장음표시 사용
761쪽
quit quiapotesatem habet filius hominis in terra amittendi peccata, tunc ait paraditico: Surge, tolleis is tuum,ct ambula. Et tu ergo si jam surgis desiderio supernorum, si grabatum tollis, corpus scilicet a terrenis elevans voluptatibus, ut jam non seratur
anima concupiscentiis ejus sed magis ipsa Cut dignuest regat illud Jerat,qui non vult. Si demit m ambulas, quae retro sunt obliviscens, ct ad ea quae ante sunt te extendens desiderio troposito proficiendi, curatum te esse non dubites. Neque enim surgere poteras, si non aliquatenus onus esset alleviatum, senec grabatum tollere nisi exoneratus magis, quia nec ambulare in servore cove sationis cum peccat
rum gravi mole possibile est. Propter quod sq,mducialiter jam postulare potest qui ejusmodi est, tantum caveat ne sorte aut postulet non postulanda, aut minus postulet quae a Deo sunt postulanda aut ea tepide quaerat, uuae toto affectuis omni tempore sunt quaerenda. Petitis, non accipitis CaitJacobus Apollutus heis quod ais petatis , utpote in concupiscemsiis υsris. Sic agit omnis qui terrena quierit ultra necessitatem, qui mundialem gloriam sectatur aut voluptatem. At veia, temporalia si desuerint, petenda quidem sunt quantum necessitas humanare quirit sed non sunt haec nimium requirenda. In quo genere etiam illa spiritualia sunt, ne quibus nihilominus salus constare potest, ut sermo scientiae, ratia curationum, omniaque de quibus certum non abemus quid expediat nobis r utpote si te satiaget tentatio, supplicandum quidem pro ea ut auferatur a te, sed non nimis obnixe, quoniam in talibus P me
762쪽
meminisse oportet Apostolici illius sententiae: senim quid oremus,sicut oportet, nescimus. Er Deo magis committere, quam temere aliquid apud nos definire. Haec autem sunt toto affecta se omni tempore postulanda. Haec sunt pro quibus incessanter, quam obnixe poterunt ad Deum clament desideria tua, ut habeas gratia ejus bonam, placere possis in oculis pietatis ipsius, ct in eo vivas, ct moriatis in ipso ut gloriam ejus videre, Hipso seui in perpetuum merearis. De his enim dictum est e Sina inter. missione orate. Quartis. 6 Ad quartum genus Orationis, quod est gratiarum actio perpaucos attingere credo,in qu rarius, eb preciosius est. Multam enim prorsus gratiam inveniet apud Deum is, quem juxta promissionem suaria exauditantequam invocetur: ct testimonium reddet spiritu ejus Spiritus quem habet ex Deo, quoniam exauditum est desiderium ejus, ita ut certus jam non orare, sed gratias agere possi. Sic enim habes in Laetari resuscitatione ubi Dominus, licet prius nihil orasset Pater, inquit, gratias ago tibi quoniam audisti me. Prima igitur, id est, obsecratio verecundo fiat affectu Secunda, quam proprie diximus Orationem, affectu puro ut videli cet non dissimulemus peccata, non nos palpemus:
scientes ubi sic quisque invenit gratiam apud Deum, si inventus fuerat durus iudex in semetipsum. Tertia, idestposulatio amplum quaerit assectum, Afiducia latitudinem, sicut scriptum est Postulet a tem in fide nihil haesitans. Credo enim propteream di locum calcaverit pes vester, impetrabimus, quantum vester erit
763쪽
porrexerimus pedem fidei. Quarta quae est grati rum actio, ipsa debet esse devotione plenissima, deliciis assiuens
