장음표시 사용
111쪽
alonix. ut loquitur Conc. Trigent. sestah. cap. a. & can. 3. sed praeterea esse et lain propitiatorium, di liti petratorium , ut in eodem
Concilio definitu in AH in primis quod sit Latreuticum , Se Eucharisticum, seu quod ofierri possit in laudem 8e honorem Dei,
ct in gratiarum actionem pro acceptis beneficiis, consentiunt Iunes, 3cinde constat, quod ut docet S. Aug. in Psalm 29.&S. Leo sermone tertio de linasso in se contineat modo quoὸam longe persectiori, & eminent;or; disterentias omnes proprieta, tes sacrificiorum antiquae legis; atqui inter sacrificia illa antiquae
legis,. ut Observat S. Doctor I. 2. q. Io2. a. 3.c uaedam ossarebantur
pure in honorem , & laudem Dei , quae ho caussa dicebantur , quaedam in gratiarum actionem, quae vocabantur hostiae pacisicae ergo a sortiori Missae sacrificium idem praestare poterit 1 & pr inde in Dei laudem, & gratiarum actionem Ofierri.
Quod vero sit etia propitiatoriu, seu expiatorium peceatorum, quod Haeretici praesertim negant, probatur i. ex eo, quod Christus Dom. hoc sacrificium instituens. & ofierens dixit S. Matth. 16.8c S. Marc. I . Hic est sanguis meus novi Testamenti. qui pro vobis , ct tromultis effundetnτ in vemi ponem peccatoνum,quibus vertiis, ut explicas
sanctus Alexander Papa ,& Martyr . qui anno iis. Ecclesiae praesuit, In Epistola depretati ad omnes Orthodoxos, Ipsa Veritas nos i Fruit,&c. crimina, atque peecata oblatis his Domiuo Saeri ix deleructe. ct aalibus hostiis piaeari Deiam, oepeeeata ingentia dimittere. Prob a. ex Sanctis Patribus, qui hane veritatem unanimiter asserunt, ut S. Cyprianus, qui sermone de Coena Dcunint hoc sacri sciuin esse dicit Modicament,m smal, est holoeaxstam ad sanandas infirmitatas , 9 8urgandar iniquitates. S. Augustinus, qui qu. I.
ln Leviticum aserit, in illo sacrificio v.ram fieri remisonem ρα- cai orum , & sermone undecimo ae Sanctis dicit , in aliari san guinem effuna pro peexatoribus . Plura Sanctoruin patrum testimonia videri possunt apud Gregorium a valentia disp. 14. q. II. de ritu, & oblatione Eucharistiae puncto a. 3. Est autem observandum id, quod docet Bellarm. Iib. r. de Missa c. q. SuareZ disp. 79. seeh. r. & communiter alii Theologi , remis sionem peccatorum quoad culpam esse huius sacrincii. essectum, non ad eum modum, quo in Baptismo Sc l euiueentia per ἱnfusionem Gratim habitualis justificantis reinitti solent, sed ea solum ratione , quod huius sacrificii intuitu Deus conserat donum poenicentiae, id Gratiae alicujus abitalis auxilium, quo peccator aa actum perse ctae contritionis elieiendum, vel ad abiblutionε in Sacramento Poenitentiae digne . de fructuose recipienilam excitetur, & adiuvetur. Quod expresse declaravit Conc. Trid. sessi. xx. eap., a. ubi de hoc Sa, crificio loquens, Iguius , inquit, Oblatione placams Dominus Gτα- ον, ω donum paniavitia contadens crimina etiam ingemia. st to
112쪽
od vero spectat ad remissionem poenae peccatis quoad culpam remissis dςbitae. communis, & vera Theologorum sententia , quam sitie explicat, ει probat suare φ disp.79. sect. 8. est, illam per Misi fae Sacrificium immρdiate fieri, Deo scilicet ob illius oblationem relaxante poenam ei, pro quo oblatum est. Quod etiam docet r. Thomas qu. 79. art. ubi dicit, Missae sacrificii m habere directe e3 institutione sua vim pro peccatis satis saetivam . 4 Denique quod Missae sacrificium iit etiam impetratori praeteraudoriratem cono Trid. s*sI 22. c. a. & can. 3. id expressς definientis constat rum ex I. ad Timoth. c. a. praecipiente fieri Obs erat tener. id eiL utS-Chrysost. Theophylactus , S Oecumenius ex ptisant, Sacris ia, pro Rigibus , dcc. ut tranΤuiu im vita agamus : tum ex perpetua , dg universali Ec lesiae praxi, quae hoe sacrificium osterre consuevit prouuibus eunq; boni. spiritualibus, imo temporalibus a Deo impetrandis & proqilibuscunquς malis de pie- candis, & avertendi. , ut satis coiistat ex orationibus , quibus in Ca-none, & aliis partibus Misae olim usa es , sciit ex antiquis Liturgit patet, & nunc etiam utitur. Cujus quidem rei insigne exemplum profert S. Aug lib. 22. de Civ. c. 8. ubi loquens de viro quodam Traiah unitio non ille Hespe io, qui domum suam a malignis spiritibus ih festari compererat, servosque ,& nimalia vim illorum noxiat.
