장음표시 사용
191쪽
GO DE SACRAMENTO loquitur Chrysostomus, vocat gratiam, ut apud Augustinum tractatu in Ioannem jam citato, istis'. iis cillo in loco quem citat Beda Nec quando mana ρη ducamus Christum partes de tuo scimus. Et quidem in Sacramento sic fit e, norunt fideles quemadmodum manducent carnem Cissi. inquisiue accipis panem seam4 unde ipsa gratia , partes vocantun
Per partes manducatur,o manet integer totus, per partes Unducatur in Sacramento so manet integer totus in caelo , manet integer totus in corde tuo. Significat Sacramenti distributi fragmenta vocari partes,4 sic gratiam,sive carnem Chrsti voca ripartem, quia inest unicuique parti. GelasisPapae locus in lib. de duabus naturis ex isto Ephraemij. ex altero Augustini apud Prosia perum lucem accipiet. Contendit ille adversus Nestorianosi Eutychianos, integrumin unum Christum ex duabus substantiis de naturis cons.
tare. Mox ait Certe Sacramenta quae semimus compori sanguinis Christi, damna res est , propter
quod N per eadem dimime consortes incimur natu tamen non desinit esse substantia mel natura panis, minici Et certe imago, similitudo corporis minis Christi in actione mysteriorum celebrantur Satis ergo nobis e videnter ostenditur, hoe nobis in ipso Chrso Domino sentiendum quod in ejus imagine profitemur , celebramus rimus rat sicut in hanc, scilicet in divinam transeant, n-cto Spiritu perficiente Vastam , permanente tamen in se proprietati namrae. Sic illud imm
192쪽
Usterium principale , cujus nobis e cientiam mirituumque incaciter repraesentant , ex quibus conia sat proprie permanentibus , unum Chrisum, quia integrum verumque permanere demonstrant. Didicimus ex Augustino composita , earum rerum naturam continere ex quibus constant, Christum scilicet Dei, & hominis Et sacrifiacium Ecclesiae, visit bilis Sacramenti, corporis
Christi Ephraemius quoque nobis auctor fuit in corpore Christi sensibilem essentiam permaneare indivisam ab illa manere intelligibilem
gratiam. Quae testimonia in eo tantum compo nunt Eucharistiae mysterium cum Incarnatione,
quod duae sint naturae essentiae in utroque mysterio , ex quibus unum aliquod integrum conficiatur. Non autem qubd duae illae naturae ad invicem comparatae eodem modo se habeant. Quantum enim interest inter panis speciem in
Sacramento, maturam humanam in Incarnata
tiones Conveniunt tamen, quod sussicit ad inctitutum, in eo quod species panis est essentia&natura distincta, a corpore Christi sibi adjuncto licet ratio Eucharistiae id exigat, ut substantia a ni interior conversa fuerit in illud corpus o do quodam qui omnem cogitationem exsupe rat. Ceterum mutatio illa non ossicit quin patanis , qui videtur, id est accidentia, suam natu
ram, extantiam, Messentiam retineant, naturae
verae proprietates, inter quas est alendi corporis humani Iacultas, quae cum sparsa esset, dissipata
193쪽
6 DE SACRAMENTO per totam panis massam ante consecrationem: quae ex illo pane substantia vertitur in corpus, non adimit in residuis speciebus , proprietatem illam. Unde consequitur recte observatum a Gelasio, Sacramenta corporis sanguinis Christi, divinam rem esse, quia panis & vinum in divinam transeunt substantiam sancto Spiritu perficiente, nempe in Corpus Christi spiritale . sed alia ex parte non desinere substantiam de naturam panisin vini, sed ea permanere in suae proprietate naturae.
Quoniam scilicet, postquam panis in divinam substantiam transivit, in suae proprietate naturae permansiit ad alendum corpus idonea , quod est praecipuum confecti panis munus. Porr,quod aitGelasius in mysteriorum actione imaginem similitudinem Corporis Christi celebrari, intelligit cum coeteris, Corporis Christi mortui sicrucifixi imaginem exhiberi,ut superius
explicatum est. Interin adnotandum est, Gela sum monere Iacramenta Veraciter repraesentare essicientiam virtutemque mysteris principalis, quod est incarnatio Christi quoniam, vivificae carnis Verbo unitae, nos participes reddunt: diminae consenes naturae nos e ciunt, ut ipsius
194쪽
XPLICANDA nobis est accurate Theodoreti sententia , ciui licet in unam cum Ceteris conspiret dogmatis veritatem, diverso tamen tradendi modo, eam illustrare conatus est occasione hinc arreptaevertendae Eutychetis insaniae, quam tribus Dialogis graviter exagitat.
