In res sancti Hieronymi gestas commentarii ceu ad singulare operum examen, ceu ad analecticam controuersiarum solutionem auctore d. Pio Rubeo a Placentia monacho ..

발행: 1623년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Hert. I. Natta M

elt Horati ,eatri Uangeliis Maro, cum Ap stolis Cicero uix Vbi enim theseum milies corti me Idem Mattheti septimo, quod non de pecunia tantum sed de de omni eo, qiuod praecipue amatur,intelligendum est. Enimuero quia magis

amatur,hoc iste luentius cogitatur. Quemad. modum ergo sacrae scripturae hi qui in illis die ac nocte meditantur thesauri sent,de quibus de

David poenis inquit: in thesauris absi. Et

Pori. ii. Apostolus Paulus ad Romanos. O a uis di mira sepimiis, o mira Dei: Ita de caecus Iares litterae ab earum studiosis thesauri reputantur . Caeterum isti thesauri pr signati alias in saeuitatibus Laban,in diuitijs Regmae Sare. in locupletatione Madian. in opibus Sydonio. rum & Tyriorum, in copiis Assueti, ad p des tandem Iesu Clitisti a Magis depo

nuntur .

as I is obmutui. Meritδ, propria coram Deo miseram animam accusante conscientia, illico lingua obmutescit, quia illa astatim pec- Cata demonstrat, α omnem ante actae vitae historiam pandit. so Et D ter verbera naeis cedi me iugerat consilentia magis igne torquebar: Nec est, quod

acrius anima conscientiae verme torqueat, cu

nihil ei eo ipso intimius insit: Vnde& David: Proin i . Versetussam in miseria dum gitur mihi ra.

U Et Salomon: Tinea Uvan tar intergens. Exprimitur autem conscientiae cruciatus ignis

nomine hoc loco, quia dum quis peccat, in sescenum, ligna, stipulam, spinas,& tribulos ac lolium producite de quibus Apostolus: prof-

rem avium 'mas, ae tribulos reproba es, ct maleslib. victo proxima: verum quoniam in multis lignis Ex prouerbiorum vigesimo sexto viget ignis, illico pro qualitate peccati ignis conscientiae, quo in lixanima incessanter affligitur, succenditur, de Prophetς vox impletur: Ecce res Maecendenter ignem accincti fam-- ambulate in lumine ignis υe com mmis

quas senuendis de manu meafactum ephotv ἶis, in doloribus disinistis. Et alibi. debusior ignis sicut gramen fucumvor bitur Hrenis. Quasiq; cruciatus eiusmodi adhuc instillic ens sit . externis quoq; alijs Deus

eunde aliqxiado adauget tormentis, perinde ut in textu dicitur nam cessi me is crat,vtin utroq; latere peccator at dictus reicipiscere tandem compellat ut, a viaq; sua piaua conuertatur. Quod si horum causas inquiramus, cur nimiruinus Optimus Maximus in seruos suos provenialibus. M pro his quς nos exigua dicimus rimo prolii etiam quae interdum non esse ocata putam', cuiusmodi de vindicta in OEam illata secundo Regum libro legimus, tanta

vtatur severitate. de iά mu omnino mortalla Enon vindicet, vel potius dissimulet: Ad respon- sonis considerationem horrore mens statim persunditur. Eni. nuero, cum Deus ipsamet puritas si, in his,quos diligit, nec minimam I bem, vel tantulum sustinet nquum. Et ideo, dum illis eastigationibus irascitur, tunc in eisdem quoq; ut dictum est supra) dilectionis suae indicia svel eosdem ad Regna Coelorum

corroborando, vel in praesentis vitet miserijs . examinando, vel ab omni prorsus mundam se purgando λ manifestate Cumq; sic irasotiatur amoris vineulis sibi eos tenacius copulat: Habacuch testate: C miratus fueris Domine, miserisoria recordaberis. At dum in nos neq; Fdaeseuit, neq, pro culparum grauitate surorem inundit,iam cius irae immenstas ex dissimul tione percipitur : Quandoquidem magna tunc eius ira esse asseritur, quando peccantibus non irascitur: unde Min Ezechiele ad Hierusale si a NIam linquit) non re sicar ibi: auim mem recessita u. t emadmodam si medicus curare desistat iam salus desperatur : ita & vulneris no stri liuor de quo Isaias loquitur: O ptinia podis, adverticem non es in eo san u, mis rabili, atq; vltima iam desperatione grauatus coniicitur, cum ultra Coelestis medici visitatio

ne non curatur.

Hieronymus sit.

AT dubitari nunc meri id posset,a qui G

nam Anytis, bonis ne, an malis pultatus, verberatusq; sit Hieronymus p Huic dubiatationi, breuiter, a bonis respondetur: Enimuero tam A: si Diabolus accusator statium, oc per sibi in sacris litteris asstinetur: Sunit hien quandoq; boni Angeli, hominum ti prin sertim custodes, de ipsi pariter accusantes, dc flagellantes, licet diuersa ratione. Ille quidem vi p.rdat: hi vero ut emendent, de reducant. De Satana scribitur in Apocalypsi, capite dum decimo. Proiectas es accusatorfatrum nouorum, quι accusabar Hos anu consectum Domitis Dei nostri. Et Iob secundo. Egressus igitur Satan afacie Domi per sit Iob ulcere pessimo. De Sanctis Angelis, secundo Machabaeorum capite duodecimo: , , etiam anaruerunt duo iuuenes virture decori, optimi gloria, s rei si amictu qui circunt nerum eum, o ex utraq; tam iesue alant sine remissione multis pia inverteranter. Et in rism Multas Agapeccaroris. Pssis x.

Hi proiecto nos ipsos post lapsum aceusine

apud conscientiam nostram,urgent, nantur,

Vt ad ,

182쪽

A Hidmeti olim frugem eonvertant, dc mor- est veluti ignobile cadauer in ignem aeternum Etem auertant impendentem, de quibus dici- conijciendum . sensus ergo est . Clim iu ibi tur: omnes sium adminis rori, stirism,in mri morte spirituali videlicet in O Domine ete V ni Mummissiρν'terras, iubar tatem capia tura Omnis conspectum tuum auersetur , Ω -ιθωu. Pleni insuper paterna charitate giatq; a iacie tua, sicut quondam Adam , de flagella quoqi, si quando opus est adhibent , Cain: In gehennae insuper loco, non se nisi metvt quos verba non excitant, flagella emen- ror, dolor, ic desperatio, nec ibi poenitentiae dent , & eorrigant . memadmodam de spactu detur, quin potius iuxta factorum qu quodam Natali nomine, in haeresim prolap- litatem exactissima retributio infligatur: quisso, libro quinto Historiarum, ad finem Eus in tam acerba mortes prcsentiam tuam intimo bius narrat: Natalis is inquiens deceptus, odio refugientemὶ atq; aeternorum igniu , seu

