장음표시 사용
131쪽
. 1. Probat; praeterea potest eadem verstas ex his Cluim Domini
verbis S Joan.2o.quorum remiseritis peccat remittuntur eis,osem retinueritis, retenta f.nt. Ex quibus duo coIliguntur . Primum
est , ritum aliquem externum a Christo Domino Issitutum esse , aluo Apostoli, eorumque In sacergotio successeres de peccatIs tur,
dice cognoscerent. eaque sic cognita vel remitterent,vel retinerent,
; ues ut fit in iudiciis humanis verbo aliquo manifestarent. s cundum est, huic ritui divinitus Instituto agiunctam esse promissi nem Gratiae sanctificantis, quod satis indieant verba illa, Aemilium surris 3 mm laec peccatorum remissi' non nisi per Gratiae sanctiscantis Infusionem sat, ut constat ex iIs. quae In priori huius Opreis Iarte in tractatu de Gratia scta stant. Unde patet, PoenItentiam esee ritum externu a ChrIsto Domino institutum , quo Gratia conserintur, ac proinde esse sacramentum . Et eo sensu versa illa Christi Domini Intellexerunt salictus CyprIanus in sermone delapsis, sam sus Basilivs in Epist. ad AmphiloeliIum,Sanctus Athanasius hom. in
alia verba,tiem in Castellam , S.Thomas in commentataper cap. Is.s .mith. Ubi tres errores super illorum verborum explicatione viatandos esse monet. Primus est eorum , qui opinati sunt , Sacerdo stes posse quemlibet pro arbitrio solvere,aut ligare, peceata remiti te, aut retinere . Quod sal stim est . His enim verbis Christus vicis suas tantusmodo demand fit sacerdotibus, ut lacerent, quod ipsa facturus suisset, si visibilis in terra manere voluinet; proindeque ut Peccata remitterent , vel retinerent non pro libito, sed prout ipse
temisisset, aut retinuisset. Quod ab Ecclesiae sensu discere debent. 3 . secundus error est , siavere, aut ligare nihil esse aliud, 3uam renitentem solutum , aut ligatum declarare. verum si hoc ita es.set, Christus Dominus potius dicere siuacumquefoluta
erunt in caelis folvetis super terram, cum e contrario dixerit se ineunque solistis δερεν terram, soluta erunt in Calis . Et hic error pro- . scriptus etiam fuit in Conetisci Tridentino sessione I . can. s. Tertius denique error est, sacerdotem, antequa absolutionIs verisba proferat, supponere debete, poenitentem pre contritionis actum a cuspa peccati, & aeternae poenae reatu iam factum esse liberum , proindeque absolvendo illum, tantummodo a poena temporali , quae plerumque peccato quoad culpam remissis luenda superest, non tota quidem, sea athua ejus parte, illum eximere. varum quam
DIta, & aliena sit a vero, & genuino verborum Christi Domini
sensit haec verborum illorum expositio, , satis per se manifestum est . Quis enim dicat . remittere peccata nihIl aIIud esse, quam Ipsi peccata jam remissa su onere, & solummodo aliquid de poena temporali peccatis qitoqd culpam remissis debita minuerer . . Objicies , in Sacramentis novae Legis pro materia requIri rem
aliquam tensibilem , nullam autem Musinodi materiam in Poe
132쪽
nitentia reperiri ; proindeque non esse Sacramentum. Respondetur, aetiis poenitentis esse materiam SaeramentI Poen*tentiae, ut infra dicetur ; actus autem illos esse sensibiles vel per se , vel per aliquid aliud, consessionem quIdem per se, cum Sacem
