장음표시 사용
261쪽
Domitiani crudelitas, &avaritia.
Ill altera vero tabulae ejusdem parte tria Monogrammata visebautur , quae ad archetypi fidem expressa subjicimus Cum itaque Virorum Doetissimorum judicio duae priores Inscriptionis lineae legendae essent: Hoditus Clemens Maror hic feliciter es tumulatur; nulli dubium fuit , quin ad S. Flavium Clementem Domitiani patruelem spectarent Reliquiae , quae in plumbea capsula includebamur . Quod etiam luculentere vicit P. Edruardus de Uitry egregia sane dissertatione ea de re anno I 7. Titi Flavii Clementis Viri Consularis , dc Mart. Turnulus illustratus, Urbini edita I 727. in 4., quam propterea Franciscus Ant. Zacharia recudi curavit, defendit, eruditisque Paralipomenis illustravit Tomo 33. primae Calo gerianae Collect. pag. 2s I. seq.4. Ceterum neque Christianorum sanguine immanis Domitiani crudelitas , neque Judaeorum tributis ejusdem avaritia potuit expleri. Hoc enim ipso anno Epaphroditum , cui Jose phum antiquitatum libros inscripsisse jam diximus, quique Ne roni primum , deinde sibi a libellis fuerat, interfici justit, criminatus eum Neroni violentas sibi manus asserenti opem non tulisse . Praeterea aerario immodicis sumptibus exhausto , Vi
262쪽
EC CERII ASTICA. 24svorum, mortuorumque civium Patrimonia invadebat ; quoli- Inueis Oia. het enim instante accusatore , & ob qualecumque dictuin vel ' . Desum contra Majestatem Imperatoris sive verum sive fictum , plurimos facultatibus expoliavit; alienas etiam haereditates adivit vel uno testante , audisse se a defuncto Caesa. rem haeredem dictum suilla. JESU CHRISTI Au. ς s. CLEMENTII PAPAE S.
I. Qito atrocius in Christianos , aliosque cujuscumque generis seviebat Domitianus, eo magis ad interitum properahat . Namque hoc anno XIV. Κa I. Octobris in interiore cubiculo occisus est , postquam vixisset annos xLv. , imperassχt vero xv. , teste Suetonio , cui suifragatur etiam Xiphilnus, a quo traditur vixi Ise Domitianum A. XLIV. M. X. D. XLVI. , regnas Ie A. xv. totidemque dies . Neque audiendus Scaliger ,
qui anno superiore interfectum suille perperam amrmat. Domitiani cadaver per me illiones ignobiliter asportatus es , i quit Eusebius , quod Psillis ejus nutrix in suburbano suo via Latina funeravit , Reliquiasque Flaviae Gentis templo furtim intulit . a. De Domitiani interitu Urbs, ct Orbis exultavit, &Senatus Consulto cautum repente , ut ejus statuis , imaginibus , titulisque sublatis , arcus etiam triumphales , quos sibi plurimos secerat , disturbarentur . Eiffusi Christianorum sanguinis poenas luit Domitianus , quod vel ipsi Scriptorcs Ethnici nolentes prodiderunt . Namque Suetonius aisrmat eum Flavii
Clementis caede maturasse sibi exitium 3 Et a Juvenale proditum , ipsum periisse:
Domitianus occiditur, cui Nerva succedit. Diο ID. 6 7. Sciet. In Dο-
Postquam Cerdonibus ese timendus experat cte. Mamaestor
Christianos enim veluti viles ignobilesque Cerdonum nomine a Satyrico traduci animadverterunt jamdiu viri summa DC- urar. Bri. nctrinae Iaude spectatissmi, quidquid contra nonnulli senserint . 3 3. In ea Veterum quidam suere sententia , ut crederent δ' Domitianum ante obitum persecutionem revocalle . Hcgesilin 'ionem revo-
263쪽
ς s. fur Judae Nepotes asperius decrevi se . sed vilitateis hominum pernatum liberos abire iussisse , missoque edicto persequutionem
adversus Ecclesum commotum eo escuisse . Neque aliter sensit Tertullianus: Tentaverat Domitianus Portio de Neronis rem
delitate ; sed qua O homo facue eaeptum repressit , restitutis
