장음표시 사용
61쪽
smun ad designandum ; nos In hoc Sacramento Gratias uberriamas, imo ipsum Gratiarum sontem in nobis recipere, & per id Sacramentum acceptissimas Deo gratias posse referre, ut dicitur in Catechismo Rom. pari. a. caP q. Sive igitur charistia sive quovis alio nomine ex IIs,quae supra P dicata sunt appelletur,intelligitur Sacramentu illud, od a Christo Domino in coena ultima institutum est. In quo sub speciebus panis,& vini vere, realiter, ac substantialiter ejusdem Christi corpus , & sanguia continetur, ut in Concit. Trident sessi II .cairui. & χ. expresse de finitum est,quod plenius constabit ex iis, quae Sect. seqq. dicenda sui.
In quo proprio consistat Eucharistiae Sacramentum . I. C ponimus tanqRam certum ex Fide, Elicharistiam esse veru , o & proprie dictum Sacramentum a Christo Domino institutu ,
quod nullus negavit Haereticorum , qui Sacramenta aliqua novae te .gis agnoverunt. Et haec veritas non modo in Conc. TrIdent. sit priea etiam in Coneil. Carthag. III. can. 2. in Concit. Lateran. c. βνγnirer de Sum. Trinit. & Concit. Florent. in decret. Eug. definita et t. Hoc praesupposir' qii aeritur,in quo proprie consistat hoc Eueharis stiae Sacramentum. cum vero quatuor praesertim in illo spectari pos sint scilieet consecratio, Corpus & Sanguis Christi. species consecra ..tae, & tisius, sive sumptio Sacramenti, ex quibus primum, & quartum in actione aliqua transeunte consistunt. secundiim vero , & tertium .in re permanente: Haeretici hujus temporis contendunt, hoc Sacramentum non in re permanente , sed in actione transeunte con, ere, Calvinus quidem in solo illitin usu. S sumptione, Lem.. nitius autem tum in sumptione , tum etiam in consecratione
ipsius, ut videri potest apud Bella inum lib. . de Euch. Huic errori cis posita est Catholicae Fidei veritas,quae docet, Sactis.
simum Eucharistiae Sacramentum in re aliqua permanete e6sistere,&se Corpus Christi D 6 in I post verba consecrationis prolata realiter existens sub speciebus panis esse v e, & proprie sacramentum . sive sumatur,sive in Sacrario servetur, sive ad aegros, aut alia de eausa νυ blice deferatur . Ita expresse definitum est in Concit. Trident. sess. 33. cap. f.&6.& can. 4. S 7- & probatur sese a Bellarmino I . de Mach. cap. . ex antiquissimo ritu servandi Sacram Eueharistiani ,e amque cum honore , & reverentia ad aegrotos deferendi , qui, semper in Ecclesia fuit religiosissimct observatus . , Cum igitur ex Fide constet , Syramentum hoc in re perma nente consistere, dubitatur inter Doctores , num in solo ChrIsti eorpore sub speciebus contento , num in solis speciebus, num in utroque simul sacram ii huius ratio proprie consistat.