dotis auditu percipiatur, e tritionem autem pes humiliationem externam, genuflexionem , lacrymas, & alia eiusmodi signa e teriora , atque etiam per ipsanam et consessionem .' 4. Quaeres, an Poenitentiae Sacramentum sit ad salutem necessarium . Respondetur assirmative, idque non modo necessitate praec pii, de qua stio loco agetur, sed etiam medii, quod satis expresse declaravit Conc.Trid .sessi cap. a. ubi dicit, Sacramentum Panhentiae lapsis post Bastissimum ad salutem necossarium es , ut nondum regenseratis ipfum Baptismum. Est autem necessarium vel in re, vel fastε in voto, ita ut, quamvis peccator aliquando per actum perfectae co tritionis Deo reconcilietur, ipsa tamen reconciliatis , ut loquitur idem Concilium, ipsi contritioni sine Siseramenti moto quod in illa in eluditur , non sit a cribenda . Eatenus autem votu hujus Sacramenti in perfectae contritionis actu Includi censetiir, quatenus qui perfecte conteritur, ita dispositus est , ut absolute velit servare praecepta omnia stib mortali oblisatione, ita ut nullum sit, de quo actu cogitaret, quod adimplere non vellet ; arqua datur praeceptum Divinum , & Ecclesiasticum , ut infra explicabitur, confitendi peccata omnia mortalia post Bapt Ismum commisia, eaque clavibus Ecclesiae subiiciendi ; unde equitur , peccatorem perfecte eontritum ita esse dispositum, ut peceata sua confiteri , & clavibus Ecclesiae su sicere expressa, vel tacita, seu interpretativa intentione velit.
quae sit maioνia Sacramenti Poenitentiae . s. CVppontinus juxta doctrinam S.Thomae, q. 8 . art. 2. in sacrao. O mento poenitentiae . sicut & in aliis novae Legis Sacramentis,
duplicem materiam esse disi inruendam , remotam scilicet, * pr ximam . Iuxta quam distinctionem .
Dicenὸum I. materiam remotam Sacramenti Poenitentiae esse peccata actualia post actualem Baptismi susceptionem commissa . iIta S. Th. cit. art. a. de cum eo communiter omnes . Ratio est, quia Saeramentum Poetestentiae versatur circa peccata , unde equitur,
quod ejus sint materia . dici autem non potest, quod sint materia proxima , cum illa sit pars ipsius Sacramenti, qtiae simul cum eius forma ad producendam Gratiam suo modo concurrere debet,quod peccatis nullo modo conie:i ire potest ; unde sequitur , quod sint
Su ut autem hie aliqua observanda circa remotam illam Poenitemtiae
133쪽
it e materiam . Primum est, peccata illa eatenus clIcI huius Saera menti materiam, quatenus per Poenitentiam desthulintair, & ab lentur , sicut lignum dicirur ignis materia , quia per illum consumtitur : quo exemplo utitur Catechismus Romanus pari. 2. cap. s.
Secundum est, sola peccata poli realem Baptismi susceptionem admissa esse remotam huius Saeramenti materiam; quod satis expresse declaravit Conc. Trident. sest i . cap. I. & 2. Ratio est, quia sola ea peccata sunt huius Sacramenti materia quae ab illis commissa sunt, in quos sacerdos tanquam iudex potest ferre sententiam; at Ecclesia , ut loquitur Conc. Trid. citat. cap. 1. in neminem judicium exercet, 'Mi non prius in ipsam per Baptismi ianuam fuerit ingressus. 2. Tertium est, peccata omnia post Baptismsi commissa, sive mometalia, sive venialia, esse materiam hujus sacramenti, cum de omni.bus c6fessio fieri possit a poenitente,& a Sacerdote absolutio eonis ri,ut satis constat ex generali, & illimitata potet are remittedi quaecunque peccata, quam Christus Dominus Apostolis , Frumque in Sacerdotio successbribiis concessit. Et hoc etiam intelligi debet de peccatis iam in confessione declaratis, Si per Sacerdotis absoluti nem remissis, ut docet S Th. In q. dist. 37. q. 3. a.3.q. s. ad 4. & dit . I 8. q. l. a. r. q 2. ad 4. & post illum Paludantis, Maior, Medina. SuareΣ , S ali 7 apud Laymannum tract. q. c. 3. de Sacr, m. Poenit.