장음표시 사용
151쪽
terpretationem accipiant cap.3 s. locati ut auersione lO- , ieatam insulam intelligamus, cum non in singulos ba- loeati. bitationis die ea n ut no in singula caenacula domus .locata sit. illud certum est, oneriς auersi actionem k nihil b l. in naue. eum his reb. commune habere. est enim surripere, auer ζOd tere rem, aut ea abuti. Vlpianuq libr. 29. ad edictum: e l. illud. s. Sed & si mercem perire passus est, aut ea auertat aut vi-ti sed etsi. delioris data opera distraxit, vel si ab emptori b. pretium . . trib. ct non exegerit: dicendum erit, teneri eum tributoria , si .ilo dolus interuenit . quae verba non recte Haloander scri-αpsit. Ita etiam intellingeda est s. constitutio sub titulo de nauiculariis, quam Accursius ad auersionem quoq; d l. qui fisea- pertinere posse putat : quod ipse probare non possum: les. C. de na Ceterum quod in Norico libro scribendum esse diei Riς tib x xi mus Tantum , non tamen : contra in multis libris fiat oportet, sub titulo si quiς ius dicenti non obtemperauerit. Florentiae enim est, ut in Norico libro omnibus e l. vn. si quia magistratib. non tamen duumviris, secundum ius pota /uF- di. Non testatis suae, concessum est iurisdictionem suam de sen- Rh . de re poenali iudicio. Scribunt alij, vel Accursio teste, notantum duumviris. Sed cum hi municipales magistratus sint , f neq; iudicationem habeant multam indicere s i ii se, s.finon possunt. ο Sed haec alij accuratius. Facile autem in forte de da. his erratur ob librario. notas quas iure Iustinianus trib. in L constitutionibus persequitur. Haec in trib. Digestor Pa g l. V m sin
trib. emendanda esse potissimum censemus. ithais 'dh
niani Pandectar. pars continetur emendanda
sunt. VII. ERrorem ita definit Labeo, pusillum fugitiuum esse ''
& ex diuerso fugitiuum magnum errorem esse: sed 'proprie errorem sic inquit Vlpianus j η definimus qui' s 1 - ἡ
non quidem fugit,sed stequenter sine causa Vagatur, &' fugitivus. 6. temporibus in res nugatoriqs consumptis serius do- erronem. de muni redit. fugitiuo& erroni similes sunt e mansore ς. AEdil edict.
152쪽
.& desertores milites. Est enim e mansor, qui diu vaga' tus ad castra regreditur: desertor est, qui per prolixum tempus Vagatus reducitur. ideoque Menander ait, k leuius deliinum emansionis habetur, ut erronis in seruise desertionis grauius, ut in fugitivis. Est tamen in erro- nig nomine aliquot locis erratum in Norico quoq; libro quamquam ne superiora quidem recte scripta sunt. , Vlpianus scribit. Hoe autem, quod Aeterior fastut, est seruus, non solum ad corpus, sed etiam ad animi, vitia reserendum est. vi puta, si amitatione conseruo - I, rum apud emptorem talis faetus est, aleator sorte, vel , Vinarius, vel erro euasit. erroneum alij scribunt. Idemis Vlpianus alio loco ait. ' Is quoq; deteriorem facit , qui seruo persuadet,ut iniuriam faceret vel surtum vel sugeret, vel alienum seruum ut solicitaret, vel ut pecuta tum intricaret, aut amator existeret, vel erro, vel malis artib. esset deditus, vel in spectaculis nimius vel seditiosiis. In aliis libris scriptum est, vel errori In Basi-siliensi autem solo erratum est ea. q. de aedilicio edicto sic enim scribitur r& ideo nominatim de errore &H- Ogitiuo exeipitur scribenduin est de errone. Idem erroris est in Tusico lib.cap. 32. de euictionibus f Cum quis stiis putatur fugitiuum non esse errorem non esse, Sc. quae ex edicto aedilium curulium promittuntur.& erronem scribendum esse, nemo non videt. In una etiam littera erratum est in alio nomine sub eodem titulo. Si ideo, inquit Vlpianus,contra emptorem iudicatum est , quod defuit: non committitur stipula xio. magis enimi, propter ab sentiam victus videtur, quam quod malam causam habuit. Vulgo vero, euictus videtur , scribitur. 3e Sub titulo de pactis dotalib. ea 26. V scribatur: Conue, nit, ut mulier viri sumptib. quoquo iret, veheretur. atq; ideo mulier pactum ad litteras viri secuta: prouinciam, in qua cet Vrio merebat, petit. Centyrio pro Centurione hic Florentiae est. & sub titulo de vulgari, ut apud veteres Sylla & Sulla. Illa vero verba,Quoquo iret veheretur multis modis scripta sunt. neq; enim intelligebat conuenisse, ut quoquo iret, sumptibus vari veheretur. hoc est siue in prouinciam, siue Romam,sive alio iret, itineris sumptus maritus limpenderet. Merebat quoque
153쪽
LIBER III. Is Iscribendum est, non morabatur. nam milites stipendia merere dictitur,dum militant. a Idem verbum mendose a I. miles. inscriptum est capite tertio de donationi b.inter virum. b ' ρο- ite m-
Sic enim Florentiae est: Si senatoris filia libertino cotra senatusconsultu nupserit, vel prouincialis mulier ei qui donat. in te
ibi meret. com mandata, valebit donatio, quia nuptiae vir.& uxo.
