장음표시 사용
221쪽
eittitur, aliquos Fideles de iunctos in tali loco esle,ubi orationἰbus,&suffragiis viventium iuvari possint , proindeque esse in Purgatorio. Probatur ex SS.Patribus,qui Purgatorium apertissime asserunt, Mi S.Greg. Nisienus oratione pro mortuis circa medium , ubi de I uso ex hac vita excedente loquens dicit, quod non poteris a corpore mgressus Divinitatis partieeps fieri, nisi maculas animo immixtas PMν-gatorius imis abstialerit. & S. Alig.1.2i.de Civ. e.1 . Ioquens de Iustis, qui cum sevibus peceatis decedunt, Tales inquit) eox stat ante Iudieii diem per paenas temporales, quas eoru spirixus patiuntuν, pΜrgatοσἀtrenis supplieiis non tradendos.Item ex aliis SS.Patrribus qui pro Fidelibus defunctis orandum, ae Missae Sacrificium offerendum esse diaxerunt, ut SCyrili. Hierosol. Catec.s. Mystag. Pro omn bus, inquit, oramus, qui inter nos vita focti sunt, maximum eredentes esse anima--m juvamen. S. Greg. l 4. Dialog. c. s s. Multum , inquit ,solet ani rasas etiam post mortem saeva oblatis Hostiae salutaris adjuvare, ira μι hane nonnunquam ipsa de innctorum animae expeteνe videantur. γa. Porro cum tantummodo Fidelium Iustorum anῖmae in Purgat rio detineantur, quae ab orimi peceati mortalis reatu immunes ex
hac vita decedunt,sequitur, ut ob duas tantum causas ibi purgari de . heant, nimirum vel pro peccatis venialibus, eum quibus nondum quoad culpam rem imis e corporibus exierunt, vel pro poenis tem Poralibus, quae peccatis mortalibus , aut vepialibus quoad culpam remissis debentur, pro quibus plene non satisfecerunt. Hae autem animae in Purgatorio exilientes pro peecatorum illora expiatione gravissimas haud dubie poenas patiuntur, adeo ut SS. P tres doceant, poenas illas Purgatorii quibuscunque hujus vitae poenis esse longe graviores, ut S. Aug. in Psal. 3τ. S. Greg. In Psal. 3. Me nitentialem, &alii, quos citat Gammachaeus c. s. de Purgat. . Quamvis autem Doctores quidam Catholici, ut Dionys. Carthusianus l. de quatuor novissimis a r. r. &Michael Baius i. h. de meritis operum c. 8. existiment, gravissimam animarum illarum poenam in eo consistere, quod nullam suae salutis habeant certitudinem , sed
quasi suspensae, & dubiae occulta quadam Iudicii Divini dispositione
teneantur; communis tamen Theologorum doctrina est, animas Fideles in Purgatorio detentas de salute sita aeterna certas, ac securas esse: tum quia ut docet S. Th. spes TheologIea In illis manet, ac proinde etiam Fides, ex qua certissime scire possunt, animas in Pumgatorio detentas esse salvandas, aliunde vero satis certo sciunt, se esse in Purgatorio ue non vero in Infernor tum ex dictam Ine propriae conscientiae. Norunt enim , se Deum super omnia amare, nec ut lo adversus eum odio moveri, neque etiam ab aliis animabus secum detentis vident illum blasphemari, ut si a reprobis in Inferno, sed potius laudari. Quae omnia susus explicata, S probata habentur
pud Gammachaeum cap.s. &ulta de matorio, di Bellarininum
222쪽
lib. 2. de eod. Purgat. cap. 4. qui etiam cap . obsereat ex da, & aliis probatis Auctoribus, diversos esse in Purgatorio poenarum gradus, dispareitique animarum statum , quarum aliae aliis longe minus tot quentur , imo earum aliquae nullum alium ,
nisi tantummodo dilatae felieitatis dolorem sitis nent. . t 4. Quae res i. ubinam sit purgatorii locus. Respondetur , locum
Purgatorium ord inarium esse in ipsis terrae visceribus, ut docent S. h. S Bonav. Sotus, & alii apud Gammachaeum citato cap. s. Dixi miis ordι narium, quia interdum ex aliqua Divina dispensa tione purgantur animae in alii, quibusdam locis, vel quia in iis peccaverunt, vel etiam ad instructionem, .& terrorem Vivorum , ut ex s.Greg.S.Tla Petro Damiano, & aliis observat Idem Gammachaeus . Quaeres 2.qumto tempore animae in purgatorio detineri debeant.