& demo stratulus in Ecclesia receptus,& approbatus confessiones generales ins ituendi, in quibus peccata jam antea confessa, & remissa declarantur, & elavibus iterum subjiciuntur Et hanc praxim non sol una in confessionibus generalibus,sed & in aliis peccata aliqua iam confessa de remissa iterum declarandi Nauar. tanquam sansam, & piam laudat, si devotionis causa eum conscientia quieta fiat. 3. Dices, peccata iam remissa fuisse, & ex consequenti esse dealeta , δι abolita , proiit deque materiam hujus sacramenti esse non posse , cum amplius deleri, di aboleri non possint. Respondetur, peccata illa eatenus esse huius Sacramenti materiam, quatenus actus poenitentis circa illa versari possimi, idest quatenus poenitens poxest illa detestari, confiteri, &c. sieque materiam proximam hujus Sacramenti subministrare , quae simul cii informa illius proprium estectum producat, scilicet Gratiam sanet Aficantem , per quam peccata illa formaliter delerentur , di abole rentur , niii jam deleta , & abolita sorent. Quartum est, hanc esse disterentiam biter peccata mortalia, & venialia , quod peceata mortalia sint materia hujus Sacramenti neces.saria ta est quod non alia rat lone, qua per hoc Sacramentum in re, vel in voto susceptum remitti possint, peccata autem venialia sine tantum materia sitfficiens, id est quod quanquάm vecte, o utiliter,ut
loquitur Conc.Τrident sest. 14. cap s.citraque omnem praesumptionem
in εο esone dicantur, quod piorum hominum Uiis demonstrat, taeeritamen
134쪽
panxen eι iraeulpam, nullis'; aliis rex diis expiari pinni. v varrus c. 2 i. n. g. ἰἰs, qui per Divinam Gratiam mortalibus non is piscantur, utile esse saepius peccata venialia confiteri, quia per Id augetur Gratia, poena Purgatorii minuitur propositum nunquam peccidi mortaliter renovatur. & habitus peccandi venia iter dim;n uitur. q. Dicendum a. materiam proximam hujus Sacramenti efie hos tres actus poenitentis, scilicet contritionem iumpto seneratis hoe nomine, prout etiam attritionem complecti tuo confessionem, &sa tisfactionem. Ita S Doct.q 8 .ar. i.&expresse des nitum habetur in Conc. Florent. In decreto Eugenii, & in Trident sessi I . e. 3 lili ve
tegritate Sacramenti,ad plenamque operiecta peccatora remisone ex Dei insitωtione requirutur hae ratione Poenitentia partes dicuntnr .
Ex illis autem tribus poenitentiae partibus S Doct. cit .ar.2. S cum eo communirer alii Theologi assierunt, contritionem , & consessi nem esse partes essentiales, satisfaictionem vero esse tantum partem , integralem ipsus Sacramenti, quod etiam habetur in Catech Rom. par. a. c. s. Contritionem enim, & consessionem esse partes essetula,
des, inde constat. quod sine illis poenitentiae sacramentum nec siti-ctuosum,nec validum esse pyssit ut ex Infra dίeendis constabit,satisfactionem vero esse tantum integrantem. quod absque ea & valid εἰ fructuosum esse posit, ut paret in poenitente illo eui in visculo mortis potest aliquando valide, & fructuose conserrs absolanio. qu vis nulla poenἰtentia injungatur , & praeterea eo quod satisfactio cἄ- muniter post receptam absolutionem impIeatur, ut dicetur infra. ex quibus cum habeatur, illam non esse partem huius sacramenti ensentialem, sequitur, ut sit solum integrans, id est, quod hoe Sacra mentum absque illa integrum & completum esse non possit, sicut Ii- 'eet pes, vel manus non si pars essentialis homInis,cum assque pede, vel manu verus homo esse possiti est tamen pars integrans, quia sine pede, vel manu homo integer, S completus esse non potest . .
