장음표시 사용
91쪽
λι Commentariorum D. Tymeda ijs no fuisset c5ulctus aliqua fides habe- puncta plena sunt sensibus. Deniqi ad Didy
Pι, at quoniam in Sanctum virum innumera
alia estinxisse, congessisseq; commenta, quultibus libris idem rerillic Omnia, depraehensus est,istud ςque in eorum congeriem meritoreijcitur. Cetterum respondeat Rufinus nuc. quid magnum suisset Hloronymo Didymum tibi assumpsisse Doctorem, si id omnino a veritate abesset. Certe non praestantillimos vi, ros in litterarum studiis habuisse praeceptores,
sed illis accommodatum habuisse ingenium discipulis gloriae est ι Quot enim discipulos
Parmenidem audiuisse credimus Et tamen ex illis unicus tantum Plato diuini nomen B accepit. Quot Platonem & tamen Peripateticorum solus princeps Aristoteles etiast. Non recedamus a Sactis litteris. Quid gloriae illis fuit, qui cterni Patris sapientiam in- hoc mundo audire meruerunt, si ad coelestium postmodu reuelatione mysterioru retro eosdEabijsse, incra scriptura commemorati inagloriam Nicolaus ex Apostolica discini na, ac ad septenarii Diaconorum numeri asrumpti nem consecutus est, si paulo post non tantum in haeresim prolapsus,sed impiae haeresis nouus factus assertor eli Praeterea Alexandriam Hieronymus se ob hanc vel maxime causam ut Didymum audiret in prooemio in Epistolae ad Gaiatas perrexisse testatus est. At qui fieri unquam potest, ut eam longa peregri
nationis itinera, non integram triginta di
tum disciplinam is aliquando vir factus percutierit 3 Postremo si Didymo Hieronymus
nuquam vaeavit, ciu alibi illum, Se Rupnus
ipse, de eius factiosi Didymi dicipulum caluntati sunt, Et ad calumniae testimonium ipsius Hieronymi litteras protulerunti Audet si 3p. quit, Hieronymusὶ quadam proferre litteras meas ad Didymum, quasi ad magistrum.Gt de crimen discipuli. si hominem eruditum, de senem magistrum dixit. Et volo tamen inspicere ipsam Epistolam,quae tanto tempore in calumniam reseruata est. Nihil pretet honorem, de salutationem continet. Inepta sunt haec, de stiuola: arguite potius ubi haeresin laudauerim. vides ergo ex his tui psele tor, quomodo mendacia sibi non constent. Porto quanto tempore Didymu Alexandriae Hieronymus audierit,ipse suis non prodit tractatibus. Ex eo tamen illud certi desumitur, quod ad Domnionem scribens se Gregorium asserit NaZianzenum, dc Didymum in scripturis sanctis catechistas habuisse. quod alibi
etiam frequentet repetit. Compertissimum autem tam breui . triginta nimirum dierum
spacio non posse quempiam diuinis scripturis
instrui. in quibus & syllabae, de apices, Mini verborum attentionem, scripturae dictum in Hieronymo impletum aduerte : Audrcns
sapiens sapientior erit, dc intelligens gubem cula possidebit. Nunc de Didymo, tum ad loci huius . tum ad aliorum in hoc ipso op
te asserendorum explicationcm paucula per
Hla igitur Didymus is est, qui ab infantia
oculorum lumine destitutus a Deo perspicacem intellectus visionem obtinuiti v
de & Uidens stequenter a Sanctis Patribus
celebratus est. verum in Origenis aliqua do doctrina coecutiens eandem quoq; miserabiliter amisit, sicq; quanto antea illorum Ia dibus exornatus, tanto postea eorunde cx crationibus suboscuratus est. Mersus in otia genis erroribus, de amaro gurgite innumeris
aliis propinauit, insigniorumq; nomina quos perdidit, Ioannes Hierosolymitanus Episcin pus, Rufinus, Aquileiensis, Euagirus Ponticus. Palladius Galata Melania senior, Isidorus A bas de Pelagius Brito fuere. Laudauit quidem clandem primum Hieronymus Epistola sexta: in prooemio Osec: In prooemio libri quarti super Epistolam ad Ephesios: In prooemio si per Epistolam ad Galatas, de in praetatione IN bri eiusdem Didymi de Spiritusancto dicense Didymus vero meus oculum habens sponsae de Cantico Canticorum, & illa lumina,quae in candentes segetes sublimari Iesus prata epit
procul altius intuetur, Ic antiquum nobis morem reddidit, ut Videns vocetur Propheta. JHaec Hieronymus qui illud coluit, quod nec eius nosset confota venena, At ubi illum Ot genistam agnouit, in multis etiam exprofessidainnauit. Unde de aduersus Rufinum t Ia Didymo inquit in de memoriam praedicamus, de sui et Trinitate fidei puritatem e sed in caeteris, quae Origeni male credidit.nos ab eo retrahimus . Quod vero non sicut Rufinum, ita, dc Hierenymum ijsdem haetesibus
idem ipse imbuerit, inde contigisse arbitratur Batonius, vel quod sentiens ingenium hominis ab eis procul abharrentem non ausus fuerit vito adeo perspicaci propinare venenum: vel
si tentauit expertus eum renitentem. mox abs tinuerit, ne apud magni nominis virum comccepta semel opinione caderet. Hic perperam in Sanctorum Citalogo ponitur ab Equilino, libro undecimo, Capite vigesimo septimo. as In mam ei gratiis ago: Nulla pros cto in ipso Hieronymo temporis longinquitas beneficii accepti deleuit unquam memoriam. Et
92쪽
Iu raram S. Hieronymi IIII. syA Et licet in proprios beneficos grati animi signi
ficationem indieasse illi cum multis aliis com mune fuerit,mun fi millimus tamen prae cae. tetis, & singularis in praeceptores suos perpetuo suit. Enimueris, Quandone admirabilem virum Gregorium Naraanzenum venerari destitit Ubinam eundem laudibus non cumulauit Quoties Apollinario Laodiceno, ac Didymo Alexandrino gratias egit Nun Barhaninae, ac Lyddci Hebretorum interdum oblitus est Victorinum Rhetorem , Sc Donatum
Grammaticum non ne saepius commendauit
Qqid plura si Olbiiij etiam infantiae pedagogi meminit Equidem , quis corum η ampliora plus acceperit, aut quis eorum reddiderit non satis video. Docuerunt illi litateras discipulam, &cum eo complures alios rverum est. At ipsi ex Hieronymo prae caeteris omnibus singularitatis apud posteros perenne decus consecuti sunt. Et certe Hieronymi calamus illorum memoriam petennius, indelabialiusq; membranis,quocunq: celte,vel stylo se reo aeneis tabulis infixit: Nec tubarum clangore eorum aliquando ita in orbe celebrari nomina potuisse arbitror. ut Hieron mi ferrea voce, perpetuis ii scriptis. a. senesimi duisi i Iustum quippe
erat, ut Ecclesiae doctot suturus prius disceret, C quod doceret, ne temere aliquando docuissee, quod nescisset, vel ea docuisset, quae antea non didicisset. De loquentibus naviqi ut idψsuper Michaeam scribit,ὶ dc pronunciantibus plenus est orbis: loquuntur, quae nesciunt: d cent quae non didicerunt: Magistri fiunt, cum discipuli ante non suetini. Detestabilis huiusce vitis Rullicum Monachum,suum admones: Non ad scribendum inquit cito prostias, nec leui ducaris insania multo tempore disce, quod doceas.
a s fisbam, in docente non perdissi.
