam serius Prodiisse arbitrantur , nimirum circa tempus, quo Benedictus Levita Capitularium libros vulgavit, hoc est circa annum 8 5. , et ideo prima falsarum decretalium mentio est in Synodo Carisiaca rapud Baliarium ιn Capitrdiar. RU
PrariC. tom. 2. 'COI. 62. edit. Venet. au. 1775. Videndi
sunt Fratres Ballorinii in Cit append. opp. S. Leonis Par. I. cap. 6. g. 4. pag. CCXXII. 5sqq. Eurolus ut ais
Romae 1797. Nullus plano videtur esse dubitandi lo-Qus, quin haec collectio primum Moguntiae prodierit , si doctis viris Plorisque persuasum est ejuS auctorem fuisse hominem Germano-Fruncum , cum Francorum Regibus ex veteri Galliarum descriptione Gormunia subjiceretur . Sed quis hic suerit, incertum est. Cl. Carolus de la Serna Santandor loc. Cit. PM. 69. g. 6. Putat, ex vera Isidori Hispalensis collectione suam Confecisse Isidorum Mercatorem, vera illa corrupta, Si depravata, additisque monumentis non illis quidem plano falsis, sed falso adscriptis Pontificibus, quorum revera non sunt,' idque a Riculpho Moguntino Episcopo, vel ejus auctoritate iactu ui ex is simul. Equid om non dubito, quin fundus huius collectionis fuerit vera , et omnis ruisitatis expers collectio Isido-xi Hispalensis, quam Mureator, seu Peccator faedavit tot falsis monumentis, undo nova collectio factu est. Sed opus a Riculpho conditum. aιque Vulga tum, vehementer nego . Is enim ex hao vita migTavit an . 814., contra in Isidoriana collectione episto lae quaedam sunt, uti Urbani I., et Joannis III., quibus Isidorus insertiit ad verbum sententias reliquo Concilii Parisiensis habiti an . 829.; unde intulligi mus, Riculphum hujus collectionis auctorem haberi non posse. Si in re tum Obscura, et incerta dandus eSvivonjectuga: Iouus, uuido .imila vexi osso videtur , Morin
77쪽
catorem sum pisse collectionem Isidori Πispalensis
cuius magna celebritus orat, ut sua commenta in vulgus ederet, eamquo vulgasse ejusdem Hispalensis nomine, quasi novis addita montis locuplotatam , falsis scilicet monumentis, quae recondita in scrinio
vit . Haud rovora in hoc scrinio ea dolituisse arbitror; sod Morcator hario fabulam vendi lavit, ut suae collectioni auctoritato in conciliaret. Neque me do In ea sententia dimovet Hinc inarias Rhemensis, qui
476. OPP. eom. 2. Pag. edit. Paris. 1645., inqriit , quod librum coit clarum sepistolariam ab Isidoro cis His-rcinia aliaetim Rictilphus Moguntinus Episcopus obtinuit, et istas regioriss ex illo repleri fecit. Nain Ilinomarus fraudis nescius sequutus cst fidem colle-Ctoris, qui cuncta se eduxisse testatus ost o scrinionio ulphi Episcopi Moguntini. Forte totius fraudis architectus fuit Bonedictus Levita Moguntinus, qui Capitularium libros vulgavit circa annum 845. , Evnrto Dadem colloctio non est eo anno vetustior. Et
quoniam Isidorianae collectionis mentionem fecimias , Omittenda non est ingeniosa coniectura Caroli Bla-so hi, qui diatriba, quam N eapoli odidit an . 1778. cIs P isSa Ioanna, huius fabulae originem ab Isidori collectione ropeti postso arbitratur . Inquit enim , fortasso aliquom fuisse Isidorianae fraudis non igna Tum , qui cum videret, falsas decretales pro veris haberi. quasi per aenigma fraudem detegere conatus est . Ita quo dictitare coepit, fuisso Papissam Ioannam nomino ἔ eam Peperisso oto. 2Enigma hoc, in quo dissoI- vendo plano Oedipo oonjectoro opus erat, non recto intellectum primum uti fabula vulgari, ac deniquo tamquam vera historia haberi coepit. Ingeniosa inquam haeo coniectura, et in illa tum incerta huius sabulae origine probabilis divinatio est. 5) Necesso est fontos noscere, unde Isidorus muIta derivavit in collectionem suam a nam quidquid in his non invenitur, id ab ipso confictum haberi dotiet . Fontes autem praecipui sunt collectio Hadrianu , et Hispanica, ac vetus Oollectio a Quesnullo oditu , Cuius supra facta mentio est. Quaedam etiam arripui eub Historia Tripartita, atque ab aliis locis, quos in
78쪽
dieant Bariolus Inst. Iur. Canon. οπ. 18. , et Fratres ualle rinii loc. cit. I. 5. pag. CCXXV. Et S g.
