장음표시 사용
121쪽
mora fruduum illius participatio maxἰme pendet; ideIreo illis nec nec ingratum fore existimavimus, ii ex iis,quae in superioribus Paragraphi dicta sunt, brevem alIsuam, & facilem hujus
applicationis faciendae methodum seu praxim colligamus. Cum ;gitur Divinum hoc sacrificium omnes quorumcunque Sa erificiorum proprietates modo quodam excellentissimo in se eomplectatur sitque Latreuiscum. Euchari lucum, propitiatorium & impetrator; um , ut supra explicavimus, Sacerdos celebrans illud secundum has omnes eius prostrietates appiscare poterie , & ad hoc attent Ionem, & intentionem suam dirigere. o
Atque in primis illud oflerre intendet ad supremu cultum, & si norm condigna Divinae Maiestati deserendum, offerendo ipsiusmee Christi veri, & naturalis pilii Dei gemissionem, hi militatem, devotionem , adorationem , & alia similia religionis ossicia , quae In hoc victimae flatu modo quoda inexplicabili summς Trinitati exhibet. a. Secundo illud oseret ad gratias Dirinae Matellati exhibendas pro tot , & tantis beneficiis, sive In natura, sive in gratia, Ingratis licet , & immerentios tempore praeterito collat;s . & in suturum
praeparatis & promissis, ac praecipue pro inaestimabili Redemptionis humans per Divini Uerbi Incarnationem, & ejus in carne assumpta Passionem , Sc mortem, beneficio cuius memoriam praese tim in hoc isacrificio recoli voluit ipse Cliriuus Dominus , & e pressis verbis ita ejus institutione praecepit. Tertio ad placandum Divinum Numen tot, & tantss seeleribus ,& peecatis quotidie. 3c ubique omen sum, ab eoque misericordiam, ac poenitentiae gratiam pro eluendis ipsorum peccatorum maculis exorandam, nec non ad sat Issaetionem condignam pro iisdem peccatis eius iustitiae exhίbendam. Quarto denique ad postulanda quaecunque beneste a tu spir tualia , tum etiam temporalia, quatenus ad eius gloriam, Sc salutent nostram conducere possunt, &ad deprecanda quaecunque mala, sive praesenti tempore vexantia , si e in suturum fingenderitia. Haec autem praetabit Sace dos, priniunt nomine ipsitis summἱ s cerdotis Christi Domini, intentionem sua illius intentioni perfecte coiiformando,& submittendo, deinde totius Ecclesiae nomine omniam a vim, & essicaciam hujus Divini Sacri scit universis illius men bris applicando, Nis Saoctis, & beatis in coelo, ad gratias de illoruvictoriis, Si praemiis Deo exhibendas, praesertim quando in istorum honorem Missa celebratur, tuni animabus In Purgatorio, ad poenas earum per satisfactoriam hujus Sacrificii vini sublevandas, tum cunis fis Fidelibus viatoribus in terra praesertimque illisi,quorum mem xiam in Cetoone nominatim seri praecipit, ut Summo Pontisci, Epuscopo,Regi, adstantibus, Sce. ad fructuum hujus sacrificii participa.