In antiquis aliis codicibus haec additur dictios diuersum I ita ut lectio sit L Quod sciebam D illo diuersum docente non perdidi J quq utiq;
lectio mirum etiam in modum, paulo sup rius de 'dimo enarratis arridet. Enimuero, quamuis eruditissimum uirum, in his praese tim,quae ad sanctissimae Trinitatis mysterium spectant, audiret: non ideo tamen illi addictus
fuit, ut eum tanquam virtutum exemplar absolutissimum sibi usquequaqi imitandum proponeret , uti de Alexandro potentissimo olim Rege squi Leonidis pedagogi sui in morinus etiam, es in incessu vitus non caruit ὶ accidisse Graeea narrat historia: Non sic inquam Hieronymus i sed quod ab incunabulis verum, derectum cognouit, imo Apostolicae fidei comsentaneum credidit,non aliquando ip' Didymo diuersum docente perdidit sed tenacius Ememoriae elauo Commendauit. Se inuicem virtutes ita sequutitur, ac mutuis mbi haerenti ut is omnino in errorem labatur,qui
se ad illatum fastigium peruenirc posse praesi mit. Quandoquidem in Psalmo dicitur: lbutde virtute in virtutem. Et alibi. Cum comsumauerit homo, tunc incipiet. Quod sanὰ verissimum 1 cum una acquisita, alia semper sup sit acquirenda. Et quo quis in hoc mundo sapientiores .eo magis in rctu cognitione
desudat quippe sapientiae pars potissima,iuxta Stoicorum dictum, Scio quod nescio sit scire, quod nesciat. Et revera qui vitam illam dili- Fgit, diesqi illos v idere inquirit de quibus Pr
pheta loquitur in Psalmo, tantum abest, ut a discendi itudio vacet, quod potius semper I gat, semper discat: Enimuero, ut corpus sine anima, sic nec anima sine disciplina vivere vllo modo potest, Salomone testante qui ait: Tene disciplinam, ne dimum eam: cu Dd, rnm, Prou. ipsa es vita a. Et alibi. Propter hoe im eaai, ct datis est mihi sensus, in me sam Spirium septem a. De qua item ipse Hieron imas: Quae enim potest esse vita sine icientia scripturarum, per quam etiam ipse Christus agnoscituri qui cibi t quae mella dulciora, qua Dei scire pru4entiam Ob hanc igitur inpri- Gmis causam se in discipulum rursus Didymo tradidisse H etonymus profitetur, cum illum homines in studiorum exitu fuisse cens
Intrasse iam grauissimo uigore, sub extremo videlicet anni Christi trecentesimi octii ageGsimi sexti supra cap. tertio no auimus: nuc ad fine ite anni sequentis, post luitiata Aegypti. auditumq: Diclymu iter u H erosolyma redditia δ' tibare, q- pretis. Hoc tame paulo infra: Memini me, inquit, intclligentiam huius voluminis Luddaeum quendam in princeptorem,qui apud lud n peritus habebatur, Hnon paruis redemisse nummis. Et alibi. N strum marsupium. Alexandrinae chartae cita Epist.6s.cuarunt. Cur veris Hebraicam linguam tanto labore, ac precio addidicerit, rationem ipsemet reddit: Initium inquiens oris, dc munis eloquii, de hoc omne quod loquimur Hebrςam esse Linguam, ea ii vetus testamem tum esse scriptum uniuersa antiquitas tradidit . Sed 5e plurimum linguae huius pi sidio
eum adiutum,cum in vertendis, tum in explicandis Sacris litteris,M Commentari j in Prinphetas demonstrant, de ipse stipet Epistolam ad Philemonem testatur scribens. Docti ab Hebraeis volumus quoq; eorum traditionem
93쪽
so Commentanorum D. Tij X sequi, de nostris, idest Christianis explanationem Historiae declarare. J Haebrat eam deniq; linguam sibi, adeoq; omnibus Theologis
non minus necessariam,quam Hilem essem
rito existimauit. Vt enim proprietate Grica Latinus sermo non explicat: sic neq; propri tatem Hebraicam, sermo Graecus satis exprimit. Itaq: quam nos Latini vim, imo pen riam, ac inopiam in Grqca Lingua patimur, eandem Graeci, vim sustinent in Hebria. Adde ex dictis superius, ideo Hebraeos praecept res, tum labore, tum pretio redemisse, ne ipsi videlicet de Scripturarum falsitate in Ecclesia vitta insultarent: Vt pro veritate, pro fide,
B pro Ecclesia ipsismet silentium imponeret: ' Vt ipsorum testimonio, d gladio cosmet petere ac iugularet,
ast Bambanam nocturna habuimretptore pNumeratur disciplinae huius ex commemora tis hactenus Christi annus trecentesimus in
gesimus octaus sub initio. Quod hune verbi , , iis tibi de synagoga Magistrum Hieronymus r
uecti demerit in Crimen ita vocavit Rii finus: Non
min . propter istos dicit Hieronymum intelligens quia nos ipsi docuimus: sed quia Barrabam eius de Synagoga Magistrum no suscipimus, di per Isagogen Porphiria ad Logicam non s mus introducti. Ignosce mihi Hieronymee videlicet per hoc quod malui ante immitus,&indoctus videri, quam Barrabae diuupulus
dici. Proposito enim Christo simul, ac Barr ha, ego quasi imperitus Christum elegi. Tu ut video cum illis clamas, qui d cunt. Non
Iob. ix. hunc, sed Barrabam. Quid te isti. in quibus tantum te iactas, unus ab idolis Det monum,decilius de Synagoga, ut dicis Sataliae Magistri, docuerunt boni u Haec Rufinus Libro Secudo Invectivarum in eundem. Caeterum hys meritae sub salsa religionis specie latitantes sta
des detegere, venenati': aduersus immacula. tum in Occulto cotortis iaculis occurrere h.aud
dissicile est. Iam satis super l, o Rufine Clir sti Ecclesiae de re iudicium, Anastasiis inprimis V Summi Pontificis ut Gelasij in Concilio Romano decretum Omittam sententia,qua tum in Occidente, tum in Oriente damnatus, atq; eiusdem Christi mystico corpore tanquam mortuum dissectus ramembrum,testantur,quasde vixeris, quo animo cum Catholicis consuetudinem aliquando habueris, quem deniq; ex duobus propositis,taaristo nimirum, de Barraba elegeris. Sed, & quod sibi Barrabanum Hieronymus pecunijs in praeceptorem redemerit,attes,industriae, studia pro absolutissima
toti Ecclesiet victoria comparanda, tunc temporis debita suerant: virtutum deinceps a
sumenta suturis Perpetuo setculis commendanda, non scandala. Et quis adeo mentemptus, Equi inuictissimi adolescentis Dauidis . qui Castissimae seminae Iudith pectoris inbur non miretur, non attollat Qui illorum constan iam, virtutem, industriam, quibus, & laetitiam. Mgloriam suis pepererunt aeternam non praediceti Et tamen tu solus, qui Hieronymum damnas, hos etiam tacite crimini dandos, Mianquam sacrilegos ab omnibus habendos astruis: quippe qui in hostium deiectione,pr
priamet aduersariorum arma arripuerint:quod
alter, Dauid nimirum gladio ab hostis latere, altera, Iudith videlicet a columna lectuli dormientis Holophernis pugione arrepto, uterq; inquam gloriosum opus absoluerit, inimicum Fdeiecerit, victoriam reportarit.