S. III. Porrb dicam unum adhuc , quod facile capiatis.
sepius nisi fallor experti. Jejunium orationi devotionem de fiduciam donat. Et vide quemadmodum sibi invicem eiunium iratio socientur, sicut scriptum est Frater adjuvans fratrem , ambo consolabuntur oratio virtutem impetrat jejunandi. Jejunium gratiam promeretur orandi. . Jejunium Οr tionem roborat, oratio sanctificat jejunium mino repraesentat. Hoc est denique persectum ejunium Otiquando noster homo exterior ieiunat interior verbirat oratio per jejunium iacilitis penetrat caelum. Per jejunium orationem mens hominis conjungitur Angelis, copulatia Deo. Quid autem cu jejunium nobis proderit, si relinquatur in terra, quod absit Sublevetur ergo ejunium penna quadam orationis. Verum huic ne sorte minus se ficiat, alteram quoque pennam necesse est sociari. Oratio iusis ait scriptura penetrat caelos . Sint ergo jejunio nostro , ut facile caelos penetret, alae duae, orationis scilicet atque justitiae. Justitia verbquae est, nisi qua cuique reddit quod suum est Noli ergo quasi solum attendere Deum, debitor enim es etiam Praelatis, etiam Fratribus tuis nec vult Deus ut parvipendas, quos ipse minime parvipendit. Neq; enim sine causa ait Apostolus: Providentes bona non tantum P di ο-
764쪽
eoram Deo , sed etiam coram hominibus . Dicebat sertasse Sussicit mihi si tantum Deus approbat quolago, quid mihi de humano cura judici, Sed certussis quod ei minime placeat, quidquid cum scan- dolo filiorum ejus, ct contra ipsius seceris volunta-tatem, cui obedire tanquam eius Vicari oportebat. Sanctificate inquit Scripturi jejunium. Ocati caelum. Quid est enim caelum vocares unitatem servare, diligere pacem, raternitatem amares Superbus ille Pharisaeus jejunium habuit, jejunium sanctificavit, qui nimirum jejunavit bis in Sabbatho: gratias egit Deo, sed non vocavit caelum dicens: Nou sumsicut eaeteri hominuwrideoq; ala una nitens, jejunium ejus non pervenit in elum . Vos ergo,charissimi, lavate manus vestras in sanguine peccatoris, ct omnin solliciti estote, ut alas duas habeat jejunium vestrum, sanctimoniam scilicet pacem sine qua nemo videbit Deum. Sanctificate jejunium ut pura intenti, devota oratio Divinae illud offerat Majestati. Vocate caelum, ut congruat unitati Laudate Dominum in tympano iliores, ut concors sit mortificatio carnis. Et quia x de jejunio I de justitia aliqua diximus,dignum est ut de Oratione quoque pauca loquamur. Primis quidem oratio quan- tbessicatior est si fiat ut debet, tant,callidius impediri ab adversario solet. Adversarius noster est illeo qui tanquam leo rugiens circuit quaerens quem devoret Longe sinu idem et ampliori sollicitudine, descalliditate multiplici pars adversa vulnerare in nobis dexteram satagit, quam sinistram nec tam corporis profecit, quam cordis laborat auferre substan-
765쪽
tiam utranaque nimirum prosperitatem humano generi invidere noscuntur daemones, utraque nos s
licitate privar contendunt, ct caelesti nimirum&terrena,sed longe amplius rore caesi, quam pinguediane terrae. Caeterum hoc est remedium ejus a qui viatiorum vel daemonum tentationibus aestuat, ut quan- tb amplius tentatur, tant amplius ad orationem Currat assidue cum omni devotione assistat conspectu Domini, in tempore orationis suae, ut imminentem tentationem diaboli facilius possit eu dere. Quando quisque orat. bb Spiritum Sancturn ad se vocat sed postquam venerit, confestim omnia tentamenta daemoniorum, quae se mentibus hominu immergunt, praesentiam ejus serre non sustinentes effugiunt. Gravis equidem nobis est inimici tentatio obsed longe gravior illi est oratio nostra Laedit nos iniquitas ejus atque versutia, sed multb amplius no- seraeum