Respondetur, id ab eo sisto cognosci, cujus judicio iusto detinentur , certum nihilominus esse, aliquaa illie annis pluribus. imo etiam sat culis detineri, cum Ecclesia phobet eonsuetudinem illam anniversa ria celebrandi pro aliquibus defunctἴs, etiamsi eonstet, illos ante ducentos, vel etiam plures an os eic hae vita migrasse; quod mini, me probaret, sitan diu eas illic non detineri posse certum esset ιι mathes 1 .an animae ex Purgatorio alἱquando egredi possint, & hominibus apparer8. Respondetur, non modo ex purgatorio, sed & ex ipso laserno, imo etiam ex Coelo animas, Deo ita volente , egredi posse, & de facto interdum egressas fuisse, aliisque viventibus appa xuisse, ut docet S. Aug. lib. de cura pro mortuis agenda. cap. IS. 8c36. & id ipsum variis exemplis, & historiis ex probatissimis , & se de dignissimis Auctoribus probat Bellarminus cit. lib. c. 8. .
- .Quaeres 4. quibus m is animae in Purgatorio existentes juvari,1t sublevari posunt. Respondetur, communionem, quam animae illa: cum Eciethsa in terris militante servant, per gratiam, & charitatem , in qua decerarunt, & ratione cujus inter membra viva corporis mPstiei cujus Christus caput est, connumerantur, reddere illas capaces
Iartici andi de piis ejusdein Ecclesiae operibus, di inde varia, & s, uberrima solatia recspiendi, quando scilicet pia illa opera, in quantum satisfactoria iunt , ipsis animabus applicantur, & ea intentione Deo ost eruntur, ex quo patet animas Purgatorii a nobis juvari , δι sublevari posse orationibus, jejuniis, eleemosynis, sed praesertim
sanctissimo Misae sacriseio, quod quidem propitiatorium est iit
definitum est in Cone. Trid. sess. 12. cap. 2. non modo pro vivi , sed etiam pro defunctis in Christo nondum ad plenum purgatis. Et sess xs . in decreto ge Purgatorio dicitur, animas in Purgatoris detentas Fidelium suffragiis,ροtismum vers aeceptabili altaris Sacri o Juvari. Inge& S. Aug. serm. 34. de verbis Apostoli, postquam admonuit ι
Sumptuosam dιligentiam sepulturae,ct monumentorum opulentam comβitutionem esse portus visorem qualiacunque filatia, quam adjutoria
223쪽
ωονtuom, recte subjungit: ordinationibus vero sanctae Eeetesia,O S eji in salutavi, ct eleemosynir , qm pro eornm θι ritibus erogantur, non est dubitandum mortuos adiuvari , rei cum eis misericordius agaturae Domino, Patre eoru peceat a meruerunt. Hoc enim a Patνibus tradiarum universu observat EeGesia tis pro eii, qui in eamoris, O sanguinis Christi eommunione defuncti funi, ei. ad ipsum Sacrificia loeo suo eam nemorantur, pro illia quoque id clervi commemoretnae . Cum vero esνώeommendandorum causa opera miseνkorHaeeelebrantuν, quis eis dubiret suffragaris pro quibus orationes Deo non inandier allega tur
De Sacramento Extremae Unctionis
Utrum Extrema in No sit Sacrarientum , quis sit ejus minister a