non sint. Mandatis autem milites prohibebantur in ea Prouincia in qua stipendia mererent, uxorem ducere. ς ς l. pr rectus. ad Centurionem reuertamur, quem Accurliu mari ritato tum esse non putat: sed non minus fallitur, quam cum verbum, Petit non ad prouinciam, sied ad principem reseri, cuius hie mentio nulla. Meret itaque utroque loco scribendum est, non moretur, aut maneret, ut alij scribunt. Non minus eleganter emendandum est caput 2. Soluto matrimonio, in quo in Noricis, ut opinor, solis
libris scribitur : ' Ceterum si pater solus iussit,dotis a- d l .et. .j sola. 'io fili et non erit adempta quandocunque sui iuris filia M- fuerit facta. Sed Florentiae quandoque est, non quando-iacunque ut etiam ca. 6. Ηi restituendi sunt quandoq; di- si δ' ς
dio uortio facto. recte autem utroq, loco Accursius quado- 'φ' cumque interpretatur. Item cap. 6. de tributoria. f Non f l. non enim
enim haec actio inquit Paulus) sicut de peculio , occii .. de xxib ct pantis meliorem causam facit: sed aequalem conditio- ianem quandoque agentium. In quo etiam Halo auder . . selus Quandoeumque scrip fit. In omni b. libri ς mendosum est primum caput sub titulo De adsignandis libertis. Florentiae recte hoc pacto : Ulpianus libro quarto- l. i. m pl. i. dedecimo ad Sabinum. Senatusconsulto quod saestum est ad Clib Claudianis temporib. Velle o Ruso & Hosterio Scapula ;o consulib. de adsignandis libertis m haec verba cauetur.
Si quis duos pluresve liberos iustis nuptiis quaesitos in potestate haberet, de liberto liberi ve si a significaster ρ
uius ex liberis siuis eum libertum eam ue libertam esse Vellet: is ea ve, quandoque is qui cum eam ve manumisit inter vivos, vel testamento, in ei uitate esse delisset. so- lus ei patronus , solive patrona esset. Uulgo in consu ' lum nomine non hic solum, sed & lib 3. Institutionum ορο g inst. eo. inerratu est. Et pro quandoque alij quado,alij cu, scribunt. In eodem lib. Institutionum sub titulo. Qui b. modis re hcontrahitur obligatio μ, ita 1cribendum est, ut in duob.
