장음표시 사용
21쪽
mLORUII o AVOTATIONE CRITICI EXPLICATIO.
L, e idex Londinensis; Lm, margo collieis Lundinei Sis; II, codex Hamburgensis; um, margo ecdicis Hamburgensis; Arg. argumentum in margine adseriptum; e. eovi et tura editoris: Lel, Lelandi commentarii do Seripi. urit . e. 180. D. 2ll.
22쪽
DOGMATA discuties veterum fructiunque laboris, Quem capit ex studiis Philosophia suis. Spiritus ille bonus linguam mentemque gubernet Qui bona verba docet et pia vota facit;
5. Dirigat et gressus, operasque secundet et actus. Ut tibi sit perpes gratia, vita, Salus. Aula novis gaudet, veteres fastidit amicos, Sola voluptatis causa lucrique placent. Quis venias' quae causa viae' quo tendis, et unde '10. Forsitan inquiret; pauca libella reseri Est Methia soror Phronesis, virtutis origo, Grata sui specie, semper amica Deo; Nam deformatur, quotiens extrinsecus illi Cultus adust, sucos virgo beata fugit;
15. In se convertunt oculos et corda vicissim, Et decor unius est utriusque decor, Et genus et species et opus commune duarum; Manat ab his vitae regula sancta, modus.
Inseriptio repetita est e eodice Hamburgensi, Londinensis enim inseribitur: Ineipit Entelleus ejusdem ae dogmata philo-εophorum. V. I. discuties L et II, discutiens Lei. V. 6. Sit perpes L et Η, sint comitos Lin. V. I l. Phronesis et in argume ulo: phronesi, II, Fronesis et Donesi L. V. 13. Quotiens II, quotiens L.
23쪽
Hac tibi sint coiniles, curas ct verba ministrent, Teque velint gravibus conciliare viris; llae tibi principium, cursum, sinemque loquendi Monsirent, et Sermo quis quibus aplus erit. Α trivio tibi dicendi sumptur origo; Ante lamen videas, quae quibus aptu locis. Logica quid valeat, aut cur placeat sapienti, Dicturus, faciem philosopliatilis adi. Qui sequitur sine mente sonum, qui Verba capeSSit, Non sensum, judex integer esse nequit. Cum vim verborum dicendi causa ministret, Haec si nescitur, quid nisi ventus erunt 20uac bonus auditor pei ut de mento loquentis, Non quovis sensu, quem sibi verba serunt; Ut tamen assistat vorbis lex recta loquendi, Qua Sine nonp oterunt pondus habere suum l xucupium vecti jainpridem jussit ab aula Lex Romana, sed hoc praetor iniquus amul. Lis est infelix, nisi sorma petatur agendi, ouam procul arceri, Iustitiane, jubes. Sic nisi complacito pueris sermone loquariS, Conspuet in faciem garrula turba tuam. Si sapis auctores, veterum si scripta recenSUS, Ut flatuas, si quid sorte probare VeliS, Undique clamabunt: -vetus hic quo lendit asellus Cur veterum nobis dicta vel acta reseri 2 A nobis sapimus, docuit se nostra juventus, Non recipit volorum dogmala nostra cohors,
V. 25. Arg. Diiod Iogita sapientes ete. Η, sapientibus et diseretis laeti L. faciat II, qui ubique in argumenus tum Parii eula quod eonjunetivum iungit, ubi in L indieativus legitur. V. 37. Hoc argumenium ex I. depromptum in II deest.