perpeti, fita vis nsror, inquiI, me' absen e , Prex bytφror , ne aviiquis eorum illo pergeret, cujus orationibui cederent . Perrexit mntii, Obtuli r ihi Sacrifieium corporis Christi, orans, quantum ρο- fuit, tit eossaret illa vexatio, abeoque protinus miseranse eessaυια Neque dicas , minus conveniens videri rem infinire excellentem
qualis est Victinia illa Divina , quae in Missa oflertur, ad rem MLquam temporal , & caducam ordinare Respondetur enim minime convςnsens fore, si rς illa temporalis, & caduca propter se
solummodo expeteretur ; non esse autem , si expetatur ranquam
medium ad Deum in bonis honorandum, & salutem aeternam perfectum, & legitimum illorum usum consequendam, ex qua sol intentione decet, Christianos non 'modo in Sacrificio Missae , sed etiam in aliis or tionibus a Deo bona temporalia postulare . Quaeres i. an Missae sacrificium estectus suos infallibilirer producat. Respondetur cum distinctione. Si enim consideretur, ut est La-
reuticum:& Eucharii ficu infallibiliter haud dubie consequitur e ect u suum respectu Ini, ad quem honor, & laus ex hoc sacrificio iquoὸ illi non potest non esse acceptissini v , semper redundat; fi ut saxis laetori ini, hab etia infallibiliter suum essectum ii, illis, pro quibus ostertur, idque secundum modum, & mensuram tum instituti
ni, ipsius Christi tum devotioni , α bonae dispositionis illorum , pro quibus ossere , dummodo nullnm ponant obicem, idest dummodo ,
113쪽
eoninuit: nunquam enim poena peccati relaxatur, nisi simili rem ἱeotatur, vel ante remissa sit culpa, ut ex dicendis capIte sequenti intelligetur; si autem spectetur ut impetratorium, habet etiam in fallibilem effractam ad bona spiritualia, vel temporalia in generalia Deo impetranda, non vero ad haec, vel illa in particulari, cum ex parte nulla intercedat promissio absoluta de his, aut illis ispecialibus bonis Sacrificii huius intuitu conserendis. sed tantum condit Ionata, si nimirum bona illa hic, & nunc conducant ad ma . jorem Dei gloriam. & illius. pro quo postulantur, salutem. Quaeres a. an Misi e Saerificium aequalis sit essicaeiae, sive abono, sive a malo Minii ro offeratur. Respondetur, si spectetur illiu et effectias, prout est: ex opere operato, aequalem prorsus esse illius essi. caelam, eum nullo modo pendeat a dissipositione bona, vel mala Ministri,ut doeet S.Thomas q.82.2.6. si. vero spectetur,prout est ex opere operantis, tunc certum est , iniussuctum pendere a dissolitione Sacerdotis, quae quo. melior est, eo magis illῖ , α aliis. prodest.
