장음표시 사용
121쪽
rs c commentariarm D. Pij A nonagesimo quinto.Christophorsonus Anglus
in promio eiusdem historiae, & ipse Hierun mus in Ptoemio libri Hebraicorum locorum . dum habet: Post decem Ecclesiasticae histori libros, post temporum Canora eliquos nos L tina lingua edidimus dec J de in exordio vitae Malchi iuxta a nobis notata superiori capite numero quinto. Posterioris huiusce Hieronymiversionis iacturam meritis suspitat idem Christophotinus loco praeallegato, scribens rQuod si Diui Hieronymi l botes, quos in hacissa historia vel tenda collocauit eam enim suae linguet hominies hoc est,iatinis expressam,& Graecis dedisse assiimat in ad nos deuenisset, B &profecto Rufini eouersio in tenebris neglec-cta iacuisset: de ego istam meam qualemcunq; operam non aliquando suseepissem. verum
eum illud neutiquam nobis contigerit, ut cuius scripta admiramur,eiusdem praeclarae istius hiastoriae interpretationem assequeremur, opus hoci& inihi ad explicandum no incommodu , M aliis ad legendum non iniucundum existimavi, modo ita Latinum facerem,ut tum au toris sensum,& sententiam vere exprimerem, tum dicendi sormam,& numeros ita imitati ne adumbrarem, quo vel iisdem, vel non valde disparibus tota adstringeret ut oratio J Po rode Rufini versione narrationem subinde pro C sequens: Dolebam, inquit,certe,& vehementer angebar, cum viderem tam illustrem historiam de qua paulo post dicam equidem v rius ita conin Tam,ut vix satis Latine,ita prope immutatam, ut non Eusebium, sed Rufinueius auctorem metitissimo diceres. Sicut enim Themii ij paraphrasim, qua in libros aliquot Aristotelis,quos de Natura, & opertarum rcrupatefactione pertexuit,litteris praeclare in id uit,non Aristotelis opus, sed Tlaemi I iij appellamus i sie Rufini, siue conuersionem, siue pM taphrasim dicere placet, quam in Eusebium edidit, non Eusebii nomine sed Rufini iure timseribi deberet. Sed quid paraphrasim dixi,
D eum si eius proprium, vi,quod breuiter dictum sit,pluribus aperiatur, & quod obscure, paulo explanatius. Sed abeo,quem dico,non breuitas ubertate dicendi in copia,non obscuritas orationis lumine patefit,ses,qiuae pluribus ab Eusebio exposita , ab isto in pauca coni runtur,quae scripta ab illo aliquanto obscurius.
ab hoc prorsus omittuntur. Dictu est prope incredibile, quot ne dicam verba de quibus non ita laborandum γ sed integrae sententiae integrae paginae, integrae orationes, integrae Epistolae . integri prope libri praetermissi sint.
ramidiatum octauum, & decimum pene int grum non omnino attigit. Duos tamen librus
adiecit de suo,quibus, si Socrati credamus non
tantum fidei adiungendum est. Hum': Chris Etophorsonus de utrisq; historiae huius translatoribus, Hieronymo videlicet, ac Rufino. Cui postremo, & Baronius Tomo quarto amnalium sub Christi Domini anno trecentesimo nonagesimo quinto, sequentibus subscribiti Rufinus in Eusebis historia, eum ea Latinitate donauit, multa quidem praetermisit, deq; suo nonnulla miscitit, atq; complura quasi non recte collorata mutauit,ut eandem reddiderie propemodum alteram: Duobus vero libris, quos addidit, quibus res gestas a tempore C cilii Niemi viqi ad obitum Theodosii pros cuius est,quam ieiune, haud in omnibus tuta Ffide cuncta percurrerit, quae recensita senis perius facile monstrant . Sed Sanctus Hierinnymus perutile opus exhibuit, cum per sing Ios annos res diuersorum Regum pro temporis ratione collectas ab Eusebio in Latinum vettit,atq; a tempore Constantini, usq; ad sextum Consulatum svi ipse testaturi Valentis,oc valentiniani iuuioris secundum, eodem ordine reliqua prosecutus est. Res gestas vero Graistiani atqι Theodosij latiori se historiae stylor seruasse, testatur. Haec ipse, quae idcirco nos paulo iussus attulimus, non ut ab Hieronymo tantum latissimum Eusebis Ecclesiastic hist riς opus latinitati iam redditum suilla, atq; nuc Gtemporum iniuria abolitum sciremus i sed de quale illud idem a Rufino translatum sit stum
aduersus eos,qui illi plurimum tribuere cosu uerunt, tum ad infra eapite decimo octauo ducendorum intelligentiam ) constaret: vbido da singulis eius Operibus,atq; translationis ab eo retento genere sigillatim xgetur.
quibus pariter libro de scriptori,uinquita Epistolarum autem ad Paulam, & Eustochiu. quia quotidie scribuntur incertus est numerus. Tres ver3 primi operum eius mi illas omnes
De Condimenta res in omnes υ υ
NE implexam hoc loco de relatis superius
in totum Psalterium Hieronymi Commentariis dissicultatem omnino intactam pia tereamus, de illorum nunc authore paulo latius inquirendum. Psalmorum sanὰ quadragesmi quarti, octilagesimi noni, de centesimi vigesimi sexti, quae Tomo tertio operum cius.
