De Charonte etrusco commentatio antiquaria scripsit Iulius Athanasius Ambrosch

21쪽

Iuti serpens, morituri qua capiti' in qua pedibus in advolutus. Cuiusmodi umbolis su- nereis haud scio an etiam eanis j et quercus in et Palma' sint accensenda, quippe quae

nonnullis in tricliniis sane apud accumbentes appareant. Neque in altero anaglyphorum genere, ubi quidem defunctum sub imagine viri equestris conspicimus, omnino desunt symbola, quae itineris causam atque suem plus mistius aperte prodani. Primum enim, dum ille, manu corollam suneream tonens, suis valedicit, aut Dea Dialis ipsa aut ag o, marsupio celeraque supellectile onustus, eo scendendum equum se nis adducii 'η. Tum, umbra iam equitante stipataque comitantibus semiri V , unus altervo agasonum et ipso interdum corollam gestat vi). Deniquo iam regna insema ingredientem ingressui unive non solum indicalis Orci ianua et obviam venieules cognati ' , Sed etiam ampliora Oὶ vel galea Ditis i 0, equo proficiscentis

ὶ Zoeg. I. l. tali. XXXVI. DubIto an eanis, evii, famuli. qui tu talibiis anaglyphia comparent, ex e sint repetendi consuetudine, quam respicit Serv. ad lin. Aen. I. 22lli nobiles nunquam poli combur bantur. - ed eum dileetis equis, vel eanibas, vel ramulo. Cl. Intra annot. M. sa. DTa Zoeg. l. I. Ilamos quereeos etiam Genii de-Funetorum. aliaa Leti geniἱ voeati, gestant in anaglypho Vatieano scortile di neIvedere, Λ. sis , et ii dem frondibus interdum latera ossariorum fiunt ex

noti Praeterea vid. paulo infra annot. los

Ser. I. rab. XV. Mὶ Ne oliviam venientes ne in muliebres Par. eas esse eredas Gor. Mus. Etr. i I, p. lGM. ino nummis impediunt. in quilina non solum tres m. nerea, si eut ap. Gor. l. I. t h. LX lv et CLXIX. sed etiam ain lae vel binae, et eae quidem interidum et viris et filiolis tori inelae, umbrae equit niliseeuxruditi Vid. Mus. Clus. tab. CLXXXVI. Deliis. I. I. So. I, labb. XXXul; XV; XXXIV. Talia ar menta non dubito quin ad umbras in Elysio . eognatia ex pina pertineant. Sist. Silv. II. s. Ita i - aubit ille pἰos. earpsitque quietem Elysiam. earosque illi e tofflasse parent ea

Inventu o

Talia dicentem gentior duleedine Iae a Audit, et ImmIlea tedite desee It ad umbras, Verbaque dile et ae fert narraturus He

trus est e.

Praeterea si quando pio laudata marito Umbra venit. iubet ire saees Proserpina laetas,

Egressasque aeria veterea Heroidas aut is Lumine purpureo uia ea laxare tenebras, Sertaque et Elysios animae praestet nere norea.

Ite, pii Manes. Graiumque examina F tum. Illustremque animam Lethaeis spargite sertis, Et monstrate nemust. quo nulla irrupit Erynnis, Ia quo salsa dies. eoeloque aiinulimus aether.

Lib. Ianni. II. p. 2a. n. s. Dius es e valeam, quae, ex plia fimbriis aquamulisve. quibua inurgo eius est exornatus. a pileo Phrygio haud ita multum reeedit, .iri doeli recte videntur eollegis e ex anaglrν .eaἔua argumentum est ruptus Proserpinae Gor. Mus. Eie. tab. I. III. p. I B Ibi enim et Merearὲus et Dis eodem promus modo avi.eli conspieIuut . praeterquam quod ille galeam sine aquamulis ia pile gerit, Plutonis autem gulea aquainata eat atque . ad terram delata, inter Mereurii pedes ἐaeet. Ceterum idem argumentum . in sareophasis lam nomanis quam Etruseia erebro repetitum. alii artisiera Ilo modo variarunt. atque adeo interdum ei Eaeeladum immis euerniit IngLIr. Non. Eie. Ser. I. tab. Lu . Ser. II. lah. I 5 . cuius vicem alias aer'. ol,linet sinetur. I. I. Ser. I. tab. I . Monstrum enim illud utillulia equorum in seruorum Bub tralum, quam is proxiine ad siguram daemonia inarini aeee-

