장음표시 사용
311쪽
quoniam non possunt omnia simul dici; haec in pri
sentia nota esse debebunt, uoluptate emouendam esse: quando ad majora quaedam, ut iam apparebit, nati sumus. De uacuitate doloris eadem fere dici siolent, quae de uoluptate. Quoniam igitur O de uolup ate cum Torquato , O de hone Itate , in qua una omne bonum poneretur, cum Catone est disput tum:primum , quae contra uoluptatem dicta sunt, eadem fere cadunt contra uacuitatem doloris. Vec uero alia sunt quaerenda contra Carneadeam istam sententiam . quocunque enim modo summum , num sic exponitur, ut id uacet hone Itate; nec ostiacia, nec uirtutes in ea ratione, nec amicitiae confia
re possunt. coniunctio autem cum honestate uel uoluptatis, uel non dolendi, id ipsum bonestum, quod iamplecti uult, ellicit turpe. ad eas enim res resem re, quae agas, quarum una, si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse, altera uersetur in leuissima parte naturae; obscurantis est omnem splendo rem honestatis, ne dicam inquinantis. Restant Stoici: qui cum a Peripateticis, O cacademicis omnia transtulissent,nominibus alijs easdem ressecutisunt hos contra singulos dici est melius. sed nunc, quod agimus: de illis, cum volemus. Democriti autem securitas, quae est animi tanquam tranquillitas, qua
appellant iθυψαν , eo separanda fuit ab hac disputatione: quia illa animi tranquillitas ea ipsa est bo
312쪽
quod in hunc orbem, quem circum iere non possunt, adhibendae omni- nam cum Omnis haec quaestio defin 'e extremis bonorum, O malorumtur, quod diximus naturae esse tu,rtum , quodq. ipsum per se primum c totum O ij tollunt, qui in rebus iis,
, quod non aut hones tum, aut turpe e ullam caussam, cur aliud alij ante nter eas res quidquam omnino putant
Herillus, si ita sensit, nihil esse bonum 'am, omnem consili capiendi causssem, cj sustulit. Sic , exclusissente
ιm, cum praeterea nulla esse possis, haec ualeat necesse est. ergo instituto uel iura Stoici utuntur, hinc capiamus exorme animal se ipsum diligit; Osimul ac id agit, ut se conseruet ; quod hic ei prietem uitam tuendam appetitus a naturast conseruet, atque ita sit assectum, ut indum naturam assectum esse possit. bacitutionem confusam habet, o incertam, modo se tueatur, qualecunque sit: sed . sit , nec , qaid possi , nec , quid ipsius nantelligit. cum autem processipaullulum, enus quidquid se attingat, ad seq. perti licere coepit ;tum sensim incipit progre- agnoscere, o intelligere. quam ob caus:t eum , quem diximus, anisi appetitum ;
313쪽
coeptat . O ea, quae naturae apta sentit, appetere, propulsare contraria. Ergo omni animali illud, quod appetit, positum en in eo, quod naturae e iaccommodatum . ita finis bonorum existit, secundum naturam uiuere, sic lectum, ut optimeas riposset,ad naturamq. accommodati me. quoniam autem sua cuiusique animantis natura est; necesse est quoque, finem omnium hunc esse, ut natura expleatur . nihil enim prohibet, quaedam esse O inter se animalibus reliquis, O cum benijs homini communia; quoniam omnium est natura communis. Sed extrema illa, e summa, quae quaerimus, inter animalium genera distin D, O dispertita sunt, et sua cuique propria , O ad id apta, quod cuiusque nat .ra desiderat . quare cum dicimus, omnibus animalibus extremum esse , secundum naturam uiuere e non ita accipiendum es, quasi dicamus, unum 6se omnium extremum: fed, ut omnium artium renedicipotest commune 6se, ut in aliqua scientia ue sentur incientiam autem suam cuiusique artis esse ;sic commuine animalium omnium, secundum natu . ram uiuere inta naturas esse diuersas, ut adiud equo sit natura, aliud boui, altad homini, O tamen in omnibus summa communes, O quidem non Aolum in animalibus ined etiam in rebus omnibus pis, quas natura alit, auget, O tuetur: in quibus uidemus , ea, quae gignuntur e terra, multa quodam modo C fcere ipsa piper se, quae ad uiuendum, cresCCn-dumq. ualearit, O suo genereperueniant ad ex ro
314쪽
2. X B E R V. Isagat una comprehensione omnia comitemq. dicere, omnem naturam e se
sui; idq. habere propositum quasi
emum ,se ut cuntodiat in quam i iatu. ut necesse siit, omnium rerum,geant, similem esse finem, non eun-itelligi debet , homini id essee in bonis sndum naturam uiuere : quod ita im, uiuere ex hominis natura undique iihil requirente. Haec igitur nobis ex :sed , se enodatius , uos igno sietis . hui, O huic , nunc haec primum fortasse uire debemus. Ita prorsus , inqπam: M , qua adbuc dixi si , quamuis ad aeta lomodo dicerentur. Exposita igitur,ninatione rerum expetendarum; cur At habeat, ut dixi , deinceps demonstran-uamobrem ordiamur ab eo , quod prim , , i , quod idem reapse mum est; ut in- omne animal se ipsum diligere . quod: dubitationem non habet: est enim in- a natura , comprehenditur suis cuiusus, ctic, ut , contra si quis dicere uelit, non tamen , ne quid praetermittamus , ratiose, cur hoc ita sit, asserendas puto. et si qui elligi , aut cogitari , essee aliquod animal ,