I. Maestio. proposita intelligerula est , non de eo Missae fri
ctu, qui ex opere operantis provenit et certum est enim , eiusmodi fructum applicari posse a quolibet Sacerdote iis onaniabus vivis., Sc destinitis se, pro quibus orationes suas. particulares ad Deum dirigere potest , cum sit utrobique par ratio , sed de fructu illo , qui est ex opere operat . Circa hujus vero qiuestionis resolutionem eonveniunt in quibus dam Theologi , in quibusdam vero non cohveniunt. Atque iii primis conveniunt omnes in eo,quod Sacrificium Missae valide, & licite os. ferri possit pro omnibus, & quibuslibed Fidelibus baptizatis non exincommunicatis , sive vivis, sive de unctis in Purgatorio existentibiis . Id constat ex linus Ecclesiae perpetua & universali praxi, qtiae tu in antiquis Liturgiis , ut videre est apusi 1melium t M. Liturgic6. tum in ritu illo, quo nunc in Miss e celebratione utitur, Sacri hcium, hoc osserre consuevit , Pro omnibus Orthodost, at ise Catholicae , σο οβοlica Fidei enitoribns, &c. Et pro omnibus in Christo quiescentibus, Di nos praecesserunt eum signo Fidei indormiunt in f mino ρaeir. 'Conveniunt etiam omnes in eo, quod Missae Saerificium nee lieite , nec valide osterri possit pro damnatis, sive cum peccato aliquo actuali mortali, sive cum solo originali decesserint: Quod expresse docuit S. August. lib. 3. de origine animae cap. II. 7θιν credere, in quit, nec docere, nee dicere, Sacrificium Christianorum pro iis , qui nom apti'Mi dei corpore exierant, osterendum , si vis esse Getholicus. - F 4 1. Coi
114쪽
h. Conveniunt item omnes, Sacrificium Missae posse valide , ae stie te ost erri in honorem, 3t memoriam Sanctoriam, ut habetur iii Conc. Trid .sesi ai. cap. a. non quod offeratur erificium , ni ibidem declaratur, sed Deo oti, qui illos corona vis ; unde nec Sacerdos diceνe solet, Ostero tibi Saeν ciuis,Petre, vel Paule, sed Deo de illorum victoriis gνatias agens, eονum patrοeinia impurae, ut ipsi tro nobis
intereedere dignentur in caelis, quorum memoriam facimus On terris, Non conveniunt autem omnes, an , & qua ratione hoe Missae Sacrificium licite offerri possit pro Infidelibus non baptizatis, & pro excommunicatis baptizatis . Quidam enim Doctores existimant, uis, Sacrificium directe pro Infidelibus non baptizatis orirri licia: te posse. Probabilius tamen alii docent, Indirecte quidem posse pro Infidelibus non baptῖεatis, scut & pro excommunicatis baptietatis Sacrifieium illud licite osterri, quatenus scilicet pro incremenis m, & exaltatione Eeelesae , & quovis Schismate ab ea tollendo OL
fertur , qtrae duo per eonversionem Infidelium, & respiscentiam exis communieatorum maxime fiunt ; directe autem nec pro exc municatis, nee pro Insdelibus non baptizatis poste licite osterri. 3. Atque in primis quod spectat ad excommunicatos, quo nomune intelligimus hic tantum nominatim exeommunicatos. ¬ xios Clericorum percussis res iuxta Extravagantem MartIn I v. quae inciph, emitanda, extat prohibitio Ecclesiae cap. nobis, ct cap. Sacra, extra. de selatentia excommunicationis, ubi vetatur pro illis Missae Saerificium offerri. Quam tamen prohibitionem mea diis, S Navarrus apud Isambertum ad quaest. 8i. disp. . art.a.doce Non extendi ad exeommunieatos per veram poenitentiam iam eona ritos, licet nondum ab excommunicatione absolutos, pro qui a