22쪽

subiecta, sicuti Palma apposita 's, et ipsa tu, tum vitae sortiter peractae signum, haud latenter, opinor, Sigi iiii cant; neque iii tota lina ii iii adest genius ille alatus qui citam in nouitii liis nauiglyphiri Cli amniis si ura insignitis iter iacientem prosequitur luod quum

ita se habeat, Prosecto non amplius videtur esse dubium, unde, ubi, quo tuti bra illa e tu suis equo satali vehatur. Nimirum domo prosecta, tendit, non quidem ad coeli les ψ', sed recta via ad Orci claustra. Atque elucet, artifices Etruscos lioc argumento, ex o dine rerum et actionum, ut vides, tripartito δι θ, in exornandis ossariis ita fuisse usos, ut, siugulis eius momentis veluti iii totidem Scevas dispositis, unam alteramve scenam in

frontibus sarcophagorum EXScialiter iit.

Conspicuus est igitur eques ille alias domi, uxori ceterisque cognatis ultimum diu cens vale tu, atque, adstantibus Servis varia Supellectile onustis, iam iam Dialem coim Scensururi Equum; alias equo iusidet, et StiPalus Servorum basiatorumque caterva, iam

dat, tamen ad Eneeriduan esse reserevd α. Claudi. M suadet deseriptio. I apt. Proserp. II. Iasit

Iamque per .nsraetus animarum rector opaeos

Sub terris quaerebat iter, gra ibusque gementem Eneeladum tale bat equis. Inianania Badunt Nembra volae . pressaque gigas cerviee laborat Sieaniam eum Dite seremi, lentatque moveri

Debilis, et sessis serpentibus impedit axem ιFumida aut sureo praelabitiae orbita dorso. At galeae raptori inferno additae haud seio an uni- eum illud exemplar hodie exstet. Neque tamendabitave Im, quin artiseea hoe symbolo, aperte de mythologia Graeea repetito lom. u. V. B45. ADDIM. 4. 23, in argumentia innamititieis quam funebribus algaisieaverint ro uodet Oriquo et Proserpi ae et defunctis e et alieundum. uua symboli vi perspeeta, non videor mibὲ nimis indu tigere ingenio, si illam quoque supelleetilem, quam lavi exstinetae alnixam adolescens humero portat Ioc vis. l. l. Ser. I. lati. I. in unum eris urnae parte . quam galeae Ditia aimillima sit, idem esse ortia si inbolam eoque aut inae prosee ionem indieari

Memiueria. palmam in trietiniis quoque interdum apparere. Vid. supra annot. Bd. 07ὶ Gor. l. l. tab. CLXIX; dextra eitia manu mutilata est; ned non dubito, quin . sieuli in monu- meusis supra allati vid. annot. bd , laeein gegserit.

I. d isti. H, et in multis Ioeia eiusdem operis. quae semel bie attigisse satis ali. Sane caui ua videntur indieasse Fabeeit. Inaeeipri. domest. e. III, .. LXIx, p. lGI. Bonaret. de novuult. n m. memorial. p. 42. Goe. Mus. Ele. lom. II l. di .. III, p. 174. sq. . qui in eiusmodi aliastri his animarum transitum ad eampos Elysaeos adumbratuin voluere, id quod . qnum opera illa non ad manum xἰnt. ex IisOὲ-νamio. l. I p. do, intellitere mibi videor. At nulla apparet ratio, eur umbram equestrem, nisi eerta eerti Ioel signo addito vid supra annot IO2- - . vlἰque nil ee tum quendam et eireumWeriptum Inserorum loeum abire Putemus. quum non tam ipsa Mea inferna quam de-eessus defuncti. auaripiendum auseeptumve iter. alqua

aettones, quae ad id pertineant. priueipalia istium

verum Rinumentae videantur suppediissae. Q propter inouumenta nostra in univer um nihil ut Iud quam deeeaatiui ad Oreum significare, equIdem Ex;stiinaverim. lui Prima quidem para argumenti nelionea e m. Pleetitur. quae ad aderisum a familia domoque perliam Altera ad umbram proneiaeentem atque iam in itinera versantem speetat. Tertia umbrae Muentisin in Oreudeoramque mauium salutationem eontinet. Ad tria haec argumenta. quae quidem unius argumenti Prin-eipalia tamquam siticuli sun aetus. non solum multa anaglrpba in gare phallorum frontibus redeunt. Te eum etiam tot figurae anillaesae, quae in tranaver, iauenarum Partibufi comparent. Ceterum in eiusmodinrgumentis equialem nihil invenio, eue ea aut ad ream1 lieast aut ad alltrononi iam aliasve allἰoria phil

sopbiae diaeiplinas reseram ; id quod ingenite saleri mihi Ite t. qnum non ut viti doeti in bis inon amentis interpretandi, mirum quantum Digeniis vide. autur Indulgere.