etiam , quos relegaPerat. Dio tamen disertissime testatur . Nervae indulgentia Christianos absolutos suisse ac restitutos: Nemva autem eos, qui damnati erant impietatis, ab Ioit, exulesque restituit. Quod & a Lactantio confirmatum Iegimus in haec verba : Rescissis igitur Actis Uranni , non modo in satum pristinuis Ecessu resitura es , sed etiam multo clarius, ae soridius enituit . Eusebius etiam post laudata Hegesippi , S Tertulliani verba tradit, Domitiano defuncto , & Nerva in ejus successorem electo , Senatum decrevisse , iis , qui injuste a Tyranno deportati fuerant , reditum in patriam , in Da cuique bona re tui. Dod ell.dἰς 4. Sed enim postquam Domitianae Persecutionis diutur-
nitatem crudelitatemque adversus Dod ellum ostendimus , IO ruehalu .' cus iam Onet , ut de pluralitate Martyrum generatim dicamus, evincamusque primis Ecclesiae seculis Christianos magno numero Martyrium sibiisse; ideoque falsis limum esse ipsum Dod eblum , qui paucos adeo suille martyres contcndit in ea Dissertatione, quam de Martyruis paucitate impudenter inscripsit , ediditque undecimo loco inter Cyprianicas . Innumera porro sunt , & ea quidem indubia vetustatis monumenta . quibus Martyrum pluralitas invicte innititur. Et primo quidem Joannes Apostolus , Evangelista , & Martyr , non modo plurimos, sed innumerabiIes serme in Ecclesia Martyres futuros divino assatus Spiritu praevidit; ait enim in Apocalypsi : As Θας vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat, ex om
nibus gentibur , tristibus , in populis . ct linguis son tes ante thronum in conspectu Agni amicti solis albis,
pomae in manibus eorum e e. Hoc autem vel unico testimonio tota penitus de Martyrum paucitate Dod elli differta Ilo convellitur. Si enim magnam , ct innumerabilem Marty Tum turbam in Ecclesia Dei futuram . divinitus cognovit Apin solus, consequens est, vel falsum esse Dod ellum , vel er rasse Joannem, quod quam sit impium , ct homine Christiano indignum nemo non videt. Hinc jure Cyprianus , Postqu3m
264쪽
veteres Testamenti Martyres numeravit, haec de novi Foederis Martyribus, eorumque numero Joannis auctoritate fretus, sub
jungit . Si igitur edi nos dicati Deo , ae devoti vivimus , si upra jugurum antiqua, θ' sancta vestia iter facimus , per
eadem documenta poenarum , per passionum Muroris pergamul, hoc ampliorem gloriam computant temporis nostri , quod eum Petera exempla numerentur , exuberante posmodum copia vir
tutis , ac fidei numerari non possunt Martyres Chrisiani , t flante Apocalyps , c, dicente: As haec vidi turbam magnam ,
quam dinumerare nemo poterat e c.; . . . auod A tantus o Iea Pitur , ct probatur aristianorum Mart rum populus , nemo difficile , vel arduum putet es MartPrium, quando videat Masetfrum populum non posse numerari . Maximo autem reverae numero Christianos pro tuenda Religione sanguinem sudisIe , diserte memorat insignis Philosophus & Martyr Jultinus, Romanos ita compellans: uuae nuper in Urbe vestra . o Romani, fis Urbico accidere, quae ubique locorum similiter citra rationem omnem a Praesidibus fiunt , necessitatem hane mihi
imposuere , ut pro nobis hane orationem componerem . Porro jubente Urbico morte affectos Ptolomaeum Lucium, aliumque, cuius nos nomen Iatet, taminam praeterea , quam fide a Pto-
