장음표시 사용
91쪽
ενο νεφere opus habent: denique sanErismum hoc Saeramentum sep opereipiendum esse, t , quomodo digiae ρercipi debeat, experientia ipsai d seatur . unus siquirim recte iliadsit, quod γανο sit. Haec autem , & similia , quae de frequenti Communionis usu Mpud SS. Patres, & alios probatos Auctores dicta reperiuntur, se per intelligi debent cum hac conditione, ut scilicet, quoties hoc sacramentum sumitur, di e , & cum debitis dispositionibus sumatur. De quibus dispositionibus nunc agendum nobis est.
Da dispositionibus ad hujus Saeramenti digna reperceptionem necessariis.
DE dispositionibus ad dignam Eucharistiae perceptIonem ex prς-cepto aliquo seu Divino, seu Ecclesiastico necestariis age dum nobis est , & inquirendum, quaenam dispositiones ad Sacramentum hoc sumendum ita praerequirantur, ut si vel unica ex iis desit, in illius perceptione peccati alicujus reatus incurratur. s. I. quaenam disposistiones requirantur ex parte animae. i. HRima dispositio ad dignam Eucharistiae sumptionem necessa- A ria est sana, & recta de illius veritate Fides Sine Fide enim, ut ait Apostolus Hebr. i I. impossibile est placere Deo. Credere enim ortex accedentem ad Deum, qura est, &e. Et ideo, ut recte obsere vli S. Doctor, qu. 7. a. 3. & ante illum Yvo Carnotresis Epist. Σὸ . ex peculiari Ecclesiae instituto , formae hujus Sacramenti conieer toriae interposita iunt verba illa, M'sterium Fidei, ut accedentes ad illud monerenxur, FIdem praesertim ipsis esse necessariam ..ioa& confirmari potest ex antiqua Ecclesiae praxi in illius admini liratione olim observari solita, teste S. Ambr. lib. q. de Sacrm. c. 4. ubi reseri, moris suo tempore suisse , ut Sacerdos Eucharistiam sumendam porrigens clara voce diceret, Corpus C si, cui suscip iens reis spondebat, Amen, hac voce suae erga hujus Saeramenti veritatem Fidei veluti prosessionem emittens. Secunda dispositio est ab omni peccati mortalis macula mudities,& Gratiae sanctificantis in suscipiente status. Cum enim, ut docet S. Th. q. 79. art. a. hoc Sacramentum se habeat instar spiritualis cujusdam alimenti, vitam necessario supponere debet in suscipiente. Et qu. 8o. art. s. dicit, eos, qui cum conscientia peccati mortalis eorpus Christi Dom. sumunt, gravistimum haud dubio peccatum eo-Pars II. E i mi
92쪽
mittere . at Od qitidem peccatum inalgne communicantIum s Aiu. tr.6a in SIo. cum peccato Iudae proditoris comparat. S.vero Chry- ω stoiviis hom. o. ad Pop. Antioch. cum peccato eorum, qui ipsum Christum Dom. occiderunt. Certe Apostolus I. Cor. 1 I. aperte declarat, indigne manducantem,Sc bibentem reum esse corporis sania guinis Christi . Quare, ut monet Conc Trid. sessiI. cap. 7. Commmnicare volanti revocandum es ira memoriam Apostoli praecept si Probee seipsum homo. Ecclesiastica antem eo ι eιudo declarat, eam probatἰ nem necessariam Usi ut nullus sibi conscius peccati mortalis , quanta vis sibi contritus videat tir, abisue praemissa Confessione Sacramentali ad sacram Eucharimam ace dere debeat. Qiuud a Christianis omnibus, etiam ab ias Sacerdotibur uibus ex ofeio incumbit celebrare, haec Sancta Synodus p emetuo servandum esse de re stis, modo nisn desit illis copia Gnsem Vir. οἱ si necessitate urgente. Sacerdos ab Aue praevia
Confessione celobraYerit, qt am primum consileatur .