23쪽

ineopto itinere, pergit B; alias denique, ianua Ditis modo superata, a eognatis exeipitur, manibus nive iunctis Sive porrectis ) salutantes salutans. I alia nutem argum lita arti lices non solum in frontibus urnarum integra esstn-xerimi, 'sed otiam, Singulis eorum siguris disiiinciis, sarpius singula unius argumenti momenta in transversis urnarum partibus disposuerunt, quo facto anaglypha partium transvsersarum haud raro non Solum inter se, Verum etiam cum opere principali in fronte loculi exsculpto arcta quadam argumentorum Similitudino coniuncta Dparent ). Est igitur sane dolendum, quod ornamenta tot Pnritum transversarum aut prorsus perierunt, aut non una saltem cum anaglyphis frontium Sunt edita. Sed sumiciat, rem magni momenti paucis hic niligisse. Talibus ann glyphorum argumentis perspectis, iam manifestum ent, iisdem adnumerantia esse etiam ea monii nenia, ubi Charon umbram equ Strem Sive praegrediens sive proseqtiens deducit 'i. I inque in nostris operibus Iton solum Den satvlis et I .etunt is apparent, Ilii da mones alibi, Clia rontis figura prorsus omissa, vel satalem equum adducunt ran, vel equitem iter facientem comitantur Mn; Red prodit in Ailenam etiam servus ille supel- Iectito onustusn I; prodeunt cognatae desuneiae, a Leto umbra adequitanti obviam ductae ri); nse amplius dubium est, quin cadavera illa, iii anaglyptio saue Nidi animae equestri substrat a x ηὶ, eodem modo terii liniam itineris Siguisicent, quo in aliis iisque melioribus operibus amphora, Palma, galea Ditis, Sen Diam, equitem Aedes in mas ingredientem sive ingressurum κ3mbolice indicant. Elucet igitur, Clia rontem nostrum, quem alibi circum Orci claustra versantem atque vagantem vidimus, his in argumentis, aequo ac Deam satalem et Letum, id agere, ut tanquam psychopompus destinctorum umbras, Plerumque sub imagine equestris viri adumbratas, ad eundem deducat locum. Artifices nutem animari non nolum equestres, ve- militot iam pedos tres a Charo ite deductas interdum in Ossari in exsculpsisse, singulare armis glyptii 'Volaterraui argumentum docet, in quo speciem quandam ingulam initraqtie indu- tam , iliceri mn, marem an seminam, Conspicimus, quae a daemone nostro prehensa brachio abducitur xt . Iani consentaneum est, Charotilem, quem modo ad Orci ianuam tendentem eam quo ingressum vidimus, ctiam intra limina inferorum Partes agere. Re vera exstat ana

ransversa urnae parte utune, ut totum opus, rude e irrum prae se fert.

24쪽

glyphum singulare quidem et parum elaboratum, cuius argumentum, ni prorsus salior, nil ontem, apud inferos munere tortoris fuligentem Pertinet Conspicuus enim est in opere nostro tali serina ac gestu figuratus, qualem eius Proprium esse satis probavimus. Ilic autem Procellentem comitatur alter quidam da ei noti, et ipse desomnis, toga tus, annulisque illis cruralibus indutus. Diambabus manibus gestat atque praetendit, non sacem quidem quam artifex otiam rudior certe accuratius cxpreSSisSut, Sed ii astrumentum, quod furcae bicorni sive lineo leviter curvato facillime comparaveris. Duabus liis figuris exceptis, nihil amplius tu nostro anaglyptio conspicis, ne loci quidem iudicium. Enimvero in tali argumento non opus erat eo, quum CODSociata monStra iPUPer se originem suam atque sedem facile proderent intuetiti. Pertinet enim monumentum sine dubio ad ea opera, in quibus artifices, variis animarum torminitis tortoribusque quibusdam insemis in scenam Productis, regna subterranea et supplicia veterum malorum, quae illic expendenda forent animis, eo consilio in conspoctu posuerunt, ut non singula singularis cuiusdam animae sata sutura cxprimerent, sed universam qiinnitam Orci Iiuuotiem atque imaginem in animis intuentium excitarent. Cuiusmodi argumenta Prosecto non emanarunt ex vetere quadam Etruscorum disciplina, sed eorum Summa redit ad superstitiones Graecorum, quas ab Etruscis receptas suis vel ex his monumentis elucebiti Iain aetate Aristophanis ac Platonis, et certe mulio ante, vulgo Graecorum veStibula inferorum miris terricia inmensis monstrisque liorrendis squalebant, neque potuit seri, quin, in gruento in dies sis Persiis itine, numores eorum seculis posterioributi iii iraiiii in modum adaugeretur. Itaque in squalidis inferorum campἰs iton modo illa invenis monStra, quibus

