장음표시 사용
211쪽
A eum ipsa Mareella in urbe Monastica vitam suscepisse idem scribie. Mox Asella, dehinc Felicitas, Laea, postremo Paula, Eustochium,
de aliae quan plures, tum viduae tum virgines, genere clarissimae omnes, aeque ac sanctissimae . eiusdem Hieronymi habitaculum, ut ab eo exudirentur frequentare consaeuerunt. Verures nouitatis insimulas obtrectatores ipsia hac tande responsione covicit: Si viri de scripturis quaererent, mulieribus no loquerer. J Et paulo insta: Sequuntur mulieres Saluatorem, dc na
ni stant ei de substantia sua. Ille, qui de quinq;
panibus,quinq; millia hominu ,exceptis muli ribus , de paruulis aluit, escas sanctaru mulier si B no recusat accipere: cu Samaritana loquitur ad
puteu, te saturatus conuersione credentis,c
bos, qui coempti fuerant, negligit. Apollo, virum Apostolicum, M in lege doctissimum Aquila & Priscilla erudiunt, & instruunt eum de via Domini. Si doceri a st minis non suit turpe Apostolo: mihi quare turpe sit post viros docere dc 'minas 3 J. rst Dmmos Gros , ut nonania saepe disserui. Qui nam in specie hi libri ess ent, quos in communi sanctis hisce 'minis explanavit, Psalterium inprimis dicas. Ex proprijs eiusdem verbis, nimirum: Cum hora ferme tertiarpi hodiernae diei septuagesimum secundum psa mum, id est, terti j libri principium legere coe C pissemus de docere cogeremur tituli ipsius partem ad finem secundi libri, partem ad principium terti, libri pertinere, repente nobis nuntiatum est Sanctissimam Laeam ex illis de corrore, ibiq; ita te palluisse conspexi. J Ex quibus no Marcella tantu, sed & reliquae supraditatae s minae eiusmodi interpraetationi tunc praesentes intelliguntur. Disseruisse praeterca, rogatu praesertim S. Blesillae Ecclesiasten, testatur idem Eustochio sorori scribens in hunc
Ep. iis. modum. Memini me ante hoc ferme quinquennium,cum adhuc Romae essem, & Ecclesiasten Sanctae Blesae legerem, ut eam ad c, temptum mundi huius prouocarem, & omne quod in inundo cerneret putarct esse pro n. hilo, rogatum ab ea, ut in morem Commentarioli cura quaeq; disserere, ut absq: me posiset intelligere, quae legebat: Itaq; quoniam in procinctu nostii operis subita morte subtracita est,uobis reddo,quod debeo. J Prae caeteris vero quis plura docuisse Marcellam, ac praesertim dece voces, quibus apud Hebros Dei
nomen appellatur,expropriss eiusdem scriptis compertum habetur. Explicuit eidem dictiones hebraicas Alleluia, Maranatha, necnon Dia psalma Graecam vocem, ac tractatum, de
blasphemia in Spiritum sanctum t quae fingula litteris ab eo aeque consgnata inter eius opera leguntur.' Ea o Lectio assiduitem. Et hoc ideo, quo niam sestino gradu ad magistros boni discipuli pergunt, eorumq; iugiter limina terunt. a i familiaritatem . Idem ex Pro Diio eloquentiae, parente: Consuetudo familiaritatem asset t. Similitudo item familiaritatis cst causa, perinde ac ex aduersA Dissimilium infida dicitur societas & propterea sancto viro
moribus similes sanctae quoqi qminae familiaritate iunguntur, de quibus Apostoli praeceptu
est: Vt superabundanter habeatis in charitare eos,qui huiusmodi sunt propter opus suum. a a Familiaritis frimam fecerat. Tertio doctoria discipulis fidem adhibendam nemo Fignorat: In cuius quoq; testimonium vulgaris resonat sententia: Otortet addiscentem credere. At qua caste, quam sincere in his omnibus se Hieronymus gesserit mox subiungit. 23 Dicant, quid unquam in me aliter sens rint, quam Christianum decebat' Recta comistentia ab alicuius oculis non abhoret: angm Ios detestatur: sermonem silentem nescit: palam loquitur, quod corde tenet,& ideo quos in publico si minarum congressu arbitros sui Hieronymus adhibuit, illos rus nunc interpellat. Felix quidem conscientiae puritas, quae inter rabidos oblatrantium greges, immobilis& fixa securitate potitur: cui vetitas te iustitia Gfiducia tribuentes tantum audet, ut proprios
et hostes in sui testimoniu, dc iudiciu aduocet: Tantum praesumit, ut sola hostium multitudia
ne non terreatur. Interrogatus Bias quaenam res in vita metu carret: Bona conscientia, res
pondit. Em agitatus Periam et, quid esseti
bertas: Recta conscientia, inquit. Socrates r
satus , quinam tranquillo viverent: Illi sim quit qui nullius absurditatis sibi conscij sunt.
Diogenes item, illum minimc timidum, animosum autem maxime, qui nullius mali sibi conscius foret, affirmauit. a. Pecuniam cui uam accepi 'munera et parua, vel magna non streui ρ in manu mea asaluuim insenuit Z Radicem omnium ni aloruauaritiam definit A stolus, quae qua nuis ab omnibus Christi fidelibus, a doctore tamen idcfacri verbi praecone longe potissimum eiusdem Apostoli exemplo arcenda est: t Argen- Act. io.
rum enim cinquit) is aurum nasiisu concupiuir
i filiis. Quiddam huic simile in libris Re
gum memoriae proditum legimus exemplum. Ci m nimi tu in medio populi iudicio Sanctus Propheta Domini conicdens dixit. Loquismini .Reg. i
de me cora Domino, er coram Christo eius: Virum
bouem cuiuspiam tulerim, aus asinum: si impia calumniati sum, si de manu cui tuam muna accepi, cur contemna Hudhoare, res amfh vobis. Igitur
212쪽
D, Vitam S. T. Hieron . c p. XIV. 17'
A igitur eodem nunc usus argumento Hieronymus: Quin
non argentum tantum, aut aurum Ie reiecisse,
sed de tenuuia quaeq; alia fuisse detestatum ex eo declarat, quod crebra munuscula, de sudariola,& fasciolas. ερ his similia, Sanctum ammitiai. rem non habere saepius testatus sit. Contraria sane doctoris Ecclesiastici instituto Philosophi illius sententia est, quia discipulis, rudibus quidem ingenio ob nimium,qui in illis instruendis,laboris adhibetur: promptioribus vero
e contra, atq; subtilibus, Ob multas quas addiscunt litteras, multum etiam pecuniae exto quendum esse assirmauit.