Docebant illi, ut compendio aniles illas fabulas complectar, duas in Christo naturas ante unionem qua definitione se alienos ab haeresibus jam damnatis, Marcionis, Valentini, Manichari,in Apollinaris esse putabant. Sed statim post summam unionem, quam factam dicebant in conceptione , humanitatem absorptam fuisse a divinitate, ne duo essent filij, si duae essent naturae. Attamen ut salutis nostrae consilium
peragi posset, naturam divinam subiisse corpo-
195쪽
DE SACRAMENTOris figuram , labores , perpessiones , ipsamque
mortem -ομ ita ut videretur esse humana natura, quae reVera: Θεολογκω erat divina Coeiaterum eos Resurrectionem , vel ad summum post Ascensionem non solum absorptam fuisse penitus naturam humanam a divina , sed istam etiam circumscriptione omni corporis humani ita caruisses, Lincons cuam fuisse. Contrarium evincit Theodoretus Dialogo dcci variis ex scriptura petitis argumentisci atque etiam ex ipsis divinis mystcriic ut probet etiam hodie Chris um veri corporis naturam possidere Cujus ut vim capiamus, necesse est ex principiis a Theodoret positis , rem totam
Attamen in antecessum observare oportet, totum negotium cum arte quadam ab eo patefactum, ne mysteria prodere videretur non initiatis quod unum summe cavebant Veteres, ut
viri eruditi docuerunt ex Chrysostomo , Augustino ex ipso Theodoret , qui ob cam rationem se per ambages mystice , de aenigmatice locuturum profitetur.
Ut ut sit, quinque capita apud illum sunt ceratissima Primum est, in hoc mysterio diltingui symbola,&signa mystica panis S vini, corpore Christi Deaque esse hujus figuram .imaginem. Secundum est, partem alteram hujus mysteri esse ipsum Corpus Christi verum , quod ritas de gratia , divinum ac vivificum Corpus Domini
196쪽
Domini dicitur Tertium est, rerum appellationes in hoc mysterio permutari, ita ut sacrasymbola post sanctificationem ex invocatione a cerdotis factam corporis, sanguinis Domini nomina suscipiant Corpus autem Domini panis dicatur. Quartum est , mutationem fieri in hoc mysterio , quando gratia accedit ad symbolo
Qtiintum est, totum istud sacrum mysterium peragi, significari his verbis moeses Compus meum it Hic es Sanguis meus. Adeo ut mutatio fiat in symbolis ex gratiae adventu sisymbola a sua visibili natura non recedant, sintque figura corporis Christi. Haec ultima pars definitionis, qudd symbola non recedant a sua nacitra , sintque figura tantum corporis Christi, quam longissime abest a.
modo loquendi Cyrilli utriusque, Gregori Nys, seni , Chrysostomi apud Graecos, Ambrosij
apud Latinos qui, ut superius monuimus , diserte docent, ipsa quoque Sacramenta sive symbola dici, S. esse Corpus Christi eorumque mutationem integre fieri, adeo ut quae prim Cranz accidentia panis, nunc sint pars quaedam, Ma Vessio corporis EAsti, eaque ratione ipsam n turam mutasse dicenda sint. Iste modus explicandi displicuit Theodoret . qui ex comparatione hujus mysterij cum Incarinnationes, argumenta ab Eutychianis trahi perspiciens, Sprobandam naturae humanae in di-
197쪽
DE SACRAMEN Tovinam cinversionem , novam apud Graecos interpretandi viam aggressus est, licet jam detritam ab Augustino in Occidente. Quare docuit, mutationem quidem in symbolis credendam fieri ex Gratiari ita tamen ut signa quae videntur, a sua natura non recedant quod Eutychianorum causam labefactabat. Symbolis autem quae accidit mutationem, ex nominum ermutatione probat quod apud illum est naturae mutata plenum argumentum. Dixerat enim superius ex appellatonis cujusque
rei mutatione natura quoque mutationem colligi Si ergo , inquiν, Deum Verbum mutationem in carnem justinuisse dicitis, cur nam ipsum , Deum S non carnem appetiatis 'maturae enam mutationicon venit appellationis mutatio. Quemadmodum, ut explicat ille , arena igne liquefacta concres cit in vitrum , lapis resolvitur in calcem I-.
