장음표시 사용
31쪽
Gratia naturam purgans illustrat et implet Dequo sinu Genii nobile ducit opus. Gentiles Genium numen duxere caducum, Natum subjectae sata subire rei. Verius hic natale bonum dicetur, adaptans Subdita gratuitis, posse subesse bonis. Dolibus innumeris humanum gratia ditat Et laeti angelica sorte vigere genus. Muneribus cunctis praecellit Philosophia, 0uam peritura cavet mens, generosa petit; Semper ubiquo Suos cultores Ornat, honorat, Provehit, adversos semper ubique premit; Virtutes parit et nutrit, vitiumque noverca Pellit, et errori non sinit esse locum. Frangitur adversis, extollunt prospera stultum; Cum dare vult populo Nursia caeca jocum, 0uid nisi fortunae ludi, phantasmata mundi His etenim visum praestruit illa jocis. Praestigio rota fortunae conformis inani Dedocet infirmos, quos docuisse potest: Ostentat salsas species et par a videri Magna, vel e contra grandia parva facit, Adversas robus facies inducit et illis Ponit ad arbitrium nomina sulsa suum, Res salsas aliquid, et res veras nihil esse Fingit, ut occludat sic rationis iter. Quamvis larvales inducat mille figuras, Non caret arbitrio Philosophia suo. Exigit arbitrii libertas vera duorum Subsidium, sino quo mens rea preSSa jacet, Scilicet ut ratio recte discernat ametque
Semper id asseclus, quod pia jura probant.
32쪽
Non praestare potest illud natura subacta, 270. Quam premit inllicto Ulnere culpa comes. Culpa fovens poenam rationis luctat acumen, Velleque praecipitat, nec sinit esse pium. Gratia naturam reparans rationis acumen Purgat et aspectus temperat atque regit, 275. Liberat arbitrium, sed eorum, quos pia mater Consecrat ad cultum, Philosophia, tuum. 'Philosophia quid est, nisi sons, via, duxque Salutis, uuia νMἈ-pbis. Lux animae, vitae regula, grata quies 2 Non equidem motus valet exstirpare molestos, 280. Sed nocuos reprimit et ratione domat; Nec nocet assultus hostis leviter perituri, Qui manet, ut noceat, bestia saeva minus. Bestia saeva rapit membrum de corpore laeso QR' i
Semper et insignit, quem docet eSSe Suum; quod Meupat.
285. Nunc pede,nunc oculo,nunc lingua,nunc humerorum Gestu, nunc vultus frumine quemque notat. Interdum motu capitis cultusque figura Aut operum sese bestia saeva refert. Erudiunt hostes, sed bestia saeva superbum 290. Reddit et elatum dejicit atque necat. Proficit ad meritum pugna tenuiSse coronam, Hosteque prostrato gloria major erit. Pugna gravis fructum magnae mercedis habebit, Nam meritis merces digna laboro datur.
Post v. 274 in L loguntur hi duo versus, sed ealamo indueti et adscripto verbo vaeat: Liberat arbitrium ratione caeca voluntaΝ, Ne mala subvertat praeeipitoque s . praecipitetquein reum. V. 279. exstirpare, ita ego scripsi, extirpare L et II. V. 288. Rese bestia saeva resert L et Η, signis eaStra ferina portat Lm. V. 289. Sed hestia saeva L et II, alia sera sera L n.
33쪽
Quod νhilosophia 30bearitas funi
Uuod nemo sine fida philosophatur.