i) Quinque sunt literae S. Clementis in Isidori
collectione; duae ad Jacobum iam a Graeco aliquo confictae fuerant, et a Rufino latine redditae , easque saeculo V. laudavit Concilium Vasense can. 6. COI. 717. tom. 4. collec. Labbsi edit. Venet. 1las literas Isidovus excorpsis ex Gallicanis collectionibus, sed ipso tamen eas suis additionibus corrupit. Reliquae tros ex ejus ingenio prodierunt. 5ὶ Ρars haec, quae concilia complectitur, habet
constitutionem Constantini ad Silvestrum, quae salsa habetur, reliqua vera, et germana Sunt Omnia , ea
que desumpta ex auctiori collection o Hispanica originis Gallicanae. 6) Multa in hac parte sunt salsa Voris admixta, quae Omnia accurate discriminano Fratres Bal orinii Cis. Part. 5. Capit. 6. g. s. pag. CCXXV., ot BluscusCv. 2. Pag. 9. Ot seq. II ino omnes Ponti fistum Sitio iovntiquiorum epistolae ab Isidoro descriptae falsae hahentur , exceptis Sancti Damasi ad Paulinum literis, quas ille secuit in partes tros. g. LXV. Accesserunt ad cetera commenta
tiam capitula adscripta Hadriano I. mittifici, et Angliram no Metensium Epigcopo tradita, quae cer te post salsas decretales prodierunt, μι sorte ab ipso illarum opifice conficta sunt 1 . Nam hodie eruditis omnibus compertum, eXploratumque e8t, e Capitula recentiora esse Isidorianis decretalibus, Neque ea tribui posse Hadriano, aut Angliram no, cum in iis multa sint aliena ab utriusque mori-Bus, atque instituto 2), et longe alia sit ratio Hadrianae collectionis, cujus supra facta mentio est. 13 Pontificum decreta, ex quibus praesertim ea
capitula collecta dicuntur, non alia fore sunt, nisi falsae Isidori decretales , in quihus eaedem sententiae, et eadem saepo verba occurrunt, uti ex Antonii Angustini notis in eadem capitula , quae Oxtant eom. 5.vus Uer. edit. Luc. an. 1767. PM. JU. et seq.; dePre
79쪽
hondi potest. Qui consensus earum decretalium , cte
capitulorum non obscuro argumento ost, eumdem
omnium architectoni fuisso . Quare in Isidori collo-ctione haec Hadri uni oa Pitula reperiuntur s et in antiisqDissimo Vaticano Codice 65O. in appendice descripta sunt, quoniam, ut Observant Fratres Ballor initIOC. cit. I. 2. num. 8. Fag. CCXIX. se CCXX., haec capitula secundis Isidori curis adjectu sunt, cum a binessoni a colle otione, quam antea vulgaverat. Vid etiam Blasciam in Diatriba do Capitialis Hadriano I.
