장음표시 사용
61쪽
ar Commentarlarum A superius Presbytero Romanos ordinatos, dictoq; Concilio pro Bonifacio prςsuilla constat. Nullos praeterea, quavis dignitate, aut hon re fulgentex viros Summus Pontifex, praeter S R. E. Cardinales vocare fratres consueuic, quippe qui, ut Augustinus de Ancona hbro, de potestate Ecclesiae tradit, apud eundem se habeant, sicut Apstoli ad Christum, qui Ddem in Evangelio Fratres nominauit, illis ve Mart. 8. nuis: Et alibi sub Psal. ii. Persona eiusdem David in Psalmo: Narraso nomen tuum Fratri unisur eo igitur dignitatis gradu ut insignitus esset Hieronymus, dicendum est, qui eiusmodi honoris titulo resi3 panderet. Certe, & impraesentiarum Vsq; , cum idem summus Pontifex, aliquos ad eiusmodi dignitatem promouet, hac verborum forma utitur dicens : Estote Frasres mei, crPrincipes mundi. Sed reclamabit quispiam , Damasi ipsam minime esse Epistolam, quemadmodum neq; illi alteram adiacentem Hi ronymi r Communi namq: scriptorum iudicio utraq; taquam spuria,& suppotitia in Tomum nonum coniecta est. Non diuertamus nunca proposito, cum praesertim de illis in Recemtionibus agendum sit,authotumq; eorum eis quos propris tituli pres erunt pariter ostemdendum.
L 3 Deniqi aduersus Iulianum Pelagij se ta-
Lib. .c6 torem Augustinus Hieronymum testem indu-
nes,, I sanctum inquitὶ Hieronymum.
Boalippis Presbyter suit, contemnendum putes JCaeterum Presbyteri nomine Romanum ibi Presbyterum esse accipiendum suadetur ex
his, quae ipsemet Iulianus Orthodoxς Ecclesiet
impingere nixus est: Zosimum nimirum Papam, virum Sanctissimum, totumq; Romanu Clerum praeuaricatum suisse, quos de multis alijs calumniis exagitans, satis ostendit, non toti Clero, Presbyteri': omnibus indistincte, sed Romanis tantum deroga se . Ut propterea optimo iure Augustinus Hieronymum no contemnendum ab eodem Iuliano asseruerit, V etiamsi omnibus perspicuum seret fuisse cun-Cap. 1.. dem Praesbyterum, Romanum videlicet. De hoc alibi. Tempus vero huiusce ordinationis tr etesimus octogesim' quars Christi annus conuenienter accipitur, quo nimirum,& totus in Romanae Eccletiae negotijs ipsemet Hier nymus versabatur. De hoc item supra, de plenius in sequentibus.
PROPOSITIO ULPRe byter Romanus, siue Romanae Eccle. siae,&S. R. E. Cardinalis in sensu non ψiserunt. Perspecta satis propositio habetur ex his, quae propositibne prima , atq, secunda
explicata sunt. Confirmatur ruitus tam ex Concilijs sub Siticio nec non Gregorio m gno habitis . Enimuero omnes, qui illis inter-
suere Cardinales,Cardinalis nonae in subscriptionibus supprestiise leguntur. Vt etiam prorterea hac vel rum torma singuli usi sint, vis delicet. Ego Ludovicus S R. E. Presbyter Titulo Sancti Laurentii me subscripsi Jii militer& Cardinales Diaconi. Ego. N. s R. E. Diaconus Titulo S. N. me subscriptiJ nec unquam in eiusmodi subsignationibus Caidinalis alicuius fit mcntio. Imo in Concilio Nicaeno duo illi Cardinales, qui eidem pro Ssuestro praefuerunt,non aliter iubscripsi se ex eiusdem Achis habetur, nimirume Victor,ac vincentius Praesbyteri Vibis Romae pro Venerabili viro
Papa, de Episcopo S. S luestro subscripsimus
ita credentes, sicut supra scriptum est. Hi vuLmet argumenti aliud in L: ru Actis capite secundo legitur testimonium, quod utiq; Baronius usurpans Tomo quarto Annalium sub Christi anno trecentesimo sexagesimo septiamo ita retulit. Nolite scribentis ober, verba sunt) timere, quoniam ecce fratrem .ia Presbyterum Damasum, cuius testimonium vos mihi perhibetis dec. J Porro Damasum a Felice ante Presbyterum Cardinalem ordinatum constat ex Marcellino, de Schismate Vrscini. Postremo Hieron)mi verba in tertium Isaiae
caput, a Gratiano aque decimasexta,quaesti ne prima relata, ad hoc :dem sunt. haec namq: ibi idem Hieron=mus litterarum monumentas consignauit. Ecclesia habet Senatum, coetum Pres terorum: Senatum quoq; Romani h bent, cuius consilio cuncta agebam,'nos habemus Senatum nostruin coetum Praeshytet rum , quae communiter de Collegio S. R. E. Cardinalium dicta intelliguntur: Cum & eis dem Constantinus Magnus authoritat cm Se nuorum concesserit, ex cap te Constantinus, distinctione nonagesima sexta,vbi,dc idem ita decernit . viris etiam diuersa ordinis Reuerendissimis Clericis S. R. E. seruientibus illud culmen singularis potentiae,& praeexcellentiae trabere sancimus, cuius amplissimus noster Senatus .videtur gloria adornari.JPROPOSITIO VII. Fuit Hieron mus S. R. E. Presbter Cardinalis ordinatus. Confirmatur inprimis propositio uniuersali serme Scriptoriam omniuconsensu, mox rationibus ab authoritate a ceptis . Triplici autem ordine studiosi, fautores liauthores distinguntur. In prima serie coaevi eidem Hieronymo numerantur, in
62쪽
A in secunda veteres , Interita recentiores. Ex ptimis Cyrillum Hierosol notum Episcopum Sancto viro necessitudine coniunctissimu pr sm Alphonsus Q onus. Porrὁ lli eiusdem testimonium huiusmodi est. Hieron rnus dum in Romana adhuc Vrbe esset, oris Papae Damasi, & Sacie Bibliothecae scrutator, diuinotum disertor voluminum: dum per triennium continuὁ charus , acceptusq; pinpulis veneraretur, omnium ii iudicio Pontificatu dignus decerneretur , ordinatusq; a
praefato Papa Pres ter Cardinalis hi isset ,
quidam ex Cleticorum, Monachorumq; O
dinibus pro petulantia, ingluuimi discursam y tes ad effugandum de urbe eundem Hier
inum, qui utroruniri; scribens vitia, eos r praehenderat. insidias parauerunt. J Hucus ii rillus apud Hieronymum . in Vita eiusde, quam perperam sub incerto authore editaminimae idem Ciaconus. Sanctus etiam P tronius Episcopus Bononiensis, qui circa D mini annum quadringetesimu quadragesimu floruit, idipsum in tractatu Apophlegmatum Sesectorum Sanctorum Patrum, qui Man scriptus extat hisce testatur. Hieronymus inlaesens y vir in omni do uinarum genereia, lutissimus S. R. E. Presbyter Cardinalis, esim ab aemulis suis accusaretur ex voluminis bus Origenis innumera in sextranstulisse op