okae sit firma saeramenti paenisentiae. r. Torma sacramenti Poenitentiae consistit in his verbIs sacerdo-
mine Paινis,ct Filii,σ Spiritus Sancti . Ita degnitumhabetur In d creto Eugenii, &In Cone. Trid fessi'cap. I. ubisicitur, Formam hu-jtis Saejamen si in illis Miniseri verbisposam ese, Erotio absilvs , schoc etiam docet s.Thcl.34.ar. D ex cujus doctrina riaeda observatudigna collIgit Isambertus ad cit. quaest. disp. 8.ari di se sequent.
lyrimum,ad validitatem hujus sacramenti necessirio requiri,ut i,
135쪽
t a absolutionis verba pronuncientur voce SacerdotIs, neque ad hoe satis esse,si scripto tradantur. Cuius quide rei nulla melior ratio a&ferri potest, quamqpsa Christi DominI institutio, quae nobis per Ecclesiae praxim Inno escit. Haec aute verborum prolatio debet a S .ceraote fieri praesente ipso poenitente . Absolutio enim absenti conserri non potest, ut declaravit Clemens VIII. speciali suo decreto , quod refertur a Lamanno tract. 6. eap. s. de Sacrasti. Poenit. a. Secundu est, quod, quavis Sacerdos in huius Sacrameti adminiam alione verba omnia supra relata proferre,imo&alias preces,quet ex Ecclesiae instituto ante,& post absolutione recitandae sunt,aaiun-sere debeat, nisi forte aliqua necessitas, aut causa rationabilis excuset ut in Rituali declaratur; nihilominus ad essentiam absolutionis, seu formae hujus Sacramenti,ex probabiliori Theologoru sententia, haec sola verba pertinet, Ego te absolvo,vel absit,o te,quae quoad se sum idem signifieant. Atque In primis, quod expressio SS. Τrinitatis non requiratur essentialiter in hoc Sacramento , sicut in Baptismo , docet S.Th.& probat ex eo, quod Christus Dominus hoc Sacramentum instituens nullam M. Trinitatis , sicut in institutione Baptismi, metitioilem feerit. od item haec verba , - peccatis tuis , ad eiu dem formae essentiam non pertineant, constat ex ejusdem S. Τh.d ctrina eit. are 3. ibid. ubi pro legitima hujus Sacramenti forma haee verba tantum ponit, te abs o. Quia tamen Ioannes Major, Petrus Sotus, & aliqui alii graves Theologi existimaverunt, verba illa, A peccatis ruis, ad essentiam formae pertinere,& nihil ab Ecet sta super hae re definitum est, ideo tutius erit nunquam illa omiti re, praesertim cum ex Ecclesiae praescripto proferri debeant. Tertium est, impositionem manuum in hoc Sacramento, ut docet S. Th. a. 4. esse tantum ex Ecclesiae instituto, & ad Saeramenti rationem non pertinere , quamvis caeremonia illa, sicut & quaevis alia ex Ecclesiae usu, aut statuto aliquo in administrandis Sacramentis praescripta non debeat omitti . uuartum est,absolutionis formam modo deprecatorri prolata ense invalidam. ut ex eodem S.Doct. a. 3. constat Est enim hoc Poenia tentiae Sacramentum ad instar judicii institutum, cujus verba de ne esse absoluta, non deprecatoria. Non enim dixit Christus Dominus,
Precasa illo νώ,pro quibus Oraveritis , remittentur eis, sed simpliciter,& absoluse, Quorum remiseritis peceata,vemittμntur eis. Unde si quis
poenitentem absolveret dicendo, Abs.lvat te Deus, nihil efficeret. 3. Quintum es , conditionem de futuro hujus Sacramenti formae appositam reddere illam insufficientem, &nullam: quia talis conditio suspenderet ipsus formς significationem,& effectum,proindeque in ea uita est et,cur absolutio illa irrita,St nulla existeret. Imo Petrus de Ledeis a tract. de Poenit. c. 3. dicit gravissimum sacrilegium ab