fiequenter admonebatur in somnis, sed cum infernarum tenebrarum hortore , miserico negligentius suseiperet visiones a Sanctis An- diam tuam laudibus efferet cultum tuum gelis per totam noctem verberatus, dc poenis commendabit Certe execrabitur te magisti grauibus metuciatus, mane consurgens cili- Vnusquisq; , quam attollet. 2 pn monuiuau- Peiose induit. J Haec responsio ex eo Lex ui daburare Domne, ner; omnes, qui desienduset Pul. iis. consona magis eonvincitur, quod de circi n6 minscrom. Ex his, vel similibus ad autetantibus idem Hieronymus verba paulo sup actae Vita Hieronymus culpas diluendas poetius faciens, de satana ad eius asseclis, neve nitentiae spaeium obsecrabati quae expositiobum quidem habet i Quin potius eos Om- textui magi congruit, cum non de vitae natanes ex sanctorum , atq; electorum fuisse nu- ratis discrimine, sed de iudicio, hoc est, aeter mero declarat, eum ait Γ ubi tantum luminis, ni ignis supticij sententia se fuisse anxium in& tantum erat excircunstantium claritate sui' sequentibus declaret . Accedit, Angelos ris, ut proiectust terram, sursum aspicero quoq; ipsos,quos idemmet precatores exper-

non auderem. dc cruciatu, tantum in fututu per eum

perserendo, si Getiliu deinceps libros legisset, COMMENTARIUS. meminisse, node mortis naturalis inflictione.

sa Ctimare autem coepi, semians dicere .st Inmmermn versiculum reputans: Ini Clamant Angeli in coelo clamore laudis, un- Ufenis aluem quis eo ubitur tibi ' Ita psalmi dedicatur: Clamasaras tetenim hymnam licent. sexti legit vecficulus: Goniam U3 ea in mor- Clamat stequenter David clamore pietatis,u, qui memorsis ivi , in seserno autem , q*is Unde dicit: Clamor meus in constem rim im pasci'. confitebitur trist At quoniam Pagninus , oc triauit m aurese . Clamat Sodoma & G communiter omnes, pro inferno ex Hebraeo, moralia et amore iniquitatis in Genesi, sicuti sebutarum vertunt, seu furam, ut Felix in scribitur: Ciamor Sodoma,st Gomorabae mul propria Psalterii versione in margine notac: D catus es, o venit ad me , qui Se id. Latini vero poenarum locum, seu gehennamis circo ad Deum venire tunc dicitur, cum ta. damnatorum carcerem: hinc duplex sensus tum peccatur , quod ultra Deus non vult eisdem ab Hieronymo usurpatis verbis accin sustinere. Et Clamant fili j Israel in Aegyp-modatur. Prior sensus est . Si mihi Domi- to clamore necessiitatis , cum dicitur: et ne flagris istis, atq; torruentis nunc vitam maverunt ad Dominum cum tritalarentur , ct adimere iubes, ae immaturo veluti fato in de necessitat bin eorum tibcrauit eos. Item estri adolekentia absumis, cum apud sensu,Vitaq; clamor non tantum oris, sed oculorum, ma- ' carentes nulla tui extet memoria, quomodo nuuin,'dccordis, de quibus passim in scri morte deletus, atq; tumulo mandatus tuas turis lanctis. Et primo de oculis: Non siluis is . . Iaudes proferam litterarum tuarum mystc- pvim oculi mei. Secundo de manibus ria Ecclesiae reuelabo beneficia immensa inanibus meu nocte contra eum selamauisci

largitatis tuae inter mortales praedicabo licetὶ ct non sum decep m. Tertio de ille: Qu:s in sepulchroeelebrabit te .la posterim Clamantes m cordibus ves ua. Pater. xi sensu pro morte, non naturalis, sed spiri- Necessitatis ergo tempore, cum Hieronymus

malis mors. quae per peccatum mortale in- .cordis v eelamaret, aiebat.

curritur, accipitur. Quemadmodum enim II inserere mei Domine , miserere mei. corpus sine anima mortuum est, ita homo fine Verba in Halmis quamplurimum usurpata .gratia quae interioris hominis anima est) vita . Congeminatio autem, seu repetitio, instanti Learet. Consequentet non audit, non Videt, simam misericordi obtestationem ob croci non intelligit , non reminiscitur , neq; vi, tuum acerbitatem, vel cordis amaritudinem

iam vitae spiritualis lanctionem exercet, sed occontrittionem, vel fiduciam denotat. DLOo rigit

183쪽

IIo Commentariorum D. Tij

A rigit autem Hierosynuis ita in angusti' π mstitutus orationem . non ad ips, flagellam tes, aut ad astantes Angelis, sed ad Deum, de Iudiem suum, quia uti ab eo eastigationis prPceptum intelligebat, sic miserieordiae effectu, Thai eodem pariter attendebat: Apostoliqi ctastis usus est, quo dicitur . Ist gal

ct ideo ne murmuret ,sed gratias agat Deo cum Nerio Iob, qui non Satan flagestantem artendebat, sed Dominum iubentem. s. Tande ad Praesidemugenua peruoluti, qui - adfabant. Sanctos in patria pro nobis viatoribus , ac nostris miserijs, necessitatibiis ii subleuadis ad Deu preces sundere, tum ex seripturae

auctoritate, tum ex hoc loco manifeste copr batur.Enimuero, cum hae ex ipsa charitatis vi tute omne ducant origine,hine est, quod quato quis arctius illius vinculo Deo coniungitur, eo quoq; eiusdem oratio inicacior dicatur. Blasphemum vero Vigilantium oppositu sen. Q sentem huiuscemodi eonvincit Hieronymus Epi.Mu, argumento. Si Apostoli, .lartyres adhuc inta in ore corpore constituti possunt orare pro mortuis.

quando adhuc pro se debent esse selliciti. quato magis post coronas ,& triumphos ' Vnus

Morses sexcentis millibus armatorum impe- C trata Deo veniam : Et Stephanus imitator

Domini sui, & primus Martyr in Christo pro

persecutoribus veniam deprecatur . dc postquam cum Christo esse coeperint, minus Ualebunt Paulus Apostolus ducentas septuaginta sex sbi dicit in naui animas condonatas, de posteaquam resolutus esse coeperit cum Christo, tunc oraclausurus est,& pro his qui in toto orbe ad suum Euangelium credidet ut, mutire non poterite Melior sit erit vigilantius canis vivus, quam ille leo mortuus J H eille. Sed certe,&ipse rerum naturalium O do, quo sit periora in inferiora influere aspectu sentimiis diuinarum quoq; seriem declarat. Heb. Vnde de Christo dicitur: Lia credenspersemet ipsiam ad Deum ad interpessandum pro nobis. Ob Π- De Angelis item: Sifueritpro eo velin

quens unus de ma , ut annuntiet hominis

aquilaum, miseerebitur eius, dite . Usera eum, ut non desiendas incorruptionem. Et pose