ad Principiam nimirum, Epistola cenissima quadragesina ad Cyprianum, Epistola cet resima vigesima quinta , de ad Marcellam
122쪽
N eentesimis quadragesimam primam inseru-tur interpretationes, nemini dubium est,quin ipsiusmet Hieronymi sint. Praeterea a realbmo decimo, usq; ad decimum sextum, eundem tractarus septem edidisse quamquam praeclara huiuscemodi ingeni, eius mon menta hactenus in lucem non prodierint, sed potius temporum iniuria excidisse credantur omnes aeque ex proprio illius de seriptoribus Ecclesiasticis testimonio admittunt: conta uetita tantum de Commentariolis illis vertiatur, de quibus se in conuentu Fratrum supra disseruisse testatus est: num videlicet ii sint, qui sub eius nomine Tomo septimo circun-I ieruntur. Erasmus merito author damnatus quod praeter humaniores litteras, ad quas a comodatum satis habuit ingenium, de sacris etiam interdum non minus imperite, quam
impie disputare praesumpserit , primus de Commentariis h isce cui ego arbitror dubitauit: post quem Sixtus Senensis libro quarto Bibliothecae sanctae t dubitationi argumenta
adiiciens, Hieronymum eorundem authorem minime esse contendit. Demum victorius, nec non Bellarminus hane dissicultatem auetius considerantes, alias de ipsi praedictis su ..peraddidere probationes, quas cum singulas astetre velle longum foret, potiores referam. C Inprimis igitur ad diuellendos ab Hieronymo Commentarios argumetum est: quod Hier nymi Doctrinae aduertari videatur. QiΡnd Est a. ias quidem in Epistola adsuniam.&Fretellam, coenomia scribitur, M pro ea omne muscarum genus exponitur: In Commentarijs vero Cynomia legitur, &pro dictione eiusmodi musca tantu canina disseritur. In eadeuumi Epistola pro errore illud Psalmi centesimi deiscimi octaui. Anima mea in manibiti tu emper habetur, cum sic legendum esse. Anima mearn manibus meis exprimatur: in com tariis vero in man As tuis exponitu . Praeterea
Hieronymus in Psalterio, qucdex Hinramtula fonte putu, liquidum ii hausit, illud Psalmi o 'togesimi sexti transfert Ad Don cretur homo,
Commentariorum vero author ex hebraicaveritate Nunquid Don dicet homo legendu a firmat: quod certe a vetitate abest : cum non sic hebrat ea, sed Gr ea iuxta septuaginta tras latio habeat. Additur, In expositione Psalmi oetogesimi noni ad Cyprianum cuius exordiu est: Domi/v refmum factus es notaὶ illius auctorem Moysena tuisse multis coprobari rationibus : In Cometariis vero hisce oppositu omnino haberi. Secundo. Ipsa temporis ratio Ide opus Hieronymi si ipposititiu probat, quod in
Psalmo t. i. cimosexto cxpresse citatur Euch
rius, qui anno Domini quadringentelinio ub
gesimo septimo ex Petronii M oniensis Eris.' Escopi Epistola ad valet anum floruisse perhibu
r, Hic Gymus vero anno quadringetesimo vigesi no , vel quadringentesimo vigesimossecundo diem extremum clausit. Et in Psalmo Centesimo octauo superversiculum. Non fisi i adiutor eorundem Commentariorum au thor, anno Domini quadringetesimo ab exe,
dio Hierusalem qui annus Christi quadrim gentesimus septuagesimus quintus est in se si
perstitem astruit, igitur istion potuit esse Hie ronymus. Quod si cuipia praefatum ab excidio Hierusalem quadringentesmum annum, mini patiter suisse quadringetesimum septu gesimum quintu minus exploratum esti dictis Et quadringentis ab ipsa Hierusalem euersione annis,quadraginta alios duos squibus post passionem Domini eam accidisse scriptores test turὶ Sc triginta tres insuper vitae quos Christuet percucurrerat cu cruci allixus est.addat, de illic co moxq: quadringentesimum septuagesima quintu annum certu indubitatum ii habebit. que ipsum Hetronymum haud attigisse eo pertiismum est. Tertio, diuersitas phrasis, d
ab Hieronymo retenta consuetudo, qua certis personis propria opuscula inscribere consueuit idipsum persuadere videntur,: Quando quidem nec eiusmodi Comentarioru opus cialiua Hieronymi sapit, nee cui praenotetur cer- Eta habet in fronte persona. His praesertim rationibus illud Hieronymi no esse eontendatur Uetu ex aduerso alia longe probabiliora coa surgut argumenta: Quemadmodu enim hosce de quibus agimus in Psalmos Hieronymi essct Comentarios tota olim antiquitas eredidit, sianuc ex recetioribus, actius inter eos dissicutitate ipsa collibrata non videtur esse, qui duia tet; plςsertim cu,de ipse Victori cui ex animo
subscribit Corneli' schultingius vere eos omnes Hieronymi esse sortissime atq, solidissimὰ tueatur. Et quide ad hoc ide argumentii inprimis illud affertur,quod paulis ante in textus expositione ex proprio eius testimonio de inter- irpretatione nas I utar attulimus, si quide dictionis interpretatio, qua sibi ab aduersario obiici Libro I. Apologiae cap. s. testatur, ea ipsa est quae in his Comentariis Psalmo se do inducitur . Conuertiunt insuper non tantum cueiusde Hieronymi doctrina hi Commeta ij in
omnibus,Veru et cu multiplici linguaiu peritia, qua eunde polluisse notissimu est imo pr ter eu ex veteribus nemine rigene Clemete, atq: Eusebio exceptisὶ Hebraicae,Syriacae,atq; Chaldaicae linguς scientia fuisse imbutu ex litterarii monumentis habetur. Citantur in Cta' mentarijs frequenter tu Septuaginta Interpre
123쪽
Α nis versiones, S& interdi; quinta,&sexta editio discutitur Hebria insuper lingua in secudo
imis ita profertur,ut de illorum auctore norelinquatur ambigendi locus, eum unius Hi ronymi tantum priscis illis temporibus eiusmodi interpretandi Consuetudo propria suerit.
Carpserat ille in Hebraicis sirperGenesim questionibus Septuaginta Interpretes, quod pro Nod. Naid 4udum transtulissent, dicens, σ h
Liati s Cimm terra Naid. Quod septuaginta P sid transtulerunt, in Hebraeo Nod dicitur, M interpretatur fluctuans, de instabilis. ac sedis incertae: Non est igitur terra Naid, B ut vulgus nostrum putat: sed expletur sententia Dei,quod huc atq: illuc vagus,& profugus oberrauit. J Porrὁ huiusmet doctrinae ni mor Hieronymus in Psalmo cetesimo octavo, super Vetsculum transfera tur Alms,scribit. Deniqι de dicitur de Cain. EI E Ut, inquit, Cain a facie Domini, o habitauit inurra Nod. Nod autem interpretatur commotio . quia egressus suerat a facie Dei Cain recte non stetit, sed habitauit in terra Nod, hoc est, in commotione. J Haec ille. Respondent praeterea testimonio, quod in Haba euchcapite tertio Hieronym' protulit, quae in hisce Commetarijs Psalmo quarto,de Dia psalmate