ionem illis commu uicandam: demum ut ipsus Christi, α Ecclesiae
122쪽
Minister, eui notabIlis fructu itin illorum pars pro arbitrio dii da relicta est, applicabit eos in particulari tum sibi,tu personiis aliis;
sive viris,sive defunctIs,quibus ex obligatione tenetur,vel ex chariatate, & devotione hoe pietatis officium impendere cupit, idque , ut suo, ac illorum nomine supremum latriae, ac religionis eultu Deo per Christum deserat gratias pro omnibus beneficiis, ac nominatim' pro his, vel illis exhibeat veniam, & gratiam pro omnibus peccat , ac peculiariter pro his,aut istis exoret, ac denique, ut bona quaecu que sibi necessaria, aut utilia impetret, praesertimque haec, vel illa, quatenus ad Divinam gloriam conducere possunt. t I. Ad evilaudos autem scrupulos, qui circa huius particis aris a plicationis obligatione, vel modum suboriri possent,optimu aliquiabus visum est,si post debitam applicatione iis factam, erga quos alia qua incumbit obligatio, Sacerdos illius sacrificii fructus aliis pers nis sbi charitate, aut alia rati e peculiariter conjunctis, aut commendayis communicare cupiens, intentioni suae conditionem eiu modi apponat, ut scilicet hanc illic communicationem velit ι de a Deo postulet, in quantum licite, & seeundum iustitiae, ac charitatis leges velle, di postulare potest.Sic enim tuta e6scientia,& sine cuiusquam praeiudicio poterit ex infinito illo , & nunquam exhauriendo meritorum, ae satisfactionu Christi Domini thesauro , cujus dispensator constitutus et . in alias personas partem aliquam derivariiquae ex summa, & inessabili Dei charitate, ac misericordia non uiu mayxima, & uberrima sperari potest . s. VIII.
. Explicantur reliqua, quae ad debitam hujus Mersese eelebratisnem
I. NTOn repetemus ea, qtiae variis Sectioiubus huius capitis dicta 1 l iunt de materia,form' intentione, aliisque ad valida, & u. eliam Eucharistiae eonfectione requistis,nec non de disposition iis
ad Ipsus dignam receptionem necessariis , quaeque maxime quide a Sacerdotibus exigunt , ut Divinum hoc Sacrificium debite osserant;sed illis suppositis ubjungemus tantum ea,quae ex ipsius Ecclesiae instituto ad convenientem Missae celebrationem requiruntur . Dicendum igitur i. ad debitam huius Sacrificii celebrationem requiri tempus aptum, Jotu iΙlud scilicet, quod a primo aurorae crepusculo usq; ad meridie excurrit, ut habetur cap. rvae & eap. Et hoc, dec6seer. dist. I. Quare excepta festivitate Natalis Domini, in cuius nocte sacrifieatur, illieitum est aliis temporibus ante aurorae initium Misam celebrate, ut docet S. Th. qu.83 a. a. & eum illo communiter omnes. od tamen SuareZ disp.8o. sect.4.3t quidam alii Doct
rea, quos citat, dc sequitur Larman. tracta L de Sacris. Missae. c. 4.
123쪽
lia expileant, ut ad evitandam culpam satis fore existiment , si
Missa privata ad InitIum aurorae finiatur. 4Potest autem Episcopus In cauta particulari dispensare,ut ante auis roram celebrare liceat, multoq;magIs ipsemet tali facultate uti sicut ex communi Theologorum consensu docet AEgidius Koninh. qu. 8.art. . dub. 4. ubi addit, eonsuetucknem, quae in quibusdam GaIlias, Belgii, ae Germaniae loeis viget, ut hyemis tempore aliquoth Is ante solis ortum Missa inchoetur in gratiam operariorum,& famulorum, reprehendi non debere, quando non contradicia Episcopus ; quod etiam docet Navarrus ea p. 2s.can. 83.1. Simili ratione illieitum est Missam celebrare post meridiem, quae est doctrina communis sundata in praxi .&consuetudine ipsus Ecclesiae, & roborata speciali constitutione Pii U. quae incipit, Sa ctismus . Suareae tamen , & alii , quos citat, & sequitur idem Laymann. supra , exillimant , ad culpam evitandam satis elis ,s Missa ine hoetur ante meridiem, vel saltem in ipso meridie. Potest vero Episeopus ob iustam aliquam caiisam dispensare, ut post meridiem celebretur. ut supra de antieipatione dictum et . Imo in cassi necessitatis,etiam non petita Episcopi licetitia si ad illu facilis non detur recursus, celebrari poterit post meridiem, v. gr. si infirmus viatico indigeat. Si festo die publica Concio usque ad meridie , .& ultra producta sit, licebit postea Misam privatam inchoare, praesertim quando aliq ui ex populo Missam non audierunt. Item , si S eerdos festo die ratione itineris impeditus fuerir , ne ante meri diem celebraret, poterit post meridiein celebra re, ut docet He riq. Miranda, Suared, &alii apud eundem Laxmann. supra.
