장음표시 사용
501쪽
vitae homines, item ceminae desperabundae, minas dirasque spargentes, homines sutiles, hypocritae homines grandes. magnifici graves austeri, ut Rex Heros, Philosophus, porro senes, importuni censores, item qui ocis risuique indulgent.
homines quibus calamitates admoduin graves' extraordi nariae obtigerunt, ut luctus magnitudinem Elegiae inediocritas non capiat, homines Deo consecrati,&c Cap. VII. non magis conveniens esse, ut viri in Elegis planctus fundant, quavitieminae declarat. Cap. IIII modum querendi' plangendi definit. a nimirum respiciendum est, ut omnia naturali ratione se habeant, nec Elegi artis decoribus, ruamentis longius quaesitis praeter modum abutantur, quoniam in dolore ingenium consulere non licet. ct artem consectari. Nu aetamen artes fictiones, re figurae etiam in Elegis locum ti heant, simul indicat Cap. IX judicium fert de Poetis apud Graecos atque Latinos legiacis, quorum virtutes naevosque libere exponit. Inter tres illos, qui ex Romanis maxime inclaruerunt Elegiarum scriptores, Ovidium, Propertium, scribulium, postremo huic palmam non obscure tribuit. Cap. de Elegia Francica antiquorum Poetarum dicterit, in quo
eadem libertate de priscis Elegiarum conditoribus inde a Poetis provincialibus judicium expromit Cap. XI ad pra
sentem Elegiae Francicae condissionem progreditur, pra cipuum ejus cultum temporibus Ludovici agni adscribit. ad quem Volturius, Saramus, ct enfardius, multum coriutulerant. Ad quod hodie fastigiuin fuerit evecta, belle eom. monstrat. Cap. XII argumenta propria Elegiae Francicae ex.eutit. Iractat ea nunc res tristiores cujuscunque generis. nunc etiam jucundiores Quammaxime in rebus amatoriis usurpatur, quando planctus eorum, qui inseliciter amant, recipit atque refert. Sed qui selicius amant, eadem utuntur. Habent enim semper in optimo amoris successu quo qumrantur. Praeterea variis quoque aliis objectis inservit. Cap. XIII disceptat quodnam Carminum genus conveniat Elegiae Franci varia huc usque eorum genera fuerunt adhibita. maxime tamen versus Λlexandrini Cap. XLU Bia Elegiae notat. Iub Elegimui noluine saepius veniunt Eclogae de
502쪽
Idyllia vera, Satyrae imois tragicum carmen Saepius etiam ea argumenta tractantur quae legis minime conveniunt.
In ipsis Elegis sublimius aliquando seitur Poeta. mediocritatem negligit, vel inaequali admodum dicendi genere dele.estatur. Cap. XV Elavae sierae destinati Ut religio e Seri.
plura sacra materiem omnibus Carminum generibus venustarne componendis suggerit ita inlegos sacros conscribere foret facillimum quibus omnes illae inessent deliciae, propter quas Elegiae profanae commendari solent. Quanto Iore satius, per eas animum, amore divino concitatum, desideria se explicare quam suavi amoris Venerisque cantu corruptissimi seculi mores ali magis di confirmari. In sacris literis exstant exempli loco questus Davidi in Samlam ccymathanem itemque threni Jeremiae Verum in ta tis etiam Francieis Elegiae sacrae identidem occurrunt. Cap.
