장음표시 사용
151쪽
pere, im de illis dolore conepperet. Ita Alensis in 4 p-memb.
i. Quamvis etia probabilis videatur sententia Dominici Soti in .is . Isqu.I2.SuareZ disp.3I .seel. 3. & quorunda aliorum Doctorum, qui docent, non modo per contritionem. formalem, & virtualem , sed etiam per attritionem de illis ex motivo supernaturali elicitam, ejusmodi peccata remitti. Certe S. Bernardus seratione I. de Coena DominI de peccatis illis venialibus loquens dicit, Necesse non esse de illis nos nimis sollieitos esse, umfMile illa igno cere,imo m libe-ter,si tantummodo nos agnoscamur: in ejusmodi namque quasi inevitabilibus θ negligentiam ineu*abilem esse, O timarem inordinatum . Respondetur 1. remItti quoque peccata venialia, tum per aliorem Sacramentorum susceptionem ,, dummodo suscipiens vere depeeeatis illis doleat, tum elum per usum Sacramentalium, ut docet S. Τhomas qu. 87. art. 3. Nomine autem Sacramentalium Τheologi communiter intelligunt res quasdam , vel actiones s eras ab Ecclesia eo fine institutas, ut per illarum tuum peccatorum venialium remissio obtineatur.
4. Varie autem a Theologis Sacramentalia Illa solent enumerari. Praecipua, & de quibus apud omnes constat, 'ne quinque, scilicet
qua benedicta,ut habetur cap. de consecr.dist 3.Panis be- maictus, c. Cum omne crimen, de consec.dis .2.Beraedictio Eρiscopalis,
C.Dinum est, dist. i.qu. a. Oratio devote ad Deumfusa in Eeelefia dedueata, ut ex ipso ritu dedicationis Ecclesiarum intelligitur, o quaelibet Sacramentetis nuctio, ut docet S. Th. cit. art. 3. id est, unctio iuta, quae fit in quibusdam Sacramentis ex solo Ecclesiae instituto.
Reinittiintur autem peccata venialia per sacramentalium illorum usum, non quidem ex opere operato, ut quidam Theologi minus probabiliter dixerunt, sed tantum ex opere operantis, quatenus per preces Ecclesiae, quae in ejusmodi sacramentalium usti nobis applicantur, actualia quaedam Gratiae auxilia impetrantur, quibus excitamur ad actum aliquem formalem, aut virtualem contritionis de illis peccatis venialibus concipiendum. Ita S. Th. cit. art. I. ad a. ubi dicit, quod per Sacramentalia tolluntur peccata venialia vi tute charitatis, cuius motus per illa excitatur.
s. Quod si quaestio intelliPtur de peccatis venialibus, eum quibus iv 1tus ex hac vita decedit, dicenὸum est cum S. Doctore qu. 7.
de Ilia remitti post hane visam quantum ad culpam, eo modo, quo remittuntur in hac vita , scilicer per a tam charιtatis in Deum , repugnantem venialibus in vita commiss. Neque dicas,nullum esse in altera vita merito locum, nec arroinde contritionem tunc peccatorum venialiu remissionem possi rom reri . Responderiir enim, peceata illa non remitti vi contritionis illius. quatenus est actus bonus, & meritorius , sed quatenus est sor Pars II. I ma
152쪽
tria quaedam peccato veniali repugnans, illudq;ex anisa expelIens. Sunt etia alii hujus Meramenti essectus p.raeter duos supra expli. catos, quorum praecipui si in t pax, &serenitas conscimilae e si veheuienti Spiritus Sancti consolatione, ut declarat Cone. Trid. sest i .c 3. quibus addere possumus reviviscentiam bonorum operum per peccatum mortale extinctorum, de qua sectione seq. asendum est.
. Utrum per Paenitentiae Sacramenthm merita bonoram operum revivsscdnν.