domandis trucidandisve heroes antiquissimi, Hercules, Perseus, Bellerophon, nii , D ni exercuerunt urina, id exi, Cerberum, Gorgoites, Echidnas, Chianaeras, Ilaniyias, Centauros, Hydrasi '; verum es iam alia portenta, voluti Empii si ', Sent in , mulli- oplices belluarum formasias, quae vel in primis Orci saucibus stabula ut τ', vel in 'locis purgatoriis imisque tartaris animas lustraudas atque puniendas dilaniando lambend

glypha sunt conspieua in partibua ita a et Ia aureo. phagh ab Inebiminio. I. I. lab. III. edἱti. laterum nostrum an orphum respieit Lude . in eorument. arad. nervi. .. 3 8- 9, p. 3. 24h I a eatis sentiunt et riden. . I. I., et Ia utilis. . l. l. p. 2M, qui daemonem Furiam esse vulticulas aententiae ne adali putemur, vel figurae ninietus, es a Furiarem vestitu omnino meedit, obstat. 25ὶ Inter mons ra Inferna Invenianus Gordonea

25쪽

quo exertistiant Praeterea autem adsunt territilles quidam Ditis ministri, igneis neu Iis ac specie Scintillantes, qui, ad modum operarum fabrilium, malleis atque soreipibus aliisqile tormentis armati, animas sceleratas eXCamilleant ). Cuiusmodi tetrae opiniones unde et quibus auctoribus in Gliquas Graecorum religiones irrepserint, infra sortasse apparebit; hic sit Sciat observar , multa eiusmodi nrgumenta, vite iti Bnimarum be- auarim myrteta et choreas π), Sive luculenter et prolixo X pressa δὶ sive paucis figuris symbolisve 3ὶ adumbrata, sane in Etruscorum ossariis picturi sque sepulcralibus esse

obvia.

Centauri, mares seminaeque, quos in talibus argumentis aliquid nilud quam meras Lapilliarum pugnas significare, iam Gorius et Bonarota suspicati ιθ sunt, quamvis iis no-

.n. I. LXIII, n. 2. Talia argumenta ad eampos Hrs eos reser da esse, non est quod dubites. Ea enim sunt Ioea, δε υμν αυλῶν τίς tu π t citcτω πνοὴ,

S auiis , Silv. II. I, 205. ubi haee de umbris Blaesi

et Glauetae a Ipse manu saudens vehit, et, quae munera mollis Eirsii, steriles eam , mutasque U 1 e res Porci. et obtuso pallentea germine Gres.

An tibi seliees lueos iniseratua Avernaneeloe et Elysias dedit Iaservare voluere a Neque seio an talia gint e eon uetudine quadam ve- . emin Italorum derivanda. IIaee enim habea v.

Plaul. in Capt.. V, 4. didiam ubi illo adveni, quasi palHelia pumis aut

Aut auates . aut coturnIees dantur, quieum ta- attent i iidem haee milia adventeisti upupa. qui me deIectet, data est. Conflat autem, talea deliet a una eum desunetis eombustas esse, qua de re t eua classieas v. Plin. Epiat. IV. 21 Habebat puer mannulos multo . et

IIJ Ita quidem plerumque ita pleturia sePular libus. Inglite. I. I Ser. IV. labb. XXIV. XXV ι XXVI. Sex. II, lab. E G. Mieia. l. l. l . in .

54ὶ Ita in Dontibus partibusque trans erais ur. narum, quo pertinent anaglrpha sinum eommemo

randa.

praeter Lapitharum eladem et sugam, designanti atque. uti censeo, IIortem vel Fatum manenum, a quibus omnia, alque ipsam quoque hominum vitam, pendere arbitrabantur. - ne sitis haud dubie Bonarota ad Demp t. p. 23i - eredendum est, eontinere peeul res sabuI quia eadem ipsa monstra - tabulae inter monstra Insero in referrent - .