XVI docet, non absonum esse, ut Elegia quoque in prosa oratione componatur. Capite denique XVII de virtutibus indole Poetae Elegiaci tradit, in quo judicium aere, gustum
delicatum, animum tenerum, ingenium facile, acutum, penetrans imaginationem foecundam, sed suis regulis e rebram voluntatem probam, moresque honestos, requirit. Ipse vero Autor toto hoc libello satis manifestum reddidit quam acuta, o ad veterum Graecorum Romanorumque praecepti neco exempla exacta de rebus poeticis judicano saeuitate excellat, ut illis, qui in artem poetidam cum judicio excolendam incumbunt gratissimam fore hanc opellam nulli
Νovam Annalium Baronii Ecclesiasticorum, horumque Continnationis Ramnatrina, criticitu in eosdem Comis mentarii Parior, editionem jam parat haud obscuri nominis pographus Lucenss, Leonardus Venturim, eorum unus, qui selectis o bonae magis operibus ditare rem librariam, re nobilitare ossicinam suam, student. Cujus instituti, laude publica diagnissimi, rationem non aliunde melius cognosces, quam ex publicis hujus Venturis literis, ad Eruditos datis, quas, Npote
503쪽
pote breviores, remque omnena plenius edisserentes, hic cuin
Lectore integras communicamus:
Annalis Gelasiastici Caesaris S R. L Cardinalis Baronii, una eum Critice hisoric, chronologica Antonii Post ii,singulis'qui. busque Annalium paginis subjecta, nec non cum Continuatione Odorici Raynaldi, mea tandem prela subierunt. Ad V liceLunam editio conformatur, additionibus tamen in sedes Idas relatis, diversoque charactere distinctis verbis Autorum, qui Baronio Geruntur. Critice Papii illustratur dentidem castigatur, Animadversionibusque ab eruditi mi Viris et tur Collecta sunt monumenta quam ι rima re horum Hermque inedita, quae aci tu Pagii Confulare Fastos emendam δει, illuserandos ad eastigatis mam lectionem monument rum, quae sunt in Amanalibur edita, s ad Chronologiam in rioris aevi, maxime conferunt Totum opus viginti sex V laminum molem forsan excedet, si ingentem Animadversisnume iam in Baronium, Pagium saaynaldum Pro unoquoque eorum, in charta majori P denumerandi erunt ulli doremus octo; in harta vero minori Iulii sederim monetae Romanae Tum charta, tum characterum. Decimina separatim exhibui. Singulis trimestribus Volumen unum prodibis. in quo fidem meam obfringo sperare tamen eruditos jubeo, fore, ut intra quinque amorum patium perfectum opus emit. ratur in lucem. Cum superiori anni mense Mais mei pro lis e signassem muris Benedictim P. Mabillonii, mihi is explorartim non es e qua certo tempore singula possent redise
Volumina, ob ingentem Tabularum aenearum copiam nolui praemineratam eruditorum pecuniam recipere universum G
pus mei Iumtibur e pria exiit, atque in lucem proferam, statim ae Tabulinum elegans absoluta erit inrisio. Unum id erite multis, qua dedi, Is eritatis meae argumentum. Boni igiatur eon lite hae Hisoriae Ecclesiastica amatores, meque juvate subseribendo accurarae editioni, quae sola visis misersam. -- regram atque ab erroribus expurgatam. Hi riam Ecel si iram exhibebit Scripsi Lucae Cal. DIA A. 737.
504쪽
Calendis Novembris Anno MDCCXXXVII
floria sugusti mo, Invictissimo, Maximo ImperatoricAROLO VI humillime consecrata a Rev. sessi fri imo D. L. B. ADAM PATA CHIC AZAIEZDA, Creata Carolosadiensi, Collegii Cromtis Alumno, A. LI. e nilosephiae Magistro, tam sub Augustissimis ejusdem auspiciis intiones ex se κiuersa Phil ophia in antiqui imas celeberrima Unia versitate Viennense publis defenderet, ex praelamoniabus R. P. FRANCISCI DOLFIN, e . HA.LL.c Phil . Doctoris, ejusdemque Professo
ris emeriti, ac p. t. Senioris, s Consistorialis.
Viennae Austriae typis Mariae Theresia Volgtiae, Viduae. Universitatis typographae 173s, Alph. 4 plag. ao, cum Tabb aen. 9. Salutare semper re auspicatissimum Imperio Romano carolorum nomen fuit. Hi enim, mucuuid ad augendam bono Principe rempublieam agi suscipive potest sedulo sit habuerunt commendatissimum. Non bella solum' artium utilitarium periti ab illis praesidii multiim eeperunt, sed pa- eis quoque studia ipsorin suffulta favore floruerunt. Bene igitur de literata civitate, bene de Gea mania, mereri illos arbitramur, Qui vitas tant caras patriae ex dignis side monumentis yp repe-
505쪽
repetunt, suisque lucubrationibus illusirant. AEuse Dialam haud ita pridem negotium in Adamu Patachich a Zoezda.