2. Ex qua Concilii doct mala obiter colligitur . quam per cli Iosast quorundam Theologorum sententia , qui asserunt, olina iis, quibus ob pcccata mortalia imposita suerat poenitentia publica, con- eesiam nihilominus ab Ecclesia interdum filisIe Eucharistiae participat nem quamvis Sacramentalem peccatorum absoIutionem no
dum recepisIent: eandem etiam Eucharistiam ab Ecclesia non suis. se denegatam ob peccata quaedam mortalia non ita gravia, lice: nulla Sacramentali poen tentia expiata serent. Haec enim manifeste pugnant eum iis . quae a Trigentisci Concklio , ex praxi, & consiletudine totius Ecclesiae, ad dignam Euchyrilliae perceptionem lacienda esse praestribuntur, imo quae ex Ipsius-ni et ApostoIi verbis in vero , & proprio sei is ab ipsa Ecclesia explicatis tanquam abso Iutei ecessaria declarantur. Dixistis ad dignam sacrae Eucharistiae perceptisnem requirimtanditiem.a quovis peccato mortali, non vero a peccato ven Iali ἔeum per hoc i anctificantis Gratiae status non destruatur, ut ex Fide certi im est. Quanquam si quis ita erga venialia aliqua peccata prave assectus esset, ut iis expresta, & desiberata vo Iutarate inhaerere tellet, maxima esset ratio dubitandi, ut nihiI hic temere definia. nuis, an is ad sumendam Eucharistiam sufficienter ester dispositus .
Cum mini EucharistIa sit ex Divina institutione . Entidotum, quo fiaberamur a ctilpis quotidianis , ut ex Conc. Trid. supra relatum est ,
cui fieri posset, ut is digne illam reciperet, qui peccata illa quotidiana seu venialia deliberare in animo fovere vellet y l3. Tertia dispositio est, ut nul Ia Eceleta prohibitio hujus sacra- lmeti perceptionem impediat. Quantumvis enim quis iustus, &fanctus existat.: si tamen Ecclesia Sacramenti. hujus sumptioni conditionem aliquam apponat, qua desciente illud sumi prohibeat, parendum necessario , nec contempto, aut neglecto illius praecepto
93쪽
ci sine potest quis ad sacram illam Μensam accedere . Exemptu hodas eri S. Doctor qu. 8 Nart.8. si quis a media tiocte aliquid ei bi, vel potus suinpserit, cumsecundum Ecclesiae leges noti nisi a jejunis sa ac 'entum hoe extra morbum periculostim imi debeat. Item liqu;s Excommunieationis alicujus sentetit a fuerit Superioνssauctoritate pereulsus, quantii invis alias coralli Deo indocens, fle ab Oamni crimine inimunis existat, nihilominus ab Eucliatililae pereeptione abstinere tenetur, donec vel innocentiam suam Superiori probaverit, vel absolutionem ab Excommunicatione acceperit. Ue enim recte monet S. Gret. hom. Est in Evang. pastoris sententia jώρα , vel injusta semper g egi itinenda est, &e. ct qui θιb manu floris est, timeat ligari vel injusth. nee Pastori sui Iudicium tem re τερ rehendat, ne si iniuste ligatus est, ex inae tumida reprelaen nis
4. Quarta denique dispositio ad dignam Eucharistiae pestemiongnecessaria in illis, qui sunt rationis compotes, est pius aliquIs reum Unxiae , ae devotionἱs affectiis . Quod satis exprea e declarat Cone. Trid. sesi is . cap. q. ubi dicit , cuique fidelitina cavenauni esse ,
Ne absque magna remerentia ,σ sanctitaιe rid hoc saeram nium pereuριendum accedat. Et cap. 8. explicans, qua ratione spiritualitet sua
maturi, dicit, id fieri Fιde viva cyΜae per dilesionem operatur,ta est
I ex actus aliquos si)ei, & charitatis, quibus Christo Domino quia