24쪽
Non onus accipimus, ut eortim verba Sequamur,
Quos habet auctores Graecia, Roma colit. Incola sum modici pontis, novus auctor in arte, 50. Dum prius inventum glorior esse meum; Quod docuero senes, nec novit amica juVentus, Pectoris inventum juro fuisse mei; Sedula mo juvenum circumdat turba, putatque Grandia jactantem non nisi vera loqui. μ55. Iste loquax minimumquo dicax redolet Melidunum, Da Nesiduae iCreditur Albrico doctior iste Suo, Corrigit errores verbosus hic Abaelardi: Pollitur a nostro trita moneta lam. - Temp0ribus placuero suis velorum bene dicta, 60. Temporibus nostris jam nova sola placent. Cum sit ab ingenio totum, non sit tibi curae, Quid prius addiscas, posteriusve legra. μHaec schola non curat, quid sit modus, ordove quid Sit, Quam teneant doctor discipulusque viam. 65. ἡEXpedit ergo magis varias confundere linguas, Unam veterum studiis insipienter agi.
Quos numeros, aut quos casus aut tempora jungant, Grammatici quaerunt, verba rotunda cavent: Torquentur studiis, cura torquentur edaci, 70. Nulla sibi dantur otia, nulla quies. Infelix labor est, quem commoda nulla Sequuntur, Cui mala dulcescit sors, miser PSsct cupit. Qui miser esse cupit, se convincit furiosum. Sic plane miser est, qui miser esse cupit.
dieax Lm et H. dieaxque parum L. - Ielidunum L, Melodunum Η. - Arg. ex Lm depromptum in I in deest. V. 59. Veterum I.m et II, patrum L. V. 64. Dieipulusque L , distipulusve II.
25쪽
7b. 0ui numeros numeris, qui casus casibus aptat, Tempora temporibus, desipit et miser est. Magnus enim labor est, compendia nulla sequuntur, Tempora sic pereunt, inlaque vita simul. Absque laboro gravi poteris verb0Sior eme, 80. Quam sunt, quos cohibet regula prisca patrum. Quicquid in os veniet, audacter prolar, et adsit Fustus, habes uriem, quae facit esse Virum. Ausibus est fortuna comes; si gratia fastum Deserit, est nobis gloria grata nia S. 85. Hanc etenim solam nostri super omnia quaerunt;
Gloria si desit, sciro quid esse putas '
Garritus dabit hanc omni virtute relicta, Si garrire potes, gloria certa manet. Ut garrire queas, noli percurrere libros, 90. Esto verbosus, Scripta repelle procul. Hos libri impediunt, illos documenta priorum, Successumque velat magnus habere labor. Disputat ignave, qui scripta revolvit et artes; Nam veterum fautor Iogicus esse nequit.
V. 76. Desipit et miser est I m 'orreeti H et Η, hic miseresse cupit L. V. 80. Sunt v, sint L. V. 8 i. Adsit II, assit L.
V. si - 96. L hos sex versus in margine exhibet, in textu duos tantum habet istos: Impedimenta libri sunt et ducumenta priorum. Diseeptaturis impedimenta puto. Sed illorum sex versuum litterae primae in eo dice compingendo sunt praecisae. In L manus posterior eas supplevit e eodice cantabrigiensi, evius vestigia perSecuti sumus versu 95 excepto, qui ita suppletus est: IDiseleplet in eis, qui ete . quod vix intelligi potest. Aliter hos versus explevit Um i. e. ut suspieor, Patricius Iunius: Qulos lihri impediunt, illos documenta priorum. Sueleessumque vetant magnufl habere labor. Disi putat ignave, qui scripta revolvit et arteS: uuii veterum fautor, logicus esse nequit. nardiis, intepuis, iners, qui dogmata prisca Sequetur, Cunil patriarcharaim bobus habendus erit. Juae uncinis inelusa fiunt, in margine suppleta leguntur: littera L praemissa, quae fortasse l. e. conjecturam hi detur
26쪽
95. Disceptaturus, qui dogmata prisca Sequetur, In Patriarcharum bobus habendus erit. Nam quo plura leges, restanti tibi plura lagenda, Et quo plura docent, plura docenda docent. Pauca legas, ut multa scias, tibi maximus auctor 100. Quilibet occurrat, sic sit in ore tuo, Ut quicquid dices, auctor dixisso putetur, Et mens illius spiritus esse tuus. Non modo credaris, quod Scripsit, nosse, sed Onime,
Quod voluit, jactus dogmatis esse tui; 10b. Quod νcripsit, seu quod tacuit, tu posse docere
Promittas; salsum dicere nemo vetat. Nam quaeruntur opes eι constat gloria salso,
Veridicosque facit dicere pauca pudor.φHaec ubi persuasit aliis error puerilis: i110. Ut juxenis discat plurima, pauca legat, Laudat Aristotelem solum, spernit Ciceronem Et quicquid Latiis Graecia capta dedit, Conspuit in leges, vilescit physica, quaevis Litera sordescit, logica sola placeL lib. Non tamen ista placet, ut eam quis scire laboret Si quis credatur l0gicus, hoc satis est. Insanire putes potius quam phil0sophari,
Seria sunt etenim cuncta molesta nimis, Dulcescunt nugae, vultum sapientis abhorrent, 120. Tormenti genus est saepe videre librum.