B as Obtiquus sirema. Monetur secundo 'minarum institutor honestatis de castimoniae, ne videlicet aliquando, vel verborum obscuris ansi actibus, vel oculorum surtiuis nutibus per
eum suspicio contingat oriri: Quandoquide duobus hiscae pol illimum cordis puritatem la. iactati ex sacris litteris instruimur. Qui enim fieri potest, ut is simplex & rectus, ac timens Deum dicatur, cuius sermo obliquus, Verba ambigua atq; obscura sunt ρ Ex fructibus eorum, Saluator inquit, cognoscetis eos ruattit . Et: Ex abundantia cordis os loquitur. Proindicio nanq; qualitatis interioris hominis sint verba erumpentia. Et quemadmodum exus guae rei cupido latentem auaritiam indicat: sic Callidus, obscurusq; sermo pollutam hominis mentem. Vnde Se hunc ipsum minis Salomo insectatus in prouerbiis loquitur: Sermo obsim riou. s. rus in vacuum non ibis. Et alibi. Matidictam
fusera prolatum in quemptam superuenter. Opprimet quidem illud aliquando proferentem,quoniam qui de verbo, etiam otioso a no- his in extremo Iudicij die rationem exquiret, sermonem multo magis obliqua mente prolatum iniudicatum non praeteribit. Ideo vero omnis ille sermo obliquus dicitur,qui non re ta intentione profertur: Omnis quippe hum na actio denominationem sortitur ab intentio.
ne, quae si recta erit, hoc est, a diuma regula D non deffectet, opus utiq; rectum: quod ii inflexa atq: tortuola, idipsum aeque obliquum appellabitur. 16 Oculus latins suis' Certe a praedictis omnibus expurgari cotendens Hieronymus a detractoribus,m oculorum id indicio maxime exoptabat, quippe quod omniu certissimum. atq; exploratissimu. Et quidemmentis nostrae oculi sunt speculum, nec illis dissimulati conscientia potest e cordis arcana produnt, & linia mens lasciua ex eisdem potissimum gestiesemper erumpere: Non enim ex Augustini testimonio, solo tactu 1 sed assectu de aspectu 3ppetitur, & appetit concupiscentia struin tum: Nec dicatis vos habere animos pudicos, si habeatis oculos impudicos, quia impudicus oculus impudici cordis est nuntius. Annuens oculo Salomon inquit dolorem: digna factis supplicia recipiet , quoniam abominatio Domino defigens oculum. Tam grandem prinueniens Propheta Domini dolorem iugi dii
tus fletu clamabat. Ocultu meus depraedarus esammamania: enimuero exeo tanquam corporis ostio non tantum cordis secreta prodeunt, sed eundem concupiscentrae mors ad depraedandam miseram animam ingreditur: scriptum quippe est : Ecce mors ascendit per fonestras vestras. Huc spectat,quod sumni' omnium Chromsta, sanaum atq; attrox vulnus posteritati alias a primis parentibus init ortatum describens, loquitur: Viit mulier, quo somessi lignum ad vescendum, sepulchrum oculo, aspectas de abile, ortulit de fluctu eius,
commessit. Certe inuictis limus ille heros, qui nullo unquam tentationum molimine, aut inflexus, aut concussus est, oculos illos habens: de qui biis Saluator meminit: Si oculus tuus fuerit simplex,totum corpus reum lucidum rette ne inquam eosdem hostis aggrederetur, aut per incuriam aliquando morti patentes exeorc ret, sapienter plane se gessit, dum ait: Pepi ifaedus cum oculis meis,ut ne coguarem quidem aevirgiser Enimueris,ut cordis cogitationes C
ste seruare posset,scedus cum oculis pepigi neptius incauto aspiceret, quod postea lituitus amaret: Oculos raptores ad culpam foedere obstrinxit, ne ditatuta ad lasciuiam mens prona confugeret: oculos deniq: erga visibiles species firma pactione devinxit, ut ad inuisbilia
mens ipsa lecurior accederet. Igitur ut cordis munditia Custodiatur, oculorum quoq;.disciplina seruanda est: quantacunq; enim grauit te mens vigeat, nisi interioris hominis oculi grauitate comprimantur, exterius semper ob strepunt, M ad leuia quetquae pacmcmenin
Hac una tandem omnes in Hieronymum iactatae calumniae concluduntur. Porro sexumis mineum ab aduersa ijs sbi in crimen adductum,proprium Hieronymus dicit, ut propriis itidem aduersantium verbis utatur i pctinde ac paulo superius, cum dixit 'probrosus: ego mersipeltasor lubricus: Ego mendax, ct Satanaeane decipiens. Vide inquantam litior crurη- patamentiam . quasi iam vir esse destillet, is- minarumq: sexum mutuatus suisset, vit sanctus, non effeminatus, sed de 'minarum numero S sexu, commudi voce virulgatur.
Videbant illum quidem ad sanctas i ς Πῆsis equentes Epistolis. librosq: conseribentem .
213쪽
A audiebant alum multis earundem laudibus
saepe celebrantemiras alloquentem: docem
rem: in illatum pium obsequium desudantem: Habebant in singulos dies ad eius domicilium
fgminatum concursum ante oculos. Illum m lietum, Illum virginum turba circundatum
obseruabant his omnibus diisecati cordibus innocentem strophis eiusmodi subsannabant .ar Et hoc nunquam olycitur, nisicam re rosolymam Paula, proficisc-tur. Non prius insanabilis viceris tumor erupit, quam Paula de Melania Hierosolymam se contulerunt: tunc pectoris omnia venena saeuum.
B execrabileq: inuidiae monstrum profudit, de
eum intestinis omnibus oculos ipsos euomla. ὁd vero Melaniae,nune atq; Paulae mentio incidat,non ita accipiendum est,ac si utra livna simul Roma Hierosolymam nauigarit. Apage ex communi enim scriptorum sentenistia, utrunq; dc Hieronymum videlicet,& Pau. Iam praeceisit. Extat ciusdem Hieronymi testimonium Epistola vigesima quinta ad eande Paulam super obitu Blesillae filiae, quo diciture Sancta Melania nostri temporis inter Christi
nos vera nobilitas, unico filzo possessione con . cessa, ingruete iam h ieme Hierosolymam n uigauit. Ideo vero Melaniam nunc Hierony-C mus commemorat, quod tum ex prosectionis eius occasione, tum Paulet ad idem iam itereapesceudum expeditae, aemuli eundem calumniandi ansa arripuissent. Caeterum quanto tempore Melania Hieronymum praecesserit, non satis scriptoribus compertum est. Pal-
In L Wε3 lidius Roma eam discessisse, in Aegyptumq; ipso exordio Valentis Sc valentiniani Imperatorum contendisse scribit. At ex Hieronymi Chronicon, sub anno decimo eorundem, haec habentur: Melania nobilissima mulierum Romanorum,dc Marcellini Consulis quondam GIia,unico Praetore tunc urbano filio derelicto, Hierosolymam nauigauit, ubi tantaru virtutu, praecipueq: humilitatis suit miraculo, ut Theia D clae nomen acceperit: Jh ibi. Porro Valentis & Valentiniani imper. j exordium, secum dum Baronium annotait isti trecentesimo sexagesimo quarto, sub inrtio adscribitur: Annus verri decimus eorundem in annum Christi imeidit trecentesmu septuagesimu quinta. Siritis deniq; annus sccundus, quo supra cundo Hieronymum Roma migrasse probatum est, eiusdem Christi Domini annus trecentesimus octogesimus sextus numeratur. Igitur ex prς-
dictis omnibus iuxta Palladii testimonium Melaniae nauigatio, Hieronymi ab Urbe prosectionem anuis viginti Ec uno praecessit. Iuxta vero eiusdem Hieronymi sententiam undecim tantum. Caeterum quomodoliae eum ipsius EHieronymi in textu allatis nune verbis conueniant,prudens lector inquirat, non enim
in his immorari, sed ad alia progredi consiliuest. Et quidem,si viginti uno anno, vel und cim tantum Melania Hieronymum praecessisset quo tempor nec dum Romam ipse conis tenderat, sed nec post multos annos in cut illi eiusdem Melaniae, aeque ac Pavis recessus in crimen obis ciebatur vacabatis procul dubio culpa, si ad Melaniae iter attendamus. Nec ipse Baronius prudentum virorum iudicio disficultatem ennodare videtur , dum scribit: subcta idcirco eidem Melaniae peregrinationem
contumeliae loco suisse exprobratam, quod eo tunc tempore una cum Paula illo iter arrip. .