Sed Hi nymum ipsum iniustam sibi calumniam irrogatam strenue res lictem audiamus:
Ego inquit non illum snarrabam scilicet
Magistrum dixi, sed meum in Scripturas Salm uers Rus.ctas studium volui comprobare et ut ostende- c P. 9.rem me sic legisse Origenem, quomodo illum audieram. Neq; enim Hebraeas litteras a te discere debui. Ipse Origenes, & Clemens, Eusebius,atq; alij complures, quando de scripturis aliqua disputant, & volunt approbate, quod dicunt, sic solent scribere: Reserebat mihi Hebraeus: Et, Audiui ab Hebraeo: dc H abicorum ista sententia est. Certe ctiam Otia genes Patriareiten Huillum, qui temporibus eius fuit, nominat :&tricesimu in Tomum in
Isaiam, in cuius fine edisserit. Vae tibi uiatas Aries, quam expugnauit David J illius expositione concludit: vic im aliter prius sensisse se dicat, dictum ab illo, id quod est verius:
confitetur. Octogesimum, quoq; nonum
Psasmum,qui scribitur L Oresio homonis Dei J de reliquos undecim, qui non habent titulos . secundum Huilli expositionem elusidem Moysi putat: nec dedignatur Hebraeam talpturam interpretans, per singula loca,quid Hebretis videatur inserere. J Et paulo ad idem
Icribit. Quod Demosthenes in una littera i Ut exprimenda, ut a cane Rho disceret: tu in me criminaris,quarc homo ab homine Hebrς-as litteras didicerim Inde est, quod quida im Lib. a. erudite sapientes remanent, dum nolunt dis cere, quod ignorat. Et alibi. Nisi prolixum esset, S redoleret gloriolam, iam nunc tibi ostenderem, quid utilitatis habeat Magistrorulimina terere, de artem ab artificibus discere :Et videres quanta fit sylva apud He eos ambiguorum nominum, atq; verborum . Quae res diuersae interprctationi materiem praebuit, dum unusquisq; inter dubia, quod sibi conu mentius videtur, hoc transfert.J Deniq; cundem interrogans atq; convincens: Si crimini
94쪽
In vitam S. Hierorum Lap. IIII. ci
inquit dandum est, quam Graecam, Syria, ω Hebraeam, x Aegyptiaca linguam ex parte, & Latinam nouerimi Ergo α Apostolus, de Apostolici viri, qui linguis, loquebantur in crimine sunt J Haec ipse. Caeterum , quod
praefati praeceptoris nomen Barrabant appetilatione signatu errorem arbitroresse, cum no Barrabanum, sed Batthaninam legendum esse ex ipsemet Hieronymo libro primo aduersus Rufinum, capite tertio occurrat. Scribitueriamq; ibi. Audio praeterea te quaedam de Epistola mea Philosophied carpere ,&hominem rugosae notati adductiq; supercilii Plautino in me sale ludere, eo quod Birraba I daeum dixerim praeceptorem meu . Nec mirum, si pro Barrhanina, ubi est aliqua vocabulotu similitudo scripseris Batrabam: Cum
tantam habeas licentiam nominum immuta
dorum , ve de Eusebio Pamplillum, de haeretico martyrem seceris. Js o Timebra enim Iudaeos , o mihi alter exhibebat Nicodemum. Haec distieultatis oti-go, cur tantis nimirum labore ac pretio Ba thaninam nocturno vix tempore obtineret. Nicodemo autem de Euangelio comparatur,
eum non secus ac ille clandestine, furtiveq; ad Christu noctis tenebris atq: silentio se iste ad ipsum Hieronymum imbuendum eo ipso
tempore non sine timore contenderet.
t tiem ad Rusticum Monachum . Aliud additur testimonium, quo eiusdem studium in Hebraicis litteris comprobatur, illudqi ex Epistola quarta desumitur. si, Dum Gm iuuenu. Sed quid sibi vult, quod ubi Hieronymus pra fatum sibi praeceptorem deligit canis describitur, hic vero tuumnis asseritur Respondetur breuiter, modo dictis sequentia non esse contraria, cum Ba inanina in senectute, non ad ipsius Hebrai linguae rudimenta percipienda quae abinem. te olim aetate iam optime didicerat, de de quibus mune in sequentibus disserit) sed ad o scutiora tantu. de certa quaedam sacrae script rae mysteria intelligenda, assait. Quod inque ex eo conuincitur, quod multis ante Baris Tahaninae lectionem annis, Psalterium iuxta Septuaginta Interpretes versionem diuulgarum, ipse proprio labore diligentissime emendarac Damas i Pontifici obtulerat. Auditur , in ipsa quoqi iuuentute eode iubente P5 tifice uti ex Epistola centesma quadragesima. quarta habetur in Evangelis verba: Osanna filio David, dociissime, ommissis opinionum riuulis ex Hebraeo sonte pro disse. Vide item Epistolam centesimam quadragesima quinta. 33 E inradinumeriserta vinaret. Quoniam non una tantu se delegisse Hieronymus
solitudine stequenter suis aperit scripti pauid a
altius annorum eius aliquot nune curricula breui chronologia percurrenda,quo liccin textu allata solitudo explorata habeatur. Sacro a ILigiti u fonte ablutus Romae Hieronymus, b i ep. ε .
Gallias primum, ubi librum S. Hylarii de Synodis sibi deseripsit comite nos inse tulit, ς mox domu reuersus Monastici institutianis plostendi consilium coepit, Rufinoqi Aquialeiense assia mpto, aliquandiu simul habuisse iter, Epistola quadragesima prima testatur. verum du ex noua sententia in Aegyptum ad Sanctos Patres, Machariumq: imprimis Rufinus prosectus est; ipse ς quoq; Hieronymus ad audien inm Appollinarium Laodiectum Am eliocli iam contendit: i Nec innito post variis
iterum, ac nouis peregrinationibus intentus;
Thracia li Ponto, Bithynia, Galatia, Cappa docia, Cilicia,&aliis discendi studio peragr eis Prouinci1s, ad e Syrii portum appulit r g tibi .
cuius de rei eventa proprium mirum in modufirmauit consilium. Enimuero ii Monachoru bEp. s. protinus ibidem commanentium virtutes co- templatus a Theodosio magni tunc nominis viro ad si ii contemptum magis accenditur.
