장음표시 사용
221쪽
ao a DIFFERENTIAR v Mdam, o ab ea manumittendam, tutoremques liae manumissa dan dum , quo aucure restituatur hereditas suae statim: quamuiss uisset et rogatus restituere, cum nubrum aetatem complesset, cum stigem possi=nquis euenire, ut ante decedat ea cui sideicommissaria libertaso hὸ Hiras relicta est: nec oporteat damno ad ci eum qui rogaruae adii hereditatem remedium dedit, ut si quid horum contigeνis . periis e permittatur venundari bona Antistiae, ac si heres ei nan exstitis sit. cum igiIur demonstrauerat diu in Piussuccurri heredi instituto
Vot eo usus adit: dici potest etiam in caeteris causis exemplum hoe se isendum , sicubi venerit, restituatur Deicommissaria herediim ei qui compulγι adire, se rem tueresibi hereditatem. Hic opponitur l. si mulier. I9. g. ex asse. supra. de Iure do
Dicendum cst , inco g. tractari de obligatione fideicom- . missi. obligatio fidei commissi non potest per delegationem in alium transscrri, ita ut heres se alii obliget, quam fideicommissario, hoc ait 3. ex asse. nos autem non loquimur de
obligatione fideicommissi, sed de facto ipso, id est, de restituenda hereditate. Opponitur, is cui data cst libertas in diem, hereditas autem pure vel in diem non potest here dcm cogere ante diem ut adcat. l. si cui purc. g. I. in f hoc tit. at Albinae filiae hic non proponitur relicta libertas in diem,. sed pure. ergo hoc nihil obstar. R Diuus opponitur seruus heredis cui relicta est libertas &hereditas perfidei commissiim, non potest heredem, id est dominum suum cogere ut adeat l. cogi. I6. g. sed etsi seruo. Ufr. h oc tit . at filia Albinae fuit ancilla hereditaria, non heredis propria. itaque hoc etiam non obstat. 1 agis obstat, is cui a fidei commissario vel legatario relicta est libertas, non ab herede, hereditas autem ab herede, non potest cogere heredem. si utrumque ab herede relictum sit, poterit cogere.) l .non est. ys. infra.hoc tit .hic autem relicta est libertas a fideicommitaria Albina matre, hereditas aucCm ab herede. D iccndum, sententiam eius legis ita maxime procedere,
si heres sit institutus cX parro , dc ab co relicta hereditas per fi-
222쪽
LIBER I. aos deicommissum. hic non potest cogi ad iro, quia etiams non
adeat, fidei commissarius damni nihil facit, quoniam repudiantis portio accrescit caeteris cohaeredibus cum onere fideicommissis. I 2. quae est coniungenda cum lege non est. Nec quicquam obstat l. ita tamen. g. a patrC. ex eo eolligunt , heredem non cogi adire ante conditionem fidei commissi, ex his verbis: quia fideicommissum sub conditione datum proponitur. Dicendum in G, . duas proponi rationes , quae sunt coniungendae, vi momentum aliquod habeant: prima illa per se infirma est, nec nisi coaceruata momentum habet, itaque nihil obstat. Item opponitur quod dicitur, pupillo relictam fideicommissariam hereditatem tutori eius restitui non posse. l. sed nec ipsi. hoc tit.quo modo ergo restituetur procuratori. Hoc vero nihil obstat, hic F. loquitur de procuratore ab sentis.tutori autem absentis vel infantis etiam restitui potest. l. penuit. C.ad Trebell. Item opponitur dubitatio exi. qui ita. 66. S. etiam. hocititui. aditione heredem obstringi oneribus hereditariis, quoniam adeundo subit vicem defuncti, verum restitutio hereditatis facta fidei commissario heredem exoncrar, nam onera in fideicommissarium transferuntur.