Iomaeo imbutam vir ejus Christianismi accusaverat , ipse Justinus assirmat. Sed audiendus & Irenaeus: Ecclesia in omni loco ob eam, quam habet , dilectionem multitudinem Martyrum in omni tempore prae mittit ad patrem . Congruit Clemens Alexandrinus: Pulchre de Indis dicebat Zeno , te unum malle Indum videre, qui torreatur, quam omnes de laboris perpesD- ne discere probationes . Nobis autem sunt quotidie redundanter Martyrum fontes, qui nostris spectantur oculis , qui torrentur,c, capite traneantur . Origenes etiam , quem causae suae adibitrum Dod ellus secit, rem aperte testatur: uuin etiam e nostris plerique , cum minus id ignorent, si Christianos se faterentur , mortem esse oppetituros ; Ii vero negarent , se liberos fore , edi nihil habituros negotii, ct contempta tamen hae vita mori viriliter maluerunt, ut mox vitam assequerentur a ternam, quam frui praesentibus hisce , in momentaneis bonis. Quid his quaeso differtius ad ostendendum plurimos non affeetu modo , sed affectu in Martyrio viriliter obiisse; accedat denique Theodoritus: mque vero tenuem , ae super innatantem memfecerunt Apost lorum monuisenta , Ied adeo profundis nixam radio,
265쪽
dicibus, ut magna hominum multitudo , pro his rigmatibus retinendis , mortem libentis e fustinuerit, eaque in Hari volentibus non livguas ad defensionem objecerit , Ied flagris hum ros , Ied lampadibus latera , ferreissique ungulis , ct cervicem gladiis supposuerit, Ompanis, ac ficulis extenta fuerit , palis infra consueris , ct ab iismanibus se feris lunturi eon exerit . . Quo sane vel uno loco a sua Dod ellus iententia revocari debuisset . Nam si magna hominum multitudo pro fide mortem subire non recusavit , an dici poterit paucos in Ecclesia Martyres extitiise ps. Sed & ex odio, quo adversus Christianos flagrabant Ethnici, & Judaei, maximum suisse Martyrum numerum facile evincitur. De Judaeis audiatur Justinus: uuis in nos , in quit , per Chrisum Deo credentes persequimini , ct Occiditir moestumque potesis , sine intermissone autem diris execi amyni , c, ipsum , c, eor , qui nomine ejus censentur , nobis contra pro ν bis , O eunctis Nane hominibus bene precamibus. Apud Ethnicos autem Plebs , Magistra ius , Sacerdotes , Ua' tes in perniciem Christianorum ruebant , putabantque se Diis illorum sanguine litare. De populorum furore , nota sunt illa I crtulliani: At e contriario illis nomen fuctionis accommodan- ω es, qui in odium bonorum , c, proborum connirant, qui adver in iungatuem innocentium conclamant , praetexemel fa- ne ad odii defensonem illam quoque vanitatem , quod exist munt omnis popularis incommodi Chrisianos esse ea sum . Si beris incendit in moenia, si Nilus non ascendit in arva , si
Curium stetit, si terra modis, s fames, s lues , statim GH-
fiamr ad Leonem . Ncque Caesarum edicta multitudo expectabat, ui suam in Christianos rabiem expleret, sed in eos sua sponte crudelissime seviebat, quod satis ex Dionysio Alexandrino disclinus , scribente: Nequaquam ex Imperatoris edicto, per quotionem emptam esse , quippe quae integro anno antePer terat . Namque infaustus quidam vates ac Poeta , quisquis ille fuerit, eas in Alexandrinam Ecclesiam turbas excitaverat. Sa Cerdotes etiam persecutionum incentores erant . Oracula nu minum interroganti Diocletiano Tages seu suspicione , su Pi fu sit , idcirco non respondere fuera , quρd rebus dipinis pro funi h μ λ es interessent. Magistratus prieterea sponte Christianos persem ebaiatur : unde persecutioncs Provinciales , multis S ipse sidclium caedibus insignes , cuiusmodi unam memoTat Firmi,
266쪽
Firmilianus: Terrae motus plurimi ct frequentes extiterunt, ut per Cappadociam , ct Pontum multa subruerent, quaedam etiam Ci-pitutes in profundum receptae dirupti sti hiatu devorarentur ;ex hoc persequutio quoque gravis adversum nos Chrisiani nominis fieret . . . . Serenianus tune fuit in nosra Provincia Proes , acerbus, ct dirus persequutor . Quis porro neget hanc gravem de cruentam fuisse Provincialium quoque hujusmodi persequutionum meminit Tertullianus , quibus multi caesi sunt Martyres , quorum nomina ignorantur : Vigellius Saturninus , qui primus hic gladium in nos egit , lumina ambit . Gaudius Herminianus in Cappadocia , indigne ferens ux reis fuam ad hane fectam transisse, eum Chrisianos crudeliter tra fruget, seu que in Praetori uo vasatus pesti , cum Divus Pedi