Militat ergo labor semper properatque mereri Et mortis causam sive salutis agit. Ille labor solus vitae servire probatur, Quem movet atque regit Philosophia comes
Ille neci servit, quem Philosophia relinquit, Qua minus est, quicquid mundus habere potest. Si quis ei tentat condignas dicere laudes, Deficit ingenium, victaque lingua silet, Aut si non sileat, balbutit, dicere gessit, Quod nequit essuri, notaque vola facit. Si verus Deus est hominum sapientia Vers Tunc amor est veri Philosophia Dei. At si mundanum nihil illo majus amore, Et si divinus omnia vincit amor, collige, quod mundum transcendit Philosophia,
Principio cujus constat inesse fidem. Plena sacramentis virtutem gignit alitque Christi vera fides, acius utramquo probat; Absque sacramentis non est haec vera, nec illa Suffciunt, nisi sit ad bona prompta manUS, Ad bona prompta manus, si tempus detur, adulto; Umbra lavet pueros, ecclesiaeque fides. Omne sacramentis Summum dependit honorem Dogma pium, reprobus haec nihil esse putat. Non valet absque side sincere philosophari Quisquam, nec meritum provenit absque fide. Ergo fidem servet, qui philosophatur, ametque cultum rirtutis et pietatis opuS. Vanat fides, operum quam non monimenta piorum Vivere testantur, non juvat, immo nocet.
V. 309 transtendit L, transcendat U.
34쪽
32b. Ordine cuncta geri praescribit Philosophia . si i
Et statuit cunctis rebus ineve modum, in eunetis exigi
Ordine cuncta docet, causamque modumque legendi Tradit, et in cunctis artibus ordo placet. Hac duco prima rudes adeunt elementa loquendi. 330. Provecti gradibus dogmata quaeque legunt. Ordine, lege, modo dispensat dogmata prudens: Contra nugissuis lex, modus, ordo perit. Nugilluus verbum sine temporo landit ineptus, Vorbaque prudentum suctaque tempus habenti 335. No cures, stultus quid singat, quidve loquatur, Cujus ab eloquio laus tibi nulla venit. Si laudem captas, placeat tibi lex, modus, ordo: His sine non exstat gloria, vel brevis es Ordine cuncta vigent et gaudent lege modoque, 340. Quae si quis potuit spernere, jini perit. Confiindi meruit, quem nullus continet ordo, Quiqus modum nescit, deperit absque modo. Quem lex non cohibet, dissol fit culpa solutum, In mala praecipitat, praecipitemque necat. 345. Ordo sit ergo bonis vivendi, sitque loquendi, Cum lingua mentem lex, modus, Ordo regant. Forsitan inquirent, veterum quid scripta repellat; Accipe, quod dicit pusio sivo Tryphon: - Cur procul a nobis sit patrum secta priorum,
3b0. Absolvam paucis: est operosa nimis. Multa legunt et multa docent prohibentque vagari Discipulos, urgent scire, vel esse domi, Ingenii vires pensani, mensuraque cunctis A doctoro datur viribus apta Suis. 355. Nullus adulatur doctorum, munera nullus Donat, ut auditor illius esse Velis. - . Diuiliaso by Corale
35쪽
.uod veritas est sacrae paginae oma et lux milia
Sed nec apud veteres confunditur ordo legendi, Namque gradum proprium quaeque decenter habent: Grammaticam sequitur diasirlica, synthesis illam, Lexis eam, rhesis posteriore gradu.His gradibus crescens facundia possidet arcem Et varias artes absque labore docet. Eloquii si quis persecte noverit artem, Quodlibet apponas dogma, perituS erit. Transit ab his tandem studiis operosa juventus Pergit et in varias philosophando Vias, Quae tamen ad sinem tendunt concorditer unum, Unum namque caput Philosophia gerit. Rerum naturas scrutantur, quid sit honestum, Undeque proveniat vita beata sibi, Inspiciunt vires et stricli juris et aequi, Sanis aut aegris quid medicina valet. Cum cunctas artes, cum dogmata cuncta peritus Noverit, imperium pagina sacra teneti Quatuor ista solent laudem praestare crealis: Subjectum, species, artificiisque man , Finis item, cunctis qui nomina rebus adaptat, Nam bona vel mala sunt omnia fine suo Materies hujus Deus est, mundique suppelleX,
Lux, a qua Verum ducitur, ornat eam. Forma quidem res est, ex qua res Vera Vocatur,
Unde fit, ut constet, quod sacra scripta docent.