edita, unam nunc manibus tenemus Augusta quin us Carol rum Historia, qtiam sexto prioribus pari certe. ne dicamus suis periori, demtulissime consecravit Choream Carolus ducit --gnus Sequuntur ordine Chronologico Calvus,Crassur, siuarru suintur qui quanta in Germaniam nostram bona contulerint. nemo est, qui ignoret. His ergo operas locavit suas ut Baro Difficilem laborem aggreditur, qui vitas Heroum scribit. Sed tam bene cessit Generoum Λntori institutum suum ut locum inerito inter praestantissimos aevi nostri Historicos με vindime
Perplacet inprimis ordo, quo in tradenda usus est historia Singuli libri gesta privata, rogata bellica re religiosa, Principia
proferunt. Initium facit brevisis onnexa historiae deseriaptio. Seqiiuntur Corollaria quibus historiam persequitur ar plius, res ad ipsum historiae filum, ipsamque adeo essentiam. non pertinentes. tra stat, ad fontes tandem monumenta miliasina ablegat lectorem Finem tractationis iaciunt suaesita in quibus si quid dubium adhue aut ab aliis impugnatum sit. secundum probabilitatis regulas accurate enucleaturis expen Lib. I P. I stur Carolum quem virtutes fecereia um primo ita Cap. 1. scenam producit loco. Privatam principi togatamque recensiturus vitam natum a Pipino an ex conjuge Bertrada m 4 d. et Aprilis Carorum memorat, uxores ipsius recenset, mortis diem amJanuar. Λ sicindicat, singula vario eruditi ni apparatu illustrat. Operam dat inprimis ut natas donem male Caraliis natali die lites ex Tabula genealogie αGlossario See LX veteri apud Mabillonium Supplem is D LCap. II. U. tollat penitus atque dirimat. Binas exhibet Carin. Coroll. a meniis videlicetin corporis imagines. Hanc, rejeera eorum. se qui immensam proceritatem infirmo fundamento defendunt. sententia, ex Puricesi repetit. Illam, ipsa suadente disserendi
arte ita conelanat ut dotes Caroli ominem et deliciarum omnis generis odium, misericordiam in egenos. peritiam, carminis pangendi sudium notitiam siderum,
Historia non legenda silum, sed etiam scribenda, robur, ii
506쪽
serendit entiam moderationem in subditos in ereditos morem, quo non solum illustrior istius aevi lumina Paulum Diaconum Aleuinum, Paulinum Angilbertum. Adelharatim Ludgerum haedu bum, Riculphum, Talam, Agilramnum. Qinbardium, benigne sevit, sed etiam scholas bono publieo aperuit, earumque conditionem saepius indagare jussit. Di Dfieile est probari omniblis. Prae aras vero magnasque Caroli M. virtutes omnes laudant tam ordines Imperii quos ad eo silium capiendum sceptus convocavit, quam ecclesiae quarum iurisdietionem, si quis alius, auxit insigniterin amplificavit. I Coroll. I. se imperium rexit amplissimum cujus limites Galliam, Ger
maniam, Italiam partem Hispaniae utramque Pannoniam, L striam, Liburniam Dalmatiam, lavicasque ad istulam a. que gentea, complectebantur Germania Ducatus in pagos, Gaae dictos, mutavit, singulisque ad ius dicendum Comites praefecit. retento in sola Italia Diicum nomine. Senex factus morti
que imbutus cogitatione, bina testamenta condidit. Ἀ 8ω in I conventu Principum ad viam Theodonis in dytisione regnorum in filios disposuit servandamque mutuo amicidam ipsis imperavit A. 8u vero bona, quae mobilia vocant, pecuniam, libros vasa aliaque id genus, assignavit haerembus. Λnimam inter evidentia Christianae pietatis signa Mavit sepultusque est eodem die ad vesperam, repositus in tumba, quae raptum Proserpina delineatum exhibebat.' ex monumento Augustι Caesaris translata Turchio videtur. Detexit praeter Ottonem II se 46 pulchrum Friderieus I. cujus hanc in rem Diploma ineditum, Λ. Ir66 d. 6 Id. Ianuar. datum, Generosissisutor affert. o Cap. I&IV. gata expositurus negotia coronationem Noviomagensem α 68 d. 9 Octobri solenni peractam ritu, primo loco comm
morat dein in variarum provinciarum Germanicarum con
ditionem inquirit. Saxones libertate donatos affirmat, ea tamen quae non servituti di subjectioni, sed arctiori eum Franeis conjunctioni quam voce castis dictionis Romanae seriptoribus
ignota re vere barbara incorporationem nostrates dicunt opis Bavariae Suevia in Franconiae, immediatui cum
nexum vindicati inrchiossiciales aulae Carolina qu
507쪽
tuor Archimpellanum Archicancellarium, Maeschalanm, de Butieularium scriptorum fide digniorum autoritate prohat.
