장음표시 사용
471쪽
salsum Imponunta aut verum malitiose adaugent,aut rius geecaturas occultum mani seuant, vel recte factum perperi interpretantur: hen
qui recte facta alterius inficiantur,vel eade extenuant, aut de Illis si alant,vel ea frigide, ac simulate laudant. cum ex silentio illa, & DIgis da. seu simulata laude sequitur aliquod in proximo famae dispendiu . Item qui alterum ag detrahendum allieiunt, aut illius detractio ne delectantur, vel qui cum possint, de debeant . detractionem Ion impediunt et qui susurrationibus causant discordias a qui liberuos distamatoriss scribunt, aut in vulgus spargunt, illos pravo arri .mo legunt, asservant, aut aliis segengos tradunt. , Peccant denique, qui deliberate, ac temere aliquid mali de pro x imo judicant vel suspicantur et qui actiones illius nonestas, vel Indisserentes male interpretantur. . restitutione ob hujus Octavi pNoeepto vioiationem Deisiad .
a. τ Uplex restitutio uccurrere potest ob huius praecepti usolat Banem iacienda, pro duplicἰ damno famae, seu honor; s, ae bonorum sortunae, quod . ex ea oriri potest. De utraque breviter aliquid dicendum est. ι ι Atque in primis, quod spectat ad restitutionem. bonorum sortitanae , certum est ex iis, quae praecedenti Sectione dicta sunt, ratio.. Ne mendacii, aut contumeliae, vel detractionis, ineumbere oblis gaisonem restituendi, quoties per illud menάacium, aut contum
IIam illam , seu detractionem damni alicuius causa iniuste data
est, aliquo ex miais Sectione praecedenti explicatis . . . Constat praeterea Judicem, qui sive in ferenda sententia,sive In toato iudieiali processu injustitiam aliquam commisit, unde secutum est damnum innocentἰs,ad illius eompensationem obligari: simili terae illum, qui satis alterum accusavIc, aut qui falsum testimonium . in iudicio detulit, aὸ resarcienda damna inde secuta teneri. Quod vero spectat ad restitutionem famae, & honoris, certum est ut ex communi Theologorum doctrina docet solus ist de ius . q.6. a. .in resp. ad 4. & post illum valentia disp.f. q.6.de restit. punis. fismam ablatam restitui ἡesere, si tres concurrant conditiones. Prima est, ut fama reipsa ablata fuerit, secunda,ut injuste ablata fuerit,teristia,ut no fuerit recuperata. lis tribus conditionibus contarientibus h. Dicendum I. eum, qui alterum infamaris. asserendo aliquia
salsum de illo, ad famam illi restituendam obisivi, assirmando is
dixisse falsum . Ita S. Doct. qu. 62. ait. i. ad a. 3c Ῥst illum Ricar dus, Caietanus, Sytus, Navarrus, ει alii apud Ualentiani supra, qui tamen id ita esse intelligendum existimant, si alia ratione ii
mala alterius a se injude laesam suffcienter reparare non possit.
472쪽
V eondunt x. qui alterum distam avit, crimen eius verant, hi se occultum patefaciendo, ad famam illi restituendam
tam duod ut ex ante dictis constar θ nunquam licitum est, sed ut riua alia ratione , nimirum dicendo se male, & incons gerate Iocutum gige , ζt monet S. D in resp. ad 4. vel se antea quidem' ediistimasse id esse verum sed distea comperisse perperam a-
se dictum, ut censet Ioannes Majorun 4. dist. t s. q.. 6. Sed si tim ea Eria De acud personas erucitas, aut perspicacis ingenii similes lxiniendi modi opinionem de crimine proximi convom talent, quam exanimis eorum deleant, Solus, & Navamis apud Vllentiam existimant, tacendum esse de illo crimine,
in I det Imentum passus est, quacunque data occasione, de altis,ebus commendandum esse , ut sic quaedam iniuriae compenlatio E Addii Valentia, posse etiam eum; qui verum lcendo aiterum
M vii, dii i aut mae tali restrictione uti ad reis