a b cendum 1 requiri locum idoneum , id est ab Miscopo eo
seeratum, seu dedicatum , vel ab. eodem, aut alio ex eius licentia, & iacultate benedictum . Ita S. Th. qu. 83. art. s. dc habetur cap. 'in. tit, & cap. nultas de consecr. dist. I. Ubi tamen exsipitur casus iis cessitatis, ex. gr. in bello, quando Missa in castris pro exercitu dia. cenda est , in longa peregrinarione per loca Infidelium, in. maxi- mo aliquo populi concursu . quem Ecclesia capere non pote ii ,
da similibus casibus , in quibus tamen semper Episcopi licentia obtinenda est, si commode ad illum recurri possu. Ipsis autem Episcopis speciali privilegio induetum est , ut suis
pra Altare portatile ubivis sacrificare , vel sacrificanti adsistere possint , non solum in easu itecessitatis , sed de ob solam devotionem . Quod docet Suaren disp. 8 I. sect. 3. Ex eorum tamea prudentia pendet prola ieere , ut tales locos. ad id eligant , in quibus nihil , quod tanti mysterii sanctitati , ae revereiiciae minus conveniat, factum sit, aut faciendum videatur. .Monentur tamen iidem Episcopi in Cone. IAsesraa. decret. de
observadis evitandis in celebratione Mime, Ne patiantur,privaris Bars II. G in
124쪽
ρn domibus, atque omnino extra Ecclιsiam , ct Oratoria ad D νἰnhax
sanxiam eultum dicata , ab iisdem ordinariis designEnda , O visitanadis Lanaum hoe Saesti sei m a saeculastibus ι aut regu&νibus per agi. Porro neque etia In Ecclesia conisecrata eelebrare sicer, si VIolata, aut polluta suerit, nisi prius reconcilietu , ut ex eommuni Ecelesas praxi costat. Tribus vero mσdi ensetur Ecclesia pollui . Primo' pernomicidi ii, aut violentam aliquam sanguinis humani inusionem, ex gravi S notoria percussione facta in Ecclefiet, ut habetur e . νονρο-iam, & c. uir. de consece Ecclesiae. Secundo per illicitam , & notoria seminis humani intra Ecclesiam effusionem , ut habetur eodem east. ult. & cap. Ecci sits ; de consecr. dist. r. Tet io per sepulturam hominis nominatim excommunieati, aut notorii Clericorum percusso.
xis, item Infigetis, aut alicuius hominis non baptigati , etiamsi solummodo infans sit, ut habetur citato cap. Proposuist, & cap. Sacris, de septi ituris, & ea . Eccosiam, de eonsecratione. Est autem obserVanaum diserimes inter Ecclesiam ab Episcops consecratam, & illam , qtrae Episcopali auctoritate' tantum benedicta est . Illam enim sol ni Episcopus . hanc vero quilibet Sacerdos ex Bpiscopr commissione reconciliare potest , ut habetur
Si autem Eec Iefia secundum majorem sui partem destruatur, quod Episcopus dijudicare deber, v.g. si ejus parietes ex maiori parte coris inerint, non amplius in ea celebrare licet: eaque reaedificata noulimplici reconciliatione, sed iterata consecratione, seir dedicati ne . ant saltem benedictione opus est, ut habetur cap. Metisiis . de consece. dist. I. & eap. Lgneis, de consecr. Ecclesiae. Ubi tamen declaratur, consecrationem non amitti, si tecta solummodo , aliaque opera lignea combusta fine, illaesis parietibus, eo quod consecratio in ipsis praesertim parietibus fiat . .Quamvis in ejusmodi E elesia, quae omni prorsus recto careret, Missam celebrari non conveniar, ob' varios casus, qui aeris injuria, & ventorum agi alimne accidere possent. Tecto tamen illius instaurato, nulla neque,
consecratione, neque reconcillaticine opus' erit . .