62쪽
1. Uera, & ab omnibus eommuniter recepta est illorum sententia, qui dicunt, eonsistere tam in specIebus eo secratis, qua in Christi cor re sub iis existente,proindeque Sacrametum Eucharissiae eme velintiti quid compositu ex speciebus consecratis, Si Corpore , ac sanguia ne ChristI Domini. Ita s. Doctor in o. dist.8. quaest. I. art. . cui eo . muniter alii Theologi subscriblint. Et probatur ex e..me est, de eo secrat.dist 2. ubi dicitur, hoc Sacrametvm eonflare duobus, visibiti Doemtisum invisibili Christi earne,, sanguine, veluti Persona Clisisti constat ex Deo,o iamine.Deinde ex eo,quod Coneila Gdent. sess. I a. eap. i. dicit, In Eucharistiae Sacramento vere eontineri Corpus, & Sanguinem Christi; unde insertur, aliquid aliud ab ipso Christi corpore, Si sanguine ad rationem sacramenti perib re , nimirum species, εt accidentia, sub quibus continetur. Ex dictis colligitur Saeramentum Eueharistiae ab aliis sex s eramentis in eo praesertim differre , quod alia Sacramenta in ctione aliqua transeunte consistant , se ilicet in applicatione foris .mae ad materiam nec proinde existant , nisi eum actu conseruntur , ει suscipiuntur at vero Sacramentum Eucharistiae in re aliqua permanente consistat, ut explicatum est. Sunt 3t aliae inter Eveharistia dc alia Sacramenta differentiae, quae ex infra dicendis tacilius intelligentur, inter quas haec minime printermittenda est, quod Euchari iliae Sacramentum sit omnium ali rum Sacramentorum nobilissimum , 8t excellentissimum. Unde sanctus Diovsius c. 3. de Eccl. Hier. dicit, hoc Sacramentnm tan-gnam ad sum finem sacramenta alia omnia ordinari, & in Catecta
Rom alteritur, me Sacramentum , quanitim ad bonorum affluam.
tiam, se habere ad reliqua, sicut se habat fons ad rivulos .sECTIO III. .
quoam sit materia Eueharistia eonficienda.
. 'N TOmIne materiae In Saeramento EueharIstiae intellisltvrJd, tu ex quo secundum Chrissi Domini institutionem conficitur
ipsum Sacramentum, seu res illa , quae per verba consecrationis in ipsiuη Christi Domini eorpus convertenda est. Est autem ceritim ex Fide, solum verum panem , 8t soIum verum vinum ex vite esse aptam, Se idoneam hujus Sacramenti materiam ru eonstat ex sanctis Evagelistis s. Har th.16.S.. Marc. 45. Luc.22.qua unanimiter dicunt, Christum Dominu , in institu edo hoe Sacramemto, verum Panem, & verum vinu adhibuisse, δι pbstea praecepisse Diascipulis sui ut hoc facerent,quod ipse fecerat, proindent verum panem. 8 verum vinum de vite ad Sacramentum hoe eqnficiendum sumerent. Id praeterea definitum habetur in Conc. Laterie. Panueri
63쪽
quorum canones fuse eitantur a Gratiano iussi a. de cranseo.
Cum igitur id certum sit , ad maiorem tamen hujus verῖtatἰs elueidationem observationes hie aliquae faciendae sunt , 2. Prima in . sol tim panem ex frumento, seu trities ea eman Esii iussicientem , &apta huius Sacramenti materiam Ita s. Din. quaesti . art-cε stat ex dec .Eug. in quo expressis verbis habetur, Euel Mustae materiam esse an.m tritiee m. vinu devite. Ex quo sequitur,