rimum id, quod a se dictum est: Quod tamen ultimum reme. diu mion nisi aliis defieientibus, & in gravi aliqua famae repara Iecessitate cum maxima cautela videtur esse adhibendum .' a Dicendum a. Illum etiam, qui criinen alterius occultum ab alto suditum refert,obligari ad reparationem famae,si ad vel tardiocium m in aliis. ut saepe fit, sinistram de proximo in generasse Opini . oliod p aestare poterit sive adhibendo aliquod ex mediis supra Ictis, ii ve ostendendo, & quantum poterit aliis permadendo, quam incerta snt, & pleriinque falia, quae de aliis passim audiuntur, & r xvi us . Ita Sόtiis,Navarrus,& alii apud eundem Ualentiam supra. filio est cuia quotiescunque damnum famae proximi iniuste i Ilatrem est , toties incumbit illius sarciendi obligatio ; arqui hic , ut suo non imus, tale damnum illatum est b ergo sarciendum est . . 'm tamen aliquae causae ab illa restitutione famae communiteresccusantes eum, qui alterum infamavit. P iiDa est, si is, qii Oimmius est . illi, a quo infamatus est, restitutionem famae condoia: avit nisi sorte talis si, qui condonare' non debeat, quales sunt moriae illae, quarum sana a bono publico necessaria est, quam prin
hest zie non debent, nec illius reparat Ionem leviter c d ease Sec unda, si id, quod aliquis contra famam alterius' bidu-
I, est in oblivione in abiisse prudenter existin et ur. Tretia est, si ius oblocutione nulla infamia secuta sit, puta quia it ii, quibus oecultum crimen patefecit, iam illud noverant, aut nullam fidema , adhibuerunt. Quarta, si fama, quae ablata est, per M iam vi 2 sit recuperata'. Quinta, si famae illius restitiit Io harmo.raliter impossibilis . Sexta denique, si non possit fieri sine amissione famae, quae sit majoris momenti,ut si Praelatus aliquis , vel 'irva dealluitri insimaverit plebeium, non tenetur cum notabilia M
473쪽
ctura honoris sui famam Illam resarcire, sed suffcit , ut id satiat eo meliori modo, quo sine propriae famae iactura id poterit, v. g. laudando illum eo genere virtutis, in quo infamavit, aut alia ratione secundum judicium viri prudentis . Ita Sotus, Corduba, Τoletus, & alii apud Lessium l. 2. c. H. dub. 26. q. Quaeres, utrum in eo casu, in quo fama remiti I non potest, debeat pecunia compensari. Respondetur, probabile esse id, quod asserunt quidam Doctores, quos citat, & sequitur Valentia, neminpe id fieri posse, ac proinde faciendum, probabilius tamen esse id quod Naxarrus. Sylvester , &alii, quos citat, & quibus subscribit Lemus sup . dub. 6. docent, nullo scilicet pecuniae pretio famam digne compensari posse, juxta illud ProV. 22. Melius es nomennum , quam divitiae multae, cum sit bonum superioris ordinis, nee proinde ad illam compensationem faciendam ullum obligari. Quod autem de restitutione famae dictum est, idem quoque de 'honoris Iaesi compensatione intelligi debet, quoties quis aliquam contumeliam in alium protulit, aut quocunque alio modo honorem illius injuste laesit. Tunc enim illum reparare, & personae laesae satisfacere debet, vel ab ea petendo veniam , aut aliquid simiale faciendo, quod iudiccio viri prudentis honoris illius compensationi satis esse possit.
Explieatur nonum , ct decimum Decalogi praecepitim. Non concupisces uxorem proximi tui: Non domum, non agrum , &c. & universa , quae illius sunt. a. Uamvis ea,quae his duobus ultimis DecalogI praeceptis proh A hentur; iam sexto, & septimo prohibita esie videantur, in quibus, ut in aliis, vetantur non solum actus exteriores, sed e iam interiores Divinae legi repugnantes I nihilominus ut recte o fervat S. D'ctor I. a. qu. iaO. ar. q. & s. non sine maxima ratione haec duo ultima praecepta Deus subiunxit aliis praecedentibus: tumst legum suarum perfectionem, & ab humanis legibus differentiam ostenderet, Leges humanae ut loquitur Catechismus Romanus par. 3. c. 2 o. 9 rebus tantum externis contenta sunt , Divinae vero ipsam animi puνam , sinceramque casitatem , atque integritatem ν quirunt: tum etiam ut expressiuS moneret, quam eauti, & soliciti
esse debeamus in devitandis illis peccatis, quae sola cogitatione, es animi or'posito committuntur , eum , ut habetur in Concit Trident. sess. 38.ea. s. Nonnunquam animum gravius saucient, erlericulosiora sint iis , quae in manifesto admittuntur .