i. III X tremae Unctionis nomine intelligImus unctionem oleIbe.. nedicti, quae infirmo in extremis posto confertur a Sacerdote, adjunctis certis precibus. Hanc autem esse verum, d prorprium novae leg;s sacramentum a Christo Domino institutum , negaverunt olim Vvaldenses, & Albigenses , & nune etiam n sani Luthepani, &Calvio istae; afirmat vero Ecclesia Cathollea , ει tanquam dogma Fide credendum proponit. Cuius quidem vexitas simul, & erroris oppositi falsitas demonstfatur primo ex his S. Jacobi verbis : Infirmatur quis in vobis p indueae με,bγιενοι Eeelesiae, o orentsuper eum , Mngemes eum oleo in nomi rie Domini, o oratio Fidei saιvabit infirmum , o alleviabit eum D minu , ct, si in peccatis sit, remittentur ei, quibus verbis exprimumetur omnia, quae ad Sacramenti tationem requiruntur, sei licet fit aliquis externus , nempe olei unctio, deinde promissio Gratiae illi adiuncta , quatenus per illum ritum peccata remitti dicuntur sae demum institutio Divina'. Neque enim Apostolus ageo co stanter , & absolute Gratiam illam phomitteret , nisi Christus Dominus hoc ita instituisset, ae fieri praecepisset. Secundo ex Concis. Cabilonense quod temporibus Caroli Μagnieelebratum est cap. 48 ubi dicitur, Infirmos secundum Mahi Iaeο- hi doeiamentum oleo, quod ab Episcopo benedicitur , debeνε a Preibri j;, ungi: & paulo post allegatis ipuus Sancti Iacobi verbis subditur . Aontae parvi pendendam ejusmodi medicinam , quae animae , eorporis quem detuν languoribus . Item ex Concilio plorentino in deereto Eugenii, & Trident. sessi I . cap. 1. de Extrema Unctione, ubi lia. betur: me Sacramentum instἰturum a Christo Domino, apiad Marium O,liam insinmatum , per Iacobum aurim . solum, ac Domini J-
224쪽
erem Fidelibus commendarum , ac promul atum .
Tertio ex SS. Patribus, qui huic faciete Unctioni vini sanctiseam di, & peceata remittendi tribuunt , ut S. Io. Chrysostomus lib.
3. de Sacerdotio, ubi dicit, Sacerdotes non modo cum nos regenerant, sed etiam cum infirmos oleo ungunt, indulgere peccata, quod ex altatis Iacobi verbis confirmat: & S. August. serm. Σis. de temp. in quo docet , sit perveniente infirmῖtate aegrotum accipere debere Christi Domitu Corpus, & exinde proprium jus corpus ungendum esse, ut impleatur in eo illud , quod scriptum est, Insirmatur quis in vobis &c. additque , hoc modo corporis san statem, & peccatorum Indulgentiam obtineri. 1. Quod autem spectat ad ministrum hujus Sacramenti, certum est, solum Sacerdotem rite ordinatum posse Sacramentum hoc va- Iide administrare. Ita S. Thom. in . dist. 13. q. ai. a. I. & alii eo muniter . Estque de Fide, ut eonstat tum ex supra relatis S. Iaeobi verbis, Indueat presisteros Ecclesiae, tum ex Conc. Trid. mp. caps. tibi verba illa S. Iacobi explicans dicit, Proprios hujus Sacramentim niseros esse Ecelesiae prei byteros , quo nomine eo loco non aetate δε-niores , aut primores in popias intelligendi veniunx , sed audi Diastopi , aut Saeerdotes ab ipsis rite ovainati.