panem ex hordeo, avena, aut aliis sim Ilibus granis a tritico spetie dis verss no esse idoneam huius Sacramenti materia. Imo recte monetisambertus ad quaesi. 4.dii p. I ar. . pane ex siligine confectum svul Uopain de sevis in non esse adhibendum ad conficiendam Eutharistia. i uamvis enim aliqui exui intent, siliginem specie non diferre a triti eo, quia tamen alii eontrariu sentiunr, aut saltem de ea, re dubitant, recte docet, pro confectione hilius Sacramenti assumendam non esse materiam dubiam sed tantum certam qualis est panis pure triticeus. Quod si panis fiat partim ex tritico. partim ex stigine hoideo, vel aliis ejusmodi granis, tune videndia erit, an grana illa speete a triticci diversa in ta modica quantitate adhibita si iit, ut panis secundum 6 vi
munem aestimationem triticeus ceseri possit,uel in ta magna, ut talis minime censeatur. In primo casu erit materia sufficiεs c secrationis, in secundo non erit. Est tamen semper optimum, & reverentiae huic Sacramento debitae eonvenientissimum , ut panis eonsecradus ex pu toti ilico, siae ulla granorum quorumvis admistione, eonficiatur . . I. Secunda est, ad tonsecrationis validitatem requiri, ut paniPalle triticeus sit coagmentatus ex aqua elementari , & calore Agnis inncoctus, non vero frixus, aut elixus . Utide neque masiti
farinae nondum igne cocta, neque panis Ille, qui ex melle, aut butyro esset coagmentatus, aut frixus, vel elixus qui non iam panis , sed pollus placenta dici deberet suffciens hujus Sacra menti materia esse censetur , ut pluribus probat Isambertus a. s. Tertia es , panem fermen inu ad validitatem hii jus Saeramεti su iancete, in decreto tamen Eugenii ecuis itutu fuisse , ut quilibet Sacer dos Eucharis iam in pane fixe fermentato,sive a Zymo conficiat,juxta rei liuetudinem Ecclesiae suae.Unde inquitur Sacerdotem Graecum in Graeea Ecclesia pane sermentato,Latinu vero In Ecclesia)Latina noumsi ymo uti debere. Od quidem praeceptum de pane azymo tan Mimmodω ad confieiendam Eucharistiani in tota Ecclesia Latina hibendo adeo stricte obligare asserit idem Isaltibertus a. s. ut ne iucatu quidem necessitatis existimet, Sacerdotem Latinum n pane fomentato consecrare iscite posse, quod probat ex eapste extra de celebiat. Missarim, ubi Sacerdos, qvi In pano fermen isto consectat , punitur Officis depositione , & amissione Bene
. , ex cusationem necestitatis praetexeret. - . t
64쪽
'4. QuUa eu. In vino adhuc colento in uvis, aut in vino, seu liquorire ex uvis nondu maffurss expresso quod agrella seu omphacium v catur consecratione Dominies sanguinis valide fieri non posse , si enec in aceto,aut vino decocto, quod defrutum dicitur. Ita S. Thonia arr.f. ad et & g. Et ratio est, quia haec omnia propriam vini rationem non habent,ut per se patet,& expresse declaratur in Rubriela Miss sis; ubi etiam dicitur , quamvis consecratio valide fiat in musto,
seu vino recenter ex uvis cum saecibus expresso , aut In vino cescente, non tamen penitus ac Ido, id tamen reverentiae Sanctissi-uro hine Sacramento debitae repugnare, proindeque sine gravi pe caro fieri non posse, quod etiam affirmat s. Doctor loco citato ἀDe vino autem congelato quamvIs quidam Theologi existiment, quandiu congelatum remanet, uo esse idoneam cosecrationis mateis riam; Syl vester tamen, Solus& alii, quos citat, & sequitur Suareae, disp.2s .iec . I. a Erniane, ejusmodἱ vinum congelatum valide cons .crari posse; quamvis ad majorem decentiam ,& scrupulos evitai
dos sit consultius ut ibIdem monet SuareEJ vel aliud vinum adhibe re, vel vinum congelatu' adhibitis pannis calidis, aut admoto igne liquefacere, ut sic convenientius possit consecrari, quod quid Rubricae Missat is faciendum esse praetcribunt, si post consecrati .