Docet autem Catechisinua Rominus supra, hoc duplicI praeceptot C c ε non
474쪽
hon prohiberi illam concupiscendi vim quae nobIs a Deo ut auciore naturae indita est, sed pravum illius usum, & effraenatam illam e piditatem, quae fines a recta ratione constitutos transgreditur, fiveres malas appetendo. ut adulteria, ebrietates, &c. sve res qui dem bonas, sed injuste, & inordinate desiderando . Quae quidem cum satis constent ex iis, quae praecedentibus Sectionibus explicata sunt, hic breviter adjungemus modos aliquos, quibus Romanus C techismus declarat haec duo ultima Decalogi praecepta posse vioIari. Atque in primiis docet, peccare in nonum DecaIosi praece optum , non modo illum, qui alterius uxorem adultero astectu conis .
cupiscit, sed etiam qui eam sibi matrimonio iungἰ praematuro. ει inordinato affectu optat , tum propter illius desiderii perversit
tem, tum etiam propter periculum , ne ex illo 'inducatur ad mptandam viri mortem, aut illegit mum uxoris eius complexum concupiscendum. Quod quidem non solum de mulieribus conjugatis, sed etiam de aliis, quae alteri desponsatae sunt, intellἴgendum es dicit. Has siquidem concupiscere non licet: sicut nec pacta spo saliorum rescindere, nec fidem datam violare lieitum est. Quod vero spectat ad decimum, & ultimum praeceptum , Deeegdem Catechismus, In illud peccare praesertim eos, qui niniis ais vide divitias expetunt, alienIs opibus inhiant, qui modis pravis s& illicitis artibus opes augere concupiscunt, qui lucri captandi gratia erga ludos aleae immoderate assiciuntur.
s. Peccare item mercatores, qui rerum penuriam, annonaeque
caritatem optant qui aegre ferunt, ut sint alII praeter ipsos, qui vendant, aut emant, quo ipsi carius vendere, avt vilius emere potasnt: qui alios egere cupiunt, ut vendendo, & emendo magis i crentur: smilites de milites, qui militiae nomen dant, aut hel Ium
expetunt, ut impune furentur: Medicos etiam , qui morbos alio- eum exoptant: Advocatos, Procuratores, & etiam Iudices, qui lites multiplicari, & protrahi cupiunt , artifices denique, qui quin sus avidi earum rerum, quae ad vitam, aliasque vitae necessitates pertinent, penuriam exoptant , ut inde plurImum lucrifaciant. Porro quam noxia sint, Sperniciosa haec prava, & inordinata
des deria, si deliberato animo foveantur , testatur Ap lus lusverbis, i. Timoth. 6. Nihil intulimus in hune mkndum, haud duin' hiam , quod nee auferre quid possumus. Halentes autem alimenta , , qaibus tegamur , his contenrisimus. Nam qui volunt divises fle-σi , incidunt in tentationem , re in ιaqueum diaboli , ct desideria millia inutilia , O nociva , qtiae mergunt hominem in interitum ser perditionem. Odix enim omnium malorum est cupiditas .
Atque hactenus de Legis Divinae praeceptis ad ipsius supremI,-
ptimi, dc maximi Legislatoris majorem laudem, & gloriam .
475쪽
. . De Praec ptis Ecclesiae. ECelesiae praecepta quinque communIter numerantur, ut videre est apud Petrum Canisum in summa doeti Inae Christ. e. g. in quo-xum priuio , & secundo sanctificatio dierum festorum, & in iisdem diebus Missae auditio praescribitur, In tertio ieiunium certis diebus servandum injungitur, in quarto, & in quinto Confessio Sacramem . talis temel saltem in anno facienda , &sacra Eucharistia saltem in 'Paschate sumenda praecipitur . Et de prsmo quidem, & secundo e gimus supra in explicatione Decalogi , quar cum, εt quintum etiam explicavimus in tractatu de Sacramentis. Quare nunc de solo. terintlo , scilicet jejunii servandI praeeepto aliquid dicendum nobis s perest. β
'plicatur tertium Ecclesia praeceptum , quod si de Iajunis .