26쪽

tus Virgilianus locus memoriae excidisse vIdeatur: Centauri I tur, catervas ii brarii m gentes armisque solitis impugnantes, tu tribus sarcophagorum frontibus sunt conspicui ias. Neque ossicit huic interiirctationi, quod umbrae illae viriles, tanquam defensurae, strictis gladiis hastisque vibratis adversus monstra videntur bellare. Netun is ipso umbrarum habitus ac gestus nut manavit ex iis Poetarum locis, ubi vel heroes, remalaserna adituri, conspectis illis terribilibus formis, subita formidine percussi, serrum siringunt Ny , aut et poetae et artifices sua derivaverunt ex communi quodam superstitionum

lauto cui sententiae equidem minime refragari velim. Praeterea in ossariis etiam Scylia Ias habes, sive solas δ' Sive Ilippocentauridibus.consociat umbrasque contra Pugnantes squamosis caudis circumligantes ac remis sublatis tundentes. Uuibus monstris . forsitan aliae quoque atque multae belluarum formae Sint accensendae, quae modo A lae γε , modo varias uilibrarunt siguras caudis circumvolventes unguibusque dilaniantes

in anaglyphis urnarum Etrusearum conspiciuntur x s. Carnifices autem illi insertii, humana quidem nec admodum terribili Specie Praediti, in picturis sepulcralibus praecipue sunt conspicui. Prodeunt enim ibi, mares seminaeque, armati uncis ),.malleis 1 3,

milia ari: nenis, sed haud dubie nestigenter delm neata , e tant p. Dediapa . Eis. Em. ab. XXI. Mamri . Veron. tab. VII. n. l. Anima autem re vera a Centaturis, si eutl a Serilla, Oxoero, aliis monstria. infestarii Statu Ioena perie doeet, ubi poeta deos inseros Poeatur, ut umbram pateream benigne exeipiant:

At vos umbrarum reges, Ennaeaque Iuno, Si laudanda preeor, taedaa auferte eoma que Eumenidum i nullo aonet asper ianitor dire a Centaurosque, Hydraeque genus. Se ΤΙ- aeaque monstra Aversae e elent valles. Iavaluerat enim opinio, animas hominum piorum, veluti tuiti alarum, Oeei elaustra intrantea minust .mo tria in eois terreri. Ct. Stat. Suv. II. l. M.

Centauri autem in monumentis Emiseia Interdum tam Seruis, quam aliis eonfoetati sunt monstria inissemis, veluti Ciamaerae, in anaglypho vasta sieulia v. Mica . l. l. t . LX, α. l.

- dicitum enim eat, bellatorum animas amni instruelisa ad Urei elaustra pervenire tuom. Odyss. l. 4lo, quas . leuti Aeneam et Herculem, formidine correptas, eontra mou lan inferna gladios stringere, haud seio an arsinees Etrusci voluerint. CL supra annot. Iau. atque monumeata, quae in annotationi. bas sequentibus attulimu .

n. d.

Ser. I. rab. E I. Mie I. l. l. tab. LXV. In pietura postremo laudata alii daemonea assio

sunt eolore, alii Ruo; nee in nove viri docti illos daemoneo ad bino. Inguiomna hominam venioa v dentur referre. Nam Iieet IIorati Epist. II, 2, 373 unum duntaxat naturae humanae deum, vultu mutabilem, album et atrum, agno eat . tamen ruisse . qui exederint. iugulia hominibus hinos esse genios, i. e. honum et nislum, quibus assistentibus

aut assereontax in meliorem ullam aut tondemnais

ventur in deteriorem i ex Servio ad Aen. VI, MI eonstat. At ne pedibus in hane eamus senis ita . Varro iap. August. C. D. VII, R nobis obsint, qui genios in eoelo tuto lunae imm

et ii imborum ae ventorum eaeumina morari vult. ne

que singulis homininus nisi aingulos tribuit geni ibid. e. IS . Quaproplex daeinones nostros non

27쪽

sureis 140, sagittis Αφὶ, facibus χ); qua sul ine atra obsiti ερὶ, qua membris extenuatis