nis sanιius in leporeopportuno. Igbitur dili, rno, vel infirmitatibus vel somniis, vel ce utroq; , perinde ac ipse Hieronymus a Deo corrigitur, Sancti in patria si tamen de multis operibus, quae operari debuerat, saltem unum bonumppus, quod veluti lacriscium prora placabile Deo offerantὶ supplires illico indulgentiam , me nitentiaeq; santu eidem impetrant . Nec elementissimus Deus eorum precibus Epotest non indulgere, cum de illis eundem obsecrent , quibus veniam datutum certo cognoscunt , Idem mcito magis Angelos sanctos conspectui eius semper adstantes cli ritatis Officium pro quolibet in flagellis constituto singulis momentis persoluere nemini dubium esse debet: Q iandoquidem illis, ve hominibus, nationibusq; cunctis , defensi nis . siue custodiae suae auxilio assistant, spociatim, de ex ossicio cura iniuncta est, uti

tiam paulo superius ex praeallegato Iob loco

probatum est. Is Precabantur , ut veniam resiueret ad

ustentiae. Quippe quae in comparatione cae- Ficrarum aetatum, virilitatis videlicet, ac sene

tutis ex labilior is ita loqui fas est censem da sit. Non possunt enim ex Philosophi sententia iuuenes esse prudentes, quia prudentia requirit experientiam, quae indiget tempore: & multitudo temporis facit experiemeiam . Sed lapsibus, prae caeteris omnibus vitatibus adolescentiam , quae variatum aestu cupiditatu, seruormi calentis inflammaturae,

talis periclitari, testatur Ambrosius. Deniqi P Libsanctus Propheta Domini clamat: Delictai

uentutis mea, ct ignorantias meas ne mramneris

3σ Et errori locum paenitentia condonaret: 'Iuxta EZecli telis olim v e promitia . Noti mortem py ,seduleonuertatur a via sua visat. Magnum sane iudinium. Vitam pro pterea homini datam, non ut deliciarum, de commodorum hunc mundum esse sciret, sed perpetuae eundem poenitentiae loeum, dc v luti earcerem intelligeret II Exactum deinde cruciatum , si Gemm m titterarum ob os a uando legissem. Non ita haec accipias velim, quasi omnis prorsus Gentilium librorum lectio , tanquam mala

interdi a sit. Absit hoe a vero . Est enim eadem interdum licita , M. ipsi legenti vel scribenti mirum in modum proseua. Lege de hoe ipso eiusdem Hieronymi elegantissi- 'mam Magno Oratori Epistolam. Ideo vero in Hieronymum , M quoscunq; alios Gentialium librorum lectores cruciatum illaturus Dominus nunc asseritur, qui nimii iisdem, Mplus debito suturi essent addicti. Quando nia mirum, ob illorum lectionem, atq; studium, vel Prophetas horruissent, vel sanctas script

rasium veneratione non coluissent.

3r Ego,quim tanto constriam artis , HAIem etiam miora promittere, deierare carpi, o namentam ursans diserer Domine si unqua haluero redires saeculares:si tigero, te negaui.

Q s congruis loco, tempore, seruatis ii se uandii I

184쪽

Lib. et

uandis Iurat tantum abest, ut peccet, quod etiam ipsi Deo honorem deserat. Est enim I ramentum latriae, cultusq; diuini actus. Unde per Hieremiam dicitur. larabis, vivis Dominos in iαdisu, vermico iusina. Deierare voro est, Dei iurare nomen. Ex quo per Deum, de Creatorem tantum,non creaturas esse iurandum intelligimus t Quemadmodum, & ex Matthaei quinto desumitur, ibi: Ego autem dico vobis, non iurare omnino, Neq; per Caelum, quia thronin Deis: neq; per terram, quia scalesium s pedum eius : neq; per Hieroselymam , quia CD uitas est magni regis: neq; per evulsuum turan is, quia non potes unum capisium arbum facere, aut nigrum. igitur 3c ipsum Christum Dominum non prohibuisse omnino iuramentum, sed per creaturas tant lim : quo posteriori modo Iudaei pessime iurare consueuerant satis explesse colligitur. Arguit hoc loco sacrilegii atq; periuria Hieronymum Rufinus, librins eundo Inuestiuarum suarum dicens: Audisitis,quam nouum,quanq; horrificum iuramen.

ii sui s Hieronymum intelligens J exposuerit genus e Resdente in tribunalibus Iudice D mino Iesu Christo, assistentibus Angelis, de intercedentibus pro se inter verbera de crucia, tus, iurat se saeculares libros, nec habiturum unquam.nee lecturum: Relegantur nunc quς- so, quae seribit, si una eius operis pagina est, quae non eum iterum Ciceronianum pronuntiet.J At respondet vit Sanctus,se nequaquam Getilium libros, post iuramentum legisse,sed, quae puer didicerat attulisse: Dixi inquiens me 'culares litteras deinceps non lecturum. De futuro sponsio est, non prasseritae memoriqabolitio. Quis nostrum, non meminerit i

fantiae suaeri 3 o In hac Sacramenti verba dimisu me

Dradsuperos: Deniq; ut verus Dei seruus castigatus Hieronymus, non autem perditus,ut alienus, dimissus reuertitur ad superos. De huiusmodi Iudicio, in quo de em mendatione agitur peceatorum, non perditione, loquitur Inminus Hieremiae voce: Te autem non faciam inconsummationem,sideamgabo μὰ rem Ham te in micis . Unon tibi videaris inno s. Porro Sacramenti hoc loco significatione, as mirabilem potius, ac omnem naturae ordinem excedentem rem aliquam, quam sacrae rei signum denotari arbitror γ in quo pariter sensu,

de Nabuchodonosor Regis somnio Danielis secundo seribitur. ει ingressis domum siuam Daniel socys suis indicanis, ut quaererent misDinordiam a ficie Dei Carti Aper Sacramento seo.

Et circa eiusdem capitis finem. Veia Deus no-ser Deus Deorum est. se Domi- regum, o re

elans mysteria, quoniam tu potuim aperire hoe Sacramentum. Quod praeterea ad superes se

redisse affirmet, ante relatam visionem in ins riori terrae loco fuisse sibi reuelatam aperte demonstrat : quod superioribus quoque adstipulari videtur ubi scribit. Elico obmutui, o murverbera mam cadi metus ratὶ conficientia magis luesarquebar.Hum mecum versiculum reputans: In is xo autem quis consilebitur tibi ρ Aecedit Zc alia ratio, quia nimirum eiusmodi locus ipsi cruciatui magis cogruebat. Enimuero tametsi Deus omnipotens secundum infinitatem sua omnibus creaturis per essentiam, praesentiam, dc potentiam, cpaemadmodum de se ipso testatur : Nonne Caelum o terram ego impleo stillabatur,secundum tamen considerationes albquas, in nonnullis interdum locis specialius eo sacra pandunt eloquia: In Coelo. Caelum mihi sedes es. In Sole. In Sole posuis Tabe naculam suum. In Sanctis. ω-ulabo inter eos,o ero Deus velare Ui eritis populus mem. Igitur quemadmodum in Coelo per reuelationem, In sole per reprςsentationem, in Sanctis per Sanctificationem, sic in Inserno secundum iustitiae executionem sedere pro Tribunali dicitur, Ptopheta testante,qui ait: ibo assiarisa tuo, ast quo a faetetua fugiam e Si a cena ro in Caelum tu issic es .si descendero in infernum

ades.

