M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars volumen secundum ... Cum scholiis Pauli Manutii. Index rerum, et verborum M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars, Academicarum quaestionum editionis primae liber secundus, editionis secundae libe

발행: 1560년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

est igitur omnis haec, quam dico, constiratio, consensus . unnutu: tale ea illud ipsum honestum: quan doquidem hon ium aut ipsa uirtus est , aut res gesta uirtute. quibus se rebus uita consentiens, uirtutibusq. restondens, retita, o bonesta, O constans, O naturae co ruens existisnari potest . . tquo haec coniunctio, confusioq. uirtutum tamen aphilosophis ratione quadam distinguitur . nam cuj ita copulata, come q. unt , ut omnes omnium p-ticipes sint, nec alia possis arari: tamen proprium 1 asuum missique munus est, ut fortitudo in laboribus, periculisq. cernatur, temperantia inpraetermitte , dis uoluptatibus,prudentia in delectu bonorum, et malorum, iustitia insuo cuique tribuendo. quando igitur inest in omni uirtute cura quaedam quasi fora, lectans, aliosq. appetens, atque compleritens; exiit illud, ut amici, ut tres, ut propinqui, ut assianes, ut ciues, ut omnes denique, quando unam sociotatem hominum esse uolumus,propterse expetendi sint. atque eorum nihil est eius generis,ut sit in fine, atque extremo bono . ita sit, ut duo genera pro pterse expetendorum reperiantur: unum, quod eum iis, qm us completur illud extremum: quae suae aut ait pst, aut corporis . hac autem, quae fuit ex ' trinsecus , id es quae neque in animo sunt, neque iucorpore, ut amici, ut parentes, ut liberi, ut pro

pinqui , uti a patria,sunt illa quidem sua stonio

non sunt . NEC

sequi unquam posscta,

cara ,sed eodem in genere, quo ig

uero qui uam summi bonum

362쪽

r o s

363쪽

mo , erectoa. uiuentes , faver simi beati: qui o=mnes motus fortunae, mutationesq. rerum, O temporum leues, O imbecillas fore intelligant ,si in uirtutis cert en uenerint . illa enim , quae sunt a nobis bona corporis numerara , complent ea quidem beatissimam uitam ,sed ita, ut sine illis posit beata m-ta existere . ita enim parmae, O exigvaesunt inae a cessiones bonorum, ut, quemadmodum sellae in ra dio solis , sic is tae in uirtutum splendore ne cerna tur quidem . atque , haec, ut uere dicitur , parua e se ad beate uiuendum momenta ista corporis commodorum :sic nimis uiolentum est, nulla esse , dic

re. qui enim ic disputant, obliti mihi uidentur, quae ipsi egerint principia naturae. tribuendum est igitur his aliquid , dummodo, quantum tribuendum sit , intelligas. est tamen philosi bi non tam gloriosa

quam uera quaerentis, nec pro nihilo putare ea,quae secundum naturam illi ipsi gloriosi esse fatebantur , O uidere tantam uim uirtutis, tantamq., ut ita dicam , auctoritatem honestatis, ut reliqua non illa quidem nulla, sed ita parua sint , ut nulla esse uideantur. Haec e ct non omnia spernentis praeter uirtutem, O virtutem ipsis suis laudibus amplificantis ora tio . denique haec di undique completa, O perfidio explicatiosummi boni . hinc ceteri particulas arripore conati ,suam quisque uideri uoluit asserre sententiam. Saepe ab Artotele , O Theophrasto mira biliter est laudata persei a rerum sitientia. hoc uno captus Herissus incientiam se mum bonum 6se defendit,

ranisca, dolerebo se dixit. at uertatas, cari alter volaxa tam latoris,ner

instam ris laudatia seri caenicida q

. dixisset, p

365쪽

D Ε FINIBUS

Gr supplicandum putarem. quod quidem eo proi n. mzi a IRiam mviscam aes Mitiis , olorem illum tuum nobilem axe Peripateticum, aliquanto istasecus diceresolitum , assentient ijs qui multum in fortuna secunda , aut aduersa , mul tura in bonis, aut malis corporis ponerent. Est ut dicis, inquit sed haec ab Antiocho, nostro familiari, dicuntur multo melius , O fortius , quam a Stasea dicebantur. quanquam ego non quaero, quid tibi αme probatum sit sed huic Ciceroni nostro, quem discipulum cupio a te abducere. Tum Lucius: mihi uero ista ualde probata siunt: quod item starei puto. Tum mibi Piso, quid ergo, inquit ζ das ne ad lescenti ueniam; an eum disicere ea mauis , quae cum praeclare didicerit , nihil ficiat in Ego uero , inquam permitto .sed non ne meministi mihi licere probaressa , quae sunt a te dicta ἰ quis enim potest ea , quae