cum ita fueratscriptum, fidei filiorum meorum committo, visi quis eorum sine liberis prior diem suum obieriι, partem sam sive siti fratri restituat. quod si vierque sine liberis diem ham obierit,
omnem hereditatem ad neptem meam Claudiam peruenire volo. δε-
functo altero superstitessio nouisiimo autem sine liberis reptu prima quidem facie propter conditionu verba non admitti viribatuν: sed cum infideicommisiis voluntatem oectari conueniat, abserdum esse reston cessanie prima substitutione, panis nepti petitionem denegari, quam ιotum habere voluit auus, si nouissimi fratris quoque
Pugnati.penuit. C. de impuberum de aliis. cum hoc 3.his
223쪽
Claudia ita respondet in fidei commissis voluntatem specta ori non verba: hac autem mente fuisse testatorern auum,ut etsi non 'terque, sed nouissimus tantum decederet sine liberis, ipsa in partem ipsi is veniret, nam qui voluit neptem totumh ibore utraque substitutione locum habente cessante etiam prima substitutione videtur eam voluisse ex secunda institutione in partem admὶtti, qui in totum vocat, atque ita Papinia respondet pro Claudia coni. Caium . hoc plcrisque durum videtur. Pugnat hic ν .cum l. penultima. in cuius specie substitutus non admittitur, nisi uterque filius decellerit impubes, at secundum s.cum ita. admitte recur. Dicendum longc diuersam esse speciem, nam in specie .uiiu 3. substitutus admittitur contra verba substitutionis, ex mente tamen restatoris, quia qui dedit totum, non videtur partem denegasse. a in L penult. substitutus non admittitur contra verba, quia non potest admitti contra ea, quin etiam admittatur contra mentem. itaque repellitur substitutus, in hac l. penultima. non tam quod velit admitti, quam quod contra mentem defuncti, in hoc V. non repellitur, quod veniat contra verba, quia habet voluntatem defuncti.
Debitem.b pignere creditorem heredem instituit, eumque rogauit restitiam heressitatem siliae sice id est. 1essaloris, cum nosteι adire. visus eum icoactus iussu praetorta adiit se restituit, cum empturem pignoris non inueniret aesiderabat permitti sibi, Iure dominis id posse si re, ressondι adiιione quidem herectatis confusa obligatio est: vi. deamus autem, ne or pignus liberatum sit Abiaia naturali obligatione. atquin sive pos et creditor, actor idemque heres rem, siue non
possidet: videamus de effectu rei, O si possidet, nusta actione arae,
commissario conueniri potest, neque ygnorat icta, quoniam hereditaria est actio : neque fideicommissum,quasi minus restiuuerit, rem p tesur. quod eueniret,sinustum pCnus intercesset, po 'du emm eam
rem quasi credita sed etsi Deicommissinus rem teneat, o Me Seria
aetatia ac ιo tenebit: verum est eurm non essesolutam pecunram, que- admodum dicamus cum ἀmsse es acti propter excepitonem. igitur Dissiligod by Corale
224쪽
non tantum retentio , sed etiam petitio pignoris nomine competit, o
solutum non repetetur, remanet ergo propter pignus naturalis obliga rio in re autem integra non putarem competundum adire , nisi prius
de indemnitate est ei cautum , vel soluta pecunia esset. Numes delu ro heres scriptus agit, quod forte legatum accepit si heres non exsti- .isset responsum eis, non esse cogendum adire, nisilegato praestito. Vbi
quidem potuit dici, nec cogendum esse heredem adire quodammodo contra voluntatem defuncti, qui legando heredi si non adisset, in ipsius voluntate posuit aditionem. Sed cum testator alterutrum δε- derat, nos virumque ei praestamus. Obsicitur l. V ranius,de fidei u .ca ostendit,confusione sublata obligationc principali, fideiussoriam tolli: cur ergo non Scpignoratilia tolletur utraque est acccssoria. Dicendum fidciussoriam obligationem personalem esse, confusis personis debitoris & creditoris, nec fideiussoria consistere potest: pignoratilia est realis, confusio personarum rei causam non mutat. Nec obstat regula iuri sext.cum principalis. de regulis iuris in ca regula addit plerumque quod addi omnibus regulis oportet, nam nullae sunt necessariae, sed omnes picrumque verae sunt. Ita alio ctiam casu hipothecaria non tollitur in l. 2. C. de Iuttione pignoris, ait vincula quidem pignoris durare personali obligatione summota, regula latior est, illa l. 2. obtinet tantum in certis calibus. Obiicitur cita l. cos. C. de usuris. item l . si quis emptionis s. Vlt. C. de praescr. triginta annorum l. plures C. de fide instrument. sublata obligatione principali praescriptione triginta annorum tolli etiam usurarum obligationem . nec dicendum id fieri odio usurarum: idem enim de obligatione fructuum dicitur. Hoc ideo, quia personalis actio realis actio diuturnior est,nam ea non tollitur, si praescriptione qO. annorum,s agatur aduersus debito iem,vel heredes: item credito ibus posterioribus i.cum notiis mi ,C. de praescrip t. trigmra ann.