154쪽
libris in Albor notiana nostra bibliotheca habetur:
Quas res aut numerando aut metiendo, aut adpenden
do in hoc damus, ut accipientium fiant, & quandoque nobis non eaedem res , sed aliae eiusdem naturae & qualitatis reddantur. Inde etiam mutuum appellatum est: hoc est, quandocumque reddenda est , ita reddatur. Sic a l. res indoe apud Calum scribitur : a Quia in hoc dantur, ut eastem. de iure ' maritus ad arbitrium suum distrahat.& quandoq; solu-dot. to matrimonio eiusdem generis & qualitatis restituat,b l. si Uini. de V vel ipse , vel heres eius. & alio loco : h Si vim, olei, fru-vsufr.ea. rer. menti , usus fructus legatus erit, proprietas ad legata rium transferri debet : & ab eo cautio desideranda est, ut quandoque is mortuus, aut capite deminutus sit, eiusdem qualitatis res restituatur. quo etiam loco quIdam quandocumque. Haloander quandoqicum Is scri psit. Sed ille Institutionum locu ς hulu, nominis Ignoratione multor. manus passus est. cum enim multi qua-doq; aliquando Interpretarentur, maluerunt quoniam scribere: &redduntur, non reddantur. Ndem non reste
separarunt eam sententiam. Alii recte quidem scribunt quando m. sed non reste aliquo tempore illic atq; superioribus locis interpretantur. 4 Nostra scriptura&interpretatio confirmari potest Cas j verbis lib. 2. Au-υ reor. ' Quas res , inquit, in hoc damuς, ut fiant acci- ν' plentas, postea alias recepturi eiusdem generis & quali- γ tatis. & libro posteriore Institutionum, titulo de Obli gationi b. Quae omnia numerando, aut pensando, aut metiendo,ad hoc damus ut eo r. fiant qui ea accipiunt,&ad nos statuto tempore no ipsς res, sed alaς eius naturae, quales datae sunt,atq; ipsius ponderis numerat . Vel me- stratae, reddantur. Propter quod mutuum appellatum est, quasi a me tibi ita datum sit, ut ex meo tuum fieret. , Est autem ille Institutionum locus ex his duo b. Cau ac-f quas ex , ceptus, ut alia permulta. f Adde Pauli verba lib. 28. adm edustum: s Mutuum damus recepturi non eandem spe-
py0 i'st a. eiem, quam dedimus. alioquin commodatum erit, aut depositum, sied idem genus. Ut vero quandoq; pro qua
docunq; accipiatur a grammaticis veter I b. Ob eruatum
est, i, 3: nuper a Victorio erudito viro traditum, quibusdam placere Horatianum carmen ita Interpretari. Indi-g d. l.
155쪽
Indignor quandoque bonus dormitat Homerus. Sed & Haloander multa Digestor. loca recte scripsit. a l. neque le-Vbique etiam pro ubicunq; a Iauo leno usurpatur. b Inia SqΑ ' ς nlege inquit fundi vendundi lapidicinae in eis fuΠd Oia ιδ h h.
ubique esient, exceptae erant, Se . & si hoc quoque lo- ει de ado. l. j l. 3. eo mendum in omni b. libris sit. Sub eodem titulo solu-ia quod quicto matrimonio. 7. capite ς scribendum est : Puto au-ia iur. l. non id tem si arbores caeduae fuerunt, vel gremiales dici opor- ia ς' ζ' η 'μ litet in fructu cedere. Nam Vlpianus quoque ita scripsit, M. . o nec sarmenta ligni appellatione contineri: sed si volun - . . & per emtas non refragatur , & virgulae, & gremia, & sarmenta, .. ptorem. de& superamenta materiarum,& vitium stirpes atq; radi- . actio. empti ces continebuntur. Vterque locus mendosius in omni b. I sis libris habetur, in Norico tamen minus male, cremia& cremiales, quam in ceteris germana, & germinales: quamuis Accursius veram quoque scripturam reserat. Quid vero hoc verbum significet ex his Collum ellae verbis quae lib. I 2. de Re rustica scripsit, cognoscemus: Musium , inquit, in vasa defrutaria deferemus, o leuique primum igne ex tenuib. admodum lignis, quae gremia rustici appellant, sornacem incendemus, Vr ex commodo mustum serueat. Ita intelligendum est illud Dauidis carmen, R Et ossa mea sicut gremium arue runt. Cuius nominis rationem in quadam Politiani ad Bologninum epistula legi: a Graecis aurisconsultis tradi, ut quod gremio rustici ad comburendum ea serant, gremia gremialesque arbores dicantur. At illi, qui cremia scribunt, acremando deducere videntur, quod mihi magis probatur.&si Florentinam scripturam seque-ο dam putem , a Graecis id υυγω dicitur. Sed reliqua videamus. Sub eodem titulo, cum de Levitia viri in dotales seruos Vlpianus tractat, ita scribit. f& fiuuidem Iς d. ix
tantum in seruos uxoris samus tuit, constat eum teneri
hoc nomine: si vero S in suos est natura tali , adhuc di- cendum est immoderatam eius familiam hoc iudicio coercendam. Alij naturalis, pro natura talis, nescio qua 'ratione sc rapserunt: Haloander. Iicet natura. verba Vl- plani apertissima sunt. Sub titulo de administratio' ω I. tres tuto. ne & periculo tutorum apud Thryphoninum , s non Def. in pri. de dempta acti O, neque exactio, sed deprecatio scribi de- adn. i. rii
l. si socer . sol mat. l. si mulier. de iuredo t. l. j. de a qua coit. l. t ut r. si deponi. de ad-
156쪽
fugitivus. f.idem Viui R. de aed. ed. l.