ra,dixit. Laus, quae debet Origeni afferri,m xima est. & cum illum in meis operibus imia
latus sum , illum imitari proposui, quem n his , omnibus prudentibus placere minime vereor.J Haec lae. Augustini verba, Mimone vigesimo quinto ad Eremitas adstipulantur, quibus ait. Legimus Sanctum Patrem Hieronymum Cardinalem fuisse in
Ecclesia s. Laurentij Martyris.J Quamquam
igitur verum sit, tria haec sub nomine eiusmo di Patrum pro sua opinione,qussione propria De Cardinatatu S. Hieronymi Ciaconum aD
Dite testimonia: non tamen illius ego senten-
D tiae sum, ut propria eorum, ab eisdemq: veredimanata contendam. Enima ero quod ad primo loco allatum attinet, Cyrillum Hier solymorum Episcopum, ante ipsummet Himronymum longe diem clauso extremum ex Hieronymi libro de Solptoribus Ecclesiasticis constat. Neqι de Petitonij praeallegato opere apud quempiam, Gennadiumq; praesertim mentio habetur, ut iure propterea optimo pro incerto incognitoq; illud censendum sit. D ctorum postremo Lovaniensium, aliorumq;
doctissimorum virorum sententia,Sermonum
eiusmodi Iher a germanis Augustini scriptis teucitur. Igitur nisi sub eiusmodi Patrum n, ne testimonia in medium prolata vim ha
bent, valeant saltem antiquissima, a vetus- Etitant i monumentiscosignata Scriptoribus. Quis etenim unquam in Augustini atq; Hier mi manuscriptis toto orbe diffusis exes cibus Recentioris cuiuspiam immixta scripta suspicetur Porto in secundae atque tertiae classis recem se is authoribus diligens adeis idem Ciac nus mea sententia sui ut ad eiusdemstudium, cuiuscunq; alterius laborem superuacanesia bitror. Gratias itaq; eidem quod multo no sudore proiabuit agentes, hic propria texu
mus verba, quibus scribit. Ad alios mediae
classis authores accedamus, qui inter vetustissimos, dc recentiores medis collocantur. Inter Fhos primus se se offert Ioannes Kelde Parisienss Theologus, qui vixit anno Christi millesiis
ino ducentesimo, in eo libro, quem de vitis Sanctorum inscripsit, Mati Hieronymi m minit in haec verba. Hieronymus sub sex Pomtificibus suit Romet, de Carainalis in Ecclesias. Laurentis. Vnde cum Romanos repraeh deret de Avaritia, derisus abeis, Roma egrinsus est eum Paula,& Eustochio, quas in fide crudierat. Item Vincentius Beluacenss Ordinis Plaedicatotu vir insignis, qui floruit anno
Christi millesimo ducenAmo quadragesimo quarto, lib. decimosexto Speculi historialis, capite jecimo octauo. Diuum Hieronymum G
cum aetatis trigintanouem esset Presbyterum Cardinalem Romae ordinatum asserit. Idem
quoqι a firmat Ioannes de Columna historiciis stomanus orditus Praedicatorum, de Archi
piscopus Messanensis, qui vixit anno Chimsti millesimo trecentesimo . Sub Theodosii inquit Imperio, multi viri Elaruerunt insegnes, ic imprimis B. Hieronymus, qui ex Dalmatiae partibua filius Euta is fuit, qui R mam veniens ibi Baptizatus est, de paulo post
anno aetatis suς trigesimo nono Presbyter Cariadinalis est creatus. Ioannes item Andreas B noniensis Iure consultus, qui vixit anno rusti millesimo trecentesimo, vetenti deuotione H
ut ipse fateturὶ edidit librum, quem inscripsi.
Hieronymianum opus, qui liber in Bibliinhera asseruatur vaticana, inibi namqi legitur: Hi
ronymus eum esset annorum trigit
uem Cardinalis Presbyter ordinatus est ad
Titulum S. Ana asiae. Ioannes item Tun
eremata Ordinis Praedicatorum Cardinalis Sabinensis, qui floruit anno Christi millesimo quadringentesimo quadragesimo in quini nibus, quas super Euangelia totius anni disputauit, &in Summa Melesiae, Libro primo, capite octogesmo tertio . Latissimὰ probat S. Hieronymum Presbyterum Cardinalem s.
Amasit a Liberio Papa fuisse creatsi,diluitqi
63쪽
singulis obiectiones: quά ab aliquibus in ε-- eis Hieronymianet cofessionis, Gregorio XIII.
trarium afferuntur. Author etiam Sequentiet, quae in missa ipsius S. Doctoris in Ecclesiac nitur, quam puto antiquiorem esse, quam debeat in numero Authorum mediae classis adscribi, eam effert centiam. Cardinalis
sinquit post effectus ad orientem prosectus est abielio onere.J In lectionibus item Vitae ipsus, leguntur, & dicuntur decerptae ex Augustino. Damaso, Gregorio, Gelasio idem habetur: Hieronymum suisse Romae Presbyterum Cardinalem. Et ne molesti proces mus de Authoribus mediae classis, hucusq;
satis Veniamus ad Recetiores, quos in extrema aetasse collocauimus, quorum primus occurrit
Joannes Nauclerus Praepositus Tubigensis, qui vixit anno Christi millesimo quingent smo in secundo suae Chronologiet libro, Gmneratione decimaquinta . Hieronymu Do torem Sanctissimum, Romanae Ecclesiae Pres rerum Cardinalem profitetur. Philippus ate Bergomensis Ordinis Eremitatu S. Augustini. qui vixit anno tim: millesimo quadrinsentesimo nonagesimotertio in nono Libro Eupplementi Chronicorum, eiusdem est cum superioribus sententiae . crusentie Mare Antonius Sabellicus libro nono Aeneadis seditimae, Presbyterum Cardinalem Romae Hi
ronymum nominatum . Andreas item Bar-hatia Syculus, patria Messanensis insignis I xe Consultus, in Tractatu de praestantia in dinalium qua hione prima. communem soroait opinionem Hieronymum suisse Presbyterumrdinalem, seripsit autem illum tractatum ad Bessarionem Niccnum S. R. E. Presbyt xum Cardinalem Tusculanum, tunc Bononiae
Legatum, anno Christi millesimo quadringetesimo septuagesimo, Philippus praeterea Prohus non ignobilis , nec Contemnendus aminor in Sexto Decretalium, Tractatu de H reticis, rapit ei Per hoc. in sententiam aliorum
descendit. Claudius a Rota Doctot The Iogus ordinis Praedicatorum in vita ipsius Hieronymi subscribit sententiae etiam superiorum. Laurentius item Massortius Fulgianas in Hymno Sancto Hieronymo dicato siemnit.
