장음표시 사용
291쪽
bis ornari atque in fimi posses. nobis enim ista quae
sita , a nobis descripta , notata , praecepta sunt: nos omnium rerump. restitones, genera, natus, muta tiones , leges etiam, O iustituta , ac mores ciuit tum persta ipsimus. eloquentia vero, quae pri cipibus maxime ornamento est , O qua te audis mus uesereplurimum, quantum tibi ex monumen
iis nostris addidisses ἐ Ea cum dixissent, quid tan dem talibus uiris retonderes ζ Rogarem te, inquit, ut diceres pro me tu idem, qui illis ora tionem di nauisses; uel potius paullulum loci mihi, ut his re sponderem, dares; nisi O te audire nunc mallem ; lis tamen alio tempore re*onsurus esem, tunc scilicet, cum tibi. Atqui, si uerum respondere uel
les, Cato, bac erant dicenda ; non eos tibi non pro batos, tantis ingeniis homines, tantaq. auctoritate
sed te animaduertisse, quas res illi propter antiquitate,parum uidissent, eas a Stoicis e se perlecta eisdemq. de rebus hos tum acutius disserasse, tum
sensisse grauius , O fortius ; quippe qui primum
ualetudinem bonam expetendam negent e se, cli gendam dicant; non quia sit bonum, ualere; Γω, quia si non η:bilo sistimandum, ncque tamen plu ris , quam illis uideatur , qui illud non dubitant bo num dicere: hoc uero te sici re novi potuisse , quouantiqui illi quasi barbari, ut nos de nostris siolemti, dicere, crediderint, eius, qui honeste uiueret , βidem etiam bene ualeret, bene audiret, copiosus esset , optabiliorem fore vitam , meliorem.
292쪽
293쪽
- emersit: O catuli aeque caeci, prius quam de 'ex runt , ac si ita futuri semper essent. Illa sunt sim
lia. Hebes acies est cuipiam oculorum: corpore alius languesiit: hi, curatione adhibita, leuantur in dies alter ualet plus quotidie, alter uidet. His similes sunt omnes, qui uirtutilludent. Duuntur uiti': l uantur erroribus. nisi forte censes Ti. Gracchum patrem non beatiorem mse, quam filium; cum alter stabilire remp.studuerit, alter euertere. nec tammille erat sapiens : quis enim hoc ἰ aut quando ' aut ubi ζ aut unde 'sed, quia studebat laudi, O dignitati, multum in uirtuteprocesserat. Conferam autem auum tuum Drusum cum C. Graccho , eius fere ac
quasi . quae hic reip. uulnera imponebat, eadem illa sandat. Sed nihil est, quod ta miseros faciat, quam impietas, O scelus. ut iam omnes insipientes sint miseri; quod profescto sunt: non est tamen aeque mi ser, qui patriae consilitis, O is, qui illam extinctam cupit. Leuatio igitur uitiorum magna st ijs, qui habent ad uirtutem progressonis aliquantulum a uestri autem progresson ad uirtutem fieri aiunt,
.leuationem uitiorum feri negaut .at, quo utuntuDhomines acuti argumento ad probandum, operae pretium ent considerare . crearu , inquiunt, a tium summa crescerepotest, earum etiam contra rium summa poterit augeri. ad uirtutis autem sum mam accedere nihil potest: ne uitia quidem igituDcrescere poterunt , quae sunt uirtutum contraria iantrum igitur tandem,persticuis ne dubia aperiun
295쪽
futa. roges enim, risonem , bona ne ei uideantur haec, vacuitas doctris, diuitiae, ualetudo δ neget- quid, quae contraria sunt bis, mala ne ἰ nihilo ma- igis. Zenonem roges: res ondeat totidem uerbis admirantes quaeramus ab utroque, quonam modo uitam agerepvimus ,si nihil interesse no stra put mu1 , ualeamiis, aegri ne simus; uac us , - Cr
ciemur dolore; frigus, famempropulsare possmus nec ne possmus. Vives, inquit caeriso, magnifice , atque praeclare: quod erit cunque uis , ages; nunquam angere , nunquam cupies; nunquam timebis- uuid Zeno /portenta haec esse dicit, nec ea rations ullo modo posse uiuised disserre inter bonestum, coturpe nimium quantrem , nescio qAid immensem , inter ceteras res nihil omnino interesse. Idem ad huc, Dudi reliqua, o ris contine, si potes9 me dia illa, inquit, inter quae niuit interes , tamen eiusmodi unt, ut eorum alia eligenda sint, adia retis cien da , alia omnino negligenda; hoc est, ut eorum alia Belis, alia nolis, alia non cures. At modo diseras, nihil in his rebus esse , quod interesset. et nunc idem dico, inquies; sed ad uirtutem , ad uitia nihil in ter se. quis lud , quaeso, nesciebat ψ uerum audia mus. Ilia, inquit , qua dixi i , ualere , locupletem esse , non dolere, bona non dico ,sed dicam graeco α πλενα , Latme clitem proditrita sedpraeposita , aretpraecipua malo : c tolerabilius, ct mollius : ilia