A I. vestis. I. inter vest ε. de auro a T. log
sebet. Sie enim Florentiae est : Non est propterea e Neris poenae deprecatio, quod ab uno iam exacta est. Idem si alio loco a ita Vtique nulla deprecatio adultera j poesinae est, si se minor annis adulterum fateatur. Et altis lo-- eis alij iurisconsulti hoc verbo, quod rhetorti est, ut untur. h Cicero deprecationem ita definit : Deprecatio est. in qua non defensio facti. sed ignoscendi postulatio continetur. Illud deinde miror, cur Haloander haec verba mutauerit apud Vlpianum lib. I. ad Sabinum : Ne suriosus quidem testis adhiberi potest, eum compos,, mentis non sit. Sed si habet intermissionem , eo tem More adhiberi potest: testamentum quoq; quod ante fu- orem consummauit, valebit, & bonorum possessio ex
,, eo testamento competit. testimonium enim pro testamento, in Norico legitur: in aliis recte est. Apud Africanum quoq; 'non recte scripsit. Titius & Marulus substitutus sit, quod etiam Accursio displicet: sed scriben-Vdu est, Titio Maevius substitutus sit. Capite quoqὶ 7. detestamento militis ' de suo scripsit, Vel cum praegnantem scierit: pro quibuς Florentiae est, vel non fuit prae--gnas .sic enim semper fere scribitur, non praegnans. Caput 23. vel ut Florentiae est,22. de auro argento & cete- ,ris legatis .f ita illic scribitur : Vlpianus libro vicensi-simo secundo ad Sabinum. Vestimentum id est,quod de- , rex tum est,& si desectum non sit, id est, si sit cosum ma- ,, tum . quod in tela est nondum pertextum, vel detextu, ,,contextum appellatur. Quisquis igitur vestem legauerit, neque stamen neq; subtegmen legato continebitur. Haec ita, exceptis interpuncti Omb. Florentias. Videtur Vlpianus his verbis nullam differetiam inter detextum& pertextum constituere. Nam ut idem alio loco ait, praepositio De , auget in deposito. s erit itaque utrumq; consummatum. quod ad textrinam attinet, etsi nodum desectum : quod nescio ad textorem, an ad sarcinatorem pertineat. contextum vero, quod nondum pertex tum est, sed potius stamen & subtegmen , quae telae initia sunt. Veste itaque aut vestimento, nihil enim interest, ' legatis, nondum consummata non continetur: praetexta, etiam si desecta non sit, aut a te x-tore e filis quib. tenetur, aut ab alio postea in vestis usum
157쪽
usum eonei sa& consuta, vestis appellatione eontinetur. Ego vero aliquando existimavi, vestimentum ab Iustiniano appellari, quod nondum detextum est. lib. 2. Institu tronti m. a cum de eo tractat, qui alienam purpu' Ae ier diu. ram vestimento suo intexuit, & praetextam fibi facien' in inst. dam eurauit.nunc vero eam opinionem neque satis probare, neqῆ improbare possum.Venio nunc ad Modestini sub titulo de liberatione legata , - responsum , & illa Verba, Causa perlata Modestinus respondit, maximum ' mendum habere in omni b. libris deprehendimus. Resertur enim illic testamenti pars. qua haec verba scripta . fuerant: Et absoluo ei, & libero ex pignoribus eius domum & possessionem Caperlatam. Id enim nome possessionis erat, vel Accursio teste. sed ex Caperlata Cam- perlatam seeerunt librarii: unde notis v si Causia perlata. Doctissimum quoque quendam virum esse audio . qui cum prolatis scribat, Plautino versu in Captia
Vbi res prolatae sunt, cum rus homineS eunt, γ Sed haec ut ingeniosa emendatio est , sic etiam a Mo'l destino aliena. Apud Pomponium lib. I . Epistul x '. . Ebridii; ohe expressum pro expenso Haloander non recte edidi . . . de eoti est enim Florentiae : Ut neque subtraxerit quid ex bis.. quae acceperit, neque expensum rationib praescripserat, quod non dederat. Praescripserit tamen scribendum arbitror. Apud Marcianum . nomini b. non homini b. . , i 3μ ' β' scribatur in omni b. libris oportet. Vt idoneis in-.. quit nomini b. collocetur pecunia, ad curam suam re-ia uocaturum praesidem prouinciae. Capite vero 37. ad i, S. C. Trebellianum , 'ex unius litterae in Florentino .. et restitui .l libro errore duorum verbor . mendum ad omne; libros.' τ .