existimant Mista Saerificium licite posse offerri. . Quod antem neque etiam pro Infidelibus non baptitatIs offerrἔIicite possit, constat ex ipsius Ecclesiae praxi, quae quamvis summo
affectu Hlorum conversionem,& 'lutem exoptet, nullam tamen eo. νum mentionem in Missa fieri voltiit, neque pro eis orationes ullas
in illa offerri ; Q d tamen ham dubie fecisset, si pro eis Sacrificiu. hoe offerri moluisset. enim, inquit S.August. lib. i. de anima gap. p. eomus Christi, nisi ρων eis , qui sunt m.mbγa Chrsir4.Quaeres Misi, SacrificIum ex opere operato prosit. non solum iis, pro quibus offertur,sed etiam ips Saeerdoti osterenti, quatenus. Praecise est inerens.Suarea dis D. sect. s. & quidam alii cu i isto as-- firmative respondent. Alii tamen eum Gabriele, Umireae disp. 232. e. s. probabilius negant , doeentque. nullum in Sacrificio Missae selictaaex opere operato provenire Sacerdoti offerenti, quatenus est oster Es-Quod probari potest ex eo, quod Apostolus Hebr. 3.diete, Pontisce, seu Sacerdotem constituI pro hominibus in iis, striit ad Dei: m , ut oferat dona &sacrificia pro peccatis, unde concludit, quod D
115쪽
parecatis. Ex quibus verbis se,quitur quod re docet S. Th.3.p.q.22. art. 4. ad I. Sacerdorem sui sacrificii effectu in participare. non inquantum Sacerdotem , sed inquantum peccatorem, proindeque ueenectum aliquem sacri scit sui accipiat, requiri necessarIo , ut habeat se passive ad iIlud,id est ut illud offerat pro se,sicut & pro aliis, ad quos ex ejys applicatione fructus Missae derivatur . Quod praeteris
ea confirmari posse videtur ex ver s, quibus Rer Epi opum saee dos o secratur,. ccciso ρσtinatem Ofierendi Saer situm tam pro vivis,
quam pro defunctis. Haec enim verba significant, potestatem illi coim terri, qua prosit iis,pro quibus Missae Sacrificiam oblaturus est;unde uitur, sacerdote praecise eatenus sibi Ipsi prodesse, non quatenus
inbi Misita Sacrificium , sed quatenus pro seipso illud inert.
si Menam applicatio requiratur ex parte sacerdotis eetib msi, usMissae frμctus in alios derivetur. i. A D sacisiorem , & certiorem quaestionis propositae resol XI tionem quaedam hic ex communi, & recepta Theolos rum doctrina observanda sunt . i Primum est Saeerdotem e eIebrantem mult. Ita nomine Gesta sacrificium ostisre. In primis quidem nomine Cnristi, ut prisaeip lis inerentis, S ex cujus metitu procedit χλsSacrificii valor,pr de ex cujus voluntate praesertIm pendet illius applicatio. Ut enim
habetur in Cons . Trid. sess' 11. c. a. Idem in nune oferens Sacerdotum amniperis , qui seipsum tune in eruce obtulit. Deinde nomine Ecclesiae , euI mer Itorum suorum , & satisfactionum dispensationem Christus Domitius commisit. Praeterea nomine proprio, quatenus
ex libera sua voluntate Misi e Sacrificium offert, ilIiusque fructum aliis, vel sibi applicat. Denique nomine aliorum. uui simulςum eo Sacrificium illud os erunt, quales sunt ii, qui Missae inserviunt, ut assistunt, vel pro iIla ceIebranda eleemosynam ad ipsius face dotis victum erogant: qui quidem quamvis Iaici existant, dIcu tur tamen ipsum iussae Sacrificium suo modo per ipsum Sacerdote offerre, praesertim quanta inrerno assectu illius actioni iuni'mur, in docet S. Leo EpM. R & a perre colIigitur ex ipsis sacerdotis cele . urantis verbis, dum in Missae canone de astantibus dicit, oui tibi Uar,nt hoc Saevisicium laudis 2.Secundum est inter Illos omnes ogerentes Christi im Dominum zimum, & principalem locum tenere , it ut ex ejus praesertim vo-ntate pendeat fructuum hujus Sacrficii applicatio,quom mi dem voluit omnes, & singulos Fideles esse participes, quoties illud SFria ficium offertur, dummodo tamen illius participari is capaces sint,