mibus ebulisset: Nemo sciat, Hebat, ne spe gaudeant Christa
m . Quid adhuc dicendum de Imperatorum edictis, quibus tinto , qua longe lateque patebat, Romani Orbis imperio Christianis bellum pluries indixere et Furorem incendebant concepti in Christianam Religionem odii causta. Lex quippe apud Romanos erat , teste Cicerone: Separatim nemo haberet deos; neve novos, sed ne advenas, nisi publice ad Bor, privatim colerent . Constructa a Patribus delubra haberent, Deos in agris haberent , G Larum feris , ritus fumiliae patrumque fervarent; divos , ct eos, qui caelestis femper habiti, colerent. N fas quoque Athenis habebatur peregrinam inducere Religionem: Athenienses vero , inquit Iosephus, qui communem esse fuam gloriantur omnibus civitatem , quomodo de his rebus habuerint, Apollonius ignoravit. Hi namque vel verbo solummodo praeter iuueram legem de diis loquentes inevitabititer punierunt. Sed dignus, qui prae ceteris asseratur Lactantius: uuin etiam ses ratisfisi homici contra pios jura impia condiderunt . Nam
ct constitutiones scrilegae , disputationes Iurisperitorum Ieguntur injustae . Domitius de incis Proconsulis libro fe λοIcripta Principum nefaria collegit, ut doceret, quibus poenis affli oportet eos , qui se eultores Dei eo terentur. Cum igitur ingenti odio Christianos Ethnici prosequerentur , & tum Re ligione , tum legum auctoritate impeIlerentur in homines, qui impii , athei, infanticidae, incesti audiebant , gravis hinc facile duci potest conjectura , magnam in imperio Romano factam fuisse Christianorum caedem , ne de aliis regnis quidquam rim. II. I i dica. Jasu CHR.
267쪽
AN. 95. Martyrum nomina iape ignota.
xso HIs TORIA dicamus , quae Christi fidem susceperant, suosque & ipsa Martyre habuerunt . s. Nec Dod ellus cuiquam sanae mentis ita facile suadebit , nullos alios sui ille Martyres praeter eos, quorum no mina in veterum Kalendariis , aut Martyrologiis leguntur , vel apud veteres Scriptores Tertullianum , Laetantium . Eusebium mentio habetur ; Namque certo certius constat Martyrus quamplurium nomina vel ipsos antiquos ignorasse ; quam pluriuin vero memoriam cum Ecclesiasticis Tabulis periisse, praesertim in Diocletiani persecutione , qua non in homines tantum , sed in Sacrae Scripturae volumina , aliosque Ecclesiae t.bros saevitum est. Praeterea cum Christiani sepe insanae plebis su- rore immolarentur; non ita facile illorum gesta , vel nomina scripto tradi poterant. De Martyribus Alexandrinis haec
apud Eusebium ex Dionysio Iequntur : Ab hoc igitur homine simulati, omnemque ad patranda scelera licentiam nacti, hanc solam pietatem , cultumque daemonum Dorum existimabant , seaedibus adversus nos sepirent . De Neronis autem persecu tione ita Tacitus : Igitur primo correpti, qui fatebantur , de inde indicio eorum multitudo ingens Band perinde in erimine incendii, quam odio htimani generis convicti sunt: ct pereunti bus addita ludibria , ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent, aut crucibus assisi, aut flammandi , atque tibi de fecisset diei, in usum nocturni luminis urerentur . Quis Porro
sibi persuaserit in Annales tabulasque relata fuisse istorum Mar-Iγrum Nomina . Neque aliter sane sentiendum de iis, qui sub Diocletiano Nicomediae magno numero passi sunt , teste La