Quamvis autem quilibet sacerdos Saeramentum hoc valide ad ministrare possit, cum ejus administratio, quae modo deprecatorio fit, ut infra dicetur, non sit proprius actus jurisdictionis, ut ex comis muni Theologorum sententia docet Isambertus disp. s. de Sacram. Extr. Unct. nullus tamen Sacerdos id licite potest, nisi sit probrius sacerdos illius, cui hoc Sacramentum consertur, vel ab eo sicu It tem habeat. Unde in Clementina de privilegiis prohibetur Religiosis Sacerdotibus iub poena excommunicationis Sedi Apost Iicae reservatae, & ipso facto incurrendae , ne hoc Sacramentum
Laicis , aut Clericis administrent sine licentia proprii iacerdotis, ut resert Laymannus cap. 6. de Extrema Unctione . Excipiunt tamen Doctores causiam necessitatis, quando sciliem a proprio Sacerdote Sacramentum illud recipi non potest, v.g.si abst, nee ab illo licentia possit obtineri . Tune enim quilibet Sacerdos, etiam Religiosus , potest valide, ae licite Sacramentum ilia lud moribundo adminilirare, nec ullam ideo incurrit excomm nicationem, ut docent S. Antoninus, Sylvester, Caietanus, He riqueet, & alii apud Laymannum supra. 3. Quaerunt aliqui occasione illorum verborum S.IacobI, Indueae' pisibyieres Ecclesiae, usru huius Sacrametim iuisier debeat esse unus,
an plures. Respondetur I.unum sufficere, ut constat tum ex cap.o.
Dit, extra de verborum signiscatione, tu ex communi Ecclesiae praxi, qtiae non nisi unum Sacerdotem ad Sacramentum hoc ministrandii adhibere solet. Respondetur a. plures Sacerdotes posse Sacram
225쪽
tim hoe administrare, sive successive, quando unctione una, ave altera ab aliquo Sacerdote facta, & forma simul prolata, alius retia
quas unctiones facit,3t verba formae profert, sive conjunctim, illa uetino Sacerdote uncum unctionem faciente,& verba sermae proserente. alii Sacerdotes eode tepore unctiones reliquas faciant, ae simul ve Da formae proferant.Et hic modus administrationis semper quide v Mus est, non tamen licitus, nisi in duobus casibus. Primus esia si Sacerdos post aliquas unctiones factas subito moriatur, aut in talem infirmitatem decidat, ut retinuas peragere non possit. Tunc enim
alius Sacerdos eius desectum supplere dhbet non repetendo,quae Cera sunt, sed ea, quae desunt,perficiendo. Secundus est, quandosii bins aliqua ratio timendi, ne infirmus moriatur, priusquam unicus Minister unctiones omnes perficere possit. Tunc enim , si adsint lii Sacerdotes, poterunt simul unus oculos, alter aurct. &e αungere , ac unusquisque ii tornm formam proferre unctioni illi τα herius disp. 1. de Extrem. Unct. art. a. & plures alii.
sit materia, O forma hujus Saexamenis. 'I. T,Icendum I. materiam remotam Extremae Unctionis es leum olivarum ab Episcopo benedictum. Acin primis duodsit oleum olivarum, constat ex decreto Eugenii,ubi expresse dicitur. materiam hilius Sacramenti esse otium olivae: & in Catech. Rcimari pari. z. c. 6. declaratur, olei nomine ἱntelligi liquorem, non ex quavis pingui , & crassa materia, sed e olearum baccis tantummodo expressum. Quod autem oleum istud, ut sit anta . & si iasciens huius Sacramenti materia, debeat esse ab Epistopo benedictum , docet S. Th. ii 4. Est. 23. qu. I. art. 3.& constat tum excitato deereto Eugenii, & Conc. Tria. sese. i . e p., tum ex ipsi2 Ecclesae praxi, quae non nisi oleum ab Episcopo benedictum In huius Sacramenti administratione adhibere consuevit. i ares, an, deficiente oleo benΨicto , possit, urgente necesistate . ad Sacramentum hoc administrandum adhiberi oleum non benedictum, vel illius iso sacrum chrissima. Respondetur I. oleum benedictum esse de necessitate hujus sacramenti, ut docent S HS.Bonavent. Durandus, & alii, 'quos refert, & sequitur Isambei
