장음표시 사용
121쪽
bantur. iam Polemonem audiuerunt assidue Zeno, O Arcesilas .sed Zeno, cum Arcesilam anteiret aetate , ualdeq. subtiliter dissereret peracute moueretur , corrigere conatus est disciplinam. eam quoque, si uidetur, correstionem explicabo,sicut solebat Antiochus. Mihi uero , inquam , videtur: quod uides idem significare Pomponium. Zeno igitur nullo modo is erat , qui , ut Theophrastus , ne uos uirtutis incideret; sed contra , qui omnia , quae ad beatam uitam pertinerent, in una uirtutepone ret , nec quidquam aliud numeraret in bonis , i .
appellaret honestum, quod esset simplex quoddam ,
O solum , et unum bonum. cetera autem , etsi nec bona , nec mala essent , tamen alia secundum nat ram dicebat, alia naturae esse contraria. ijs ipsis alia interiecta , O media numeralat . quae autem secundum naturam e sent , ea sumenda , ct quadam aestimatione dignanda docebat; contraq. contraria rneutra autem in mediis relinquebat: in quibus ponebat nihil omnino esse momenti; sed, quae essent se menda , ex iis alia pluris esse aestimanda, alia m noris ; quae pluris, eapraeposita appellabat; reiecta
alitem, quae minoris. Astque ut haec non tam rebus , quam uocabulis commutauerat: sic inter rectes
itum, atque peccatum, ost icium , et contra osticium media locabat quaedam, recte facta sola in bonis actionibus ponens, praue, id est peccata, in malis. ossicia autem Oseruata, praetermissaq., media putabat, ut dixi. Cumq.superiores non omnem uiri tem
122쪽
LIBERI. ue stem in ratione esse dicerent,sed quasdam uirtutes natura , aut more perfectas: hic omnes in rationes ponebat. Cumq. illi ea genera uirtutum, quae supra. dixi, stium, pol arbitrarentur: hic nec id ullo modo feri pose diserebat , nec uirtutis usium modo, ut superiores , sed ipsum habitum per se esse praeci
rum , nec tamen uirtutem cuiquam adese , quin ea semper uteretur. Cumq. perturbatione animi illi ex homine non tollerent; naturaq. O condolescere , O concupiscere , O extimescere , O efferri ut tia dicerent ,sed ea cotraherent , inangustumq. de ducerent : hic omnibus his quasi morbis uoluit c rere sapientem. Cumq. eas perturbationes antiquinaturales esse dicerent , et rationis expertes ; aliaq. in parte animi cupiditatem , alia rationem colloca rent : ne bis quidem assentiebatur: nam O pertum ibationes uoluntarias esse putabat , opinionisq. iudicio siuscipii ct omnium perturbationum arbitrabatur esse matre- immoderatam quandam intemperantiam . Haec fere de moribus. De naturis autem
sic sentiebat , primum ut in quattuor initiis rerum illis quintam hanc naturam, ex qua superiores sensus O mentem effici rebantur , non adhiberet .statuebat enim , ignem esse ipsam naturam, qua qui que gigneret, et mentem , atque sensus. Discrepabat etiam ab isdem, quod nullo modo arbitrabatur quidquam esci posse ab ea, quae expers esset corporis r cuius generis Xenocrates , et superiores etiam animum esse dixerunt: nec uero, aut quod e liceret.