nem vinum congeletur, ut a Sacerdote celebrante sumi possit. Quinta est , aquam vino permiscendam esse ante consecrationem, iluod temper in Ecclesia observatum fuisse, testantur Ss Patres, qui fuse a Gratiano citantur dist. 2. de coiisecrat. Idque ex professis pro-ibaL S. Cypr. Epist. 6 . ad Caecilium, & praeterea definitum habe tur in decret. Eligen. Sc in Colacii. Trident. sess. 22. can. 9.Monet autem S Doctor art. 8. aquam illam in modica quantὼtate vino permiscendam esse , ita ut species vIni non solvantur . sed potius ipsa aqua in vinum convertatur, dc sic in vinum cum
s. Qii eres , an haec permIxt;o aquaest de essentIa consecrationis. Respoia detur, non esse, sicut docet expresse Catechismus Rom. c. εω
ubi dicit, sine tali permixtione Sacramentum constare posse, &in Conc.Trid. sessia. c. . dicitur. id ab Ecclesia praeceptum esse face dotibus; unde sequitur, non esse ex institutione Divina necessarium . Sexta denique est , materiam i liam sive panis, sive vinἱ sacerdotieelebranti moraliter debere esse praesentem, ita ut aliquo sensu , puta visu , vel tactu deprehendi possit , ut valide ab ipso consecretur. Ita ex communi Theologorum consensia Isambertus ad niuest. q. disp. s. art.I. & constat ex verbis ipsus consecrationis, quae materiam illam: Sacerdoti consecranti praesentem esse Mitificant ut ex dicendIs sequenti sectione facilius intelligetur. Hi sequitur iit idem Isambertus observat I quod,quando cum
lus aliquis formularum, seu hostiarum coram sacerdote in Altari
65쪽
exponitur, possint omnes ab illo valide consecrari , quamuli nee utideat, nee tangat singulas, quia singulae censentur illi moraliter praesentes eo ipso , quo continentur in cumulo illo, quem videt, aut tangit; & similiter dicendum , si formulae illae consecrandae sint quidem mcerdoti proximae, sed velo aliquo coopertae, aut Pyxide inclusae, quia ratione sui eontinentis moraliter eensentur esse praesentes. 6. Requiritur praeterea,ut materia non solum sit moraliter praesens, sed etiam ut per intentIonem consecrantis sit determinata, id est ut serma consecrationis proferendo, intεdat facere, quod facit Eecclesiaeirea hane determinatam materiam . Ita ex eommuni Doctoru coristi su docet Isambertus at 2.Ex quo sequitur,ut . si Sacerdos coram se centu formulas habens intendat solum consecrare quinquaginta,eas nullatenus designando, aut determinando, tune nulla illarum cons crare censeatur. Secus est, li putans solummodo esse quinquaginta, super cumulum illarum verba eonsecrat onis proserat. Tunc enim, cum nullas excludat,censetur omnem cumulum velle consecrare,&quamvis in aestimatione numeri decipiatur, non tamen in intelione,
quae ut supponimus )moer eum ulum illum sibi praesentem fertur . Quare a a scrupulos devitandos tutius est, ut semper Sacerdos consecrare intendat sermulas omnes sibi appositas , quamvis e Tum nummim nesciat. Illius enim primae intentionis virtute consecrantur omnes, etiamsi quando ipsius formae verba prosert, oeillis. actu non cogitet, sed ad eam , quam prae manibus habet Glummodo attendat, ut monet Idem Isambertus supra.