G traduntur. Idem de illis, quae de Asaph Matthaei tertiodecimo, & quae in his Coinentari js Psalmo septuagesimo septimo afferuntur omnino dicendu. Qui ea quae in fine quadragesimi Psalmi explicantur, diligenter aduertit, ea de prorsus cu ijs esse, quae de partitione Psalteris Epistola centesima trigesimaquarta ad Sophronium produntur, comperim. Longu clset singula in tam mentarijs hisce explieata cum caeteris ab eodem ipso Hieronymo alibi con- ωiptis eonserter siquidem innumera in Wnum essent congerenda testimonia , de opus inutile, laboriosumqt potius, quam neeessariuassumeretur. Et quidem per se solum sufficereo Lectori deberet, si ea, quae in prooemio sexti decimi in Isaia libri, de octo versiculis Psalmitet iijdecimi Sepulchrum patens es guttur eorum eum sequentibus, disputatur, animaduerteret, mox cum iis, quae super eundem Psalmum indictis Commentariis decernuntur conserret, eademnamq; omnino sunt. Accedit ad hae ipsam lententiam, Commentariorum horum auctorem, de illis tantummodo haereticis m tione, in ipsis facere, qui vel H eronymi tempore , vel ante ipsum vixerunt: Arrianis nimbo, Eunomiani Maced nianis, Nouatianis, Manichaeis, Marmonitis, & similibus. Origines praetere3, Lactantius, Hilarius,& Iosephus, quos Hieronymus citare consueuit in illis commemorantur. Tandem sanctoru quoqi Patru μassertioni huic testimonia suffragantur. Quadoquide in Epistola ad Fortunatianum Augustinus, Hieronymi verba super nonagesimum tertiu Psalmum induces,ea plane eum his,quae in his Comentariis habentur, sunt. Idem ex Gregorio, quippe dum quarti poenitentialis
Psalmi versiculii Cor eontritam humiliatum explicat, Hieronymi expositionem recenset. quae utiq; ea ipsa depraehenditur, eum ea, quae in Commentarijs istis affertur. Ad extremum tempus, loeus, personae, multiplex idiomatum peritia, ac alia ipsum mei opus Hieronymi legitimum atq: certu esse demonstrant:circa enim
quadringentesimum Domini annis in Palestia Fnae sacris loeis a Monacho, diuersa tu lingua tu cognitione polle te, Monachis, ut passim ex eo colligitur) dictatu cognoscitur, ut propterea nullus alius occurrat,cui id magis adscribi possit,qua Hieronymo. Quod ne haee ipsa veritas, dissicultatis alicuius obtecta caligine super se, Intentio ipsius Hieronymi in hita Commemtariis disserendis ex proprio eorum prOC mio diligenter attendenda est. Quandoquidem cum Origenes in totum Psalterium unuopus, per homilias distinctum, illudqi latissimum: alterum per breue nimis, oc Enchiridionabeo appellatum olim edidisset, non esset liprimum opus omnibus tam facile ad habem adum, nec secundum pariter mysteriorum i telligentiam legentibus, ob affectatam in eo
breuitatem aperiret, ex utroq; Hieronymus,
ex primoq; potissmu, Monachotu suorsi procibus, quae sibi tunc digna lectione videbatue
in angustos curauit Comentariolos istos recludenda: id in ipso opere cudodo tentare, aggrediq; contestans, quod illi solent, qui in breui tabella terrarum, de vibiu situs pingunt, de latissimas regiones in nrodicos pacto conantur
ostendere. Igitur id ipsum non sedulo, aut e s: tate squemadmodu pluribus etiam in locis ipse testatur conscii psit, sed hic inde in unu inittringens, Monachis, cum quibus Bethlebe is in Monasterio agebat fluenti oratione dictauit - Et hoc in causa, quod aliquando eius saliuam usquequaq; non sapiat. Nee Bellar-
m. ni sententia, qua nimirum illud Hieronymi esse quidem, sed non purum: quin pintius ab aliquo auctum, praesertim in con ciunculis ad finem cuiusl: bet sermo Psalmi adiectis , veritatem videtur infimgeter Enimuero dedita opera ab Hieronymo con cluneulae huiusmodi additae ex eo conum
cuntur, quod idem Comitis seu Lectionarij, in quo Psalmi omnes ad singilla festa, de temta diuini Officii distribuuntur,ec acconio dantur, author suerit ut latius in nostiis Ania
124쪽
de Psalteri, explanatio eode .Lectionario, seu Comite conueniret, voluit Hieronymus non tantum eius expositionem cum eiusmodi ad sesta Psalmorum applicatione congrueret Verum eorunde quoq; Psalmoru applicatione, praecatiunculis, ex quibus Catholica dein-eeps Ecclesia Collectas ad spirituales homines recreandos coposuit, concludere. De hoc Vide, & Corneliu Scultingium loco praeallegato.
Contrariae vero rationes, quae opus ab Hier
nymo tollunt, veluti inanes atq; sutiles facile di taluuntur. Enim vero varietatem faciunt aliquando, quae in eo afferuntur,no alibi ab eon scriptis aduersantur. Et quis Sanctorum P trum circa unius,eiusdem ii auctoritatis expositionem aliquando, vel aliter, vel diuerse non
leniit Quod in Commentariis istis legatur. mea in man tuis semper ex propria
ibidem allata explanatione soluitur: utroq; quippe modo iuxta diuersitatem translatimnum, & tuis,&meis exponitur . Nec urget
instantia, quod in eis seeundum Hebraicam veritatem legi dicatur: Nynquid n dicet ho- ma' quoniam dictio illa Hebraicam et relibrariorum, vel temeritates ut Bellarminus alta sciolorum irrepsit. Demenda igitur dictio eiusmodi est, restituendusq; locus, ita ut C legatur Dicamus, ic secundum veritatem rNunquae Sion dicishomo P veritas enim TranLlationis Septuaginta Interpretum, quam se fuisse interpretatum profitetur Hieronymus habet: δὴnquidSion dicuhomo e me Coin
mentariorum horum auctor,ex unius dictionis tantum lapsu, Hebraea omnino linguam ignorasse credendus est, cum eam alibi,atq; passim uberrime prodat. De auctore Psalmi Domine
refugis actus ranuu loquitur aliquando Hieronymus iuxta propriam, aliquando iuxta cinmunem sententiam. Quemadmodum,Sc aliata Adam primum parentem nunc dixit sepultum in Caluariae monte, nunc in Chariath A D be. Temporis insuper ratio allegata non ossicit, quoniam si Eucherius anno Domini quadringentesimo vigesimo septimo floruit,Comsequentet Hieronimi etiam tempore eunde
vixisse, ex quo & allegari potuit, dicedum est: E
Quadringentorum ex Psalmo centesmo octauo annorum ab excidio Hierusalem tempus
obiectum: ibidem quomodo illud accipiendusit explicatur. Hieronymi verba sunt: Respondete mihi o Iudaei: suistis in Babylonia i habuistis ibi Prophetas: Daniel, EZechiel.de re vera idolatrae eratis: Septuaginta annis suistis in captiuitate, de postea venistis in propria. Ecce nunc quadringenti anni sunt. Quare non est missus ad vos propheta J haec ille. Non igitur
hic quadringentorum annorum numerus ad
euersionem Hierusalem, sed ad illud tempus in quo Iudaei nouissimos Prophetas habuerunt reserendus est. Enimuero ab aduentu I Fannis Baptistae,5c Christi Iesu inter eos non si arrexit vltra Propheta, sed in illis penitus, desiluerunt omnia,& copleta sunt vaticinia. Ad illud tande, quod pretier propriam abHieronymo retentam consuetudinem Commentari,
nulli certae personet inscribantur. Respondetur, prooemium in eorum exordio affixum, Mprooemia de dedicatoriae iungi ossicio Epistolo ut ipsis legentibus liquet. Ex ipsemet procemio arbitror ego, vel Eusebio Cremonensi,diis lectissimosbi discipulo, vel Damaso Summo Pontifici suisse praenotatos. In cuius res comprobatione ex vetustissimis manuscriptis exE. plaribus operum eiusdem, tum in Bibliotheca Sancti Petri,tum Vaticana asseruatis instascripti versus, qui eisdem Commentarijs Codico primo praenotantur, desumuntur, videli t. Versu Domini meronymi ad teri PDAere ρω docvit dulci modulamine Som Nouerat iste decem legis, qui verba dedisset. Juot aestitis citharamchordis,unde vitavit, Nomina, velsigna num a Crux ina notaret. Credere quid Lias istin regit in Christ. varias iunxis uno carmine linguas. Ut pecudes, volinest Dia cognosere possim. Hic sumia es dei, mentes giu mulcet amaras.
