장음표시 사용
231쪽
prareepti neeessitatem secum invehit, ut docet Isambert.dI .8.ar.1. Qui tamen recte sublutigit, seri interdum posse, ut infirmus Illua non suscipiendo mortaliter peccet, si, verbi gratia , illud ex contemptu omittat, vel, quamvis absit contemptus , si ex neglectu illius scandalum sequatur , aut infirmus probabile aliquod periculum s . Iuris incurrat, cuia nullum allud Sacramentum suscipere potest. Non est tamen par ratio illius, cui Sacramenti huius administra tio ex officio incumbit. Is enim, ut recte docet, & probat Isambemtus ibid. per se, vel per alium Sacerdotem tenetur hoc Sacramen tum subditis suis extreme, Sc periculose aegrotantibus administrare , ita ut peccet mortaliter, si cognito alicujus infirmi periculo, illi Conferre sine ulla iusta ratione omittat, aut differat, cum probabili Periculo, ne interim aegrotus, illo non suscepto , moriatur . Additisque , quod , quamvis infirmus morbo contu oso laboraret, nec posset illi Sacramentum Me nisi eum vitae periculo administrari, si tamen proprius eius Sacerdos aliter ei subvenire non posset, quam Extremam Unctionem illi conserendo, teneretur etiam cum cemtissimo vitae periculo hanc il li administrare, nisi alius Sacerdos ejus vices suppleret. Docet nihilominus, quod, si moraliter certus siede bona illius dispositione,quoad ea quae salutem anime respiciunt , puta quia nuperrime Poenitentiae, & Eucharistiae Sacramenta illladministravit , tune non tenetur , saltem sub peccato mortali , Extremam Unctionem illi administrare cum tali periculo.
I. Momen ordInis,quod ex se Iatissimam habet signifieationem.
LV ab Ecclesia usurpatum est, ut observat Catechismus Romanus pari. 3. cap. . tum ad designandum Ecclesiastieae Hierarchiae si tum, in qua reperiuntur varii Ministrorum superiorum, & infers rum gradus optime dispositi ad ea perficienda, quae cultum Divi num, praesertimque sanetissimum Dominici Corporis Sacrificium spectant, tum ad si miscandum ritum illum sacrum , vo qui suo Ministrorum illorum solemnI religione consecratur, ae Divino eis tui, sacrisque Altaribus mancipatur . In quo posteriori sensia de illo quaeritur, utrum sit Sacramentum . mae quidem quaestin dupliariter intelligi potest, primo in genere, utrum in Ecelesia si saer
mentum ca Anis, secundo in particulari , utriun quilibet orit avia Ecclesiasticorum sit Sacramentum. Pro cuius resolutione
232쪽
Dicendum. I. Ordinem esse sacramentum novae I Is a Chrὼ isto Domino institurum . Hanc veritatem , quae de Fide est , ne lgaverunt olim Massiliani, ut refert Coccius tom. 2. lib. 8.art. 1. & hodie similiter negant Lutherant , & Calvinistae , quorum error refellitur, & veritas nostrae Fidei probatur. Primo ex Apostolo 2.ad Timoth .i. Admoneo te , ut vestis hes Gra sirin, 'est in te per impositionem manuAm mearu ex quo loco, ubi loquItur Apostolus de sacra Ordinatione ipsius Timothei, habetur xitus aliquissensibilis, &collatio Gratiae per hunc ritum: unde sequitur , veram rationem Sacramenti in sacra Ordinatione reperiri. Secundo ex Concilio Chalced. can. a. ubi damnantur illi, qui pecunias pro Ordinatione recipiunt, eo quod Gratiam Dei ve dere censeantur, quae tamen vendi nec debet, nee potest: & ex Concit. Trid. sese. 23. cap. 3. hi Herbis: Ckm Seripturae testimonio, LApostolisa traditione , o PMrum unanimi eonsensu perspisuumsa , per sacram Ordinationem, quae verbis , ct signis exterioribns e ituν , Gratiam conferri , dabitare nemo debet, ordinem sievere, dr postrie unum ex septem sanctae Maesiae Sacramen is .r Tertio ex S.Leone Epist. 