lo mala , sed, si libet, reiectanea. itaq&e illa nora dico
296쪽
Ia, iuri tioribus nominibus αδε - πρ
297쪽
ri, quam a nobis, haec tristioribus. Piso igitur hoc
modo, uir optimus, tui. , ut scis, amantissimus . nos , paucis ad haec additis, nem faciamus aliqua; do . longum est enim ad omnia repondere, quae a is dicta sunt. nam ex eisdem uerborum praestigiis c regna nata uobis sunt, O imperia, O diuitia , c tantae quidem, ut omnia, quae ubique sint,sapiensetis esse dicatis ;folum praeterea formosum,solum i
berum,Hlum ciuem:stultorum omnia contraria;
quos etiam insanos esse uultis. haec παραμα illi, nos admirabilia dicamus. quid autem habent admira tionis , cum prope accesseris ζ conseram tecum , quam cuique uerbo rem subjcias: nulla erit contro uersia. Omnia peccata paria dicitis. non ego te cum iam ita loquar, ut isdem his de rebus, cum
L. Murenam , te accusante, defenderem . apud
imperitos tum illa dirita sunt: aliquid etiam coronindatum: nunc agendum est subtilius. Peccatap ria . quonam modo φ quia nec honesto quidquam ho nestius , nec turpi turpius. perge porro: nam de illo magna dissensio eIl. illa argum ta propria uide mus , cur omnia peccata sint paria. Vt, inquit , in fidibus plurimis, si nulla earum ita contenta num ris sit, ut concentum seruare possit, omnes aeque in
contentae sint: sic peccata, quia discrepant, aeque dis crepant: paria sunt igitur. Hic ambiguo ludimuw
aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontera tae sint: illud non continuo, ut aeque incontentae. Col latio igitur ista te nihil iuruit. nec erim, omneS au riticiae
298쪽
t ero aut Conse tur in omnisus sultis AEque m na E uitia , α in imo iliatare in incom antia L. Tu Ium fui es , qua illum Cuius is com emnatus csὶ rogationes, in . Sciussam c quas niaul inter res quoque imis , in quibus PC Catur , i est; ut, quo hae maiores , minor sent, eo, iure peccentur in Dis rebus, aut maforis sent, aut mi/-ώ - uagus iam concludatur oratis DOC uno uia
299쪽
tio maxime mili premi uidentur tui Stoici, quod foposse putant duas contrarias sententias obtinere quid enim est tam repuginans , quam eundem dic re , quod honestum sit ,solum id bonum esse, qui di
cat appetitionem rerum ad uiuendum accommoda
tarum a natura profectam ' ita cum ea uolunt ret nere , quae supellari sententiae conueniunt , in .in sonem incidunt: cum id fugiunt, re eadem deser dunt , quae Peripatetist , verba tenent mordicus quae rursus dum sibi euelli ex ore nolunt , horridio res euadunt, asperiores , O duriores O oratione, O moribus. quam illorum trigiliam . atque aleriatatem fugiens Tanaetius , nec acerbitatem sententiarum . nec disserendi si inas probauit: fuit in altero genere mitior, in altero illustrior; semperq- habuit in ore Platonem , Aristotelem , Xenocra
tem Theophrasium , Dicaearchum , ut ipsius scripta declarant: quos quidem tibi studiose, O dili
genter traftandos, m nopere cresso. Sed quo
mam advesperogi; Omim a2 uillam neuerten dum est: nunc quidem hactenus; veri hoc idem saepe faciamus. 2 's uero, inquit ille . nam quia possumus facere melius hanc quidem prima exigam a te operam , ut audias me , quae a te di LIa sunt , refellentem . sed memento , te, quae Nox sentiamus , omnia probare , nisi quod uerbis aliter utamur; mihi aut uestrorum nihil probari . Scrupulum , inquam , abeunti: sed uidebimus .cuae cum essent di ta , disices m. M. TV