ἰ 'μβ'ς peruenit. Sie igitur Florentiae est e Nec se quidem au-ctore pupillum restituere potuisse haereditatem , Diuus. Seuerus in personam Arri Honorati pupilli decreuit, .. qui Aprio Antonino patruo & tutori suo restituerat. Sciendum est, Florentiae omnia verba esse coniumsta, paribusque literis omnia conscripta , exceptis singulorum capitum initiis. unde mirandum non est. si una littera ad dira , Quia prior , pro Qui Aprio , scripserunt: ex quo Haloander , qui Prior secit. Nos qui Arrio
158쪽
scribendum esse censemus nonae pupilli secuti,& erroris librarii vim , non multum ab huius capitis sententia discesserimus meque a nostro emendandi instituto, si sub titulo de auctoritate tutoria mendum iniit caueri mus, quod facilem cognitu sententiam oeculiar, li. pri-
.die ui , m Institutionum , ' Negat Iustinianus pupillu hereditatem adire, bonor. possessionem petere fidei comi Lsum hereditatis suscipere posse quamuis lucrosa sit, nec ullum damnum habeat, ii ne tutoris auctoritate. Vulgo vero ne ullum damnum habeat, scribunt, aduersus Im- Φperatoris sententiam. Hoc ita emendare audeo, auctoritate Theophili ductus, & duo r. libror. Albor notianae nostrae bibliothecae. Arri autem Honorati, non Arrijsupra scripsim is, Tuscos lib. imitati, ut veterem Vsum traderemus, qui alterum Institutionu locum declarareb I. si quis poterit. Item caput 9 De libertis & posthum is h in quo Post humu ita scribitur: Rumpit enim his casib. nepos testamen tu, ih P0' , , quod moriente alio filii ius penderit, non abscasIum, V xx superiore casu fuerit. licet Alciatus noster lib I. Praeterram is r. atque ali j omnes multo aliter scr ibant. Nam t poetς testes esse possunt, non semper veteres Arrij,Tulli j Seruis scribebant sed Servi Tulli Arri crebro. Nec spes libertatis erat, nec cura peculi. Item. Pauperis & tuguri congestum cespite culmen.
Itaq; quod sub titulo de libertini; in Institutionab dici-
ε 3. VI t. inst. tur Omnes libertos nullo nec aetatis manumissi , nec de liberti n. domini manui staris . nec in manumissionis modo
Vbi Theψph discrimine habito ciuitate Romana decorauimus:dOmini discrimen pro domini j intelligendu est no aetatis domini. Nam, ut Theophilus tradit, necesse erat ex iu- 3re Quiritium dominum esse serui. qui manumissione
vellet eum in ciuitatem Romana venire: neq, fatis erat eum in bona ς esse. Namq; ait alterum naturo lus esse, alterum ciuitatis eum vero qui utroq; iure dominus esset .pleno 1 ure dominum esse. Ex quib. verbis constitutio singularis intelligitur sub titulo De nudo iure Quid l. Vn- C de ritium tollendo : a & illa veterum vindicandi sermula, V .' Hunc ego hominem ex iure Quirit tu meum esse aio: c de v sue. item quae de pleno Iure dominis multis Urgestor. locis arans . dicuntur. Vnum, exempli causa,addam, quod Theophili
159쪽
sententiam confirmet. Caius libro primo de manumissioni b. scribit, a Generaliter pignori datus seruus, sine radubio pleno iure debitoris est, & iustam libertatem ab Aeo consequi potest& postea : Sub conditione seruus te iagatus, pendente conditione pleno in re heredis est , sed . . nullam libertatem ab eo consequi potest, ne legatario c. iniuria fieret. Iustam libertatem interpretor cauItati Sti Romanae nullam autem neq Latinam ne q. Romanam, ne q. dedititiam Si quis vero diceret unam litteram ino Institutionum libro deesse & domini j malit quam domini scribere, me facile non repugnante faceret. Sed quoniam Institutionum ac Theophili mentio facta est, εc secundam Noricor. libror. partem peregimus: in duo b. Theophili locis nostri laboris requiem nonnullam quaeramus.
