장음표시 사용
541쪽
habet Imago ab Anima quae ad imaginem est, quiad huic magnum rectumii assignamuso Et plurumss. Haec ad mesura accepit,illa ad aequalitate. Annon plus haec radverte Haliud inuic utrumque aut creatio aut dignatio contulit, illi generatio. At
que id magnificentius esse non dubium est. Sed ne hoc quidem eminentius esse quis abnuat, qubdelim a Deo huic , illi ct de Deo utrumque sit, id est, de Dei substanti . Est enim conlubsta
tialis De Imago sua , ct omne quod eidem sera Imagini impartiri videtur, ambobus est suhstantiale, non accidentale. Adhuc unum attende in quo Imago non parum eminet. Magnum iectum, ista duo natura sese distrepare quis nesciat In Imagine unum sunt. Neq; hoc solum, unum sunt cum Imagine Imaginienim non mod id rectum est eΩse, quod magnum esse, sed etiam id magnum reis Eiumque esse, quod esse Anima non ita. Et magnutudo eius, ct rectitudo ipsius diversae ab ea, diversae abinvicem sunt. Si enim ut supra docui,eb Anima
magna est qu capax aeternorum, et recta qu apypetens supernorum et quae non quaerit nec sapitqvie sursum sunt sed quae super terram, non plane est recta , sed curva, cum tamen pro hujusmodi magna esse non desinat, manens utique etiam sic aeternitatis capax. Neque enim illius aliquam do non capax eri , etiamsi nunquam capiens suerit, ut sit quomodo scriptum est in Psalmo:Verumtamen in i agine pertransit homo. Ex parte tamen,
ut eminentia Verbi appareat de ipsi integritate. Quo enim 1 magno rectove Verbum cadat . quod sice utique habet, ut sitquae habet Vel ideo ex par- te,
542쪽
te, ne si toto privaretur, non superesset spes salutis Nam si desinat magna esse, ct capax Quippe de ea uacitate ut dies aestimatur Animae magnitudo id vet,sperare posset cujus capax non foret' Ita
uno quasi claudicans pede is iactus filius alim us . De talibus enim reor dictum m Psalmo. Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alien inveterata sunt, ct claudicaverunt a semitis suis. Pulchre appe
tudinem, alieni propter amissam rectitudinem. Nec dimi. udica σῶει, sedcorruerunt, aut quidpiam simile, si ex toto hominis imagine exuissent. Nunc ver seeundum magnitudinem qu1dem in imagine
pertransit homo: quantum ver Uζηctit Ita luti claudicans conturbaturin deturbatur ab Imaginea
Scriptura ita dicente: Uerumtamen in imagine per transit homo.
II. Quaesitum est supra 0 de assinitate Animae ad
Verbum atque id quidem necessarie. Qua enim conventio tantae Maiestati, tantae adpertati, ut morein amore sponsorum veluti ex aequo sese com plecti videantur sublimitas illa Illa misit 'tNa si vere id dicimus, valde laeta fiducia est: si s Valde punienda audacia Propterea ergo de OnVe'nientia horum quaerendum fuit, quae quidem multa inventa est sed non omnis. Quis enim Vranimis hebes non videat, quam se e vicino respiciant Imago,in quod ad imaginem est Quorum utiqu*
543쪽
unum uni, ct alterum alteri assignavimus supra. Nec de imagine tantum, sed etiam de similitudine demonstrata ibidem propinquitas est, niti'ubd plasmilitudo in quo vel in quibus potissimum constet, necdum a nobis est declaratum Age iam intenda. mus declarationi huic , ut qub Anima plenius suam agnoverit originem is amplius erubescat vitam habere degenerem. Ι- ver quod peccato vitia-rtim deprehenderit in natura, studeat reformare ἱndustria ut digne suo genere Dei quidem munere se se regens, ad amplexus Verbi fidenter accedat Λdvertat igitur g