Non distulit consitu Lieronymus, i sedetis i Ep. r. dem propositi soci squibusda assumptis: Eu grio nimi tu, Innocentio, Heliodoro, & Hyla apud Maroniam, K quae eiusdem Euagrij si .
domini j erat locu ad solitariam instituenda vitam satis commodu sibi delegit. Sed se hine
post noue circiter annosi ab Haereticis exturis I Ep. 17. batus, reliquum vitae, ad triennium videlicet 1
v i Hierosolymis in sanctorum locorum cui tu consumpsit. ni Magnum quid hoc ipso te mvp.r .pore habuisse in animo, ad Theodosium trigesi ina octaua Epistola indicat. Hoc vero vas tae solitudinis, Chalcidis dictae ingressus suit ri nsp. 1. Quamloquide solus eande mox subiens, qua- ς P 3 drienni3 6acio summa vitae in ea austeritate egiti stremd ad sit blimiora vocatus, . Costa- o Isa. c. tinopolim ad audiendit Gregoriu, inde An- ppi tiochia ad Paulinum eiusdem vibis Episcopu plproficiscitur,p a quo de Sacerdos ordinat q pEp. st. Hierusalem iterum contendit, ubi quo rad qin et . Romanum v i concilium tum Ponti s , tu Imperialibus litteris euocaretur mansit. l .li quas nunc eiusdem ab Damasi Summi Pontia ficis morte res gestas missas idcirco facimus, quippe qui iam superiori capite, de latius etiain sequentibus,capite decimoquatio de eisdeverba facturi simus. His breui epilogo ad notatis de quibus te saepius mentio coincidet,loquitur hoc loco Hieronymus de altera E -grij solitudine, in qua non ab elementis tantuHebraicae linguae exordium sumes, eiusdem
p ctam cognitionem assequutus est i sed ei P prae
95쪽
ca Commentariorum D. Tu A praeterea prodigiosa illa ob Tullij studium ad
Iudicisti:bunal verberatio contigit. De hac latitudine, a se primum, sociisq; eius delecta, qui plura desiderat legat eius Epistolas, primam ad Heliodorum, quadragesimam prima ad Rufinum, quinquagesimam octauam ad Damasum, septuagesimam septimam ad Maecum Celedensem Presbyterum, nec non Malesii Monachi vitam, ex quibus haec breuiter decerpta sunt. Huius deniq; solitudinis ingressus annus trecentesimus sexagesimus secundus conuenienter accipitur, post auditum scilicet Apollinarium, & absolutam nuper relatam Diraciae, Ponti, dc reliquarum regi
v num peregrinationem. sed plenius de utraq:
Imemma vitiorum, ardoremi natura
ferre aran poteram. A saeculi huius tantisper digressus homo tumultibus, deserti atq; solitudinis vix secreta penetrat, quod varijs vndiq; conflictatur angustiis: dumqt ab hominum molestiis securus latitat, intus bella e peritur ingentia, & pacem, quam sibi antea proposuerat, nonnisi post magnos superatosagones comparat. Sic & Christo Domino
solitudinem subeunti, tribus tentationum g
neribus humani generis hostem affuisse s in ri tura Commemorat. Sic de alibi Israelitici V populi copiosam multitudinem in eremi vasititate ad eiusdem congressum elapsam fuisse - .- legimus . In solitudine inquit Hieronymus ὶ cito subrepit superbia, etsi parumper
ieiunaverit. hominemq; non viderit,putat se esse alicuius momenti. Oblitus ii sui unde,quo venerit, intus corde, lingua soris vagatur. si dicat cotra Apostoli voluntate alienos seruos equod gula poposcerit, porrigit manus: do
mit quantum voluerit; nullum veretur et omisnes inferiores se putat: crebrius 1 in urbibus, quam in cellula est:& inter si atres simulat v recundiam . qui platearum turbis colliditur JHaec ipse. ve ergo diuersis tentationum cor, gressibus hostis monaclios ipsos aggreditur,
Hieronymum venerearum rerum Cogitationibus speciali impetu diuexabat . Nec in hac deserti tantum solitudine illi certamen hoc indictum est,sed & in altera quoq; , Calicidis nimirum easdem suisse passiam insidias testatur scribens. Pallebant ora ieiunijs, mens desidetiis aestuabat instigido corpore; & ante hominem sua iam carne praemortuum, sela libidinum incendia bulliebant.
ys cum crebris mumis strangerem. Habet unusquisq: morbus proprium,quo curetur, antidotum. Vnde sicuti circa cor sanguinis ebullitio, patientia ac mansuetudines
auri fames liberalitate, vel voluntaria paupertate temperantur; perinde earnis titillationes Eieiunio restinguntur. Et nisi morte assiciantur , Spiritus perfrui vita nequit. Qim sensu
dicebat Apostolus. infirmor,sumto. .Cor. v. tens . Ieiunium ergo, quamuis carnem in interitum pertrahat, ipsius tamen spiritus annona est, qua resectus sortior euadit, pugnat, vincit, triumphat. 3σ Mem ramen cogistionibus inarabat: ad quam edomandam, cautim Fratri, qui ex Hobras crediderat, me m disciplisa deri. Quod
si post ieiunia mes adhuc seruet agitationibus , studium tune sacrarum litterarum adhibendum. Pax Drim multas loquitur Dauid j a
ligentib legem Dam, o non eis Egissandata. ii Eiusmodi quippe studio tanta in ipsum homi-
de mentis corporisq; traquilitas inducitur, venullo deinceps aduerso impetu, vel passione dimoueatur. Ad hanc ipsam internam pacem comparandam Rusticum Hieronymus monebat dicens: Ama scientiam scripturarum,& earnis vitia no amabis. Quod, dc Christus Epi multo nos ante exemplo suo docuit,cum qu draginta dierum expleto ieiunio, Scripturatu
allegatione externam omnem tentationem cuproprio auctiore fugauit. Caudam fratri. Fratre istum a Hieronymo in praeceptorein assum' tum, non illum arbitreris, quo stiperius, miti alterum,inquit, exsiluar Nicodemum, sed Gallum . hic enim,&Christi fidelis, de Monachus cum eo, de caeteris Monachis in solitudine vixit: Ille vero Hebraeus, & Synagoget magister. De hoc ipso Fratre commonacho meminit in Ecclesastis primo, ubi: Dicebar, inquit, mihi Hebraeus, quo scripturas sanctas
instituente perlegi. 31 D pastaeuintiliani acumina, Cicerm coulos, grauitatemi Frontonis, or lenisarmis Plinij. Quintiliano ingenii acumen tribuit, die Ciceroni fluuios propter fluxum ex copia&facilitate dicendi manantem. Plinio lenibtatem , quod suauis semper in seribendo sit,tic ubiq; compositus. Frontoni vero graui - κtem, quod tam sententiarum,quam verborupondere abundaret. Quintiliani duodecim Institutionis Oratoriae libri in prooemio in A,
diam, capite primo comemorantur. Vimq; autem, tam Ciceronem, quam Plinium Or
tores pariter , M philosopDos fuisse scribit, illum quidem capite primo in Nahum; huna
vero capite quinquagesimo quarto in Isaiam.