tus disp. a. art. a. proindeque nec licite , nec valide cum oleo non
benedicto administrari posse , si tamen oleum benedictum non suf- hceret , posse illi non benedictum in minpri tamen quantitate lie te admisceri, ut intellisitur ex cap. si Ud dubiis, extra. de conis. cratione Ecclesiae. Respondetur a. controverium esse apud Theol
226쪽
os, an hoc Sacramentum valide conferri possit in oleo balsama. to , seu chrismate, quibusdam affrmantibus, aliis vero id negat, tibus, quos fit se refert La yman. cap. 2. de Extr. Unct. qui recte concludit quidquid sit de utraque illa sententia , quarum neutra
expresse ab Ecclesia desnita est , quantiim ad praxim. attinet, inunquam licitum esse Saeerdoti In Extremae Unctionis admin, Matione uti chrismate , eo quod saltem id consuetuatni , StIraxi Ecclesiae repugnet, q non nisi oleum simplex , & bendi ictum pro ungendis infirmis adhibere solet. Addit, quod, quamvis secundum ipsius Ecelesiae praxim oleum,stia infirmorum quotannis renovari debeat, vetusque, novo a cepto, comburi ; si tamen parochus oleum ab Episcopo benedia Oum nondum recepisset , urgente neeessitate veteri benedicto ad conferendam Extremam Unctionem uti licite posset. Dicendum I. materiam proximam huius sacraments esse ut, monem, quae si per modum crucIs, iuxta Rituale Romanum in
culis,auribus,natibus, labiis, manibus, pedibus, & renibus quam tamen ultimam unctionem in foeminis omittendam esse dieit vel in pectore loco renum, ut ἰn Rituat; Paris nsi,& in quibusdam aliis
Iribetur . Haec autem unctio In partibus illis, quae natura geminae sunt,duplex seri debers v. g. una super oculum dextrum, altera super sinistrum, & uni interim sorma proferri, ita ut formae prolatioineipiat, antequam prior unctio finiatur, nec desinat, quin post trior saltem inchoetur, ut annotatur in eodem Rituali. Ubi etiam dieitur, quod si quis in aliqua illarum partium mutilatus fit, u cito in proxima fieri debeat, cum eadem formae prolatione. Porro haec unctio , 'non adhibito aliquo instrumento , sea tollice. manus ipsius Sacerdotis ministrantis seri debet , ut is eiur In Rituali Romano . Sacerdotis siquidem manus instrvamentum est vivum Divinae potestatis, si gratiae, speciali unctio, ne ad usus mysticos in ipsa ordinatione consecratiim. Cum igitur haec ex ipsius Ecclesiae praxi constent, quaeritus , an unctio illarum omnium partium sit deessentia hujus Saeramem ti, ita ut valide conserri non possit , nisi omnes illae partes umgantur . Respondetur i. certum esse ex communI Theologorum consensu, ad validitatem huj iis sacramenti non requiri, ut unctio fias in modum crucis , nec etiam ut pedes , aut renes , aut pectus
tingatur, nec ut fiat duplex unctio In geminis partibus euiusque sensus. Quamvis enim ex praecepto Ecclesiae. ista fieri, & servari debeant, nec proinde nulla urgente necessitate) omitti possinesne peccato; non sunt tamen de essentia hujus sacramenti, nec ad eius validitatem requiruntvrs ut docent Scotus, Henriqueg, Suae reae, Toletus, & alii apud Layman. cit. cap. 2.3. Respo etur a. controversum esse apud Theologos, utrum ad
227쪽
