M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars volumen secundum ... Cum scholiis Pauli Manutii. Index rerum, et verborum M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars, Academicarum quaestionum editionis primae liber secundus, editionis secundae libe

발행: 1560년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

eam plene consecuti essent , summe esse miseros , neque inter eorum uitam , O improbissimorum quidquam omnino interesse: ut Plato , tantus ille uir , si sapiens non fueris, nihilo meliush, quam quiuis improbissimus , nec beatius uixerit. Haec u delicet es correctio philosiophia ueteris, O eme datio. quae omnino aditum halere nullum potest in urbem, in forum , in curiam . quis enim ferre posi, set ita loquentem eum, quine auctorem uita graui ter , O sapienter agendae profiteretur , nomina rerum commutantem ; cumq. idem sentiret , quod

omnes , quibus rebus eandem uim tribueret , alia nomina imponentem , uerba modo mutantem , de

opinionibus nihil detrahetem ψ Patronus ne caussae , in epilogo pro reo dicens , negaret esse malum exiliu , publicationem bonorum 'haec rejcienda esse, non fugienda ἐ nec misericordem iudicem esse opor tere j in concione autem si loqueretur; nn bal ad portas uenilliet , murumq. iaculo traiecisset; negaret es: in malis , capi , uenire , interfici , patriam amittere ζ .m,senatus cu triumphum Myri ii icano decerneret , quid de eius uirtute , aut felicit

te posset dicere , si neque uirtus in ullo , nisi sapie te , nec felicitas uere dici potes φ Quae est igitur Mapbilosophia , quae communi more in foro loquitur a in libello Juo j praesertim cum , quod illi uerbis suis

significent , in eo nihil moueatur , de ipsis rebus nihil mutetur , eadem res maneant , alio modo. quid enim interest , diuitus , opes , ualetudinem , bona

272쪽

ην QN nest obitu ; cum ille, qui ista bona dicit,' - tu, ιι , t buat , quam tu, qui eadem x tanommas Z itaques , homo in primis inge- μ' , ri Amasii H- illa familiaritate Scipionis,

273쪽

turalis postulat, haec diligere, constituereq. ex his finem illum summi boni, atque ultimi. quem, si prima uerasint, ita covstitui necesse est; earum re rum, quae funisecundum naturam, quamplurima , O quammaxbria adipisci. hunc igitur ne illi tenuerunt: quodq. ego pluribus uerbis, illi breuius, s

cundum naturam uiuere, hoc bis bonorum uidetur extremum. Age nunc si doceant, uel tu potius ,

quis enim ista melius ψ 9 quonam modo, ab isdem principijs profecti, esciatis, ut honeste uiuere, sed

est enim uel ex uirtute, uel natura congruenter u uero summum bonum sit; O quonam modo , aut quo loco corpus subito deserueritis; omniaq. ea , quae, cum secundum naturam sint , absint a nostraα potestate; ipsum denique oscium. quaero igitur ,

quo modo hae tanta commendationes a natΗra profectae, subito a sapientia relinctae sint. quod si non hominis summum bonu quaereremus ,sed cuiusdam animantis; is autem esset nihil, nisi animus: sicet enim fingere aliquid eiusmodi, quo uerum facilius reperiamus 9 tamen illi animo non esset hic uester

finis. desideraret enim ualetudinem, vacuitatem doloris: appeteret etiam conseruatione sui, earumq. rerum custodiam: finemq. sibi constitueret, secundum naturam uiuere: quod est, ut dixi, habere ea quae secundum naturam sunt, uel omnia, uel pluriam, O maxima. cuiuscunque enim modi animat

constitueris; necesse est, etiam si id sine corpore sit, im fingimus, tamen esse in animo quaedam similia.

eorum s

274쪽

xxoriri in corpore οῦ ut nullo modo , nisi utrini COUimipossit is bonorum. Ch sinus eis, is mens disserentias animatium, ait aliasn, Pstre excellere , alias autem animo , non μή - , Vtraque re o Erinde disputat , quod cu--- ὰλ 'ς animantis natui deceat extremum. tribuessehχhQminem in es Acraere posuisset, ut ei Consui . Ummi excellentiam et summum bonu, id sis', prio, non ut excelleret animo ,sed uti nihil efMirtutes Ib imum , uiderour. uno autem modo in quod es rL9M mum bonum recteponereturia Vnimal, quod totum ex mente constaret , quod on men sic, ut ea mens nihil haberet in se , ut , no in cundum naturam ; ut ualetudo est .sed ρR i quidem potes , quale sit , ut non re-Vna ἡ na Sin dicis obscurari quaedam, nec vim ia ual paruis sent: nos quoque conce me H sed dicit Epicurus ac uolutate , quae mi-