,. I E duplici bonorum operum genere quaestis proposita jntelIIJ gi potest primo de illis, quae in statu peccati mortalis exercentust ; & vocantur mortuae: secundo de illis, quae in statu quidem Gratiae facta sunt, sed statu illo per peccatum morta Ie labefactato,
vim quoque stram, ac meritum amiserunt. De utrisque igitust quae-a itur, an per Gratiam in Sacramento Poenitentiae acceptam, quoadimeritum, reviviscant. Pro cujus resolutione . .
Dicendum I. opera bona facta in statu peccat mortalis nisis umquam homini justificato ad gloriam consequendam profutura esse. ita S Th. qu 89.art. 6. & constat ex iis , quae in priore nujus operis parte r=. 6. a nobis dicta sunt de conditionibus operis vitae aeternae meritorii, quarum prima, S praecipua haec est ut fiat ab homine in satu Geatiae sanctificantis. Unde S. Aug. tr. r. is S. Joan. ex plicans haec Christi m. verba, Sine me nihil potestis acere , diiscit opera Fidelium a Christo Domino in peccato mortali excitiris nihil' illis ad vitam aeternam consequendam prodesse. Quod quam- vili verum sit, recte nihilominus monet S. Doctor in resp. ad 3. none fle prorsus inutilis eiusmodi opera in satu peccati moristis facta, ut fusus explicavimus in eitato tradi. 6. Unde S. Hier. in c. a. AD
a. Dicendum a. bona opera in statu oratiae sanctificantis facta .& per peccatum mortificara, huius Sacramenti virtute reviviscere seata ut jus, quod honis sibi ad aeternam gloriam ter opera tua ac-l quiserat, eidem restituatur, proindeqne etiam Gratia sanctificans per peccatum morta Ie desierdira , isqva fundatur jus illud, & ine, risum ad aeternamgIoriana. Ita S. Doctor quaest. 8in are. s. Et probatur x. ex illis Apostoli: verbis ad Galae. eap. I. Tanta passi esti νμαε causa, si tamen fine ea r ; qnibus alloquens ipsos Galatas ob si sceptam Christi Fidem multa perpetas,& postea in peccatum mor
ale lapsos, declarat, quamvis in illo statu peccati mortalis bω.i4
153쪽
illa opera essent ipsis inutilia ii tamen per veram poenitentiam eoil verterentur, non seste sustra, & inutilites ab illi; facta Ita hune Hieronymiis in illud cutit . ubi sic loquituri ou Chrim Fideni laboravediit postea lapsus fuerit in ρereatum, noni pe et merita sua, β ad prisinam Fἱdem , ct studisim resertatuν .l Pmbatur a. ex Conc. Trid. sest 5 eap. ais tibi ait. I. M atis ιο- m/n3bus , sive Me tam fratιamp. γ tuo vave=int, sive am famvecuperoerint , proponenda esse Apostoli verba , Abundath in omni opere bono , Icienter, quod Deus non est injustu r. ut obliviscatur opea νι i &c. quo loco notanda es distinctio Gratiae perpetuo sera&Gratiae amissae, sed recuperatae, qtiae videretur Inutilis, nisi Goncili tim intelligeret , per poenitentiam piis in a merita sit staurari, tit docet Gammacharus cap. 1 . de Sacram. Poenitent. tibit etiam addit ex S. Doctore, Gratiam illam habitualem per pecca. ttini deperditam reparati, per Doenitentiam in maiori, vel minoris tracti, stix; maiorem, vel minorem devotionem, ac dispositῖoal nem ipsius poenitentis, quod etiam prius docuerant Flugo a s. Ut j More Iib A. de Sacramentis pari. 4. c. io. δι Bonaventura in g. diit.