87. ad Episcopos Mauritaniae cap. I ub mostquam dixit,Ordinem Sacerdotii non nisi bene probatis,& execcitatis esse conserendum, subjungit: quis dissimulare ais eat quod in xanti Saevamenti perpetratur iniuriam si nimirum indignus ordin eun & ex S. Ambrosio lib. de dignitate Sacerdot.eap. . dat Di seopalem Gratiam,Deus, an homo respondet sine dubio,Deus. Sed per hominem dat mas: homo imponit manus , Deus largitur Gratiam. 1. Dicendum 2. non modo ordinem tu genere, sed etiam in particulari unumquenque ordinum Ecclesiasticorum esse Sacrame tum . Antequam haec assertio probetur,supponendum est septem esse Ordines, tres, qui dicuntur maiores, scilicet Presbyteratum , Diaconatum, & Subdiaconatum, quatuor vero minores, nimirum ordinem Acolythorum , Exorcistartim, Lectorum, & Ostiari xum . Quod constat' ex variis Conciliis septem illos Ordines en merantibus , ut ex Concilio Romano sub S.Sylvestro cap. . Carth. IV. cap. a. Florent. in decret. Eugenii, ει Trid. sese. 1 cap. a.. ubi
expresse dicitur, non solum nomina illorum ordinum , sed etiam sngulorum propriaministeria suisse in usu ab ipso Ecelesiae initio. Iim ex Epistola Cornelii Papae ad Fabianum Episcopum Antioch mum , in Pa toti Cleri Romani enumeraticipem faciens, dici Delesia Catholica , id est Romana, Presbyteros esse quadraginrasex Viae mos sepsem: bdiaconos septem , taceolythos quadraginta. or, Exorcistat, o Lectores una exm Ostiariis gruinquaginta duos '. Hoc praesupposito, probatur affertio,primo de illis omnibus ordianibus in generq,ex ep, quod, postquam Conc Trident. cap.2. septem
233쪽
2It, eapite tertio absolute definit,Ordinε esse Sacramentum,abRue
ulla res hictione ad majores Ordines, aut minorum exclusione; unde sequitur secundum ejus mentem, In omnibus, & singulis Ordini . bus, majoribus, & minoribus. veram Sacramenti rationem reperirI.
3 3. Probatur 1. de singulis Ordinibus in particulari. De Presbyte- , ratu quide tum .ex Conciliis Flor.in dec. Eugen. 8c Trident supra, In
quibus presbyteratus tanquam a Itorum ordinum primus , 8c praee sepulis enumeratur, cui proinde ratio Sacramenti prae aliis compet re debeti tum etiam ex Ss. Patribus, qui Presbyteratu manruim erant aliis Sacramentis, vel Ordinationem Presbyterorum expresse vocant Sacramentum,ut S.Cyprianus serm de ablut. pedum,S.August. lib. i. contra Donatist. cap. a.& S. Leo Ep. 8 i. ad Dioscorum cap. I. De Diaconatu similiter probatur,tum ex eo quod Cone. Trident. sels.23.can.6. definivit, Hierarchiam Delesiae Disi me indinasione in
stitutam constare ex Episeopis, Presbγνeνis,o Miniflνis, ubi per Ministros salte Diaconos Intelligit, isorum proinde ordinem divinitus institutum esse declarat: tum etiam ex ritu , quem servat Episcopus inaeonos ordinans,cum singulis illoru imponens manus, dicit, ei pe Spirimm Sanctum,quibus verbisse Gratia illis conferre declarat. . Ruamris autem Durandus , & CGetanus negaverint , O dinationem Diacolit esse Sacramentum , monet tamen Isambe tus disp. a. de O . art. 7. sententiam illorum , licet anta Cone. Trident. utcunque probabIliter defendi potuerit , post illud tamen sine aliqua censurae nota sustineri amplius non posse. - Dices, Diaconos fuisse ab Apostolis Institutos, Act. 6. idque eo fine, ut pauperum curam gererent ; unde sequitur,illoriim ordinationem non esse Sacramentum, cum ex Christi institutione non sit. Respondetur, verum esse, Diaconos ab Apostolis ordinatos fui