simplicitas& misericordia torquet. Ηumilitatem nostram non sustinet, uritur chariatin stra, mansuetudineis obedientia cruciatur . Oportet ergo haec arma parare, sed arma spiritualia potentia Deo, non modbad resistendum, sed ad inpugnandum quoque& expugnandum viriliter inimi-Cum unde Apostolus ait Induite vos armaturam Dei, utpustissare adυersias insidias diaboli . Secused . DJ Interdum quoque graviter impeditur oratio a pusillanimitate spiritus, ct timore immoderato. Hoc autem tunc solet fierν, cum sic cogitat homo Propriam indignitatem, ut non convertat oculos ad Divinam benignitatem abyssus enim abyssum in
766쪽
i vocat aussus luminosia , bruum tenebrosam; abyssis milericordiar, abyssim miseriae. Prolandum namque est cor hominis. imperscrutabile . Sed si magna est iniquitas mea , muli major est Drumine pietas tua. Ideoque cum ad meipsum turbata fuerit anima mea, memor sum multitudinis misiti- cordiae tuae, respiro in ea: cum introjero in potentias tuas, nolo memorari justitiae tuae solius Quantumcunque sed gravis te ingerat memoriae
meae recordatio scelerum meorum, quantumcunque me deterreat praeteritae vitae meae horribilis
consideratio, faciant alii quod consuerint expedire. Eoo semper sentiam in bonitate de dulcedine Domi- cordiam ejus, sciens nimirum quandoque in me experiens longe essicaciorem ejus dulcedinem ad consolandum , multoque promptiorem ejus benignitatem ad indulgendum,quam meam iniquitatem ad delinquendum. Scio utiq; quia non est iniquitas, sicut iniquitas mea sed e regione,non est dolor, sicut dolor eius. Si supra modum peccavi, non despero: quia supra modum doluit, inrino respiro. Si ex speratur Deus immanitate sceleris mei . miti Flu proculdubio in dolore satisfactionis Filii sui.
Druo denique sicut periculum est , si iuditit oratio nimis timida, sic in contraria parte non
minus imb majus periculum est, si sorte suerit , De his quisio orant, audi quid loquatur
ad Prophetam Dominus clama, inquit, ne cesses,qua situs exalta vocem tuam se . Quasi tuba, inquit,
quia in spiritu vehementi increpandi sunt temera
767쪽
riἱ Me etenim quaerunt, qui te ipsos nondum invenerunt . Nec hoc dico ut peccatoribus auseram orandi fiduciam, sed volo eos orare tanquam gentem quae peccatum fecerit, non justitiam orent pro indulgentia peccatorum suorum in animo contrito ,
ct spiritu humilitatis, quemadmodum publicanus illa, Deus , inquiri, propitius esto mihi peccatori Te meritatem enim dico, quando is in cuius conscie tia peccatum adhuc aut vitium aliquod regnat, ambulat in magnis d. mirabilibus super se,minus se licitus pro periculo anima sua . Quartia periculum est , gysi sit oratio tepida. non ex viva affectione procedens. Timida quidem oratio Caelum non penetrat, quia testringit animum timor immoderatus, ut oratio non dicam non ascendere, sed nec procedere queat Tetida verb oratio in ascensu languescitis deficit, eo qubd non habeat vigorem. Nam temeraria non ascenditised resilit resisthur enim ei: nec tantum non obtinet gratiam , sed i meretur. sensam . Quae veri, fidelis h humilis h servens oratio fuerit, Caelum sine dubio penetrabit unde ce tum est, qub vacua redire non poterit
De Oration Dominisu, restinente peritisne septem quam Nisus Dominus insiluis Et factnmea cum Jesus esset in quodam loco orans, ut cessavit dixit unus ex discipulis aius ad eum et Domine , doce nos orare. Et ait illic Sic vos oraia
768쪽
orabitis: Pater noster qui es in caelis, Sc. Me itiMati. 6. s. Praemittitur exordium oratimis Dominica. a. Exponuntur verbapetitionis primae. . Explicam eantur verba petitionis secundae. . Interpretam tu verba petionis tertia. s. Declarantur verba petitionis quarta . . Exponuntur erba petitis-nis quinta et Explicantur verba petionis sexM. 8. Explanantur verba petionis septima