t 3 caaae res, an, sicut bona opei et mortificata per plenitentiam Idvivis ciuit, lac e contrario peccata in Sacramento Poenitetitiae seni et rem tua per subsequens peccatum mortale redeant, quoad reaδtum tam culpae, quam poenae . Respondet S. Doetor qu. 8 g. art. Iapcccata semel remisia nunquam pollea redire. Quod probari pota est ex variis Scriptura' locis . EZech 3 3. Imoietai ιmpia non nocebiti quacunque die conversus fuerit ab impietate sua . Miesi. r. 'o is stra sceleka; quibus. Si aliis simi sibiis loquendi modis significatur , Deu in absolute, & in drpen den, ter ab eventu tuturo poenitentibus peccata remittere. Q io etiam i spectat allud Rom. ii. sine poenitentia suus dona, ct vocatio Dei .l'robai i deinde potest auctos late Gelasii Pap. e. p. Divina de Me tutent. dist. q. ubi dicit quod Divina clementia peccata dimesa in Alδ
iamvis autem peceata sarri congo nata nec fmal ter, nec ma
i terialiter Oo sequentem l .ipsum redeant, redetriri tamen virtualiter in quantum aggravat ut peccatum subsequens propter circunstantia ingratitudinis erga Deum, a quo tam mi sericorditer praecedentia it peccata condonata fuerant. Et haec ingratitudo tanto gravior elidi centetur, quanto plura, & atrociora delicta fuerunt remissa. Quani i, aurem haec ingratitudo novum peccatuin notabiliter aggravet s.; tamen *eciale peccatum ab eo distinctum ut docet S. Thai nisi in eo casu , quo contra Deum peccaretur ex formati . expresso suo cooremptu beneficii ab eo accepti.
154쪽
r. Y Xplleatis iis, quae ad naturam, effectusque huius Sacrament: ti pertinent, nune de singulis illius partibus agendum est ,
atque In primis de Contritione, quae In genere ineundum mentem Conc. Trid. sest . i . cap. 4. definitur, . nimi dolor, ae detestatιo de peccato commilJo, cum proposito non peccandi de eaeiero. Dicitur, dolor, ut significetur, contritionem non in appetitu inferiori, sed in voluntate sedem habere, neq;in dolore sensibili . sed in dolore spirituali, qui solius voluntatis proprius est, consistere. Dicitur deinde Dei saris, ut exprimatur odium peccati commisti, ex quo dolor ille solet oriri,vel quod in ipso dolore saltem virtualiter continetur. Eo ipso enim , quo quis vere de peccato commista dolet. vellet non peccasset qui proprius est ipsius contritionis motus ut docet Navarrus cap. I. iati m. h. proindeque ita dispositus est, ut peccatum commissum odiste, & detestari censeatur . Dicitur praeterea peccato comm1νο , ut intelligatur , obiectum
doloris illius , ac detestationis non esse quodcunque malum i nec etiam quodcunque peceatum, sed solum illud , Quod vel omissione, vel commissione a nobis perpetratum est . Non dicitur de hoc, vel illo peccato, sed indefinite de peccato commisso, ut ollendatur , contritionem de omnibus peccatis commissis esse concipiendam . Qui enim erga aliquod peccatum mortale ita esset airect ns, ut de illis commisso non doleret, quantumcunque de aliis sibi dolere videretur, ejus contritio vera non esset. . . Dicitur denique, cum propoΩο non peccandi de caetero. Mui enim amico a se cistenso vult reconciliari,ut dicit Catech.ROm. part 2. cap. . oportet, ut & doleat, quod in eum injuriosus , atque contumeliosus fuerit, & de ejus amicitia in posterum non amplius laedenda sol. Iicite provideat, aliaS non agitur poenitentia, sed simulatur . , auamvis autem Optimum sit, ut propositum illud formaliter δι exotase concipiatur,&nonnunquam illud exigendum sit a poenitentibus, quorum dispolitio non satis evidenter Confessario nota oret absolute tamen loquendo dicendum est,sufiicere, ut propositum illud sit vi tuale,& implicitum , id est ut poenitens de peccatis commissis dolens ita sit dispositus, & affectus, ut, si defuturo tempo-je cogitaret, peccata illa in posterum devitare firmiter proponeret. Ita Major, Medina, And. de Vega. Navarrus,& alii, quos citat,& seinduitur SuareZ, disp. . de Poen sect 3 Rario est, quia, ubi eth vera aversio a peccato, & vera conversio ad Deum, ibi etiam eli vera poe,
nitentia, & vera contritio 3 potest autem cum solo virtuali proposi
155쪽
to non peccandi concipi vera aueFO a peccato , & vera eonversio id Deum . Ex. gr. si quis totus defixus sit in pereendendis peccatis , quae ex intimo cordis affectu dolet in Deum infinite bonum, & diligibilem commisisse, ita ut nullo modo de vita in futurum inst . . tuenda cogitet, quis dἰeat, illum vere a peecatis non averti. & ad Deum noli converti Certe ubi DavId Rex tantummodo ἡixit L. Reg. cap. 32. Peccavi Domino , quibus verbis detestationem , & diseplicentiam peccati a se commissi declaravit; quamvis nustum propositum peccati illius In futurum devitandἰ expresserit, continuo
audivit. Dominus transulit peccatum tuum.