o Et mirantibus cunctis. Non ergo Hi ronymum tantum, sed bd adstantes omnes intellexisse Sacramentum comprobatur. Et hoc in illos, qui eiusdem Hieronymi raptum vanum somnium putauerunt..t Oculos veris. Felices, qui post flagella de cruciatus oculos tandem illos aperiunt, quos aliquando coecatos propheta deplorat rEI lumen oculorum meorum, se ipso m non es m eum. De quibus Sc Salomon: Sapientia linquit

orati in captu eius .iHos procul dubio Nabuchodonosor Rex M ipse recepit, cum ingenti voce testatus est: Visur pois finem Merum ego Nabuchodonosior oculos meos ad Cortum leuant,ostensus mei reddisus es mihi. ct Altismo benedixi, o υiuentem is sempiternum laudaus, o glorifcaui. a Tanto lacrymarum imbre perfusos, et retium incredulis fidem facerem ex dolore. Quanuis enim Domini manus percutiat, octinet, ut de se ipso in Deuteronomio testatur: Ego occida , ct ego vivere faciam, percurram es edi saxaso,d nγes qui H manu mea post eruerei

eandem tamen grauem, atq; vehementem ex

Sophonia accipimus, ubi inquit: Extendam manum meam sever Iudam. O super habitantes Hierusalem, se dissertam de loco reliquias Saal. Et ex Iob . Manus Domisi tetigis me. Ex quodU. incredulis merito nunc fides ex dolore redditur

Hier. 13.

Dan. q.

185쪽

ditur. Certe,si passionesnegantes Philosophi,

illis interdum oppraessi, ad earum protinus aeribitatem sententiam mutauere, esseq; eas intolletabile malum deinceps proprio ore consessi sunt, quemadmodum de Dionisio littetiyproditum est: Quid si in eos coelestis huiusce

manus primus vix tactus concitatus fuisset, tam seuerus, tam emeax, tam urgens, ut in ictu ozuli montium usq; ad profunda ardore

distatuat' taui tangis inquit David ὶ -ntes, ctfumigant..s Nee veri separin fuerat, aut vana nia, qtubm sve deludimur. vel contradicti

nis manifestae assertorem, vel iuramcnti de quo paulo superius, prorsus immemorem Sanctissimum virum hoc aeque loco arguit impius Erasmus. Et contradictionem quidem ex coauspicatur, quod Rufino locum hune illi obi j- cienti, idem Hieronymus respondens,raptum hactenus explicatum, somnium vorat: Obij- eit inquiens) mihi somnium meum. JHicu

Apol.e.7 ro non fuisse somnium coiistanter asseuerat. Periurii etiam calumniam ex eo conuincit, cupost iuramentum, cularem adhuc litteratura

caeris immiscuerit tractatibus, ut quasi dedita id opera secisse,facile legentibus constet. De. niqi ad impietatis cumulum, ut Sanctum virum ab illatis eximat calumnis , raptum hu-' iusmodi fabulam potius, quὲni historiam, figmentumq; omnino suisse tradit. At Hieronymus omni tempore sibi constat, semper sui compos, semper oculatus: nunquam fabularum inuentor, sed solidissimae perpetuo veritatis indagator, assertor. In quibus veris non Erasmus tantum, sed A quicunq; alij nequissimi homines eundem Carpere Voluerunt, plane eius doctrinam non suisse consecutos facile coniicitur. Et quod ad contradictionem ait, net, somnium duplex ex scripturis sanctis, vanum nimirum , dc verum haberi nemo negare potest. De primo in Ecclesiaste dicitur , multitu e semiorum, o vanitates.stverba lurima secundo vero,dictum est supra ex Iob: per somnium in usione nocturna, quando irruit sapor super homines, o dormiunt in lectu- D, tunc verat aures virorum, cum reliqais: Hoe omniorum genere, non fideles tantum,ac Sanctos suos Dominus quando ii admonere conis sueuit: veluti lacobolim Patriarcham, Genesis

vigesimo octavo,& Magos in Evangelio Matthaei decimoquarto instructos legimus sed etiam delinquentes, ut ipsum videlicet intelligant corrigontem , de conuellantur a via sua

v. Commentariorum

Reel. s.

de tamen ipsum Deum reuelantem noluisse in telligere super Ioelis primum tradit idem Hi ronymus . Quando igitur hoc loco castigati

nem suam non fuisse somnium Hieronymus iuramento assirmat, sibi tunc non contradicit, quando in Rufinum inuectus, eandem somnij appellatione recenset, verum quippe, x vana somnium repetitur. Hi emanifeste non fuisse vanum asseuerat, ibi non negat suisse verum. Haec ad contradictionis calumniam refellendam . Sed quod nec iuramenti vim imminu rit, aut memoria deleverit, propria eiusdem verba super tertium ad Galatas librum in Proemio euidenter coprobant ubi scribit: Loquar

sed omne sermonis elegatia, & Latini eloquiuuenustatem stridor lectionis Hebraicet sordidauit. Nostis enim & ipse, quod plusquam quindecim anni sunt,ex quo in manus meas nullis

quam Tullius,nunquam Maro,nunquam Gentilium litterarum quilibet auctor ascendit,od si sorte quid inde, dum loquimur obrepit quasi antiqui per nebulam somnu recordamur. JNon itaq; somnis immemor est,cuiui frequentor, timcq; temporis praesertim, quando vel ex proprio ore, vel calamo saecularis eisquis verbum aliquod prolabitur mem init. Et quanuis eiusdem scripta omni doctrinarum genere resertissima, intextorum etiam ubiq; filorum, Msuauitate legentes recreent, dc amoenitate d. mulceant e non ideo is sacrilegus ut supra etiam notauimus) aliquo unqtiam tempore dicendus est,cum non praeteritorum, quibus alias optime imbutus fuerat obliuionem, sed earundem saecularium litteraru m deinceps lectionem, vel studium, iureiurando promiserit. Postremo , quod nec fabula,aut commentum in eundem Coelestis inflicta animaduersio, sed verissima historia fuerit, tum ex dictis, tum ex insta quoq; dicendis constat. Enimuero, quod superius, ibi nimirum Interim parabantur exequia, Et infra Et mirant u canctu, test tus est, quan plures tantae rei novitati a stulta testes, omnium iud:cio manifestat. Et fortassis ex eisdem astantibus Rusinum unum fuisse ex eo conuincitur,quod veritatem historiae imi tingere noncst ausus. Quod si eam aliquomodo falsitatis potuisset es lingere, plurimi proculdubio illam coemisset, ae fronti inuectivarum, quas in illum conscripsit,assivisset. . Testu es tribunal istud, ante quod iacuit Testis Dduium triste, quod timvir Tettio ad

hane ipsam veritatem confirmandam testimo

D nia, tribunal ni tu horrificu,& iudieiu tristo prauat quomodo de Nabuchodonosor, Pha- . adhibet Hieronymus t Quomodo M Moy iisne,&alijs factum suisse scriptura comm s Israeli restes adduxit dices: muti uoco Carum o Terram, cito peni'os vos es darerra, ruam trosso Iordane posse uri euo. Et morat, quos Vtiq; in iudicium, condemnatio ianemqi sui per somnia eiusmodi futura vidisse,

