M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars volumen secundum ... Cum scholiis Pauli Manutii. Index rerum, et verborum M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars, Academicarum quaestionum editionis primae liber secundus, editionis secundae libe

281쪽

relinquamus. ergo id est conuenienter naturae uis

is , a natura discedere. ut quidam philosophi, cum, a sensibus profecti, maiora quaedam, ac diuiniora vid sent, siensius reliquerunt: - isti, cum ex an titione rerum uirtutis pulchritudinem aspexissent,

omnia, propter quae uirtutem ipsam uiderant , a

iecerunt, obliti naturam omnem appetendarum rerum ita late patere, ut a principi s pemanaret ad mes: neque intel unt se rerum illarum pulchra rum , atque admirabilium fundamenta subducere.

itaque mihi uidentur omnes quidem illi errasse, qui se bonorum esse dixerunt, honeste uiuere; sed Glius alio magis; Pyrrho scilicet maxime, qui, uir tute constituta, nihil omnino, quod appetendumst, relinquat; deinde Aristo , qui nihil relinquere

non es ausus; introduxit autem, quibus commotus Dpiens appeteret aliquid, quod cuique in mentem incideret, O quodcunque tanquam occurreret. ishqc melius, quam Pyrrho, quod uel aliquod genus ς Ctendi dedit i deterior, quam ceteri, quod peni'tu natura recessit. Stoici autem, quod finem bo- strum in una uirtute ponunt, si iles sunt illorum: Oit autem principium officis quaerunt, melius , -- 'rebo: quod ea non occurrentia fingunt, V V cnt Aristonem: quod autem ea, qua ad natu 'ae occommodata, et per se aflumenda esse dicηnt, O iungunt ad finem bonorum , deficiscunt a n r , in quodam modo sunt non dissimiles Ars Vi - iue enim occurrentia nescio quae comminisceba'

282쪽

-- TZ, quiasin Primo naturae; Aed

283쪽

nero illud probo, quod, cum docuistis, ut uobis undemini, solum bonum esse, quod honestum sit, tum rursum dicitis, initia proponi necesse esse apta , O ccommodaeta naturae, quorum ex seleritione uirtus possit existere . non enim in selectione uirtus pone da erat, ut id ipse , quod erat bonorum ultimum , aliud aliquid acquireret. nam omnia, quae su-ω-da , quaeq. legenda, aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum , ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret. Vides ne, ut, quibussumma

est in uoluptate, perspicuum sit, quid iis faciendum

st, aut non faciendum in ut nemo dubitet, eorum O

mnia officia quo stentare, quid sequi, quid fugere

debeant e Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur: apparet statim, quae sint elicia,qμα sic tiones. Vobis autem, quibus nihil est aliud pro-ρωtum , nisi renuis, atque honestum, unde os

ς' a de agendi principium nascatur , non reperie OC stitur quaeritis omnes, O j, qQ, qtiod μνῖς ira mentem ueniat, aut quodcunque occurrat, IV qui dicent: et uos ad naturam reuertemini. qui tura iure responderit, non e se uerum, alium

qiw- beate uiuendi, a se principia rei gerent: ἡ C enim unam rationem, qua O principia, me ar- , O ultima bonorum continerem tque, ut Arinonis esset explosa sententia, ditia. Vita disserre aliud ab alio, nec esse res ullas, Mirtutes, O uitia , inter quas quidqMm ti Vδura interesset; sc errare Z enonem, qui nulla m

285쪽

neadeum finem tueri uolansi: Iam aut Callipho, aut Diodorus quo modo poterunt tibi illud concedere, it 7. qui ad honestatem aliud adiungant , quod ex eodem genere non sit ζ Placet igitur tibi , Cato, cum ressum eris non concesyas, ex illis ellicere quod uelis eiam ille sorites , quo nihil putatis es'ie uitiosius squod bonum sit, id esse optabile; quod optabile , idele expetendum; quod expetendum , laudabile deinde reliqui gradus . sed ego in hoc resisto. eodem enim modo tibi nemo dabit, quod expetendum sit , id esse laudabile. Illud uero minime confecitarium , sed in primis hebes , illorumscilicet nominum gloriatione dignam esse beatam uitam, quae non possit