Hunc tantum aspicinu generosi Pasor milis . Falera Card neo seu honore virum Haec Ciaconus de utriusq; classis Auth
ribus, quibus si placet, Pauli Bolas Summi Chronistae , Doctissimiqi viri adde t stimonium , loco enim supra propositionuprima allegato, Hieronymum Cardinalem
Presbyterum nominare non veretur. Adide
Corneli; sin xuosis in Pedicatoria primςpar
summo Pontifici, & in propria De Cardina-latu S. Hieronymi quaestione assertio est, qua Ad eundem Presbyterum Cardinalem assirmae de tuetur. Deniq; Alphosi vult legali nuperrimi atq; probatissimi aut horis in libro de viatis Sanctorum consensus accedit. Hieronymi nanq, in eo vitam describens , reuera Catilinaliiij honore insgnitum eundem comtendit. Sed de his satis.
Argumentis deinde ab authoritate ductis Ipsemet proposita assertio vim acquirit: quia inprimis Cardinales a cardine dicantur. v de de Summus Pontifex creatis iisdem in publico Consistorio , hisce eosdem alloquitur: FUM μcessores Apostoorum circa thronum sed Ex itibitis: Vos Senatores Vrbis, o Rerum Oniter ,
eritis veri mundi Caraenatis, seuper quos iras litantis ostium Ecclesia volueniam, ac regenae est. Idipsum habetur ex Anacteto vigesim secunda distinctione. Sauffcta Romana Ereti
circa fine. Vbi Cardinales cardines osti, SActae Ecclesae di ntur: qia sicuti ostium regitur Cardinibus, ita Ecclesia Cardinalibus. Caeterum hosta orbis Cardines Hieronymus ab ipsa Ecclesia singulis annis in eius die Festo illustrare asseritur in Hymno ad Nocturn carminibus hisce, videlicet. In iras Orb. Cardines
Ex illorum igitur collegio fuisse, eensendui rFuisse praeterea Hieronymum PresbyteruCardinalem inde conliscitur,iquod Auditor tus Generalis Sanctae Ecclenae munere is sum geretur. Habeturq; de hoc ipso proprium eiusdem testimonium Epistola undecima ad
Ageruchiam, quo ita testatur: Ante annos
plurimos, cum in chartis Ecclesiasticis iuu rem Damasum Romanae urbis Episcopum, Et Orientis atq; Occidentis Synodicis consublationibus responderem. J Et re vera Summo Pontifici non seruire, sed eundem in partem HEcclesiasticae Gubernationis opera, atq; comtilio iuuare: decernere insuper de his, quae sunt fidei, quid credendum, quidue non Cr dendum, adeo ut ipsamet circa synodicas Consultationes decreta, tum Orientalis, tum occidentalis Ecclesia, uti Spiritus sancti oracula excipiat, teneat, ac veneretur simplici Sacerdotis non esse munera, sed praestantista mi Cardinalis, neminem arbitror esse, qui non
Sed, de firmissimnm aliud subministrane
nobis argumentum propria es dem verba ad Asellam virginem,quibus ait: Antequam domum S. Paulae nossem totius in me Vibis sti
dia Fasoriabant, omnium penὸ iudicio
64쪽
In Vitam s. Hieronymi. I. t 3 r
a gnus summo Saeerdotio deeernebar. J Si igiatur in ipsa Vrbe , Pontificio totus subiectus oneri Hieronymus cui dimini est Pontificatu dignissimus, in Damas ii locum post eius
dem e vita discessum subrogandus acclamatur, utiq; etiam Presbyterum tunc Cardin Iem illum suisse necessario consequitur, cum nemo praesertim ea aetate ad Ponti fieatum aD sumeretur, qui Cardinatis,siue Presbyter, siue Di onus antea Romanus non siisset initiatus. Manifesto sanὰ hoc declaratur exemplo' quam
doquide sex successive Pontifices ante Dama- sum, videlicet, Marcellus, Melchiades,Sylu ster, Marcus, Iulius, Liberius, & octo post eum a dem, Siticius nimirum, Anastasius, Innocentius, rasimus, Bonifacius, Celestinus, fixtus, ac Leo Magnus, Cardinales omnes antea,sud Presbyteri, siue Diaconi, Petri deinceps C
Addatur S. item Augustini testimonium ex eiusdem Epistola,apud Hieronymum nonag simaseptima a Gratiano in decretis , Capite Quamquam, secauida,questione prima recertum, atq; in haec verba relatum. Quamquam secundum vocabula, quae usus obtinuit Episcopatus sit Praesbyterio maior, Augustinus tame
Hieronymo minor est. Ubi Glossa Hieron mum suisse Cardinalem testatur. Idipsum C sensit author Glossae finalis, capite Placet decimasexta, quaestione prima. Adstipulatur ii seper Ioannes Cardinalis tr remanta, in
Summa Ecclesiae libro septimo capite o iesimotertio super allatum caput: inamqua, piseopatus sit Presbyterio maior, stilicet C dine, Augustinus tame Hieronymo minor est, administratione stilicet,& dignitate, quoniam Hiero mus Presbyter Cardinalis suit, dc omnis Presbyter Cardinalis maior est quolibet Epistopo non Cardinali, ut quidam dicunt,&triti Ugo in Glossa:J hic dictus Turrecrema ta . Addit Ciaecinus . Episcopi nomen, ordinis potius, de ossicii esse,quam dignitatis, licet
D utrunqi concernat: Cardinalis vero dignitatis tantum insigne, non Ordinis. Vnde,&Summus Pontifex cum ordinem vult exprimere Episcopum se nominat cum vero dignitatem, Papam, vel Summum Pontificem, quod ea dignitate cunctis emineat, M uniuetia ei pareat Ecclesiastica potestas, propterea Hieronymum Augustino fuisse maiorem dignitate.
Porto Cardinalium dignitas supra Episcop,
lem ex eo haurienda mihi videtur, quod Episcopi ad alicuius Ecclesiae peculiaris adminis tationem assumuntur, Cardinales vero Summo assistunt Pontifici, illiqi adhibentur ad regimen uniuersalis Ecclesiae. Arctiori insuper
Discopis vinculo obstringuntur ad sanguino,
vitam: ipsam pro Christo diriss Ecclesia .a
prosundendam, quὁd aeque vinculum purpu- reo illo colore, quo utuntur aptissime declaratur . Et re vera, quo caeteris ipsi capiti, Eoo est Ssimo Pontisci proximius haerent, eo dein vinculo arctius Episcopis obstringuntur, etiali
viriq; pro ovibus animam ponere teneantur.