se , falsum vero Diaconatus Ordinem fuisse ab illis institutum . Constat enim ex ipsius Ecclesiae traditione , ut docet, & probavIsambertus supra, Sacramentum ordinis fuisse a Christo Domino In ultima Coena institutum . inrod autem dicitur, Diaconos ab
Apostolis ordinatos fuisse, ut pauperum ci .ram. gererent, id suiu quidem unum ex illorum ossiciis, non vero primarium , & prae cipuum , iit docet Idem Ilambertus supra art. 8. &. plenius co
sabit ex Iis, quae de singulorum ossiciis infra dicentur. De Subdiaconatu denique , & ali L .minoribus ordinibus constar,
tum ex auctoritate CoMcil.Did. stipra, tum etiam ςx eo, quod haec eis plurimorum Doctorum tam antiquorum , quam recentiorum sententia, utS-Thomae in dist.14. q.2. art. I. i. S. Bonaventurae,
Ricardi, Sori, Paludant, Majoris, Aunaini, Ferrariensis, Echii,
ει aliorum , quos citat, & sequitur Valentia q. I. de Sacr. Ord. 33un. 4. quibus etiam subscribit Isambertus disp. a. de Ord. art. II.
dies obsat, quod tres tantum majore. Oroes Micantur
234쪽
Non enlm se vocantur , quasi solis illis ratio Saeramentἰ ω- petat , sed quia solis illis votum continentiae annexum est , udi
docet idem Isambertus disp. I. de Ord. art. 6. . s. Verum est quidem, s. Ignatium Antiochenum Episcopum Ep. t. ad Antiochenos supra dictis Ordinibus annumerare Cantores, seu Psalm7stas,& Laboratores,qui defunctorum corpora curabant,sed,u . recte observat Baronius ad an.4 .prope finem,non fuerunt hi ordi nes, sed officia mere Ecclesiastica. Ru- aperte etiam colligi potest ex Concit. Carth IV.eae in. ubi dicitur, quod Psalmista potest absquα scientia Episcopi, sola Presbyteri jussione. scipere cane vi ossicium S ex consequenti illud non conferebatur per ordinationem, seu consecrationem, sed per meram deputationem, seu commissionem . Obiicies, ex doctrina superius explicata consequens fore, plura esse Sacramenta. quam septem.
Respondetur , quod , quamvis singulἰ Ordines habeant ratἰ nem Sacramenti , unum tamen in genere Sacramentum smu, constituunt , qucra susscit, ut Ordo dicariar unum generice S cramentum , quod sub se diversas species continet , ut fusus explieat Bella inus lib. I de Sacram. Ord. cap. 8. .' 6. Porro supra dictis ordinibus annumerari merito debet Episto- patris, taquam ipsius ordinis Sacerdotalis vertex, & summitas; quod
expreste declaravit Conei l.Trident .sess. a R. cap.ε. ubi definit, Disco pos, qui in Apostolorum locum s. eserunt,ad hunc ordine erarch cupraecipue pertinere,ct νοsitos esse Rcut ait Spiritu Samso regere Ecclesia Dei,eQue presuieris susteriores esse e Saevame as Onsirmationιseonferre,Ministros Ece .e Ordoinre,atque alia pis. Me peregere ipsa ν posse, qnarufunctionsi ρotestatem reliqm inferio vis ordinis nullam habent. Cui veritati iussi agantur M. Patres, qui Ipiscopatum vocant ευdinem,ut S. Anaeletus Epist. 3 cap. I. S. Cajus pist. ad Felicem Episcopum, &S. Ambrosius lib. . de Saeram. cap. I.