macilenti λε' . Hinc exaudiri gemitus; et saeva sonare Verbera; tum stridor serrI . Nimirum excruciantur animae, aliae mest eis pertusae, aliae uncis dilaniatae, aliae, sicuti poeta eas depingit, panduntur inanes Auspensae ad ventos in , estis denique, saetibus admotis, vetus scelus exuritur igne. Iam eas pieturas illasque in anaglyphis figuras Centaurorum, Scyllariam, Hydrarum, aliarum belluarum, ad unum idemque argumentum pertinere, nou ROlum umbrae eodem modo suspennae in utrisque movumentis Satis ostendunt β', veriun etiam naturnatque habitus tortorum infernorum, quippe qui et ipsi, ingenii utriusque artis ration o lin-bita, suli eadem sere specie et picti et sculpti appareant βη. Etenim quemadmodum in picturis sepulcralibus daemones, muniti malleis et uncis, animas puniendas Vexant ita in anngi vphis iidem, Centauris e sociati, in umbras saeviunt; et id quidem, ut species animarum suspensarum satis innuunt, sine dubio in iisdem locis purgatoriis. Absit in utroque operum genere nonnullae tortorum figurae ad Charontis nostri speciem Sane prope accedunt; apparent enim viriles, einetis Indutae tunicis, cothurnatae, comis barbaque hirsutis, atque, quod Plurimum valet, armalae sive malleo solo nive praeter malleum geAtantes uncum δη; dum ceterast species ultristes, quas, quum plerumque seminini videantur esse sexus, haud immerito Ilaenas vocaveris, vel alatao prodeunt, vel formam muliebrem sive iuvenilem prae ne seriant. Inde igitur primum iure colligpre videmur, Charontem Etruscum etiam carnificis inferni munere fungi: quam sententiam, ex collatis monumentis satis proliatam, mirifice confirmat celebre ossarii anaglyphum, quod argumenta ex Orestiade petita continet, in quo et Furia et Cliaron, una ex profundo emergentes, parricidae, qui tu aram confugit, manus ultrices armaque inferna intentant '. Deinde autem liquet, tetram illam figuram, quae in uostro Bnaglypho, unco sit renue munita, praecedentem Charontem prosequitur, unum esse carnificum insernorum. Denique, quum in opere praeter daemones ingredientes nullum prorsus appareat loci indicium, unde eos sub dio versari suspiceris, non dubium restat, quin sculptor satis duxerit, ipso argumento significasse, actionis sceIiam ea esse loca, ubi id genus tortorum inseruorum ex opinioue vulgi potissimum ageret

partes, id est, templa Aeherusia β'.eom sirina animi eonfisione ad desonetorem genios vetulerim, praesertim quum eoa lormentia tua leuetoa rideamus. id quod in genios illos humanos sane non bene videatur quadrare. Cetexuta et uariu g. Relig.

4M Iasiar. I. I. Ser. IV, labb. XXV; XXII.

34ὶ Cum monumentis lautalia eonferas euam

28쪽

Cuneta igitur Charontis Etrusei munera, quae quidem hactenus sumus conlem. plaii, sane nil famulum quendani Ditis pertinenti Vidimus eum alias circa claustra orei versantem, alias eo tendentem, alias intra ipsa inferorum limina qua Psycliopompi qua ultoris inferni vicibus langentem. Atque eam Ob causam conKociatum eum invenimus aliis etiam, iisque ex parte similibus, daemonibus, qui desunctorum animas Aive dedi eunt, sive deduetas illic infernis afficiunt cruciamentis. Etenim id quoque intelleximus, Charontem nonnullis in argumentis noli solum cum Dea satali vel Leto coniunctum esse, verum etiam interdum paries suas cum iis participare. Ea si recte observavimus, vix dubium erit, quid sibi velit daemoniis nostri sp cies in nonnullis monuinei itis, ubi eum non tam argumentis lanereis, quam bellatoribus dimicantibus inserium videmus. Sicuti enim alias in eiiismodi argumentis militibus mortibundis Deae satales apparere solent, ita interdum in antigini his Clusinis Cliaron, sive solus sive aliis letiferis daemonibus coniunctus M', commode Prodit, quum victor in eo est, ut hostem iam prostratum trucideLCharontem autem esse daemonem istum, non est quod dubites. Nam, licet forma eius omnino in ossariis Clusinis ni inus terribilis atque esserata appareat, quippe cui, sub imagino viri imberbis sicurato, liam aures serinae tum nasus adunCus Promus soleant abesse, tamen vel malleus, quem in his quoque a glyphis gestat vibratque, satis indicat, etiam hic Charontem partes agere. 1luc nutem insuper accedit, quod eum in alia tera vasis Belignotiani pictura, et ibi quidem teterrima praeditum specie, Prorsus consimili interesse actioni videmus. uuibus in argumentis quid filii velit, tum ex illis videtur elucere anagln his, quae Deas satales Sive Letum moribundis caedendisve adstantes exhibent i η, tum potissimum ex ipso Charontis gestu ntque hiabitu. Nimirum, sicuti Ούνατορ et M e Graecorum, ita Charon in eiusmodi argumentis is est, quo auet oro et adiutore, nex a mortali quopiam capiti mortali intentata, demum efficax evadat, animaque a corpore ictu letifero seiuncta, ad domicilia umbrarum perveniati Indo terribilis ille et singularis eius habitus, dum fronte adducia, oculis scintillantilius, exsertis rictu dentibus, malleum sublatum vibrans, tanquam ipse trucidandam trucidaturus victimam. bellatoribus exspirantibus adesti Neque abhorret ab hac cogitatione,