I, firma ad eo revandam Eueharistiam requissia , or quis verus , ο proprius verbortim illius fisus . I. Triocet S.Thom. q. 8. art. i. sormam ad Sacramentum hoc con-λ ficiendum requisitam in eo consistere, ut Sacerdos eadem verba super materia panis, ae vini proserat, quae a Christo Domino illud initituente, panemque in corpus suum, ac vinum in sanguinem convertente prolata sunt nimirum super pane, me est Corpus meum, S super vino, Hic est calix sanguinis mei , &e. Quibus verbis ex Ecclesiae Romanae consuetudine a S. Petro Apostolo derivata ut observat idem s. Doctor art.2. ad s. J Interseritur haec conjunctio enim, quae non est de formae huius necessitate, sed tantum ut verba ipsius consecrationis faeiliori sensuriam antecedentibus cohaereat. Ηaee autem doctrina expressis verbis traditur in Decret. Eug. & in Catechismo Rom. pari. a. c. 4. & huic etiam subscripserunt unanim, ter Ss Patres ut S Greg. Niss. orat .catech .e .i . ubi dicit, quod Panis onmficatur a verbo sicut dictis Ud transmutatus κδρe ab isto, Hoc est corpus menis. Tertus lib. .contra Marcionem, Panem, inquit, a erum
66쪽
Amb. lib. . de Sacram. c. . Consecratio, inquit, sit verbis Domini, ct ubi ventum est , ut conficiatur venerabile Sacramentiam , iam mn Dir sermoni ur sacerdos . sed Christi sermonibus utitur. a Conse mari potest eadem doctrina ex antiqua universalis Ecclesiae fraxi, quae statim post prolationem lupradictorum verborum ostendit venerabile Sacramentum populo adorandum, ut videre en in Canone Missae, quem multis ante saeculis ab ipsa Ecclesia institutuin esse, declarat Conc. Trid. sess.12. cap. 6. Unde sequi docet Gammachaeus ad q. 78. e. a. hanc doctrinam esse de Fide, nec sine Haeresinegari posse; qui etiam c 2. observat , non omnia verba, quae in consteratione sanguinis proserri solent,ad sormae substantiam pertinere, sed tantummodo ista, ne est calix sanguinis mei; alia vero, quae s quuntur, esse tantum de necessitate praecepti, proindeque abs quo gravi peccato omitti non posse; quamvis si omitterentur, nihilominus coniseratio ipsius sanguinis valide conficeretur, quod etiam ante illum docuerunt Μagister sentent. S. Bonavent. Albertus,
Alensis, Ioannes Maior, & alii, quos ibidem citat. mod spectat ad verum, & proprium illorii consecrationis verborum sensum , quaeres I. an debeant intelligi recitati e tantum , seu 'materialiter, an vero significative, seu sormal iter, seu an Sacerdos verba illa proferat animo selum reserendi verba ab istib Christo in i
huius Sacramenti institutione usurpata, an etiam animo exerce
di significationem illorum , & consecrandi , seu eonvertendi punem, & vinum i in Corpus, & Sanguinem ejusdem Chriiii.
Respondetur eum S.Doct. utroque modo proserri, recitative quiadem ut constat ex his verbis Canonis, eoi pridie, quam Pateretur,accepit,&c.quibus Sacerdos narrat,quid Christus Doni. in huius Sacr menti inllitutione fecerit , & dixerit; proserri vero etiam significaliave , praeter Sanctum Thomam, docent Alensis, S. Bonavent Sotus,& alii apud Suar disp.s 8. sin. . Sc colligitur ex eo , quod in decr. g. declaratur, Sacerdotem in persona Christi loquentem hoc con ficere Sacramentum, non loqueretur autem in persona Chri lii ,s tantum narraret, & recitaret id, quod dῖxit Christus. 3. Quaeres t. quid in illis verbis consecrationis proprie sigmia. ficet pronomen Huc , & bie . Longum . & superfluum esset referre omnes Haereticorum opinio nes de significatione pronominis illius. . Nam, ut observat Greg. a Valentia, octoginta & amplius interpretationes absurdissimae, & falsissimae in eorum libris reperiuntur . Variae quoque sunt Doctorum Catholicorum explicationes, qui tamen in eo ab Haereticis disterui,
quod hi licet inter se divis , & male cohaerentes , conveniant nihil minus in rejicienda, δι deneganda transubstantiatione panis , Sc vi ni in Christi corpus &sanguinem, illi vero eam constanter asserant, Para II. D imo.