s. Dicendum 3. requIri Altare,quod lapiMeum esse debet,ia ab Eo
piscopo consecratum, ut habetur e . eltaria de coniser. dis . I .Est auistem duplex Altare , unum portatile , alterum fixum.& stabile, inter quae hoc discrimen intercedir, quod illud per se e secratur, hoc ve- .ro non nisi quatenus bafi affixum est. Unde sequitur ν quod Alraroe
portarite, quocunque deferatur, non amittat consecrationem si xum vero amittat, si ab inferiori structura, & basi amoveatur, ut habetur C. Si morum, de consecr. dist. r. &c. Ligneiae, de consecra Eccle-sae . Illud vero utrique Altari communεest , quoad norabilii fiactim Me consecrationem amittar, quando scilicet talis est, urinn loca,
ita cum patena amplius consistere non possit, item violatione figilti: ,
125쪽
seu loculi, quo reliquiae Sanctorii in coinclitae sunt . Quod uanivis il liqui Theologi negent, asseran3q: reliquias illas ad consecrationem Altaris non esse absolute necessarias; si ectata tamen consuetudine ipsitis Ecclesiae. qiiχ initio uidis hanc orationem a Sacerdote ad altare ascendente, illudq; osculante recitari voluit, te υο1ηind
lius est , & in praxi tenendi mi, eiusmodi sigilli violatione eonsecr*tionein altaris amitti, psoindeqtie iterum esse consectaridunt. Quod aps te colligitus ex c. I. de consecrat. Eccl tibi dicitur, quod , Si
lapii ille, rui suiu.ιm continet,co factus fuerit,aut etiam dimι nutus sdebet . estare denuo eo ecfari. Et ita docet Dis fandus in station, li lib. I. eap. 6. Angelus verbo Altare, si r. Statii communiter.
6. D sicendum .. in Altari, dum Missa peragitur, necessaria esse
hiixdam ornamenta , qtiae in Rubri css Missalis enunietantur : in priniis tres, aut saltem duas mappas . aut ad minus unana duplicatam . ut tradit Suare t disp. gr. sect. 6. Tolet lib. 2. cap. Secundo corporale , quod equident non seri cunt, a tir auros linateria intertextum , sed pii re lineum, ac simplex esse debet. Simi ter.& pallam, quae Calici sit perponittir, A pars qtiae da colporalis esse censetur, sicuti χolligitur ex antiqua consuetudine. secundu quai Ticorporale etiam calicem cooperiebat, ut observat solus i. i de Sacrificio c i. quae palla etiam linea , & limplex esse geb et , saltem ex ea
parte , qua calicem contingit. Et utrunque ab EpIscopo , aut alio sa cultatem habente benedietum esse oportet. Ita docet S. Th. q. 83. adest habetur c. Consulto, de consecr. gili. i. Quamvis autem de mapparum benedictione nihil in jure decretum reperiatus, Ecclesiae tamen cansuetudo id etiam exigit, ut docet Agor. l. I . c. 18. q. 8ι Tertio calicem Si patenam ex materia aurea, vel argeintea, atri saltem stannea , non veto lignea, lapidea , set rea, aut vitrea, ut doces S. Th. q. 73. art 3. ad 6. & habetur cap. Vasa , 81 cap. ntealix, de coidi secr. diit. i. Debent autem calix, S patena esse ab Episcopo conse crata, ut habetur cap. unico de sacra uia mone, & constat ex usti,& consuetudine Ipsita Ecc Iesiae . Adiungitur pustificatorium ii neinra , & mundum ad ipsum calicem abstergendum ; velum item scricuna , quo calix, & pars anter tot corpotalis tegi solet . Quarto Missale approbatum, secundum usum, litiem de Ieblangsquisque sequi tenetur . Communis enim Doctorum sentent Ia est , ad praesertim Navarri cap. 3 . n. 8 . Sylvestri verbo Missa , Agotii, cuδ8. qu. q. Tolet. lib. a. c.2. Sacerdotem illum peccaturunt mortalii et, qui celebraret absque libro, In quo saltem canon Mili, contineret ut, quamvis quae dicenda essent, memoriter tenete O uinto lumen , ut constat ex call. ult. cse celebratione Mistarum ιDicit autem To Ietusto c. cit. duas candelas accensas, aut saltemuiram requiri, ita ut sine himine celebrare existimet esse geos aluim
126쪽
mortale. Quamvis autem absolute loquendo neeessari uiri non se ex praecepto, tit candelae Illae ii ne cereae, possitque lumen ex oleo, ita postulante necessitate, adhiberI, ut docet Suareet disp. 8 I. sect. 6. standum est tamen communi Ecclesiae eonsuetudini. nec nisi candelis eas cera communiter utendum est.