tet, quo & ipsa Melania aliquot ante annos ex Aegypto se contulerat. Quandoquide, quid toti urbi de Melaniae, vel itineribus, vel electis ab ea domicilijs, in remotissimis etiam Orbis terr partibus constiterati Quid ideo inculpa Hieronymus, ut tot ante annos nauigatio as mina exacta in crimen illi obijceretur Igitur in temporum ratione penes scriptores error sit, necesse est. Enimuero non annorum inte
ualla, sed mensium tantummodo, Melaniae ac Hieronymi iter intercessise, tum praesentis capitis praecitata verba, tum inserius subiungem da declarant. H ede Melaniae ab urbe receia sus tempore. Nunc aliqua de eius moribus Gac vitae exitu perstringenda sunt. De Meloia as Hieronymo inuraeum alienara
ΜElania,de qua nunc sermo est,senior dicta ad distinctionem Melaniς iunioris, neptis eius ac sanctissimae seminaeoibus, tum prςallegato Hieronymi inCh onicis,tum alijsSS. Patiu testimonijs vulgatissma, quo primu est celebrata, eo deinceps depressa, atqi deplorata est. Fuit se eam tantae constantiae asserit
idem Hieronymus, ut siccis oculis vitum fuit, duos i simul filios sepelierit. Alio mox superstite derelicto, in Aegyptum , Ri filio Aquil
lenis comite contendit, quam 5e aliquandiu, non sine illic commorantium patrum solatio coluit. Verum Didymi ibi Alexandrini, magni tunc nominis viri intima cosuetudine via.
illo propinante, Origenas venenum hausit. Laudarunt propterea,summisq; deinceps praeconiss stminam extulerunt Origerustae, Palladius, Euagrius Ponticus, Rufinus,& alij,de quibus supra, Hierosolymam deinde prosecta,Hieronymi quoq; disciplina cum sanctis aliis seminis nonnihil erudita est: e erum Romam regressa, augustiori Ri vitae abiecto proposito, instar uxoris Loth retro eonuertentis oculos ruresia,
214쪽
ει Miam s. v. meron . cap . XIV. 1sr A t ri Victo lui set ibit in illius salis statuam
eonversa est,do quo Christus. Si sal sinquit
infatuatum tuerit ad nihilum valet ultra, nisi ut mittatur foras. de conculcetur ab hominibus. Hic idems minae Iapsus a Batonio, T
mo quarto Annalium E lesiasticorum,sub anno Christi trecentesimo nonagesimo tertio Iugeturo Quanuis postmodum Tomo qui in eandem una eum Melania nepte, Albino,
Be Vrbano filio iterum Roma s Alarico
eam Gothorum rege deuastanteὶ in Africam, mox Hierosolymam nauigasse,ibiq; intra quadraginta dies e vita excellasse cum prius ta-- nam Origenis patrocinium, doctrinamq; d D testata suisset, nec non Romanae Ecclesiae, ac Hieronymo reconciliata suisset, idem ipse tradat. Cuius opinio ex eo probari videtur,quod illam Sanctus Augustinus, illam Sanctus Pa Iinus Nolanus Episcopi tunc peregrinantem inuiserint, de praemisi, scelebrarint. Additurquὁd Hierosolymam appulsa ab Hieronymo hospitio recepta credatur: quandoquidem de
Melania iuniore, ac Apiniano vito eius, nec
non Albino, Epistola septuagesima nona vehba laetens, inquit: sancti filii communes Albbinus , Apinianus, de Melania plurimum vos et salutant. Vero igitur simile est, eandem cinteris quoq; comitibus copulatam uno um no excepto, qui in Africa morte sublatus iam fueratὶ apud Hieronymum diuertisse, post c
ius aeque transitum eo Gipta Augustino G
ditur ipsa Epistola. Perpetam eande ab Equit, nota iactorum Catalogo referri plerisq; pe suadetur. De Melania iuniore in Sacta Beth- Iehem sub eiusdem Hieronymi disciplina. mnonaginta virginibus profitente, mentio hahetur Libro seeundo de Origine ordinis nos tri. Eiusdem memoriam singulis annis pridie lendas Ianuarii Martyrologium Romanu
dum negantι' usem ea honis fuerat: fmur insontem, qui dudum araxmm ut Mur. Quis iste prae caeteris primum mentiens, mox negans fuerit detractor, neq; hoc loco, neq;
alibi explicatur. Nonnulli seruulunt quendari propria Paulae similia tali, rumigerulum, vel alium quempiam homunculum,qui ob acceptam ad id pecuniam Hieronymum turpitet
diffamabat, suisse scribunt. Sisquisquis su
rit , non multum resert. Porio praefatam tu
pitudinis illi galumniam illatam ortam hine Medit victorius, quod idem Hieronymus nobiles, diuites matronas lucri de amoris in .nesti causa. sanctioris vitae praetextu Hieros, Elymam ducerc putaretur: subornatumq; prorterea,quo facilius res crederetur merit quempiam rumigeiulum, qui se nescio quid inlimnesti de Sancto cum Paula vel vidilla asser ret. Sed de hoc. de capite secundo actum
est. ει ceria veritatem magis exprimunt to senta, quam risin: Eo demum malignantium omnium peruenisse declaratur iniquitas, vinon in angulis amplius,aut publicis ciuium cogressibus, sed ante quoq; Iudicum tribunalia Hieronymi decus publicis actis subobscuratust. Conuincitur hoc plane ex his,quae paulo
superius habentur. nimirum . Esto ere μοι F mentienti, cur non credunt neganti e siquidem eiusnodi criminis accusator sub tormentis
coactus dicere veritatem, omnino negauit,
quod prius assirmauerat. vides igitur ex pret dictis omnibus,ipse lector, quod quemadmodum in hac vita, a detractionibus immunis nemo unquam euasit i sic Sanctis,Catholicisqi viris nequissimos homines maculas illas ut plurimum inserte consueuisse, quae & sicilius erviderentur , de indelebilius hominum mentibus
infigerentur et ex quarum numero cum libidinum nota praecipua sit, hinc viri; etiam a Ddit , quod illis in ea abstergenda totum n gintium facessitum sit. Nec Hieronymo tantii in, a sed magno quondam etiam Athanasio, nec non Damaso Summo Pontifici, atq; alijsqua-
plurimis eam ipsam suisse illatam historiae produnt: dum hunc nimirum in Concilio Romano a calumnia se purgasset illum in Concilio aeque ad Tyrum coacto, sibi obsistentem mulierem falsitatis conuicisse, reserunt. Hoc tamen certo scias non ibisse opus Hieronymo coram iudicibus vltra causam dicere propria, cum in ipso iudicii exordio ex accusatoris c5- tradictioneeius innocentia, vitaeq; simul integritas apprime a mnibus cognita sit. In hoe Victorius communi seriptorum consensu α- Hroris arguitur. quod hueus': in Hieronymum descriptam persecutionem sab Damasi exitu commotam putarit: cum reuera non sub D nisso, sed sub succellare sititio teste etiam B ronio, eaipsa exeitata, Capitis huius initio; de ex paulo insta adducendis h abeariir.