186쪽

.Tim. . De ctraria o Iesu, qvi iudicaturins v uos, ct moraetus. Quis vero tribunal illud m, te conripere, ne dicam in vanum assumere non pertimescet t/s Ita mihi nunqaram contingas in talem incidere quae nem. Pro quςsione tormenta, eruciatusqi ad eruendam veritatem l . Vel iudieium, in quo de poena mortis agitur, acetapimus .

uori,& dolor a)iungitur, ut cuiuseunq; dubitationis oecasio tollatur. Sie Iob diuino dc lyn se verbere examinatus ad propriae causae veritatem eisdem testibus usus est, dicens. tib io. ners imirabiliter me crucis: In iuras testituos contra me, o multiplicasti iram am aduer-μm me, o pars militant in me.

ν Eι ranu de hinc Badio diuina legisse ,

quanto non ame mortalia legeram . De eius.

modi studio. Hoe unum aeeipias lector, Hieronymum dein ps ita scriptura sanctam per-

uestigasse, quod in quibuslibet vobis singula

sacramenta veneratus sit. Singula sinquit Ndem ipse vriba sesipturarum, singula sacramenta sunt. Ista verba, quae rustica putantur a saeculi hominibus , plena sunt sacramentis: In N. sis. Habemus enim thesaurum istum in vasis ficti-

C libus: Thesauru sensuum diuinorum, habe.mus in verbis vilissimis. J sed quid de verbis refero, cum Mimpsis punctis mysteria inesse mentis acie penetrauerit e Sed quia alibi I, , in x singuli sermones, apices, de puncta, phec . . in diuinis scripturis plena sunt sensibus, propterea magis volumus in compositione, struct

raq; ver tu, quam in intelligentia periclitarit Deniqi eiusdem in scripturis assiduitas ex his, quae dei neeps scripsit, vertit, docuit, ore personuit, peti pectum habetur: cum ante illatu supplicium paucula vix edidisset. Eloquerite sudum damnantamne a Christi-

DVo nunc, explicati hactenus somnij

easione apud quosdam suborti errores recensendi . simul i, refellendi e--ssunt. vesqui de eorum, qui in Germania potissimum. melioribus renascentibus litteris selim tamen ipsi omni prorsus barbarie polluerenturὶ glan- aibus adhue vesti homines, relictis frugibus,lioe est eloquentiae studiis. voluerunt e Et hoc quidem in ipsum met Hieronymum adhibitae animaduersionis exemplo . Liter illorum, equorum numero Angelus politianus, qui non Eminus inepte, quam impiὰ Sanctivia virum ob studium in Ciceronis libris insumptu, iniuste verberibus affectu ex eo iactauit,quod nulla

unquam adumbratam, Idaeam, ne dicam ex-

praeisam essigiem Ciceronianae phrasis in suis seriptis presetulerit. Caeterum prioribus res, pondere non multi negotis est; cum ex allatista oppositum de eiusdem Hieronymi sentetia mprobatu sit. Habetur erudit illima ad hsic ipsum errorem eliminandum ab eo conscripta Epistola ad Magnum Oratorem, Tomo lecundo, in serie octogesima luarta, in qua post co teste eiusmodi in se illatum sui licium excel- Flentii limotu, atq; summorum Theologoru , ta

Graecoru,qua Latinoru excplis saecularis litteraturae scriptores, moderato studio tenedo ,&legendos declarae. Sed δί ad Theophilu, At

xandrinum Episcopum de Graecis transserendi. ccibens: Indico inquitὶ Beatitudini tuae magnum me labore sustinuisse in ita latione eius

s librum videlicet intelliges eius de Theophili

Graeco ab eo conscriptum sermone j ut omnes sententias pari venustate transferrem, Se Graecae eloquentiae Latinum aliqua ex parte res pinderet eloquium. J Quod si uixta horum placi- tu eloquentiae decus in Cicerone, alijsqi Gentilibus late refulgens omnino a Christi fidelib' parvipendendu est Cur Deus optimus inax se cimus Aaron Moysi loquens verbis hisce c5medat. Aaron frater tuus Levites, scio quod elo- Lx L quens fit, ipse loquetur pro te ad populum, Metit os tuu JCur Isaias Propheta, eloquentiae itide studio nitidus, eidem Domino gratus in sacris litteris perhibetur de quo de Hieron mus : Sciendum est inquit, quod suo sermone d sertus sit, quippe qui vir nobilis, te urbanaec loquentiae, nec sabens quidquam in eloquior iis licitatis admixtu . Cur Salomon, Sapietia eruditis interesse cogitationibus se loquentia enim ea est, quae erudite loqui docetὶ testatus est 3 Cur Psalinorii liber apud Hebraeos omni

verborum elegantia circunsertur politissimus

Cur Aligustin' in libro adCreseon tu exclamat: Vtina mihi ad explicada ea, quae setii pro desiderio eloquetia prouenisset JCur Ambrosij dia cedi copia, apu examinis symbolo lato pete celebratur si h c ipsa damnanda, cui ex aureo Chrysostonii flumine nitidas licebit haurite s

tentias, lenitetq; flucti a verba Quis eo,vel verbis disertior, vel sententijs crebrior, vel numeris, Zc tota orationis circumspectione iunctior Quis Baslio magno in orationis cultu excelletior, in exaggeratione cumulatior, in tota dicudi arte elimatior Si vitia detestatur durissima hominu corda emollit: si virtutes attollit protinus inflammat: si rem deseribit eam ipsam

187쪽

num commemore , qui orationem ut plurimupretessius stringens eiusdem aeum ine vehem tius incitat, atq; pungit qui in oratione soluta I iucydidem , in carmine Homerum ux pruiniit Igitur ne diutius argumentationem pro

traham, si eloque ia a nobis procul pellenda

est, consequens etiam, ut cum ea salictorum

pene omnium Patrum doctrinam squa latissime fulget Eeclesia reij ciamus,quod nullus sanae mentis hominum assit mare audet. Ad di sevitatis itaq; solutionem, Hieronymi germanus verborum sensus breuiter explicandus.