116쪽
nullusque ex illorum par te obex reperiatur. Quod explicat Sam s Cyrillus Hierosolym. Catech s. Mystag. ubi hoc Missae sacrifi
dic. ρνο MVibus, pro militibus, pro stetis,pro aegrotis, pro afflictis, erinfumma pro omnibus , qui egent auxilio , Re . deinae pro defunctis
sanctis Patribus, Epighopis, denique pro omnibus , qui inter nos vi-
functi nr. Unde quoad communem hunc fructum Missae, qui ex Chriui Domini voluntate in omnes Fideles des dItur , nulla specialis ipse s Sacerdotis celebrantis applicatio renutritur, imo , dummodo valide illud offerat, nullum ex Fidelibus ab illius parti-
ei patione potest excludere, ut recte monet Ilambertus,sed velit,n Iit, unusquinque illorum portionem, quae ipsi contingit, recipit ,
Simili ratione Eeelesia 3 quae est intentionum Ipsius Christi D mini fidelis interpres, vult. etiam fructuum ejusdem Sacrificii pa ticipMionem omnibus Fidelibus baptizatἰs , ab unitate sua non
praecisis, & nullum obicem ponentibus communicari; ideoque in Canone praescripsit hoe Sacrificium osterendum esse 'o omnibus oris hoduxis, aιque Catholieae ,. postolicae Fidei cultoribus , & etiam pro omnibus in Christo 'ti Iesientibus . 3. Porro ex hac fructuum Missae generalitate certum est, Christo Domino ita volente, & disponente, notabilem aliqua partem relicta esse lἰberae applicationi. & determinationi ta ipsus Sacerdotis celebriantis tanquam Ministri & Mysteriorum ejut dispensatoris , quam aliorum simili cum eoosterentium. Quod constat ex communi sensu ipsus Ecclesiae, quae approbat morem Fidelium.quo expetunt pro se Sacrificium illud peculiariter offerri; quod mistra facerent, si omnis ejus fructus ja ex Christi Domini. & Ecclesiae intentione applieatus esset. nullusque superesset per Sacerdotis intentionem applicandus . Sicut autem Sacerdos in huius Sacrificii actione superior existit Milis eum ipso offerentibus, sic etiam fructuum illorurn applicatio ab ejus intelione praesertim pendet; ita ut, live licite, sive.i Ilicite applicet,de qua re imox dicetur, valida tame,& rata semper si hae e illius applicatio, cum sit actus a potestatς Ordinis pendens, qui proinde ejus voluntati subjacet, ut recte docet Isambertus supra art. II. - 4. Tertium est, determinari cerro a nobis hon posse, quantus sit fiuctus Μisiae, quem Christys Dominus voluit, sive generatim ad O trines Fideles vivos, destinctos , sive speciatim ad hos. vel illos eundum intentionem particularem Sacerdotis celebrantis derivari, eum nec Sacra Scriptura, nec Ecclesiae Traditio , nee Concilia , aut Patres quidquam de eiusmodi quantitate definierint, aut tradide- rhu; ideoque latis esse, ut Sacerdos eelebrans saltem tacite, ει interpretative tantum de hujus Sacrificii fractu hit, aut illis secundum propriam devotionem , aut obligitionem applicare velit ,
quantum Christus Dominus ipsi applicandum concessit.