SexIo ima pinem Crucifixi, quae secundum regulas Missalis Altari superponi aebes , ad cujus pedes reponi solet tabella sinere.
torum , quam Vulso Canonem vocant.
7. Dicendum s. requiri praeterea vestes sacras, quibus Sacerdi3seelebrans indutus esse debet. Sunt autem sex , amictus scilicet, al-ha , cingulum, manipulus , stola , casula. Quas quidem velles mundas , S integras, atque ab Episcopo, aut alio iacultatem ha - .bente benedicias esse oporter, i ita ut Toletus loco citato, & plures I alii existiment, esse peccatu λ mortale , cum vestibus minimet benedictis , aut notabiliter immundis , vel laceris celebrare .
Quod & similiter de eorporalibus intelligendum est.
Qua ies I. quandiu vasa, & linteamina sacraeonsecrationem , vel -- benedictionem retineant. Respondetur de vasis, tandiu consecrati nem retinere,quanὸiti integra perseverant, amittere vero, si notabuliter fransantur, aut dividantur, ita ut sormam , & quantitatem, quae ad convenient ε.&proportionatum eorum usum neeessaria est, amplius non retineant. Ita Ledeis a tract. de Sacram. Euehar. cap. xi. ubi addit, ealicem, & patenam, quamvis pristinam formam retianeant, amittere tamen consecrationem, si de novo deaurentur ex ea parte , qtia corpus, & sanguinem Christi contingunt proindeque donovo consecrari debere . De vestimentis autem , aut linteaminibus sacris docet Azorius lib. Io. cap. 18. qu 9. Illa tune amittere bene
dictionem , quando ita franguntur, aut disiuuntur, ut ad id amplius apta non sint, ad quod Ecclesiae benedictione destinata fuerant.
8 Qua res 3 an liceat omnibus sacra vasa, & vestes contingere. Responoetur a. vasa,& linteamina sacra, calicem stilicet, patenam, corporale, de ciborium dum In illis continetur corpus & sanguis Chrisi, a nemine praeterquam a Sacerdote, vel Diacono sine fravi culpa tangi posse. Ita Sualea, Paludanus, & alii apud Laymannum tract. s. de Sacris. Missae , c 6 & habetur ex cap. Non oporter, dist. 23. Respondetur z. eadem linteamina , & vasa sacra , etsi vacua snt, contrectari, aut tangi non debere ab iis, qui ncris ordinibus non sunt initiati , ut habetur cap. In sancta , de cons crat. dil . i. Hujus tamen praecepti. Ecclesiastici trans ressionem si contemptus abst culpam venialem non excedere , docet suarea , AZorius , Sotua , bc alii apud Larman. stipra . Imo lirationabilis causa suadeat, nulla erit culpa. ut ibidem docet . Ubi autem consiletudo viget, ut corporalia, & pallae ac purificatoria a personis laici. praesertimq; sueminis Deo sacria ui sidentur, priusi a
127쪽
a Saeer me. vel Diacono ἴn pelu; lavari debent, & aqua lotIo. iiis in piscinam effundἱ , vel In ignem proiici . . Porro allas vestes benedictas & reliqua A lear;s 'filamenta, quae
neque chrismate uncta sunt, neque corpus Domini aut sanguineia . Imme sate attingunt, eum reverentia tangere omnibus etἰam laicis