Meuti hodia Romae atque alibi . erebro pie a fala et speetata, daret Plaut. Capt. V, 4. lividi ego multa saepe picis, quae Acterenti fierentCraelamenta , verum enim vero nulla adaeque eat Reverun

AtDe uhi ego sui in Iapiet dinia.

Neoe dubito, quum talium argumentorum into opera pistorum celebeium tam eam sat mensio. quin artumes, qui istiusmodi pieturia eonfiesendia vitam inisurirent, pIeremque ei dem fuerint generia atque tui, qui hodie paueia obolia eadem tmetant arguin

ruenta

Charontem agnoseit l. I. p. 130 . est eramque figuram erae Furiam, l. e. Deam salem, reete iudieat. quam quidem in Volaterrano quoque anaglypho ungviri Mou. Etr. Ser. I, lah. XXVID Charonti eo oriatam

upra annoti M.

29쪽

quae talibus Charontis ima hibus videtur subesse, quod alias idem daemon equum, non imtersciendi quidem militis, sed interscientis, frenis arripiens est conspicuus x x Nempe adducto a Charonte victoris interfectorisque equo artifex sane innuit, vel potuit saltem

innuere, daemonem esse, qui caedentem iuvet atque Subornet Ietis eramque plagam acceleroti Itaque non mirum est, quod in consimili prorsus argumento caedentis caesique

bellatoris, Cliaronte omisso, militi vulneratin solita adstat Dea satalis λὶ; id quod ii nuo probat, Deam satalem et Charontem promiscuo adhibitos fuisse ab artificibus imi.

Iam monumenta, quae hactenus percensuimus, Si artem specias, certo omnia mEtruscis emanaverunt ossicinis; sin argumenta: iam nunc sublucere credo. nonnullos Graecorum sontium rivulos in iis emergere, quos etiam melius sentiremus, nisi Scalprum et P nicillitui Etruscorum, non dicam artiscum, sed operarum provincialium, eos Paullulum turbasseti tuapropter non tam mero monumentorum conserendoriun studio, quam interna quadaui nrtis et ingenii natura adducti, arcto censemus cum illis coniungenda ea quoque Opera, quorum argumenia aperte ex fabulin Gra corum P e repetita, nemo u habit. Dico enim vas neugnotianum atque urnam Volaterranam η, in cuius sistite nota Orestiadis momenta conspiciuntur. Cuiusmodi operum numeruη quamvis adhuc Ait Perexiguus. tamen in iis veluti summa munerum npparet, quibus in serio monumenturum,

quae hucusquo perlustravimus, Charon Etruscus videtur sunt. uuamquam enim minime est in promtu, ex nionumetitis literatis, quae quidem hodie exstant, Salis diiudicare, qualis poetarum locus artifici in pingendis vasis BPugno- liani argumentis obversatus fuerit k- , tamen haud neque dubium videtur esse, quid

muneris Chamilii sit tribuendum, qui in utraque vasis parte, qua Aiaci Telamonis qua

Penthesileae adstans, Comparet.

p. 204. Neque tamen dubitaverim, quin unius sal tem plerurae ax mentum e nota Cyelleorum tradiatione . . Poeta quopiam leviter mulais. explieari ν sit. Inter varios mythos. qui ad furorem obitumque

Maeia Telamonii pertinent, is quoqne a laesitas

di eminatus eommemoraturi quo usus Quintus SmIdin eua narrat, exortae Λἰaeem inter et Lirasem titia, auetore Nestore. Troianos eaptivos suisae arbitros ιAistem autem, ea a perdita, postquam subito abreptus furore ginges Achaeorum reuel da et, violentam sibi ait lis e moerisin. tCl. omnino Lobe . ad Sophoe . Mae. v. 2M. BG2.ὶ Viae igitur ae novi aietaeredibile, tragieum q endam sive mimographum eodem argumento I in mae usum, ut trucidandia ab Aiaee Aebaeorum saeuibus Gotanoa rapisivos a sti. tuerit. st quibas, quuin ipsorum arbitrio Aiaeta ea aeeeidia e . heroa furibundus poestas preditae Illis repeteret. Faelltima gane haee Metumenti mutatio fuit, quum fama antiqua ipsa innueret, principes Actaeorum, Troianis optivis laetis arbitria. eulpam iudieii iti ui a se ad illos avertisse. Quid igitur l.