3. Quaeres, an sicile iussicit propositum virtuale, quod Includitur in vera, & formali contritione, sic etiam sufficIat dolor virtua lis de peccatis, qui censetur ineludi in actu aliquo amoris Divini , an scit;cet is qui accederet ad confessionem nihil cogitans de pecca tis deflendis, sed totus Divini amoris actibus eliciendis intentus , sufficienter esset dispositus ad sacramentum Poenitentiae . Respondet Suareg disp.de Fidesect. .num .is. hunc amorem iussioeere, eo quod ex se voluntatem escaciter avertat a peccato,ia con
vertat ad Deum δέ eo Ipso,qtio quis perfecte diligit Deum, cenisatue exhorrescere , & detestari quamcunque offensam . & iniuriam Dei . Haec autem opinio SuareE cui favere videtur D. Th. pari. q. qu. 8s. art. I. quamvis valde probabiIis sit, tamen in praxi non videtur eo se consulenda, & communi doctrinae Conciliorum,& patrum ma gis consentaneum est dicere, dolorem expressum, seu displicen tiam de peccatis ad sacramentum P itentiae necessarium esse, illu/dque Sacramentum ita esse a Christo institutum , ut habere pro mater Ia necessaria debeat dolorem , & displicentiam de peccatis ;unde etiam nomeu Poen Itentiae illἱ impositum est. / . Observat autem Catech. Rom. supra, ad siniseandum do. Iorem illum de peccatis, qui ad veram Illam- Poenitentiam te quiritur , nomen contritionIs usurpari , ducta similitudine a te
bus corporeis, quae minutim confringuntur, ut significetur, cor da nora , peceando obduruerunt, illius dblονιι πιτ eontundi
atque conteri debeve, adeoque dolorem Illum contritionis debs te esse summum appretiative , ut loquuntur Theologi , id est , quod postilitens debet de peccaris continistis plus dolere, eaqtie
magis odisse, Si aversarἱ, quam alia quaecunque nrata.
Porro quae hucusque dicta sunt, generatim intelliti debent de
contritione illa, quae , ut loquitur Concit. Trid. cli. e. q. quovis rempore necessaria fuit ad impetrandam veniam peceatorum . Si enim agatur de contritione , quae Fidelium baptizatofum propria est , quaeque ad peccatorum remissionem in sacramento poenitentiae recipiendam requiritur , praeter conditiones supta explicatas . unam
156쪽
Dι visi e mJeri. svcliae,stvsta praestandi reliqua conjunctua Iis . quae adrire uscipiendr m l 'aenitentια Sadramentu requiruntur, id et ,
in explicitum , aut saltem implicitum propositum includat confitendi Sacramentaliter peccata mortalia commissa , & pro illis Deo satisfaciendi, seu satisfactioitem imponendam acceptandi, dc adimplendi, ut explicat Catechismus Romanus supra.