concessum est . verum ad profanos ustis adhibenda no ij sunt, quamvis vetustate consumpta unt , sed potius igni absumenda , ut d Acitur capite Ligna , & eapite Altaris, de consecta dist. 3. 9. Dicendum 6. requiri Ministrum , qui Sacerdoti celebrati inser
de fili;s presbyterorum.1lle autem Min stet debet esse vir, no is abn ut habetur c. I. de cohabitatione Clericorum, ac mulierum. Imo suar' dis. Sy. Lect. I.& Sotus ilisp. ia. qu.2. ait. s. arg. ra. salitis esse ambitrantur si urgeat necessitas , Missam absque Ministro celebrare , quam sivininam ad Altare respondemem, aut urceolos porrigentem adhiberi. Nihil tamen obstare videtur, qtiominus sieminae, praesertim sanctimoniales , ex loco remoto sacrἰscanti respondeant, ut ibῖdem dicit suaree, & usus Ecelesae in Monasterils declarat . Est autem observandum, sacerdotis celebrantis pedes calceatos esse debere. ob majorem honestatem.& decentiam, ut docent Sylveoster, Ricardus, & ali; apud Petrum Ledesima tract. de Euchar. cap.
IO. caput vero apertum, & nudum , ut habetur cap. Nullui, de eonaster. dist. I. AI ortus tamen , di alii, quos citat La ymannus cap. f.
de sacrificio Misi e . cap 6. existimant, Episcopum posse ob causam aliquam ratIonabilem , v. g. lnςrmitatis, dare licentiam sacrificanodi capite operto amictu, vel pileolo, braesertim usiue ad Cano anem. Imo si causa Ita celebrandi manifesta sit, tali dispensatione nou esse opus, docent Navarrus, Sylvester, 3c Henriqueae apud eun idem Laymann. dummodo nullum inde scandalum oriatur, St neocesutas celebrantis, v. g. ob Infirmitatem senectutem, loci frDtus , 8cc. ab unoquoque adstantium facile digno ei possit. io. Superest una illiscultas hic sol venda , nimii ii quoties sacergos Missam celebrare teneatur. Respondetur cum distinctione . si enim de parocho, aut alio Beneficiato sermo st, toties celebrare tenetur vel per se, vel saltem per alἱum,quoties requiritur, ut ossicio suo, vel obligationi satisfacsat. Si vero de Sacerdote generatim hoc quaera tur, abstrahendo ab aliis obligationibus speciali biiq; nihil aptius rea sponderi potest,quam id, quoὸ habetur in Conc. Trid. sem a g. e. i . ibi dicit, Episcopum curare debere, ut sacerdotes sarr.m, quod ver bum notandu eu diebus Dominicis, o festis stimuibus, aurem cu
να- anImarum habuerint, tam frequenter, ut suo muneris
Missas eelebrent: ex quibus Concilis verbis merito insertur,maxime congruum esse, ae decens, ut saeerdos, quantum seri potest, quotl
die unctissimum illud Sacrificium ossitrat. Quam quidem praximus
128쪽
plana, laticlant S S. Patres, ac praesertim S. CyprIanus . i. Ep. 2. . Ambros . orat. in funere Dapris, S. Hieronyna. l. i. ad.
versus Iovinian. S. Suricius Papa in Epist. ad Hymerium cap. 7. S. Innocentitis ita Epist. ad Exuperium , S. Chrysostomus hom. 36. in Epist. ad Haebreos, quibus addere possumus Ioannem Gelso.