123쪽
aliquid, aut quod es ceretur , posse esse non corpus. Flurima aute in illa tertia philosophiae parte mut nit. in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit lnoua: quos iunctos esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus: quam ille φαναασὼν, nos uisum appellemus licet , O teneamus hoc uembum quidem: erit enim utendum in reliquo se
rie saepius. Sed ad haec, quae uisa sumi, O quasi a repta sensibus , assensionem adiungit animorum: quam esse uult in nobis positam, oe uoluntariam. Visis non omnibus adiungebat fidem ,sed ijssolum,
qμα propriam quandam haberent declarationem earum rerum , quae uiderentur: id autem uisum cum ipsum perse cerneretur, comprehensibile. FGretis haec ρ ' os uero, inquam. quonam enim modo καὶαλ1L1Bν diceres ἰ Sed , cum acceptum iam , O approbatum esset , comprehensionem appellabat , similem ijs rebus , quae manu prenderentur rex quo etiam nomen hoc duxerat; cum eo uerbo ante nemo tali in re usus esset. plurimis q. idem no
uis uerbis noua enim dicebat 9 usus est . Quod amtem erat sensu comprehensum , id ipsum sensum
appellabat: O ,si ita erat comprehensum , ut conuelli ratione non posset , sitientiam; sin aliter , in- scietiam nominabat; ex qua existeret etiam opinio , quae esset imbecilla , O cum falso , incognitoq. communis. Sed inter scientiam , O inficientiam , comprehensionem illam, quam dixi , collocabat; eamq. neque injectis, neque in prauis numerabat, sed
124쪽
LIB ER I. s Pli credendum ese dicebat. e quo sensibus etiam mdem tribuebat; quod, ut supra dixi , comprehensio
facta siensibus O uera esse illi, O fidelis uidebatur ;non quod omnia, quae essint in re, comprehenderet;
sed quia nihil , quod cadere in eamposset, relinqueret ; quodq. eam natura quasi normam mentiae , O principium sui dedisset; unde postea notiones rerum in animis imprimerentur ; e quibus non princ pia solum ,sed latiores quaedam ad rationem inu
niendam uiae reperiuntur. Errorem autem , O t α. meritatera, ignoraritiam , O opinationem, et
fuistitionem , O uno nomine omnia , quae essent Hiena firmae ct constantis a sensionis , a uirtute , sapientiaq. remouebat. Atque in js fere comm latio constitit omnis , disensioq. Zenonis a superio- ribus. Quae cum dis pet ; breuitersane, minime q. obscure exposita est , inquam , a te, Varro, O u teris Academiae ratio , O Stoicorum: uerum esse autem arbitror , ut Antiocho , nostro familiari , placebat , correItionem ueteris Academia potius , quam aliquam nouam disciplinam , putandam. Tunc Varro , tuae furit nunc partes , inquit , qui ab antiquorum ratione nunc desciscis, Oea, quae ab Arcesila nouata sunt , probas, docere, quod , et
qua de caussa dijssidium factum sit; ut uideamus,
tis ne ista sit iusta desectio. Tu ego,cum Zenone, i quam , ut accepimus , Arcesilas sibi omne ceri men instituit , non pertinacia , aut Itudio uincendi, ut Mibi quidem videtur , sed earum rerum obscu- . b ritate ,
125쪽
ritate, quae ad confessionem ignorationis addux rant Socratem, O, ueluti amantes Socratem, D mocritum , Anaxagoram , Empedoclem, omnes
paene ueteres: qui nihil cognosii , nihil percipi , n hilsiciri pose dixerunt; angustossensus, imbecillos
animos , breuia curricula uitae , O, ut Democriatus , in profundo ueritatem ese demersam; op nionibus O institutis omnia teneri, nihil uerit ii relinqui: deinceps omnia tenebris circumfusa esse dixerunt. itaque Arcesilas negabat ese quidquam,
quod sciri posset , ne illud quidem ipsum , quod Socrates sibi reliquiset . sic omnia latere censebant in
occulto , neque essse quidquam, quod cerni , aut i telligi posset: quibus de causis nihil oportere neque profiteri , neque afrmare quenquam , neque asemtione approbare: cohibereq. semper , O ab omni lapsu continere temeritatem; quae tum esset insignis , cum aut Disa, aut incognita res approbare tur : neque hoc quidquam spe turpius , quam cognitioni , perceptioni assertionem , approbationemq. praecurrere . huic rationi quod erat consentaneum , faciebat , ut contra omnium sententias dies iam plerosque deduceret; ut, cum in eadem reparia contrariis in partibus momenta rationum inuenirentur , facilius ab utraque parte a sertio su stineretur. Hanc academiam nouam appellabant: qua mihi uetus uidetur: siquidem Platonem ex i cI la uetere numeramus: cuius in libris nihil affirmatur in utroquepartem multa disseruntur, de
126쪽
LIBER I . 38 cmnibus quiritur, nihinerti dicitur rum tamen ibia , quam exposui , uetus , haec noua nominetur: quae usque ad Carneadem perducta, qui quartus ab Arcesila fuit , in eadem Arcesilia ratione per mansit. Carneades autem , nullius philosiophiaepartis ignarus , et, ut c noui ex iis, qui illum audierant, maximeq. ex Epicureo Zenone, qui , cum aleo plurimum dissentiret , unum tamenpraeter c teras miratatur , incredibili quadam fuit facultate.
Et multa ex primo hoc libro , O tres reliqui desideraritur.