67쪽
mo tanquam Fide eredendam supponatu. omissis igitur et a variis sist Catholicorum interpretationibus , omnium certissima videtur esse illa. quam affert S Doctor, nimirum per pronomen. Hue,vel his, nihil demonstrar . qiiod sit eo tempore. quo profertur. sed id quod est In fine piolationis Ipsilis formae , praedictam ne locutionem intelliis
Haec autem S. Doctoris explieatio duplici modo intelligi m . prior est, ut pronomen illud aecipiatur substantive saltem in formacosecrationis panss,At per i Ilud signiscetur substantia corporis Chr si quae erit sub speciebus panis in fine prolat Ionis sermaest confuse
tamen eo pronomine designata,& per praedi earum huius enuntiatio. iis distinctius expressa. PosterIor modust quem tuentur Ioannes Mais Ior in A. dissig. quaest. uniea . 8t MaIdonat. in c. r6. S. Matth. est, ut praedictuna pronomen sumatur adjective, ac proinde ut eodem mmdo hae e Christi verba inteIliganti ir , Hoe est eo ruν meum , atque siquis diceret, Hie est thesaurus menr, S siem etiam Pater eceIessis de eodem Christo Domino disit. Hic est ins meus dilectuτ. Quo p sieriori sensu praesertim Intelligi debet forma eonsecrationis sanguianis en jus verba transtulit Interpres noller per pronomeis adj ctivum demonstrativum, EAe ost Calix sanguinis mei. . Quaeres 3 qtio sensu in verbis illis consecrathonisaee plinta fit copula ui . saerericlenis contendunt, eo loco acirpiendam esse pro Si nimat, quam ad rem varia ex Scripturis exempla proferunt, in quibus eo sensu accipi videtur, ut 3. Cor. IG. Petra eras ν
flui , id est ut inquiunt Petra signifieabar Christo
Respondetur i. quanivis veritim esset, aliquando in Ser plurisuevchum substantivum se acci pi , inde ramen no IIo modo seisi, illud
in verbis consecrationis eo sensu esse accipiendum , cum neque a SS. Parribus . neque ab Ecclesia universa unquam sic acceptum fuerit, ut conssabir ex iis , quae Sectione sequent, dicentur. Respondetur z. falsum esse , illud veνbum substantivum , In sacris, aut etiam profanis literis unquam accip; pro verbo , Signimat. In omnibus enim allegorscis , aut metaphoricis locu rionibus, quae afferri possunt, ut recte observat , & probae mal-
donatus inpra, si quae figura est , non haeret in verbo , Est, sed
ves in subjecto e nunciationis, uri in praedicato . Verbum enim, Est, semper aut subitantiam, aur solam extremorum unionem ibinificat, ut docuit Arist. lib. de Niterpret. c. hy. Quaeres . quomodo haec consecratisnisso a vera esse possit. Prsu enim requiritur, rem aliquam esse, quam veram esse proposi-tmnem, quae a semar, illam este 3 forma antem consecrationis ,
eum esticiat ii iam rem , quam rennciae , est illa prior , S ex consequenti falsa, cum significet, id esse, quod nondum est. Respondetur ex s. Doct. hanc esse disterentiam locutionum, quae vim
68쪽
vim lithmeativam soluti modo habent re eatum, quae hab8nt vim minsectivam,quod illae supponant rem, quam enuticiant iam esse, hae ve- eo illam essiciane: Unde ad veritatent seruiae consecrationis , per
quin, v. g corpus Christi ponitur iub speciebus p nῖs. sumest. quod racem durat ἰone heali , qua significatio ejus con pletur ι res stes eam Ignilleata . A enuneiata talis a parte rei sit, qualis esse significatur,& enunciatur; quod cum in forma illa reperiatur . ut eonltabit ex d;eendis Sectione sequenti, hinc sequitur, illani veram esse a Quaeres s. & ultinio, quo sensu intelligi. debeant verba quae adtonsectationem sanguinis Christi Domini adhibentur . me eradix Duuinis mei . novi, er aeterni tεstamenti , M sterium pdei ,