Neque solum est Ordo, sed etiam Sacrametum nobilissimum, Be μει sectissimum. Quamvis enim nonnulli Theologi olim id in dubiam
revocaVerint, communiter tamen asserunt alii omnes, qui fula crutantur apud BeIla ita. lib.i.de Cierieis cap. q. & Ualent. disp. 9. de Sacris Ordin.q I.pun. 1.apud quem videri potest lasor probatio h ius sententiae,quam adeo certam esse dieit Isamb.disp. de Ord.ar.3. ut contrariam tanquam erroneam prorsus repudiandam existimet.
Quod vero spectat ad Tonsuram Clericalem;quamvis quidam Ii, ris Canonici Ih,ctores aliis ordinibus illam annumerandam este
arbitrentur; communis tameh ,& vera Theologorum sententia est, non esse ordinem, sed solummodo caeremoniam Ecclesiasticam , ut s. Thom. in dist. a qu. 3.a. I.S. Bonavent.ibid. M alii communiter docent, & constat etiam ex Con Trid.sess. 33. cap.a. de reisrmati
235쪽
εt In Catech.Rom.par. r. cap 7. dicitur, Tonsuram tantummodo ine praeparationem ad Ordines suscipiendos, sicut Exorcismus est praeparatio ad Baptismum, & Sponsalia ad Matrimonium. 7. Quod quamvis Ita se habeat,certum est nihilominus, caermnonia illam Tonsurae accipiendae ab iis, qui In Clerum cooptantur, & ab psis deserendae, esse antiquissimam ab Ipsis Apostolis derivatam, ut νῖderi potest apud Beda lib. . hist. Anglorum c. 22.& apud Baroniuid ann. Christi s8. habeturque de illa speciale decretum S. Aniceti Summi Pontificis in Ep. decret. ad Episcopos Galliae, quo prohiben tur Cleriei comam nutrIre, jubenturque Tonsuram in summitate ea- 'pitis in modum sphaerae restare ; cujus rei hanc ibi rationem reddit sicut Curie; discerni debent a Lateis ineonve atione, sic rata a Dddem in Tonsuνa., in omni habitu ἀβFeri esse Δbent. Quod etiam plures alii Summi Pontifices, & plurima Cone. variis subinde repo fibus sanxerunt, & novissime in Conc. Trid. sesI 23. cap.6. decretumllud renovatum est, seut & in pluribus aliis recentioribus Italiae . Hispaniae, Gern aniae ac praesertim Galliae nostrae Conciliis, ut mae,
us apparet, unisertam Ecclesiam his novissimis temporibus veluti .coespirare voluisse ad reliniosam illam Tonsurae Clericalis traditio nem, & praxim communi biis sustragiis dentio stabiliendam. Unde lib. ertur, non sine gravi peceato a Clericis praesertim maioribus orditibus Initiatis, aut Beneficium aliquod Ecelesiasticum obtinentibusianc Tonsurae deserendae legem contemni, vel negligi posse, ut infran Appendice peculiari ad calcem hujus operis fusus νxplicabitur
Qiae sit materia, ct forma Sacramenti ordinis.