Patriciatum Romanum, quem a Patriciam S. Petri ad Exaris ehatum pertinente, cum cura distingui vult. defensionem eccleis
si injunxisse Carolo simulque jus eligendi Ponti sieem iuris.
dictionem in urbe aliquot, paucos quanquam, proventus arutulisse docet. Imperatoriam dignitatem, quam non Gallia sed Germaniae accessitan ob Germanum Caroli ortum,inis vivam Ottonis I vindicationem eontendit, non pactis Byzantinis. non eonsensui gentis Romanae, sed solius autoritati Pontiueis, Pare. I tribuit, nudi tamenis beneficii nexum non agnoscit. T in gam sago commutans, novem potissima Caroli M. bella retenisset. Aquitanteum, cum me ario Duce, Langobardicum horta. tu Pontificis gestum Saxonicum, ob negatam annuam pensi nem inchoatum Hispanisum, a Saracenis eontra Abderaminis num petitum, Boicum, in a loem, Ducem pessurum, Hu nicum, Sta vicum. cum Wilriis iraincion regulo Boliemulum, contra Lechum, Iulium contra God ridum, Iuliae R
III. gem. Gessa Caroli religiosa confieiunt pietatis laudes, quod
Holutos, Ditinarsos, Vandalos, Suecos, Frisios Vinidos in tritas, Hunnosque ad sanctam Christianorum communi nem reduxerit quod octo Episcopatuum majorum videliee Os bnigensis Selingstadietas cui nune ab Halher stadio noomen est, Bremensis, Verdensis, indensis, Misigarvordensis. Padetbornensis filicetas seu Hildesiensis. Hochbvehensis seu Hamburgensis, i cachilaerensis, jecerit undamenta quod VIII Concilia eonvocarit. quod hostes ecclesiae domuerit, quod Auis ausini de C. D. libros cum eura perlegerit quod in ultimo
vitae articulo, sumta ἐυχαοιτία, χ leo saneta perunctus animam in manus Sospitatoris tradiderit, quod in vicarios Christi fuerit indulgentissimus, quod liberalem se Divorum enitorem praestiterit quod Patricius factus Sanctorum basilicas inviserit.
postesque ibi di gradus osculatu sit, quod se in signum amictitiae seclaris, obsequii, clidesensionis,l ontifici adoptandum tradiderit, quod Canonum Codicem, Hadriani acceptum hene fiacio, quem cum CapituI. Hadriani confudit charmiso in Car.
508쪽
MENfI NOVEMBRIS A. MDCCXXXVII. 48s
Μ. H. 44 magni muneris inistar habuerit, susceperitque augendum, quod collegerit Paparum ad Franciae Reges Episto. las, quod electionem Episcoporum secerit liberam quod primas in Gallia decimas colligi permiserit quod S. Petro una. rit Saxoniam, quod Felicis, Urgelitani Episcopi, haeresin suss carit quod Symbolum Conllantinopolitanum in Gallias Roma
attulerit, quod organorum usum, quorum inventi a Thιophilo Caesari Michaeli Balbi filio debetur in ecclesiain occidentalem invexerit. Iusta hine Pontifex dedit pietati praemia. O- νου nomen in albo Sanctornm scribenK cujus re aliquot mira. eula Stum Comendoneamum recenset Plura in praesenti comsulto omittimus. In aprico est, quam praeclare satisfaciat Hillo. rici officio Generosiss Baro, dum perspicuo scribendi genere recenset omnia re nihil habet antiquius quain ut ex historiis fabulas ejiciat ornamenta eorum, qui sine delectuin iudicio.
vetularum in morem, rerum gestarum seriem serutantur. Miramur defessam, quam ad coronidem usque operis Λutor adhibuit, industriam. Inter tot vero tantaque, quibus prae ceteris hoc opus sese commendat, ornamenta dignae inprimis commemoratione sunt notae diplomaticae, quas cuique insper Lib. I P. Ist Libro, quasque nos, tanquam specimen utilissimum, cum Le Cap. s.ctore sumus communicaturi Equidem asserere nolimus, multa Lib. II III. postmbillonium Rabbatem Gottvicensem in hoe deprehendi IV. P. Iopere; at si non rerum copia, ordine tamen re perspicuitate, Cap. 6. magna haec et ipsis verenda Musis nomina Ill Baro superavit. Desiderabunt, qui vetus Diplomaticorum carmen mandarunt memoriae, divisionem notarum Diplomatis genuini in intemnasis externar Nos vero Ctautoris laudamus institutum qui divisionem penitus obscuram ct inadaequatam maluit omittere quam incerta, ct lubrico innixa fundamento proserre. Septem Capitibus omnem absolvit tractationem. Contemplatur ιγ haracterem ct styluin, nominis invocationem divinun inseriptionem 4 subscriptionem, notas chronicas, 6 m nogramma, Digithun. Character in Diplomatibus Caroli M. plane ab antiquiori Francico disseri,in literas habet longiusculas, quas post ipsis in Ludovicus Pius S successores Carmlingi eum cura servarunt. Qui stili nitorem desiderant, male