275쪽

iucunda mensrua addatur, quia momentum alia quod haberi ad iucundam accessionem, bonum sit: s is sin autem id non concedatur, non continuo uita be ta tollitur. Bona autem coForis huic sunt, quodpanerius pinui, similiora: habent enim accessionem dignam , in qua elaboretur. ut mihi in hoc Stoici i cari uideantur interdum, cum ita dicant; si ad illam uitam, quae cum uirtute degatur, ampulla, aut stri lgilis accedat, sumpturum sapientem eam uita p tius, quo haec adiecta sint, nec beatiorem tamen ob eam caussamfore. Hocs mile tandem est non risu potius, quam oratione, ejciendum' ampulla enim sit, . nec ne sit, quis non iure optimo irrideaturis laboret ζ at uero grauitate membrorum, O cruciatu

lorum si quis quem leuet, magnam ineat gratia . nec, si ille sapiens ad tortoris equuleum a tyranno ire cogatur, similem habeat uultum aes ampullam perdidisset: sed, ut magnum O difficile certamen iniens, cum sibi cum capitali aduersario dolore de

pugnandum uideret, excitaret omnes rationes fortitudinis, ac patientiae: quarum praesio iniret i lud dissicile, ut dixi, magnumq. proelium. Deiud non quaerimus, quid obscuretur, aut intereat, quis. t admodum paruum ;βed quid tale sit, ut expleat summi . una voluptas e multis obscuratur in illa uita uoluptaria: sed tamen ea, quamuis parua sit, pars es eius uitae, quae posita est in uoluptate. num mus in Croesi diuitiis obscuratur: pars es tamen diuitiarum . quare obscurentum etiam haec, qua secundum

276쪽

quontilic 'euis qui m in rearit. uuid, de rit , - Α - es s n*NO CHim est, quialliter di quod o T. φmnium natur rum simile essetid, ad me struntur : quoa es ultimum rerum quae ori ista m. omnis enim in natura diligens fui.

-se smquam deserat, aut partem δαι- ο δ i aut eius partis Dabitu , aut uim , aut rerum, quaesecundum naturam simi,

iuriis,' qui statum e quin autem naturas pri: ur nis oblita es e nulla Frofecto, quin sua ense Se primo ad extrCm . Guo modo igiam m thomniis natur sola esset; quae homiab. 8 9m OBlium Cretur corporis, quae ni ri,conum non in toto Domine, sedis parte Heri Cret i uo modo autem, Pod ipsi etiam e se stati, inter omπ' , coinerrabitur, ut naturarum illud ultimum e quoque , ' Heri enim esset fimuc , sin ceteris quo cuique esset rauimμm a quod in qu tale enim uisum visci Homum Boia in sibi as igitur mutare principia natu

277쪽

ne ἰ quid enim dicis , omne animal ,simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum, esseq. in

se conseruando occupatum ἰ quin potius ita dicis, omne animal applicatum esse ad id, quod in eo sit optimum , O in eius unius occupatum esse custodia , reliquasq. naturas nihil aliud agere , nisi ut id co seruent , quod in quaque optimum sit ψ quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum esse is autem reliqua appetenda sunt: cur , quod est ultimum rerum appetendarum , id non aut G omnium earum , aut ex plurimarum , O mari serum appetitione concluditur in ut Phidias potest a principio instituere signum , idq. perficere: potest ab alio inchoatum accipere , O absoluere . huic est sapientia similis. non enim ipsa genuit hom V m ,sed accepit a natura inchoatum . hanc igitur intuens , debet institutum illud quasi signum abso Vere . qualem igitur natura hominem inchoauit ἐς quoa e s munus , quod opus sapientiae in quid est,q d ab ea absilui , O perfici debeat in si iij it in eo

P perficiendum est , praeter motum ingenis CV m , id est rationem: necesse est huic ultimum si uirtute uitam fingere. rationis enim per si tiirtus. si nihil, ni si corpus Uumma erut illa,

ωeredo, vacuitas doloris, pulchritudo, ct cetera res hominis summo bono quaeritur. quid ergo Vocemus, in tota eius natura, quaerere, qηid sit effera m e cum enim conflet inter omnes , omne os V Ni , mimusq. sapientiae in hominis cultu esse occiopatum a

278쪽

datur . itau C quid

279쪽

quid intersit naturae quaeque progressio. non enim hoc , quod facit in frugibus , ut , cum ad isticam pem

duxerit ab herba, relinquat,'pro nihilo habeat herbam, idem facit in homine, cum eum ad rati vis habitumperduxerit. si per enim ita assumit aliquid , ut ea , quae prima dederit, ne deserat . itaque sensibus rationem adiimrit: O ratione essecta ,sensus non reliquit. ut si cultura uitium, cuius hoc munus es , ut obiciat , ut uitis cum partibus silas omnibus quamoptimese habeat: medsic intelligamus: licet enim, ut uos quoque soletis, fingere aliquid do cendi causa 9 si igitur illa cultura uitiuυ in rite i

set i a ; cetera, credo , velit , quae ad colendam ω- tem attinebunt, sicut antea ;se autem omnibus u

ti partibus praeserat ,satuatq. nihil esse melius invita , qu se similiter siensis , cum accessit ad n

Vram , tuetur illam quidem , sed etiam tuetur se: m autem assumpta ratio est , tanto in dominatu lo tur ut omnia illa prima naturae huius tutela sub-. θέλ-tur. itaque non discedit ab eorum curatione , F ρr posita uitam omnem debet gubernare. h. ri Atta eorum inconstantiam non possimus. hi ' m appetitionem, quam uocant ορμὸν, Oscium, ipsam etiam uirtutem, tuentem, , ' φλης ζέrum rerum , quae secundum naturam h CVM autem adsummum bonum uolunt perus is ς μωliunt omnia, in duo nobis opera pro uno Q -; Vt aliassumamus , alia appetamus ,po- Iuam uno me utrunque concludant. At enim

SEARCH

MENU NAVIGATION