rum labenter auditur, aus non fictum. τι Iatur, impiagitur. Respondet hisce verbis superiori quaesito, quod proposuerat nimirum. Cur non credunt neganti P Et quidem ita esse, quod omnes libenter aduersus proximum conficta mendacia audiant, probat in singulis momentis experientia ipsa. Cur namq; h dia cam attrox malum procedit in mundo se
215쪽
rta Commmtari m D. A uet nunc in multis, nisi quia ab omnibus iam Epene libenter audituri obturent omnes avis res propria e audiant, Ivel saltem credant, de illita omnes a detractione xcessabui. O trectatoribus fauorem assensu non tribuant , vel eiusmodi vitium non nutriant annuendo, de eoru protinus linguet obmutescent. Venis
mittatur contra duram materiam mmnunquain mittentem reuertitur, de vulnerat vulnerantem: iuxta illud Facti sint mihi m artum E. ν. pra m. Et alibi. mi mutu malium lapide, . recutam caput eius: Ita detractor,cum tristemi faciem viderit audientis: imo ne audientis quiadem, sed obturantis autes suas, ne audiat iudicium sanguinis, illi eo contieessit, pallet vultus, liment labia, saliua siceatur.J Est quidem mirabile distri quantu vitium istud hominum
mentes semper inuaserit tenimuero quos rellis
qua intactere non valuerunt vitia, sertissimos quoq; viros istud aliquando deiecit. An non Sanctus Aaront An non sancta Moysi soror
Mariat de eorum tamen uterq; viiij huius-met labe interdum pollutus iratum loquentem Dominum audiuit-r non timuis Num.1 . tu detrasere seruo meo i o si. Timeat ergo
unusquisq: semper , ne labe huiusmodi con-G spergatur,qua sanctos quoq; homines ea interdum non earitisse cognoscit. 3 a Gntequam domum Mincta maia nossem, tot mme Vrbis uiata consonabant: omnium henὸ nuticis digniu Summo Sacerdotis 4 eerne r. Cum vivente Damaso Pontifice de Hieronymo per omnium ora circumuolitaret opinio, fore eundem in illius locum post mo tem subrogandum, euidenter ex hoc accipio, Paulae domum eum ipsum, agente adhuc P5.tifice non nouisse: enimuero cognito eius dinmicilio, suppraessus protinus eiusmodi rumor, ex inserius etiam dicendis indieatur . Igitur ex eiusdem Hieronymi in sanctarum Virginis, atq; 'minatu con uendis ingenius solerti sti , dio,nec no paulae dom' ad saeros libros explia a candos delectu,omne calumniae genus peruersi homines deduxerunt. Atq; ita contigit, yt quos pauid ante, ipso sedente Dam Pso laudatore dc propriarum viri tu quasi praecones habuerat, in se detractores acerrimos ceperit,eo s. blato P
Araequam domum sanctae Paulae nosse,
totius in me urbis studia consonabante omnium pene iudicio dignus summo Sac dotio deeernebat . J Hanc Hieronymi auctoritatem Baronius, qui eundem ex Sanctae R manae Leelesiae Cardinalium Collegio segro. gauit attente eonsiderans, simulq: ex Ecel siastieis historus, neminem eo tempore, aut ante, vel post, ex longo etiam annorum inter Dallo in Pontificem,qui prius ex Presbyterorsi pRomanorum numero quos nunc S. R. E. Cardinales dicimus non esset , assumptum fiain perpendens , ne tam euidenti testim hio eiusdem Hieronymi Cardinalitia dignitas conitinceretur,finistra illud interpretatione,s quentibus in fringere laborauit.
r Ex his sinquiens quod dieat dignum
Summo Sacerdotio aestimatum, opinati sunt puto, nonnulli eundem Hieronymum creatii
fuisse a Dama papa Presbyterum Cardin lem, non intelligentes per si1mmum iactia tium . quemlibet Episcopatum d signari, ut pluribus in nostris ad Romanum Martyrolo. Dim notis palam fecimus. - G1 Sed & qtiod intime Damasci stili inet, eam dignitatem existimant consulituri, quasi necesse fuerit. omnem qui ab Epistolis esset summo Pontifici , fuisse Cardinalem, eum de Sancto Prospero, itu te cemimili, eeitum lst in eodem ministerio usui fuisse Sacto Deo
ni Pontifici, nee tamen Cardinalem exiitissi'. ' vel ex eo alij deduxerunt argumἐntum, quod Sanctus Augustinus ad ipsum Hieronymum seribens haec dieat anquam se nasi honorum vocabula,quae iam Ecclesiaeus es tinuit, Episcopatus Presbyterio maior sit, tamen in multis rebus Augustinus Hieronymo
minor est. J Sed quae haec multat i dicit BD uronius accipe: quod aetate grandio aspi timum deferendum etat: quodq; Christianus a puero: qudis insuper linguarum peritia excestebat quod nulla aliquando haeresi fuerit ins matus, vel spuria sobole auctus: quibus omnNbus , Augustinum Hieronymo fuisse minorem liquidis constata. Plaeuit Paulino Episeopo Amiselieno
eundem s. Hieronymum ordinare Presbyt rum, cui tamen sic ipse assensit, ut non pater
tur alicui adscribi Ecelesiae, quippe qui saeonsentiret in Clerum adsciri , ut tamen
mollet deserere esse Monachus , sed pro imi arbitrio liber, quo vellet pergeret. Testas
216쪽
A Testatut id ipse Hieronymus, 'eum a Ioanne Episcopo Hierosolymitano ipsius Ecclesiae sit,bisci tentaretur ad Pammachium scribens, linium Ioannem ita compellans : trὁ,quὁd is cis , te pet ijsse, ut subiicerentiar Ecclesiae Dei,& non scinderem eam, neqι proprium sibi s Kerent principatum,de quibus dicas, non satis intelligo: Si de me,& Presbytero vincentio: satis multo do isti tempore, qui post annos tredecim nuncexcitatus haec loqueris . Ob id enim de ego Antiochiam, & ille Constantinopolim urbes celeberrimas deseruimus, non vive in populis praedicantem laudaremus, sed ut magris,& in selitudine adolescenciae peccatas deflentes, Christi in nos misericordiam dess
cteremus. Sin autem, & de Pauliniano tibi sermo est, vides eum Episcopo suo esse subiectum, vel sati Cypri, ad visitationem n stiam interdum venire, non ut tuum, sed ut alienum, eius videlicet a quo ordinatus est.