sit,id sit contritio perfecta, quo pacto ab atir tione distinguatur. i. Upponῖmus ex doctrina Conc. Trid ses I .c. . contrit nemo illam , de qua praecede tui Sect. dictum est. dividi in persectam, quae simpliciter contritio dici solet & in imperfactam , quae
communiter vocatur attritio . Hoc praesupposito, quaeritur, quid sit illa contritio perfecta, & quomodo ab attritione distinguatur. Quidam olim dixerunt, contritionem in eo tantu distingui a b at. tritione quod illius intenso, & duratio hujus intensione,& durations major esset; alii, quod contritionis acti is est et se per Gratia sanisti. ii cante ii oro atus, attritionis non item; as i. qiiod contritio detestaretur peccatum mortale. ii est in mum nratu & super omnia mala detestabile.attritio vero illud quidem detest.iretur, sed no super omne detcst .ibile; alii, quod coirlito se extenderet virtualiter super omni peccata mortalia, attritio vero super omnia illa non se extenderet.
Omissa illarum opinionum resutatione , qtiae apud Isam reuinvideri poteti dii p. n. de Sacr. Poen. artii. seluentia communis hodie inter Theologos est, contrItionem in eo praesertim ab attritione diti ingui, quod contrῖtio iit detestatio, & dolor de peccato com. misis, prout est ostensa Dei, seu propter Deum summe directima, attritio vero sit ejusdem peccati detestatio, & dolor propter ali-οuod aliud inotivum bonum, honestum a persectae contritici, uis aiotivo distinc tum. Ita Isanaberi. loc. cit. a. Prob in primis ex Cone. Trid. cit. c. . ubi contrItionem ab at. t itione distingitit in eo, quod contritio sit Charisai e perfecta, seu informata, attritio vero non sit. Quod quidem intelligi debet de per- .sectione intrinseca per formale motivu charitatis , a quo ille coiritionis actus speciscatur in ratione verae dilectionis Dei. Neq; enim intelligi potest de extrinseca perfectione, quae per habitum inarit iis in actum contritionis derivaretur, cum hoc commune si cum omnibus aliis virtutum actibus, qui ab homine in statu gratiae constituto eliciuntur, & etiam ipsi attritioni, ii in ta II casu eliceretur . Probatur 2. ex S. Aug. serna. 7. de temp. ubi dicit, Odium peccati, ct amorem Dei eDere veram ct perfectam paenitentiam . Atqui lion alia ratione amor Dei cum odio peccat I conjungi potest ad vera, & per-
contritaenem ericiendam, nisi quando qui
157쪽
detestatur peeeatum a se commissum, de eoque dolet, pr aut
est offensa Dei id est prout est malum quoddam ipsius Dei. Eiusdem
enim charitatis est velle Deo bonum, seu quod illi gratu,& acceptis est,& aversari,ac detestari malum illius. seu peccatum, de illoq; dolere. At vero attritio non ex amore Dei, sed ex turpitudine peccati, vel timore gehennae, aut allo simili motἰvo a charitate diverssi concipitur, ut docet Coneilium supra, & sect. sequenti explicabitur.3. De hae autem persecta contritione tria praesertim hic a nobῖς observari debent. Primum est,illitis tantam,& tam admirabilem ense vim, & efficaciam ratione charItatis, qua inBrmatur, cuius moti .vo elieItur, ut peccata quaecunque deleat, peccatoremque Deo perfecte reconeiliet, et ἰam antequam Poenitentiae Sacramentum abususcipiatur. ut expresse definitum est in Conc. Tria. supra. Secundum est ad rationem perfectae contritionis, adeoque ut producat essectum illum remissionis peccatorum, & reconciliationis cumo, non requiri certum aliquem intensionis gradum , aut determinatum voluntatis eonatum, infra quem non sit ad essectum illum