V. 359 et 360 Lm habent Glossas inter lineas ad voe. Unthrata: de tonstruenda, ad hoc. teri r i. dietio, ad Vse. rhesiar unde rhetori ea. V. 368. Philosophia L et II, vel tota sophia Lm. V. 3I3. Arg. ex L depromptum in II deest. V. 375. Arg. laus oritur L, oriatur laus II. V. 380 ducitur u et L
36쪽
Est idea boni verorum sons et origo, ouorum causa nitet in ratione Dei. 385. Lux accensa nimis et non aceensa caducis, Ut videant homines, se minuendo facit. Nullus enim totam caperet; se temperat ergo, Ut queat infirmus illius esse capaX. Haec eadem vero dat nomen participata, 390. Nam subjecta sibi dicere vera potest. Lux animae verum, sine quo brutescit et errans De vitio iii vitium praecipitata perit. Hateria pretiosa nimis, nimis apta decori, Artificemque suum forma decora probat. 395. Est idea potens veri substantia, quae rem Quamlibet insormat et facit esse, quod eSt. Omne, qu0d est verum, convincit sorma vel actus; Nec salsum dubites, si quid utroque caret. Forma Suo generi quaevis addicta tenetur
400. Et peragit semper, quicquid origo jubet.
Ergo quod in forma nativa constat agilve, Quod nati ira manens in ratione monet,
Esse sui generis, verum quid dicitur, idque Indicat offectus, aut sua forma probati
405. Hinc aliud verum rerum connexio monstrat, Ouam sine compositis nemo videre potest.
Est intellectus verus, quia concipit ipsam, Sic tuo triplex veri dictio rebus inest Est sermo verus, quotiens designat eandem, 410. Si se res habeant, ut data verba seriint.
V. MI temperat L et II, eontrahit Lni et IIm. V. 393. pretiosa II, pretiosa L.
37쪽
43b. 440. Bes, intellectus et sermones quoque veroSDomule dispensat pagina Sucra Sus. Artificem sese testatur Spiritus ulmus, Illius existunt organa qui quo boni, Mente, manu, lingua, si quid bene quilibet actum Viderit, illius hoc opus esse Sciat. Hoc sine nil recte geritur, sed nec male quicquani Hoc auctore gerunt mens res, lingus, manus. Finis amare Deum, vilii fuga, cultus honesti, Sese nosse, Deum scire, tenero modum, cognitio veri, mundi contemptus, umare Virtulos. felix vita, modesta quies, Sana fides, spes certa boni, Vliaeque perennis, Arrha sub aspectu seinper habere Deum. Mons humana licet in cunctis rebus abundet, Quas polus ostentat, quas dare terra potest, Distrahitur multis et magnis anxia curis Perpetuamque saniem sustinet atque sitim, Torquetur semper, requiem non invenit uSquam So nisi cum relegit gloria vera, Deus. Gloria vana facit miseros, sed vera beatos, Bla tumet vitio, gaudet et ista Deo. Fino suos tali sacra pagina donat amicos, cultorique pio calculus iste datur, Calculus optandus, qui continet omnia muniis Vota, nec admittit, si quid obesse potest; Si quid obesse potest, a se propellit et arcet Et facit ad nutum currero secta Suum. Nemo referre potest bona, quae sacra pagina conser Illis, qui satagunt jussa tenero Dei.
V. 424. arrha II eorreetio , arra L. V. 429. non L. nec L .
38쪽
Haec scripturarum regina Vocatur, eandem duod divina ν tina Divinam dicunt, nam facit esse Deos. 'ε liarum
Est sacra, personas et res que consecrat omnes; Hanc caput agnoscit Philosophia suum; 445. Huic omnes artes famulae; mechantea quaeque Dogmata, quae variis usibus apta vides, Quaejus non reprobat, sed publicus approbat usus, Huic operas debent militiamque Suam; Practicus huic servit, servitque theoricus; arcem
4b0. Imperii sacri Philosophia dediti
Stoicus hanc sequitur, dum semper in ultima Visum De dogmata
Dirigit et vitii germina saleo secat. ε'' ς' Virtutum causam statuit vitaeque beatae, Ut mens assuescat cauta timere mori. 455. Hic timor expellit vanos a corde tumultus, Mundanusque fugit hoc veniente timor, conteritur fastus, calidae perit impetus irae, Et cessat luxus, depopulator opum. Frena voluptati dantur, malo suada libido 460. Deponit stimulos territa fine suos. Omnia contemnit leviter, qui se moriturum Cogitat et recolit cuncta perire brevi. Si tamen absque modo suerit meditatio mortis Subruat ut nimio corda pavore stupor 46b. Spesque perempta cadat variis turbata procellis, Excedit licitum mortis imago modum, Excedit fines, quos lex praescripsit ad usum, Et mortem veram mortis imago parit. Lex jubet, ut limeas, sed desperare timentem