illo sacerdote coma iitti, qui ejusmodi conditiiniem de futuro a
136쪽
solutioni apponeret, v. g. 6 diceret, Ego te abnDo , dan modo rem oblatam intra decem dies vestitua aut quId simile.. Quod autem spectat ad alias csiditiones de piaeperito, vel praesenati,quamvis non reddant absolutioilem invalidase,..cum eius lignificationem,aut essectum non suspendant, nihilominus sinerationabili liqua causa, aut necessitate apponi non debent, puta cu Sacerdos ad moribundum absolvendum accedens non nisi dubia, & incerta contritionis signa in eo deprehendit. Tunc enim potest, imo debet absolutionem illi conferre iub hac coditione tacita vel expressa, Si tu erabolutionis eapax, ut docet Isambertus disp. i8.ὸe sacram. Poenit ar. Io& Gammachaeus c 1 I. de eodem Sacram. Poenit. β. I. inhiae. Sina μliter quando Sacerdos dubita utrum poenitens plenum, ac perfectutationis usum habuerit, Deciae quando peccata in confestione declarata commisit v g. quando puer in primo rationis clepusculo ad Sa- cramentum Poenitentiae accessit. Tunc enim secundum communem omnium Doctoru consensum, ut loquitur Ledesma sit pra, licite pot- ei it Sacerdos dicere in absolutione peccasti ego te ab Diso , &c.
Bdditque idem de similibus i & aliis casibus esse dicendum . .
Quaeres. quisnam sit verus,& proprius sensus illorum verboru . L-gο te absolvo . Piorundam antiquorum Scholasticorum opinio fuit, verborum illorii se iam ni hunc esse. O declaro,ρeccaoa sibi a mo esse vemima, sicque absolutionem Sacranae satalem nihil aliud esse , quam declarationem reniissionis peccatorum ipsi poenixenti a Deo factae
Quam quidem opinionem non satis cum Fidei iveritate cohaerere, docet Isambertus disp. 8. de sacram. Poenit a Ia. maxime ob contrariam definitionem Concilii Trid. sess. 14.c.6. N ean. 9..ubi anathema profert in est,qui dixerit,. bsolution; Sacerdotis ese ntidum mιniste- rium declarandi peccata osse remio. Quare verat εἰ certa responsio a.
quaestionem propositam est, Sacerdotem per vόrba illa absolutionis significare se poenitentis peccata remi tere, Illumque a peccati macula, & conliequenter a poena aeterna illi debita Christi Doni. auctoritare vere absol Vere. Ita. S. Th. q. 8 . a. ad 3. Et .probatur in pikmis ex his Christi Domitii verbis S. Matth. i8. Gae inque solveritis Iuster teννam, &e. & S. so. 2o Porum rem seritis ρeeeata, &c. Huius siquidem vocis, Absolvo , in tam a sacramenti Poenitentiae ead emesi significatio, quae est istorum verbolum, O remiseri , is, cum iis tisus sit Christus Dominus ad Sacramentum hoc instia tuendum ; atqui verba illa veram, & essectivam peccatorum remi Osonem significant in omnibus aliis Scripturae locis , quae freqtientes inurriusque Tastamenti libris oceurtum. nusquam autem simpli cem illius remission Is declarationem ; ergo etiam in illo duplici S. 'Matth &S.Io. loco idem fignificare censenda sunt &: ex cons quenti verbum - ομο . in forma Sacramenti Poenitentiae eandem lsznificationem habere dicendum est .