Sis creasura prior tanto de munere gaudet, Uerat ut Domino, fauet quos gratia vocis.
Misi sitit, veniat cupiens haurirementa.
Inueniet latices,seruant qua dulcia melia.
Oret pro nobis Beatitudo tua Mapssime Papa.
De contumelijs Haereticorum in Hierondimum. Caput VII.
OR RO r humani generis inimicus, qui eum sto a per sos ministros fieras
persecusus , a etiam in solitudine coorianos ei aduersarios Niarauis: sDe quibus Bearo Damaso sordens ira conqueritur. Ego Chri si vestem in Romana Vrbe suscipiens, s nunc Barbaro S ia innite teneor. Et ne putes alienus hane demesi se sententia r aud mererer, ipse constitui. δ ρομΗ au Gentilis Poeta: Caelum nos animum muta qui trans mare curris Ι σIta me incessabilis inimisus pos tergum secutus est, Φι maiora insolimaene ben
'nc patiar. 1 o mat enim praesi s fulta mandi Arria rabies fremit. 1r Hinc in tres parus
125쪽
hrgit auctoris,. a tuo inreses clamitor Is Si quis catheria Petri iungitur meus est. 1σmmus, Uitidis, atq; Paulinm tibi haerere staticunt. ιr Possem credere, se Mevmis oreret ta 3 NMπ,atu duo menti raditur , t omnes. rs Idcorro obtestir Beatirudinem tum per Crucem Domini, a o ut mihi Dum tuis,apud quem in Syria debeam communicare,significes. ar De yrenam persecarionibus uarco Prasutero Ceciden in quadam Epis se prosequitur. a a Veri se cogor clamare vulgatoas uod genin hoc hominum' a. quaeue hanc tam barbara moremas Permittit parria ρ hostitio prohibemur arenaaσ Becta ciem, primas vetam eo Fere terra.
a Ea idcirco de Gentili poeta sumpsi , αδ vi qui pacem Chrim non seruat, parem se
rem discat is Ethnico. ast Imretum vocor, so Homousion praedicam Trinitatem. 3I Sabe Iiana impietatu arguor , tres subsistentes, veras , integras, perfectiis Per as indefessa more pronuntians. sa Si as LArrianis merito ετ 33 Si ab O adoris; qui bum ovi fidem arguunt, FB Orthodoxi se desierunt. s. . ut si eis placetJaret cum mecum Occidente, Is haereticum cum
Oenpto, V hoe est cum Damasio, Petro, condemnent. 37 D in . tauotidie expasor fidem, quasi sine Me renatin D. 31 Confiteor, vi volunt i non placet: 39 dubscribo, non credunt.
o Vnum ramum placet, ut hinc recedam. r Iam iam cedo. a cis bruperant panem animae,
charissimos tres. I Ecce disicedere cupiunt ii modisse πιι ηι melisu esse duentes inter feras habitare, quam cum raum Chri Bois. os Ad desieria deinde loca μ lous, accinctuss fece t,is molase istum meis crederes, quam mea . si Iualiter autem se ibi affligendo, noxias etiam mse cogitationes 'extinxeru : uisier quoq; visitationem Domini meruerit ι .ae ita ιι saepe Choras interest . neelicis , eiusdem Hieron mi ad Eustochium siripta resatur Epissolis. i duri
r Orro h moi generis inimicin, qui eum
C L Roma perseus minis, fuerat persi
cutus. De iniuriis acerrime Hieronymo Romae agenti illatis, iam supra capite secundo, & plenius infra capite decimo quarto agetur nunc de alijs insolitudine Syriae, ad eius aeque perniciem ab haereticis excogitatis atq; tentatis, subditur. i Etiam in stitudine LArrianas ei a ue farios suscitauit. Pe hac, Euagri; scilicet i litudine, saepius, Ac capite quarto, & capite quinto. Porro si in solitudine latitantem repetit inuidia Hieronymum, quomodo ubiq; Senecet placitum veritati consentaneum, quo testatus est: Inuidiam effugies, si te non inges- D seris oculis: si bona tua non iactaueris: ilici- ueris in sinu gaudere Decipi quidem in hoc praestantissimum virum, ipsi rerum euentus manifesto declarant. Enimuero iustus Abel qui nullos habuit, quibus innotesceret,vel placeret inuidiς perfidiam vitare non potuir. Aberrare profecto eos toto coelo liquet. qui absq: hominum coniunctionibus contrahi non posse opinantur inuidiam, cum ea non humanas tantum necessitudines, sed Dei quoq: amicitiam insectetur. Fugit Iacob fratris Esau detestabilem inuidiam Min finitimis oris apud Laban fraudem passus de mercede, occultam iterum fugam capere compellitur. Consimiabbus omnino, paribusq; Inuidiae ictibus iugitet
diuexatus Hieronymus vix aliquando secura Gtranquillitate potitus est. Nunquam illi ea ipla pepercit i illum a tergo, illum ad latera aggressa est. Non mirum inquit ipse Si contra me paruum homunculum immundi lues grunniant, dc pedibus margaritas conculcent ι cuaduersus doctissimos viros, dc qui gloria inuis
diam superare debuerant, livor exarserit. verum hoc de illis merito accidit, quorum in theatris, curia, concione, pro rostris eloquentia pertonabat, semper enim in propatulo fortitudo aemulos habet, seriunt summos fulmina montos. Me vero procul ab Urbibus, sero, litibus, turbis remotum, sic quoq; latitantem reperit inuidia. J Caeterum ex omnibus aerum Hnis, quibus grauiter assidue i, aggitatus est, hae Omnium sibi maximae visae lunt,quae praesenti capite describuntur. Quod nimirum Occia dentalis ipse homo,sub incolatus sui in eremo exordio, circumanctibus Monachis incognitus, suspectae non tantum ab illis fidei, sed a Schismaticis quoqι Antiochenae Ecclesiς, t taq; simul Prouincia haberetur. Quin, dc eo persecutionis acerbitas 1;mulq; pervicacia in eum efferbuit, ut a quibusdam etiam sub Catholicorum nomine, cum tamen lucretici essent,tanquam haereticus vulgaretur. Vnde Mad V irgines Hermonenses, quae ab eo propterea abhorrete iam coeperant, super his Epist tam quaerimonios plenam scribens: Obtrect toribus
126쪽
A totissim non esse Gedendum, qui contra se
adlatrabant, ostendit: Cum dc ante tempus de homine iudicium serendum non sit: dc coim tingere possit, ut vir malus ad meliora conuersus sit. 3 Dequibin Beato Danisse scribens ira con- ριuritur. Habetur Epistola Tomo secundo, in ordine quinquagesima octaua, quae de lotyta sub initium incolatus Hieronymi in eremo facile dignoscitur, dum se Summo Pontifici ad huc ilicognitum idem manifestat.