sacranienti hujus validitatem necessarium lit , ut omnes quinque sensus corporis ungantur, an vero tinctio In uno illorum sussciat. Quidam enim Doctores , quos recem et, & quibus subseribit Isa-bertus disp. 2. art. s. unius tantummodo sensus linctionem ad Sacrament; validitatem susscere existimant. Alii vero e contra unct - .nem quinque lausuum ad valid;tatem Illam requiri affirmant. Ita S. 1hom. , s. Bonaventura , Ricardus, Seotus , Paludanus, & plures alii,quos citat & sequitiir Suare cin dis . t. q. 2. art a. orum sententia videtur probabilior, propter auctoritatem ipsius S. DO- .ctoris, proindeque in praxi tenenda. Dicendum formam huius Sacramenti hanc esse per i amsancta, tinctionens, pii iam mili ricordiam intalgeat tibi Domini ι, quidquid per visum deliquisti, &c.& similiter de aliis membris. Ita.declaratum est in decreto Eugenii, &in Conc. Trid. sess. l . c. I ..de Extrema Unctione, & expresse habetur in Rituali Romano . sunt autem quaedam Observanda. Primu ei formam hujus Sacra menti per modu deprecationis esse constrenda ut do-t S.Thomas. iS.Bonaventura.& communitet alii apud Suarea supra, sect. a. quo constat tum ex lus s. I acobi verbis, Orem super oratio Fidei Laisabit infirmum, rum ex universar Ecclesiae praxi; quae ubique in huius Sacrament ἰ administratione forma deprecatoria utitur. 4. Secundum est, quod, quamvis oumes particulae praefatae, quae in sorma hujus Sacramenti communiter proseruntur, ad ejus essen tiam non pertineant, sitque probabilissimum, solas has,quae sequuntur, Peν istam unctimem indulgeat tibi Dominus , qviidquid peccasti ,
ad illius validitatem esse necenarias, ut docet, &probat Isambe tus disp. g. art. a. debet tamen sacerdos omnia illa verba in hujus . Sacramenti forma ex Ecclesiae praescripto apposita, prout in Rituali Romano habentur, vel secundum peculiarem cujusque Dioecesistitiam, distincte proserre, nec aliquid ab eo in illa prolatione in mitti, aut mutari sine neccato potest. Tertium est, probabilissimum esse quod asserunt Henriqueet, Medina , Paludanus, & alii, quos citat, & sequitur Isainbertus supra ar. 4. quinariam sormae huius Sacrameuti repetitionem non esse de ejus esentia, sed sinicere unicam. Secundum quam sente tiam , si infirmus jam iam moriturus credatur, poterit Sacerdos Par
tes magis obvias quinque sensuum ungere , v. gr. unum oculum, au
tem , narem, labium , Sal quam aliam partem pro sensu tactus, qui ubique distusus est, ut genam , idque celeriter nullo facto signo erucis, ει simul. ac semel verba proferre: per istam sanctam Μώ Monem indulgeas sibi Dominio, quidqώid deliquisti, vel quid1 id
228쪽
Quinam sint hisius Saevamenti lectus.
x. NXtremae Unctionis essectus duplicis sunt generis. Quida enIm
r. anima, alii corpus atxingunt. Quod spectat ad animam, quin- . que sunt praecipui effectus, quos Sacramentum hoc in ea operatur . Prἰmus effectus illi eum aliis Sacramentis communis minatiai sanctificans, ut expresse definitum est in Cone. Trid. sest. I . ean .a. ide Extrema Unctione, his verbis Saeram insem eam Unctionem non conferre Gratiam , dcc. anathema sit. Secundus eu speetate Gratiae auxilium, tum ad superandas tentationes In articulo mortis occurrentes , tum ad spem,& confidentiam Deilius, & firmius in Deum erigendam, tum etiam ad morbi. & mom tis inoles ias cum majori patientia tolerandas .Quod expresse declarat Cone Trid. cap. 2. ubi dicit, quod hoc Sacramentum .Aegroti anima alleviat,o eonfirmat, magnam in eo Disinae mifreisordiaesiducia exeliando,=ua infirmus sublevatus o morbi incommodati ae labores le- i,iniferi, tἔtationibus Daemonis eatianeo insidiantis Deitius νesistit. L. Tertius esectus est remissio peccatorum mortalium , si quae sese
te habet infirmus, quae habere se bona fide & invineibiliter ignoreta