Rigilissear . V. M. in textu exstat: replet in eis, Aupra lineam in I adseriptum: ineptiis, iners. Quod et ipsum eum e conleetura scriptum videatur, neque id, quod L exhibet, sensum praebeat. ipse eonlectura asseeutus sum: Diseeptaturus, quod ad V. 93 respieit et quodam modo anirmatur altero versu, qui in L legitur. V. sa. vetat e, velant L et II.
V. I 0 . dices L, clicas Η. V. t 0. iuvenis Lm torreetio et II, vivens L. V. l02. Aristotelem H, Aristoulem L.
27쪽
D. s. iuri,ui, Ablactans nimium teneros Sertorius olim Discipulos sertur sic docuisse suos; Doctor enim juvenum pretio compulsus et aero Pro magno docuit munero scire nihil. l25. Haec schola sic juvenes voluit juvenescere semper, Ut dedignentur nosse Vel se genPS. Et quamvis tueatur cam numerus Garamantum, Quos nudere monet susque nefasque furor, Quos gula, quos sustus captos serrire coegit, 130. Quos transire Venus in sua castra sucit, Tu tamen armatus cl3yco virtutis et enso,
Ut rabiem perimas, Obvius ibis eis.
De . rolumistoribM Εἰ e catenatum se credit Sertorianus,
Si jubeas reclo vivere, sive loqui. 135. Hoc onus, ecce jugum quod vitans nostra juventus Ad summum currit prosperiore Via; Admittit Soloen, sumit quod ' Barbarus ollari, Inserit haec kerbis, negligit arto loqui. Hoc ritu linguam comit Normannus, haberi 140. 'Dum cupit m banus, Francigenamque Sequi. Aulicus hoc noster tumidus sermone rotundos videt natalis rustica verba soli. Sermo rotundus hic est, quem regula nulla coarctat, ouem gens nulla potest dicere jum suum.145. Vilis apud veteres fuerat modus iste loquendi, si Lege bona solitos vivere, lege loqui. D. iii e.,i, Sed quia temporibus Hircani floruit olim,
cui prae lego Dei mala libido fuit,
oui roges salso nulla sub lege teneri, . . . i
V. 123. prelio II, preeio I . V. 133. Arg. ex Lm depromΡ- tum in Hin deest. V. t 35. iuventus L. iuvenia H. V. I 43. eoarctat II, coartat L.
28쪽
150. Et quicquid libuit, credidit esse pium,
Praeplacet hic usus, cui regis gratia major Assuit, et pretium sermo rotundus habet. Mandrogerum tali ritu storere videmus, Sub quo nec turpis causa perire potest. 155. Mandrogeri nugae sapientia summa videntur, Verbaque Mandrogeri sormula juris erunt. Proficit ergo minus uti sermone Latino, 0uam si contigerit verba rotunda loqui; Sudandum nimis est, ut lingua Latina sciatur,l60. Absquo labore tibi sermo rotundus erit. insistunt studiis, artis suffragia quaerunt, Quorum subsidiis lingua venusta placet. Est igitur satius linguas confundere, quam Sic Temporis atque rei damna subtro simul. 165. Haec illi, sed tu quae sint elementa sciendi Et bene dicendi, sub brevitate refer. Ingenii natura potens cito possidet omnes Artes, si lacrit ista sequela comes rAuditus verbi, librorum lectio, sollersi 70. curs, quies studiis apta, fidelis amor. Optat in eloquio si quis praeclarus haberi, uis. Indubitanter ei, quod cupit, ista dabunt: ingenium pollens, memoris quoque pectoris usus,
Artis opes, vocis organa, Sermo frequens.