ibet Fidelis spiritualiter unitus 1 atqui frustra nitis Chri ilum sacra. mentaliter tantum in Elicharistia sumeret, nisi eidem spiritualiter conjungeretur , quod tamen sine aliquIbus piis , & religiosis affecti bus fieri non posse, ex te latis Concit ii verbis a peste constat. Et certe quis non merito reprehensibilem iudicaret, εκ peccati Ga m naret illum,qui lieet a peccato mortali per absolutione Sacrame tale factus immunis, sine ullo tamen reverentiae, aut pietatis sensu, animoque deliberate vanli cogitationibus distracto, ad tremendaui hanc mensam aecederet e piorum equident omnium sensus est, ut, si in Sacramenti hujus perceptione minus asserant devotioin , ae reverenisae, quam pa esse arbkrentur, de illo gelam tanquam depecrato sese in Consessione Sacramentali accusent. Unde pater,e01 tanquam indubitatum tenere . Divinum hoc sacramentum non nisi
rapit percipere, sit jeiunus, Id est nihil elbi, vel potus a mediasiimpserit. Ita S. Doctor quaest. 8α ait. 8. Idque in variis Conciliis
94쪽
decretum est . ur in Carting. II c. 29.& Tolet. VII. can. 2. ut In I. novem tansi Sacramenti,quod dixit S. Aug. Ep.u8.ρνιus in Os Christimmi eorpus Dominicum intraret reliqui eιbi. Ex quibus verbis intelligitur,quale debeat esse illud ieiunium,perfectum scit . ac natura Ie ita ut omnem prorsus cibi,potus, medicinae, aut cuiusvis alterius rei in quantumlibet parva quantitate sumptionem excludat, ut etiadocet S. Th. eit. art. 8. ad A. & cum illo communiter omnes Caetervm si quis sanguinem , aliumve humorem ex capites de- 'fluentem, aut os eluendo aquae guttulas cum saliva mixtas, aut cibi reliquias dentibus adhaerentes eam aliter transglutiat , son censetur violare jejuniit m nec ob id a Communione abstinere tenetur, ut
eis licat i/em S. Doctor loc. cit... L. Sunt ramen aliqui casus, in quibus secundum communem Doctorum sententiam, & Ecclesiae praxim, etiam a non jejunis Euchari- .stianimi potest. Primus est, quando in periculo mortis per modunt Viatici stimenda est,ut docet idem S. Tnom. supra. Secundus,quan do nis statim sumatur Eucharistia , vel incendio absumenda est, vel Infidet iii m. aut impiorum manibus profananda . Tunc enim a Sacer dote, vel a quovis alio etiam .non ieiuno cum reverentia sumi debet. Τertius, quando Sacrificii perficienai necessitas incumbit, ut si Sa-eerdos celebrans post consecratione, sed ante Sacramenti sumptionem moriatur . I tuac enim debet alius , etiam non jejunus, Sacrificium inchoatum perficere. Irem si quis post consecrationem. & coe poris Christi sumptionem animadvertat, aquam pro vino sitisse ineatice appositam. Tunc enim licet illam hauserit, debet tame spro- ut in Rubricis Missalis annotatur) panem,& vinum de novo offerre, ει eonlecrare, ineipiendo ab illis verbis, pridie , quam pateretur, &c. ac postea stimere. Monet tamen recte Layman. c. 7. de S'crificio Missae , nullum ibi praeceptum imponi, adeoque Sacevdole cyraesertim si publice celebret,sequi posse sententiam Soti,Gabrielis, 3
Adriani. Navarri, & aliorum, qlios ibidem citat, quibus etiam sub Q. scribit Toletus lib. x. cap. 9. qui omnes docent, in eo casu satius esse ad evitandum scandalum, ut solummodo Sacerdos aliud in calice vinum cum pauxillo aquae infundat , & tacite osserat, atque consecret, incipiendo ab illis verbis modo , postquam, &c. Quartus denique casus est, quando post sumptam ablutionem an maad vertit Sacerdos superesse aliquas hostiarum a se consecrataru paτε ticulas . Illas enim tunc licite absumere poterit, ut 4ocent Sorub, Nauartus, Suared, & alii apud eundem La ymanniim supra: ubi etiam monet, id intelligendum esse non tantum de particulis minutis in patena, vel corporali naerentibiis, sed etiam de grandioribus , si facile asservari non possint , dummodo tamen Sacerdos nondum ab Altari recesserit, aut vestes sacras exuerit.