Quavis enim, ut recte observat Gammaehaeus c. 6. de Extrema Unction. Sacramentum hoc ex primaria Christi institutione secundam tantummodo Gratia, idest Gratiae sanctificantis augmentum, confe-xat,supponatq; hominem a peccato mortali per Sacramentum Poenia tentiae,aut perfectam contritisnε iam purgatum,nihilominus secum ario etia primam interdu Gratiam conferre potest,& peceata mome alia delere, si forte Consessio Sacramentalis nulla,& invalida fue-xit. & alias infirmus se in statu peecati mortalis esse in vincibiliter
Ignoret, & de illis saltem in genere attritus sit,ut docent Paludanus , Suareet,& alii apud Layman. mp.c. .de Extrem. Un ct. & satis apertὸ colligitur tum ex his S Jacobi verbis,si in peccavis sit, remittentur ei:tum ex istis Conc. Trid. ean. 2. si quae sint adime exρiana I da,absterais: tum denique ex nis formae verbIs, Imdulgeat tibi Domunus,quic Mid peccUM.quae quidem verba, sicut & alia ex Apostolo , Concilio relata, cum sint indefinita, ae sine ulla restrictione sde quibuscunque peeeatis etiam mortalibus intelligi debent. Quartus effectus est remissio peccatorum venialium , ut a somtIori, & ex supra ei talis Apostoli & Concilii verbis, & ex ipsa S c amenti se a colligitur . . ' . intus denique est absterso reliquIarum peceati,ut expresse d
ret Conc. Trid. cit. eap. 2. quarum quidem peccati reliquiarum no dine Sah. in q, dist. Ir. qu. I. are. 2. qu. I. Ferrariensis lib. q. contra
entes cap. 73. S plui es alii Theologi intelligunt adimi languorem,
229쪽
tore n , meerorem, tristitiam, fastidium, anxietaten , & isa Φsimiles pravas affectiones, quae ut plurimum ex peccatis praeteritis , eorumque recordatione oriuntur, varia incommoda spiritualia ea sani, vel etiam in extremam desperationem propellunt. a. Quod vero spectat a/ corpus, unus est Extrenue Unctim laeso
sectus, scilieet ipsius corporis sanitas, ut colligitur ex Apost. verbis , oratio Fideis aLabit infirma e quae verba de corporis salute intestis genda esse docet Hugo de s. Victore lib. a. de sacrament art. Is . cap. a. & post illum S. Thom. In 4. dist. 23. quaest. 2. art. 1. .ent etiam Extremae Unctionis essectum tradit Concit. Trid. cit. caa. a. adiecta tamen hac conditione , ub tuti animae expedieris, quoesensu citata Apostoli verba docet esse intelligenda. 'Quaeres,quis sit praeciputa horuni essectuum , seu ob quem prInluxio Extrema Unctio instituta sit.Respondetur cam S.Doctore stipra ,& pluribus aliis Theologis,quos citat,& sequitur suar disp. 4I .sect. 2.hoe Sacramentum principaliter institurum esse ad conferenὸu infirmo speciale quodda Gratiar actualis auxilium,quo iuvetur,& robore tur cὀtraoeeurrεtes in extremo vitae discrimine difficultates,quibusta nmotio suae salillis strenue procurado,& promovedo retardari pol, est;seeundario vero tum ad sanitatem corporis, si animae saluti eoda. cae,reparandam,tum ad alios supr3 explicatos effectus conserendos .
r. Hicis dum t. stibiectum capra hujus sacrament; esse homin
I biiptitatum,qui rationis uium adeptus sit,& propter morba de vita periclitetur. Est communis sententia Doctorum In 4. ὸIst. it.. Requiritur ut sit baptizatus, cum Baptismus, ut habetur In decreto Eugenii , H janua viraupiritualis , nec sine illo sacramenta reliqua valide suscipi possint . . . Requiritur x. ut rationis usum adeptus fuerit. Cum enἰm huitia
sacramenti effectus stremissio peccatorum actualium 1 ru robur ad verius tentationes, pueri ante usum rationis horum essectuum cap ces non sunt,ut per se patet,nec proinde Sacrauienti illius laseipiendi. de Navarius cap. 22. n. I. suarex diis. τα sin. I. &plures alii Theologi recte doeent , sacramentum Extremae Unctionis valide conferri posse, imo & negari non debere pueris, qui ad eam aetatena ,& rationis discretionem pervenerunt ut Sacramenti Poenitentiae snt capaces, quamvis Sanctam Eucharistiam nondum receperInt.