137쪽
. Probatur deinde ex eo, quod S. Chrysi. de Sacerdot. peccato- iam remissione loquens dixit, Deum Patrem omnifariam potestatem dedisse Filio, o eandetis imam omnisariam potestateri a Deo pilio ipsi. Saeerdotibus esse traditam ; atqui certum est, vilium Dei habuisseveram potestatem remittendi peccata , quoad culpam ,& poenam aeternam; ergo eandem potestatem Sacerdotibus dedie. Denique, ut recte observat s. Ambr. l. I. de Poenit. cap. 2. pol fias remittendi peccata tanta est. quanta potestas eadem retinendi, icum aequaliter utraque a Christo Dornino data suerit; atqui pernanc Sacerdotes vere peceata quoad iliacula, & aeternae poenae rea. tum retinent, denegando absolutionem; ergo per illam eadem pec
eata vere quoad maculam, Se aeternae poenae reatum poterunt absolutionem conserendo remittere . .
Objicies, in variis Scripturae locis dici ἡ χIum Deum dimittere
peccata , delere iniquitates . . . .
Respondet S. Doct. supra, iis Iocis nihil aliud significari, qua DeI
solius esse tanqua eause prIncipalis per propriam auctoritatem peccata rem Itiere,quod non impedit quin Sacerdos eiusde Dei nomine peccata remittat, per modum causae ministerialis,seu instrumentalis,
ouinam sint l. Fur busus Saeramanti 1. DRImul Sacra meti Poenitentiae essectus est remissio omnium, AT quorum ciliatque peccatorum mortalium post susceptiohe Bapti sua I commissorum, quantum cinaque gravia sint, & enormia ρ cum potellas peccata reuiitte ili a Christo Domino conata sacerdotibus s. Jo. 2α ad omnia, nullo prorsita excepto, se extendat. Et hoc definitum habetur in Cunc .Latet an .sqb Innocentio HI. cap. I. Firmi νιν extra de summa Trinitiate : ubi sine ulla exeeptione , aut restrictione dicitur , peceatum mi iacunque post Baptismi susceptionem commissum posse per plenitentiam reparari. Objicios, Christum Dominum declarasse S. ivsatth. 12. & S. Marci 3 peccatum in Spiritum Sanctum neque in hoc saeculo remitti, um
Respondetur I. per pesccatlim in spiritum sanctum intel IigI a g. Auδ serm. I a. de ver b. Dom. SEP. to. ad Bonifacium, peccatum snalis impoenitentiae , qtiod certum est nunquam remitti; ctum post illud commissum peccator sit extra itatum viae, nec proinde sit am. plius poenitentiae , aut absolutionis cassaX . . Respondetur a. alios SS. Patres per peccatum in spiritum sanctim intellexisse peccatum illud,quo qliis Veritatem aliquam a Deo revelatam, de ut sic cognitam ex certa malitia impugnat. Ita SS.Athana
138쪽
de Poenitentia eap. 36. DIci autem irremissibile, non quod absolute emitti non possit, si peccatorem vere de illo poeniteat, illudquσclavibus Ecclesiae subjiciat, sed quῖa ordinarie, & ut plurimum quῆxale peccatum commisit, de illo ob propriae voluntatis perversitatem non dolet, nee proinde Illius remissionem accipit; sicile alia peccata eitatis locis dicuntur rem Itii, non quod semper de facto rein mittantur, cum multi de illis non doleant, sed quia ut plurimum, Et ordinarie poenitentibus condonentur. a. Secundus hujus Sacramenti essectus est remisso peeeatorii v nialium,quae sicut quivis potest proprie, & salubriter in confessione deelarare, ita de illis quoque remissionem, virtute illus Sacramen ti, consequi posse eertum est , ut ex ante dictis patet. Est autem diffieultas inter Theologos, qua ratione peeeata Illa In Saeramento PoenitentIae remittantur. Omissis variis super hae resententiis, quas Instituti nostri non est hic fusius