Hae ipsa sermὰ ratione Augustinus de Anco na, author millesimi trecentesimi in sua Summa Depotestate Ecclesiae Hitur. Cardinales
in utens) Et Discopi habent se, sicut exce
dentia, M excesta: quia in dilectione Dei ubdent ut Cardinales p. sectiorem tenere statu, quam Episcopi . Cardinales quippe repraesentat statum Episcoporum assisientiu Claris- rtis, & contemplationi vacantium.Unde sicut Seraphim ardentes interpretantur , qui assistet es Deo viciniares sunt incensi charitate Dei i ita Cardinales statum assistentium
repraesentantes dicuntur esse ardentes in Dei
cliaritate. E vero , qui statum Apostolorum repraesentant, ut initarum per Orbem ad praedicandum, curam animarum habentes in charitate proximi, dicuntur omnes
alios praecellere, M alios ad ipsam inflammare. Sicut ergo dilectio Dei est prisectilis dilectione proximi, ita status Cardinalium, qui ordinatur ad dilectionem Dei persectior est statu Episcoporum, ordinato ad proxi- ami dilectionem.J Ita Augustinus.
Deniq; non video quid Hieronymi Pleia teratui Cardinalitio obstet, cum praesertim Damasus Pontifex in eundem potuerit illum conferre r voluisse insuper proindeq; contulisse omnis ratio suadeat. Et quidem non
potuisse, neminem sanae mentis arbitror esse, qui affirmeti enimuero nunquam tam exhausita authoritas Pontificia suit, quominus & in nouos Titulos Ecclesias erigere, M pro mo tuis Cardinalibus alios praestantes viros su rogare non posset. Nee noluisse,suspicari potest, qui mutuuam, atq; parem inter utrunq; beneuolentiam spectat. Damasus, ut ex pro
prijs eiusdem Epistolis ad ipsummet Hieronymum directis, centesimaq; inprimis, vigesimaquarta, & centesima quadragesimaqua ta constat, Hieronymum unice diligebat,iniaramq; Gus eruditionem , atq; ab eodem
elucubrata opulauia super Croesi diuitias aestimabat. Eius in omnibus causis, & grauissimis Ecclesiae negotiis decidendis, Epistolisq: sacris scribendis, insuper in ipsis scripturis explicandis consilio, M opera assidue utebatur: Propria eidem ingenij monumenta credebat: Habebatq: eum apud se, uti Petrus Apostol tum Princeps Paulum Apostolum. Hieronymus vicissim Damasum omni veneration
65쪽
sa commentanorum D. R ami obsimistia prosequebarur. Adetiun
iu plurimos Ecclesiastici operis tractatus edidit, de quibus,&sigillatim insta capite sexto.
Deniq; ossicius alter in alterum ita certabat, ut uterutri cedendum esset, non iacile cognitu foret. Igitur, quis hoc unsi Damasi officiuHieronymo ad Caidina latum defuissecredat Creasse profecto ilium Presbytdiu Cardinale
pro compertissimo habenduι aliter non tant
rete illum dilexissili uti explicatu est, dicend PROPOSITIO VIII.
A Damaso summo Pontifice Cardinalis
s. R. E. Presbyter Sanctae Anastasiae Titulo ordinatus Hieronymus est. Communi petie scriptorum consensu propositio recia Pitur , quae oc coniecturis, rationibusq; modo supra allatis ficmatur . Solus Turrecremata laci, ia prammato circa ipsum promotore e
roris caeteris inbuit oceasionem, cum eundem
Hieron mum a Liberio creatum Cardinalem scripsi. verum de hoc supra in textus explanatione. Nec illud consideratione dignum est, quod nonnulli eum ipsum Titulo Sanctae Anathasiae, aliqui vero S. Laurentij Marulis cohonestatum asserant: potest enim utrunq; fuisse, ut nimirum ad unum primum, ad ali C rum deinde successive promoueretum de quo passim exepla.Quod si quis a Liberio Hieronymum Cardinalitio affectum contenderet, id quidem de Diaconatu, non Pre,luseratu, concedendum solet: Enimuero post multos annos
a Liberi j obitu de eiusdem λntiochena ad simplicem Presbrietatum ordinatione constat de qua dc supra propositione quarta dictum est. Cardinalitio Diaconatu uteron mum dona. tum, nonnullos sensita ex Antonio Scappo, Iibro de bittero rubeo, Responsione octaua, numero trigesimo octavo, dc trigesimo nono accepi. Porro, qui ita contenderet ad Romanum etiam Concilium eundem Hieronymum D cum Paulino, oc Epiphanio, non ob Ecclesiasticas tantum quorundam aliorum Episcoporum venilis controuersias, sed ad proprij muneris partes obeundas, atq; ex ossicio tamquaCald nalem accessisse, quu esset ut assereret. Quod illius itidem probari potest testimonio.
Deniq; inquit ipse in Epitaphio Marcellaeὶ
cum, de me Romam cum Sanctis Ponificibus Paulino, de Epiplianio Ecclesiastica traxisset necessitas J Coeterum altera opinio.vidiebimest, communior, probabiliomi censetur. Superest tandem, ut oppositas inuio comtrouersae allatas rationes explodamus. Et quidem Erasini falsae opinioni Albertiis Rushisce occurrit. Tribus, si Diribus verbisnitare. seri dixisse Cardinalἰs nomen fuisse Ignotum Eaetate Hieronymi, cum paucula nonnunquam plus noceant multis. Non paru aute i Erasmuenim alloquitur detraheb)s Cardinalitis dignitati,asseres re esse novici nec Priscu institutu,
quod tum falsu.dc si no nomen. Ecclesia erum tum prisca. tu Euangelica semper suos habuit Senatores quod est videre, tum in ueteri Liameto, tu in Apostolotu Actis. Pariter . M. Patriarchas, siue Archiepiscopos,quod probatur ex loanne Euangelista, qui cunctis Asiae Ecclesiae praefuit. Titi quoq; Cretae Hier I mus etiam meminit, Archiepiscopi, de A
chidiaconi. J haec Albertus. Primo igitur loco adductae rationi quid respondendum ex gpropositionibus secun)a, de sexta iam patet. Honoris praeterea, seu Tituli, ac d gnitatis, . cum Cardinalis nomen propositione prima, de septima assertum si Primatium nimirum atq; praecipuum inter caeteros Presbyteros , vel Diaconos significans nulla omnino ratione decuit Hieron)mum Cardinalem se aliquando' appellare, vel subscribere: quemadmodum neq; hac nostra tempestat . quempiam in subscriptionibus Titulos,quibus decoratur,exprimere consueuisse animaduertimus. Sequenti item rationi respondetur proposita ne ciliaua. Quod vero de Ordinatione Anti chena subdatur, Hieronmi Cardinalitio non a
contradicit: multos enim, quamplurimo q;
Iegimus alias Sacerdotes ordinatos, pd Ca dilatatu assumptos. Nec quod ultimo loco adinducitur, urget, quandoquidem iam satis supra pro stione secunda explicatum est,no fuisse tunc in usu eiusmodi Cardinalis nomon: Imo
nec sub Gregorio Magno . qui centum post annos a Gelasio sedit, frequetari coepisse proinpositione sexta comprobatum est. Quod si
rem attentius perscrutari voluerimus,non omnind verum suisse, singulos in ipse capite Samcta Romana Ecclesia)propriorum graduu TMtulis authores introductos comperiemus.siquidem Sedulius ami Orosius Pre teri in eo liminime appellantur Se tamen Presbiteros sui si se, perspicuum est. Cam ergo simplices ibi sacerdotes Presbyteri Titulo haud decoretur,
sed Hieronymo tantum deseratur, retorquem da potius ratio est, necessario li concludendu, Getasum eodem in loco Presbyteri nomino gradum maiorem simplici Presbyterio signis ficasse, maximὸ cum Pres teri Romani, MCardinalis nomina ex propositione sexta in s su non differant. Haec pro nunc de Cardin latu s. Heron i attuliue sat sit. Plenius it rum de eodem in sequentibus, capite nimiarum decimo quarto, in quo de si stat iiij Φα tionibus occurrec .
