M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars volumen secundum ... Cum scholiis Pauli Manutii. Index rerum, et verborum M. Tullii Ciceronis De philosophia, prima pars, Academicarum quaestionum editionis primae liber secundus, editionis secundae libe

발행: 1560년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

fortasse etiam, inexorabiles iudices , Minos , O Rhadamanthus ' apud quos nec te L. Crassus defendet, nec M. Antonius; nec, quoniam apud Graecos iudices res agetur, poteris adhibere Demosthenem tibi i pro te erit maxima corona caussa dicenda. haec fortasse metuis , O iccirco mortem censes esse simpiternum malum. A. Adeo ne me delirare censis, ut ista esse credam ψ M. An tu haec non credis e A. Minime uero . M. Male hercule narras: cur ,

D φ A. Quia disertus estie possem ,si contra ossa Ecerem . quis enim non in elusemodi caussa Φ aut quid negotij est, haec poetarum pictorum portent onuincere ζ M. Atqui pleni sunt libri philosi morum contra ista ipsa disserentium. A. Inepte s

ne . quis est enim tam excors, quem ista moueant e M. Si ergo apud instros miseri non sunt; ne uni qui dem apud inferos ulli. A. itaprorsus exinimo. M. tToVbi ergo sunt ij, quos moros dicis ζ aut quem locum incolunt ἰ si enim sunt , nusquam esse non po furit. A. Ego uero nusquam esse illos puto. M. Qiatur ne essee quidem. A.Prorsus isto modo: O tamen miseros ob id ipsum quidem,quia nulli sunt. M. Iam mallem Cerberum metueres , quam ista tam inco i siderate diceres. A. Oui tandem ζ M. Quem essee n gas, eundem esse dicis: ubi est acumen tuum ὰ cum enim miserum esse dicis, tum eum, qui non sit, dicis Ulte. A. Vonsum ita hebes, ut ista dicam. M. Quid dicis igitur' A.Miserum esse, uerbi caussa,M.C Ssum , qui illas fortunas morte dimiserit; misera

382쪽

Ut cicita . . nuia non fumi . M- Non dicis igitur,

383쪽

et ita hoc traditur. Omne pronuntiatum Gic enim , mihi in praesentia occurrit , ut appellarem rutarpo alio ,si inuenero melius id ergo erit pronuntiatum , quod aut uerum, aut falsum esse dicitur . cum igitur dicis, miser M. Crassus; aut hoc dicis , miser est M. Crassus; utposit iudicari, uerum id , alsum ne sit; aut nihil dicis omnino. A. Age, iam concedo non esse miseros, qui mortuisunt , quoniam extor ηι ut faterer , qui omnino non essent , eos ne miseros quidem esse posse: quidἐ qui uiuimus, cum moriendum sit , non ne miseri sumus ἰ quae Gnim potest in uitae se iucunditas, cum dies O n ctes cogitadum sit, iam iamq. esse moriendum Z M. Ecquid ergo intelligis , quantum mali ex humana conditione deieceris ἰ A. Quonam modo Z M. Quia, si mori etiam mortuis miserum esset, infinitum quoddam et sempitemum malum haberemus in uiata. nunc uideo calcem; ad quem cum sit decursum , nihil sit praeterea extimescendum .sed tu mihi uid ris Epicharmi , acuti, nec insulsi hominis, ut Siculi , sententiam sequi. A. Quam ἰ non enim noui. M. Dicam, si potero, latine. scis enim megraece loqui in latino sermone non plus solere , quam ingraeco latine. in . ἔA. Et recte quidem. sed quae tandem eki Epicharmi ista sententia ψ M. Emori nolo: sed , me esse mortuum, nihili aestimo. Α. Iam agnosco graecum: sed quoniam coegisti , ut concederem , qui mortui essent, eos miseros non esse s perfice ,si potes , ut ne moriemdum quidem esse misierum

385쪽

putent esse mortem .sunt, qui nullum censeant fieri discessum ,sed una animum O corpus occidere, animum . cum corpore extingui. cui disicedere ani

muni censent , alij statim di sipari, alij diu permanere, alijsemper. quid sit porro ipse animus , aut ubi, aut unde , magna dissensio est. alus cor ipsum an

mus videtur: ex quo excordes, uecordeS , con sedesq. dicuntur: O 2 lasica ille prudens , bis consul , Corculum; O , Egregie cordatus homo , Catus Aestu' Sextus. t.----o.- , Empedoclei animum esse censet , cordi fulfusum: sanguinem. alijs pars quaedam cerebri uisa es ami-iet. mi principatum tenere. alijs nec cor ipsum placet , nec cerebri quandam partem esse animum: sed alij in corde , alij in cerebro dixerunt animi esse sedem ,