explicare, proba. bilissime loqui videntur ii, qui asserunt, hane peceatorum venialium remissionem In Sacramento Renitentiae fieri per Gratiam sanctifieantem per hoc Sacramentum ex opere operato productam, non solum secundum se pra reiis consideratam, sed praesertim ut datam intuitu praeviae de illis attritionis, qua ratione formalem eum illis peccatis habet repugnantiam, cum sit gratia reconciliationis ab ipsis. Ita Ua um in I. 2.disp. χο .e. 4.Ex qua doctrina sequitur, ad hoc ut quis in sacramento Poenit. Peceatorum venialium remissionem eonsequatur, neeessarium esse, non modo ut nullam actualem circa peeeata illa complacentiam habeat, sed praeterea requiri, ut formalem de iis, vel saltem virtualem eontritionem, aut attritio nem eone iat, Ita ut, quamvis unum , aut alterum in consessione decla et si tamen de allis omnibus generatim vere ex anImo doleat. virtute Sacramenti illorum omnium rrmisson consequatur. Quod ideo hic obiter observamus , ut cuique facilius, & eertius innot scat, neque neeessarium, imo neque satis consultum esse omnia,
Si singula peccata venialia sngillatim in consessionibus quotidianis declarare, quod aliqui strupulosius faciunt , sed uno, aut altero graviori explieato , si nullum mortale subsit,ὸe his & reliquis
ninibus verum dolorem , & emendationis propositum concipere, de se beneficium absolutionIs recipere . 3. aeres, quando peccata venialia extra Sacramentsi Poenitεt
remittantur.Respondetur iuxta doctrinam.S. Th.q.87. a. I. ad peccas torum venialium remissionem extra Sacramentum Poenitentiae non
sumeere habituale displicentia quae in hubitu eharitatis ineluditur, alias nullusbi stus peccati venialis reatu haberet, sed requir I displicλ Itia de illis f/mal ε, qtiae in actu perfectae cotrition is reperitur, aut alte virtualὲm contenta in eo actu dilectionis Dei, quo quis ipsum
sie diliait,ut, si peccata venialia, quae commifit, menti occurrerent,
139쪽
perfectum de Illis dolore eonepperet. Ita Alensis in 4.p.q. I s. mem,
i. Quamvis etia probabilis videatur sentent Ia Dominici Soti in .ist. Is qu. Ιχ.SuareZ disp.rr.sect4. & quorunda aliorum Doctorum, qui docent, non modo per contritionem. formalem, & virtualem , ω etiam per attritionem de illis ex motivo supernaturali elicitam, Husinodi peccata remitti. Certe S. Bernardus sermone I. de Coena
DominI de peccatis illis venialibus loquens dicit, Mecesse non esse de illis nos nimis sillieitos esse, um Mile illa ignosiere,imo Φ iijeters tantummodo nos agnu camur: in ejusmodi namque quasi inevitabilibus o negligentiam ineu*abilem esse Otimarem inordinatum . Respondetur 1. remitti quoque peccata venialia, tum per aliorum Sacramentorum susceptionem , dummodo sitscipiens vere depeecatis illis doleat, tum et lam per usium Sacramentalium, ut docet S. Τhomas qu. 87. art. 3. Nomine autem Sacramentalium Theologi communiter intelligunt res quasdam , vel actiones sal. eras ab Ecclesia eo sine institutas, ut per illarum usum peccatorum venialium remissio obtineatur.
4. Varie autem a Theologis Sacramental a Illa solent enumerari. Praecipua, & de quibus apud omnes constat, si ne quinque, scilicet
e.DMI--dist l.qu. 1. Oratio devote ad Doum fusa in Eeelesia dedia eata, ut ex ipso ritu dedicationis Ecclesiarum intelligitur, re quaelibet Sacramentelis nuctio, ut docet S. Th. cit. art. 3. id est , unctio illa , quae sit in quibusdam Sacramentis ex solo Ecclesiae inllitulo.