66쪽
quibus ben sicjs, perscutimi usi; assectis sit. Cap. II.
sa Ur Polinae obitu constemarao: Ia Umis quidam nevis clerichae Monach , quoram 'Lhens vitam retrahenderaι, occasione a latrandi accepta, 1; eum infamia subnotare miseris, homines conabantur. ι Et quia ipsi visiis subiacebantea nati , rs ad excusanaas excusistiones in peccatis idi Uum Hieromo impoWbant. νε Vt ergo vidis Hieroumin non mimu sta falsis statri bira, quam ab baratisis Meuari: atten aens Hud Euangelica m. Sivos persecuti fuerint in civitate ista, figite ad adiu, deliserat cedere, is ad Orientales regiones militaturm D
mino commigrare. I α ι quidem cst Iacis in statre Fuo Esau fecise legitur . o David in socero siuo Saul, quorum unus ad Dros, alter ad Philista, se contutis ιδ malens bosi , qua inuidis subiacere,
, Uune quadam Matrona Paula nominex Consulariu st minarum, quae Hier nymi admirabilem doctrinam , vitaq; M nasticae institutrum sunt consecutae, omnium celeberrima mulier l, suit: ut iure propterea optimo victorius quoq; eandem huiusmodi celebrarit elogio: Ham est Paula illa tot laudibus ubiq; a Hieronymo celebrata . Et merito . Illum quippe facultatibus aluit, de extructis in Bethlehem duobus Monasteriis. uno in quo viti, altero in quo mulieres vi gines Deo inseruirent: M tertio pro susciapiendis peregrinis, qui eo ad inuisenda loca
sancta undiq; confluebant, perpetui Hieronymo sedem locauit, non sine magno Ecese. sae hominum , Principum: dedecore , tam praecellentem virum, cui nec Grica nec Latina me, iudice, parem unquam Eabuit, ab illis de ictu, unius mulieris substantijs,fortunisq; usq; ad obitum sustentatum. 2 Nobilis genere . Genus siquidem eius maternum ex nobilissimis Gracchorum , ac Scipionum familijst paternum vero ex regio
Graecorum stemmate erat prognatum. De
utroq; idemipse Hieronymus Epistola viget maseptima capite primo ita meminit. Alii ab
tius repriane, de a cunabulis eius, ipsisti veita dicam 'crepundis a matrem Blesillam, de Rogatum proferant patrem: quorum altera scipionum Gracchorum , Scipionum; progenies est: alter per omnes fere Graecias v': hodie stemmatibus,& diuit ijs, ac nobilitate Agamemnonis sertur sanguinem trahere,qui decennali Troiam obsidione deleuit: nos ni
hil laudibimus, nisi quod propri- , R dς
purissimo sanctae mentis sonte prosertur. J h ipse Quod igitur ad paternum spectat , Agamemnon Homeri carminibus celeberrimus,a
quo & Agamemnones , Atrei , 'M Aeropes filius, Menelai fratrer. M Mycenarum Rex is fuit, qui uniuerso Graecoru consensu avi
uersus Troianos ob Helenae raptum totius exercitus dux expeditus in decimo anno victoria potitus est. Hic in Graecia rediens a Gytemnestra coniuge, Aegisti ope peremptus est, relicto filio Oreste, qui postea Patris indignam morte ultus utrumq; inter feeit : aliaq; multa gloriose edidit, de quibus Pindarus, Sophocles, pausania. de Petrocles. Porro ideipse Orestes in Macedonia Ciuitate construe ea, eandem suo nomine Orestidem appellauit. Verum ab Adriano Caesare culta Adrianop lis ut Lampridius quoq; 'testatur in mox dicta fuit. Deniq; Agamemnones nulli Graecorum Gentilitati virtute, nobilitate, imperio post riores Latium quoq; suo splendore collustra
Quod verὁ ad Gracchom atq; Scipionum,
maternum videlicet genus spectat. Adnotat Victotius maxima inter se Cornelior ii, Aemiliorum, de Gracchorum familias fuisse assinutate coniunctas: nam superioris Alcani filius cum prole mascula careret , adoptauit sibi
unum de Pauli Aemilii filijs, eumq: de suo semine Scipionem appellauit: Is postea uxorem duxit . Semprsniam Graccham , Sempronii
Gracchi, de Corneliae, sororis patris sui, filiar& ita inter Cornelios, Aemilios, & Gracchos
maxima assinitas contracta est . - H s Se
67쪽
Commenta serum T . Ty3 Sia nolitior Somim. Quippe quae rosareptana mulier In Heliam,&sunamitis Evirtutibus longe clarior reddita, verae nobili- in F etiamna, & in nouo quoq; quamplurimae' Italis laudes non ex sanguinis traduce, sed ex aliae, nimirum Maria, Martha, loanna,&S .Ret. .