128쪽
M. TVLLII CICERON sDE FINIBUS BONORVM
quae summis ingeniis, exquisitaq. do-1Irina philosophi graeco sermone tractauissent, ea latinis litteris mandaremus, fore ut hic noster Libor in uarias reprehensiones imcurreret . Nam quibusdam, O ijs quidem non a C. -4ycia
modum indocilis, totum hoc dii licet , philosophari. Cuuidam autem id non totum reprehendunt , si r missius agatur ;sed tantum studium, tam multam operam ponendam in eo non arbitrantur . Erunt etiam , O hi quidem eruditi graecis litteris , contemnentes 'latinas , qui se dicant in graecis legendis operam malle consumere. Postremo aliquos fui ros susticor , qui me ad alias litteras uocent; genus hoc scribendi , es sit elegans , persiones tamen, te dignitatis nostrae 47e negent. Contra quos omnes
dicendum breuiter existimo . quanquam philosophiae quidem uituperatoribus satis restonsum esseo libro , quo a nobis philosophia defensa , ct co laudata est , cum esset accusata , O vituperata ab Hortensio qui liber cum O tibi probatus uider tur , O ijs , quos ego posse iudicare arbitrarer; plura suscepi , ueritusne mouere hominum Iludia underer , retinere non posse. Qui autem , si maxime hoc placeat, moderatius tamen id uolunt fieri, dif
129쪽
ficilem quandam temperantiam postulant in eo, quod semel admissum, coerceri, reprimiq. non po- φ test: ut propemodum iustioribus utamur illis, qui omnino auocent a philosiopbia , quam iis, qui rebus
infinitis modum constituant, in req. eo mellare,
quo maior sit, mediocritatem desiderent . siue enim ad apientiam perueniri potest: non paranda solum
nobis ea,sed si uenda etiam es. siue hoc difficile est:
tamen nec modus es ullus inuestigandi ueri, nisi in ueneris; et quaerendi defatigatio turpis est , cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum. etenim si det Liamur, cum scribimus: quis est tam inuidus , qui ab eo nos Aducat Z sin laboramus : quis est, qui alienae modum statuat industriae Z nam, ut Tere
tianus Chremes non inhumanus, qui nouum uicianum non uult Fodere, aut arare , aut aliquid ferre , denique;
non enim illum ab industria, sed ab illiberali labore deterret: sic isti curiosi, quos olfendit noster minime nobis iniucundus labor. Iis igitur es digicilius fatis facere, qui sie latina sicripta dicunt contemne re . in quibus hoc primum est, in quo admirer; cur . in grauissimis rebus non delectet eos patrius sermo, . cum jdem fabellas latinas, ad uerbum de graecis . expressas, non inuiti legant Z quis enim tam inimiacus paene nomini Romano es, qui Ennij Medeam , aut Antiopam Pacuvj spemat, aut reserit ρ qui. ρ Udem Euripidis fabulis delectari dicat, latinas litteras oderit Z Synephebos ego , inquit, potius
130쪽
Caecilii , aut Andriam Terentis , quam utranque Menandri legam ψ A quibus tam dissentio, ut, cum Sophocles uel optime scripserit , Electram tamen male conuersam Atili, mihi legendam putem. de
quo Licinius , Ferreum siriptorem : Herum, Fr-nor: sicriptorem tamen, ut legendus sit. rudem
nim esse omnino in nostris poetis , aut inertissimae segnitiae est , aut fastin delicatissimi. mihi quidem nulli satis eruditi uidentur , quibus nostra igno
ta sunt .ans Vtinam ne in nemore,
nihilo minus legimus , quam hoc idem graecum: quae autem de bene beateq. uiuendo a Platone distutata sunt , haec explicari non placebit latine in Quod si nos non interpretum fungimur munere, sed tuemur ea, quae dicta sunt ab iis, quos probamus; eisq. nostrum iudicium, O nostrum scribendi ordinem adiungimus: quid habent , cur graeca anteponant ijs , quae o splendide dicita sint , neque sint conuersa de eraecis πι nam si dicerent ab illis has res effetractatas: ne ipsos quidem Graecos est cis tam multos legant, quam legendi sunt. quid enim esta Ch sippo praetermissum in Stoicis/ legimus men Diogenem, Antipatrum .innesarchum,naetium , multos alios , in primisq. familiarem nostrum Possidonium . quid Theophrastus ῆ mediocriter ne delectat , cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos ἰ quid Epicurei in num desistunt debitidem , de quibus as Epicuro scriptum es , O