Quod si hie etiam esse voluetie, M in exilio nostio quietus in solitudine vivere. quid tibi debet nisi honorem, quem omnibus debemus Episcopis E Fae a te ordinatum di idem ab eo audies , quod a me misello homine Sanctae memoriae Episcopus Paulinus addiuit: Nam Togaui te, ut ordinarer ε'Si sic Presbyterium
tribuis, ut Monachum nobis non auferas, tu
p videris de iudicio tuo. Sin autem sub nomine Presbyteri tollis mihi, propter quod saxulum reliqui: Ego habeo, quod sempet habui inullum dispendium inordinatione pastas es.J Ex his vides iidem ait Baronius in nequaquam si
stinuisse Hieronymum alicui, cum ordinatus est Uscribi titulo nec postea in aliquam referri Ecelesiam voluisset imo de ambobus,nempe de Hieronymo, & vincentio Epiphanius ad Ioannem seribens testatur, nec precibus adduci unquam potuisse, ut vel saltem in Mon sterio sacerdotis munere fungerentur. At
s quod pleriqi dicunt idem Hieroymus a Datnaso Papa'factus est Cardinalis, tituli Sanctaem Anastasiae, cur cum redigi vellet a Ioanne subrielesia Hierosolymitana, non aeque excepit,seut de ordinatione a Paulino facta, ita de Cardinatatu,quo dicunt a Damaso Romet d natum vel cur ex illa facta contestatione Paulino, se omnino liberum esse declarat, si postea a Damaso in titulum Cardinalis coaptatus estrSed eum omnino se Ii tum fateatur, nec vi quam tituli vinculo voluisse asit in i testetur ivide quomodo subsistat ut stetit iple creatus a Damaso Presbyter Cardinalis. Da igitur Presbyterum Cardinalem sine titulo M acqui-ctat,qui da his dubitant,dicantibus Hieronymum ordinatum a Damaso Presbyterum Cardinalem: sunt enim eoaelativa, & ad aliquid significesilia antiquo more presbyter Card na dilis, & Titulus, ut alterum sine altero esse non
valeat. Nec est quod fingere quis possit, Hi
ronymum postquain recusauit adscribi Ecclesiae Hiero lymitanet venientem rursus Roma,
assum a Damasio in titulum Cardinalis assilcribi: nam illa Epistola, ut ibi testatur) d cim' tertio anno scripta est, Pistquam Hieronymus Histosolymis commoratuet est, tui,
demiti & amplius post obitum Damas.s sed, & contra hanc ipsam Hiemi nisi
assertionem. auctor illorum iermonum, quos
Augustino supposuit, & ad Frattes de eremo inseripsit squisquis ille fiterit hac certe ex par- rte nonnisi impostor dicendus, cum multorum mendaciorum Sanctissimum , ac doctissimum virum constituerit assertorem. vi in Notis ad Maltyrologium Romanum demonstrauimuhic inquam aduersus eiusdem Hieronymi ausettionem, haec habete Legimus enim Fratteschatissimi Sanctum Patrem Hieronymum Catdinalem fuisse in Ecclesia Sancti Laurentii
Martyri .c Rursus vero alius ille anonymus auctor tutius enim sine auctoris nomine produntist
mendacia qui scripsit V itam sancti Hierotiymi, aeque Card malatus eius asserior est: sed quod portentosis mendac:js consarcinatus sit Glibellus ille,sim loco di ii sumus J Porto tae ipsum auctorem in suis ad Martyrologium Romanum Notis, Monothelitam haereti insuisse scribit. 7 Demum, Ecce tibi, inquit, iam habes o quibus sontibus hausere tecentiores scriptores, atq; pictores prototypum mutuati sunt . a
nalibus Ecclesiasticis aduersusH:eronymi Caedina latus propugnatores attulit argumenta.
versim qitaniam ad textum pro ro,&quae
stionem. Lanc operis huius ferme initio coli bravi, nun est quod diutius nunc immorer, Mdicta iam, superuacaneus iterum ingeram: Ra Htionibus allatis pro ingenu tantummodo pa uitate se te satis enaar. Quod igitur inprimis de duplici summi Sa. cerdotis acceptione opponitur, verum est quemlibet Episcopatum nominum huiusmodihgnificatione designari: At cum frequentior semper usas obtinuerit,Summum Pontificem, Romanae urbis Episcopum, illis denotari, non sunt c5tentiose alteri sensui, & minus accepto pro copertissimo verba applicanda . Eiusmodi verbis, Sumu Ponti fite c5sueuisse Hieronyruuintelligere, declarant eiusdem verba ad se
sus Luciferianos, quibus ait: Ecclesiae salus in Summi sacerdotis dignitate pendet,cui si non exors quaedam,&ab hominibus eminens d
217쪽
A tar potestas, tot in Messis Metentur sesiis- ret, ac partem Pontific7ioneris sustitietes sensi Emata, quot Saeerdotes. Et ad Damasum. x timeti, e fides,&omnes quaestiones resigi Aduersus quam inuidiam duplex me causa vis ei, uti undequaq; doctissimo, maximὰ- eonsolatur, qudd & tu qui summus Sacerdos orthodoxo demandat: hoc est, ut totius orbis es fieri iubes: de verum non esse quod variat, consultὸtionibus, praesertim, Synodalibus, etiam maledicorumtestimonio comprobatu quae ad Romam, velut ad Matrem Ecclesiar si Aecedit ut Erasmum omittam, qui Romanu omnium, dc Apostolieam sedem quotidie do. Pontificem Summum tantum Sacerdotem serunxur respondeat i dc quid credere Adue diutiquitus vocatum scribie) communis scrip- tat hoc garonius,) vel non credere reuertet torum a sensus, qui Hieronymi eadem vertit, tes ab haeresi debeant, normam, formulamqι prommma, ac Pontiueia diritate interpreta- praefigat. J Haec ipse. Iuuare Summum rem. ii sint: victorij', Equilini, Incerti, dc caeter tificem .' respondero: decernere in his, quaeriim,qui eiusdem vitam conscripserunt. Prae- sunt fidei, ita ut decreta totus mundus accipia terea, quod Baronis ab re prorsus, de Hierony- ar, oc cum ipso Pontifice, veluti alterum Pa 2 mi consilio, verborum eiusmodi interpretatio tum cum Iri Io laborare: Respondeant quot- psit, unusquisq; per se ex eo facile iudicare po- quot ab Epistolis tantum Summis Pontificibus
Z test, quddin ipsa yrbe se dicat Hieronymus luerunt an munera sint simplicis ut ita dicaὶ