derit res enim concurrent contraria. nam etitus ille animi aliquid ad se trahere coepe-
illo, quod sibi obsit , quia sit sibi inimicus:
315쪽
cum id uacaussa faciet; oderit se, O fimul diliget . quod fieri non potest. necesse est quidem , si quis mi ipsi inimicus es , eum, qua bona sunt , m
la putare; bona contra , quae mala , qua appetenda , fugere; ct quae fugienda, appetere . quae mne dubio uitae sunt euersio. neque enim ,si non nulli reperiuntur , qui aut laqueos , aut alia exitia quae rant ; aut , ut ille apud Terentium , qui decreuit
tantister se minus iniuriae Dognato facere , Cui ait ipse dum fiat miser; inimicum ipse sibi putandus es .sed alij dolore mouentur , alij cupiditate: ira
cundia etiam multi esseruntur: O, cum in mala scientes ruunt , tamen se optime sibi consulere arbitrantur: itaque dicunt , nec dubitant ,
Mibi sic est usus: tibi ut opus est facto Jace. uelut , qui ipsi sibi bellum indixissent , cruciari dies,
noctes torqueri uellent: nec uero sese ipsi accusarent ob eam caussam,quod se male rebus uis consului se dicerent. eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt , seseq. diligunt. uuare , quotiescunque dicetur male de se quis mereri , H. e se inimicus , atque bonis, uitam denique fugere , intelligatur aliquam subesse eiusmodi caussam, ut ex eo ipso ρο si intelligi ,sibi quenque esse carum . nec uero idotis est , neminem esse , qui ipse se oderit: sed illud quoque intelligendum est, neminem esse , qui , quo modost habeat, nihil sua censeat interesse. tolletur enim appetitus animi, si , ut in js rebus , inter quas nihil inter est , neutra in partem propensores I
316쪽
cipsa nimia in quibus m futura non adam esseent modi
317쪽
tudentes mina nur praecipitaturos alicunde, exti mescunt . quin etiam ferae, inquit Pacinius, uibus abest ad praecauendum intelligendi astutia, ssibi iniecto terrore mortis horrescunt . Quis autem de ipso sapiente aliter exinimat ζ qui , etiam cum decreuerit e se moriendum, tamen discessu a suis, atque ipsa relinquenda luce moveatur. Maaime autem in hoc quidem genere uis en perspicua nati rae, cum O mendicitarem multi perpetiantur, ut uiuant; O angantur appropinqzatione mortis con-ρIti homines senectute ; O ea perferant, quae Phia doctetam videmus in falutis: qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat taMen uitam aucupio sagittarum;
Configebat tardus celeres, nans volantes,3 - - ut apud Attium est; planarumq. contextu corpori tegumenta faciebat. De hominum genere, aAt om nino de animalium loquor, cum arborum, O siti
pium eadem paene natura sit ζ siue, ut dodlisimis uiris uisum en, maior aliqua caussa, atque diuinior hanc uim ingenuit: siue hoc ita sit fortuito . uidea mus ea, quae terra glanit, corticibus, O radicibtis ualida feruari: quod contingit animalibus sensuum distributione, O quadam compassitione membro rum . qua quidem de re , quanquam a sentior ijs , qui haec omnia regi natura putant , quae δε natura ne gligat, ipsa elyte non possint: tamen concedo , ut ,
319쪽
corporis, qua motus , O status naturae congristates , tenet: in quibus si peccetur dictortione, deprauatione quadam, aut motu, statu ue deformi, ut si aut manibus ii rediatur quis , aut non ante, es r tro ; fugere plane se ipse, , hominem ex homine exuens, naturam odisse uideatur. quamobrem
tiam sessones quaedam, O flexi, fractiq. motus,
quadesprotervorum hominum, aut mollium es llant, contra natura unt: ut, etiamsi animi uitio id eueniat, tamen in corpore immutari hominis natura uideatur. itaque e contrariis moderati, squa- i biles . habitus , essectiones, ususq. corporis, apta esse ad naturam uidentur. Iam uero ariimus non
esse tum ,sed etiam cuiusdam modi debet esse; ut O omnes partes suas habeat incolumes; O de ui tutibus nulla desit. atqui in sensibus enua cuiusque virtus, ut ne quid impediat, quo minus suo sensus quisque munere fungatur in iis rebus celeriter, e pediteq. percipiendis, quae subiectae sunt sensibus danimi autem, O eius animi partis, quae princeps. es, quaeq. mens nominatur ,plures sunt uirtutes sed duo prima genera; unum ea um, qua ingenerantur suapte natura, appellanturq. non uolunt riae; alterum earum, quae in uoluntateposita, ma- .gis proprio nomine appellari silent: quarum es e cellens in animorum laude pranantia. prior gene ris es docilitas, memoria: quae fere omnia an Glantur uno ingens, nomine: eas q. uirtutes qui θα-bent , ingeniosi uocantur. alterum autem genus En