- genitus Dei non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo , hominis quoque dignatus est fieri blius, Chabitu iuventus ut homo non immerith jam d caelesti generatione exiguitas humana pra sumit. Neque nim indignum est Deo, eorum fieri Patiem, quorum se Christus secerit statrem. Quare enim byFilius Dei factus est homo nisi ut homines saceret filios Dei Voluntati autem ejus quis resisset filius Dei qui exaltat, quis est qui humilieti Nemo discredat cynemo haesitet, habemus testimonium credibile nimis. Verbum caro factum est, ΘΩΕtaoit in nobis. Fratres habere volvit unigen, tus Dei, ut esset in multis fratribus primogenitus ipse utique nihil haesitet ipsa pusillanimitas stagilitat huitianas prius ipse factus est hominu frater, sectus est hominis filius, iactus est homo unde d) licita . spon-
769쪽
Sponsa Ecclesia ali Sicut malus inter ligna sis rum se dilectu meus interflios. Et bene inter fialios , quia cum esset unicus Patris sui, multos illi chabsque invidia filios acquirere studuit,quos non con funditur vocare iratres, ut sit ipse primogenitus in in multis fiatribus Jore autem praeponitur universis adoptatis per gratiam is, qui per naturam Filius est. Quanta feldignatio Dei, Deum Patremi minum esse quanta hominum gloria Dei filios esse Genus enim C sumus Dei, sicut dicit Apo
stolus, transserens Ethnici sententiam de malo vase in vas bonum , ut non nisi ipsam ct vas bonum sapiat. Genus, inquam, sumtu Dei, et dii filii Excelsi omnes .cognatione quadam spirituali magnam apud Deum vendicantes affinitatem , cum per puratum adoptionis Filius Dei unum nobiscum nomen sortiri non dedignatur.Ideo cu ipso&per ipsum pra caeptis salutaribus moniti, S div na institutione so mali audemus dicere Pater se quies in alis, Quamvis autem filJ ubique sit Deus, in caelo tamen orandus est, ibique orationis tempore cogitandus:
ut mens nostra non oratorii tecto, non aeris spatio, non ipsa retarderetur nubium densitate , iuxta eam
formam quae nobis a Christo tradita est, ubi ait: Sic orabitisci Pater se qui es incos Caelum enim quadam praerogativa etiam sedes sive thronus Dei vocatur: quia ad eam comparationem, qua Deum in caelis Angeli Sancti de Electorum animae vident, nos miseri de peregrini super terram vix
solum nomen habere videmur. Vis scire lis quia
770쪽
nomen Umemoriale ejus in nobis est, praesentia nexcelsoquis orabitis, inquit, Pater,ser qui solis. Fidelis oratio, cuius ipsa primordia & divuna adoptionis , ct terrenae peregrinationis admoneant ut hoc scientes, qubd quamdiu non sumus in caelo, peregrinamur a Domino, gemamus intra nosmetipsos adoptionem filiorum expectantes iraesentiam utique Dei Patris. Denique ideo homo A inter primordia suae orationis ipsum quem oratini is est Patrem in caelis esse protinus admonetur,
qudivi delicet impetu quodam spiritus atlb sibi D
culandam esse meminerit orationem. Parrem hamque in sua personathylicet nusquam non sit, nubquam tamen invenio nisi in caelis, ut in Evangelio: Et Pater meus qui in cauis in. Et in oratione: ter nose qui es in alis. 3. I. Sanctificetur nomen tuum. Hoc primum filien petimus quod maximum est, ut nobis glariae illius unotescat Sanctitas illibata. Qiiod autem petimus ut sanctificetur nomen ejus 'omnino jam supra nos in eius notitiam pergere concupiscimus. θη-ctificetur nomen tuum. Nomen ejus, gloria eius. Et illa quando non sancta Z Fieri tamen dicitur ancta gloria ejus, cum in sanctitate glorificatur a nobis Benedictum nomen gloriae ejus m quod est an ctum. Ne lue enim ocios venit, quod ex an/natum est Sanctum, sed copiose diffundit 'o