Frontonis scripta , quanuis non extent, eorutamen meminerunt Eutropius in rerum Romanarum historia, de Eustius in Chronieis sub Marco Antonino Vero. Item Ausonius in Panegyrico Gratiani, ac Nazarius in Panegyrieo: Si mihi Fronto, inquit, Romanet et
96쪽
quesitiae non secundum,sed alteru dems clim communi vitam eum istis in Euagrij selitii
belli in Britania consecti laudem Antonino Principi daret. 33 Hsierem, o artisentia, anheiamive an dirarer.HArauia videlicet alphabet quod praeclare meditatione potius, quam lectione appraehendi asseritur propter illius dissimitatem. unde idem Hieronymus in Epitaphio Paulae: loquar linquit) oc aliud, quod forsitan aemulis videatur incredibile. Hebraeam linguam,quam ego ab adolescentia multo labore, ac sudore ex parte didici, de infaticabili meditatione non desero, ne ipse ab ea deserat, discere voluit, & consecuta est. 3 Sed de stridorem huic ipsi linguae alibi Hier
spi. 3ο. 'mus tribuit, dumtaibit: Nos Hebratorum lectione detenti in Latina lingua rubiginem obduximus: intantum, ut loquentibus quoq; nobis stridor quidam no Latinus interstrepat.
νὴ tavid di iasuris insumpserim. Talitis
ud virtutes via dissicultatibus implexa est, ut eius aspectu horrifico, vel intrantes primo aupectu terreantur, vel proficientes etiam inte dum retrahantur. At quemadmodum incomnictu atq; pugna,certaminis qualitati preda congruens victoris merito seruatur i Sic ad ipsius virtutis fastigium properantibus, pro qualitate laborum, fructuum tandem aequa portio seruatur. Nec quispiam ad eam accinc dere valet, ni prius labore desudauerit, magna virarie, ingentiaqi superarie. Et de hoc Poetae
Virtutem posuere Dis si ore para dam. . Ius iurimae IcudiaruLauo quid dissicilius, hoc prςclarius: unde aeque Poetae
r At inter dorauerim. Α spe nimirum eiusmodi linguae percipiendae ceciderim. Id ipsum in Prologo Danielis: Et tanto taedio aD sinus sum, ut desperatione subita omnem la
borem veterem voluerim contemno .
diutissi cessuerim, o eontentisau dbfendi rursu inceperim. ve sapientis videli-eet consilio obtemperarem. Dissipli m*mmi area Diau. Et alibi. Sapientiam enim, o
disti ram qm abdicis inflix est. 3 Testis es conficientia, iam mea,qui passassem. Conscientiae fiduciam tribuunt veritas, de iustitia,& ideo suffcientissime in dictorum comprobationem aduersus eos, qui singulorudicta, vel facta malitia agunt,testis eadem adducitur .
. tauiam eoia qui metum duxersintvitam. Conueniunt haec quidem eum paulo superius
adnotatis quibus eundem Hieronymum in
dine egisse monuimus. s D Parisu ago Domino. Merito descientiarum, atq; linguarum sibi impartita cognitione gratias Deo refert, quippe qui bonorum omni u si ipse largior. Dom ut ut Apostolus, inquit, jurulentia nina ex re P. Quid huie simile in Philosophorum, de Principum lepidὰ dictis habetur. Enimuero cum Heth
nem Athenienses ob res feliciter gestas admia rarentur, ac praedicarent, quod praesertim C
tyn regem interemisset, Dijs respondit ipse
habendae sunt gratiae, quibus auctoribus hoc facinus praeclare gestum est. Nam ipse nihil aliud quam manuin dc operam meam commo Fdauit. Euemus rei in manu Dei est,de huic debetur gratia, si quid selieiter tesserie r sed int
rim vult nostram operam accedere.
σ αuiade amarosemine litterarum dulces fructi capio. Supra ad Nepotianum: Senectus vero, de veterum studiorum dulcissimos se ctus metit JInfra ad Laetam. Ut radicis ani ritudinem dulcedo fructuum compensaret. IItem de quadraginta duobus mansionibus Et in morem litterarum radicum amaritudine pomorum suauitate compensabit J Quamuis vero hoc de litteris in genere dictum circumieratur, sacris tamen litteris specialius aptatis dum videtur, quod in illis tantunmodo dui, ccedo illa melliflua abscondatur, de qua in Psalmo dicitur. ciuim disiciastu, meis elaway a ,super mel ori meo ρ
cet tertio, Epistola centesima decima tertia. r ciuem virilicet Grum eius Mis Latina tingua translarum. In huius Translatione plus- qi iam in caeteris se laborasse, tum hoc loco, tum alibi frequenter asserit. Enimuero bis eundem incudi subiecit, ac primdm quidem e Gr o iuxta Septuaginta versionem, mox ex Hebrςo transtulit. De priori translatione ad Pammachium scribit : Transtuli nuper Iob in linguam nostram: cuius exemplar a S.Marcel' gσIstri. Ia consobrina tua poteris mutuari. Lege cundem Graecuin, de Latiniim,& veterem editio- unem nostrς translationi compara , M liquido pervidebis, quantum distet inter veritatem, dc mendacium.J In eiusdem quoq; versionis, Augustini testimorum resonat, videlicet: Epimiis. Clim haberemus interpretationem tuam eiusdem Prophetet ex Graeco eloquio versam in Latinum : ubi tamen asteritas notasti, quae
in Hebret' sunt,& in GrFo desunt: obelis autem,quae in Graeco inueniuntur, dein Hebrio
non sunt, tam mirabili diligentia, vi quibusdain locis ad singula verba singulas stellas vide
mus,significanineriem v esse in Hebreto,
97쪽
A in Graeco autem non esse. Hςc Augustinus. lam a De eadem primo Maea oriam cap. vn EQuod ne putaremus pauca sub asteriscis a Sep decimo, & cap. nono Actorum . tuaginta Interpretibus omissa,ex Hebraeostv si apud Hobros primis haberi ρα se addita, idem Hieronymus subdit Epistola batur. Non immerito autem ad dicti volueentesima decima tertia. Ceterum apud Latia minis intelligentiam non quilibet Hebretus. nos, aute eam translationem, quam subast sed Hebraeorum princeps, atq: Rabbinus etiari scis,&obelis nuperedidimus,septingenti sese gitur, ut ipsius materiae dissicultas aequa inge . me, aut octingenti Versus desunt, ut decurta- nis doctoris praestantia solueretur. Enimueristus, & lacerarus,corrosusq; liber foeditatem non una tantum illud tunc fuisse exaratum linsuam publice legentibus proserat J Porro de gua, sed tribus, Hebraica,videlicet, Chaldaea,
