장음표시 사용
101쪽
ys D. ERAS. RO T. DE RAnus unumquodq; trachinium si L Quod si maximi fictarent,tamen ipsa generum distributio,non uidetur ab ulla ratione prostri. Nam quod appellant ipiat oti,non ab argumento sumptum est,sed a persona. Alioqui quos sinisliariter amam i ,hos a monemus, obiurgamu8, exhortae mare care hiri iocamr,aut expostulamus. Extat et Phialas rati praestio,de charactere epistolae , admonens nos,
quod epistolam non oporteat nec Atticam ese plus satis, nec omnino carere Atticismo : quod hoc ipso figuratisit, quod Durata non est: quod tametsi ciuilis sit, tamen non abhorreat si mollitu inet quod in breuioribus epistolis liaeceat circulam absoluere, in prolixioribu non item, nisi uel in calce,uel in epilogo,uel epiphonemate: quod perasticuitas praecipue congruat epictobe Haec ut sunt ab illos stipiter Graece scripta,ita non uideo, vid adiuuet adore lescentes ad recte scribendi . Nos igitur iuuentutis inaedustriae considere pro uirili cupientes,diuersam gener dictributionem sequi maluimu . Sed ecce properantem
alio, me velut e cursu reuocat, auremq; uellicat secretareriorum chorta, qui principibus sint ab epictolis. I ta ne nostri,inquiunt, et di e Iis, Verem
his discite sit aliquid praescribere,quorum calamita libernori es. se, quemadmodi: praecipit Martialis, ut coquus habeat gulam domini,itidem isti coguntur af ctui prinis et u seruire . quos Lllud tantu obiter admonebo, lit ubique dochim sermonis scilitatem, ac perlicuitatem sectentur, ae decori cum primis meminerindi I d metiendum erit,iros ab ipsorii animo, sed ab eorum Frtima, moribu s, quorum nonane scributit. Hactenim igitur epistolarum generura qua
102쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. yyra quatuor proposuimus, et suas cuique generi fomlas subiecimus: nuc ordine de unaquas secie praecipiemud. Quid inter exhortationem Sc suasionem. Ac prim finitima admodum inter se sunt, exhoris ratio,et suasio,quas nos tamen dicendi gratia se a. rauimus: idq; fecimus nes fine exemplo, nes citra iudiacissim, propterea quod et veteru nonnulli in arte dicenis
di,exhorratorium genus a deliberatiuo disiunxissent, cripsi nonihil distrinunis perspiceremug. Siquidem nec eomdem tendit utruns,nes uia simili. Naeviasset id estur,uum . exhortando. ut audea .su se probationibus idocet ex latio filio is exciditis uasor lentenissimi: cis si et exEin or animum addit. Suademul aut erranti au dira . , certe hae irantibus: exhortamur cessantes, aut etiam lam curretes. Quare si rem ad uiuim excutiamus exhorta tio , suasoriae epinota fars erit. nemte epilogus, qui ctia Dus conflat,non argumenti es enim Sagenti lat criti .
quid sit optim fictu docui e nisi restiniussisubiiciat,et '
ne uel discultate, uel periculo deterriti, uel ignauia reis Imrdati, quod optimum ese uiderimu8, non sequamur. Sed ut in sua lanem stre semper incidit exhortatio, ita in hae non raro continget uti suasione. Est autem utrans offaeciosum literarim genus, cur iisq; usus maximis,nanimiis . in rebus quam latratine pateat. Atq; hoc maiore cura,diae Iligentias nobis erit pertractandum. De exordio epistolarium. SE distud unum prius in genere studiosis adolescentiabus praecipiemus, ut epistolam scripturi, non stitim g praecepi
103쪽
D. ERAS. RO T. DE RApraecepta respiciant: aut ad libros,unde uomis,sentenatio ue aliquot inlituentur, confugiant , sed prim res, de quibu scribere constituerint, solertis ima cogitatione disticiarit: tum eius,ad quem scribitur,naturam, mores, civi que omnes perspectos habeant: quantim etiam ipsi apud eum uel gratia, uel autoritate, uel meritis deaenique ualeant. E s hei omnibus diligenter pensiculatis,
epictolae tanquam uium exemplar ducant. Quo confiiis tuto, tum demum nihil equidem morabor , quo minita loiscos aliquos ex autoribus petant,unde tim uerboru optiis
moriam, tum sententiarim copiosam supellectilem possint mutuari. Eas omnia oportebit,commode denistrata, ad rem praesentem accommodare, ne ueluti male assuta,