sanctissimis vitae metitis ae operibus sibi per- sanna in C lestem Mundi Praceptorem petuo comparauit. Qiwd a quo nobilitatis Angelos dec lo ministrasse, in sacris Seri fastigium in filias atq; cognatos transmittens ris legimus in contulerunt: Idipsum omnino in tantum profecit, ve um, conuersationeq; sua seruum magnificptissime Paula absoluit Quo
P -- M in virtutis genere adeo omnium iudicio e
eosdem ad peis monis Euangelicae normam breui temporis intςruallo evexerit , totamq; insuper mum veluti in Ecclesiam commu tatis. Eim plano coelestem vitam idem Hi
mnImus pluribus in locis sed Epistola potis,
simum vigesima septima late percensuit: In qua illud memoriae proditum est, Euangeli, B eae vetitatis mysteria, infantem pannis inuo lutum, vagientem in praesepe DominiI, Mi. gos adorantes, Stellam fulgentem desuper. Matrem virginem, Nutritium sedulum, Pa Diores nocte venientes, aliaq; permulta oculia corporis videre meruisse . Videns Beatum Hieron um in desin. i Th εγ 4 VH 's viriliter talorantemci . Non urgeat corporis proprie laborem esse,
mentis vero studium: Enimuero labor in sarieris litteris pro doctrina accipitur, in quo sen-847it - , su dixit Apostolus. μὰ tentaveris vos is qui tentarino at laser noster. Et alibi. Tu verὸ visti, in omnib- labora, opus De Erica uangelista: Totus ergo iureoptimo labori intentus Hieronymus asseritur, quippe qui in propugnatione fidei, necnon factorum libi rum explieatione ab hqreticorum insectationuvix aliquando respirauit. In hoc sane sacrae legis Doctoribus, quomodo in talentorum siribi cred itorum negotiatione gerere se debeant expraessa norma proponitur, quemadmodum enim planta sine aqua, sie animi habitus sino
continuo labore atq; exercitio perduntur. Fia
minin, qui cum oci tu omnium in se sperantia. -huc σ ipsis conrarum pustu em dem inuocamnim des elam i empore, mulio minus vineae D suae laborantes operarios congrua unquam mercede, aut in praesenti, aut in futuro friculo staudat vel minuit i quin immensa e potius,qua uniuersa regit, moderaturq; pro uidentia, .corpori etiam huic corruptibili ne cessaria tribuere nouit. Unde de lubditur. s h uxilium N evis impendere, ac de
μὰ fuultatibus ministrare. Quamquam alia quanto serius prς alijs quibusdam condiscipia lis Paula Hieronymum nacta sit ivt ex pro
prijs eiusdem verbis, nimirum: Antequam 'p' domum S. Paulae nossem. :totius in me vibis
studia consonabant ὶ ardentiori tamen picitatis studio in illum prae caeteris propensior fuit. Siquidem, quod in veteri olim Testamen. celluit,v t&omnes Gentilitatis Principes, M cenates, Alexandrosq; post se rei: querit, MChristianitatis ad illud idem exemplum imitandum Potentatus omnes concitarit. Praeiatantem sane, ac prope diuinam i qminet Euius
in omnes beneficentiam saepius commemoravHieronymus praesertim vero in Epitaphios per eiusdem gloriosum e vita transitum hisce
verbis. Solent pleraeq; matronarum buccinatoribus suis dona conferre, M in paucos lar i-tate prosula, manum acceleris ictraherer quo illa omnino carebae vitio: ita enim singulis
suam pecuniam diuidebar, ut singulis necessorium erat, non ad luxuriam , sed ad necessitatem, nemo ab ea pauperum vacuus reflersus
est. Et insta. Testis emesus, ne unum quiadem nummum ab ea filiae derelictum, sed . veante iam dixi, derelictum magnum aes alienu,& quod bis dissicilius est, fiat tum M sororum
immensam multitudinem, quos ac sustentare arduum, & abijcere impium est. Quid hae virtute mirabilius, sceminam nobilissimae fomitiae, magnis quondam opibus, tanta fide omnia dilargitam, ut ad egestatem pone vitimam perueniret Iactent alii pecunias, de in t bonam Dei aera congesta, sunalibusq; a reis dona pendentia. Nemo plus dedat pa peribus, quam quae nihil sbi reseruauit. Ha
6 Cuim deuotionem,o merita vir prudenti Ff-m intuens . De eius aeque animi religione, atq: virtutum meritis superuacaneum omniis
no arbitror quidpiam inraesentiarum asserere
vel afferre, cum utrumq; mentis ipsemet acie complectens Hierometrius admiratione captus haec habeat. Si cunua corporis mei membra verterentur in linguas, δέ omnes artus humana voce te narent, nihil dignum sanctae, ac Ve,nerabilis Paulet virtutibus dicerem. Et insta. Testor Iesum. de Sanctos eius, ipsumq; pro. prium Angelum, qui custos fuit & comes admirabilis f*minet, me nihil in gratiam,nihil more blandientium loqui, sed quidquid dictitrus
sum pro testimonio dicere, deminus esse eius meritis, quam totus Orbis canit, Sacerdotes
68쪽
quarum virtutes, de merita Hieron'mum praeconem nacte sunt: quarum indelebilem memoriam tantus Ecclesiae doctor perhennitatis clauo scriptorum suorum praeconio affixit. ν ' I. Exegi d Paula sinquiti monumentum tuum aere perhennius, quod nulla destruere possit vetustas . Incidi elogium sepulchro tuo , quod huic volumini subditi, ut quocunq; sermo noster peruenerit, te laudatam, te in Bethlehem conditam lector agnoscat. Et de E
ypist in stoclito. Quid Eustochio sertius, quς nobilitatis portas, id arrogaistiam generis Cosularis virginali proposito stegit, de in Urbe prima, B primum genus subiugauit pudicitiae .r Curans etiam eas inbuere diuinarum scientia Fripturarum. Ad Hieronymum in ipsa Vrbe commoratem multarum illustrium tam mulierum,quam virginum, fiequens, ut ab eo. in sacris litteris erudirentur,accessus suit i inter quas Principia, Asella. Felicitas, Lea, Albina, Marcella, Paula, Eustochium, Blesilla, aliqq, quamplures enumerantur. De quibus in genere, Epistola nonagesimanona, de insta capite decimo quarto scribitur: De Marcella in specie Epistola decimasexta: Nunquam conuenit, quin de scripturis aliquid interrogaret. De Albina veto in praefatione ad Gala-C eas: Certe cum Romae essem nunquam tam festina me vidit,ut non de Scripturis aliquid interrogaret . At omnium Paulam. Eustochiumq; eius filiam proculdubio fuisse pretespuas,
nemo, qui legit eius scripta,est,qui no animaduertate Enimuero non tantum Romae manes aliquot annis scripturas sacras illas edocuit.