. Ego Christi vestem in Romana Vrbe sems piens. Christi vestis multiplex est, diuersaq;
in laetis lirieris usurpatur intelligentia. Pe B cata vestimeta sunt,de quibus Psalmista dicit. rui. ios. Has ei sit ut vestimentum, quo operitur; quibus quoniam Christus per humanae carnis assumptionem se aecinxit se visus, sicut loquitur Apostolus, dum in similitudinem carnis peccati Opparuit: hinc est quod dem Zaestarias vatiaci natus sit. Et Iesus erat induta vesti unius didis,Dixit angelm ad eos, qui dam coram ste. dicens: Ouferte vestimenta soraeda ab es: dixit ad eum Ecce absuli iniquitatem tuam. Gloria quoq; vestis eius dicitur, de qua in Isaia: Iste formosus instola sagradiens in muti di fomlitudinis sua. Et in Evangelio. Eleeceis, menta eiusfactasunt alba sicut nix. de qu bus item Psalmista. Confisonem decore indusi,
amictus luminesicut vestimento. Caro ite mortalitatis ab eo assumpta, vellis a sublimioribus Potestatibus dicta fuit, ubi obstupescentes di- s. 3 xerunt. missi se, quivenis de Edom tinctuis das de Bosrae Deniq; quamuis multas alias Christin habeat vestes, Baptismi tame S eramentum potissima inter caeteras est, Ne de hac loquitur nunc Hieronymus ex Apostoli sententia dicentis: Micunq; in Christo ba Lxati estis, Chrsum indui .s nunc Ra aro Dria limite teneor. Syria
Asiae regio temperata,quod nec frigore nimio igeat, nec calore torreatur , cum in medio
Orbis constituta sit,ab oriento fiuato Eustate, D 'ab Occidente nostro mari.& Aegypto concluditur, a Septentrione respicit Ciliciam, S: partem Cappadociae,a Meridie Arabia. Huius insigniores Ciuitates a Ptolemaeo libro quinto resetuntur, Laodicea, H:erapolis, Antiochia, Apamaea, Palmita, Heliopolis, Ptolemaida , Sydon, tus, Betitus, Botris, Tripolis,Seleu. eia, Caesarea, b Damascus: Montes clari,Ca metus, Casius, Libanus. Fluvij, Eustates, Criseras, Sirigas. Regiones, Phoenicia, Palesti na, Iudaea, Idumaea, Comagma, Samaria, de
Syria Coele . Non desunt, qui quadripartita faciant diuisioniuin Syrios, Assirios, Musios,
& Coelestios. Plinius trocu Mesopotamiam
&Babyloniam Syriae attribuit, totiusq; Syriae partem facit Assyriam . Solitudinis huius itaq; situm Hieronymus describens, in extremis iis
regionis Palestinae finibus suille, qui Arabiae copulantur, quam de Saraceni incolunt sestenim eiulmodi regio media inter Pales linam, de Aegyptum testatur dicens Nunc Barbaro Syriae limite teneor: J quod vero per Barbaros Saracenos intelligat, palsim ex eiusdem test, moniis, quibus hanc ipsam solitudinem scriptis prosequitur,constat, idq; ex Epistola sexta, in qua scribit: In ea parte eremi commoranti,qui; iuxta Syriam Saracenis iungitur. JItem ex Epistola quadragesimatertia ibi: Nam postquaSancto Evagrio transmittente in ea ad me et mi parte, delatae sunt, quae inter Syros, ac Saracenos vastum limitem ducit. J Item ex Epio tota quino uagesimaseptima ad Damasu, quia pro meis facinoribus ad eam solitudinem commigraui, quae Syriam iuncto Barbariae fine disiter minae.J Barbarorum vero nomine Saracenos si ieriinymus intelligit, propter illis ingenitam immanitatem. vagi enim sunt, inceristas habet sedes, incursationibus vacant, Luciferi cultui, seu Veneris dediti, de Camelorum lacte, Se carnibus vivunt. Falso a Sara sibi nomen imposuerunt, quod scilicet de libera via derentur generati: sed reuera ab Agar, M ID maele exotti sunt . Appellantur alio nomine Agareni. Z Ismaelitae. ias Et ne putes Ererim hanc de mesip semtentiam. Damasci Pontifici cum praesentem Hieronymus scripsit Epistolam, se adhuesuis incognitum hin: loco declarat. Enimum nonal orum sententia, hoc est, propter scelira aliquod admissium, sed ex propria animLumluntate ad anteactae vitae peccata deflenda se ean lem delegisse solitudinem testatur. Quod etiam supeliori Epistola adeundem alijspinsignauerat verbis, videlicet. Quia pro meis facinoribus ad eam solituduae commigraui. Ita ovibus facili coniectura assequimur. eno mitet olim delinquentes a iudicibus Ecclesiasticis pro digna satisfactione ad sesitudineser mosi aliquando relegatos, e quorum numerone praefatus Pontilex Hierommum suspicat tur, ab eodem haec addita sunt. Tuid mererer, secox ui. Et iudex ubdelicet, oc reus. I.Verum ut ais Gentilis Poeta e Caelum
non animum mutat , quι trans mare curris i
Horati carmen in illi os relat si,quidum adfelicitatem longinqua regionum aut maris nauigatione vel commigratione contendunt, non inuentuti quod eunde, quo semper cruciantur Z animum
127쪽
' . Commentariorum D. τηλ animum sustineant . Aptat autem illud sibi
Hieronymus ; non quod in remotissimarum aeonsortio hominum regionum peregrinatione' animum proprium, aut non potuerit, aut n
Iuerit immutare: Sed quia humani generis hostis,qui ea a tergo secutus est, idem semper sit,
nec unquam mutetur, vivere illum non sinus
Iuses,υt maiora insolitudinetiga nunc patiar. Eth. ν. Et linici quoq; solitudinis dissicultates optime perspectas Labuere. unde Peripateti tum
princeps: Solitaria linquit dissicilis est vita.
Et Seneea. Omnia nobis mala solitudine per-II suadere testatur. Hi ne Antonium Hilari nem, quam pluresq; sanctissimos alios Patres, , &ante eos omnes,Christum in deserto urgentissimis Satanas adorsus est congressibus. No merito itaq; propria doctus expetientis Hieronymus, ut lub maioribus periculis atq; comgressibus, feliciora quoq; Monachis suis praelia-Spist. . tibus insolitudine tropsiga contingerente Deludo linquit monasteriorum huiuscemodi
volumus egredi milites, quos cremi dura rudimenta non terreant, qui spem suae conuersationis multo tempore dederint i qui omnisi fuerint minimi, ut primi omnium fierent:
quos nec esuries aliquando, nee saturitas su-erauit . qui paupertate ictentur: quorum ha-itus, sermo, vultus, incessus, doctrina virtutum est.
na rabiesfremit. Inter saetera, quae multissibilans rapitibus Arriana haeresis venena dimidit, Filium in Trinitate, non consubstantialem, sed similem esse Patri ausa est contendere. Creaturam consequenter dixit, Deuq; omnino negauit. Cςpithaee ab Arrio Episcopo,Hieronymi aetate in Alexandrina Vrbe,
parua quidem a principio scintilla, sed mox
intantum aucta, ut totum Orbem incenderet.