3. Secunda disposito ex parte sorporia est mundities eu ab omni
95쪽
I nund Itia corporali puritas. Ad reverentiam quippe nulla Dίν no sacram εto debita pertinet,ut si quis immini sitiei alicuI, seu pol lutioni causam culpabilem dederit, quamvis peceatu In Poenitentiae sacramento expiaverit, a perceptione tamε Eiicharistiae abstineat illo di e , ut late declarat s. Th. a t. 7 ubi S. Gi egorium tanqtia illῖus doctritiae assertorem citat in Epiti. ad Augiist. Anglorum Episcopu , responsone Io. N II. additque, qtiod, quamvis nulla culpabilis cauissa ita teresseret, ex quadam eongruitate tamen, & decentia consultius videretur illo die abstinere. Quod tamen liberum cuique imo, si necessitas aliqua urgeat, aut Diaboli fraus timeatur,tuiri S. Doctor Communionem censet non ideo esse relinquendam. Quod autem de hae peccati specie dieitur. & de plerisque aliis gravioribus dicendum videtur. Quis enim asserere audeat, homunem , qui immane aliquod flagitium, puta homicidium, aut adu, terium recenter perpetraverit, eodem die, mente aὸhuc commota, turbata conscientia, quamvis peccatum ingenti cordis dolore eonfessus sit, illiusque remissionem fuerit consecutus, posse tamen eum debita reverentia huic sacramento participare imo quis non sudicet, ejusmodi hominem saltem illo die a sacra Comnuinione abliinere debere, eique Consessarium hoc praecipere posse Exci pitur tamen casus necessitatis, aut alterius causae rationabilis, quae Consessarii iudicio disclitienda: elinquitur. Cum igitur de supra dictarum dispositionum ad dignam Eutharis uiae perceptionem necessitate o.nnes conveniant, de duabus aliis aliqua emio die inter Theologos difficultas, quae duabus Paragrλ phis sequentibus explanabitur. n ex strHepta aliquo nece, sarium, ut quis pstnitentiam , Iessatis Disionem sibi a Saceraute injunctam ante sumptionem Em haristiae imρleat.