. o aestionis propositae duplex sensus esse potest: prisus, quast materia do forma Sacramenti Ordinis In generali reeundus, quae fit specialis materia , & forma cujuscunque ordi, iis in pallicitiari . Pro cuius in utroque sensu resolutione Dicendum I. materiam remotam Sacramenti ordinis in generali flerem illam , quae ab Episcopo traditur illi, qui Ordinem aliquem ascipit, proximam essh hujus rei traditionem, formam denique ii erbis illis tonsistere, quae ab Epitcbpo proferuntur modo impera-ivo, cum expressione potestatis, quae confertur. Ita Sotus, Vistoria, Bellaem. dc plures alii, quos citat, & sequitur nonae.disp. 8.le Sacram. Ord. quaest. Nn c. 'inct. 3. Constatque tum ex Concit. arthag. IV. ει ex Fllar. Is deer. Eug. ubi dicitur sacramenti ordis iis materiam esse illud, per cuius traditionem confertur ordo ἀorinam vero eae verba ab ipso Emiscopo in ejusmodi traditione
236쪽
solatai tum ex iis, quae de materia, & rara singivoruminum In particulari attentur. 3Dicendum a. materiam ordinattanis Olbarii esse traditionem Clavium per Episcopum iactam, Lectoris, traditionem Codicis, de quo ordinan d; legere debent, Exoreistae, traditionem libhl exo cismorum, Acolythi, traditionem cero rarii , & urceoli vacui a
formam vero esse verba cuique materiae correspondentia, quae ab
Episcopo , dum ejusmodi instrumenta Oeainandis tradit , pros runtur, quae quidem habentur in Pontificati . Ita eitati DD. apud BonacInam supra. Et constat tum ex praefato Concit. Carthag. Iv. can . & 7. 8. & s. & plor. in decr. Eug. tum ex Catech. Rom. p. I. e. Eubi haec omnia divincte explicantur. a. Dicendum 3. duplicem esse materiam partIalem, duplIcemque sermam Subdiaconatus . Diaconatus, & Presbyteratus . Prior mat ria partialis Subdiaconatus est traditio calicis vacui cum patena v eua, cuI partialis haec sorma respondet, Videre eui modi mini editu vobis traditur. Posterior eiusdem materia partialis est traditio libri Epistolarum, cui respondet altera partialis forma: Aeeipe libra viis stolarumin habe potestatem legendi eas in Eeelesia Dei, tam pro vivis , quam pro defunctis. Similiter prior partialis materia Diaconatus est manuum Episcopi impositio, quae simper ordinandum: forma et eo
respondens sunt hςc verba: vic=e spirituris Sanc um,ae robur ad ν pstendum Diabolo , O tentationibus eius in nomine Domini. Posterior
partialIs materia est traditio libri Evangeliorum, forma ei respondens Accipe potestatem legendi Evangelium in Ecclesia Dei, ta pro via vis, quam pro defunctis, A nomine Domini. Devivite prior partialis materia Presbyteratus est traditio calicis cum vino, & patenae eum pane superposito, forma correspondens fiant hare verba: Accipe pol statem terendi Sacrificium Dei, Missas'Me celebrandi, tam pro vivιν, quam pro defunctis , in nomine Domini . Posterior partialis materia, Husdem est impositio manuum sipiscopi super ordinandum , parti Iis Item forma ei reseondens sunt haec verba: quorum remiseris pec
cata, remittuntμν eis, . O quorum retinueris, vetema sunt
3Maec autem doctrina circa praedictorum Ordinum materiam, tiformam desumpta est tum ex eitatis c c. Carthag. .8c Florentaum etiam ex Ponti hcaIi, & Catechismo Romano, ubi haec omnia suis declarata habentur, pro cujus confirmatione non requiritur alia pro haeIo , quain ipsius Ecclesia auctoritas . Quamvis autem non plane constet inter Theologos. utrum subdiaconatus, & Diaconatus maturia, & Arma sit duplex de presbxteratu enim nullus est ambigendi