eilius quam fingere. Alaeem, furore eorreptum. Ipsos poditae eanaae auelarea trueidasse' Hane autem male uom ridetve eonfirmare et figam ho nia irincidandi. quem quidem re veri eaptivum ease tam Eorpua nudum quam man a post tergum religatae aperte produnt. et soriagae euam alteri vasta pietura, euing argumentum eat Penthesilea delaneta. Etenim Patia sileao mora haud dubie ad fata Troiae periun dae pertinet. Verisimile est lotae. pictorem in vase ostis au 2 eomposuisse atenas, quae ad unum idemque argumentum, i. e. ad interitum rei Troianae, spe Ten .

30쪽

In eo enim est Aiax, ut virum nudum, liaud dubie captivum, qui, manibus post tergum religatis, genibus nititur, capillis arripiens, gladio trucideL Victimae prope est

Charon, sicuti in urna Clusina, inallevin vibrans atque miraim in modum esset aliis. Certe igitur etiam hae in pictura daemonem infernum et eum quidem inter vivos versantem comimus, quo adiutore plaga letalis essectum habeat. Contra in aversa vasculi parte Conspi- , cua est Penthesilea et altera mulier Mn, ambae eo depictae modo, quo animarum sor-mno ab artificibus antiquis solent adumbrari, id est, totum corpus peplo velatae; id quod, si alicubi, sane in animone certissimum est indicium eius, quae, vita Peracta, iam ad Orci claustra pervolaveriti Accedit, quod tertia mulier, collisis manibus et averso capite, nota tristitiae signa prae se fert φὶ. Λnle Penthesileam aut in versatur Charon, vultu tranquillo, ut supra memoravimus '7ὶ, malleoque, manubrio terrae impacto, incuta ens, Cum amazonis umbra placide videtur ne ocinari. Duae quum ita se habeant, non possum, quin cum nauul-nocheilio 'st locum huius colloquii apud inferos esse iudic m. Imo, collata nostra pictura enm illis anaglia, his, in quibus Cliamniem ad Orci ianuain animis muliebribus adstantem vidimus sim, dubito an satis sit verisimae, ex sententia pictoris, cui sorsitan IIercurius inserus cum defunctis agens obversatus fuerit, da

monem in opere nostro Psycliopompi paries ngere, qui cum deducta nil inferos amazone confabuletiiri autem ad Volaterranum nitin t ossaritim, in cuius fronto Charon una Cum Furia, ex Profundo emorgens, parricidae exitialia arma minitatur: manifestum est, eum, sicuti et in aliis anaglyphis Volaterranis et in pictura sepulcrali 7s, tortorem prodire ius dinum. Elucet igitur, haec duo opera, ut ratione ariis et ossicinae, ita natura atque ingenio daemonis Etrusci, qui in his quoque argumentis muneribus numinis letiferi et puellο- pompi et carnificis inferni langitur, proxime accedere ad priora monumenta, ita ut, licetnrgumenta evaserint Graeca: ars, ossicina, Charontis figura ut die indoles, Prorsus Etruscum spirent ingenium. Verum enimvero tam ab liis monumentis quam a ceteris, quae hactenus examinavimus, miram quantum recedit momorabilis illa pictura sepulcri Tarquiniensis, nuper detecta, ut quae Omnino novunt Charontis genus atque munus suppeditare videatur 7 in. Cernimus enun in Pa non unum Charinatem, Sed duos, eos lite in speciem Afri Aetli impisve fguratos, ita ut, Praeterquam quod nuribus scrinis deturpantur, etiam labrosi collisoque naso deformes procedant. Accedit, quod uterque daemon uni eidemque pompae inserius est, unde quidem iure collegoris, Spectare Picturae argumentum nil actionem quandam laneream, Sive seretrum prosequantur sive ad tumulum sint processuri. V eum quidquid tibi de pompa statuendum erit, id saltem est manifestum, daemones in hoe opere eX Kententia Pictor- non inter defunctos vel moribundos, sed adeo inter vivos

GI; Εam, quum vestitiis eius talis sit qualia

Penuiesileae . et ipsam esse aina onem. elueet.

rnis e se refuso A vole lai une setae, qui se passedans Penseri