produeendum sumetens, neque certam aliquam durationis moram neque ut tot eliciantur contritioivs actus, quot peccata commissaiunt. Quamvis enim optimum sit, & qua maxime optandum, tit quivis pinnitens qirum plurimos eliciat perfectae coatritionis actus, eos. que,quantum poterit,intensos,& ex summis voluntatis coiritu;ea tamen est Divinae misericordiae Immensa largitas, ut ad peccatorum quorumcunque remissionem, & peccatoris cum Deo reconciliationem sufficiat unicus perfectae contritionis actus, quamvis parum inistensus, & vel unico tantum momento durans, dummodo ex veraeeliaritatIs, Si Dei dilectionis, motivo eliciatur,sitque i no intensive, certe appretiati ve summus, id est talis, ut per illum voluntas Deum
quibuscunque rebus absolute,& sine ulla prorsus exceptione prς ponat, proindeque peccatum,quatenus ipsius Dei offensa est, taliqua lummum malum, Sc supra omnia alia quaecunque mala detestabile , aversetur . Ita Bellarm. lib. a. de Sacr. Men. cap. i. Gaium chaeus cap. .de Poen.assert. 3.3c plures alii Theologi, quos ibidem citat. Ae in primis,quod contriti quamvis minimum liuenta, ad renui sone peecatorsi sufficiat, patet ex Scriptura, quae variis in locis peccatorum condonationem promittit poenitentibus,seu conuitis . nulla proposita me sura doloris, aut contritionis peccatorum, ut Ezech. ig. Convertimini,ct agito paruitentia ab omnibus iniquitatibus vespis, non erit vobis in ruinam iniquitas. Zac. I. Convertinetini ad me , ct ego eἔvertar ad vos. Actor. 3. Paenitemini,ct convertimini, in deleatur peccata vesa. Et certe nulla est ratio, cur potius certus aliquis gradas intensionis in contritione requiratur ad remissionem peςeMoru efiiciendam,quam alvus major,vel minor.Neque etiam dici debet,quod
summus requiratur. Alias quis unquam probabiliter quide tibi per-
158쪽
Badere posset, quod ad gradum illum contritionis summe Intensum pervenisset Denique ut quid poenitentia S Magdalenae,aliolus; Sanetorum poenitentium tantopere celebraretur, si omnes poenitetes ad eandε poenitentiae persectionem obligarentur.Quod vero unicus de Omnibus peccatis persectae contritionis actus ue t momento elicitus ad illorum remissionem sufficiat patet eri multis Sanctis, ut S. Magdalena,S.Matthaeo,S.Paulo,& aliis,quos Scriptura resert brevissimo 1estore,&quasi momento unico vere conversos, Sciunificatos fuisse. Huic doctrinae favent SS.Patres,ut S. Cyprianus de serm. In coena
Domini: eo an articulo tempoτιν, inquit, cum lam aniana
festinat auexitum egrediens adlabia expirantis emerserit, poenia sentiam elamentissimi Dei benignitas non aspernatur. Et paulo in istius, ec quantitas criminis , nec brevitas temporis , nec horae extrems sas , nee vitae enormitas, si vera contritio . si pura fuerit voluntatum
mutatio, excludit a venia. Et S. J oannes Chrysoliomus in priori Ep. ad Τheodorum lapsum, de bono Latrone loquens dicit, quod Iommeo momento totius vita 'eccata simul abstersit .