probabilia uideantur ei, non probare e iacii uero ,

inquit , quisquam potest probare , quod perceptum' qzod comprehensum , quod cognitum non babee e ' Non est ista , inquam , Tisio , magna dissensio. ni hil est enim aliud , quamobrem niuil percipi mihi posse uideatur , nisi quod percipiendi uis ita defini itur a Stoicis , ut negent quidquam posse percipi, ni si tale uerum , quale falsum esse non post. itaques haec cim illis esὶ dissensio , cum Peripateticis nulta sane. Sed haec omittamus: habent enim O bene longam , O satis litigiosam disputationem. Illud mihi a te nimium festimariter diibum uidetur ,sapientes s

. Omnes

367쪽

pore , quid uirtusposit essicere inta quid constanter dicatur, quid ipsum a se dissentiat. Quo igitur ,

inquit, modo ζ Quia cum a Zenone , inquam , hoc magnifice, tanquam ex oraculo, editur, uirtus ad beate uiuendum se ipsa contenta est. Quare ,

inquit ζ I estondet: quia, nisi quod honestum est ,

nullum est aliud bonum. non quaero iam, uerum ne sit: illud dico , ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. dixerit hoc quidem Epicurus ,semper be tum ese sapientem: quod quidem solet ebullire nonnunquam . quem quidem, cum fiorimis doloribuae conficiatur, ait dicturum, quam suaue est, qu2m nihil curo. non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni: illud urgea , non intelligere. erem quid sibi dicendum sit, cum dolorem summiem malum ese dixerit. eadem nunc mea aduersum te oratio est. Dicis eadem omnia O bona, O mala;

quae quidem dicunt, qui nunquam philosiopbum ρλBum, ut dicitur , uiderunt; ualetudinem, uires , Ilaturam, formam, integritatem unguiculorum omnium ; deformitatem, morbum tactilitatem, ma la . iam illa externa parce tu quidem .sed haec cum corporis bona sint, eorum conficientia certe in bonis numerabis, amicos, liberos, propinquos, diuitias, honores, opes . contra haec attende me nihil dicere

se ista mala t, in quae potes incideresapiens; f

pientem esse, non essee ad beate uiuendum satis. Immo uero, inquit, ad beatis e uiuendum P rum est, ad beate uero satis. Anima erat, i

368쪽

BE'auimus . non enim , in om , quaero,

um, sia quid cuique ductu in hiis utinam

dicerent alium αtio beatioresin iam ruinas . in uirtute enim sola , απι in i s honesto bonum positum,cumq- ncc Mirtus, ut placet: honesium crescat s Mq. Bonum tum sit, i potiatur, necesse eLI Beatus , cum id amn post, in quo uno positum in D tum esse res esse qui ua adius alio B tiore Videsne,c concinant e et Hercule Cratcnuum t enim Genti mirabilis es apud illos contrxtus rem. lent extrema primis, media utri UM , Omnia

369쪽

DE FINIBVS

omnibus r quid sequatur, quid repugnet, uide ut. mgeometria prima si dederis, danda sunt omnia . concede nihil esse bonum , nisi quod honestum sit concedendum est, in uirtute sola positam esse be

tam vitam. uide rursus retro . dato hoc, dandum rit illud. quod umri non item. Tria genera bon rum . procliuius cumi oratio ruenisad extremum rhaeret in salebra. cupit enim dicere, ribu posse ad beatam uitam deesse apireti. honesta oratio, Socratica, Platoris etiam. audeo dicere, inquit. non potest, risi retexueris illa. Paupertas si malum es, mendicus bearus esse nemo potest, quamuis sit apiens. at Zemo eum non beatum modo,sed etiam diuitem dicere ausus est. Dolere malum: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.Bonum liberi: misera orbitas. Bonrem patria: miserum exilium. Bonum ualetudo: miserum morbus. Bonu integritas corporis: misera debilitas. Bonum incolumis

ries: misera caecitas. quae si potes singula consolando leuare, uniuersa quo modo sustinebit 'st enim idem caecus, debilis, morbo grarissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eqvulco: quem hiacappellas Zeno e beatum, inquit. etiam beatissimia Θquippe, inquiet; cum tam docuerim gradus ista=hrem non habere, quam uirtutem, in qua set etiam ipsum beatum. tibi hoc incredibile, quia beati fiamum. quid tuum y credibile ' si enim ad populum me uocas; eum, qui ita sit affectus, beatum nunquam probesis est ad prudentes ; alterum fortasse dubita-

SEARCH

MENU NAVIGATION