euἰa ad debliam reiνηii observasionem requiratur. I. TEjunii nomen tribus m Is accipi solet. Almo pro abstInen. tia a vitiis, & peccatis, juxta. illud S. August. Ieiunium m inAm , o generale e si auestinere ab iniquitatibus, ct illieitis voluptatia tis saeculi , quod est νerfectum ieiunium . Secundo pro abstinentia a quolibet cibo, & potu, diciturque ieiunium naturale, quale r nutritur ex praecepto Ecclesiastico ad sumetionem Eucharistiae, ue. supra ilictum est tract. de Sacr. ca. s. Tertio denique pio abstine tIa quadami, & cibi, subtractione secundum formam ab Eec esia, praescripta n , & vocatur ieiunium Ecclesiasticum ; de quo propotita quaestio intelli grada est . Pro cujus resolutione Dicendum est,tria praesertim requiri ad debita ieiunii Ecclesiastlici observationem . Primum est ciboru delectus,seu abstinentia acarnibus,ut docet S.ThO.2.2.q. I 47.ar. 8. 3t constat ex perpetuo Ecclesiae usu,& traditione, cuius testes sunt S.Basl. ho. I. de jejun. S. Aug. l. 2 o. coni. Faust. c.f. dc ali plurimi apud Agor. l. i. c. o. quaesit. 6. Quamvis autem non a carnibus solum, sed etiam ab iIs quae a carne procedunt , ut ab ovis, & lacticiniis in diebus ieiuniorum esset abst;ne dum, v t habetur ex rescripto S. Gregor ii Ρapae ad August. Angi xum Episcopum, imo in quibusdam solemnioribus ieiuniis, v.g. sexdi v. hebdomada sanoae, cibis lautum aridioribus, pape videt,
476쪽
eet, aqua , 8t Hlaribus ,esci liceret, ut testatur S clemens I.s e. 1 . & S. Epiphanius haeresi 7s. Ecclesia tamen ob causa ratἰonabiles de pristino illo rigore nonnihil remisit, &abllinentiam illam strictiorem cujusque devotioni relinquens , in Quadragesima quidem universima carnibus, & ovis abstinendum esse .censuit, lacticiniorum usum in plerisque locis indulsit, in aliis autem ieiuniorum dimhus per annum etiam Ovorum usum concessit. De quibus tamentit recte monet Bonacina, quaest. I. depra: c. Eccl. pun. 2 constiti' debet, & servari cujusque loci legitima cόnsuetudo , quae est o- .ptima legum Ecclesiasticarum interpres. a. Secundum est unica in die resectio, ut docet sanctus Thomassu p. art. 6. dc communiter cum illo Theologi omnes. Quod me ius probari non potest , ut observat idem S. Doctor, & post illum Bonacina supr. puncto 3. quam ex perpetua, & universali Ecclesiae praxi, eum nullum super hac re decretum reperiatur. Tertium denique est certum refectionis tempus , ita ut resect Io ILIa un ea non prandii, sed coenae rationem obtineat; ut traditidem Sin. Doct.supra art. 7. constat ex Sanct. Ambrosio serm. 8. in Pist. 18.& ex S. GregorIohom. 36. in Evangelia.Et olim quidem aliis i iuniorum diebus hora nona, quae est tertia post meridiem, erat ordinarium solvendi ieiunii tempus, in Quadragesima vero uritie ad vesperam prorogari solebat, ut testatur S. Bernardus serm. g. v drag. Hactenuis, inquit, usque ad Inram nonam Ieiunavimus foli,ntine , tempore quadragesimae scilicet, . inrue ad vesperam jejunabunt pariteν universi seges , ct Prineiper , clerus , ct Populus , nobiles ,
er ignobiles , simul in unum dises , paturis . iEeclesia tamen his posterioribus stetulis,tu ob infirmitatem corporum,quae mundo ipso senesinente,minus vIgoris retinent,tum ob alias rationes taetro consensu indulsit, ut hora illa vespertina IIcite anticis paretur, Scin Quadragesima , diebusque aliis praescriptis, ejrca meridiem ieiunium solvi posthi', atqueue praeter illi resectione niodicu aliquid tibi sero per modum coenulae,sear collat iuculae,ut vocant, sumerettiis.Ita docent Nauar. Armilla , Lessi Aetor. Regin. Tolet.& alii apud Bonacinam, supr. pun. 3. 3d 4. Diximus, modicum aliquid Abi.