re adhue idonei ad illani recipiendam judicentis. Quod etiam mbituali Parisiensi tit. de Extrema Unctione praescibitur. Diximus. requiri,ut hoc sacranimum sussipiens aliosis usum adeptus sit, si
230쪽
.e usum Illum adhuc retineat, live postea in amentiam. aut phrmeis sim lapsus sit. Licet en m maxime deceat, & quantum fieri potest . procurandum sit, ut infirmo ministretur, dum sana mente, & Integris sensibus est; non est tamen illi denssandum, quamvis in mentiam inciderit, aut rat nisiisum amiserit, si antea illud petiit, aut saltem interpretative desideravit. si nimirum christiane viqit, & salutis suae memor fuit: quod quidem praesumendum est . nisi contrarium appareat, ut docent Paludanus, Sylvester, Henriqueet, & plures alii apud Laymann. eap. 4. de Extr. Unct. & expresse declaratur in Rituali Romano, in quo etiam praescribitur, ir
poenitentibus , qui in manifest peceato mortali moriuntur,&exis conisau inlcatis omnino denegandum esse hoc Sacramentum. Requiritur 3 . ut non nisi infirmo de vita periclitanti coseratur Extrema Unctio,ut docet S. Τh. In q. dist. 23. quaest. 2. art. 2.3c cum e communiter omnes, & habetur In Conc. Trid. cap. 3. Unde neque diei, ultimo supplicio mox assiciendis, neque praelium inituris, aut ollis violentia aliqua, extrinseca morituris hoc sacramentum com feri I debet, ut In praefato Rituali Romano expresse declaratur ra.Observat etiam S. Doct. supra art. 4. & cum illo eommuniter omnes. Extremam Unctionem morbi periculo eodem durante iterum conferri non posiri secus vero,s eodem morbo durante, infrinus novum aliquod morti Jericulum incurrat, ut si, postquam intinctus fue-xat, Medicorum iusticio melius habere maepsi, evasitque periculum mortis, in quod nihilominus postea mutata corporis constitutione ij tertim recidit, ut docent Paludanus , Suareae, & alii apud Laymann. Dieendum L infirmum sui compotem Sacramentum Poenitentiae,
R Fit charistiae debere recipere , t ptiusquam Extrema Uncti ipsi conferatur, st tempus. Sipsus infirmi conditio, seu dis litio id lpermittar. Ita docet Isambertus dissa. 7 a. I. 8t expresse declarat in Rituali Romano, & etiam in Catechismo Romano pari. a. e. 6. iubi votat hanc consuetudinem Ecclesiae sterpetuam, aitque es o vandam, quod obligationem denotat. Si tamen postea in mortale peccatum lapitis sit, aut alicujus peccati mortalis nondum consessi vecordetiim , debet hujus Sacramenti susteptioni Sacramentalem Conses nem praemittere , aut si extrema morbi vi oppressiis id non possit, debet adum contritionis, aut saltem attritionis Hiem xe, ut Sacratia enti hujus virtute peccatorum remissionem percipiat, laut docet Isambertus supra , & ante illum doeuerunt Suaisae disp. s.
3. Quaeres an sit aliqua obligatio Extremae Unction freeiplandae. Respondetur iuxta doctrinam S. Thom. in A. dist. 23. quaest. I. a. r. quassilincula e . I. nulla esse hujus Sacram irexipiendi subpe cato mortali obligationem,si secundu se praecise consi/eretur. Licet lenim utilitanum si, ac sit Nimiim,nullana tamen nec mellia: net 1