Tantum enim abest, ut somnii sui historia, atq; B narratione saeculatis eloquentiae studium prohibuerit, quod de illud idem prae allegatis locis, α concesserit & approbam. Verum id non omnibus indistincte, sed cetio lex uir Aetati insuper illi, cui doctorum virorum sententia

conuenire conliat. Et revera propositae animaduersionis in se exemplo, nil aliud unquam mente Complexus est, quam Eustochium Deo saeratam virginem plus aequo in Gentilium Iitteras incumbentem cui de si pius illud ingerit: ciuae communitam luci vis tenebras pqui

consensia Chri eum Setiat ' quid facit cum Psalterio Horatius 3 Cum Euangeliis Maro tCum Apostolis Cicero ZJ post quae mox soin-C nii sui prodit historiam) auertere, ad sacroSq;

dices, ac Psalterium inprimis impellere. Voluit aeque Hieronymus Eccletiasticos viros, numerisq; omnibus abselutos Theologos admonere, ne in triuialibus, puerilibusq; studis ad senectam usq; , quasi in Syrenarum scopulis, ad eloqtientiae potius ostentationem, qua solidae veritatis inquisitionem immorarentur: Adeo ut non in virgine tatum immoderatum eiusmodi litterarum studium repraehenderis . sed in consumato Theologo , M. communatcrSacerdotibus, ac Religione praeditis omnibus ne serendum quidem existimarit. Ncq; tamen puerilium , M. adolescentiae studiorum memoriam abolendam censuit, quo minus

eorum recordari,ic opportunis temporibus, rebus ca accomodare liceret, ut ipsemet contestatur, sed ex proses eisdem, ingrauescentectiam aetate incumbere, posthabitis diuinoi sinu dijs prohibuit. Dissicultatem utiq; hane ipsam ita & Petrus Paulus Vergerius dirimenda censuit. Non me deterret,quod damnatus fuerit eloquentiae studij aliquado Hieronym cum extatica visione raptus ad Iudicis aeterni tribunal, dc quinam esset interrogatus , pro Christiani nomine, quod inter metum trepidationemq: profitebatur, Ciceroniani sibin men obij claudiuiti Nm: enim res ipsa damnata est,sed fortassis cius studium vehemctius: sne qua profecto vix sacrae litaerae certe eum Etanta voluptate legerentur: J Hare: Petrus Paulus . Id ipsum Gratianus quoq; in De.

cretis,disti nctione trigesima septima pluribus reddidit: Ubi de Glossa dii tinguens e Quidam c inquit legunt libros Gentilium causa delectationis, dc voluptatis, de hoc cst prinhibituin i quid alta legunt ad eruditionem , de illud est licitum, ut per eos sciant recte loqui, dedi se emere verum a falso. Et concludit, solam voluptatem prohibeti. Haec ibi.

Deniq; quantiis sermonis sublimitas ab Amotolo repraehendatur, non tamen eo animo, vectoquentiam cuius ipse teste eodem Hieronymo expers minime fuit, e medio tolleret, sed Fquo certam spem illam, quam ex ea sapientes Graeci oratores, cum aliquid populo persuadere vellent animo concipere consueuerunt,

penitus reprimeret. Ne somines sinquam sui deinceps diserti sermonis elegantia Vetti, sed Dei virtute, infideles ad Christum attraho. re laborabant: Enimuero si eloquendi ut G tium conuersio adscriberetur. Crucis pr ubbio triumphus tolleretur. Submittat ergo se Christophor sonus inquit elo lucti a quo cru cis illustretur gloria. Est plane ancilla , quae virtutis Christi, veluti magistrae suae nutu debet obseruare . Non vendicet fibi quod polliet,

sed impertiat unde acceperit. Inseruiat ma- G . sistrς suae honori . unde omnium honos effi rescit. Det operam aliorum comminiis, ne si

sua quaerat videatur incomoda. Crucis Christi gloriam semper amplificet, contemnat sua. virtutem Christi dicendo adaugeat, quo ipsa Cum dicat, non careat viribus. Sit Christi vis, quae vincat, sit eloquentia, qui eandem explicet. Illa praesit de imperet. haec semper sit parata ad obsequendum . Hoc pacto neq; crux Christi sua vacabit gloria, neq; eloquentia in ullam incurret repraehensionem. J Pro hac ipsa hactenus em mendata eloquetitia, Paulu quoq; Cortesium aduersus Politianum iuuentutem inprimis ab Ciceronis studio atqi Iectione re- reuocantem in arenam descendis te, resert Cornelius Schultingius . Cicereniam nominis iustὸ ne issimulaum Hieron - ρ

Posteriorum, Angeliqi potissimu Politia naz

ineptissimae opinioni, qua Hieronymi libri, de scripta, nullu Tullianae eloquetiae vini-giu exprimere asseruntur occurrere, atq; obsistere, pro viribus quilibet, mediocriter cita in liberalibus studios exercitatus existimatur. Nec

meum

188쪽

R meum psse arbitror ex utroq; nune, Hieronymo nimirum, Se Cicerone sigillatim exempla proferre, quorum collatione ipsemet Hi ronymus Cieeroniani nitoris ad viuum exemplar aptissimum declaretur: res enim est, tum ab antiquis omnibus,tum a nostrae aetatis scriptoribus iano inpius iudicio decreta. Proponainprimis unum tantum,aut alterum ex prima

αd Heliodorum Epistola exemplum, quo nec liminarem eiusdem Hieronymi scriptorum paginam Angelum vidisse declarem, mox in . signiorum sententias proseram scriptorum; ex ipsomet postremo Hieronymo aliquot etiam argumenta depromam, ex quibus omnibus

P garrientis comiculae nugis siletium indictum, satis superq; constabit. Qui igitur, ne adumbratum quidem Cic roniani eloquis negat Hieronymum praeset Iisse vestigium legae eiusdem Hieronymi n per memoratae Epistolet verba, videlicet. IIstae qumi litterae testes sunt, quas lachrymiscernis interlitas. I Conserat deinde cum his, quae in Epistola libri decimi quarti leguntur. nimirum s Accepi ab Aristocrate tres Epist las, quas ego lachrymis prope deleui. J Eliu Actione tertia in Verrem Γ Tabulae sunt in medio , quae se corruptas, Ac interlitas clamant. JItem pro Cluentio ἱ qui testamentum interliis

Legat insuper, quae sequuntur. Et hoc

ego, non integris rate, vel mercibus, nec quasi ignarus fluctuum praenioneo, sed quasi nuper naufragio eiectus in litus,doctus nauta, timida nauigaturis voce denuncio. J Et eundem vid bit imitatum Cieetonem in Oratione pro L.