males cons reminam,hoc ipso furtiua deprehendantur, quod pes tae cohaerent. Quin Maronis ingenium potius inliteirer in alienis asciscendi6, ut n5 aliunde corrogata, sed domi nos Prae nata uideantur. De exordie da epipola illud etia in uniuersum trademus, hoc in genere principi rationem esse minus difficilem,quam in orationibu . prompterea quod illic saepe fit, ut orator iudicis animum, et
mores penitus pernice no potuerit: QT quoties apud comphires cognitores agitur, hoc etiἀ accedit docuitatis, ut quo alius conciliatur, eo propter diuersum ingentu attranetur aliu3. At qui uni cuipiam cpi totam mittit, iid diffiis culter potest exploratum habere, quibus ille rebiu soleat commolieri: quod etiam si nulla intercessit Amiliaritas, id quod fere fit, tamen diligenti percoratione licebit perti
stigare. Quare praeter ea quae de colligenda benevoleti attetione, docilitatem quaesi de animorti motibus, rhetorulit eru
104쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. Iiteris praecipiuntur, et proprij cuiusq; mores, uel colim uictu pimitari,uel curiosa diligentia percepti, peculiare quanda exordiendi materia minis rabunt. Porro si ad parum notum scribetur,bbc commodior erit oratoris, cpiam scriptoris conditio: quod illi obseruam iudicii uestibus, metre quaedam ex tempore: et si quid aliorsum quam expetarat,rapi uiderit,corrigere dicendo: aut si praesen astrit,declinare liceat: quum epistola semel reddim, neque fronti legetis possit obsequandare: et is qui Leditur striaptura,soleat relege do dolore sum exasterare, cui periaculo coueniet exactis ima cura occurrere. At quum inter
se norunt,non est difficilis principis confiituendi uia, maximes praeterea uaria. Nam in actionibus multis modis
delinquitur in exordiendo: finii uirum longosi uulgato icomuni, si itastato, si altius petito prooemio quis utatur. At ea literaris est libertas, ut undelibet initi iam sumere Itaceat: modo id sit eiusmodi, quod illium ad id quod pares praeparet. V eluti si quis pecunia mutuam rogaturus, timtim in epictolae initio de quopiam nunciet, quhd ille ob
amore nominta eius, singulare F mullate, aut odium amarerum cupidis inie sit accepturus: uel hi quis amico, quem non ignoret accurate scriptis literis impelle deleelari , sis bellam aliquam quam lepidis is uerbiis si cassi reces'at: deinde inter alia quaedam ita de mutuus sermone interm ciat, ut quouit potius,quam huc superiora illa stemile uideantum. nonne alieni j imu initius fecerit, in oratione non 'redum, in epistola scitifimum s Vbi illa etia sim latio plurimum obtinet gratiae, usi o nos alio, quam dems inauerimus, delabi : aut longius amore rapi tingimus, g 3 quain
105쪽
Iox D. ERAS. RO T. DE R A initio constituiss mus. Erit aliquoties a re media, aut omnino praepostere ingrediendum, modo in simi mri,non etiam obliti nostri fluctuemus, eamq; ipsam roris adumbrationem scito colore, ad rei commodicitem torquebimus. Ides incredibili quadam amoris magnitudia ne dicemus accidere, qui nes modium nouerit, neque ora dinem. Calamum ab Hectu duci: nos ibi denuo incipere, ubi desinendiis erat: propterea quod dum scribimus, coram cum charie imis hominibus sermonem ferere noes bis uideamur. Quare obliquo illo prooemii genere,quod Graeci esse, Latini insinuationem dixere, in actionisbus non nisi tribu demum temporibu3 utendum putant, quum aut negoti, turpitudo iudicem a nobis uehemenester abalienavit: aut qui ante dixit, admodum persuasit: aut oratione nimis longa auditoris animum destia uit. At in epictola, quoties uidebitur, oblique ingredi licebit, et quamlibet longe repetere, et quamlibet ali num asumere principium, dum quacunque via tamen ad rem constrat. Ne phoc,ut in dictionibus, ita et in littoris uitiose uidebitur fert,eb quod illic auditor unu quidedam expeddit, ad quod dum festinat, Astidiat necesse est, quicquid alio ducere uideatur. At in epistola,quia contra lit,id quod per dii imulationem assumitur, non ingressius uitiosus, sed separata quaedam epistola pars uidebitur.