Male affertur huc l. pen .f. Latinus, de exceptione rei iudic. ea lex nihil pertinet ad quaestionem propositam, nos quaerimus an sublata hac personali maneat hypothecaria in species. Latinus. non est sublata personalis: at videbatur sublata hypothecaria acqudicionc domiILI.
225쪽
Iocm quae do em dabat acta erat cum marito, τι monuasi in matrimonio , dotis pars matri eius redderetur. Nec eo nomine stipulatio ama re interposita est. Moriens deinde matrem se maritum suum heredes feceraι: ct a matruetierat, ut hereditatem ιitio resilueret. Iadex aditus de hereditate diuidenda, partem dotis quasi ex υιili pacto pro parte matri adiudicauerat, quaerebatur an es ea portio ea causa eicommis praestandasti, quam non esse restituendam puto: quia non quasi heres , sed quasi mater ex pacto accepit: nec occasiona heressitatis ,sed errore ex pacto eum habuis. Nec obstat l. Caius. lui. matrimon. & l. pater C. de pactis
Dicendum illas leges loqui de parentibus qui paciscuntur, liberis.' hic f. loquitur de filia, quae paciscitur matri, quod fit inutiliter, l. inter s. cum pro se de pactis dotalibus, plus datur affectioni parentum, ut ex suis factis utiles actioncs
acquirant. extra I. Notandum ex Nou. Io 8. liberos etia rogatos restituere cauere de fideicommita,nam Iustinianus cxigit,ut caucant fideicomissario, de quadrate seruando. obiicitur,l. iubemus F. t.Cod .ad Trebellian.ea lex liberis rogatis resti lucre rc mittit onus cautionis, si rogati sint restituere nepotibus, i. suis filiis. Dicendum Nouellam loqui de liberis rogatis restituere suis fratribus,eis cauent de quadrante.l. iubemus,loquitur de liberis testatoris rogatis restituere suis filiis, cis non cavent nisi duobus casibus.
226쪽
Opponitur l. penule. mp.de auctori t. tutoris . ex qua colligi tui, tu torem posse abstinere pupillum hereditate paterna, quod simile est repudiationi. Sed id accipiendum sic est abstinere pupillum praesentem nam non potest pupillum absentem abstinere, argumento l. Lucius,de manuiniis. testa. Pr terea opponjt Accursius i. si ad pupillum .de auctor.tut sed non video cur eam opposuerit, nam ait pupillum, ex tutoris voluntate, id est auctoritate repudiasse.
Non est ambigendam, quod plerumque o contra cum se con-rra rempubticam admitti debeant quidam, vι tuta venter: item furiosus utem is qui captiui bonorum possessionem petit: ubicumque lex vel senatus vel constitutio capere hireditatem prohibet, or bonorum
Rei autem capitalis damnatus prohibetur capere hereditatem,quoniam est peregrinus,non ei uis LI. C. de heredib. instit.ergo non potest etiam petere bonorum possessionem hoc ait lex edicta hoc rit. Opponitur l.r. f. qui operas, ad Tertyl. ubi filius succedit matri,neglecto Senatusc. iciano,qui locauerat operas, ut cum bestiis depugnare item qui rei capitalis damnatus est,ti. cet non succedat matri ex Orficiano sed respondetur humanitatis causa succedere, quod autem ait ZM.qui operas pertim tantum ad eum, qui operas silas locauit, ut cum bestiis pugnaret, sic accepit recte Accursus. Obstat etiam l .idem est 3.I.de militari test, quae ait deportatos recte heredes institui ex testamento militis. Sed hoc est singulare in milite, in testamentis militu non tam spectatur ius ciuile,quam gentium.
Ex tit. si tabulate lamenti ex labunt.