taetra pars 2. Oporum tract. de praeparatione ad Missam ., i. Moper tamen idem Conci l. sest 22. in decret. de observandis , 'ac evitandis in celebratione Mis,. Omnem Operam, se diligentiam 3 neo ponenda esse, ut, quo nia maxima fui potest, interiori coris mi, n di-ria,esturitare, atinue exteriori devotionix, ae pietatis specie hoe Divia tremendiι Mysteria peragatur. Ideoque decernit, Episcop ea omnia prohibere,sitque e medio tollere sed lo curant,ae teneatur cynoe vel avaritia Idolorum servittis, vel irreveνentia , 'rue ab impietate vix , fel, ncta est. potest,uetsi perstitio vel x pietatis faba imitatrix indnxit.' iqtie u multa paucis eιmprehendantur , in primis , qu d a avarιι iam pertinet, cujusvis gen vis mercedum conditiones, pacta, , quidquid pro Missis novis celebrandis datur , nec non impo νικ-nas , atque illiterales ele mo Inar .m exactiones storius , quam ρ stulation ςs , aliaque hujusmodi, quae a simoniaca labe, veι eerit a turpi quassu non longe absunt, omnino ρmhibeant. Deinde ut irveverentia vitetur singuli in suis Dime sibus inteνd eant, ne cui vago, ignoto Sacerdoti Missas celebrare liceat. emitaem iraettis rea,qui publice O notorie criminosur sit,aut sancto . Lari mimhra rei aut facris intereste permittant. Neve patiantur Pi ivatis in domibus.aι- quoi mnino ex ra Ecclesiam , ct Oratoriq ad Divinum tantum eis onm
prius qui intersint, ecen rer composito corporis habitu declaxavefint semenie etiam ac de οιο cordis sectis, non solum eo ore adesse. Θώ Isc, elo is vero m/scas eas, ubi sive orsano , sive eantu lascisum , aut impurum aliquid miscetur , item saeculares omnes actione3 , vana , atqAeadeo profana colloquia, deambulationes , strepitus , clamores arceant, ut dumtis Dei ve e domus orationis esse videatur, ac dici post . Postremo ne futerstitioni locus Uiuis detur , edicto , ct poenis prapositis caveant , ne Sacerdotex at is 3 quam debitis hori r eel br. nt, neve ritus alios , auι alias caeremonias ct preces inter Missarum solemnia adhibeant, praeter eas, quα ab Ecclesia probatae , ac fνε- qtionii , σ laudabili usu receptae 'print . sinarumdam vero missa rum , ct candelarum numerum , qui magis a superstιtios culto ,
quam a vera veluιone invenιH est, omnino ab Ecclesia remove vi.
Doceantque populum , quis sit , π a quo potissimum proveniar satinissimi hujui Sacrificii ram metimus , ac eoelestis fructus . Moneant etiam eundem populum , ut frequenter ad suas Parochia a
saltim di bui Dominicis, ct maioribui Festit accedant .
129쪽
QMd nomine Paenitentiae inlevigatur. i. DOEnitentiae nomen In duplici sensu a TheologIs sumI solet. IT Primo pro virtute morali insula,cujus proprius actus est detes adii peccatum, ae de illo commisso dolere, non modo quatenus re fictae rationi adversatur, sed praesertim quatenus est ostela quaedam Se Iniuria Deo illata,eum proposito emendandi, ac reparandi ostensam illam, & Injuriam ipsique Deo satisfaciendi. Ita S. Doctor 3. pari. qu 8s .art.i a. & 3,De hac poenitentiae virtute frequens mentio repeia ritur in Scripturis, fiatque , ut loquitur Concit. Tri d. sesi I .cap. I. universis boniinibus, qui si mortali aliquo Reccato inquinassent, quovis tempore ad Gratiam , ct justitiam assequendam meassaria . Secundo, nomen Poenitentiae sumitur pro uno ex Sacrament Isnovae Legis, idest pro ritu aliquo externo sensibili divinitus in--stituto, quosdam hominis poenitentis , & ministri absolventis ctus complectente , quo ab hoc ille Deo reconciliatur , & a peccatῖs post saptismum commissis absolvitur . E. Primus , qui hujus Sacramenti veritatem impugnavit, fuit No. vatus Episcopus Africanus, qui exinde Romam veniens Novatianum Presbyterum, di alios quosdam seduxit,3c in suas partes traxit, ut iusius declarat Baronius ad annum Christias . nu. 66. ubi reseret ipsum Novatum, eiusque gregales primum in Africa adversus sanctum Cyprianum schisma conflasse, eo quod in lapsis Eceleliae r eone iliandis nimis rigidum se praeberet, postea mutata facie quod