ne honestate contingere, ut iure quisequamglorie tur . dabit hoc Zenoni Polemon , etiam magister eius , O tota illa gens , O reliqui , qui uirtutem omnibus rebus multo anteponentes, adiungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo. si enim ui tus digna est gloriatione , ut est; tantumq. praesae ceteris rebus, ut dici uix possit: O beatus esse pote rit uirtute una praeditus , carens ceteris; nec tamen illud tibi concedet ,praeter uirtutem , nihil in bonis esse ducendum. Illi autem, quibussummum bonum sine uirtute est, non dabunt fortasse , uitam beatam

habere, in quo iure possit gloriari. etsi illi huidem

etiam uoluptates faciunt interdum loriosas. Vid igitur , te aut ea sumere , quae non concedantur aut ea , quae etiam concessa te nihil adiment. equi

dem in omnibus sis coclusoribus hoc putarem pisi losophia ,

287쪽

set quidquam , quod aliud alio melius e sset , aut polus; his propositis , tenuit prorsus conseqlientia . Refcte dicis: negare enim non possum:sed ita fama funt ea, qua consequuntur ; ut illa , e quibus haec nata sunt, uera esse non possimi. docent enim nos , ut sitis , dialecitici ; si ea, quae rem aliquam consequet

tur , falsa sint ,fal am illam ipsam esse , quam se

quantur. ita fit illa conclusio non solum uera ,sed ita perlicua , ut diale Iicine rationem quidem reddi putent oportere :si illud , hoc: non autem hoc , igitur ne illud quidem . sic , consequentibus uektris sublatis ,prima tolluntur: quae sequuntur , igitur ;omnes , qui non sunt sapientes , aeque miseros esset; sapientes omnes summe beatos esse; recite DOMomnia aequalia , omnia peccata paria. quae cum magnifice primo dici uidentur , considerata minus pro tantur .sensus enim cuiusque, O natura rerum , atque ipsa ueritas clamabat quodam modo , nonposse adduci , ut inter eas res , quas Zeno C quaret , nihil interesseel. postea tuus ille Poenulus , scis nim Citiaos,clientes tuos,e Phoeniciaprofestos bomo igitur acutus , caussam non obtinens , repugnaute natura uerba uersare coepit: primum rebus ijs , quas nos bonas dicimus , concessit , ut habere tur aptae , habiles , O ad naturam accommodatae r

fateriq. coepit , apienti , hoc en summe beato, commodius tamen esse , si ea quoque habeat , quae bona non audet appellare , naturae ipsi accommodata esse . concedit: negatq. Platonem si sapiens non sit , e dem

289쪽

uideatur; omniaq., quae secundum natumam funt , aestimatione aliqua digna; eq. pro eo , quantum iu quoque sit ponderis, esse aestimanda: quaeq. secvndum naturam sint , partim nihil habere in sese eius appetitionis, de qua 1 spe iam diximus , quae nec honesta, nec laudabilia dicantur; partim quae uotis piatem habeant in omni animante,sed in homine tionem etiam: ex eis quae sint apta, ea honesta, ea pulchra, ea laudabilia: illa autem superiora , naturalia nominantur: quae coniiurna cum honestis uitam beatam perficiunt , O absoluunt omnium autem eorum commodorum , quibus non illi plustribuunt , qui illa bona esse dicunt, quam Zeno, qui

negat, longepraestantissimum esse , quod honestum e set , atque laudabile sed, si duo honestaproposita

ni , alterum cum ualetudine, alterum cum more lbo; non esse dubium , ad utrum eorum natura nos

ipsa de luburasit: sed tamen tanta cuim honesta tis es e , tantumq. eam rebus omnibus praestare, excellere , ut nullis nec supplicijs , nec praemi s di moueri possit ex eo , quod re tum esse decreuerit omniaq., quae dura , dissicilia, aduersa uideantur , ea uirtutibus ijs , quibus a narura essemus omati , obteri posse; non faciles illas quidem , nec contem Mnendas, quid enim esset in uirtute tantum 8 9 sed ut hoc iudicaremus , non esse iit his partem maximam positam aut beate , aut secus uiuendi . summam , ea, quae Z eno aestimanda , O sumenda , et apta naturae esse dixit, eadem illi bona appellant