Rectum vero exordium, his omnino rationibus confitetuitur,quas in iudiciali genere tradiderunt ij, qui de arate conscri pserunt. Sed oportebat eadem praecepta quae illi recte ad frenses causas accommodarunt, ad proprieta tem vitiolarum delectere. Alioqui quid tandem erat
106쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. rosuri fructus,ue negotis, quae fuissent a ueterum prem accuratis ime, optime, perscripta, denuo i et eadem, uel deterius scribere s id quod ab omnibaes, qui de hoc genere
tractauerunt,nettim uideo. Repetunt e cicerone , quom modo exordiendum: quot narrationum genera: quoamodo partitione constituenda controuersia: quemadmore dum narratione aperienda causa: qisibus argumentis vel communienda nostra,liel aduersariora coarguenda: uote elogorum species:deinde quid in compositione fugienedum, aut sequendum: de sermonis elegantia, e luminibus. Sed Deum immortalem, quid hec proprie ad epistolam Aut si maxime im discenda sunt, m uti sunt, quanto remetius a Cicerone petentur, aut Fabio, eloquentiae 'ntimbus,quam e corruptis istorum lacunulis S Vt omittam inisterim quaedam etiam illic priecipi, quae ad epistolam perotinere ne possint quidem: puta de persona litigatoris, Croratoris: de circun tintium persona: de sub cienda re pro homine: de homine pro re submittendo: de constituetenda qiuratione. Nisi forte quaedam ex his in criminatois Nam epistolam incidere uidebuntur:sed etiam si incidunt
eadem, tamen incidunt aliter. Ergo si quando res horraebitur,ut eius ad quem scribimus beneliolentiam,alit colla a personis.ciliemus,li dubius sit animita: aut redimamus,si hesus: aut augeamus, si res erit durior . aut excitemus, propter diuistius intern sam neces itudinid consuetudincisina personis his stre modis fauorem captabimus, si iis ris parentibus cum istius maioribus,arctis imam charitatem, copulatis Minam cosuetudinem interces isse dicemita, plurima utrinaque extitise officia: et si eam beneuolentiam nobis Vnoeg quam
107쪽
ro D. ERAS. RO T. DE RAquain per manu ,et haereditaria succesione tradita nune quam neglae tui fisse dicemus. Verum amorem, quem licet luti cum nutricn lacte imbibissimisi, una cum ipsis annis
accreuisse, et primum quide sitaem potius Fisse, quam
iudicio confiitui Mn: nunc consuetudine,ossicus plurimis sic esse confirmatum, ut nullo prorsu3 casu couelli posit. Praeterea quanta semper patris illius, aut patrui, aut maestris fuerit in nos charites, aut nostroru in illim, quam nos illos inuicem studiose, quam obseruanter coluerimis, aut ille nostros. Quod si auitam, paternamb amicitiam, quia nulla fuerit,commemorare non licebit, dicemin eos solere maiorim suorem neces itudines repetere, qui ipsi nullis inlicitiae uinculis client coniuncti: quemadmodum amri jacinora narrant, qui nihil ipsit memorabile gesse. rint. Hanc nece, itudinem non tanquam haeredi raria forte temere obuenisse,sed a nobis ipsis et natam, et educata: militudin* initio quidem,ingeniorum,studiorum s similitudine pura iriles animos mira charilate conciliante: deinde convictu coniunct*imo,imutuis o Fc s: postremo mutua virtutim
utriusq; admiratione sic coaluisse,adoleuisse, maturuise, ut iam nihil accedere possie uideatur, uel ad beneficior
cimul im,uel ad amorum magnitudinem. Tum nonsinam
tini,quo in loco,et quemadmodum, quibus communibuEslud s pueritiam,aut etiam ephebri transegerimus, quaguoluptates, quae incommoda, quae pericula comuniter tum Ierimus. Haec omnia iucunda commmoratione refricabimmug. Solemus enim grandes huiusnodi rerum mutua rem' cordatione nure delestiri: et consueuit pleruns ex his inter pueros mi et beneuolentia, inferam senectam, muta
108쪽
TIONE CONSCRIB. EPIST. ros multa cum uoluptate perseuerare. Porro si qua pro inequitas, si qua Hinitae; intercedet te natura coniunctis, mos fise dicemus, ut longe tamen milia charitate conet iunctiores. Sin nulla erit,ajirmabimus nulla esse cognotionis vincula,quae nostros amicos arctius aut iucundim, alit etiam tenacius alligent, quam neces itudinis: sine his cognationem aut Uinitatem molestim quos haberi: ubi haec adsunt,illa non magnopere requiri. N ustu esse praemstantius frinius. neces itudinis genus, quam quod a uir tutis nato. tute,pulcherrimi es studi s ceperit initium. Miuitatis copulam diuortio dirim, cognatorum charitatemfimitate rescindi: beneficijs conflatam beneuolentiam, alterutrius ingratitudine in odium uerti solere: tum contractum
morem temere evanescere: eam demum copulam, quam uirtutis admiratio coniunxit, quemadmodum virtutem
ipsam, immortalem esse Proderit et illii si in nos merita, cum gratitudinis signiscatione uehementer exaggeram re: nostra uicii , in illum, multa cum uerecundia ac gurate signiscare. Qui nostri de illo fermones, quam penitus infixa memoria: quantopere illius literis delectra inur: ut illius commodis, gloriab magis etiam ex animo gaudeamus, quam nostrapte: quodq; incommoda illius non paulo acerbius, quam propria stramus: quantam pro
ictius dignitate, jrtunas curam, studium i praestiterismus: quam acrem contra malevolentium improbitatem, dimicationem sustineamus. Postremo uel eruditionem,uel uirtutem quampiam in eo laudemus: nostra si qua erunt Iaude digna , verecunde commemoremus. A mkseratione Amiseratione.