117쪽
s. His observatis,pro quaellionis Initio huius Paragraph I proposita, resolutione dicendum et , quedam requiri ex parte Sacerdotis cel br. vatis, ut eius applicatio vastida fix, quaedam vero . ut sit licita. Ad hoc enim ut valide fructu hujus Sacrificii applicet, requiritur in primis ejus intentio, eode prorsiis modo, quo antea dictum est re- qu Iri,ut Sacramentum aliquod valide conficiat. Etenim utrobiq; parratio est, ut docet Isambeitiis citato art. 13. Unde sicut ad validam Sacramenti cujuslibet confectionem sic etiam ad validam hujus S crificii applic tionem habitu alit intentio minime uissetens est, a. Aualla optinia, sed non necessaria, virtualis vero sufficiens est, ouali deficiente necessaria. Requiritur 2. d eandem applicat nis validitatem ut intentio IN la,supactuali . sive virtualis, concomitetur ipsa Sacriticii actionem. sicut comitari debet sacramenti consectionε . alias si post Sacrificiis peractum, verbi gratia post conlecrationem factam, praesertim laesi dum sententiam illorum, qui existimant, sacrificii rationem, & in sentiam in ilia sola consistere, Sacerdos applieare incipiat, haec ejus applicatio nullum este tuna sortietiir, quia, cum Sacrificium esse de serit, illius estectui ex opere operaro non mplius subjacet libera: pplicationi Sacerdotis. Requiritur 3 arx appliealso illa specialis a satordote saeIeda sit dει terminata, & certa, ne effect si hujus Sacrifici iuspensum relinquat. ina ratioue docet idem Isaberius cit ari i3 .sacerdotem,ver. grata, qui a millo rog*tus hodie celebrat Missam , non posse istius Missae fruct si ex opere operato applicare illi , qui die crastino rogaturus est eum,ut dato honorario pro se offerat, Ita ut hac priori e lebratione satis iaciat obligationi, quam honorario illo accepto c4- traxit ; quia sicut Sacramentorum , sic etiam Sacri scit effectus a su rura conditionς pendere non potest. 6. Neque dicas, Deum probe nosse futurum esse , ut talis crastiana die roget Sacerdotem , ipsique eleemosynam largiatur, ut pro se offerat, Quamvis enim hoc verum sit, sicut tamen Deus nullum punit. nec remunerat ob ea, quae futura praevidet, sic etiam eis stum butus sacrificii non consere propter praevisam aliquam acti nem; unde sequeretur, estectxim Sacrificii manere suspensum, quod nullatenus dici debet. . J am ad hoc ut applicatio Sacerdotis non modo valida sit,sed etiis cita debet ipse Sacerdos praesertim attedere. ut per illa obluati nibus suis,si quae sint, satisfaciat.Cirea illas au te obligationes praecipua difficultas est, an possit Sacerdos una Missae celeb ratiouς ,& applicatione pluribus obligationibus; partieularibus saxis facere, an ver. gr. qui pro Missae Sacrificio celebrado accepit duo stine dia , seu
honoraria, quorum quodlibet secundu receptam consuetudinem
inficiens cestatur,possit una Missi celebratione utrique sati facere.
118쪽
Cujus quidem difficultatis sislutio pendere videtur ex solutIone a terius quaestionis, quam s. sequenti discutiemus. i st. V. L , Missa Saerimiμνουρνο ρ lur μι oblaturn tantum sin iis prosis,
i quamum si pro uno suum terretur . I. Q ponendiim est, ex communi Theologorum doctrina, quod, quamvis Sacrificium Missis sit in se valoris infitiati . tam rati ne i ei oblatae, quam principalis offerentis, cuius dignitas, & extetilentia infinita est,nihilominus efficientia, & influxus ipsius Sacrificilest solummodo finitus, ut docet S. Thomas in . disi. s. qu. a. arr.4. At post illum Navareus Bellai miniis,Toletus Suareae, & plures alii, quos citat, & sequitur Layman. tract. s. de Sacrificio Missae cap. r. Idque constat,tum ex eo, quod Ecclesia Misi, Sacrificium pro eadεxesaepius iterat, ut satis manifestum est ex eius praxi;unde sequitur, quod influxum actualem illius hia itum esse dicit , tum etiam ex eo, quod Eucharistia non sit majoris effcientiae in ratione Sacrificis , qtiam in ratione Sacramenti; atqui licet in xatione Sacramenti siti niti valoris, & excellentiae. non nisi limitatos tamen producit essectus ; ergo a pari in ratione Sacrificii non nisi finῖtos producet. . Hoc praesupposito, pro quaestionis propositae re'lutione, dicend si Quando plures sunt Missae Sacrificium simul ofierentes, tunc illud non minus prodesse singulis pro ratione dispositionis cujusque illo.