ex hac Divinae ingenuitate simulitudinis inesse sibi illam suae substantiae naturalem simplicitatem, qua hoc est illi esse quod vivere, snon quod bene quodue beate vivere, ut sit similitudo, non aequalitas tradus propinquus, gradus t men. eque enim unius excellentia parisque fastu gii sunt, hoc habere esse quod vivere,in item ab re hoc esse quod beate vivere . Ergo si Verbi est iu lud propter sublimitatem, hoc Animaritopter similitumnem . salvu quidem eminentia Verbi, palam est assinitas nainrarum, palam Animae praerogativa. Et ut quod dicitur planius fiat Soli Deo id est esse quod beatum esse . atque hoc primum iurissimum simplex. Secundum autem simile est huic, ;d videlicet habere esse quod vivere, atque hoc Ant- in M. Ex hoc etsi inferiori gradu alcendi potest nonmod ad bene, sed etiam ad beate vivendum , non quia uri tunc si hoc esse quod beatum esse illi quie servenerit, quatenus ita glorietur pro similitudia
544쪽
omnia ossa ejus dicant Domine, quis similis tui Bonus tamen Animae gradus , ex quo solo ad beatam ascenditur vitam sunt namque viventia. h
ct horum genera duo, quae sentiunt,4 quae non sentiunt. Pori insensibilibus sensibilia praeseruntur, atque vitiusque vita ova vivituris sentitur. Non stabunt pariter in gradu uno vita vivens, multbminus vita duae sunt sine vita . vita anima est vivens quidem, sed non aliunde quam seipsa, ac perhoc non tam vivens quam viti, ut proprie daea loquamur. knde est quia infusa corpori vivificat illud , ut sit corpus de vita praesentia non vita, sed vivens unde liquet, ne vivo quidem corpori id
vivere esse, quod esse. cum esse, minime vivere possit. Multb minus quae vitae expertia sunt , ad- Iuc gradum assurgunt. Sed nec omne quod vita dicitur, vel est, continub valebit pertingere huc. st
pecorum est de arborum vita, sensu altera vigens. altera carens. At neutri tamen idem esse quod vivere est: cum ut quidem multorum opini est ante in elementis, quam vel illa in membris, vel ista in
ramis extiterint.At secudum hoc cum desinui vivificare, simul vivere cessat, sed nisi esse Soluuntur pariter dissbluuntur, tanquam non alligatae an tum , sed colligatae. Neque enim unum simplex est quaen ue harum, sed ex pluribus constans, propterea non redigitur in nihilum , sed dissilit in partes, ut es ad suum quodque recurrat principium Verbi Causa aer ad aerem, ignis ad ignem. reliqua iniimc modum. Nequaquam igitn tali vitae idem esse ih vivere est, quae Fili quando non Vivit.
545쪽
Pori nihil horum i) quibus non hoc esse quoch
vivere sita ad bene beateque Vivendum quandoquEproficiet vel emerget quippe Fb neque ad hune inseriorem gradum potuit pervenire. Sola quae in ipso stare cognoscitur Anima hominis, in eo dignitatis gradu creata est vita a Vita, simplex a simplicia immortalis abnmmortali et ut non sit longe a summo gradu, ubi scilicet id esse quod beate vivere est. In quo solus stat beatus solus potens, Rex regum Dominus Dominantium. Accipit itaque in sui conditione Anima etsi non esse, posse tamen esse beata, summo proinde gradu quantum licet appropians, non perimgens tamen . Neque enim vel ips