locuo quibusdam nane aliis illam tanquam solam,& suffcientem ab signantibus,sententia tamen Illorum, qui duplicem illam materiam odi formam partialem in utroque illo ordine agnoscunt, videtur esse
non solum Probabilior, ob r*tiones, quae a Rid Inmbertum disp.a
237쪽
an. r. & ι videri: possunt, sed etiam in praxi tenenda, eum in iis , quae ad Sacramentorum validitatem Φectant, tutior semper pars amplectenda sit. . Dicendum A. trIplieem esse materiam partialem Episcopatus , triplicem Item formam partialem . Prima illius materia partialis est impositio manuum a tribus Episcopis facta super caput illius . qui in Episcopiim ordinatur , forma ei correspondens sunt liaec verba ab illis tribus simul prolata : Meeipe Spirisum Sanctum . Secunda materia partialis est unctio capitis , & manuum ipsius electi in Episcopum , facta per coniseratorem Episcopum' formaei respondens sunt verba, quae in ipsa unctione ab Episcopo comsecratore proseruntur . 'Tertia denique partialis materia est tr
ditio Baculi Pastoralis, annuli, & libri Evangeliorum, sorma ei
respondens sunt verba , quae in ipsa traditione consecrator Episscopus profert. Iyasquetius quidem eum quibusdam aliis Theologis, quos citae disp. a O. cap. . existimat, materiam Episcopalis Ordinationis in sola manuum impositione a tribus Episcopis facta consistere, sor mam item in solis verbis, quae tunc ab illis proferuntur ; observat que , paucos admodum Theologos subscripsisse de materia, & lamma Episcopalis ordinationis. Nihilominus probabilior est, & in praxi tenenda sententia In assertione notira explicata, ob varias auctoritates, & argumenta , quibus fuse illam propugnat Isan bertiis art. 4. quae apud illum videri possunt. s. Ca rerum ad solvendas plures dimeultates, quae circa materias illas, & formas singulorum ordinum possent occurrere, observa
dum est id , quod docet Bellarminus cap. 9. de ord. eredibile ese, Christum Dominum istas omnes materias Ordinum instituisse, noni uidem In particulari, sed generatim, praecipiendo Apostolis, de
,er illos Episcopis eorum successori biis, ut Ordines conserrent per rad Itionem instrumentorum illorum, quibus significaretur eorum otestas, Ec verbis coneeptis eandem illam traditionem exprim me . Quod etiam pluribus probat Ilambertus art. 6. idemque art. . recte monet, non solum praecepti, sed etiam Sacramenti neeesetate requiri, ut qui ordinem aliquem lascipiunt, quod maxime Gnatim est, illius materiam ab Episcopo porrectam physice tan-int et uriod Variis argumentis probat, ac praesertim auctoritate Cl eritis v III. Summi Pontificis, qui speciali diplomate decrevit, dirclimax a saltem sub conditione eos, qui tune temporis fuerant
Episcopo sagiens ordinati s eo quod nee Episcopus illis per ' Ium , tradidisset instrumenta Ordinum , nee ordinandi physii nitrumenta illa terisistat.
238쪽
Sacra Mntum μῶροι eo .ris , idem iliad. . suscipere possit. ii. Ertum est ex Fide , orati narium huius SacramentI Ministrum is esse solum Episcopiim, ut eonstat eas conc. Flor. In decret. Eugeri. &Ttid sess, 23. cap. 4. & etiam ex perpetua Ecclesiae tra ditione manifestum est, ut ex variis Conciliolum, & ss. Patrum tisimoniis probat Bellaim. e. ii. de Ord. Sed difficultas est, mirum omnis, & qui Iibet Episcopus posuit vfide ordinare , item utrum ex con issione Sum. Ponti possit eisquis alius ab Episcopo conserre