Heredi cuius nomen inconsilio ita δε- ι,τι nimi legi inae
227쪽
possit: dari bonorum posseso minimepotest: quia ex ceniectara non proprie sicriptus videtur: quamuis, Host prolatas tabulas deletum sis testamentum, bonorum possesso competat. Nam etsi mortis Iempore sabula fuerist, licet pεstea interierinι competra bonorum possessio, quia verum fuit tabulas exstare. Obstat l. r. 3.sed si lagi,& g. sed consulto. de iis,quae in testa.
delentur,l.vit. p de iniust.rupr.5 l .pen .de testa. quaru legus cntentia est: valent ea, quae scripta sunt in testamento, etiali testamentum interierit ante mortem ic statoris, vel si pars testameti perierit ante mortem,etiamsi aliquid deletum sit, inconsulto antc mortem siue legi possit sue non ,dummodo tamen id acciderit, post consummationem testamenti, id est perfecto testamento. Nam si id acciderit in ipsa actione test menti faciendi, ut saepe accidit, de non possit legi, non valet, ergo cur etiam non datur heredi bonorum postellio secundum tabulas cuius nomen deletum est ante mortem testatQ-ris post consummationem ic stamenti, nam hereditas ct dc-betur,ctiam hoc casu vi ctum e st. Resp. ut ait Accursius statuo differentiam inter ius ciuile dc praetorium,nam iure praetorio si tabulς testamenti non extant, mortis tempore, si non exstat nomen heredis, ex edicto non competit bonorum posscssio secundum tabulas,quia tabulae non exstant,quia decessit sine tabulis, iure tamen ciuili
acquiri hereditas poterit,&legaum fidei commissum,etiamsi quae deleta sint. Nam acquiritur etiam hereditas iure ciuili sine tabulis, ut puta si testamentum non sit scriptum, sed num
Ex tit. de bonorum possess. contra tabulas.
Si quis ex liberis non sitscriptus heres ,sedseruus eius scriptu sit,
eumque iusserit adire hereditatem: denegari ei debet bonorum pessissio contra tabulas. Idemque es etsi legatum relictum sibi velfervo suo elegerit. Om se hic dicemus bonorum posse sonem contra tabulas
Obstat Lult. sup. de E. posth. duo sunt fratres,alter emancipatus
228쪽
alter suus: ille est exheredatus hic praeteritus, lex ait exherc- datum cum tuo admitti ab intcstato, lex non exigit qua relam in ossicios testamenti cur ergo qua rela cxigintiis Sed id ita locum habet,quia suus fuit praeteritus, & ideo testamentum nullum fuit,ltaque ab intestato ambo admitta pur, aliud si emancipatus sit praeteritus, nam hoc casu testamentum valet iure ciuili ,& si pctita sit bonorum possessio contra tabulas,quoniam rescinditur iure praetorio.
Si eman cipatus filius nepote procreaverito ita decesserit, deinde auos eius .nepos ad aut bonorum posse ionem venirepotest. quod si ossium or nepotem emancipauerit: vicente quidem fluo nepos non veniet: pou mortem autem eius ad bonorum possessionem aui veniet. Nepote quoque solo emancipato , ct auo monuo , deinose patre eius, nepos praeteratus accipiet patris bonorum possionem: quia non hum.
heres esset futurm patri. Si potestate aui non cxijsset filio emancipate, si nepos retentu/μ, o utrique praetenii: utrique accipient bonorum possessionem si sitim emancipatu ,in adoptiua familia nepotem sustulerat :ne nepos quidem ad bonorum possessionem aut naturalis veniet. Sed et si emancipatus sim procreatis nepotibus in adoptionem sedederit,ut eum filiysequanis .idem eris plane si is qui apud adoptiuum
auum procreatus est emancipatusi,veniet ad bonorum pessistionem aut naturalis, adoptio tamdiu nocet, quamdiu quis in familia aliena sit,ceterum emancipatus, ad bonorum possessionem parentium naturatium veniet , sed emancipatus visis eis, non etiam pos monem eo-
Si retentus fuerit in potestate nepos filio emancipato, admittitur nepos vivo auo ad patris bonorum possessionem. Nec obstat l. sed & nepos, de adoptionibus. quae ait filium adoptiuum emancipatum omnia iura amittere: nam hic amittit nomen filii de dignitatem, & ciuitatem quaesitam per adoptionem.lex ait idem esse in nepote suscepto in adoptiua familia, nam hic per emancipationem Omnia iura amittit. Quidam sic male accipiunt, per emancipationem patris, sed intelligendum per emancipationem sui ipsius videlicet, obstare vitatur l. verum.F.alias vit. l.certum de iniusto rupi.