dianito : Potentissimi quondam Eunuchi necari, per quos Pria' tium , O ipse ante eonsabat. Comprehens Pres teri, sitque miνsri , ne ulla probatione , ae confessione damnati, cum omnibus his deducebantur . Omnis fxus, edi aetatis homines ad exusionem rapti. Nee snguli, quoniam tanta erat multitudo , sedgregatim circundato igni amburebantur, domest-
ei, olligatis ad collum molaribus, mari mergebantur . Nec mi nys in ceterum populum persequutio violenter incubuit. Sic plu rimorum , qui saeviente Antiocho perierunt , numerus & no men intercidit; idque tantum de ipsis novimus, quod gene rati in Josephus commemorat : Euotidie necabantur excrucisti
tormentis crudelius ii, fgris enim eas, O lacerati corporo,
268쪽
cervices. Hactenus Josephus, quo certe quis luculentius testimonium ad occisorum multitudinem probandam optaverit ZEx Dodruelli tamen principiis dicere necesIe esset paucos almodum in Antiochi Persecutione sublatos futile; namque vetera monumenta Eleazari tantum expresse meminerunt, & ma- MoeoAustris , quae cum septem liberis necata fuit . Sed quid plura Publice palamque profitebatur sua aetate Prudentius quam plures P dent. Romae Martyres extitiise , quorum stIus haberet comperta vois is
Innumeros cineres Sanctorum Romula in Urbe VPrimus, o Gripo Huleriane jacer. Desses tumulis titutis, tu singula quaeris Nomina; dira cile en, ut replicare queam . Tanus justiram populos furor impius hausi, Cum coleret patrios Trois Roma Deos. Plurima litterulis Agnata sepulcra tuquuntur.
Asiroris aut nomen, aut epigramma aliquod . Sunt muta tamen tacitas claudentia tumbas Marmora , quae solum Agni cant numerum . auania virum jaceant congesis corpora scerpis, Nosse licet, quorum nomina nulla legar.
Sexaginta illis de Usus mole sub tina
Reliquias memini me didicisse hominum . Euorum istas habet comperta vocabula Chrisur .
Denique innumera ferme Martyrum corpora , quae e Coemeteriis effolia sunt, & hodiedum Romae praesertim effodiuntur cum eorum nominibus Ioculo inscriptis , quorum frustra in Kalendariis , Martyrologiis, aliisque veterum temporum monumentis memoriam requiras . Perperam itaque , ut Martyrum paucitatem evinceret, ad Kalendaria, & Martyrologia confugit Dodvvel- EU . lib. 8.1. Ius , quem quidem latere praeterea non poterat, in Diocletiani persecutione Ecclesiae Tabulas igne adeo consumptas fuitIe , ut mirum sit ex tanto naufragio perpaucas adhuc supersu iste. Ceterum quamvis cerio constet ingeni cm plane fuisse Madityrum numerum , nou si lamen sumus, qui omnia , quae in
269쪽
Martyrologiis recentioribus p sertim continentur , veluti In dubia habeamus: Scimus enim hujusmodi collectiones mendis suis fuisse aspersas, eamque tantum iis fidem habendam , quam ex antiquis , genuinisque monumentis , ex quibus prodiere , sibi vindicant. Sed de his satis; qui plura cupit, MartvroIogiorum editores adeat, Baronium, Florentinum, Georgium Bollan. distas ,aliosque plures . . Quo tempore in Christianos Domitianus civiebat, Ioamnem Apostolum in insulam Patmos ab ipso fuime rele atum diximus paullo ante. Dum itaque in e Xilio degeret, domistico die revelationem Apostolus habuit, quae Apocalypsis vulgo dicitur
Ego Ioannes frater veser porticeps in tribulatione rest ηο putientia in Chriso Jesu , fui in Infula , quae appellatur
Patmos, propter verbum Dei, O tesimonium Jesu. Fiat is Dominica die, audivi pose me Pocem mugnam tamquam tubae
dicentis : uod videt, Icribe in libro , ct miste septem Ges sis, quae Iunt in a , Ephes , Smyrnae, ct Pergamo, notirae , ct Sardis, ct Philadelphiae, ct Laodiciae cte.