omnium pene iudicio summo sacerdotio di- secretarii vel scribae; an potius praestantissimisnum acclamatum at cum in ea nullus Sum- Cardinalis. Nes unquam Hieronymus, si ab mus Sacerdos, nisi summus Pontifex,& Chri- Epistolis tantum ruisset, arrogantioribus, imm vicarius dicatur: eonsequens etiam est, vi midioribusq; Verbis LMiarem,/Restimorem, de eo tantummodo verborum sensus sit. Ad, in quibus manifesta declaratur auctorita . non datis: si Hieronymi verba de simplici tantum seruitus, aur ministerium, qui humilimus seni Episcopatu intelligenda essent . quid eam ma- Pr dc modestissimus suit,erga Catholicos p nnum de portentosum ad eundem promoueri Lissimum patres, usus itasset. Concedendum ni isset, ut propterea totius Urbis studia in eum igitur Hieronymo est, non ab Epistolis ossiciiceonsonare,dcvmuersi Cleri Romani voto pro- scd praestantissimorum virorum illorum dignis
bati electio debuisset Sed quid plurat si urbiu ras, qui in partem Ecclesiasticae gubernationis
Episcopi tunc temporis, ex communicium assumuntur. quorum opera de consilio ardua o
a sentu plebis, tum Cleri Dioces ani assumi, de fic ac quaequη, grauissimaq; negotia disponuntur, Vsumpti auctoritate Anostoica con firmari com suiusmoda sunt Ecςlesiae Sactae Cardinales, nsueuerant, ad quid Hieronymus,si de eiusmin Anaclpti etiam decreto explicatur, ibi: Sunt di dignitate locutus misset, uniuersali urbis mina Cardinales eardines osti, Sanctae Eccle- Romae studio, ac voluntate in se mentionem sae, quia sicut ostium regitur Cardinibus i ita
sedisset Quid illi omnium pene Romanorum sancta Ecclesia Cardinalibus. Qui vcto do
acclamatio suffragata fuisset Igitur, non de Sancto Prospero exemplum adducitur,d:ssiasmplici Episcopatu, sed summa,ac Pontificia mile omnino,ac prorsus diuersum ab Hieronydignitate, cuius electio penes dictos Urbis CL mi munere fuisse ex modo dictis unusquis ἰues, ac Clerum tunc temporis erat, necessario cognoscit, cam eundem sanctum Prosperumis intelligendus est. S. R. E. Generalem Auditotem suisse nemo xj.i: Nec insuper, quod subiungitur: Hieron hucusq;.firmare ausus se. Nee ex Gennadis mum nimirum a secretis Damasi fuisse, verita- testimonio ident Sanctus Prosper ab Epistolis, - ti consentaneum est, quandoquidem cum ip- vel Auditor Leonis magni certus habetur ,
M sui Hieronymi verbis ad Ageruchiam expres vexba enim eius sunt i Epistolae quoqi Papae H
i se pugnare videtur. Verba eius sunt. Ante Leonis aduersum Euth hem, de vera Chri timinos plurimos cum in eliariis Ecclesiasticis In matione d diuersos datae, ab ipso sciliret iuuatem Damasum Romane urbis Episcopue sancto Prospero dictatae creduntur 1 vel vi inde Orientis atq: Occidentis synodicis cosulca- Σquilino, alijsq; legitur notatae creduntur. Ixionibus responderem J Non igitur a secretis Aduersus igitur Hieronymi Cat alitiam disi Damasi suit, sed auditor totius Sanctae Matris gnitatem non militat. Eeelesiae delegatus . Qui ab Epistolis sunt, At mirum reuera, quomodo tantus vir, quia eubieulo, a calteibus, a triclinio ministrant, nihil Vnquam pro animi arbitrio sui saepius deserui dicuntur, dc ministri: At Hieronymus sciden ipse testatur sed aperta semper do. Damasi collega fuit in summo Pontificatu, α monstratione, vel enuntiauit, vel ab alijs falsis eoadiutor. Quod post omnes etiam Victorius interdum scriptyaeiecit,in exordinando Himhiste testatus est: Hieronymum, ut sibi l Dam ronymo, sub dubio a scriptoribus litteris prodi
us stilitati in Ecclesiasti is cauis inseri 'tantum omnino certa M usurparit. M suis
218쪽
a instaeuerit seriptis P perinde ac praeallegatum
Gennadij testimonium quod reuera lub du-hio resistum non est, qui non videat. Deniq;ve illorum opinionem, qui S. Prosperum Sa cto Leoni ab Epistolis si illa putabant commetum esse Gennadius ipse indicaret, ex propria sententia, & seeundum rei veritatem remipsa
retrouersa pagina. de dictarum Epistolarum cotra Eutychem quis proprius auctor fuerit explicans ita scribit: Leo urbis Romae Episcopus, Ictipsit ad Flauianum Constantinopolitanae Mesefiae Episcopum aduersus Lutychem Ptese byterum, quod tunc ambitione Episcopatus, noua in Ecclesiam moliebatur inducere, EpiGp eolam in qua admonet eum, ut si consteretur
errorem , de polliceret ut emendationem reciperet eum si autem persisteret in incepto, eum sua haeresi damnaretur. Simul docet in ipsa Epistola,&diuinis confirmat testimonissDominum Iesum Clu istum, sicut paternae diuinitatis verum filium, ita verum humanae naturae esse hominem credendum:idest ex carne Virginis carnem traxisse, & non de e elocose
pus, sibi exhibuisse sicut Eutyclies asserebat.JHaec ille . Deniq; M inter recentiores Bellat-r, L;bd. piusmodi Gennadii testimonium, serip. ἐe eui perperim Baronius innixus est alludens, sesiast. haec habet: Gennadius in libro de vitis Illuia tribus seribit, Epistolam illam celebrem SamC Leonis ad Flauianum contra Eutychem existia mari a S. Prospero fuisse eoscripta: At eerte,si ulla Epistola s. Leonis est, illa omnino est,sive chylsi, siue doctrinam Leonis attendas . Non
igitur Prosperi, contra Eutychem elucubrata, sed Leonis ingenii monumenta sunt. Nec ta-dem tantum Pontifieem l cuius doctrinam atq; eloquentiam plane diuinam fuisse singulis annis in Breuiario Romano testatur Ecclesia munus huiusmodi conuincendi haeretici su et fugisse, sibiq: longe sapientia inscriori illud demandasse, ratio aliqua suadet, vel suggerit. - . Porro, quae tertio loco, Augustini verba in-
terpretando addit Batonius , non sie I perinde
ac ipse exponit accipienda ea esse, quilibet diligenter, attenteqi inspiciens sententiam se re potest. Enimvero, si Augustinus omnem sue ita dicam maioritatem , vel minoritatem ducit ab honoribus Ecclesiasticis, respectu diuersarum considerationum, cur descen dendum ad linguarum,seu idiomatum cognitionem, d parentu origine,& similia Quando iuxta honoru vocabula, se maiore Augustinus Hiaronymo assirmat, id Episcopatus ratione assererere nemini dubium est ..Consuetudo namq: semper obtinuit , ut Presbyteris ma
ior Episcopus sit: Pariter, quando idem in