Verum, εc Belli linem postmodum ad praes pe Domini idem munus in utramq; , in Pamlam nimirum ad vigmti, in Eustochio vero ad triginta, de sex anno. plenius absoluit. viriqis ut tractatus alios, ac Epistolas pene innum ras omittam in instascripti in diuersos utriusqi Testamenti libros inscribuntur Commentatij.
o Paulae nimirum H D Etelisiasten Liter unus
In Lmichaeam Libri duo In Nahum Liber unus In Suboniam Liber unus In t graum Liber unus In Epiuolam ad GHaras Libri tres
In Dimiam ad Ephesivi Diri tres IAE Epistolam ad Titum Liter unus I Em In Epistolam da Philemonem Commentarius Eustochio vero h c imprimis: In Isaiam Libri decem cst octo In Exiccbiele Libri quatuordein, de deniqi De monitare seruanda Liber unus. Ossicia igitur eiusmodi qmnarum memo: brationibus cop sitis Hi intius erat, quam ut religione prae ditos animos notitia Scripturarum. Profundebat illae terrena miltates, quibus corporis necessitatibus consuru M. Dabat istae spirituales, quae non auserent . alereturq; insuper cisdem esuriens animus. Ero
gabant illae calcandas, periturasq; diuiti . Reddebat iste de abscondito in Scripturis Sanactis Thesauro mysteriorum inς stimabilem c piam . Distribuebant illae, quae Domini voce ad perfectionis viam tenendam egenis eroganda erant. Proserebat iste de legis doctrina, quod poterat, dicente eodem Saluatore. FIdeo omnis Scriba domu in re u caelorum itis Mari. 3.es homini Patrifamilias, qui preset de Thesauro
9 Nam assectuosis Paulam conflatis es scriptis Iuxta Apostoli praeceptum:'recmis flentibus : M Domini Saluatoris exemplum, quando sanctas seminas , serore': Mariam, de Martham unici statris occubitum deplorantes, & lacrymis, dictis consolatus est. In hoo prosecto charitatis munere per luendo ardEsomnino comprobatur Hieronrmus, quippς qui non Paulam tantum senebribus Epistoli prostratam erexit, sed & cum dolentibus p nὰ omnibus pariter ingemuit. In cuius rei a testimonium quamplura suis scriptis eiusdem
argumenti leguntur intexta ad diuersos opuscula.
ro De filiarum saram, Busiri scilicet.
Super Blesillae dormitione extat Hieronymi Epistola vigesima quinta, quae cum in ipsa umbe edita, ex Hieron)mi mox adducendo testimonio dignoscatur, Annus consequenter do mitionis si minae habetur r Christi videlicet treeentesimus octogesimus quintus . Caeterum quemadmodum ea inter reliquas Paulae filiaς, Paulinam nempe, Eustoclitum de Rufinam primo fuit loco genita, sic itidem primam omnium ex hac vita migrasse contigit. Dum vero ipsa hac luce Hieretur,summae vi tutis suisse illud declarat,quod vigesimo ς tatis suae anno viro orbata quo eum mensibus tam tum septem vixerat) amissam magis deplorauerit virginitatem, quam mariti obitum . De eisudem ad Sacrarum litterarum, diuersatuq: linguarum peritiam institutione, idem magis. ter,&doctor Hieronymus Epistola centesima decima sexta: Memini me sinquit ante hoe sermo quinquenium, cum adhuc Romet essem,& Eeelesiastem s. Blesillae legerem, ut eam ad contemptum mundi huius prouocarem, Momne, quod in mundo cerneret, putaret essepto nihilo, rogatum ab ea, ut in morem Conat
69쪽
-ommentarisum D. λ inentarioli obseura quaeq d. ''m posset intelligere, ob quini ratam in procin p i stbtracta est & huiusmodi. Ep:stola
item vigesim, inta. Grscc loquentem audisses eam nescire putares: Si in Romanum lingua Verterat, nihil omnino incitini sermo redolebat. Et paulo post. 1,io non paucis dicam mensibus, sed diebus, ita hoc a cae linguae vicerat dissicultates'. ut in distendis, canendis': Psalmis cum matre com
II Et Pauli obitu consumatum. Plirassustata Hieronymo,Epistola vigesimaseptima. η Immaturo lanere pium matris constrauit an mum. Huius e vita transitum Roma accepit mater. clim multis iam annis in Bethlehemitiaco coenobio vitam ageret Monasticam. Porrδquo tempore eiusdem extrema prosecutus sit
Hierondimus, ex ipsius ad Oceanum trigesima Epistola ita declaratur. Quartae aestatis circulus voluitur, ex quo ad Heliodorum Episcopu potiani scribens epitaphium, quidquid ha- here potui virium,in illo tunc dolore consumpsit de ante serme biennium Pammachio meo pro subita peregrinatione Paulins breuem Epistolam dedi, erubescens ad disertissimum virum plura loqui. TClim igitur duos Hieron
C mus a dormitionc Nepotiani numeret annos r& Nepotiani obitus ex infra dicendis trecentesimo nonagesimo sexto contigerit, sequitur Paulinae eiusdem exequias ab Hieronymo trecentesimo nona gesimo octauo persolutas. tertim quod hoc loco silentio haud prcte. reundum est, Paulinae in Christo qu:ctis tempus censeturr Enimuero tametsi anno nuper memorato Hieronmi si ebri Epistola illustrata si 1 non eo ipso propterea diem clausit e tremum , sed biennium ante. Extat de hoc euidens Hieronymi in Epistola vigesima sexta ad Pammachium, virum eius testimonium eiusmodi. J Qui importune per biennium ta-D cui, vereor ne nunc importunus loquar, dcat trectans vulnus pectoris tui, quod tempore dc ratione curatum est, commemoratione exulcerem . Deniq; α hanc ipsam secundo loco genitam 'minam, atq; secundo aeqiiὰ loco evivis morte sublatam, eiusmodi paulὁ instacelebrat Hieron'mus elogio : Quid Paulina Heb. Is . temperantius quae legens illud Apostolii
Honorabiles nuptiae. & cubile immaculatum, nec sororis stlicitatem, nec matris continentiam ausa appetere, maluit in humilioribus t ta pergere, quam pendulo gradu in sublimi . ribus fluctuare. J Haec autem ideo adnotaui-m', ut Hiero mi erga Sanctas seminas esseax
studium in docendo, &charitatis ardorem uicompatiendo: reespmeo sanθ, religiosissimoqi Aearundem in illum ministerio dignissimu ,
aliquomodo ostenderemus. ii Umaeo Clerita, at Mon Gh qirarum strabem vitam repraehenderat, occasum delatrandi accepta. Certus rci huius euenistus in annum Domini trecentesimu octuagesimu qui nisi refertur, sed de hoc distinctiu, insequentibus: Pseudo, νςca vox indeclinabili , Latine decipiens, vel falsus vertitur. unde pseudo Apostolus, pseudo Propheta, pseudo Christianus dicuntur. Sanctat si aute,est dictio
scripturaru,nonptophanatu: uti apud Aposto 1.Cor. trium secunda ad talinthios, & apud Matthium, nec non Marcum videre est. Sed beatus a tqui tam sancte, tam ii grauiter disponit vitam propriam, ut de eo ne sinistri quidem fingi quidpiam possit. Dissicile hoc sane,arduumq;