229쪽
ait filia cum emancipatur Hinc colligitur,vna emancipatione filiae fieri, ut exeat nepos de patria potestate, sed ille g. explicandus est ex iure antiquo, quo filius fiebat sui iuris tribus emancipationibus M tribus manumissionibus, Ulpianus in 'fragmentis tit. Io. filia autem & caeteri liberi una emancipatione sebant sui iuris. Manumissione rumpitur testametum, filia autem vel nepos non rumpebat, quia Vna emancipatione exibant de potestate, Vlpianus in fragmentis tit. 23, ergo filio emancipato,non videtur nepos emancipatus.
In adoptionem datos filios non summoueri ρ ror voluit, modo heredes instituti sint: se hoe iustissime eum fecissse, labeo ait, nec enim in totum extranti sunt. ergo sifuerunt heredes sicripti, accipienι contra tabulas bonorum posse ionem. Sed ipsi seoli non commutent edictam, nisi fueris alius prateritus ex liberis, qui solent committere edictum sed si i escriptus non sit, sed alius, qui ei adquirere heredi ratem potest:non est in ea causea,m eum ad bonorum possessionem con-rra tabulas admittamus.
Liberi naturales in adoptionem dati,non comittunt ediactum id ςst non petunt contra tabulas. Hinc Accursius putat obstare .l. I.g. is quoq; de col.bono ubi dari videtur cotra tab. Sed in ea lege fuit institutus heres quod indicat illa verba. si maluerit accipere bonorum possessionem comtra tabulas. Nempe, quia potuit,& secundum tabulas accipcre,instituti autem liberi in adoptionem dati non committunt edictum, eis tamecommittitur per alium, quia habent parentis volunt tem, qua in re animaduertendum est,quantum distent emancipa- ilia datis in adoptionem. s. liberi.
Liberi qui contra tabulas habere non possunt, nec partem faciunt, per alios committatur edictum,quo enim bonum est eis Iacere ut par- em faciant,nihil habitaris. Huie sententiae multa opponuntur ut L plane. . si coniun. Disiti co by Corale
230쪽
Aim de legar. r.& l. huiusmodi. s. si Titio,& l. si duobus eo.tit. 5 l. . admittitur ad partem, facere partem: ut primo legavie fundum primo & secundo coniunctim,primus lato potest in pere, an secundus habebit totum sed habebit tantu partem, ergo primus qui non potest capere partem,Scit parrem, quae pars relinquitur apud heredem iure ciuili itaq; inter eos non est ius accrescendi. Sed omnes illi loci sunt intelligedi de legato damnationis, ut apparet ex d. l.7. ubi hoc exprimit, hoc erat optirnu genus legatorum, Ulpianus in fragmentis tit.de legatis. quoniam ibli collegatarii partes habent ab initio,quibus autem Icgatum est pet vindicationem,ab initio habent totum,concursu pa tes haec differentia legatorum ostenditur,a Caio inst.s ab VLpiano in fragmentis, itaq; qui non admittitur ad partcm si non faciat partem,necesse cst,ut ab initio factae sint partes,at cum ab initio partes sunt constitutae,ut in legato damnationis, a
Si prius testamentum exisset iure factu, quossius exheredatas est, sequens imperfectum,iη quo praeteritussirfluas poseriore testamento praeseritus recte petet bonorum possessionesi remoto quoquesilio lotio resunt ea hereduate, posteriore tegamenus Uti heredes.
L. sancimus. C.detestamentis ubi constituitur ut testameta decennio non infirmetur, nisi testator contrariam Voluntatem ostendat, ergo dices, nuda voluntas testamentum insidimat,quod est contra regulas iuris.l.eη ea parte, de adimendis legatis. l.militiς. g.veteranis,de militari testamento. g. penulta qui b.modis testa. Sed hoc fit,quia concurrit spatium decennii, id est, praescriptio:itaque decennio testamentum infirmatur, si concurrat manifesta voluntas testatoris,d .l.sancimus. alter casus interpretum colligitur exl.Claud.de acq .here. Verum nego ibi testamentum testamento rumpi, scddaturetantum casus,quo is qui fecit duo testamenta in secundo