ε Iam diximus, nononinia illa ve=ba esse de essentia eonsecraationis, sed haec tantuin, Hie est Calix sanguinis mei. Ea vero, quae sequuntur, per traditionem a L petro Ap ssi. qui stoician, Lituratia auctor suis, aeeepta esse docet Leo LX. in Epist. ad Michaelens imperatorem c. 9.S Th. aft i. fuisseque addita verbis essentἰaalibus formae ad expresitus significandalii villuleni ipsius sanguinis Christi qui quidem . ut explicat ' Doctor pro nobis emisus est . pruitis ad consetendum nobis ius haeredituis , iuxta illud Hebr. id. saerites fiduciam In introitu Sanctoris in sanguine Gripi, Sc ad hoe expuniendum, dic stur , κο vis o aeterni te amenti. Ius e issim adhaereditatem per testamentum acquirime. Secundo ad jiistificas nent , & sanctitatem conserendam, cuius inlidum, sundamentum,& fagix est pides , ut loqui ur Cone. Trid. seu.6. cap. s. & ides sub ditur, M seri, Fidei. Testio ad amovenga Ipsitis glor ae , es justi . fleationis impedimenta, sei licet peccata, juxta illud Hebe. 9.xDii Christi emundabit conscientiam nostraas ab operibus mortuis , nquantum adhoe subjungitur , qui pro πολι , o promuli is est 'undeatur in remissionem peccatorum . Pro multis . ia est pio omnibus. quan
tum est ex parte ipsius Chri lii, ut explicant Euthymius, & The phylactus apud Maldonatum sis pra: , Pro multia , id est pro iis Ili praedestinatIs quantum ad selictum , &emcaciam, prout a no-bss explicatum est priori nutus operis patie traft. s. eap. I. sect. s. Mundetur , vox Graeca in tribus Evangelillis Matti aeo , Luca, MMarco est praesentis temporis , significatque estundi sanwinem , id est offerri , seu libari in ipso Missae Sic risidio . vellio tamen conmunis , quae est suturi temporis , pesertur ag AEusionem sulam sanguinis , quae in cruce fututa erat, quando haec varba
Christus protulit . Et hanc Ecclesia retinuit , ut significaret criseium illud, quod Iu Altari ostertur. & illud, quod in Crus oblatum est, uirum, A idem esse , Sotat ut loquitur Concit.
69쪽
aenam dithositiones Meefariae sint ad Sacramentum Corsemviis nis valide, re fructu e νecipiendiam , ct quae sit illitia
νecipiendi obigatio . I. Ertum est in primis, Confirmationis Sacramentum solIs b ptizatis valide conferri posse . Ita S. ThOm. quaest. 72. art.6. qiii dicit, chara fierem Confirmationis ita supponere Baptismi chaiaracterem , ut si quis non baptiratus confirmaretur , nihil reciperet. Et haec communissima . & indubitata Theologorum omnium d ctrina est. non modo Confirmationem , sed & alia novae legis S eramenta solis baptizatis valide conferri posse. Certum est praeterea omnibus bapti Eatis Confirmationem valide eonferri posse. Ita S. Doctor supra, & constat ex praxi Ecclesiae prisnutivae, in qua extam infantibus simul cum Baptismo conferebatur, ut habetur ex S.Dionysio c. 2. Eccles. Hierarch ex S. Aug. tract. s.li Epist i.S. Joan.& lib. de Eccl.dogm. e. sa. Quod quamvis verum sit ι
monet tamen Catechismus Rom. par. 2. c. 3. Minus exstedire, ut hoc fiat,antequa pueri inum rationis habeanto are, si duodecimus annus expectandus nou videtur, que ad septimi m cerιε hoe Saevamento differve maxime convenit . Neque enim Confirmat o adfatutis Meusitat ginstitnia osi,sed ut eius virtute optime in Ducti,d p arati inveniremtir, cum nobis pro Chr*i Fide pugnandum esset,ad quod sane pug e genus μgros, qui adhuc usu rationis carent, nemo aptos iudicabit. Cum haec certa sint, quaeritur , quaenam dispositiones In adultIs . haptivitio necessariae sint, ut Confirmationis Sacramentum digne . ac fructuose recipiant. Respondetur, duas praesertim requiri, FLdem scilicet, &Charitatem, seu Gratiae sanctificantis statum. Ita S. Doctor art. 7. ad a. & constat ex Catechilino Rom. supra, ubi dieitur , Debere adultas, qui hujus Sacramenti Gratiam, O dona conia sequi cupiunt, non solum Fidem , ct pietatem afferre ,sed etiam gra-
iora peceara , quae admferunt, ex animo dolere, imo elaborandum esse , ut peccata confiteantur, ct mmmm cohortatione ad ieiunia , alia pietatis opera suscipienda incirentur , admoneanturqne, lauda. hilem illam antiquae Eee, eonsuetudinem renovandam ese , ut n-inisi jejuni hae Sacramentum sumptant. Qiiod & similiter edici tuein Cone. Aurelian. cap. At jejuni, de consecr. disL s. Non et autem Isamberius disp. s. art. a. illi, qui peecati. alicujus mortalis sbi conscius esset, ad Sacramentum hoc digne suscipiendum praemittendam esse Confessionem sacramentalem, aut saltein perfectina de tali peccato eoiitritionem esse concipiendam nee attritio m , aut quemvis alium dolorem charitate minime in sormatum susticere.