est , cum nullus pene Sanctorum proceli sum huius temporis agonem absq; tribulati nis tempestate excesserit, & tantorum odia.i sectationes ii pertulerit, quantos vitae suae dinsimilitudine eastigarie. Etenim cassigate ali si videtur, qui ab eius conuersatione dissentit. Virtutum insuper decus, meritorumq: m γ tudo, aduersus invidos, Obtrectator eiq; perenne flagellum est. Vnde, &Sapientiae capite secundo eorum ita conciliabulum inducitur: Venite Hreum Hinutilis,o contrarisissum nostis. Deniqi hoc totum in ipso Hieronymo usu comprob tum ostenditur. Is enim dum in Urbe pluti mos ex utroq; sexu per Sacrarum litterarum,
perfectae i. vitae cacumina inunc quidem viros ad Monachatus professionem delfendam, nunc 'minas ad virginitatis propositum cust. diendum i nunc viduas ad continentiae decus seruandu adhortando tradueit ι nunc ad declia nandas vitiorum, ipsis virtutibus aduersantes insidias consilia adhibet, & remedia , nunc aduersus eadem, & dictis & scriptis insurgit, illico oblatrantium armat exercitum,S: quod illi laudis apud omnes esse debet, in riopprobrium cedit. Detestari idem in genere Clericorum atq; Monachorum vitia Consum
uerat quod praesertim expressus Epistola via sesima secunda, quarta, & secunda patetὶ aequoniam communem vitiorum Correctionem
haud recta conscientia in sui contumeliam reis seri, hinc odem pseudo clerici, & Monachi in ipsum monitorem maledicta congessere, eidem iii variis modis illudere pro viribus si duerunt. Perstringit haec omnia inter recemtiores Cornelius Schultingius in praefatione ad quartam partem Hieronymianae Conseisonis: praeco inquiensὶ Hieronymus erat discitus,
70쪽
A tiar norina, exactissimast: regula, non mori laseivorum Clericorum, sed de lubricotu M nachorum Crimina omnis honestatis speculii a lucidissimum detestabatur, acerrimeq; repraehendebae. Quare Ecclesiastici vitae impurae non serentes sua vulnera & ulcera attrectari, in sanctum virum insidias struxerunt, nulla
non mendacia viperarum genimina vinx runt , atq; excogitauerunt, tui no moliti sunt, ut iustum, quia contrarius erat operibus eoru, e medio tollerent. Sed innocens ad exemplum Christi furori Herodis cedit, seq: ad risegidam poenitentiam agendam confert in soli. tudinem. Quod quidem clari odium D.Hi s ronymo eum S. Chrysostomo commune sui omnibusqi pijs Dei sacerdotibus, & Epist pis. Ita Cornelius. De eisdem persecutor,bus inita Cap. decimo, & decimoquarto. 13 Eum infamia rarare miser m homines e baia r. Q in vero in specie in eundepraelati iactarent conuicia, illud inprimis fuis-ie putat Baronius, quod idem ipse de se sub
communi nomine Monachorum Epistola vi, gesimaquinta refert. Cum enim Blesilla post viri obitum , Doctore eodem Hieronymo austerum vitae genus arripuisset,& breui temporis spacio, sub eodem vitae coepto instituto ipsa quoqi diem extremum elausisset, pr ' C tinus susurrantium conuentus, matrem in illius senere nimium dolentem attendens, sub pietatis specie in ipsum Hieronymum ins niuit, vociferatusq; est: Quousq; genus detestabile Monachorum non Urbe pellitur non Iapidibus obruitur non praecipitatur in stu tus Matronam miserabilem seduxerunt. Het Cibi. De alijs id genus conuiciis alibi ita e spimis. queritur: Nos quia serica veste non utimur Monachi ha dicamur, quia ebrii non sumus, nec cachinno ora distatuimus continentes vocamur M tristes. Si tunica non eaduerit, statim illud e triuio: Impinor, de Graecus est. His, aliisq; pluribus sub communi nomine D Monachorum eundem fuisse detractionibus laceratum, idem Baronius Tomo quarto Annalium, substitisti anno trecentesimo Oct
gesimoquinto , Sitieij Papae primo scribit. Alii, ut ex Ioanne BelA Equilinus restit, libro
octavo, capite centesimo trigesimo secimdo, eundem tanquam carnis lapsu reum ex eo
ab aemulis tasse habitum, quod ad esus te tutu mulieris veste per dictos ciericos de M nachos liaudulenter illata. ea superpelli caesi suum credens nocte ad matutinum eonia gens se induerit. M sic ad ipsam taciesiam processerit , asserunt. Aliter author sermo. num ad Eremitas sub Augustini nomine v satorum, semine vigesimoquarto, e tam turpissime derisum 1e infamat si tune fuisse tra- 14it, eum ab ipsa urbe muliebri indutum veste Disum testatur. At Marianus Victorinus eius satriam in eo potissimum fuisse subon
ratam, quod lucri, de amoris inhonesti causa nobilium , ac diuitum matronarum, sinctioris vitae praetextia deceptor maptorq; ab aemulis asseretur, astruit. Cuius opinio magis etia, dc csi veritate , dc cum littera comvenire videtur , quod proprijs Hieronymi verbis insta capite vigesimoquarto arrideat. Interim pro compotissimis mendaciis e quae Ioannes Beleth, dc author sermonum ad eremitas ingerunt, habenda sunt. Enim- rueto si huiuscemodi Rufinus qui impost ras omnes, de leuiora qum, alia mendacia in Sanctum virum conficta implacabili odio collegit , in eundemq; inuexit ὶ aliquom do somniasset, nullum, quantumuis magnum pretium suisset , quod pro illis redimendis non profudisset. Imo nec Olbis angulus eius modi infamiae rumore immunis superfuisset. Porro id genus hominum, viros oco charos
subsannantium miserrimum in textu dicitur,
quod iuxta eiusdem Hieronymi sententiam: Non qui patitur, sed qui facit iniuriain miser sit. Vel sortassis etiam ad aeterni ignis eruciatum in inferno ab eisdem sustinenduin calluditur, de quo de scribitur r Terram miseriae, de tenebrarum, ubi umbra moltis, Ac nullus. ordo , sed sempiternus hortot inli bitat.
r. Et quia inpiiss iacebam canisliars. Adumbrat eade Hieronymus Epistola vigesima seinda capite sexto ibi: Clerici ipsi, quos
magisterio esse oportuerat δc timori osculatur capita matronarum, dc extenta manu, ut bo dicere eos putes velle, si nescias prpia a
cipiunt salutandi. Et infra capite duodecimo. Sunt alijs de mei ordinis hominibus loquor
qui ideo Presbyterium, & Diaconatum ambiunt, ut mulieres licentius videant. Omnis
his cum de vestibus , si bene oleant. J Hos Higitur cum eiusmcdi poenitere debuissent, atq; ex praecordijs dicere. Domine nos ipsi peccauimus, peccata peccatis addentes proprias culpas falsis calumnijς in Hieronymum vertebant, dc nouo veluti scelere semper c mulabant .rs, dexcusendas ex amnes in precarisidi um Heron mo imponisant. Ex Psalmo centesimo quadragesimo sententia desumi videtur. Porto excusare excutitiones in peccatis profligatorum hominum proprium est: credunt enim ipsi alienae infamiae exemplo proprias praetexere culpas , vel saltem e tenuaret.