ut supra diximus,hoc erit aliquando esse quod beatam esse nec quando beata erit Fatemur similitudinem, aequalitatem renuimus. Verbi causa Vita Deus, vita Anima est similis quidem, sed dispar. Porr similis. Fbd viti, qub seipsa vitivens, qubd non tantum vivens, sex vivificans sicut&isse haec omnia est. Upar verbis quantum creante creata . Dispar, qubdit nisi creata ab illo non esset, sic nisi ab ipso vivificata non viveret Non viveret dico, sed spirituali vita, non naturali Na natueali quide etia quδd non spiritualiter vivit, immortaliter vivat necesse est. At qualis viti, in qua satius foret nonasci,qua non ab ea mori/Mors potius est, ct ideo gravior, quia peccati , non naturae. Denuque mors peccator ima, petiima . Et audi khunde pes a Mala siquidem est in mundi amissione, Pejor in carnis separatione pessima in inmiscimis
546쪽
que duplici contritione . Ita ergosi,quae secundum
carnem vivit Anima, vivens mortua est: quippe cui bonum erat omninb non vivere, quam sic vivere Λ qua nimirum vitali quadam morte minime unquam inarget , nisi per Verbum vitae , im per Verbum vitam, viventem utique x vivificantem Alias autem myimmortalis est anima, in hoc nihilominus Verbo similis quidem, sed non aequalis. Nam in tantum superexcellit immortalitas Deitatis, ut Apostolus dicat Deo: Quisetis halet immortalit sem. Quod ego reor pro eo dictum, ubd solus sitriatura incommutabilis Deus, qui ait: Ego Dominus
se non mutor . Vera namque Vintegra immortalitas tam non recipit mutationem quam nec finem,qubd omnis mutatio quaedam mortis imitatio sit: omne etenim quod mutatur, dum de uno ad aliud transieesse, quodammodb necesse est moriatur quod
est , ubi esse incipiat quod non est . Quodsi tot
mortes quot mutationes, ubi immortalitas AEt huic vanitati subjecta est ipsa creatura non volens , sed propter eum qui subjecit eam 1 spe Attamen immortalis Anima est et quoniam cum ipsa sibi vita sit, sicut non est quo cadat a se, si non est quo cadat a vita . Verum cum constet suis assestibus mutari eam, agnoscat ita se Deo in immortalitate similam, ut sciat sibi deesse non modicam immortalitatis partem, bli cedens absolutam persectamque immortalitatem, aptaquemnonest transmutatio, nec vicissitudinis obumbratio. Non mediocris tamen Animae dignitas praesenti disputatione comperta est. quae gemina quadam vicinitate naturi Verbo ap-
547쪽
propiare videtur, simplicitate essentis,in perpetuitate vitae.
Sed adhuc n unum occurrit quod minime pra teribo: nec enim minus insignem similemve minu Verbo Animam facit, serte etiam plus Arbitrii libertas haec est, plane Divinum quiddam praefulgens in Anima tanquam gemma in auro. Ex hac nempe inest illi inter bonum quidem d malum, nec non inter vitam ct mortem, sed re nihilo mimas interlucem tenebras de cognitio judicii , ct optio etiagendi: ct si qua sunt alia quae similiter circa animi habitum sese e regione respicere videantur nihil minus inter ipsa censorius quidam arbiteris Λnimae oculus diiudicat de discernit sicut arbiter in discernendo. ita in eligendo liber unde e liberumno . minatur arbitrium, qubd liceat versari in his Horarbitrio voluntatis rande homo ad promerendum potens . Omne etenim quod feceris bona malumve, quod quidem non facere liberum sit, misit Nad me
ritum reputatue . Et ut merit,laudatur,non is tantum qui potuit facere mala d non secit, sed qui
ct potuit non facere bona hiscit ita malo non ea re merito tam is qui potuit non sacer mala H cit, quam qui potuit sacere bona de non sedit. Ubi autem non est libertas, nec meritum . Propterea quae sunt carentia ratione animalia, nihil merentura quia sicut deliberatione, ita libertate earent se se aguntur seruntur impetu rapiuntur appetitu.