Murena, ubi scribit. s Quod si portu soluenti.

bus ij, qui iam in portum ex alto inuehuntur praecipere summo studio solent, de tempestatum rationem,& pr donum,& locorum. quὁd natura affert, ut eis faueamus,qui eadem pericula,quibus nos persun sti sumus ingrediuntur: quo tandem esse animo oportet, prope iam ex magna iactatione terram videntem, in hunc,

D cui video maximas reipublicae tempestates esse subeundas ' JIdem obseruabit in ijs,videlicet. Γ Sed quonia e scopulosis locis enauigauit oratio,& inter canas spumeis flucti 1 cautes fragilis in aliti cymba processiti pandenda sunt vela ventis, Jquae aeque manifesto ex eodem Cicerone mutuata nemo ambigere potest; ex iis inprimis,

quae Tusculanarum Quaestionum libro quarto idem scribit. E quibus quoniam tanquam e

scopulosis cotibus enauigauit oratio, reliquae

disputationis citrsiim teneamus. J Et pro Marco Coelio. Sed quoniam emersisse iam e vadis, dc scopulos praetervecta videtur oratio mea, perfacilis mihi reliquus cursus ostenditura EVetum ne lectoris prudentiae dissidere potius videar, quam Politiani ineptiam arguere, ab eiusmodi exemplis supersedeo. Ad secundoloco propositum explicandum, sit magni illius, ac illustris Ecclesiae columinis Augustini probatissimum testimonium: is nanq; cum Dieronymiani eloqui, splendorem

nunquam satis miraretur, pluribus quidem in locis, sed contra Iulianum praesertim elogio huiuscemodi sustulit. Hieronymi nobis et quium ab Oriente usq; ad Occidentem inita; C s.c. I

lampadis solis resplenduit. J Sit Aureli, Cas. siodori ad idem, libro Institutionum diuinatu Lectionum iudicium: In Bethlehem scribit Fipse H eronymum habitasse otiosum non a

bitror. ns ut in terra illa miraculorum ad instar solis, eius quoq; ab Oriente nobis more lampadis splenderet eloquium.J Subscripsie huic ipsi sententiae Damasus Summus Pontifex , qui eius Epistolas ex eremo sub iuuentutis initio ad diuersos aliquando transmissas . ad Heliodorum nimirum primam, Ad Florentium binas, quintam de sextam: Ad Iulianum trigesimam septimam: ad Rufinum quadragesimam primam: ad Nicaeam quadragesimam secundam. ad Chromatium, Iovinum, Sc Eusebium quadragesimam tertiam ad Chrysogonum quadragesimam quartam : ad ipsum- omet Damasum quinquagesimam septimam, dc quinquagesimam oliauam , quod erudit ita

mae omnes, &omni verborum elegantia luculentissimae essent, propria manu describere.& in proprio scriniolo, non secus, ac solae ad eloquentiam omnem penitus iii staurandam sussicerent, condere eonsueuit. Attollit hoc ipsum Hieronymi dicedi genus Petrus Paulus Apud Vergerius, dum hetc in eius laudibus pertonat. Eloquentiam eius certe laudate rentarem,quae C hctanquam riuus limpidissimus leniter defluens, Hiriony. oc aspectu, & seno delectat, ns si ipse se multo R i/num melius, quam a me fieri possit, elegantia sua legentibus commendaret: pd quam digne praedicandam eius ipsius eloquentia opus esset. IAd eandem alludit Melchior Canus, libro secundo capite decimo quarto, de locis Theol

gicis cum litteris prodit: Diuus Hietonymus verborum copia, eloquentia saeculari, trium linguarum petitia, rerum multivaga cognitione abunde instructus. J Non dissentit Platina in Vita Innocentij:Tempore inquiensὶ Theodotis Hieronymus Presbyter in Bethlehem habitans, ingenio ac facundia sua Christi fidem

mirum in modum auxit, quod etiam eius

scripta declarant. J Adide Christophot sonus in praefatione Ecclesiasticae Historiae Eusebii suffragium eiusmodi proseri: Hieronymum

189쪽

r se commentariorum D. Vii

A ponamus in messio, euius tanta filii in scribemcio saeuuas, ut omnes prope cloquentiae num ros expleuerit : Quando in aciem cu haereticis Prodit, nemo pugnamior, aut qui plus habet iacet torum: idiando respondet obtrectato-tibus nemo feruidior,nemo acrior:Quando res gestas narrat, nemo elegation ando funebre oratione institi tui nemo ad coiolandu aptior, ad laudandum copiosior: Quando familiariter eum amicis 3c necessiarijsper litteras ecilloquitur, nemo suavior, nemo comptior. Miruast videte quo pacto in tota oratione paria paribus , contraria tesata contradi; s, iam verba B dupplicata, iam iterata , iam breuiter commutata , sententias perpulchre illuminent. J Cornelium Schultingium ut caeterorum cateruam recentiorum omittamὶ audiamus: Beatus

inquit Hieronymus adeo excelluit in omni.hus,ut longe pr urrat in singulis,si illum cum alijs conseras: Si eloquentiae laudem intuearis, sane in hae parte omnes Christianos scriptores tantum superauit, ut ne hi quidem cum eo eonserendi ullo modo sint, qui omnem vitam in benὰ, ornateqi dicendi studio consumpse. runt. Ac tam longe abest, ut vel Cyprianum Rhetorem Carthaginensem, vel Lactantium Christianum Ciceronem, vel quemcunq; aliunostrae Christianae Religionis scriptorem et quentissimum cum Diuo Hieron)mo audeas comparare, ut quorundam iudicio, ipsum Ciceronem, dicendi magistrum, .atq; artificem praestantissimum, nonnullis dicendi virtutibus

Sed ex eodem postremo Hieronymo hoc ipsum eonvincamus. Profecto si Epistolam

tantum centesimam primam. De optimo genere interpretandi ad Pammachium, Politianus inspexisset, vix ad credendum inducor - Eunmet aliquo unquam tempore oppositum

V fuisse opinatum, ne dicam latipsisse. Tradit

enim in ca Hieronymus interpretandi de uno in aliud linguae genus scriptores, tam exactas methodos, atq; regulas, v quotquot postmo-dti, qui eo in studio pro uiribus contenderunt, eundem secuti sint omnes. Porro id genus praxepta adamussi m ex Tullio Cicerone d cerpsisse: passim insuper,in cunctis a se editis lumbrationibus se obseruasse,tertio quoq; verbo idem Hieronymus prodit. Unde&paulo αnte Claristophor sonus memoratus: Quamuis inquit in sacris litteris interpretandis ordo

verborum retinendus sit, ut ait Dominus Hieronymus , quia mysterium est: tamen in ali tum Graecorum interpretatione, dem auit te Cicerone, de Cuante, M imitante non verbue verbo sed sensus de sensu exprimendus. H ipse , qui M post pauca eoncludens subdit . Haec Hieronymus ad Paminisilain, quem Econstat Ciceronem in hac re diligenter imit tum . J Praeterea si Ciceroniani nomen Hier

nymo salsd adseribitur, ad quid idem ipse,

eloquentiae ac phrasis eiusdem non alio sep tuisse obliuisci modo, nisi ante de Lethaeo b bisset flumine testatur Bibendum igitur lim Lib. i. quiens mihi erat de Lethaeo gurgite, iuxta Amia. fabulas poetarum, ne arguerer scire, quod dia diei J Si item singulari Ciceronis amore non flagrabat, neqi eius imitatione assiciebatur, cur Epistola centesima vigesima, post Marci Tullij Ciceronis,&Quintiliani linionem, ac flores rhetoricos,pro hebratet,chaldaiceti linguet intelligentiam in pistrinu se reclusisse fatetur' εCur eundem Tullium omnibus in Latina lintgua imitandum, in proemio libri teriij ita. Epi. stolam ad Galatas proponit reum ipsum inter Oratores summis laudibus effert Deniq; quid plura 2 aemulorum etiam turba ,qum rum , dc princeps Rufinus, numeris hanc omnibus in eius undiq; scriptis affluentem C, ceronianam eloquentiam coninmeliae loco posuit, criminiqι adscripsit, dum haec superius etiam allegata, in illum imprudenter trium xit. 1 Residente in tribunalibus Iudice Domino Iesu Christo, assistentibus Angelis, dc icitere