O locum: animum autem alij animam , ut fere no- 1 declarant , nominari. nam ct agere animam , O efflare dicimus, O animosios, ct bene animatos, O ex animi sententia. ipse autem animus ab animari tus est. Z enoni Stoico animus ignis uidetur. Sed haec quidem , quae dixi, cor, fari uinem, cerebrum , -- . qnimoma inem, . reliqua fere singuli, ut mulante ueteres. proxime antem Aristoxenus mum ., Ac 2- T-..cus , idemq. philosiopbus , intentionem ipsius corpo-' ris quandam , uelut in cantu O fidibus quia hammonia dicitur; sic ex corporis totius natura , Omgura uarios motus cieri, tanquam in cantu sonos.

hic ab artificio suo non recessit , O ta en disit at quid , quod ipsum quale esset, erat multo ante Odi Ium s

386쪽

LIBER I. I 76 dictum, O explanatum a Platone. Xenocrates

animi figuram, et quasi corpus negauit ellie, ueris stas

numerum dixit esse, cuius vis, ut iam antea Ioth gorae uisum erat, in natura maxima esset. eius doctor 'Plato triplicem finxit animam: cuius principatum , id est rationem , in capite , sicut in arce , po- ' - .suit; O duas partes separare uoluit, iram, O cupi γο- iditatem: quas locis disiclusit; iram in pectore, cupiditatem subter praecordia locauit. Dicaearchus au TAtem inessermone , quem Corinthi ha dum tribus libris exponit doctorum hominum disputantium , idn. primo lii ro multos loquentes facit; duobus Pher cratem qtiendamPhthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum , disserentem inducit , nihil esse omnino animum , O hoc esse nomen totum inane , frostraq. O animalia , O animantes appellari; neque in homine messe animum , uel animam , nec in v sia , vimq. omnem eam, qua uel agamus quid , uel sentiamus , in omnibus corporibus uiuis aequabiliter

esserasam , nec separabilem a corpore esse , quippe quae nulla sit, nec siit quidquam nisi corpus unum,

O simplex , ita figuratum , ut temperatione nat rae uigeat, O sentiat. Aristoteles, longe omnibus

Platonem semper excipio praestans O ingenio , O diligentia , cum quattuor illa genera principiorum esset complexus , e quibus omnia orirentur, qu istam quandam naturam censet ese , e qua sit mens. cogitare enim , O prouidere , discere , et docere, O inuenire aliquid , tam multa alia me-

387쪽

minisse; amare , odise; cupere, timere; avi, i tari; haec, O similia eorum , in horum quattuor ge, nerim nullo inesse putat equunBIum genus adhibet uacans nomine; O sic ipsum animum ἐνυ is appellat nouo nomine, quasi quandam continuatam, motionem , Operennem. quae me forte fugiunt, hae sunt fere omnium de animo sententiae. Democritum enim, magnum quidem illum uiru- , sed leuibus O rotundis corpusculis escientem an mum concursu suodam fortuito, omittamus. nihil est enim apud istos, quod non a murum turba consciat . Harum sententiari quae uera sit, deus aliquis uiderit; quae uerisimillima, magna quaestio est. utrum igitur inter has sententias dijudicare mala mus, an adpropositum redire ἰ A. Cuperem equidem utrunque, siposset : sed est dissicile non confundere . quare, si, ut ista non disseramus, liberari mortis metupossumus; id agamus. sin id non potest, nisi

hac quaestione animorum explicata; nunc ,suid tur, hoc, illud alias. M. Quod malle te intelligo, id puto esse commodius. eficiet enim ratio, ut, qu emque uera sit earum sententiarum, quas exposui, mors aut malum non sit, aut sit bonum potius . nams cor , aut sanguis, aut cerebrim est animus; cem te, quoniam est corpus, interibit cum reliquo compore :si anima est, fore se dissipabitur: si ignis, e tinguetur: si est Aristoxeni harmonia, dissoluetur.

quid de Dicaearcho dicam, qui nihil omnino animum dicat esseἰ Hissententijs omnibus nihilpost more . pertinere