multis se Hieronymo Presbytero minore testa tur,tunc necessario quidppam tale in Hieronymi Ptesbyterio considerare est, quo ide Augustinus eoae Hieronymo minor sit, & hoc ideo quia expresse non nisi de honoribus, dignitatibusq: Ecclesiasticis loquitur. At talo, quidpiam non potest esse, nisi Catilina licia digniatas Cardinales enim maiores esse Episcopis dignitate, alias a nobis probatum est, qu sti ne propria de Cardinatatu item Hieronymi Igitur NPresbyter, hoc est ecundum quasdain Hieronymi Presbyterio animaduersiones Augustinus illo minor erat. Quod vero tunc temporis Sanctae Romanae Ecclesiae Caedi nacles, presbyteri tantum nomine signarentur , loco item supra allegato pluribus explicatum est. Sensus itaq; quem Baronius ad Augustini
verba accomodat, de secundumque Augustianum maiore, vel minorε Hieronymo esse Co tendit , verus ac germanus esset, si in eisdem
Augustinus adderet s alijs I ita ut scriberet
tamen in multis alijs rebus Augustinus Hi ronymo minor est lat quoniam non digreditur , sed de Episcopatu oc Presbyterio tantum
loquendo respectu diuersorum,in utroq; maioritatem, Vel minoritatem assirmat, ne si
sario quoq; fatendum est,eiusdem Baromj m-Ierpretationem Augustini verbis non possis
aptari. Ad argumentum vero quarto loco adductum , respondetur, quod cum ex eodem Himronymo aliud omnino sit clerici munus, aliud Monaesii institutum, iureoptimo Hieronymsi in simplicis Pressi terii ordinatione a Paulino Antiochiae facta de Monaehatu obseruando
fuisse contestatum, eiulq: omnino Ecclesiae adscribi recusasse , quoniam eiusmodi ordia natio, seclcla tali contestatione. Monachi
propositum s quod idem a primis usq; amnis a inplexatus suerat in auferebat: Sic nanq; ordinati, ad animarum curam subeundam ad inseruiendum, ministrandumque Diocefanis Episcopis, ac ad alia permulta ; prase tim ad residentiam propriet Ecclesiet ten bantur: Quemadmodum de Pauliniano Fra.
tre ex eodem Hieronymo idem Baronius
superius allegat, eum illum Cypri Episcopo
subiectum resert Hieronymus. At cum non
sic in Presbterij ordinatione a summo Pomtifice tacta res se se habeat , aut ad tituli residentiam, aut ad aliud praedictorum ita o d:nati adstringantur, nisi tantum ad emis nem sanguinis pro libertate, defensioneq: Sanctae Matris Ecclesiae, perinde ac exm-rum voti prosessione constat, non sequitur ex Baronij argumentatione, quod quemadmodum titulu Ecclesiae Antiochenet Hloronymus
219쪽
A ante reeusarat, quod Romanae aeque Ecclesiae Titulum sibi a Pontiliae delegatu nollet ace, pere: Quanqoqui de primus citulus, primaq;s ut modo dictum est ordinatio, Monachotu
proselsioni aduersari videtur, secunda eorundem non tollit propositum , quin potius emisnentilliine perficit. Id quod dema uatudini, de legibus,& rationi consentaneum esse comis probatur. Conluetudini quidem, quia Mon chos Cardinales es ectos, nec a substantialibus
regulae cui se voverunt, nec ab his,quq ex vinio tenemur. liberari videmus. Legibus v ao, quia de eisdem , quando ad esericat ira ordinem perueniunt, Capite de Monachis, de. y cima sexta, quaestione prima eosdem non d hero a priori proposito diseedete, nec selitum
Monaesialem habitum dimittere statuitur. Et loquitur ibi Canon secundum commvno do torum sententiam de Monachis translatis ad Episcopatum , vel Cardinatatum . Rationi deniq; congruit, quia dignitas est quidam ascentus at ratio autem a substatialibus res Iae, vel ab his, d quae quis ex voti emissione obligatur potius descensus est. Et quanuis hac responsione Baronu arsumentationi satis paria reddidisse arbitreri quoniam tamen complures ex Hieronymi verbis a se citatis, dediseaeit eoinecutiones, ne illas praeterire omninoo videar, singulis etiam nune curram.
obiectio. Si inquit Baronius a Damaso Papa Hie. ronymus tactus est Cardinalis, Tituli S. Anaiatasiae cur cu redigi vellet a Ioanne sub Ecclesia Hierosolymitana, non aeque excepit, sicut de ordinatione a Paulino facta, ita de Cardinat tu, quo dicunt a Damaso Romae donatum Respύsio. Soluitur. Non debere qui Palestinae inter rogatur, respondere Aegypto. Lis de eo trouersia erat de ordinatione inprimis Paulianiani, mox Hieronymi, & Vinc tis. Hos nanq; tres tantum in Bethlehemi id coenobiosuisse tunc Pres teros,ex proprijs Hieronymi
vel bis habetur, ibi Si de me, & de Vincen-- tio J Sc Paulo infra Sin aute de Pauliniano tibi sermo estd Id quod de ex superiori Epistola tapiphanii Episcopi clarius desumitur, ibi: Cu eonim vidisse, quia multitudo sanctorustati uin Monasterio cosisteret, de SS. Presbyteri Hiero. Nymus , dc vincentius, propter vir recundiam de humilitate, nollent debita nomini suo exe ore sectificia, Paulinianum ingenti difficultate tento ore ordinauimus Presbyterum. J Cuitaq; hi tantum in Bethlehem Monasterio Pres teri morarentur, dc quaestio verteretur de simplieis presbyteris Ordinatione , non erat quod Hieronymus de Ordinatione Romana exciperet. In horum confirmationem eiusde
Hannis Hier olymisani accipe verba: Qui, do sinquit) coeptum est de ordinatione Paulia Eniani, de aliorum, qui cum eo sunt ventilari, videntes se repraehendi, cum propter charitatem, atq; concordiam cencederentur eis omisnia: hoc autem solum expetereriir, ut licet ab alijs contra regulas ordinati essent, tamen subiiciarentur Ecclesiae Dei, de non scinderent cam, neq; proprium sibi facerent principatu,
in hoc non aequiescentes,eceperunt pro ne
re de fide. J Haec ille. Non erat ergo, quod
in controuersia de Pres teratu num videlicet Pauli manus,eum caeteris dictis compresb teris ab externis Episcopis essent recte ordin ti,necneὶ Hieronym' de ordinatione Romana exciperet, quippe quae alijs csiprcstmeris,atq; Fc5monachis nullo modo sustragaretur, quia potaus importuna esset. Deniq; no oportebat Hieroramum de Ordinatione Romana exeL pere, cum nulla omninis in ea praecessisset eo,
testatio de innachatus professione seruandardictum quippe est,eiusmodi ordinatione M nastices in nullo aduersari, perficere autem magis, expleregi Deducit secundo Baronius. Cur sinquiens micat
ex illa iacta eontestatione se omnino liberum esse declarat Hieron mus,spostea a Damaso in Titulum Cardinalis coaptatus est
Ia ex superius allatis dissicultas sublata est, sol a.
