장음표시 사용
341쪽
Li AER III. ' 3OS autem incisa , breves quaedam orationes, quae vel interrogant, vel respondent, vel confutant, vel indignantur, vel pronunciationem suspendunt. Quale est illud apud
Ciceronem : Domus tibi deerat ρ at hahebas ι pecunia superabat ' at egebas: haec imcisa dicuntur: quae quidem,danda opera est, ut quam aptissime cadant. Membra vero sententiae longiusculae sunt, quae quibus dam quasi nodis inter se connectuntur, Incurristi amens in columnas, in alienos i sanus insanisti i sequitur deinde quaedam quasi columna , quae superiora continet, &comprehensionem concludit: Depressam , caecam, jacentem domum pluris, quam te,& quam fortunas tuas extimasti. Quae quidem comprehensio dichoreo finitur: superiora membra spondeis optime termina
tur. Historia, ut Quintilianus scribit, non
tam finitos numeros, quam orbem quem dam , contextumque desiderat, nam omnia ejuS membra connexa sunt, &ipse rerum
gestarum ordo per se lectorem capit, ac detinet , proptereaque cum in omni scribendi genere, tum in historia vel maxime, quae rerum notitiam pollicetur, servanda perspicuitas est, atque omnis compositionis
affectatio fugienda: quo quidem in vitio maxime versari mihi videtur Tranquillus, qui dum brevis, & non vulgaris esse voluit V . Ob
342쪽
3o6 DE RATIONE SCRI . obscurum se, & nimis a Tectatum reddidit. Omnis igitur oratio candorem quemdam,R sponte fluentem cursum habeat necesse est, qui non numerosus sit, &similisnumerosos nihil est enim pejus, ac turpius, quam si artificiose numeros consectari more poetico videamur, nihil contra pulchrius atque artificiosius, quam quum ars in omni genere scribendi minime apparet, totaque
composito naturae quam maxime se accommodat : quam quidem rem duabus nos rebus maxime consequemur , lectione, &scriptione. Lectio non varia quotidie, &diversa, sed simplex , & unius generis esse
debet , ejusque praesertim scriptoris , cujus in scribendo esse similes volumus, multum . enim Plinius ait, legendum esse, non multa , eum autem esse Ciceronem, nemo
dubitat: ille enim se profecisse sciat ut Quintilianus ait cui Cicero Valde place- bit. Quod si historias scribere velimus , Caesar, & Sallustius mihi in primis legendi,
imitandique videntur. Livius quoque, tametsi diversum ab his scribendi genus babeat, obtinet tamen in suo genere principatum , miram enim in scribendo majestatem prae se fert. Neque Curtius, meo judicio, repudiandus est , proxime enim ad superiores illos accedit. Alium praeter hos, quem imitari debeamus, video neminem. Exer-
343쪽
citatio autem multiplex est, unusquisque e nim suo genere delectatur. Sed illa prima, atque utilillima mihi videtur esse, ut epistolas in omni materia frequentissimas conscribamus, atque illis quodammodo vires quasi in campo aliquo comparemus 3 possumus enim illis omne scribendi genus eXpς-iriri, & nos quasi ad veram pugnam praepari rare. Illa deinde optima exercitatio est, ut historias, sive communi lingua scriptas,
sive barbare, atque inornate compositas, latine conscribamus. Nonnulli etiam latine scriptas in m redigunt, vel aliis verbis componunt. Quod genus graecis vocatur: quae quidem si ex soluta oratione , in solutam item Orationem transse ratur, probanda est: sin ex poemate accipiatur , ut a quibusdam fieri nostra aetate tutelligo, meo judicio, pessima, ac vitiosissima est; alia enim poematis , alia orationis solutae ratio est. AdolescenteS vero, qui sines utriusque rei nondum intelligunt, poeticis translationibus candorem illum orationis involvunt Danda itaque Opera est primum, ut optimum quemque imitandum nobis deligamus, deinde ut diutissime his, quibus dixi, rationibus exerceamur. Haec autem, quae his libris tradita sunt praecepta ita tenuamus, ita servemus, ut intelligamus, neque sine his magnopere Va
344쪽
3o8 DE RATIONE SCRIB. Iere exercitationem s neque haec sine exe citatione multum ad scribendum conferre. Quod si haec cum exercitatione assiduaconiunxerimus, vetustam illam, & persectam scribendi rationem, qua illi, quos maxime admiramur, veteres utebantur, optime ut spero atque absolutissime conseque
345쪽
De Virtutibus D. N. JEsu CHRIsTINobis in ejus Passione ostensis. RO M AE CORAM
IN PAR AsCEUE HABITA AE tantum probata, ut iterum, ae iterum eam repetere Auctor cogeretur .
347쪽
Salutem in Domino, & felicitatem dicit.
Uum apud Beatitudinem nam proxime in Para sese orationem de Sa satoris nostrI vistutibus habuissem , Tu esim, pro tua singulari benignita xe , tunc syente me, postia ρω- sente, tibi ita placere ostendisi, ut mi H ct per ramisi , coram, gratior
348쪽
non semel ageres. suod quidem quot humanitatis sic, ut tantus Pontifex Chr/sianae R eligionis Princeps, Grisi in aterris Vicarius humillimum, atque indignissimum hominem audiat , collaudet, accersat, gratiis prosequatur, oratione non poten. Luibus quidem rebus tametsiego indignaι sum D g deo tamen, mihi potissmum conidisse, ut in me tanta tua mansuetudo eluceret. Cupiens itaque tuae BeatitudinI Meum animum aliquo
vel lesi officio significare; O tenuita;irmeα conscius, quum neque baberem quod offerrem , neque vellem Pacuas ad sanctifflinum tuum conspectum siccedere , eam fam, quam habueram , Orationem tuae mansuetudini legendam obtuli: ratus, me
tibi rem non ingratam facturum, si quod tibi semel auditum quasi eminus placassi, cominus legendum, atque habendum traderem . Neque dubitavi, ne , exacto jam suo tempore, gratiam novitatis iam Asse oratio sideretur; quum soleant, gussemel placuerunt, etiam repletita non displicere, tuae Beatitudini oblatae rer
349쪽
maximi tui aut acumen ingenii, aut δε-oeritatem jodicii vericus suis , quod pleriquescriptoreι vereris ens yguum quasi zadem habeam desimonium , ac praejuu cium tuum; nec putem , quod semet placuit , displicere jam posse . Accipe igitur exiguum quidem, ct tua magnitudine indignum munus , sed nosiri erga te VI mi animi certissimum pignul, nos Vsu fersitutis quasi validissimum auctorame
tum : eosue animo ni pr- ham oratiuu- eulam accipe, quo Deus duos vetulae obolos dieitur suscepisse . Cesura enim Prisci
pes dare magis deceat, quam accipere ,
quippe gai dando beatiores , ae Deo simi liores flant , siquid Vsi ab aliis accipiunt ,
i ui Dei exemplo , ct dantis animum debent librare , non munus , ct pro exiguis maxima , amplissimaque referre .ctuarum rerum , si ego a tua Beatitudine alteram impetrapero , ut sudium , a fucanimum nosrum non spernas , utrumque me impetrasse exsimabo. sum vero aliquid otii nactus fuero , ut me adscribendum referre queam , dabo operum , ut intelligas , quantum tibi debeam , fusum
tique flaver tuam Bes: Iudinem fece
350쪽
νim . Tu interea CDIA nam RempuM eam , ut focis, ct defende, servansraeque exiguitatis, quum licet , morem esse non pigeat. Vale.