Tertῖum est, certum esse dari aliquod praeceptum Diurium, quo ieccator adactum contritionis eliciendum obligetur. Neque enim ut recte dixit Sanctus Augustinus lib. de duabus anima ius capite a 4. in hane rem Sevipturae testimonia colligere nec e est.Vox est etiam ista naturae: neminem stultum rei huius notista deseruit , 8ce. Possa liquis diceνe se non peccare , non autem esse,si pecca reris , ponitem dum: nulla baνbaries Me dicere audebit. . Verum dissieultas est, quonam tempore vaeceptum illud obliget. Quidam enim dixerunt, peccatorem statim a peccato comis missis ad perfectar contritionis actum eliciendum obligari,& tandiu peccare continue, quandiu ab ipso peccato, vel perfectae conta itI nis actii, vel Sacramenti Poenitentiae susceptione, non purgatur. klii peccatorem ad id obligari asseruerunt, quoties peccata comis missa, nec remisia memoriae occurrunt. Alii peccatorem astri
gunt ad id diebus Dominicis, vel festivis, ut illos debite sanctificare possit. Quae omnia quamvis optima sint, & sal uberrima , nuLIam tamen in illis casibus ad contritionis perfectae actum eliciem dum obligationem esse dolet, & probat Gammachaeus cap. 8. desac. Poenit. & Isambert. disp. 13. de eod. Sacr. ar. 3.&seq. Quare eam illis dicendum est, peccatorem ex Divino praecept2 In duobus tantum casibus ad actum persectae contritionis elicienduobligari. Primus est, quoties actio aliqua necessario exercenda est, quae statum Gratiae requirit in eo, qui hujusmodi actionem exercere debet, nec adest sacerdos, qui cu a peccato mortali, quod commisit, sacramentaliter absolvat. Tunc enim ne novum sacrilegii
peccatum incurrae, persectae εontritionis actum elicere tenetur ...
Fecundus casus est,quoties quis in periculo mortis costitutus,alia cujus
159쪽
euius peeeati mortalis se conscium esse deprehendit. Tune enim, si Consessarii copia non suppetat, tenetur persectae contritionis actuna elicere. Ratio est, via ex Divinae,legis praescristo quilibet tenetur aeternae damnationis, & separationis a Deo certum periculum devia tare , mediumque ad id necessarium adhibere; atqvi nullym aliud tunc suppetIt damnationis evitandae medium, quam actus perfectae eontritionis ι ergo peccator tune ad illum eliciendum obligabitur.
Utrum Gntνitio perfecta necessaria sit ad Sacramentumpamitentia digne , o DActuose recipiendum , a. vero atre
rio ad la fusciar. I. URaesupponimus, alterutram esse necessarIam, id est ad fructuo. I sam, & dignam Sacramenti Poenitentis susceptionem requirI
contritionem aliquam sormalem, & expressam, Ita ut aisquis verus, re actualis dolor a Poenitente concipiatur de peccatis commissis , uuavis venialia tantummodo sorεt ; cum contritio sit pars essentialis hujus Sacramenti, qua deficiente nullum esset sacramentum. Quare qui tantummodo doleret, quod di peccatis non doleat, careret dolore ad fructum huius Sacramenti necessario; quia contritio est do-or de peccato commio, ut ex Concilii Trid. doctrina constat, proandeque quivis allus dolor, qui non est de peccato commisso , non est e tritio . Quanquam si dolor ille sit absolutus, Stemcax, partee necessario veriini de peecatis dolorem , id est efficiet, ut voluntas peccata commissa aversetur, & doleat ea commisisse. Quo sensit intelligi debent Theologi illi , qui ad poenitentiae Sacramentum sus.cere dicunt, poenitentem ὸolere, quod de peccatis non doleat.. α Hoc praesupposito,dicens m est contritionem persectam, qua vis sit optima, & excellent istima dispositio ad sacramentum Poenὼ -