rum, quam si unus tantum esset offerens . Ex. gr. quando multi Mis
. sae ceIebrationi adstant, illique cum Sacerdote osterunt tantum singulis prodest illud Sacrificium. quantum si unus soliis adesset. 8c o ferret. Ita cordii bensis lib. i. Quaestionarii q.3.opin. .concl.3.ubi dia cit,hanc esse communem Doct. sententiam , S pro illa plurimos cl-tat,quibus subseribit Isainbertus ad q-dii p. .ar. 8. Ratio est, quia ad multiplicationem oblationis ejus quoque fructus multiplicatur, .atqui quado plures adstant Saceraoti celebranti, censentur eum illo moraliter simul offerre, proindeq; tot sunt oblationes, quot sunt o
ferentes; unde sequituli quod Sacrificium illud tantum singulis prosit, quantum uni prodestet, si s us offerret. Imo si spectetur seu ius
Nisae,prolit respodet non tantu operi operato, sed etiam operi ope- rantis, quo numerus adllantium est major, etiam fructus ille eopi sor est, tum quia sicut major est virtus unita, quam divisa , se etiam multorum preces in illo Sacrificio simu I unitae magis efficaces sunt apud Detina,quam separarim oblatae;tum etia quia. quo numerosor est Ofierentiu multitudo, eo major honor Deo exhibetur,seut Prim ceps multitudine adstantium, & sbi deservientium honorari Senseri
119쪽
mendant, propter maiorem in illa Fidelium simul offerent lamnem, & uberiores , quae inde profluunt, benedictiones. a. Dicendum L. Misi e Saerificium non aeque prodesse iis, pro qui- bus offertur tantu generatim, ac illis, pro quibus speciatim & nomia natim ostertiir. Id satis constat ex ipsius Ecclesiae praxi. Si enim non magis prodesset iis, pro quibus speciatim offertur, quam aliis frustra Ecclesia illud offerret pro certis, & determinatis quibusda personis, ut pro muliere praegnante pro infirmo,pro hoe,vel illo destincto,&c. Diffetidum et . Sacrificiu Missae oblatum speetatim pro pluribus notantu prodesse illis singulis, quantu uni eorum,si pro illo solii inerretur,proindeque Sacerdotem,qui pro pluribus personis ratione sti pedit, seu honorarii a siugulis accepti, aut alia quavis de causa obi gatus est ad sacrificandum , non satisfacere unicum pro illis offerenis do Sacrificium. Ita s. Bonaventura Ricardus,Maior, Sotus, & alii, quos citat,& quibus subscribit Suarea disp.Glect.1. Qiiar sententia communis est, & in praxi tenenda, probaturque ex communi ipsius Ecclesiae sentu, & quotidiana praxi, qua tam multae singulares Misi e pro singularibus personis,nullo etiam accepto ab eis stipendio, offeruntur,eum salte ex charitate illa, singulas offerri pro pluribus, imo pro Omnibus par esset,si pro illis pluribus,vel omnibus oblatae aeque illis ex opere operato prodessent, ac si pro singulis offerrentur. Et sane, cum Missae Sacrificium pro defunctis oblatum iis aliter prodesse non possit, nisi ad relaxationem poenae temporalis in Purgatorio ab ipsis luendae, si Missa una pro pluribus oblata tantum poenae singulis
relaxat, quantum relaxaret uni, si pro eo solo offerretur, cur tam multae Mistae pro uno duntaxat, & non pro omnibus, aut sal tem pro pluribus speciatim offeruntur cur Concit. Trident. sessi. 2 i. cap. 4. de reformat. cum tanta cautela solis Episcopis, Si Abbatibus, ac