dum utriusq; ordinationis discrimen explic tsi est. Diuersa insuper Titulorum ratio est. Puris Prest, diteris Ecelesiarum tituli assignatur, quo earunde Ecelesiarum administrationi, Manimarum curae praesint , in alis sq; quamplurimis contendant, & desudent: At Prellat
ris Cardinalibus. ad honorem tantummodo, ac dignitatem, necnon ad iurisdictionem d
cernuntur. Prior titulus oneris tantum est,
posterior honoris, dc iurisdictionis. Da inquit tertio loco Baronius) Presbyte- Obiecti tum Cardinalem sine titulo, dc acquiescent, qui de his dubitant, dicentibus Hieronymum ordinatum a Damaso Pres terum Cardinale. sunt enim correlativa,& ad aliquid significan. tia antiquo more Pres uter Cardinalis, de Ti, H tu is, ut alterum sine altero esse non possit. Transeant haec omnia. Et ipse Hierony solailo. mus po st ordinationem Antiochenam Titulo Romae adscriptus asseritur: non tamen pro terea id eiusdem testimonio aduersatur, cum eiusmodi posteriorem titulum Monachatus professionem non infringere supra satis proba, tum sit. Quod item Baronius in derogationem au toris Sermonum ad Eremitas quinto loco suta nectit, satis controuersu est. Sed detur Augustini no esse op'. Quaerituraόeo,cuius auctoris
fici recentiolis,an veteris Certe no recetioris.
220쪽
DVitam s. Ssenum. 6 p. XIV. rt A quii iii vetustissim Is Augustini manuscriptis
exemplaribus habetur; ergo cuiuspiam ex veteribus . Atquis melius,vel votius antiquitatis monumenta illis, tradere posteris potuit,
qui vel praesentes, seu aequales, vel propinqui eis ipsis silerunt Et quidem plus firmitatis unicus illorum temporum testis censendus est habere, quam tota simul recentiorum ca
kai. Obiscit Baronius, auctorem fide indignum
omnium iudicio esse censendum, cum multa mendacia proserat. At etiam si hoc asmittatur , tunc rursus ab eo quaeritur : An omnia reijcienda , quae Hieronymi Actisimi seruit i an potius aliqua admittenda, aliqua refellendat Non omnia redarguenda: quia in multis conuenit, cum his, quae hoc ipso capite ex Epistola eiusdem Hieronymi nonagesima nona describuntur. Igitur in aliquibus redarguendus, in aliquibus admittendus. Pori A si tenendus in quibusdam , cur non potissimum in Cardinatatus assertione, maxime clim veritati huiusmodi nullus unquam antiquorum assiuersatus legatur. Sexto loco allatum sicile tollitur, iam n minis auctoris suppressio legitima operis non sit censenda damnatio. ndoquidem Mmulti inscripturae Sacrae libros commentatrie circunseruntur . multa item Philosophorum. atqi Titeologorum placita, nec non antiquutatis egregia monumenta extant, quorum auctores iguorantur, M tamen certa, atq: fid lissima esse omnibus eompertissimum est. In huius rei testimonium Decreti verba faciunt, quae distinctione decimaquinta, Capite tertio, Sacta Romana Emesa decernutur, videlicete
Actus Beati Sylvestri Apostolicae Sed is praesu-h s, licet eius quic5scripsit nomen ignoremus.' a multis tamen in Vibe Roma Calliolieis legi cognouimus, & pro antiquo usu multet hoc imitantur Ecclesiae .JHaec ibi de approbatione Actorum eiusdem Sancti Sylvestri,etiamsi e D rum certus auctor ignoretur. Qiiod veto su ditur,vita eiusmodi auctorem Monotlielitam haereticum esset prosectis si ita est, aeque eumdem antiquissimum esse facile concludere cis,
cum secundum communem scriptorum sermientiam eiusmodi haeresis anno Domini sex. centesimo pullulauerit. Caeterum eandem Hieronymi vitam Catholicam esse, nihilqi contra fidem continera ipsis legentibus pater. Optimo igitur iure, uti antiquissimam Sc mille , ac ultra ab hine annis conscriptam recipiendam esse conuincitur. Praesertim cum ex eiusmodi commento, nil sibi auctor utilitatis acquireret, aut propriae haeresi firmitatem tri
bueret: min potius prauudicium,sibi tanqua pressi mendach assertori intulisset,qudd ns
tior tunc, dc manifestior ea res Cardinatat ij EHieronymi esset, quam nunc sit. Pro recentioribus deniq; omnibus, qui eidem Hieronymi Cardinalitio subscripserunt, quod nimirum ab antiquis mendacia haus rint: Retorqueri utiq; in ipsum proferentem dictum potest. Quoniam a Si qui veterum omnium auctoritatem, qui vetustatis indicia. de traditiones immemorabiles sequuti sunt, mendacia hauserunt; num illi, qui nullis nee veteribus,nec recentioribus auctoribus ted nec ullis traditionibus innixi sunt veritatis scopum soli attigisse. censendi sunt Haec omnias Lector) sunt, quae Baronius ad historiam
Cardinaliiij Hieronymi penitus euertendam, aduersus antiquorum omnium s nullo reclamante) sententiam 5c auctoritatem,diuersis in
locis protulit. si plura cupis, Tractatum via deas Fratris Alphonsi Ciaconi, qui pro eodem Hieronymi Cardinalitio latissime rem explicauit, nec non a nobis superius explieatam quaesti onem. Interim hane ipsam historiam versibus dignissime celebratam, aceipe ex libro nono Fastorum Fratris Baptistae Mantu
ni , ubi scribit. tam ieri issi fa,a foret Lucrarior astris
Vitari constato decies syncerior auro,
Dignis habebaris Petro succedere , se omnis
Vrbs Romana oculos in te coniecerat unum.
Optabani3, decus tibi Pontificati Latmi. Isius aure silendarem extinguere laudis,
Ingaeo tibi livor edax mira arte tetendu .
Et in Hymno ad Vesperas in Sacratissimi Nataliti j eius festo. Postquam sacrorum nudise ista s.
Biaslehem pergens aemulata liquis Vsis iniqua. Item in Hymno ad Nocturnum hieroglifica idipsum dehgnatur.
Mentu refulget lumine, rore cordis confiagrat,
υ Beata memoria Damasus insermo erat Cum superioribus pariter, de haru valde comveniunt. In Hieronymum nimirum, non ante fuisti ab aduersariis concitatam persecuti nem,uuam a faeculo Damasus migraret: Enimuero omnis tum Cleri, tum populi Romani sibi exhibitae venerationis . nec non de se per omnium ora circumuolitantis fauoris causam,