Damnata protinus haec in Concilio Nicaeno fuit, quo tempore, tum Alexandrina quae ta- P te monstrum genuerat tum uniuersalis Christi Melesia tenacius Catholicam fidem amplexata est: unde deinceps pax, & tranquilli, tas in toto orbe consecuta. Hieronymi veto aetate ideo, fremuisse Anti hiae scribitur,. quia quo in oecidente ultra mutire non aud bat, eo acriori impetu in Oriente, Antiochiaeqiptaesertim ad extremam cunctorum ibi fideliuperniciem incumbebat.
Ir Hinc intrespartes sicissa Eretim. Idem superiori Epistola: Quoniam vetusto otiens inter se populorum furore milisus, indiscissa
Domini tunicam , ω desuper contextam,
nutatim per frusta discerpit. J Scindit ut E clesia quando, et selsis dogmatibus ab mani. Emi Sc mutuo cosensu oedentes distrahuntur. Vel, ut idem Hieronymus scribit, cum ab hae- Elae. reticis unum, Ac alterum testimonium script
rarum, lepropriis carpitur locis,hisq; , quibus aptati nequit adiungitur. Ad hosce de supra dictum est: Vae his, qui consuuntceruicam pus omni cultu manus, ct faciunt operamenta severcaput uniuersoratu, quod Dominus fieri prohibens loquitur in Evangelio. Nemo eo ait Matticommissaram panni rudis in veteri vesimenio.
alioquin tosi ι de plenitudine eius, se peior fissur et . Tales fiunt, omnes haeretici, qui testimonium in suo loco alteri sensui congruens, alteri nituntur assuere, eum Dominica tunica
desuper texta per totum seindi omnino non possit. sed texta Spiritu sancto nullam reeipiae scissionem. vel tertio scinditur Ecclesia propter schismata. Inter haeresim vero. &schis ma hoc esse discrimen arbitramur: quod haer sis peruersum dogma habeat: sellisma verδ, tametsi nullam tibi confringat haeresim, ut recte ab Ecclesia propter illud rescissus qui Dpiam credatur, propter Episcopalem tamendissensionem illud pariter ab Ecclesia credentes separat. Et de his scissuris Apostolus ad
Corinthios scribens . Primum quide inquit, i. r. ii
couenietibus vobis in unum audio scissuras esse inter vos, Ac ex parte Credo : nam oportet,&haereses este. JOmnibus igitur hisce modis GAntiochena, tum propter Arrianam haeresim, tum propter schismata dilacerata, in tres pamtes abrupta erat Ecclesia. Tres vero partes sigillatim asseruntur, propter utiq; tres simul Episcopos eodem ibi tempore consedentes . Paulinum nimitum, vitalem,atq; Melctium; quorum uterq: propria factione sui scribit crates) gloriabatur. Protractum autem schi ma liniusmodi, non inter cos tantum, sed su eessores quoq; , nimirum Euagrium, Flauianum&alios ad octogmta quinq; annos ad Alexandrum videlisit Episcopum ὶ tradit
ιa Adserapere me festinat. Paulatim eriDditionis Hieronymi, ac sanctitatis fama e latebris illis vulgari iam eo eperat, Sc ideo una- qum, illarum iactionum, ut in propriam, si,ue schisin iis, siue manae perfidiae illum traheret,neruos adhibebat. De hoc fusius patio insta. Is Monachorum circa manentium ansiqua
in me sergit authoritas. Non illorum utiq; Monachorum existimes,de quibus supra rei tum est, sed diuersorsi omnino. Hypoerit rum nimirum quorundam Monasticae vitae normam simulantium a qui eum in Hieron mum oculos omnium eonverti cernerent, ipsumqὲ
128쪽
sunni piae Eriis ab aquaq; dictarum par- resedrinu. Tria haec, illorum nomina, qu tium, non tam minis terreri, quam blanditijseciam interdum allici obseruarent,insenso animo id ferentes ipsum earpere, & in illum e lumnias struere, quibus e solitudine extum
Tent, coeperunt. Monachorum autem antiquam auctoritatem illam esse arbitror, de qua idem Hieronymus ad Eustochium. Prima apud eos consideratio est obedire maioribus, de quidquid iusserint sacere. Pseudo Monachi ergo isti auctoritatem illam, quae in
veros Monacho,sSanctissimosq; Patres ex ameiqua institutione deuenit, sibi insolenter are gantes, indiscretissimis iussionibus, atq; pra B ceptis in Hieronymum, uti nouellum adhuc eremi cultorem adhibuisse, par est credere. Be hae nunc eundem Conqueri, ego arbitror Vel dicatur ideo eorundem in Hieronymum insurrexisse auctoritatem, quod trium hypostaseon consessioni una cum ipsis non subscriberet, quemadmodum, de paulo post su
i4 Ego interim e ito. Docet exemplo suo Hieronymus quomodo in Ecclesiae atq; si- dei praessuris agere nos debeamus: ne videlicet in angulis tunc de fide mussitemus, sed c
ram omnibus clara voce clamemus. Sic, de
Sapientia in plateis elamitat. Et Christus in angelio praecipit. α curi, is tenuru Natti ita distis, praedicare seper recta.
rs Si quis cathedra Petri Uitur memes . Vides quomodo in Ecclesia Dei unica tantu cathedra sit,a qua certa fides, vera lapictia, o ni'; veritas promanat,dc super quam spiritus sanctus, qui mentiri non potest,omne doceat Veritatem. Qui ergo huic non iungitur extra Ecclesiam est: consequenter nec fidem habet, nec veritatem intelligit i nec Deo placere, aut salutem consequi valet. Magistra omnium Gdelium haec est, qua errare nullatenm potest, cum fundamentum habeat Christum, doctorem Spiritum sanctam. Tantam omnium ha-P bet sapientiam, ut illius iudicio cuncta subij-ciantur: Cumq; omnis homo mendax si ipsa sola in terris stat,quae falli, aut fallere nequit .