num degenerat in acetum mutatis naturi nova accedent appellatione. Quare cum symbola sanctificata corporis, sanguinis Domini appellatione honestata sint, credenduna est, inquit, ex gratia mutationem suscepisse. Haec porro mutatio non est alia , quam ipsa quae initiatis tr debatur, scilicet virtute divida ex pane fieri corpus, ipsamque substantiam panis mutari in Cor rpus Christi , quae est gratia , de qua loquitur
Theodoretus Iacramenta in divinam transiit e substantiam , ut dicebat Gelasius. Hanc mutationem significat, quae ex tradi-
198쪽
tione interpretationis recepta erat in Ecclesia, ut fidei dogma Coeterum noluit admittere mutationem ullam in natura conspicuai visibili
symbolorum quod ad modum tradendi , qui varius esse potest, potid quam ad fidei decretum
pertinere putabat. Haec omnia perspicua crant, si vestigia Theo doreti prosequamur. Contendit Orthodoxus cum Eranista Dialogo . Deum , qui ex natura suae Videri non poterat , carnem astumplisse , ut videri posset is stimque fuisse vivo vero quo dam, veluti vel , carnis integumento Exhor ruit Eranista novitatem verbi, quaesivitque ecqua in parte scripturae caro Domini velum appellaretur objurgata illius ignorantia docet Orthodoxus carnem Christi velamen appellari in
epistola ad Hebraeos Aesem quoque M indumentum dici docet in Genesi his verbis Lamabis in in miam suam , in sanguine u diae indumen tum kum. Quae ad Christi corpus pertinere manifeste docet, quod in cruce suo ipsius sanguine irrigatum fuit. 11 quidem angius Dominii eo loco dicitur sanguis uvae , id est vinum. Porro sanguis Domini recte dici vinum , sive an guinem uva probat, quia ipse vitem se esse di
xit: Unde concludit Sicut enim nos mysticum viritis fructum post sanctificationem, Domini sanguinem,
nominamus, ita merae itis sanguinem, uvae fa H-'nem nomInaetιt. Quae Theodoreti comparatio fu,
tilis erit cinepta , nisi ponamus, verum Chri-:
199쪽
sti sanguinem esse in mysterilari licet ex illitta
mente , Sacramentum , sanguis dicatur , quia figura est veri sanguinis ea tamen est istius nguarae ratio, ut adjunctam habeat veritatem Gratiam, ut postea patebit, sed noluit aperte pandere totius mysteri veritatem cisi ea sit usus ut statim recte monuit sub nomine ranistae :MUice simul, ω dilucide, quod propositum fuerat, ostensum est.
Pergit in eadem materia Orthodoxus, docetque consentiente Eranista, Christum corpori suo panis nomen dedisses, imo verbi tritici nomi ne carnem suam significasse Ioannis, Mox addit inferiorum autem traciatione corpus , panem appetia i , in sanguinem, id quod in Catice infusum commixtum est. Eran. Ita nominavit Orthod. Atqui es quod essecundum naturam corpus, .corpus jure morabitur itidem vi uis. Eran. Iaionfesso est. Quorum verborum haec est sententia pani collatum corporis nomen,&VIno mix-.to , sanguinis , in Sacramento Eucharistiae. e Tum quo Domini corpus, sanguinem recte dici corpus languinem Ex quo concludit Orthodoxus , permutata fuisse rerum nomina a Christo , qui corpori quidem vero , Sacramenti nomen dedit, nempe panis: Sacramento vice versa imposuit nomen corporis Eodem modo cum se vitem hominavisset. symbolo viniis me sanguinis dedisse Orth. Semator quidem certe noster nomina commutavit, i corpori quid m
200쪽
id quod erat smboli acsigni nomen impositi Symia
bolo autem , quod erat corporis. Ita cum se mitem
nominamisset Ianguinem id quod erat Ombolum apia
sellavit. Eranista consentiens, sciscitatur causam istius mutationis nominum. Cui satisfaciens Orthodo xus praemittit cautionem consuetam , haec nota esse initiatis me scilicet Eranista expectaret di sertissimam explicationem quamvis Veram. Orthod. Manifestum est institutum iis qui sunt dimitanis miseriis initiata Volebat enim eos qui sine di- minorum disteriorum participes , non attendere naturam eorum quae videntur; sed propter nominum permutationem , mutationi , quae sit ex gratia, credrare mi enim quod natura corpus es triticum N pa nem appellavit metvitem ursis sinum nomina-etit, is smbola re signa quae videntur, appellatione corporis, Ianguina bonoravit , non naturam quidem mutans sed naturae ratiam aliciens. Respondet Eranista Et mulce 'stica dicta sunt, est vera ae declarata quae non stat nota Ommbus.
Ex responsione patet , insignem alioqui locum, rei quidem veritatem explanasse, sed mystice, ooscuris verbis adeoque novo,&non cognito omnibus modo illam aperuisse. Quare laborandum est tantisper, ut mens auctoris de tegatur , ad quam nos manu ducet fides , qua mysteriis sumus initiati Manifeste quidem do, cet gratiam adjunctam esse symbolis atque adeo totum mysterium constare ex gratia,& symbo-