Qui enim notabiliter excederet, haud dubie jejunium frangeret. 3. Porro quantum cibi sum ere liceat In eiusmodi caenula, dissiciale es, dete inare. Azorius , & alii apud Bonacinam sentiunt,
quantitatem trium , vel quatuor unciarum paniso, di fructuum lie te sumi posse: Regina idus apud eundem existimat, non esse notabiliter excedendam quartam partem eorum, quae ipsi jejunanti ad ordinariam coenam suffcerent: Toletus omnium optime censet, in eo spectandum esse morem locorum, prout a piis, S timoratis pers
nis servari silet jejunium, & intra illius limites unum quenque i,
cire , ac tuis continere se posse.
477쪽
Recte autem monet Larmannus,caute intelligendum esse id,quod
docet Caietanus e. I. de obserV. jejun. verbojeiun um, non referre,
quid qui ite in serotina coenula sumat, si modum non excedat, ad ditque, consuetudinem Ecclesiae a piis, & timoratis servatam hanc esse , ut in eoenula illa serotina non modo quantitas, sed etiam qua litas, & delectus ciborum observetur, utque nihil aliud eum pane , nis fructus aliquot, vel oleae in modica quantitate sumantur, neq;
sibi probari, quod aliqui nimis liberaliter adhibent placentas, & alia similia obsonia butyro frixa, & quemvis fusculi cocti usum, nisi
hoc fiat urgente praeseritim aliqua infirmitate. . Ex dictis colligitur I. crebriore potus sumptἰone non solvi ieiunium, ut docet S. Th. sup a.6. ad 2. licet, si quis temperantiar modum in potu excederet, haud dubie peccaret, graviter quidem, aut i viter, pro ratione gravitatis, vel levitatis excessiis.
Insertur a. neque etiam solvi jejunium, si aliquid sumatur per m dum medicinae, nisi forte, ut observat S. Doctor supra ad 3. in fraudem jejunii aliquid ejusmodi sit matur in notabili quantitate . t Infertur lectores, & ministros mensae in Monasteriis, aliisque Communitatibus aliquid praesumentes non peccare,nec ideo A illis ieiunium solvi, ut ex Navar. & Cajet. docet Lessius i. . c. a. dbb. 2. cum id ab eis sat veluti inchoando prandium licut etiam ieiunium
nonsolveret is , qui v. g. ob negotium aliquod a mensa avocaretur& resectionem inchoatam. interrumperet, & postmodum negotio absoluto, ad mensam rediret, & prandium, seu coenam misceret. Quaeres, utrum anticipare notabiliter horam resectionis in die ieiunii sit peccatum mortale . Navarrus, & quidam alii affirmant e Toletus tamen, & plures alii, quos citat, & sequitur Lessus supra , non nisi veniale peccatum committi ex illimant, imo Micunt.
nullum fore peccatum, si justa aliqua causa subsit , sicut nee si
vespertina coenula mane , vel meridie urgente aliqua causa et tionabili sumetetur, coena in vesperam dilata.
i. 'Ertum, & In dubitatum est apud omnes Catholicos, praee . plum Ecclesiasticum jejunii obligare ad sui observationem sub peccato mortali, ut ex communi Theologorum consensu d cet Les. mp. dub. s. probatq; ex eo, quod can. 68. Apostolorum, &cati. 16. sexti Concilii generalis , Item can. Iς. Concilii Gangrensis ,& pluribus aliis, violatores j eiunii excommunicationis poena plectuntur, quae tamen ab Eccles a nunquam nisi ob peccatum aliquod
mortale infligi solet, ut iofra suo loco explicabitur, unde sequitur, illum peccare mortaliter, qui absque legitima causa jejunium . aliquod ab Ecclesia praescriptum frangit. -
478쪽
Verum discultas est, quas personas, & quibus temporibus pineeptum illud obliget. God spectat ad primum, docet S.Th. a. mnes Christianos, cujuscunque sint dignitatis, aut perfectionis, praeaeepto jejunii obstringi, nisi iusta aliqua causa excusentur. Unde e, Iam in Concilio Viennensi, ut habetur c. Ad nostrum , de reticIs.ῆnter alia prava Begii ardorum , & Beguinarum dogmata, damnatum in tanquam haereticum illud, quo asserebant, solos imperfectos ad jejunia obligari, persectos vero ab illis exemptos esse.