Illius insuper decreta, & sententiae quibus ab omnibus irrestagabiliter praestatur assensus
perpetuae in coelo etiam firmitatis robur obtinent . Den': eiusdem facta, vel consuetudines Sanctarum instar auctoritatu habent stri in turarum. Huic ergo tam sublimi, tamq; em nenti cathedrς, cuius fastigium in coelos usqicleuatur,addictus Hieronymus, ab ea sola mdem, de veritatem edoceri vult: Suosq; eos tantummodo vocat, qui se pariter illi fatem
- Metit . Visalu,atq; Pa semibar simul eodemqi tempore Antiochenae sibi E clesiae praesulatum vindicarunt. De eisdem Epistola superiori: Non noui vitalem: Mese. tium respuo: Paulinum ignoto.)Quod autem Meletium reijciat, maiori eum infamia laborasse datur intelligi. At quoniam de tribus istis non satis scriptores , victorius i: praesertim qui Paulinum impollutae fidei virum in Vita Hieronymi existimat, mox in Scholijs Arri,
num assirmat inter se conueniunt, paucula pro loci huius explanatione nunc placet adis
Meletius igitur primum ab Acatianis, dc FEudoxianis, Arrianorum deleterrimis a sebase te Armeniae, quod illis connivisset teste in s.41 b, crate in sedem Bemensem, inde Christi am op.
no trecentesimo sexagesimo in Antiochenam translatus, cum ex hac posteriore assiduis p
puli dissensionibus fuisset eiectus,ab Eustalsianis Euoetius Arrianus in eius locum subrogaturi Cumq; Ecclesiae eiusdem, pariter, de t tius Orientis res fluctuare coepissent, Athan
sius ti propterea Religionis atq; fidei zelo inflammatus Synodum Alexandriae Catholicis Coepiscopis indixisset, eo ipso tempore a Christo videlicet trecentesimo sexagesimo se- Ccundo Lucifer Caralitanus Episcopus Anti chiam profectus Catholicorum assensu, Pamlinum Vrbis eiusdem Episcopum delegit. Testatur hoe idem Rufinus dicens. Luci serautem cum exhortaretur ab Eusebio quia 'uterq: in partibus vicinis Aegypto suerat res gatus ut ad videndum Athanasium pessi
ret , Communiq; tractatu cum his, qui super-suerunt Sacerdotibus de statu Ecclesiet decernerent, praesentiam sui abnegans,legatum pro se diaconum suum mittit, atq; ipse Lucit et intento animo Antiochiam pergit tibiq: dissidentibus adhuc partibus, sed in unum tamen remeari posse sperantibus, si sibi talis Epist pus eligeretur, erga quem non una plebs, sed Vtraq; gauderet: praeproperus Catholita quiadem,&Sanctum virum, ac per omnia dignum
Sacerdotio Paulinum Episcopum collocauit ised in quem tamen acquies re plebs utraq; non posset. J Haec Rufinus. Igitur in Alexandrina Synodo Paulini eo tempore electio proinposita. de a sanctis illis Patribus approbata, confirmata ii fuit. Constat ex Synodali ad Antiochenos Epistola ibi: Omnes igitur qui nobiscum pacifice agere volunt, inprimis autem illos, qui in veteris Ecclesiae communione fuerunt, deinde qui ab Arrianis redierunt, aulicite ad vos, eosq; ut patres assumite,& Vt m
129쪽
A pistri, tutores accipite, coaptantes vos interim mus Helim, Visan, arginia min. Mele' Edilecto nostro Paulino, acerus sociis: nihilq;
amplius ab illis exigatis, quam, Ut ex crentur Arrianorum haeresim . verum cum
haec ipsa Synodus a Romano quoq; Pontifice comprobata paulὁ poli esset, in eaq; decretu Concili: N caeni. Delapsis ad Ecclesiam reuertentibus, recipiendrs in usdem honorum atq; dignitatum grad bus,quibus antea condec rati suissent,instaurationem accepisset, Mel lius,&ipse tunc omnem Amanam impietatem detestat', Antiochiam reuertitur: ubi pro fide Catholica egregijs testimoniis exhibitis, a multis uti verus legitimus ii Episeopus re-B ceptus est, contraq; Paulinum in suburbiis.
Synaxim agere consueuit. Schismate illo pendente, quamquam Meletius vir omnino C tholicus multis innotesceret, multas deinceps calamitates atq; exilia pro fidei defensi ne sustinuerit i Ecclesia tamen Romana et ii dem electionem ratam nequaquam habuit, quia re vera ab exordio irrita prorsus fuit, tanquam nimirum ab Arrianis promanata, 1 in Arrianam personam pronuntiata. Nee d
cretum Delapsis recipiendis, ad Episcopalem illi cathedram obtinendam,vel recuperandam sust agari aliquando potuit, qui eiusdem n quaquam legitimus consessor adsuit. Additur:
C in Concilio ipso Nicaeno hoc ipsum suisse manifestius explicatum: dum in lapsis praesertim
Episcopis tune decretum eiusmodi vim habere sancitum est, quotiescunq: eorundem sedes alijs Catholicis uitis non fuissent delegatae. Haec omnia Baronius Tomo quarto Annalius ub Christi anno trecentesimo sexagesimo secundo, Liberi j undecimo longiori narratione prosequitur. Anno sequenti,Christi videlicet
trecentesimo sexagesimo tertio, dum in eodeSchismate Catholici adii e persisterent, Vit sh, i b c Apollinaristis haereticis electibcontigit. Quis vero, qualis ii vitalis hic esset. accipe ex SOZomeno: Erat inquit hie Pres-n byter Antiochenus Nicetnae fidei assertor, αp pugnator sub Meletio constitutus: Virs ne, si quis alius ob piam vivendi rationem, &mores spectatos perillustris: studio etiam ct gaeos profuit singulari, ac propicrca a populo
summa veneratione dignatus,qui ob indignationem quandam aduersus Flauiamim com- praesbyterum, quod se contemptui haberi vi-rpiph.hi deret, adhaesit Apollinarii. Adde, & Epiphanium, cuius verba sunt. Inter quos vitalis
Episcopus fati s hune enim Apollinaristae Antiochiae sibi.delegerant in Episcopum pientissimus olim vir, vitae statu, oc conuersatione.
Satis igitur ex praedictis constat, qui nam tres hi si crini,de quibus nune loquit ut Hieronytium Sancti Patres, Ioannes Chrysostomus in oratione habita in eius die natali: Sanctus B situs ad Terentium: S. Gregorius Nazianz nus, de alis summis laudibux extulerunt. ΑGraecis inter Sanctos habetur,&a Latinis cius memoria quotannis ex Martyrologio Romano recolitur. Paulinum in Episcopali munerea Damaso qum: suisse firmatum habetur ex prcallegata Basilii Epistola ad Terentium, Eundemq: nunquam, vel tenui pollutae fidei suspicione laborassi , quin potius magna laude
inter tot tantaq; illorum temporum discrimiana fidei puritate custodisse atq; propugnasse
testatur Baronius ex Hieronymo loco supra Fcitato. Arrianorum deniq; dc Eunomianorutempore, Athanasium,& Paulinum tantum in Oriente mansisse Catholicos idem Hieronymus Epistola sexagesima prima scribit.