I. Uaest Io proposita Intelligenda est de satisfactione, seu ueni
tentia secreta, id est secreto in Confessione Sacramεtali ini posita, re secreto a poenitente Implenda, non vero de publica, & Ca. nonica poenitentia, qtiae ob peccata quaeda graviora, Si publiea olim imponebatur . Est enim in ton sib apud omnes , secundum antiqua Ecclesiet praxim,publicos poeniteres a Sacra Communione exclusos, ipsamque a corpore Christi separationem publicae illius poenitentiae partem fuim, nec proinde nis peracta illa poenitetia ad sacra Μensam i icite accedere potuisse;quanquam verum sit etia. aliquanto an te persectam publicam illam poenitentia, ipsos poenitentes prius se s creto, &sacramentaliter a peccatorii reatu absolutos ad sacra Syn-: i xiiii in quibusdain casibus admissos suisse , ut fuse, & erudire est plicat, dc probat Ioannes Bagorius e societate Iesu in dissertationi
96쪽
viis Theolosicis de Poenitentia disier. a. cap. 3. Sech. 2.&seq. Quaerinius igitur hic, ao poenitens sacramentaliter cofessus, 3c a solutus impositam sibi a Consessario satisfacitone prius implere te. ne Iur, quam Eucharistiam percipiat. Et respondendum est, nullo praecepto neque Divino,neq; Ecclesiastico ad id teneri. Quoὸ ut is, cilius probari possit, praestipponimus ex doctrina Concilii Trident. δε communi Ecclesiae praxi, absolutionem Sacramentalem posse valide , ac fructuose conferri poenitetui etiam peccata mortalia eoste. ti, antequam impleverit impostram sibi a Sacerdote satisfactionem . Imo, cum ipsa satis saetio, sive consideretur, quatenus exolvitur propa nis quς ut plurimum peccato quoad culpa remisso luendi supersunt, sive sub quavis alia ratione. possit esse Deo grata,& accepta, nisi ab eo impleatur, qui justus sit, S Deo gratus, hinc sequitur,satisfactionem illa longe melius' ac perfectius essectum suum sortiri,sipi ius poenitens per absolutione Sacramentale Deo reconcilietur. Hoc igitur praelapposito,dicimus nullum extare praeceptum Divi num aut Pectebasticum,quo homo per Sacram elualem abiolutione justificatus ad implendam satisfactionem sibi a Sacerdote impositam obligetur, antequam ad sacram Communionem accedat. Neque enim Divinat, aut Ecclesia1ticae isses quidquam aliud requirunt in eo, qui communicaturus est, nisi ut sit in Gratiar sanctificantis sta-xu , easque la abeat dispositiones, quas paragrapho praeced. explicavimus; potest autem illas habere. quamvis satisfactionem nondum impleverit. Certe Conc. Trid. seil. I a. cap. ex professis declarans, quaenam praeparatio ad hoc Sacramentuna digne suscipiendum re inquiratur, nihil de illa satisfactionis adimpletione dicit, sed tantummodo proponit probationem illam, quae ab Apostolo praescribitur, ratione cujus is, qui peccati alicujus mortalis sibi conscitis est , ad sacram Communionem non nisi praemissa Confessione sacra. mentali, perceptaque absolutione accedere debet. Cui Concilii doctrinae suffragatur s. saleg. ex p. in lib. Reg.2. cap. ii. similes, inquit, hoc loco probare , nisi evacuata peccaιoriam ne quilia Ie piobauum ad Dominicam mensam, o purum exhibere Quod confirmari potest ex eo, quod S. Th. art. a. dicit, quod quia libet in Gratia sanctificante existens est membrum vivum corporis
Christi. proindeque filius Dei adoptivus, ae haeres; atqui niembrum yivum debet sustentari de alimento ipsius corporis, S is, qui Divina illa esca in coelestis gloriae fruitione revelata facie pasci, ac repleri dignus est, eandem sub velo Sacramenti digne recipere possi
Dices, saltem posse Sacerdotem pro arbitrio menite Ue abi μsare, ut adimpleat satisfactionem a se impositam, pristiquam corinporis Christi particeps fiat. I
Respondetur,posse quidem,std non pro arbitrIo. Neq; Im coele-
sis illius Thesauri domio est, vi tantum dispensatur, proindeque
97쪽
seut illa Disinam proiicere non debet ante porcos , i enee iustis,& filiis Panem vitae sine maxima, Sc gravissim caiisa dene. sare. Imo M. Patres nimium illum rigorem quorundam Sacerdotum prorsus improbant . Unde S Leo Papa βp. 8o. in fili Rulti Gj Τώ- novum, inquitiacile Commnnio denegetur,nec ad indignantis aνbitria sacerdotis hoe me: &. paucis interiectis, conqueritur, levibus de c* sis Iu dam a cratia Communionis exelusos in animam pro qua Chri-' Iinruis eboris irrogatione tam saevi supplicii sauciatam, o ino mem quodammodo, exuramque omni munimine, Diabolicis incursibus , ut facile capiatur', objectam . . IV.