a. Diximus, nisi caruriis causa excΜsentur, Sunt enim eausae aliquae , ob quas excusari potest quivis ab observatione iri nil r quae eommuniter ad tria capita reduci possimi, ut videre est apud Lessium, Bonacinam. Navarrum , & alios locis supra cit iis, scilicet Impotentiam, laborem, & pietatem. Ratione impotentiae excpsantur illi, qui sine gravi aliquo in comis modo, vel notabili damno ,eiunare non possunt: ut infirmi, convale icentes , debiles, accedente praesertim Medicorum judicio ἐν item mulieres praegirantes, εt laetantes, item pauperes, qui non habent, quod eis ad unicam comestionem commode sufficiat r ob eam causa excusantur pueri, & adolescentes usque ad annum vigesimum priamum completum, ut docet S. Th. ar. q. N post illum Abulensis, Na-varrus, Amrius,iassius, Reginaldus, Toletus, & plures alii apud Boanacinam is p. punct. ultim. & excusantur eti/m senes, praesertim Lxagenarii, quos tamen ab hac ieiunii observatione minime exemptos Ase, docet Abulensis apud Bonacinam supra , si ita robustisnt,
ut certum sit, eos ex ieiunio nullum detrimentum in viribus eorpo xis pati: sicut e contra Lessius su p. 8t alii, quos citat, existimant. etiam ante illam aetatem eximi licite posse a ieiunio illos, In quibus vires, & calor naturalis notabiliter minui incipiunt. uod si dubitetur, an ejusmodi senes satis virium habeant ad incommoda te junii ferenda, tune ad illiud servandum minime censentur obligati, praesertim in praesara aetate sexagenaria , ut docet idem Lessius sust. a. Ratione laboris eximuntur illi, qui tali: labore victum sibi con parant, cum quo ieiunium viri prudentis judicio consistere non est, quales sunt agricolae, labri serrarii, & similes operarii, sive diri. tes sint,sive pauperes, ut ex declaratione Eugenti Iv. docet Lec fum- Imo Abulensis, Azor. & alli apud Bonacinam censent, ejusmodi mperarios excusari a jeiunio, non solum die illo, quo laborant, sed et iam eo,quo laborem intermittunt, si ieiu nido laborem praecedentis, aut sequentis diei sine gravi incεmodo serre non possint simili rati ne excusantur viatores, praesertim pedibus iter facientes, ob aliqua negotia, quae commode diserri nequeunt, quando itineris laborem simul cum jejunii molestia sine gravi incommodo ferre non possunt.. Qui vero solius delectationis gratia,puta venationss,& deambula
479쪽
tempus differne possent: sinu nec artifices, nee operarII IllI, quois sum labor exiguus est , & facile cum ieiunio tolerari potest, qu
es Bonacina dicit esse tonsores, pictores, sartores, &c. Demum ratione pietatis excusantur omnes, qui operibus praestantioribus vel majoris momenti incumbunt, quae una cum ieiunio abiaque gravi incommodo perficere non possunt, qualia sunt opera mis xicordiae corporalis, vel spiritualis , item opera religionis, ut eo
cIonari , docere . iacramenta ministrare, ornare Templa , Scc.. . Porro eum dicimus,hos,vel illosa praeeepto ieiunii excusari, id Intelligi debet, quatenus per illud praeceptum unica solunt resectio praecipitur,non vero quatenus carnium, & aliorum hujusmodi ciborum usus prohibetur. I quidem rarius concedi solet,nec nisi ratione gravioris alicujus necessitatis, quae si evidens sit, & urgeat, potest quis earnibus, & aliis cibis vetitis licite vesei, etiam absque ulla dispensatione , quando Superior commode adiri non potest quod si necessitas non urgeat, vel de illa non tam evidenter eoos et, dispensatione Superioris opus est, ut docet Lessius dub. 6. Qui addit ex T leto, iis, quibus carnium usus conceditur, etiam censeri permissam secundam refectionem, quod tamen recte limitat idem Lessus, si Tatione alicujus infirmitatis, aut debilitatis id concessum sit, non autem, si ea solum de causa, quia aliquis apiscibus abhorret, vel