ordines. Pro cujus resolutione . Dicendum I. quemlibet Episcopum, earum haereticum, aut degra. datum, Ordἰnes valide conserre posse, dummodo materiam,& sommam legitimam cum debita intentione adhibeat . Ita S. Th. In 4. dist. 1 f. q. s. a. 2. S. Bonavent. ib d. art. I. q 2. Sotus, Ricardus, Durandus, Paludanus , & alii commun tet in eandem distincti nem. Ratio est, quia potestas ofDiandi pendet sundamentas iter ,ει essentialiter a charactere Epaecopali, sicut potestas eonsecrandi pendet a charactere sacerdotali, cum Ipsa Ord; tio sat per modum. cuiusdam. consecrationis , charactet autem ille aeque in Episcopis, ae in Sacerdotibus est indelebilis. Neque obstat eap. Nullum, s. qii. r. In quo vacua, & snan Ia dicum tur omnia, quae gesserat Episcopus, sinctiones aliquas in alie Dice, cesi,&super alienum Clet sm exercena. Hareeni', ut recte observat, & probat Isaaibertus dii p. 6. are. i. Intelligenda sunt non de s era ordinatione , sed de alsis ad Ecclesiasticam discῖplinam spectam tibus.Unde etiam In Conc. Trid. sessa3.c.8. non dicitur esse reord, lnandus ille, qui ab alieno Epii copo sine proprii licentia ordines acicepit ; sed tantum decernitur, uita suscutorum Ordinum executio Z ne . quandiu proprio Epii con' visum fuerit, maneat suspensus Quamvis autem valida sit Ordinatio ab Episcopo alieno vel etiam laetatico , aut degradato facta, in tamen illicita . Ut enim Episcopus lnon modo valide, sed etiam licite Ordines conserat, non nisi subdia letis sitis illos conferre deber, aut alienis ex licentia proprii Epsscopi; l& insuper ab omni censura,& Impedimento Canonico debet esse inD lmunis. Concedit tamen idem Conei lium sesi is .c9. ut Episcopus fa- lmiliarem situm, seu domesticum , licet sibi non subditum , ordinare lposse, dummodo fuerit cum eo per triennium commoratus. x. tacendum . ex dispensatione Summi Pontiscis simplicem socerdotem conserte posse quatuor minores ordines, Subdiaconatu α Diaconatum. De minoribus constat α eo,quod Abbates Regulu
239쪽
minores ordἰnes Regularibus sibi sit bditis eonferre, ut habetur est. Θοniam. dist. 69. & cap. Cum eontineat, dextra de aetate, & qualia
talibus Ordinand. & etiam ex cone. Trid 'sessi 3 e. io. de Relarm. De Diaconatu.& Subdiaconatu similiter eonstat ex privilegio per Innocentium vIII. anno Domini 1 88. Abbatibus OrdInis Cistere ciensis concesso, ut quibuscunque Monachis suI ordinis Subdiaconatum, & Diaconatum tonserre possint. De Presbyteratu vero cum nullum extet simis Is prIvilegii exemplum; nee ulli simplici Sacerdoti , quamvis in eminentissima dignit re constituto, Summus Pont sex unquam concesserit facultat ε ordia nandi Sacerdotes, inde merito infertur, ejusmodi facultatem soli cpiscopo competere, ut nullss aliis delegari, aut committἱ posse. Quod autem spectat ad Ep;scopum, quamvis iure communi tres Episcopi ad ordinandum,seu consecrandum Epit opum requirantur, ni habetur ex Pontificali Romano,& variis argumentis probat Isa- , bertiis di is 6.ar. i. potest tamen Summus Pontifex dispensare, ut unus Epimeo pus at um Epiaecopum ordinare solus possit. Quod probari
solet ex facto S. Gregorii papae, qui eum Augustino Episcopo in Angliam misso dispensavit, ut, quando ibi solus esset Episcopus ,