ad dignam Eucharistiae perceptionem requiratur excellens aliquis puritatis, ac Ianctitatis gradus. x. CEnsus quaestionis est, an ad dignam eorporis Christi partielpa-o tion minime stificiat, ut quis per Consessionem,& a bsoluia trinem Sacramentalem a peccatis mortalibus mundatus sit. sed requiratur insuper, ut per diuturna menitentiae, bonorumque operum exercitia gradum aliquem excel lentiorem puritatis, ac sanctita is acquisierit,ita ut, si quis recens a peccatis mortalibus per sacramε- tum Poenitentiae pursatus, in se nihilominus adhuc experiatur vitio-λs aliquos motus , pravas inclinationes, infirmam, & languidam voluntatem, & alias eiusmodi peccatorum reliquias, is sufficienter dispositus aὸ Eucharistiam digne percipiendam non censeatur, nisi prius in persanandis illis animi aegritudinibus, & eiusmodi peccatorum veluti radicibus penitus extirpandis, ac virtu um oppotitarum acquirendis habilibus sedulo , ac diu laboraverit. Pro cujus reso
a. Dicendum, quod,quamvis nulla creaturae puritas,aut sanctitas, ruantacunque sit, infinitae hujus Divini Sacramenti excellentiae , ac ignitati pro merIto respondere valeat, ea tamen fuit Divinae in nosci ementiae benignitas, ux nullum certum puritatis, aut sanctitatis tradum ad dignam illius participationem praescripserit,sed id uniuia cuiusque liberae voluntati permiserit, ita ut, dummodo quis vere a peccato mortali emundatus , dc per Gratiam sanctificatus existat, quascunque gniarae aegritudines , aut pravos affectus in se perientiat, modo iis non consentiat, licite, ac fructuose ad sacram Eucharistiam posit accedere. Id satis aperte colligitur ex his Christi Dom. verbis S. Matth. ii.&9.Venite ad me omnes,qu, laboratis, o onerati estis,'ego reficia vos . ει, en est opus valentibus Medicus,sed male habentibus. Item ex eo,
quod universa Ecclesia in publicis Collectis profitetur,ac postulat,ua E hoc
98쪽
hoe Divinum Saeram nisi sit ablutio sce&νu,sit ortitudo fragilio, &e. Id ipstim etiam asserunt SS. Patres , .cum docent , unum ex hujus sacramenti eflectibus esse, animae ae ritudines sanare, pravorum aD sectuum motus sedare, peccati fomitem comprimere , & alia similia in nobis operari, ut ex eorum testimoniis supra relatis Sect. λconstat, quillas tria adhuc subjungimus. Primum est Sancti Thomae in opust. 38. eap. I. de Sacramento ALtaris , ubi docet, corpus Christi in Eucharistia instar medic nae n his exhiberi, illudque comparat massae ficuum, qua Isaias Ezechiae Regis ulcus sanavis, dicitque , hujus Sacramenti perceptione ulcus , concupiscentiae sanari. secundum est S. Bonaventutae in coitipendio Τheologicae veritatis lib. s. t. 16. ubi dicit , corpus Christi in Eucharistia esse AEgris ni dicinam, peregrinantibus viam , debiter confortare , valentes delecta Te, san uorem fanare, &c. Tertium est insignis Ecclesiae Parisiensis Cancellarii Ioannis Gerasonis , qui tractatu 9. super Magnimat, postquam hortatus est apia naam Christianam, ut frequenter ad sacram Eucharistiam accedat, Audio, inquit, quid respondeas : Frigida sum, dispersa sum , carna-6s sum, exagitor curis, scrupulis inquieιον , mordeor concupiscentiis, Fides imbecillis est, nutar Spes, maritas refriguit: quae mihi conventio eum Hospite tanto p Si te sena judicares, opus Medico non haberes, jure a te illum repelleres . Exempli Petri non approbamus in hae pam te : sttipuit ad eapturam piscium, bintulis tremens, Exi a me,nomiane , quia peccator ego sum. Tanto magis, o Petre, si peccator es, re sinendus est Mediens sanctificans, peccata tollens a te . quanto δε- .pientius peceator Zachaeus, qui testinus, ergaudens suscepit Iesum ad , se denique quam prudenter hoe fecerit, data salus Osiendit . Caeterum quanto propensor erga nos Christi clementia . & bentignitas In hoc Sacramento aflulget, tanto majorem haud dubie reverentiam ac devotionem a nobis exigit; tantumque abest, ut in. de quis occasionem neglectus, aut torporis accipiat, quin potius, .