Generalibus ordinum reductionem Missarum ad minorem numerum permisit 3que tantum in certis casibus ibidem expressis, quod etiam circunspecte, & prudenter ab ipsis fieri vult, ne forte conscientiam suam indiscrimen adducant, cur, inquam, hoc ita statueret, si Missam pro pluribus oblatam tantum prodesse existim rei, quantum , si pro uno duntaxat offerretur r3.Hoc autem,quod in tertia assertione dictum est, intelligi debet, ut tecte observat Ilambertus ad q.83.disp. 7.a.i2.de Sacrificio Misib, prout est satis iactoriu; qua ratione, quado pro eluribus speciaximoster tur,minus singulis prodest,minusq;pcens per illud remittitur respectu singuloru, qua si pm uno tantu osterretur, quia ut se se habee per modum cujusdam solutionis, quae cum sit finita, ut ex antedictis cpatet, minuitur haud dubie,si in plures dividatur. At vero quatenus est impetratorium,tantum potest prodesse multis quantum unt. Cum enim vis illius petratoria infinitam Dei misericordiam , & liber
litatem respiciat, nihil ostat, quin Deus oblatisne illius Sacrifit
120쪽
ad benescia sua conserenda exoretur aeque pro multis, ac p Ohno . Quaeres,utrui sicut Sacerdos intentior 'oruna,pro quibus obliga. tur,satisfacere debet quoad numerum Miuarum, ita etiam teneatur quoad alio huius Sacrificii circumstantias, v. gr. utrum quando quis
pomitavit de sei Sancto, in tali loco. vel tempore celebrari, Sacer. dos ad id praelianduin teiteatur. Respondetur, Sacergorem celebratem, qiramum potest, intentionem illius , a qtio stipendium accepit, ex iii debere, proindeque talem pro i Ilo Missima celebrare,qualent. postulavit;non tame peccare si ex justa aliqua causa Missam celebretaliam ab illa Ex. v. si postulavit. ut celebraret pro destinctis,& illo die incidat sessum alicujus Sancti duplex. vel senii duplex, aut etiam sit plex poterit Sacerdos Missam illius Lsti celebrare. Qi iam vis enim Missa propria defunctorum aliqua ratione ipsis defianetis mastis prost, propter orationes,& preces ad hune finem ab Ecclesia in- Ititutas, s tamen consideretur ut sacrificium, aequaliter prodest. Imo Illarum orationum desectus satis stippleri censetur devotione cele branti , dc intercessione illius Saviii, cujus Missa celebratur. Ita Navarrus. SuareE , Toletus, S plures at i, quos citat, & i equitus Bonacina disp. . quaest .ult. de Sacrificio Misae punct. 9. d. 3. , Quod vero ad locum spectat, debet Sacerdo in eo celebrare,que oesigna, it is, qui stipendium dedit,nisi necessitas aliqua,aut rationa - -- bilis causa ebccuset: & lim IIiter quo d tempus, debet, qua in primu potest, obligationi suae satisfacere, Unde Bonacina supra s s. dicit, pecca se Sacerdotes,qui sunt notabiliter in mora celebrandi, praese tim quando ex mora illa sequitur alteri praejudicium , ut si Missi quae pso infirmo dieenda erat, ob nim Iam dilationem non nisi dea functo illo celebretur. Quate ea vere debent Sacerdotes, ne stipe nodia Missarum dicendatum nimis cupide congεrant, ex quarum dilatione conscientia ipsorum onepetur . In iis tamen locis, in quibus fit populi concursus ob festum alicujus saneis, vel aliquam devoti nem , celisentur il i,. qui postulant Missas, & stipendia osterunt, tacite consentire in ditationem illam , quae ut plurimum necessaria
est, ut illorum, S aliorum intentioni satisfiat. In quo tamen, qui ejuimodi stipendia feeipiunt, curate debent, ut cithil ab ipsis fiat quod justitiae, vel charitati repugnet .
I. Uoniam non raro eontingit, sacerdotes qiiosdam est Ineonoderatione,aut alia de causa minus convenienter hujus Divini Saracii vim,& efficaciam applicare,ex qua tamen applicationes ut et ante diλs cantiar, tanquam ex eouditione nectitaria libertimorum