509쪽
collocabunt tempus, si veteres medii aevi charias sernHis enim ut tunc Cimmeriae erant tenebrae, non tantum mnes dictionis Romanae desunt veneres, sed peculiares, barbarae satis immixtae deprehenduntur voces, quas, si quis alius, sm-diose o Petrus Ludririgius, Fridericianae limien Academiae, collegit. Praecipuam inter Carolorum chartas Iaudem Dipi gnata merentur Caroli V. quae, sicut post renatas in Germanua iteras scripta, ita priorum barbariem temporii maximam deposuerant partem. In eatio divini nomini non eadem semper fuit Carolus M. cum Rex Francisin Langobardis imperaret eam ubivis fere, si aluetianam chartam excipias, omisit, Imperator autem aut nunquam, aut rarius, neglexit Εαsormulam: In nomine Patris Filii. Spiritus Sancti Qtio nixus fundamento Doubtilianam chariam quae inchoat Iunomine Dei summi supposititiis accensere missus dubitat eum Mabillonio Ill Baro Carolo Calao seribere solenne fuit In nomina sanctae summa o individuae trinitaris. Quapropter Mabaeonius de R. D. Lib. II Cap. s. δή binas charias Magno vulgo tributas Carolo, Calao vindicat calvi formulam Crassus
plerumque servat. nec facile variat, excepta charta quam ariseem in Thes Aneias Tom. Ipsi s produxit e tabulariis cir La IUS. F ubivis fere invoeationem omiserunt Pauca enim sene
prioris apud Balbinum Diplomata quae socimilam Calai CrassRique retinent, adjectis in fine verbis: Hiciter Amen. Insor Ptionem pro diversa temporum ratione diversam suisse ipsa rea loquitur. Caresus M ter mutavit formulam. Post patris enim obitum cum ad imperium accederet, Carolus Dei gra-gia Rex Francorum vir inholeri Langobardos cum subii gasset Carola D. G. Rex Francorum s Langobarirum, Patricis Romanus tandem eum ad imperii augusum evectus lauta solium Carnia Sereni mus Augustus a Deo c uti magnusis pacificus Imperator, Romanorum guberisim rium qui, pr misericordiam De Rex ranc .e Langobardorum a Patricius Romanus, scripsi GLO Diplomata binam experta sunt variationem. Regia inscriptis fuit altera Caresus gratia ι divina propitiante cla-
510쪽
sus titulos saltem, non formnlam, mutavit. Perpetuo enim ipsius chartis legitur: Carolus divina favente elementia Rex pud post obitum Carolomanni fratris, ut Liabaeu observat. Rex Francorum s Langobardorum; tandem Imperator Augustur Carolu IV. cum unicum adhuc orariae meatum G di haberet subjectum, stribu Nos Carolus Domini Regis E βιmia primogenitur, Marchio Minaviae, recognoscimus, s adtiniis frum nothiam volumus pervenire Postquam veriγRex Romanorum, & terjecto tempore Iinperator. Principi-hus Germaniae esset electas sementem adhibuis sermulam: Carolusi. G. Romanorum ex canina favenσε elamentia Romanoσum Imperator,semper Augustus , me, Rex imperpetuam rei mamoriam Graias V. post avi in Hispania mbitum cum matre Danna regio ornam diademate matris nonaen in Diplomatibus suo praefigi curavis Nos Ioanna es Carolun eis filius primogenisur. Imperator vero constitutus, in Italia o Germania solus suo imperavit nomine Totum ipsius titulum Ili Baro recenset quem eum prolixior sit his immiseere excerptra ollamus. in subscriptionem potius transimus, o nomine ultimam Diplomatis compellat linea uuae loci manus propriae in sigilli, seu ut barbara istius aevi dictione utamur, subrersirmarioris manu propria factae et subteris Agillationis mentionem facit Formula ubivis fere eadem
nisi quod Caroli M. Diplomata gillurn di bullam ignoranti solum commemorantes annulum eentiaris subseriptio estris privilegio Caroli M. eclesiae Abbati e S. Germani dato: Actum Harissali in palHis reintegratum viro Parrhisi . Equidem mmma posterius litura penitus dignum visum est Mabisionis de re ULMI, s se, sed Continuatore dimoin Lib. V. U. ε motus, firmiter sis persuadet, datum hoc in Heri allio primum a Pipino privile, gium a Caroti autem in urbe Pari sensi esse renovatum spacharum seu notarum obronstarum eo magis necessaria en