altera a se edita versione subdit. Haec autem dc interdum Syra, ex eodem in Iob prologo translatio nullum de veteribus smi itur inter- declaratur. pretem, sed ex Hebraico, Arabicoq; sermone, Fa Non paruu redemisse nummis. Eo vide de interdum Syro, nunc verba, nunc sensus, licet tempore, quo totus in sacrarum ex H - HB nunc simul utrunq; resonabit J Et sub extre- braeo Scripturarum versione laborabat, anno mode utraq; concludit: Utraq; autem editio, nimirum Christi trecententesimo octogesimo& Septuaginta iuxta Graecos, de mea iuxta nono. Docemur vero expresse hoc eiusdem Hebretos in Latinum meo labore translata est: Hieronymi exemplo pro acquisitione sapiem Eligat unusquisqι quod vult, & studiosum me Liae terrena cuncta distrahenda. Caetetum iu magis quam malevolum probet.J in sublimiorem intelligentiam. Accepit olim . promerati. Exposuisse de a coelesti Patrefamilias multiformis gratiae ismum eundem Prophetam idem ipse in Coin lenta Hieronymus, de quibus rationem alia mentat ijs super Amos tradit: In praesenti quando redditurus, ne durius de eisdem corri
inquiensὶ loco Nahas in Iob appellatur L peretur fidelis serui exemplo illismet pruden-
uiathan : de cuius natura,& terrore multiplici ter se usum suisse astruit. De nocte quippe via plenius in ipso volumine diximus.J Habentur gilans sollicite eadem duplicare contendit rhi omnes Tomo octauo integri,& absoluti. Nocturnos ad sapientiam comparandam pr. G cerum, quod de eisdem in Catalogo de ceptores adhibuit: ac nosine labore sudorem C Scriptoribus non agatur, elucubratos id eos pariter sudit,dc pretium: Qui ut verus Domi post Clitisiti annum trecentesimum nonagem ni numularius alibi: Sciat me linquit in unusmum secundum indicat. Certum autem il- qui': Saluatoris verba dicentis: rpisti si Iorum tempus proxime superius, quo idem ni adau, libenter audire: ut si quis nummus in Amos Commentarios dictauit ex proprio adulter est, S figuram Cassaris non liabeat,nec eius nuper allegato testimonio satis adiuuitur: signatus est moneta publica reprobetur: qui maxime cu eiulinodi tempore in aliud quod- autem Christi faciem elaro prafert lumine, inpiam opus incumbens minime reperiatur. cordis nostri marsupium recondatur Jhaec ille. Probatur milii explanationis huiusce exordiu Et ergo ut fideli seruo, ac prudenti Saluatoris Christi anno quadringentesimo tertio adscri- eiusdem verba: Euge serue bone,&fidelisi
hendum. Sed latius de hisce paulo intra disi quia in pauca fuisti fidelis, supra multa te conputabitur. stituani, intra in gaudium Domini tui, meritoso LMeminime mquit,si intestigent hu. coaptari potant.
D voLmmu rarium quem min praeceptore. s3 Porrὸ ad fientiam Chaldaisae li me, 'Non nomen hominis proprium Lyddaeum am gais Iabore perueturit, idem meromm . ut inbitror, sed denominatiuum a Lydda, quς urbs transferendis sacris libris ingens opus aggres,a, 'pinqua Ioppe est, Ux Lucas in Actibus sum Hieronymus ad finem v*i perdunet,
Apostolorum capite nono tradit. Eadem cu non illi Hebr am Linguam.nouisse sat Bit,sed ea, quae, de Discopolis dicitur, in qua Petrus de Chaldaeam simul , cum praefatus Iob Liber, abitam lascitauit a mortuis. Ex decem am ac etiam Danielis prophetia diuersis linguistem Toparchiis , in quas reliquam Iudaeam pro diuersitate interloquentium personarum Plinius lividit sunt, Hierico, Emmaus, Lyd- conscripti sint, callere debuit. Hoc enim scida, Ioppe, dc Acrabata . Ex Lydda igitur inquit idem ipse unum scio, non potuisse
Lyddetum hunc Hieronymi praeceptorem p. me interpretari, nisi quod ante intellexeram. Jc ijs non paruis quaestum coni scio. In cu- Et quanquam Philo Iudaeus Hebraeam Linguaius quoq: rei testimonium eiusdem Hierony- eandem cum Chaldea esse scripserit, quia mi uriba sunt in Abacuch secundum: Audiui Abraham, de ipse Chaldaeorum tetram inc Lyddaequendam de Hebr: qui sapies apud luit: erroris tamen ex hoc manisseste loco contam vorabitur, narrantem huiuscemodi fabu- uincitur, quoniam inter ipsos Hebraeos iam factus
98쪽
A ctas m gi stet Hieronymus, rursus coepit discis mine cespitali nec quae legit intellig tam iiii Erillus eii Clialcitieus. Deniq; Sc dictarum lin- per crypta ambulare dicitur. Enimcro qυcad-guarum diuersiitas ex Danielis ptimo deduci- mora crypta tenebit sus loc est, S: rerumtur: Tribus ibi quippe adolescentibus a Rege perplexitate flexiloquus, sic dc omnis scientia- Nabusiodant: or in captiuitatu perductis, prae tu habitus in ipso cognitionis exordio, siue expolitus seu magister, quo praelatam Chaldaeo- intellectus im cillicate, siue ex ipsarum rei urum illi linguam docerentur , regio decreto obscuritate multis irretitus est disti cultatibus. constituitur, hisce verbis: Et ait Rex Asphem: Unde Meloquetiae pares. De diuinatione scriplain. t praepogo Emrausor Drum, ut introducerer sit: Quia multa erant obscura, multa ambigua,
δε μνι Urut, de ineregio, cst tyranora explanationes adhibitae sunt interpretum. Aepueros, in qu bus num est macisti decoros for- cuipitamet res patere incipiunt,eatuq; cogni-ma. ut doceret eos luterin, o linguam Chaldaeo- tioite intelleae paulatim illustratur, illico quasi rum. Non ergo,si eaedem, ac Hebra oru dc desuper oborto lumine, omnis caligo tollitur.