Neque enim judicium habent quo se diiudicent sive regant, sed ne instrumentum quidem judicii, idest
548쪽
rationem habent: inde est qubd non iudicantur, quia non judicant . Quanam quippe ratione ab his exigatur ratio, quam non acceperunti Hanc vim o a natura solus homo non patitur, desideo solus inter animantia liber . Et tamen interveniente peccato patitur quandam vim hipse, sed vollantate, non a natura, ut ne sic quidem ingenita libertate privetur . Quod enim voluntarum, Eliberum . Et quidem peccato iactum est, ut corpus quod corrumpitur Ugravet animam, sed amore, non mole. Namqubdiurgere Anima per se iam nonpotest quae per
se cadere potuit, voluntas in causa est, quae corruξti corporis vitiato ac vitioso amore languescens Jacens amorem parire iustitiae non admittit. Ita nescio quo pravo k miro modo ipsa sibi voluntas, peccato quidem in deterius mutata, necessitatem iacit,utnec necessitas cum voluntaria sit, excusare valeat voluntatem , nec voluntas cum si illecta, excludere necessitatem. Est enim necessitas haec quodammod voluntaria. Est favorabilis vis quaedam premendo hiandiens. Uandiendo premens et unde sese rea voluntas P ubi semel peccato consenserit, nec excutere jam per se, nec excusare tamen ullatenus de ratione queat. Inde querula illa vox veluti gemen ἀtis sub onere necessitatis hujus Domine inquit Eaias vim patiori responde pro me . Sed rursus sciem quia non juste causaret adversus Dominum . cum voluntassua ipsius potius in causa foret, attende quid secutus intulerit: Quid dicam, aut quid reia pondebit mihi, clim ipse secerima Premebatur iugo, non alio tamen quam voluntariae cujusdam servitu--- tis
549쪽
tis,cterat pro servitute quidem miserabilis, sed inro voluntate inexcusabilis. Voluntas enim est quae eum esset libera, servam secla peccati , peccato assentiendo Volistas nihil inus est, quae se ubveccato tenet voluntarie serviendo unde dicitur toti secit peccatum , seruus est peccata Propterea com peccavit peccavit autem cum peccato obedire decrevio servam se fecit sed fit libera, si non ad huc facit. Facit autem in eadem sera 1tute se retisnens. Neque enim non volens voluntas tenetur: -- luntas enim est. Ergo quia volens, servam seipsam
Deit nonmodb sech, sed secit Meriis proinde quod sepe memorandum est quis respondebit illi
eum ipsa seceris, ipse Bina Et hoe vobis p
quid apparere iam arbitror, Animam pro ingenita atque ingenua similitudine quae in simplicitate, immortalitate, libertate tam eximie claret non parvam cum verbo hahere assinitatem, ponis Ecclesiae Iesu Christo Domino nostro. V. ' Adverte homo qxquia' eo conjunctus es , non sis ingratus. Fecit enim te, ut dictum est o ad imaginem suam ct similitudinem . Ad imaginem, ut haberes memoriam, intellectum , discretionem, ct caetera naturalia ad fimisi di , ut haberes innocentiam, iustitiam, Valia gratuita ad ima inem ct cognitionem Veritatis, ad similitudinem in amore Virtutis. Vel certe factus es ad imaginem Dei, collatis tibi omnibus istis ad iu-
550쪽
rudinem secundum essentiam Deitatis actus es imis
mortalis cindivisibilis. Deniqi s creationem h
minis Creator rerum summa dignitate commendans Faciamus, inquit, hominem ad imaginem hsimilitudinem vostram. Reverendum revera privilegium, nec ulli traditum creaturae Creatur illa sublimior numerositas Angelorum, Celementorumon inium ordinatur variata connexio, sed omnipotentis praesentia tantum opus reciturnitate alta
prospectat . Ut verbienitur ad hominem, . nobilis creatura creari disponitur, accingit se Trinitas ad creandum S consilium accipit Sapientia, ut creaturae dignitas Creatoris privilegio clara esse monstretur. Hinc est thquod cum Trinitas Deus hominem crearet ad imaginem suam , quandam in eo sermavit trinitatis fimilitudinem, in qua L imago TrinitatisCreatricis reluceret,& per quam nouVs ille Mundi Incola,simili naturaliter ad simile recurrente, principio suo, Creatori suo indiolubiliter inhaereret, si vellet ne multiplici creaturarum varietate illecta, abstracta, distracta creata illa trinitas ins rior I Summa Creatricis unitate recederet. Etenim apum in faciem novi hominis spiraculum ita, s r tualem vim, idest, intellectualem, quod sonat spiratio spiraculum. vitalem, idest, animalem, quod sonat nomen vitae, insedit, insundendo creavita in ejus quasi quadam arce vim memorialem collocavit, ut Creatoris semper potentiam h bonitatem memoraret: statimque i sine aliquo morae interstr