109쪽
ro5 D. ERAS. RO T. DE RAmaduersiri rum quos commendamu diebiliter exponemus. Ab adllerti seriorvin persona,fitiorem aucupabilietur: si quas miri si qua conuitia,' quam colimeliam illius causa res peraetulisse narembimri,ab ijs qui et ipsim et Hug nomine nos quos habent inuisos. contra quid nos in illos aut fortiae ter contaemeliose ue dixerimus,aut inimice 'cerimus. Sed haec suis in locis. i re praeparatiores reddemtι f net bimus ulla ex parte ad nos pertinere, quo de scripturisiis mus,ad illum magnopere: nobis illic nes seri,neque meturis quod amici charisimi commodis haud sectis atque nostris commouemr: si praeterea negoti magnitudine, prariculo, nouitate,antiquitate,utilitate,iucunditate, neces, me, aut huiusmodi quapiam comendatione excitabimus.
si iubebimri animo minime oscitanti legere, propterea quod longe plu3 momenti sit in re, quam prae se ferat. Si quantopere cum nobiis, im ijs quos illim plurimi sicere cognouimus curae sit, quantis rerrat, aperiemus. QRod si res ipsa durior es e uidebitur,blandimetis praetentemsis: prudentiam illius obtembimur: ut quae nos optimo amanti Fimo i studio dicturi sumus, ea pro sua uetere manineatlidine, in optimam partem accipiat. Rem eiusmodi negarabimus est ,cuiusmodi primo stitim occursu videatur: tunis maxime dura sititamen admonebimus quantulum amare rettudinis,summa utilitate copensiet. Sed haec quoniam nes proprie exordirum sunt, neque in genere commode praecipi pectunt,in suim quars locum transferemus. Neq; cmniatio eam exordiendi formam improbauerim, quam uideo neotericis scriptoribus nimio plus placuisse, ut a perve
tusci quapiam sentetia ficto ae memorabili in epistolam
110쪽
TIONE CONscRIB. EPIST. ror ingrediamur. Quod genu sit: Scio non temere scriptum
esse Flacco: Quem cui commendes,etia ais etiam aspice: ne mox Incutiant aliena tibi peccati pudorem. Nec ignoro iudicium tuu exactam,cui no temere quivis proabatur. Sed tamen tot modis exploratum habeo huius illinuenis ingenium, ut illum non dubitem tibi uel meo periis culo commendare. Item: Hercules olim aduersu hoedram
Lernaeam et cancrum colli gressi rus, coactus est alienam opem implorare, qui solet opitulari caeteris. Ego tinus cum tot monisu dimicans, ijsq; subinde nouis exorienet
tibus, quid liciam Abruptum epistolae initium. SAldirica illa, et ueluti ex abrupto principij species, in iocosis et Amiliaribus mire decet, qualis est illa
Ciceronis: Ita ne praeter litigatores inos nemo ad te uerenit CT, Deum immortalem,quid ego audios Sic est inqui, uti scribis. Siccine igitur vetere amiculu negligi s Ergo muralimus sentetiam,quando tu quide hoc tantopere censes. Quin ego igitur tibi gratulor s Quin tu igitur huc reuolesule isthaec ut scribis res habetsHui quis te tam esse uisu credidisseis Eho, quid ais obsecrosRingitur Eoitu stilae tu mihi album apportas nuntium. Huiusmodi uruid assequimur,ut non mutam epictolam epistolae,sed uiuo
sermoni uiuum item sermonem re re uideat r. Et quom niam utrinq; missae acceptaes literae, mutuum alloquium imaginantur, pulcherrimu ferit, quam rem repraesentat,
eam quam appositifime adumbrare. Porro solannes illas
comendationes, quas iam ex more prie unt, aut prora sus omittendas, aut in epistolae calcem censeo traduce da