Chaldetotum linguet essent , eam He- sugaturq;. Nullus igitur tam ingenio pollet, νδε braeotum pueros doceri opus fiaisset. Quod seu ut dicitur ta Lyncaeus est qui in virtutum vero de Abraha argumentatus est Philo, illum acquisitione in iras cenebras, obscuritatesq: novitataq; Hebraeam videlicet, de Chaldaeam rutili labatur . Metaphora autem apte ex bis nouisse quamplures testati sunt. Id eronymus usurpauit, quae super Ezechielisso Da in Prologo Danielu exorat. Tomo quadtagcsiatu scripIit, videlicet. Dum essem videlicet tertio Epillota centesima vigesima. Romae puer, dc liberalibus studiis erudiretis 1s post iamnusiancer Tudbucti ovem, ac Iebam cum caeteris eius de aetatis, od propositi,sores Meuncos. Idem paulo superius hoe ipso diebus Dominicis lepulchra Apostolorum, de capite. Vtriqι autem in medium simul proseri Martyrum circuire, crebro'; cryptas ingredi,tur,ut in eloquentiae studio pari incessisse pede quae in terraru profunda defossi ex utraq; pa intelligantur. fuit Quintilianus natione Hii- te ingredieturum per parietes habent corpora
panus, patria Calurgit anus. Roma cum Gal- sepultoria:de ita Obscura sunt omnia, ut propiha veniens Domitiam: nepotes erudijsse sertur. modum illud Propheticum impleatat: Ο 'GNec multo post Iudo illic litterario aperto, pri- scendant ad infernum viventes: dc raro des C mus fisco salarium tulit. Scripsit declamati per lumen admissum horrorem temperet e nes luculentissimariquet abeloquentiae studi nebratum, ut non tam senestram, quam lorasis passim leguntur et quamuis earundem al- mendimissi luminis putes Iterum Quintilianum authorem non desint . 1st Impegi nouissime in D iniete. Imjinpete, qui suspicentur. De Tullio omnis eloquetiς offendere cit, ut nec progre si ulterius, nec δε- parente superstuum est sermonem intexere, cito regredi,qui ita offendit, valeat. Concinnὰ cum is, eius': opera toti naudo notis lima sinz. vero de nati bus cum tempestatis vi in vicina Porro in recentiori pro Chaldaicae linguae co- littora, vel in arenas ita illo sunt, ut omnis spes gnitione studio ingens labor ab de Hierony- reliqliae nauigationis perficiendae adimatur,mo consumptus aptissimo declaratur excplo. dici verbum videtur: Unde Actorum vigem Chis me in lingua huius pistrinum reclu- moseptimo scribitur. Et eum inridissemus in Asem. Est in pistrinu se recludere, opus ma- locum Diibal sum impegeruntnanem, Orprora Ilximis dissicultatibus und: i coangustatum aD quidem a moebat. Et ipse Hieronymus ad- April.lis. v gredi. Quemadmodum enim, prisca ac rudis uersus Rufinum: Statim linquio de portue-- . p. aetas in pinsendo obrustu nemo,dum aquaru , Podiens nauem impegit. Iuxta vero alti vel vetorii impetus,atq; vires ad huiuscemodi rem intelligentiam tunc homo impingere di- opus nec duartificiosuerant accomodatet, ma- citur,cum in peccatum incidit. Unde Pr ximos labores subibat: ita ac ad simile opus uerbiorum vigesimo primo dicitur. Vni con- Prou. .se Hieronymus addixisset,se desudasse latetur. gregat ibesauros lingua menda , vanmctex-sr Et matio Fudore, multos tepore vix eam cors ego ι in Imr ad laqueos mortis. For. pisse anhelantia ridentiai verba resinare. Se- tis item, qu; Hic miς quadragesimo sexto 16. Ita nex etenim iactus,nec du sermone huiusmodi impegit in sortem, dia ambo pariter corruet: se potuisse proferre, paulo insta testatus est. Et runt, Haereticus est cum in alterum eleuatur ut verum fatear usq; ad praesentem diem ma- reticum. Et primo Regum capite vigesistis possum sermonem Chaldaicum legere, M mo primo impingens David ad ostia . intelligere, quam sonare. J Christum significat corda percutientem lio. I Et quasit per ornia amJu Us desuperim minum: in quem non impingunt, qui illum mena cere. Quadiu. qui ad dissicillimarum aperiunt, de excipiunt i sicut in Isaia idem resumeon ait onu contendi ii iPlis virtutis liue loquitur . i. s.ci Mu inquiens in per
99쪽
A turremes aquarum in via recta, ct impim
seminea , quia factin sem Israeli pater. Et in
Prouerbiis. Pes tuus non impinget. Denui; qui Isaiae quinquagellino nono in meridie impimgunt , ludaei sunt, qui peccato mortui, iam sole iustitiae splendore rutilante morantur, ODsendunt ii in tenebris.
tiones ita omnem LMrem veterem volueranis contemnere. Tandem hoc librorum facit ob. scuritas, ut de eorum lectores ab oraculis vel
mysteriis cognoscendis propellat, & sublimi
ra etiam interdum ingenia in desperationeni pertrahat. De proprijs eiusdem Hieronymi B in hune Prophetam editis commentarijs infra eapite decimo quinto. σι Verum actor te me quon Hebraeo, ct irid nubi crebrius in sua lingua ingerente. Illo
videlicet, de quo supra.hoc ipso capite, qui Meiusdem propositi commonaesius cum codegit in priori solitudine, Euagrii scilicet cuius ingressum anno Christi trecentesimo sexa- sesimo secundo, alibi adscripsimus.
os Labor improbus omnia υι-t. Ex vi silio Georgicotii libio primo. Et dicitur improbus, non quasi non probus sit, vel malignus,aut nequam amrmetur: absit hoe a v
in sentur Sed ideo hic labor ille qui omnia vin-C cit, improbus asseritur, quia non satis probari potest rationibus atq; ar mentis, quόm magnus, quamq; indefessus ille sit. id simile apud Horatium in Arte poetica perleges.
ciui cupit optatam cursu contigere meram,
c Uinuit Venere, or vino oc. Et apud Menandrii. Laborare necesse, voletibus fortunatos esse: par etenim sui Plautus ait in semper est fortuna labori. Vnde dc Lycurgi leges laboribus iuuentutem erudiuisse, venando, currendo, natando, sitiendo, alg Don s. li. do, aestuando Tuleutanatum libro secundo testatus est Cicero. Quem pariter more Brao chmanas quoq; dc Parthos recepisse eomplures alij assinarunt. Deniqi Iob quinto lcri.
. Cor. . bitur. Homo nascitur adiabore. Et Corinthiis Paulus scribit: Vnusiquii autempropriam me redem accipietsi naumlatorem μι- , Nullus ergo ex eiusdem Hieronymi sententia, labor durus fit, nullum tempus longum videatur, quo gloria aeternitatis acquiritur.