70쪽
- x. od 'ectat ad obligationem huius Sacramentἱ sitscppiendiaeertum est sticut docet S.W.ar. 8.ad s. J gravissimum fore peccatum, fi quis ex contemptu illud reeipere nollet. Imo Tolet.Itb.a .c.2 SyLvester verbo Confirmatis, & alii, quos citat La yman. ca's. de Cona firm .existiniant, proxime ad eontemptum accedere,si guis non cura rei suscipere hoc Sacramentu, oblata illius suscipiendi opportunit te quam In posterum non adsuturam praevideret EquIdem riugo de sancto Victore lib.a.de Sacram . pari. 7. cap.3 dicit, omnino peric losum esse, si quem ab hae vita migrare contingat,sacramento Cono mationis minime nascepto . quod culpabiliter suscspere n lexit rct Ilambertus disp. . art. I. asserit, in iis locis,ubi urget,aut imminet persecutio contra Ecclesiam, teneri quemlibet adultum, si Episcopacommode adire possit, hoc Sacramentum suscipere, ut ex illo robur , Sc vires ad Fidem constanter profitendam hauriat, sicut & ii, tum, qui graves contra Fidem experiretur tentationes, quas per bu-jus Sacramenti virtutem se posse tantummodo superare existimaret. Optime Catechismus Roman. supra monet, hoc sacramento fusi piendo neque ρν ropera risinatione, neque Moluta negligentia , Octinctatione utentim esse, &e. ct quamvis ejusmodi nec ratem,eat, ut sine eo Disus quis esse non possit, iuud ramen a nemine praeter. mitti debere, sed potius maxime cavendis es, ne in vesanctitaris plena,
er suam nobis Divina munera tam large impertiuntuν, aliqua neglia sentia eommittatur . qumd enim omnibur communiter ad sanctimati .
nem Deus proposuiς , ab omnibus etiam summo sudio. peiendum es.
his retramentum Confirmat imis ministrare possit,
quo ritu miniserare debeat. a1. Cfrtum est ex Fide, ordinarium Confirmationis Ministrum
esse sol uni Episcopum. Ita expresse definitum est in decret. g. dc in Concit. Tridenti sessi ν. can. de Confirmatione, & jam antea in Conc. Constantiensi sessi. 8. error huic veritati oppositus diter Uviclesii articulos damnatus est . Et confirmari potest ex cap. 8. M. ubi dicitur, Sanctos Perrum, & Ioannem Samariam venisse, ut baptiEatis manus imponerent, quo ex loco Innoeen tius I. Ep. 19. ad Liscentium infert, non ab alio, quam ab M piscopo Confirmationis Sacramentum esse eonserendum. Docet tamen S. et hom. ait. I i. ad a. ex commissione, seu delera tione Summi Pontiscis Confirmationis Sacramentum posse a sinisplici Sacerdote ministrari ; quod etiam probat ex facto S. Gr oris Magni, qui, cum accepisset, Sardiniae Ρresbyteros solere baptizatis dare Confirmationem, id eos in posterum facere prohibuit, ut habetur lib. 3. restibi, Ep.9. at cum ex hac prohibitione sita comperisset. .