Haee de Schismate. I Possem credere, si hoc is vireret. inia haud fieri poterat, unius ciusdemq; Vrbis, tres una, eodemq; tempore Episcopos legitimos esse pastores monstrum enim omnino haberetur, tria uni inesse capita corpori
eredi consequenter non poterat, eos omnes
Romano smul Pontifici communicare. Et quidem si eorum unus id tantum affirmasset, utiq; illi praestari assensus potuisset: Caeterum Gin absutilissimo Petri cathedrς una omnes ium dios, refugit ab animo. Vel aicamus, ad pra dictoru Schismaticorum fidem squod textui magis conuenire videtur hoc nunc loco Hi ronymum alludere. Quandoquidem vitalem Apollinaris hcreti adhaesisse, iam supra relatum est: Haeresis vero Apollinaris capite quarto aeque explicata est. Meleti; fides a multis lia
tenus ob necelsitudinem, quam cum Arrianis antea habuerat, suspecta erat, cum praesertim de reconciliatione cum Romana Ecclesia habita, necdum omnibus satis constaret. Paulinus deniq; quamuis ab omnibus Catholicus,& impollutus haberetur, quia tamen a vitali Sabellianae haeresis macula respersus ubiq; te ratum indicabatur squod& alijs Sanctissimis,& Orthodoxis Patribus accidit in coram Athanasio,&ipse propriam agere causam, seq; v gare, uti scribit Ephiphanius, compulsus luit. Igitur cum in contrarijs fidei dogmatibus eos omnes cum Ecclesia Romana sentire haud fieri posset, merito subiungitur. nes. Hoc ideo vetum. quoniam, siue de sint Lmate, siue de fidei communion sue de utroq; agatur cum schismata nulla recipiat Ecclesia
perspicuum est, aut unum tantum e pluribus
Epitapis, id unum tantum dogma in LucrGtate
130쪽
In et iram S. Himvmi sap. VII.
A sitate opinantium Ecclesia recepiste aut nititu. 1st Idcirco obtemr Beatitudinem tuam per Crucem Dymmi, Merito in eiusmodi rerum asperitatibus, angustijsq; .temporuni Citristi Crux proditur, quia cercus de hostibus triu-phus, insigneq; tropheum est. lignia preterea, quod in amaritudinis aquis proiectum, dul- - ces illico eas reddit. Caetcru in cultu crucis, quam pius fuerit Hieronymus,Florum exemplaria, capite decimonono,q nuper edidim' satis probare possunt. andem ad omne actu, Contraq; omnes Satanae congressus adhibuit, protulit, inuocauit. Et quonia super hoc praeclarissimum ab eo patratum facinus alius r E serendi locus non dabitur, nunc breuiter illud exponam ex quo, cui etiam ad eiusdem ima sine pingi ut plurimum in frusta comminutu simulachru soleat, ratio perspecta habebitur. Litteris mandatum est,eundem sanctissimum virum, cum totus interdum in sacrorum veneratione locoru,in eius': potissim v. qui Caluariae mons dicitur, in quo dc Saluator pro salute mundi cruci assigi voluit, Aret, vidissetq: ibi a Gentibus id Crucis memoriam abolenda id Ii simulachrum errectum, tanto mox aelo arsita, quod in illud protinus inuectus fuerit, idipsum praecipitauerit, pariterq; contriuerit. De hac ipsa historia apud Cornelium Schult in μ gium, in praecedentibus ad Hieronymianam
Cosessionem testimonium eiusmodi habetur. Quantopere idolatria execratus fuerit B. Hi Tonymus, non modo Commentaria in Prophetas, qui in idola inuehuntur acerrime , sed αhistoria eius, ac publica pictura clarissime demonstrat. Csim enim loco Crucis statuam quandam Gentilem eoli vidisset, accensus singulari Dei zelo eam deiecit, ac mutilauit. V de hi extant versus ron, sacrum bre offers corriti Hieren e cordis, Cumi bra sacrilegran comminuu 'tuam rPropterea Domino placet utra victima, lyra Virginis innus sit tua a cruce.
ao D mihi litteris tuis, apud quem in Dria debeam communicare Ignifices. No in errore aliquando labamur, ad eam in ambiguis fide monemur Cathedram accedere, a qua omniuquςstionu oracula pendenti Nee enim schismaticoru quep a prius agnoscit Hieronymus,qua a Romano Ponti sice, cui c5municare debeat edocetur. Eide verὁ Pontifice quavis litteraeno extet respodisse,illud aperte declarat,quod postea Paulini communione de stultus sit.& ad Presbyterium se ab eo promoueri eonsenserit. Accedit de Basilij ad praefatum Terentium tectimonium, nimirum: Super istam autem sima iterum appraehendit nos auditus, quod de se tres, qui cti Paulino constituti uini coli inim Etur aliqua Rectitudini tuae de ea, quae nobii si est una ticne. Nos autem dico partis hominis Dei Melet ij Episcopi. Quos audio dc litteras has scilicet ad Hieronymu de quib'sermo est
nunc Occidentales alium circumferre, praecipientes eos alium habere Episcopum Anti clienae Ecclesiae, reiocientes admirabilem Episcopum vete Dei Ecclesiae Meletitim. Jar Debs rata persecutioni Marco Pred
iero Celedensi in qua da Epistolasse prosequitur.
Prelbytero Chalcidusi,ut sabet vetus excplar, non Celedensi legendum est: degebat enim irse Marcus in Syriae solitudine Chalcidense,eu sequentes illi Aieronymus exposuit quaerimo- Fnias. EpitlOlavcro leptuagesima septima in ordine Tomo secundo habetiat. a a Versu cogor elamare vulgato. Ex vi glio Aeneidos primo carmina accepta: Ad lescens quippe diuinis antequa caederetur ve betibus illius studio, ac caeterorum Gentiliuiuilia quam par erat oblectatum ex ipsus scriptis passim constat. Scripsit vero hanc ipsam Epistola, sub incolatus sui in eremo exordio, q io itidem tempore binas i a superius citatas Dama Pontifici dedit Epistolas s7. de Non ab re autem, vel a proposito tatulum soclaeo deflectit quandoquidem tanta venustate sibi carmina ista commodauit, ut ea ad vitae G suae miserrimum statum diligetissimὰ explicadii coposuisse magis, qua usurpasse videatur. as ciuod genus hM hominum' Ad Arri na haeresi pollutos, hominum omnium genusteterrimum alludit. a maeue hunc tam barbara morem. Ceriate haec Syriae solitudo ut dictum est Syros a
Barbaris disterminabat, δί tamen eum nihil prorsus smile ab eisdem Barbatis Hieronymo obtigiiset, iure optimo omni inhumanitatis genere Arrianos, Barbaros ipsos superasse dicendum est.
as Permittit parria ' hostilio prohibemur arenae. Et quis Syriae solitudines vastissimas usuillis, nihilq: in illis praeter arenas, de serpemtium copiam viguisse ignorati Monachorum veto numinosissimi has ideo greges impleu
rant, ut ab omni humanae conuersationis m limine securiores forent.
aσ Beneunt, primat vetant eo lare u ra. De concitatis in cundem certaminibus omnibus, atq; positis insidijs. ut a solitudine expellerent, sigillatim inferius. a diua idcirco de Gearaiti poetasu simin. Proh nos miseros, cu ad Gentiliu exempla,c5- tumeliae nobis loco relicta non resci piscimus: Sic de Christus Scribarum, Pharifieorumq; imcredulitate coerces,dixit Regina Austri exu