Reinittiintur autem peccata venialia per sacramentalium illorum usum, non quidem ex opere operato, ut quidam Theologi minus probabiliter dixerunt, sed tantum ex opere operantis, quatenus per preces Ecclesiae, quae in ejusmodi sacramentalium usu nobis applicantur, actualia quaedam Gratiae auxilia impetrantur, quibus excitamur ad actum aliquem formalem, aut virtualem contritionicde illis peccatis venialibus concipiendum. Ita S. Th. cit. art. ad sa. ubi dicit, quod per sacramentalia tolluntur peccata venialia vi tute charitatis, cuius motus per illa excitatur . . .
s. Quod si quaestio intelli tur de peccatis venialibus, eum quibus junus ex hac vita decedit, dicendm eth cum S. Doctore qu. I.
de malo art. i. ma remitti νοβ hane visam quantum ad culpam , eo modo , quo remittuntur in nac ita ,scilicer per actum charιraxιs in Deum , repugnantem venialibus in vita commissis.
Nesue dicas,nullum esse in altera vita merito locum, ne minde contritionem tunc peccatorum venialiu remissionem posse prom reri . Responderiir enim, peccata illa non remittI vi contritionis illius, quatenus est actos bonus,Wmeritorius, sed quatenus est sor-Pars II. N ma
140쪽
ma quaedam peccato veniali repugnans, illudq;ex anisa expellens. Sunt etia alii hujus Saeramenti effectus Maerer duos supra expli. catos, quorum praecipui stini pax, & serenitas conscimilae e si uehe.uienti Spiritus Sancti consolatione, ut deelant cone. Trid. seg. i. c 3. quibus addere possuntius reviviscentiam bonorum operum per peccatum mortale extintiorum, de qua sectione seq. agendum est.
I. E duplici bonoriitra operum genere quaesita proposita iritelILLI gi potest primo de illis, quae in statu peccati mortalis exercentu e s & vocantur mortuae. : secundo de illis, quae in statu quidem Gratiae facta sunt , sed statu illo per peccatum morta Ie labefactato,
vim quoque suam, ac meritum amiserunt. De utrisque igitur quae-a itur, an per Gratiam in Sacramento Poenitentiae acceptam, quoad ineritum, reviviscatat. Pro cisius resolut one
Dicendum s. opera bona facta in statu peccat; mortalis nisis um quam homini iustificato ad gloriam consequendam pro sutura esse. i ita S Th. qa 89.art. ε & conflat ex iis , quae in priore hujus operis narre te. 6. a nobis dicta sunt de conditionibus operis vitae aeternae meritorii, quarum prima, ct praecipua haec est ut fiat ab homine in i atu Gratiae sanctificantis. Unde S. Aug. tr. 7r. iis S. Joan. ex. plicans haec Christi Dom. verba, Sine me nihil potestisfaceνe , diiscit opera Fidelium a Christo Domino in peccato mortali excisbrsi nihil illis ad uliam aeternam consequendam prodesse. Quod quamvis vertim sit, recte nihilominus monet S. Doctor in resp. ad non esie prorsus inutilia eiusmodi opera in statu peccati moristis facta, ut fusus explicavimus in eitato tradi. 6. Unde S. Hier. in c. a. AD
1. Dicendum a. bona opera in statu Gratiae sanctificant f facta . εκ per peceatum mortificara, huius sacramenti virtute reviviscere se ara ut ius, quod homo sibi ad aeternam gloriam ter opera ista ac-l quisierat, eidem restituatur, proindeque etiam Gratia sanctituans per peccatum mortale deperdira , isqua fundatur ius illud, & ine, ricum ad aeternam g Ioriam . Ita S. Doctor quaesL 8 . art. Et probatur x. ex illis Apostoli: verbis ad Galae. eap. I. Tanta pagi si νμne ea a, si tamen fine ea a ; qnibus alloquens ipsos Galatas ob si sceptam Christi Fidem multa perpessos,& postea in peccatum moriale lapsos, declarat , quamvis in illo statu peccati mortalis bo. i