dentibus pro se, inter verbera , de crueiatus, tu rat se saeculares libros,nec habiturum unquam, cnec lecturum. Relegantur nunc quaeso, quae scribit, si una eius operis pagina est, quae non eum iterum Ciceronianum pronuntiet.J Quis igitur vilis homunculus iste, qui arroganti et i Ruin gigantis protinus staturam consurgens, ac veluti nouus Goliath ex imperitorum aD minibus prodiens, aduersus tot, tantorumq; virorum phalangas stare, contendemq; audet Qui lippientibus, atq; coecutientibus oculis de eloquentiae nitore discernere, atq; disputaret omnium insuper ingenio tardissimus, censuram propriam , imo verius ineptiam, probatissimis eiusmodi sententiis praeponere non veretur Fuit hic vulgarium haud scripto urum testinionio Angelus Politianus,politi ri item litteratura non nihil excultus.

At grauiorum studioru, Theologiri,

inprimis cognitionis expers omnis no,atq; ieiunus, ut propterea n mini mirum esse debeat, si tam imperitam,atq; ridiculam aduersus Himronymum , cuius

operum,nec

inscriptione fortassis aduerter

protulerit tenue Diq; sentenistiam.

190쪽

ve Cura Lemis ab Hieronymis suscepta, atq; eiusdem Leonis in eum obsequio. Cap. XII.

os r hae M : Hian quadam dieae riptum saris Fratiam ex more disserere

a sabito rei u claudicam,qMrto suspenso pede clausisa coembi, Leo ingens imgreditur. a Cumi trei terruisugam arripuissiat, Vir Dei, velut hos ρimaduentariseisivit. s Et intes em piantam eis a sint gus vulneratam, mox ipsecurauit, praecepit, Fratribus, ut terroredeposito curX ipsius gererent. di deumselisit erra, omnifrocitate deposita, ita Leo mansuetus escitur,

τι ei Fratres, iussu Beati Hieronymi asimum quenaeam commiIurenteuem ab opere redeuntem inpasiuiscussodisti. δ Accidis interea una aeterum,utforara Leone,' negotiatores quirim, qui Agaptum adiban/, videntes asinum stivagum is denum, cupidirate Octi, sua in eo υμ aggregarent. I o Expergefactus autem Leo,cum commissam sibi besiam minimὸ repressi, eonfusus adasanasterium rediis, o quasi 'a consitus commune recepta tumsolus ingredi non au-d bat. 22uod Frures acus. Hieronymo Iedentes, absentem Unum ab illo fimant deuoratu: Fnolentes tamen eum exassperare, abducti ei AEnimalis opus iniunguι ι τι sicilices eadem ferret onera qua prius giarco asinus eosueuerat It Nee nrarum Frairous innocenter viventibus Leonem , Quia

praebui . cum in testimonium rima creationis legamuι viris Sanctis, se Deo humiliter se lavida cy Luner, se volatilia mis 'age, Ia ct icta cessisse ferarsm, in venenum non nocuisse sirpentia. ra Das eum Leo iniunctamsibi vas indesimenter exequitur, die quadam de seu iprospiciens,ρra-

fatos υiurares videt eminus venientes, se cum camelis eorum suum socium comitantem. 14 cmox quasi deprahensis bais immane rugient, is is contra eos vehereunter inmens, homines in diauersa despersiu. rs Camelos autem onuaos , una cum asino cogens ad elo portam deduxit Mirmn astes,crum hoeret fient Beato Hieronymo, iugis tali leporis onerdus Camelorum piari ablui, eus pabula apponi, ars aduentant bus hos Mur cinuiuium praeparari. ει ecce issi continuo me enses ad octi Patris se vestigia prostrauemn de comm lsi furta venia postulantes: qui eos benigne suspiciens adcessam hospitum eum magna a lacritate deduxit. t 7 Videntes illi tota tu Dei seruo elementia medimis oler, quo de Gerapto attuleram, Monastino Atulerunt. Vuo Futilis an is, ram i . quam harides eorum plenam olei hinei lem aferrent earnobio, deustissime spoponderunt. ιδ diuos GBenus Hieronymus benigna commisione refectos,ospini tibenedictione roboratos in pace dimisit.

COMMENTARIUS.'t Dos 5M itas eum Parim die descripturis

i sanctis Frai us ex more dissereret. Consueuisse Hieronymsi Monachis sui sacras seripturas quotidie exponere testatur ipse pluribus in loci prςsertim vero aduersusRufinu.

libro secundo, capite septimo: de in Epistola

octogesimanona ad Augustinum, in tace. Quod certa rationi quoq; contentaneum, iam supra capite decimo ostendimus. Enimuero, quorum munus est in lege Dei die, ae nocte meditari, eorum pariter Partes Censentur, ut

eisudem legis intelligentiam a Sanctis Patribus sedulo inquitant. unde de Rustico Monacho

praecipituit Ama scientiam seripturarum, de carnis vitia non amabis. Et Paulae dicitur: Habeant,qui volunt opes suas, M vase gemmato bibant: serico niteant, plausu populi delectentur, dc per varias voluptates diuitias suas vi ore nequeant . Nostrae diuitiae sunt in lege Dei meditari die ac nocte: pulsare ianuam, Asaeculi fluctus, Domino praeeute escare.J po id nisi ad extremos, ad proxime tamen sup riores annos, Christi nimirum quadringentes,mum decimum septimum rei huius euentus ex eo reserendus persuadetur , qudd nulli bi do eodem suis aliquando memoriam ingesserit Hieronymus scriptis. a Subuo tribus claudica quartosuspensopede elaustra caenuν Leu ingens ingreditur. Mihi

hemiticum coenobium no longe ab eremi va

litate abfitisse Hieronymi verba declarant qui bus ait: Hic igitur pmpheta Amos videlicet quem tume in manibus habemus fuit de Oppido Thecuaer quod sex millibus ad meridiana plagam abest a sancta Bethleheni, quae miandi genuit Saluatorem, & vltra nullus est viculus, ne agrestes quidem casae,dc furnorum similes, quas Aphri appellant, mapalia. Tanta est ere. mi vastitas, quae usq; ad mare rubrum, Pers rumq; , de Aethiopum, atqi Indorum termi-ncri dilatatur. Et quia humi arido,atq; ar noso nihil omnino frugum gignitur , cuncta sunt plena pastoribus , ut sterilitatem terrae compensent pecorum multitudine . J.Haee

ille. Porro desista Iudex Leoni tabundac se, istudq; praesertim aliorum omnium maxi-

SEARCH

MENU NAVIGATION