Ante Hierosolymitanum excidium scriptam sui me Apocalypsim . nonnulli tradiderunt, ob ea Praecipue ejusdem verba: metirenmplum Dei, ct Altare , Morsntes in eo ; atrium a
tem, quod es foris Templum, ejice foras ; Atque huic opinioni favere videtur Epiphanius: Ioannes pssi reditum ipsus e Pat-mo, qui tantigit sub Gaudio Caesare . Sed pro Domitiano Clau
dium Epiphanio excidissie certo credimus. Qitae enim de Templi mensura in Apocalypsi leguntur, figurate scripta suerunt ad futuras in ea Ecclesia calamitates significandas ; quod sepe in eo libro fieri novimus , qui mysteriis totus consertus est . Nostram vero Chronologiam , qua labenti anno , vel superiori saltem , Apocalypsim a Joanne scriptam fuisse assierimus , veteres confirmant, & poti stimum tremeus , a quo haec sunt literis prodita : Neque enim dudum , sed nosra pene memoria sub exitum Imperii Domitiani visa es revelatio : Test, tur quoque Hieronymus: Ioannem persequationem movente Do
mitiano in Patinos in Iam relegatum scripsis Apocal sim .
3. An inter canonicas Scripturas referenda esset Apocalypsiς, dubitarunt aliqui, non ex Haereticis solum , uti Alogi, teste Epiphanio ; sed ex Catholicis : Nonnulli quidem , ait Dionysius Alex. , ex iis, qui nos praecesserunt, librum hunc repudiarunt penitui, Gque refuIarum . . . . Neque auctorem ejus Ioan-Di j ipso b COM
270쪽
Ioannem dicunt, O non modo Mosolorum neminem, sed ne ullum quidem e Sanctis, ct Dela sicis viris hujus libri conditorem fuisse a mani. Longe tamen secus de Apocalypsi sentiebat Dionysius ipse , qui haec statim subjungit: Ego vero librum illam reficere omnino non ausim , praesertim cum multi ex fratribus eum magni faciam. Sed hMusmodi de illo opini nem concipiens, quas sesus mei modum excedat, arcanum quam dum planeque admirabilem singularum rerum intelligentiam
latere exisimo . Nam es ipse non intelligo , fusicor tamen, altiorem quemdam sensum verbis subesse . Eaque non meo ipsus judicio metur , atque Uimo ; sed pius fidei tribuens , jubi
miora esse eenseo , quum ut a me percipiuntur . Nec ea condemno , quae intelligere non potui: verum inde a irar magis. quod eapere non possum . Inter eos , qui de Apocalypsis auctoritate dubitaverunt , Caius Romanae EcCIesiae presbyter recei fetur , qui sub Zepherino Papa , tertio ineunte seculo, floruit; sed sortasse perperam : Non enim Ioannis ApocaIypsim rejecisse videtur Cajus, sed alias prorsus revelationes , quas Cerinthus Haeresiarcha veluti a magno quodam Apostolo scriptas jactabat , earumque fretus auctoritate docebat, post Re. surrectionem carnis regnum Christi in terris denuo futuruis ,
O homines Hierint,mis degenter eupiditatibus , ct voluptati eorporis obnoxios fore ; Quae sorte Eusebius videtur intellexisse de Joannis Apocalypsi . Ut ut tamen de his sit, de quibus plura
apud eruditos videri possunt, certum est veterum aliquos de istius libri auctoritate dubitasse ; namque Laodicena Synodus Can. 39. & 89. Canonicos Iibros recensens, Apocalypsim prae teriit . Laodicenis porro patribus adjungendi sunt auctor C, nonum vulgo Apostolicorum , Nazianzenus, & Amphylochius in suo ad Seleucum Carmine , Basilius, & Nysienus . Unde
Hieronymus ad Dardanum : uod , inquit, eam Epistolam ad Haebreos latinorum consuetudo non recipit inter scripturas canonicas: nee Graecorum quidem Ecclesiue Apocalypsim Ioannis eadem libertate fuscipiunt. Et tamen nos utraque jus,pimur , nequaquam hujus temporis consuetudinem , sed veterum scriptoruis auctoritatem sequenter . uui plerumque utriusique abutuntur tesimoniis , ut interdum de Apocryphii facere δε-
tini cme. Ceterum communi cum Graecorum , tum Latinorum' veterum sententia in Scripturarum Canonicarum numero &Apocalypsim Joanuis habitam suillei testes suut Justinus Mar