solus etiam posset alios Epissicopos ordinare, donec plures essent, qui eum illo EpIseopalem Ordinationem facerent. 3. Dicendum a. Divino jure omnem, & solum masculum baptu tum sacrae ordinationis esse eapacem. Ita S. Th. in . dist. . q.2. a. Destque de Fide Mntra Collafidianos, & Cataphrygas Haereticos, qui mulieres saeris ordinibus initiabant, ut testatur S.Epiphanius haeres q. Et probatur ex Apostolo 3. Timoth. 2. ubi prohibet, mulierem dominari in virum: & t. Cor. I . ubi jubet esse stabditam, nec peris mitti ei In Ecclesia loqui, vel docere; qui vero ad Ordines proin moventur, accipiunt prae eminentiam, & potestatem in alios. Et L Nirea quaedam , de poenit. & remisi. dicitur , mulierem sacrae ordinationis esse adeo incapacem, ut ne sanctissimae quidem vim tini Dei parae, quae tamen universis Apostolis longe ὸignior , &eminentior filii, Claves Regni Ccelorum traditae iuerint. Ohiletes , ex antiquis canonibus constare , mulieres qua an olim or)inatas fuisse Presbyteras, Diaconissas, Ostiarias, &e. Respondetiir Diaconissas, & Ostiarias non fuisse ullo Ordine insignitas, seὸ tantum deputatas ad quaedam ossicia,& munia exteriora , praesertim erga alias mulieres obeunda ; Presbyteras vero suisse vel viduas longe aliis seniores ob aetatem sic dictas, ut patet ex e. ιiενει, dist. 3. vel se vocatas fuisse mulieres conjugatas, quarum titi ad Presbyteratum seu Sacer)otium promoti tuetant,quae tamen in perpetua continenlsa caelibes oesmanebant 'scut etiam illae, quarum conjugis ad Episcopalem Ordinem evects fuerant; quae tamen
smiliter in perpetuo celibatu vivebam, dicebantur Episcopae,
240쪽
'' ut quia lieite Ordines suscipiat, requm in Dr hi dila ithali culpa sit inquiratus. ut tur
Catechiis. Romanus , mora fers
ez. olare ibidem monet, ut quι sacris inmandi prius omisiton Saevamenta ea eientiam piaetare ἀιιygentor syndeant.' Dexterea quiritur ut nullo Cenibrae vinculo innodatusMulla erram ἰeemularitate impeditus sit, quod infra suo loco explicabiturate. I3onea aetate ordinetur, habeatque alias qua
ἴ id seu disjostio , iure Divino , vel Ecclesiastico praestriptas .
' Areue in primis, quod spectat ad tempus, prima Tonsura Gerae 1ἰ uacundite die & hora conrerri potest, ut habetur in Pont. Rom. ourtuor mino sordines quando seorsim a maioribus conseruntur, 'ri ἰnἰeis tantum,& festivis diebus, i Aue mane, ut ibidem praeteri-
studi i , .cto Vores Ordines non nisi in Sabbatis quatuor te po- m.&i: tabato ante Dominicam Passionis, & ante DomResurrectionis, ut constat ex universali Ecclesiae praxi, & habetur
z. o Episcopi non nisi die Dominica fieri debet , idque ex antiqua Eeelesiae consuetudine , ut docet S. Leo Epist. 79. ad Di laterstitiorum, id est ut post aliquem ordinem susceptum, non nisi anno elapso superior ordo conferatur et quod sollim in maioreus ricum habere testantur Navarrus, Regmaldus, Menochius, &a I abzd Bonacinam disp. 8. quaest. v n. de Ord. pun. I. Potest tame monus in illis temporum interstitiis ex caus 'ationabili dispellasare , & omnes etiam minores ordines simul, & eodem
re, non vero duos maiores, neque etiam ipsos ziduo maiori , nisi sorte. ex aliqua particulari consuetudine misnores Ordines cum Subdiaconatu eodem die eonferri ἡouam ouidem consuetudinem damnari non. debere asserunt S: A
cum a Concilio TrIdent. damnata non fuerat. 6. Ouod vero spectat ad aetatem, Conc. Trid. decrevit sess. 23. e.n riui in posterum ad Subdiaconatus mum secundum, ad DiaconoMm ante 'igesimum terι .m, ad Presb fratris arii. ωibsimum quintum aetat s Daeii uelligendum esse de annis inchoatis, constat tum ex Bul la 1'ι1II.,