quo saepius accedit ad hanc Divinam Mensam, quod tamen sine .' sapientis viri consilio facere periculosum est eo attentius sibi ipsi
invigilare debeat, ne tot coelestibus Gratiis tam frequenter irroratus vitiorum tribulos , aut labruscas, sed potius uberes virtutum fructus referat. Hebr. 6. Torea enim super se venientem bibens imbrem,proferens autem stivas, ac tribulos, reproba es, o maled Moproxima, cujus conjηmmaris in combustionem . - .
99쪽
I. T E duplicἰ neeessitate medii, vel praecepti quaestio inteI gi potest. De qua in priori sensu
Dicendum 1. Sacramentum Eueharistiae in re susceptum nee aduliatis,nec parvulis ad salutem necessarium esse necessitate medii.Ita S. Doctor quaestos .art.3. Et de adultis quidem constat tum ex commuiani Ecclehae consensu , tu ex illis Christi Domini sterbis sancti Marci ult. exediderit, re baρtiRatus fuerit, se us erit, ubi aeterna salus
adultorum de quibus loquitur Fidei, ac Baptismo solum adscribi
tur, nulla Eucharistiae facta mentione . De parvulis vero usu rationis carentibus Concilium Trid. sess. M . cap. 4. expresse declaravit, illos nulla obligari neeelsitate ad Sacramentalem Eucharistia Communione, siquide peν Baptismi lavacrum regenerati,Christo Domino ine Orporati, adeptam iam filiorum Dei Gratiam in illa aetate amitsere non possvns. Dicet aliquis , SS. Patres Eucharistiam parvulis baptizatis ad- in inistrase, ut constat ex S. Cypriano serm. de lapsis , S. Augustino Ep. iro. ad vitalem, & aliis. Unde sequitur , illos existis masse. Eveharistiam esse necessitate medii necessariam. Respondetur morem illum communicandi. parvulos aliquibus ta- tum in locis suisse servatum, neque SS. Pgtres unqua censuisse real εEucharistis susceptionem necessitate medii esse parvulis necessaria , cum S.Melchiades Papa,qui circa annum 3α .rexit Ecclesiam , in Ep. Decr. ad Epiiscopos Hispani T dicat, de gener ationem Baptismi sciliacet ) per sesalvare nos in pate beati saeculi reeipiendos. Unde Con eis. Trid. sesi xi. e. . docet, Non est edamnandam antiquitatem, si exm m vem in aliqkibus locis aliquiso servavio. a enim sanissimi illi Patras fui facti p=Λbabilem ea am ρχω tilius temporis ratione habuerunt, ita certe eos nulla salutis necessirare id fecisse, e cohινοversa eνεdεώ s. Dicendum 1. sacramentum Eucharistiae in voto. susceptu eatenus tam adultis, qua parvulis esse ad salutem necessariu necessitate medii, quatenus votum illud in Baptisnii susceptione continetur, tu ratione Gratiae Baptismalis, quae Baptizatu ad Eucharistiae perceptio.. Item idoueum efficit, tum etiam ratione propriasionis, quam is, qui vitam spiritualem Gratiae per Baptismum accepit, censetur habere ad vitam illam per alimentum Eucharistiae eonservandam, ut docet S. Thomas supra, & post illum communiter alii Theologi , ut videre est apud Ualentiam disp. s. quaest. I. de Eucharist. punct. s. Ex qua doctrina sic explicata intelligi potest, quo sensu dixerit s. Augustinus l. I. contra duas Epist. Pelag. eos vitam habere non posse,