3 Et qui misi iidebar scioli inter Hobraeos, carpi rursinesse distipulin Chauricus. Tametsi enim Aebraeam linguam iam optimo nosset, ex eiusq; sonte, multarum .iam quaesirionum solutiones hausisset ut eius Epistolaeentesima quadragesimaquinta declarat in non ptopterea tamen sciente se in illa audet ais mare,sed sciolum,hoe est aliquantulum scim. Etem, ut eorum contundat audaciam, qui conilitteris vix leniter imbuti, aut tincti sint, salsa eruditionis opinione tumescunt,& sibi do toris, vel magistri nomen vindicare conten
o. Et is verum fatear vssi ad praesentem diem magis p um sermonem Chaldaicum let re, or intesigere, quam sonare. Et hoc ideo propter ingentes hactenus explieatas dissicul
De Commentaris in Iob, Num Hieron mi
Nonnulli cum Trithemio ex recentioribus dubitant, an Commentari , qui in eundem Librum Iob, Tomo octauo operum Hieronymi inseruntur, hi ipsi sint, tuos idem loco citato in quintum Amos se edidisse testatur, an non Bella inus libro ide Script ribui Ecclesiasticis Hieronymi scripta referos, Mante eum Sixtus Senenhs Libio quatto B, bliothecae Sanctae eosdem Hieronymi sipposititios arbitrantur, Victoriiq: etiam sententiqidem Bellat minus subscribens: Recte inquit)Marianus Victorius Commentaria in Iob non Gtribuit S. H ieronymo,sed Bedae, nam in exit
mo volumine se scripsisse in gratiam vect ris, author ipse scribit. vecterium autem Epia scopum fuisse in Anglia tempore Bedae manifeste colligitur. Idipsum praeallegatus Victim rius opinatus est i quod in illis potissimum nu- quam Septuaginta , Aquilae, Simmachi, de
Theodotionis Interpretationum auctor me minerit: quodq; magis urget, in illisme Uulgata Bibliorum editio, contra ab Hieronymo retentam consuetudinem, semper, adamusi
sim li edisseratur. Deniq; neq; Hieronymi di
tione aut phrasim eosde continere, neq; v
riae eruditionis splendore praesesene assirmat, Id ut propterea non Hieronymo sed Bedae asscribendos putet . Contra vero totius antiquitatis,quς tanqualegitimi ac certi Hieronymi Commentatij essent,eosdem excepit,vnanimis consensus est. Inde aute is confirmari videtur,quod in vetustissimis manuscriptis exeplaribus Hieronymi perpetuo insiti sint, atq; usq; hodie per uniuersum orbem circDistantur. Aecedit Fausti in Gallijs quonda Episcopi, qui floruit anno Domini quadringetesimo trIesimo, testimoniu. In exordio namq; is libri sui que de Creaturis
edidit, dum anima rationalem natura corpo
Ieam tenet, duo Hieronymi pro sua opinione allegat
100쪽
allegat testimonia . unu ex quodam eiusdem
tractatu, alteriam ex his ipsis Corvinetacijs di-eens : Nonnulli eruditissimi Patriam quidquid creatnm cst corpus esse definiunt, de animatu, de Angelorum naturam esse corpoream: pro
eo quod initio eitcunscribitur, M spacio. Nam sicut in quodam sancti Hieronymi tra tatu legimus: Globos sinquit siderum corporatos esse Spiritus, arbitrantur.J Et item. Si Angeli sinquit coelestia etiam corpora ad comparationem Dei immunda esse dicuntur, quid putas homo existimandus est J Haec ex Hieronymo Faustus,qui hoc posterius ex mmentario in vigesimum quintum caput eiusdem testimonium desumpsit. Praeterea huic simile additur argumentum. Quandoquidem Claudianus Viennensis Ecclesiae in Galli j Episcopus , auctor item quadringentesimi quadtagesimi, libro secundo, quem de statu animae scripsit, prae allegata duo Hi ronymi testimonia uti Hieronymi germana recognoscit, ipsumq; simul Faustum tem rὰ , ae perperam ea ab H ieronymo usurpalla, quod nec ad rem faciant,neq; suo deseruiat instituto, ostendit.Claudianus autem Fausti comtemporaneus fuit. De mm; Gennadius seimbit in libro de viris illumibus. Igitur c in hi, de quibus dubitatio vertitur, ici Iob Commentati, Hieronymo adteribantur, adscriptioniqi
vetustissimorum manuscriptorum exemplariorum fides , dc coaevorum simul scriptorum auctoritas adstipuletur, non video ego, qua ratione ab eiusdem Hieronymi scriptis rescindendi. Quis enim antiquitatis monumenta, praeteritotumq; temporum res gestas, Certius
veriusqiijs prodere potuit,qui eisdem prorsus taculis convixerunt Equidem illorum temporum unicus testis, plus habere firmitatis. Mrobotis exi stimandus est . quam recentiorum
tota simul caeterva. Adde quoq; si plaeet in
grauissimi aeque , ac antiquissimi Scriptoris Cassi dori in libro institutionis diuinarum lectionum auctoritas, qui de ijsmet agens: Libru inquit in iob Hieronymi labore Latina lingua cautissime translatum, oc expositum habere Promeruit. Deniq; nec ipsi Commentari Tum opus a Hieronymo diuellentes satis inter se conueniunt. Quandoquidem Trithemius: quem postea praeallegati Victorius,M Bella inmus seeuti sunt illud Bedae Praesbytero tria buunt. Alii vero ab eis dissentiunt, illo': quos in Iob edidisse Commentarios Beda
asseritur , contendunt esse , qui Nectario Episcopo dedicantur, quorum etiam principium :Fectari Paser Masi me, non autem hi,de quiabus nunc agitur. Atq; pro hac
In Vitam s. Hieran mi. sp. IIII.
nione illud addueitur, quod eiusmodi Cois Ementarii, sub Bedet titulo inter eius opera cistcunferutur, & ab ipsis Germanis Impraetatibus typis mandati sunt. Alij demum in Opetu Bedae Catalogo, super Iob nullius ab eo elabo
ratae explanationis meminerunt. Vide Equilinum in Sanctorum Catalogo libro quinto , capite quinquagesimo quinto. Contigit auto postea , ut hi in Iob mentari, eidem Be
adsci iberentur, cum iam consuetudine receditum sit, ut quidquid incertu, vel dubiu habet auctorem,illud ridae presbyteri titulo praen
Et quidem rationes aduersae, argument sitis inprimis de vecterio premeret, quotiescunq; Funus tantum nominis huius aliquando in O be suisset, is ii Bedae Praesbyteri aetate e aut idem ipse, qui in Hieronymi Commentariis introducitur Angliae Episcopus scriberetur. Caeterum cum de his ne verbum quidem, qua leuis consequenter coniectura sit facile reus
quisq: intelligit. Additur Bedae nullo pacto
eos adscribi posse, cum illorum auctor scripturae saGae testimonia, non ex vulgata nostra iuxta ab eodem Beda retentam consuetudinem sed ex Septuaginta Interpretum Trania Iatione, ut plurimum interserat. Prosecto si hoc attente censores animaduertissent, non utiqi eos Bedae unquam tribuissent. Deniq; , avt horunmet auctorem non Anglum, cuius Beda sed illyricum cui Stridonia a multas adscribitur, ex qua Hieronymus prodist) inteuligas, vide explanationem in caput trigesimus timum: In eo enim de peruagante ad omnes fines terrae Euangelij pr dicatione is disserens, nominatim de Illyrico,tanquam patria Prouincia exemplum affert, atq; scribit. Ita creuit tonitrus scilicet fidei ὶς flante Spiritu dilatatus est, ut pluuias mi steriorum, a 'culis secretorum periectae scientiae, usq; ad Illyrica spageret, aliasq; totius mundi regrines largis ei fusionibus irrigaret. J Haec ibi. Quod si ex Illyrici regione auctor non suisset, ad quod ex omnibus orbis terrae partibus, Prout ijs, atq; Regnis Illyricum tantum in medium proferret Nec quod victorius in propria ad octauum
mum celara addit. mmcntarios eiusmodi ab emeris Hieronymi scriptis iure diuidit. Quandoquidem potuit fortassis vectetius multiplicia linguarum genera ignorare, ut propte rea non Opus esset, nec congrueret ijsdem pasi sim Commentarios respergi. Quemadmodunec rationi consentaneum, ut Septuaginta,seu cuiuscunq: alterius Interpretis Libri alias in- uulgata editio dissereretur, quippe quae qua' plurimis ex eiusdem testimonio Hieronymi