470. Non sinit: hoc omni crimine in us habet. iisne vilaada. . V. MI. Arg. regina ost aliarum Lm, allarum regina sit Lm.
39쪽
Omnem cum solvat consessio pura reatum Et lavet internus crimina cuncta dolor, Hoc scelus excludit veniam, poenamque meretur, Quam prece vel pretio sieclere nemo potest. crimina criminibus cumulat, male gesta lateri Negligit, absorbet vota precesque timor, Clementem negat esse Deum, nec parcere pronum Culpis, sed cupidum sanguinis esse putat. Principis offensi nullus sic mitigat iram, Sanguinis ut dicat semper habere sitim. Desipit orator, animos quicunque seroces Iudicis allegat, ut cadat ira gravi S. Numinis est proprium misereri Semper ab ipso, Hoc quisquis removet, denegat esse Deum. Qui negat esse Deum, plane blasphemat et ignes
la se Succendit, tela crucemque parat, Provocat aeternam mortem, quam nemo CRVero
Susticit absque Deo, quem furor eSSO negat. Proficit ergo bonis jugis meditatio morus, Unde perit stultus, qui timet absque modo. Est majestati gratus modus ille timendi, Crimina qui vitat Omnia Spemque fovet, Qui veritus justum recolit pietatis et inde Judicis agnoscit nomen et inde patris, 0uique potestalis sic iram vitat, ut instet Dulcibus obsequiis promeruime patrem. Aer subtilis, quem guttur format et oris Organa, qui sonitu possit ab aure capi,
40쪽
VOX cSt, quae reserat uni, quid cogitet alter, 500. Inque vicem reddit pervia corda sibi. Stoicus arctatus lato putat esse necesse
Currere cuncta modo, quo modo Secta stuunt, ,itatem.
Numinis arbitrium disponens omnia satum Dicit, quod nullus evacuare poteSt. 50b. Inde genethliacus sollerti sidera cura circuit et tumidus versat utrumque polum, Eventus desees spondens, male mulcet amicos Et selsus vates saepe timere facit, Colligit astrorum motus, ut colliget astris bl0. Fala, pari studio numen et astra colit. Pronois errorem quia non admittit, ab illa Concipit errorem dogma senile gravem;
Pronois in partu sati nimis omnia pressit Et duras leges imperiosa dedit. 515. Libertas perit arbitrii, si sala coactis
Obsequiis mentes, ora manuSque moVent.
Praemia pro meritis nulli debentur, in ipsum Auctorem sati crimina cuncta cadunt. Errores istos incommoda multa Sequuntur, 520. Quos vitare pium, Sed numerare labor. Exaequat culpas poenaque coaequat eadem Stoicus, at contra pagina Sacra facit.
V. 50 I. Arg. satalem neeessitatem indueal II, latalem inclueit neeessitatem Lm. V. b05. genelliliaeus II, genet liacus L. sollerti L, solerti H. V. 506. lumidus L et Ii, vel timIdus Lin. V. 5 l . Arg. Quod providentiam esse causam neceSSitatis Lm, quod providentiam erroris eausam esse putat IIm. - Pronois ad hoc vocabulum in Lin leguntur duae glossae seperatim scriptae: providentia el: Vel noticia. V. 512. senile - ad hoc voeabulum in Lm legitur glossa: Stoieorum. V. 5 5. Quae inconvenientia Sequantur fatalem necessitatem Lm, Quae inconvenientia libertatem arbitrii sequantur lim.