recte observat idem Baronius, peculiare esse omnium Haeretico rum , atque Schismaticorum, nunquam scilicet perstare in eadem sententia , sed pro loeo, Si tempore novas induere formas in inmctissimum Pontificem Cornelium rurbas Romae concit e, eo quod lapsos poenitentes in Ecclesiam reciperet, eisque beneficium absolu- tionis impertiret, ut eu praetextu illo e Sede Romana deturbarent,& Novatum fastu,& ambitione tumentem in illam per fax, nefasque intruderent,eoque tandem devenit ipse Novatus, ut negaret, ullam Sacerdotibus novae legis ad remittenda peceata post Baptismum commissa traditam esse a Christo potestatem. Verum ipsius Novati sectatores postmodum ab eo desciverunt; quod Lutheranis, Calvinistis, & aliis a veritate dissidentibus familiare est, nimirum ut ab Huctoribus, & Patriarchis sectarum suarum , ubi fraus illorum p tescere incipit, paulatim se subducant, ει alia dogmata prosuriis x G 4 su
130쪽
stibinde Ineἰpitiit, donee ab illis etiam ad alia transfugere ver atharmis oppressi eogantur. Cum enm Novati assectae praefatam magistri sui naeresim propugnare non possent, illam temperare volum Tunt, admittentes quidem aliquod remedium , quo virtute clavium Ecetna remittere posset leviora peccata, non tamen graviora, fleatrociora . QMd testatum S. Amb. lib. de Poenit. cap. 3. ubi de Illis Haereticis G loquitur, Arunt Ie , exeeptis gravioribus eriaminibus, relaxare veniam levioribus, non hoc quidem auctore reis visi e Novio , qui nemini dandam pia rentiam putavit.
Errorem illum ab Ecclesia proscriptum , ut testitur Cypriisve Ep. 3 2.&-ut iam obsoletum recentiores Haeretici denuo renova. re conati sunt, ut videre est apud Beuarminum lib. a. de Poenitent. c. in nefantes, sacrum illum ritum, quo Ecclesia Catholica in reconciliandis poenitentibus post Baptismum lapsis utitur , esse Mera. mentum a Christo Domino institutum , aut ullam inesse Saeere tibus ad peeeata remittenda judiciariam porestatem. Cujus qui Mem erroris salsitas , 8t simul Catholici dogmatis veritas pIensus consabit ex iis, quae sequenti sectione dicentur .
Pinnuentiam ese verum , ct propria dictum nova Lem
I. Raeter auctorItatem uniserta Eeelesiae, tum in Cone. R i t rentino, in decreto Eugenii, tum in Trident. sin em. I. hoc dogma tanquam eertissimum , ac Fide credendum definivit, e Toremque oppositum anathemate percussit 3 probari potest ms . a dogmatis veritas variis testimoniis Sa. Patrum fuse relatis a I udo coecio tomo a. Thesauri lib. 7. aft. a & se'. Duo, vel Iria Ne illu-Briora proseremus. Primus est S. Ambrosii lib. I. de Poenit. cap. 7. ν λερι aris, im uiis,'per hominem peccara dimitti non lices t &α quid interes , Mimm per Formientiam ' ani per La,acrum Me jus sibidastim Faeeνdotes sibi vindicem quibus verbis aequalem vim ad pe eata remittenda Sacerdotibus , sive Baptismi im conserendo , sive Poenitentiae Saeramentum administrando, tribuit . Secundum est sancti Chrysos om=lib. de Sacerdotio . ubi, postquam potestatem ad precata remittenda, quae Sacerdotibus collava est, contulit cum potestate eorumdem ad consciendam Eucharistiam, postea conserens eandem cum potestade baptiaeandi, Neque enim, inquit,selum,
rem nos rogenerant, sed etia postea co maean νum nobis peccatorum