Theophili in seruor . nominib. ct in praenominis interpretatione erratum, oe ea de re multa. VI II.
THeophilus antiquus satiς iureconssultus, Iustinia
ni Institutiones Graece vertit,addiditque quasdam doctas sane antiquitatis interpretationes, quo libro nullus extat ad eos Iustiniani libros intelligendos aptior. Sed ut in omni b. reb. euenit, in qui b. nihil ita persectum est, ut quod ille ait, omni ex parte beatum dici possitnta in his Graecis interpretib. antiquitatis Romanae peritia maior nonnunquam desideratur. Resertur ab Iustiniano Diui Marci rescriptum ad Pamphilium Rusum libro 3. Institutionum k quo dicitur petisse Rufum , ut bona Vergini j Valentis, cui nemo successor erat, libertatum conseruandar. causa ei addicerentur. Theophilus existimat, Pompilium Rufum seruum libertatem Valentis testamento consequi potuisse. ego vero didici ex Diocletiani constitutione , quam eleganter Alciatus noster interpretatur, ' liberum hominem suasse .iCum enim nomini cognomen, quo liberi dumtaxat Utuntur, additum sit, eum liber u esse necesse est. Itaq.aut creditorem, aut altu quemcuq. tuterpreta-a I. generanister. qui
160쪽
ri possumus:quippe cum in ea constitutione, quam haede re Iustinianus tulit, a eadem Marci constitutio reseratur, qua cuilibet extraneo id petere permissum esse dicitur. Ignorasse autem hoc. Theophilum, facile credendum est, eum in praenominis & eognominis interpretatione maxime fallatur sub titulo de legatis. ν Cuenim recte scripsisset nomen esse veluti Titius cognomen, quod nomini coniungeretur, ut Pius, aut Superbus:addir, praenomen χρηματιο μον dici posse. quod m ulti appellativum dicunt, ut Aeacidem, aut si quod aliud nomen addas, quo alicuius beneficij memoriam con serues. Melius id Alciatus noster, R de Viglius' interpretati sunt. ex quor. libris nos, & veterum scrjptorum obseruatione, quid his de reb. sentiamus, plurib. vertas scribemus. Nominis appellatio, cum de hominis nomine qua de re agimus)mentio fit generalis est, dc praenomen. familiae nomen, ac cognomen significat. quod vel ex eo cognosci potest,quod sub titulo De mutatione nominis, his verbis constitutio Diocletiani scripta sit: ' Sicut initio nominis cognominis praenomin II recognosicendi singulos impositio priuatis libera est: ita horum mutatio innocenti b. periculos a non est. Mutare itaq. nomen, vel cognomen, vel praenomen sine aliqua fraude licito iure,si liber es minime prohiberis. Si liberes, addidit. non quod serui his trab. nomini b. Vterentur, sed quod liberum non esset seruo suum nomen mutare, domino serui esset .ab hac generali appellatione exheredatio nominatim facta dicitur . cum sufficiat
nomen,praenomen ,aut cognomen dicere, ut Vlpianusseribit. f Sed & Cicero in oratione pro Murena, vete- :res iurisperitos irridens , Ut quia inquio in alicuius libris exempli causa id nomen inuenerant, putarunt omnes mulieres,quae coemptionem facerent, Caias vocari. quem locum recte Viglius ad Caiam Caeciliam, quae eadem Tanaquil dicta est , pertinere arbitratur. Illic igitur praenomen, dictum nomen est : at
Pro Cecinna cognomen Sextus, inquit, Clodius. cui nomen est Phormio, nec minus niger, nec minus considens, quam ille Terentianus est Phormio. Est etiam Ocialis quaedam nominis significatio, quam eleganter