etsi fuerini experteι corporii,σsanguinis Christi.Id enim intelligenda
100쪽
est de sumptione corporis Christi , qtiae censetur serI In voto , cum Baptiimus lascipimr . Qiiod idem S. Pater declaravit , ut refertur cap. Nulli de consec. dist. 4. ubi dicit , Ununquenque Fidelium tune eorporis , o sanguinis Domini partieipem fieri , quando in Baptismo membrum eοπονis Christi efiiiών. d si de necessitate praecepti quaestio intellitatur, s. se icendum 3 . varia olim de hac re extitisse Ecclesiae praerepta.DnitIo siquide nalcentis Ecclesiae Fideles saepissime, imo fere quotidie
Sacramentum hoc sumebant Quae consuetudo eum paulatim intermitti vIderetur, sane S. Anactetus aliqua ex parte renovavit, Epist. 2. praecipiens, ut saltem ministri, qui Missae Sacrificio Inservirent, Euin charistiae participarent. Cliaritate postmodum refrigescente, Sanctus Fabianus Papa Epist. I. quae refertur de consecrat.dist.2.edixit,
ut ter salte quotannis scilicet in festis Natalis Domini. Resurrecti nis, ac Pentecostes, omnes Christi Fideles Eucharistiam sumerent . Quod po1lea in pluribus Conciliis similitor decretum est, ac praesertim Agathensi . Demum eum sancta illa, Sisalubris praeceptio in d suetudinem abiisset, & maximo animarum damno in plures etiam annos corporis Christi Communio disterretur , constitutum est in Concilio Lateranensi sub Innocentri III. cap. omnis . utrinsessus sexus , ut singuli Fideles, cum ad annos discretionis pervenerint, sacramentum hoc saltem semel in anno tempore Paschatis per. cipiant, nis ex licentia proprii Sacerdotis in plures aliquod dies ex causa aliqua rationabili disterendum censeatur.3. Sunt autem quaedam hic observanda eirea Ecelesiasti mistiid de sumenda Eucharistia praeceptum. Primum est . tempore Paschatis intellῖgi totum iIlud tempus , quod effluit a Dominiea Palmarum usque ad Dominicam in Albis, inclusive, ut ab Eugen. IV. declaratum suiste Navarrus tradit q.2Iιn, s. Imo , ubi consuetudo legitime praescripta viget de satῖsfaciendo huic praecepto per Communionem quolibet Quad agesinae die factam, idem Navarrus docet, satis esse ad transgressionem princepti evitandam, ut quis eiusmodi consuetudini se conformet. Secundii est ex probabilissima, ia in praxi magis recepta sententia, illum,qui tempore Paschatis ex causa aliqua iusta, vel injusta sacram Eucharistia accipere intermisit, postea , quam primum commode p test,ad sumendam illam obligari. Ita docent Navarrus,A Lor.SuareT, & alii apud La mannum c. s. de Euchar. quibus subscribit Isamber Ius ad quaest. 8o .disput.6.art. 2. ubi etiam addit, illum,qui praevide desutura sibi tempore Paschaeis communicandi occasionem, ad praeveniendum illud tempus oblisari .Quod tamen aliqui recte limitat, si intra eum annum jam semel non communicaverit,aut si praevidear, quod Intra eunde annum communicare non possis ; quia Ecclesiae in
entio praecipua est , ut Communio ultra annum non dicteratur,