tentIae digne, & cum uberrimo Gratiarum fructu rec;piendum , non esse tamen necessariam , i ta simpliciter suscere attrItionem . Ita d cent Paludanus in . dist i9.q. I .a. a. S. Antonin s 3. par. est. I .eaP.Ist. Sylvester verbo c. . sio, cap. .Rinens M.f.contra Lutherum Ioamnes Malderus Episcopus Antuerp. p.22. qu.iς. ar. Auardus Thomas Staple. to.2. Prolegom. I. in lib. s. Guillelmus Estius In a. sent. d.3 .ss. .& in . d. sq.11. 13. Canus relect. de Poenit. p. s. ad 2. solust Ib. 2. de nati & grat. c. is. & in .dist. I 8.qu tar.2.& plures alsi, quibus subscrupserunt Isambertus disp.a.derien It ar. . & Gammae s sis. deSa. cram. Poenit. ubi etiam dieit, esse manifestam sentenisani S. Thomae. Probatur sn primis ex Conc. Trident. sess i . capcl. ubi, postquam ideclaravit, contritionem imperfectam, quae ailruio dicitum, non oliam
sed ιamμ mονent/i,quot aeniunt adjutuι viam sibi ad institiam flarat, haec
160쪽
haec immediate subjungit, Et quamvis sine Sauramento Pσnitensiae pisse ad iustiqeationem perducere peccatorem nequea ; amen eum ad Dei Gratiam xn Sacramen o PaenitenHae impetranda dio onis: quibus vel, bis apertissime cleelarat, attritionem illam , quam ibidem dicit consemuniter coneIpi vel ex consideratione urpiis dinis peccati, vel ex gehennae, poenarumque metu,si voluntatem peccati excludat, eum spe veniae, esse dispositionem illincἴentem ad remissionem peccat rum in Sacramento Poeniteritiae obtine dam. Unde Catechismus RomanuS Part. 2.c mentem Conc. adlitie. uertius explicans dicit, Si quis ita animo lectus sit, ut peccata admissa dolea mulque in post rum non peceare instruat,e si ei ιβ εdι dolore non aueiatur, qui ad imis petrandam veniam fatis Us possit, ei tamen, eum peceata Saceriali H-ta confessias fuerῖε, H Havium sietira omnia rem ri , ae condonari . Probat. 2. ex S.Augustino lib. de Catechozan . rud. e. II. ubi dicit,
eos, qui volunt fieri Christiani, ne eant in Unem aeternum cum Diabolo, &e. habere aliquam dispositionem, no omnino perfectam, iviseeientem tamen, ut vere Christiani fiant, id est ut Baphisini sacr, mentum recipiant, ac per illud justificentur; talis autem dispo Gno non est alia, quam attritio , in ex e iis molivo patet is ergo si s eundum mentem S. Augustini est dispos i0 sussicient ad rem Mionem peccatorum In Baptism' consequendim , erat etiam ad Sacramentum Poenitentiae digne . disructuose recipiendum, cum par fieutrobique ratio, ii recte probat Gammachaeus est. cap. 9. 3. Probatur,. ex fine, ob qitem Sacramentum Poenitentiae a Chruso Domino institutum est, qui finis est spiritualis suscitatio peccatoris a morte peccati, R ejus cum Deo reconcIllat or unde Bapti iamus, & Poenitentia vocantur Sacramenta mortuorum, & Concilis Trid. sest i . c. i. dicit, hoe Sacramen tim institutum este ad reconis ciliandos Deo Adeles post Baptismum lapsos : huic aute fini repugnat, prae requiri ad hoc Sacramentum, tanquam dispositionem necessariam, actum aliquem, vi cuIus ante realem ipsus sustentionem, peccator a peccati morte suscitetur , & Deo reconcilietur ,.quia sic sacramen uni nunquam confeci uere ur finem suum , prOInd
qtie ad finem illum frustra institulum sitisse diceretur . ' Probatur 4. ex potestate rem; tendi peccati Sacerdotibus a Christo Domino collata , quam ipsi Sacerdotes in hoc Sacramento exercent, qitae quidem potestas frustra illis data suisset, si ad Illius er-
citium id spositio aliqua necessario praerequireretur in ipso poenite te, qii a peccatorum suoriim remissionem ante Sacerdotis absolutionem consequi deberet. Imo ut argumentitur Gammachrus cit.cap. s. si con rilla persecta esset ad Sicramentum Poenitentiae disgositio necessaria, consequens foret, Sacerdotes non habere proprie potestatem Clavium , nec vere peccata remittere, sed id lummodo
declarare ; peccata esse remisia; quod dica esse haereticum.