388쪽

L I B B R r. I pertinere ad quenquampotest. pariter enim cum uita sensus amittitur . non fentientis autem, nihil est, ullam in partem quod intersit. reliquorum senten

tiae stem asserunt, si te forte hoc delectat , posse ani

mos, cum e corporibus excesserint, in caesim quasi in domicilium suum peruenire. A. Me uero dei

q.; ctat: Hq., primum ita essee, deinde, etiamsi non sit, mihi tamen persuaderi uelim. M. uuid tibi ergo opera nostra opus es in num eloquentia Platonem ιperare possumus ψ euolue diligenter eius eum librum, qui est de animo: amplius quod desideres, nihil erit. A. Feci mehercide, O quidem sepius: sed nescio quo modo , dum lego, assentior; cum p

sui librum , et mecum ipsie de immortalitate animorum coepi cogitare, assensio omnis illa elabitur. M. uuid hoc Z das ne aut manere animospost mortem , aut morte ipsa interire Z A. Do uero . M. Quid ,si maneret ρ A. Beatos esse concedo. M. Si intereant ZA. Non esse miseros, quoniam nesint quidem . iam istuc coacti a tepaullo ante concessimus. M. quo modo igitur, aut cur mortem madum tibi uideri dicis , quae aut beatos nos essiciet animis manentibus, aut non miseros sensu carentes ἰ A. Expone igitur, nisi molestum est, primum animos, si potes, remanere

post mortem: tum , i minus id obtinebis, est enim

arduum docebis carere omni malo mortem. ego Gnim istuc ipsium uereor ne malum sit, non dico car

rebensu, sed carentirem et D. M. Auctoribus quidem ad istam sententiam, quam uis obtineri, uti

389쪽

optimis posumus; quod in omnibus causis et debet, solet ualere plurimum; O primum quidem omni antiquitate: quae No prosius aberat ab ortu, in diuina progenie, hoc melius ea fortasse, quae erant iuera, cernebat . itaque unum illud erat insitum pri scis illis, quos cascos appellat Ennius, esse in morte sensum, neque excesu uita sic deleri hominem, ut funditus interiret . idq. cum multis rijs rebus, tume pontificio iure, caeremoniins sepulcrorum intelli , licet: quas maximis ingeni spraediti nec tanta cu t Ura coluissent, nec uiolatas tam inexpiabili rellione naeissent, nisi haesiisset in eorum mentibus , mortem non interitum esse, omnia tollentem , atque deler tem ,sed quandam quasi migrationem , commuta tionemq. uita, qua in claris uiris, et feminis dux iucaelum soleret esse; in ceteris humi retineretur, Opermaneret tamen. ex hoc O, nostrorum opinione,

I mulus in caelo cum diis agit aeuum , ut famae assentiens dixit Ennius: ct apud Graecos , indeq. perlapsus ad nos , et usique ad Oceanum, Herodes tantus , ct tam praesens habetur deus. hinc Liber, Semele natus; eademq. famae celebritate Tymdaridae fratres: qui non modo adiutores in eroelrs

uictoriae populi R. sed etiam nunti3 fuisse perhibemtur. quid ψ Ino, Cadmi lia, non ne Leucothea nominata a Graecis, Matuta habetur a nostris quid ' to tum prope caelum, ne plures persequar non ne humano genere completum es t si uero strutari uel ra, ex his ea, quae scriptores Graeciae prodid

runt,

390쪽

rnis, eruere coner : ipse illi, maiorum gentium due, qui talentur , ca nobis profecti in caelum reperientur. quaere, quorum demonstrant2rsepulcra in Graecia: remis sicere, quoniam es insitiatus, quae tradantur Hsteri set tum denique, quam hoc latep . teat, intelliges .s, qui nondum ea, quae multispost annis tractari coepissent,p sica didicissent, tantum mi persuaserant, quantNm, natura admonente ,

cognouerant; ration , O causas rerum non ten

bant ; visis quibusdamsaepe mouebantur, hisq. m xime nocturnis, ut uiderentur ty, qui uita exces rant , uiuere. Ut porro firmihonum hoc assere, uia detur, cur deos esse credamus, quod nulla gens tam fera, n o omnium tam sit immanis, cuius memte- non imbuerit deorum opinio. Multi de d)s praua sentiunt: id enim uitiosio more esci soleo omnes tamen esse uim , O naturam diuinam arbitram tur . nec uero id collocrito hominum, aut consensus est: non institutis opinio est con rimata, non legiabus . omni autem in re colis o omnium gentium lex naturae putanda es. uis est igitur, qui uorum mortem primum non eo lugeat, quod eos orbatos uitae commodis arbitretur ζ tolle banc opinionem: luiritum sussuleris . nemo enim maeret uo incommodo dolent sonase, O anguntur:sed illa lugubrisi, mentatio , fletus l. maerens ex eo, qAod eum, que dileximus, vitae commotis priuatum arbitramur lid . sentire. atque haec ita sentimus natura date, nulla ratione, nullaq. IIxilia. Maximum vero

SEARCH

MENU NAVIGATION