Papa et ramo tributis ad CalC'm Commaentarii cis collece. can. Isidor. Mercator. Pa. 221. 2) Hincanarus Remensis in opuSC. adver. HinCmari Laudunen. Cap. 24. Pag. 475. tom. a. edit. Cit. inquit,haeo Oapitula Hadriani nomine fuisse edita, et Angi ira inno Meteriri iam ΕΡiscopo data. Errant igitor Stephanus Bal unius in praesae. ori Dialog. A. Atigre .stin. num. Par. 6. tom. I Edie. Liac., et Natal. Alexander HiStor. Eccless. saec. VIII. Cap. I. are. 9. t Om. 6. png. 11. Edie. Venaee. ann. 1776., cum haec ca Pituincla Atigillam no adscribunt I oum vera operis inscriptio non Angit ramnum, sed Hadrianum auctorem Praeseseros . At neuter reveru eorum capitulorum a Minctor fuit I et ceris verus Q Donum codex, quem CR
Tolo M. Obtulit Hadrianus, nillil habet ex putidis il- Iis moroibus, sed verus complectitur epistolas Summorum Pontificum a Siricio ad Gregorium . Quod Ia- te cistendunt Ballorinii et Blascus loc. cit. Id uniam addam , quod in antiquo Vaticano QOdico num. I 358.
Vetus Oxtat exemplar collectionis, o Dius revera Ηndrianus P. auctor est, in eoque Post indico in Doriam, quae codico continentur, habentiar hueo: Ises Codox est scriptias cis illo autesntico, quem Dominus Hadriα-nus Apostolicus dedit gloriosissimo Carolo Reti I rania Corum , se Longobardoriam, ac Pat icio Romanoriam quaredo fiate Romae. In hao autem collectio no nu Ius omnino Iocus est salsis Isidori mercibus, sectquidquid ea continetur ex veris, germanisque fontibus d sumptum est. Initio describuntur canones,
qui diciantur SS. Apostolorum s quibus verbis ostendio Hadriatius, quid ipso de his canonibus sentiat ) ΡΟ- si seu Concilia Orientalia, Africana; Gallicana, Hi-βPunica . Po8tremo reseruntur Decretales Siricii, Ια-
80쪽
noeentii, Zosimi , Ioni facii, Caelestini, itemque parstillarum Deo relatium ; qua B a Leone N. editae sunt Vora haeo est Hadriani Collectio; non ea , quae mulis os post annos Isidori ingenio excogitata in lucem venit. Atque hoc quidem loco notanda est confidentia Van. Espen ii qui nihil omittit, ut suum expleae odium, quo fertur in Sedem Apostolicnm , et idoodo hi sospitulis inquit in Comm in Canon. Et dec. jur.
nova inde iura Romani Pontifices consequerentur. Si ea probata Hadriano flant, cur eadem nequo ips Hadrianus, neque ceteri Pontifice3, qui eum consoriquuti sunt, per tria peno saecula laudariantp Primus enim Summus Pontifex, qui ea capitula laudasse videtur, fuit Leo IX., qui medio saeculo IX. viis iam traducebat, nimirum Postquam ea Burchardus Hadriani nomino in sua collectione descripserat. Vo-
Tum omnis nunc ea de ro formo Conticescat necesso
est, oum constet, ea capitula post uadriani ohitum fuisse conficta ab auctoro decretalium, quae Isidori Collectione comprehenduntur.
g. LXVI. Isidori collectio sensim, et pede
tentim usum, utque auctoritatem habere coepit, Cum in illorum temporum caeligine nemo esset , qui auspicaretur, vel potius intelligeret, falsa eεso monumenta , quae in ea descripta fuerant. Primus Binomarus Remensis, qui ea in antea proba Verat, Cum sibi adversarias maxime nosceret Isidoriana a decretales in causa quam habebat cum Hinc ma-TO Laudunensi, eas coepit respuere, quod in Codice Cianonum non reperiebantur I . Eadem quoque de causa rejectae sunt ab Episcopis Gallica-n Is .in causa Bothadi Episcopi Suessionensis, qvi