175. Si quis ab his titulis et pectore pestet et Ore, Mercurium jungit Philologia tibi.
Nec moveat Maurus ponens Philolagia, VersuPonitur interdum syllaba longa brevis,
Quae eonferan sapisti m. Da uereurio et Philologi.
V. 152. pretium 1l, preeium L. V. 169. sollers L solem II.
29쪽
200. 205. Et brevis interdum producitur Rrte, sed idem
In sermone tanum senSus utrinque manet.
Et cum de sensu constet, pueriliter errat, Cui longam litem lana caprina facit. Alterutrum vel utrumque licet proferre, Sed inSta, Ut sit Mercurio Philologia com S, Non quia numinibus salsis reverentia detur, Sed sub verborum tegmine vera latent. Vera latent rerum variarum tecta figuris, Nam sacra vulgari publica jura vetant. Haec ideo veteres propriis texere figuris Ut meritum ii sit cunciliare fides. Abdita namque placent, vilescunt cognita vulgo, Qui quod sciro potest, nullius ESSE putat. Rem verum togat interdum sullacia vcrbi,
Dum res vera subest, VPra figura munei,
Fulsa tamen verbi sucie, sed metat 3 siletis, Dum sucit arcanis rebus illosse fidem. Qualiter arcanum luteai sub imagine salsa, Quaeritur; hoc Furvus atque Capella docent,
Excutiunt rerum causas, et foedera tractant.
Mores, historiae plus tibi, Fume, plucent, Sermo cothurnatus Furvi discessit ab usu, Et raro legitur pinu gravitate Sui, Sed tamen in pago Ligurino carus habetur Hic, ubi do storum germine nomen habet. Hunc meus a Conchis Willelinus saepe legebat, Hunc etiam noster Pontilianus amat.
V. 193. tegat interdum L, interdum tegat V. V. 197. Arg. De Furho Lm flenti v. 209. Furtius, ceteris tostis: Fur us V. 205. a Conchis Willelmus H, a Choneliis Willelmus L.
30쪽
clauditur archivis Remorum, Belgica prima Hunc dedit, et primas Aurelianis habeti Utilior magnis Fumus, sed lacte Capella 210. Plenior est, parvis sensibuS apta magis. Trausit in amplexus Stilbontis Philologia
Hocque pie sieri nostra Capella docet. Mercurius verbi, rationis Philologiarit nota, quao jungi Philosophia jubet.
2lb. Si Genio verbi rationis suppetat usus, Uxoris clarus dote maritus erit: - M sibi si ratio desit, prope nudus habetur, Ut queat obscoenas vix operire nates. Conjugium felix, cum naturae sociatur 220. Virtus, cui thalamus mens sapiensis erit.
Non valet has Juno conjungere, non Hymenaeus,De stratia conellia.
Pronuba virtutum gratia sola potest. Hac sine sunt steriles verbi Genius ratioque, Aut oritur fructus degeneratque malus. 22b. Hac sine naturae vires frustrantur, et ejus, Ad bona conatus omnis inanis erit Ad mala namque sumus faciles, aptique perire: Gratia si desit, est opus omne malum. Gratia si desit, mens aut manus officiosa 230. Non erit; haec mantem praevenit atque regit, Haec movet affectus,operum quoque promovet usus,
Linguam custodi ineo sinit esse ream; Erigit allectum, rationem dirigi . actus , componii. reserat abdita, Vera docet. 235. Quos lave . hos gratos et recte philosophari Et facit optata prosperitate laui.