quia pisces eius temperamento nocere censentur. Tunc enim nutila sudest causa, cur secunda resectio concedatur . Quod spectat ad tempora jejuniorum, quae ab Ecclesia praescrIpta sunt, antiquissimum , & apud SS. Patres maxime testatum, & com- , mendatum semper fuit ieiunium Quadragesimae, quod quidem tesse Sagnatio epistola ad Philippenses,& Hieron. ep. q. ad Mascellam,&S.Leoae ser.ς. de adragesima, ab Apostolis institutum est, ad exe-plum Christi Domini. Hoc autem ieiunium a seria 4. Cinerum usque, ad sabbatum sanctum inclusive observari debet, solis diebus Dominicis exceptis , in qivbus sola a carnibus abstinentia servatur. Undo mortaliter peccant,qui seria quinta hebdomadae sanctae solvunt iei nium , qui abusus in Conc. Laodiceno can. so. omnino improbatura ubi dieitur : Non oportet in Quadragesima quinta feria ultima hebdomadae jejunii m IOAt, ct eoiam Quadragesimam inhonoravi. .s . Praeter Quadragi male seiuniui a,religiose observatum suli In niversa Ecclesia jejunium quatuor temporum, quod quidem vel ab iariis Apostolis , vel non multo post Apostolorum tempora institutum
fuit,ut variis SS.Patrum testimoniis probat Laym .c. a.de observat.jejun. Alia etiam jejunia indicta sunt in vigiliis quarundam festivit . tum solemniorum Christi Domini, SS. Virginis Deiparae, Apost lorum, aliorumque Sanctorum: de quibus consulendae sunt locorum leges, & consuetudines, & id observandum, quod In qualibet Regi
ne, seu Dioecesi lex , seu consueuido luitima praescribit. Si tamen
480쪽
vigiliae IIcuius ieiunium incideret in diem Dominicam, anile ἰpari
deberet praecedenti sabbatho , ut habetur cap. Ex parte, de Obse vatione jejuniorum & ex eommuni Ecclesiae usu satis constat.
Singulis quoque hebdomadibus, diebus Ueneris, & Sabbathi a
carnibus abstinendum est, ut constat ex communi Ecclesiae praxi,&habetur cap. dies , dist. s. de consecr. & cap. ult. de obsero vat. ieiun. ubi tamen excipitur , si sequm Natalis Dom. in f riam 6. incidat . In illo enim casu Ilti , nec voto , neciari observantia obstricti sunt, iit loquitur Innocentius III. phOpter festi excellentiam carnibus vesci possunt, secundum consuetudinem Ecclesiae generalis , nec tamen reprehendi debent , qui ob devotionem voliterint abstinere . In aliquibus fetiam Galliae nostrae partibus concessus est esus carnium diebus Sabbathi a Christi Domini Natali usque ad Purificationem. , Servatur etiam abstinentia a tarnibus in Fello S. Marci, & in trῖ. duo Rogationum : quod quidem jam nlim in Romana Ecclesia usi. tatum fuisse, testatur Ordo Romanus cap. de Litan. major. III. Quot modis peccetών in hoc Ecclesiae praeceptum . .
r. 'DEeeant In primis, quἰ absque iusta causa, aut legitima dispens
t tione in distus ab Ecelesia praescrriptis non ieiunant, aut i Iunium Inchoatum solvunt, Sc qui abstinentiam violant, carnibusque , aut aliis cibis vetitis vescuntur , cum hac tamen disterentia, quod quoties quis edit cibos vetitos, toties peccet mortaliter, qui vero per secundam refectionem jejunium violavit, non amplius peccet, saltem mortaliter, si postea pluries comedat, ut ex communi Theologorum consensu docet La m. supra cap. I. :Peccant quoque mortaliter, qui in die ieiunii crebrius comedunt aliquid, licet in exigua quantitate. Quamvis enim, ut dicit Les.sius supradu b. a. semel, vel iterum paucas bucellas extra resecti inli tempus comedere non sit nisi peccatum veniale; si tamen id crebrius fiat, puta septies, vel octies, eensebitur esse mortale , quia crebrae illae comestiunculae aequivalent notabili refectioni . Peccant etiam, qui in coenula, seu collatiuncula vespertina n tabiliter excedunt ultra, quam jejunii ratio exigix, prout a piis,ae timoratis servari sblet. 1. Peecant, qui alios ad ieiunium violandum inducunt persitas nibus, irrisionibus, aut alio quovis modo : item caupones, qui ccein Nam seu alteram resectionem apponunt' iis, quos probe iciunt ad ejunium obligarI, quod quidem intelligendum est, ut monet GD sius dub. 4. quando absque gravi aliquo suo incommodo illis negare
PQuas , di eum quando nullum inde scandalum secuturum vident,