장음표시 사용
161쪽
ter Aleiatus noster persequitur , cum familiae tantum nomen significat. Animaduertiq. haec magna ex par te apud veteres in eas litteras desinere, in quas liqc Tulli us,Ιul iuri Pomponius, Pompetus,Mucius. QuamobrEfeminae ab his Tullia Iulia, Pomponia, Pompeia, Mucia. Item leges ab his latae idem nomen consequebantur. Hinc Aquilia ab Λ quilio tribuno plenis rogata, 'Falcidia a Falcidio Iulia quoque de adulteriis coercendis ab Augusto lata esse dicitur. φ Cuius nominiso rationem Accursiani inuenire nequeunt, quae expedita
satis erit, si noueris,quod ignorat opinorὶ nemo , Caesarem Augustum Octavianum a C. Iulio Caesare Di l chatore testamento adoptatum fuisse. Itaque ut Dioni optime omnium perscribit, qui prius C. Octauius dicebatur , deinde C. Iulius Caesar Octavianus dictus est, nomenq. Octauri in cognomen est versum : ut Aemilij
Pauli filius posteaquam a P. Scipionis Africani filio
adoptatus est P.Cornelius Scipio Aemilianus. qui Africanus quoq. minor est dictus. Hinc a Iulus Iuliani, a o Marcellis Marcellini, a Domitiis Domitiani, Sc ut arbitror ipsum Iustiniani nomen a Iustino adoptiuo patre manasse. sed tamen haec non eadem mutatio est: quippe cum hie adoptiui patris nomen flectatur: in superiori b. naturalis. Hunc tamen morem ex illo venisse suspicor , & nescio an id Paulus significet libro I 2. Responsorum : cum Lucius Titius legitimum filium Titianum nomine, naturalem Titium habuisse fingitur. si legitimum adoptiuum intelligas, ut multi nobiscum Paulus faciet, inulto tamen Haloandro , qui pro Ti-;lo eiano Titium scripsit. Macrobius libro I. Saturnalium: Cognomina , inquit, ex propriis sunt tracta nomini b. ut ab Aemilio Aemilianus, a Seruilio Seruilianus. sic enim scribendum est. itaq. Augustus quod Iulia familia esset, leges Iulias appellauit de amo itu , de adulteriis coercendis, quae fatis notae sunt. de pudicitia, cuius mentio in quibusdam Constitutioni b. φ Iulia de mari- tandis ordinab. cuius plurima quoq. mentio fit ab im-l peratori b. & a iurisconsultis. f Hanc etiam esse arbitror , quae cum lege Papia coniungitur, ν & ad utranq. PauIus, Vlpianus, Caius,&Mauricianus scripserunt. Pa
162쪽
pia Poppoea ab Augusto quoq. lata est, ut Tacitus aia Aleia. lib. 3. quem Alciatus nΘster adulescens retulit : a sed a Na. . dispun. Papio & POp pceo coss. tunc proposita , ut a Dion libro 3 6. N ab Isidoro libro S. scribetur, b nomen ach a j, R ' cepua ullae ipsius familiae mentio fit ab Vlpiano sub tie i proti vh xulo Verborum significatione. Nomen itaque cuntiat o. in fi. speciali hac significatione accipitur, familiae nomen si
de vel b.sis. gnificat Romanis tantum hominibus. Nam Graeci, Ebarbari singulis nominibus usi familiae nonia ne notvtebantur. itaque Demosthenes. Aristoteles, Plato, dilla sacrosancta nomina Iesus, Moyses. Petrus, ite nee tera aliarum nationum ad famillam non propaganitur: erant enim non gentis, sed singulorum nominuta vocabula. Quamobrem magna controuersia apud Graecos fuit, quod esset ciuium Romanor. nomen, ut Plutarchus in Mari j refert. alus enim cognomen, aliis praenomen videbatur. De qui b. ante dicendum
est, quam de Plutarchi quaestione differamus. Praenomen itaq. est , quod nomen illud familiae praecedit. vi idem ipsum vel bum significat . idq. notis scri b1 solebat L. Titius, P. Maevius, M. Cicero, Ser. Sulpitius: quod idem Plutarchus, eum de sipumj appellatione tractat, serabit. Huic luccessisse videtur, quod hodie familiae nomini praeponimus, Andreas, i annes , Petrus: quae indocti solent propria nomina appellare, docti notis scribere , And. Alciatus. Io. Pyrrhus. Pe. Bembus. Sed multas abutimur : ut quod mihi praenomen est Antonio, nomen vetemb. erit: quod mihi nomen, altis praenomen sit. hoc tamen ipsum in veterum quoq. nomina b. fuit, Vt Claudius praenomen. & familiae nomen fuerit. Praen Ommib. pueros caruisse, mihi fit verisimile: item maximam mulle rum partem. sed viri q. familiae nomine utebantur: pueri vero etiam cognomine familiae, ut Cicerones, ut Caesares. Foemim ς existimo praenomina adda solum, quae plures ellent. Nam Terentiae, Pompon rete,
Tulliae . Iuliae, Octauiae, non facile praenomen dices. non quod non habuerint , sed quod ciues Romani non uterentur , familiae appellatione contenti, εμ pluribusi nomina b. ut Viros, appellare. Quintam
163쪽
tamen Claudiam Ficero in Coeliana, & de Aruspicum' te spontis appellat, quam Liuius Claudiam Quintiam,
eam quae imatronar .castissima iudicata est quo tempore Scipio Nasica vir optimus,' ut ambo matrem deor.' Hospitarentur. CaiasQ; permultas appellatas multi scril bunt cognomen vero, quod cum illo nomine coniun-gHur, non quod eo gnationis nomen sit, appellatur. Id Plutarchus in Coi tollant.&in Mari j tertium nonae ap-' pellat , Thoephiluς εὐώνυμον quo etiam nomine Plutarchus virtur &lustinianus nouella 78. ' Hoc aut he - reditaruim est aut tum primum partum laete ditarium, ut Scipionum, Caesarum, Ciceronum, quod multi nomen appellare solent: nam familiae fiebat, quod aliqua de causa initio uni uc erat. Hoc Macrobius, cum de Prς textati nominis origine scribit, ut his verbi ς tradit. Papirio puero postea cognometum inditum Pi textatus, ob tacendi loquendique praetextata aetate prudentiam. Hoc cognomen tu postea iam iis ae nolirae in nomen harsit. Non aliter clicti Scipione ς, si quod Cornelius, qui l. patrem tum m ib. carentem pro baculo regebat, scipio
cognominatu S, nomen ex cognomine posteris dedit. sic ex cognomi b. nata sunt nomina. Haec ille: qui b. cognomen, quod hereditarium appellauimus, Ciceronem libro texto de Republica secuti, is nomen appellat. Varronis vero verba subscribam quae superiorem nominiς & cognominis differentiam ostendunt et si v-no verbo mendos a circunferantur Iς libro t. de Re ru- stica ita scribit: Nomina multa habemus ab utroq, pe
core, a maiore,& a minor . a minor C, Porcius, O nius,
i, Caprilius: sic a maiore Equitus , Vituluς , Taurus cΟ-isgnomina ad significare, quod dicuntur: ut An j Caprae, Stat dij Tauri, Pomponi j Vituli. haec possumus familiae cognomina appellare. Alterum cognom in Fg genus est, , quod ob insignem aliquam rem, illius nomini additur, quod ob hoc initio in posteros deinde plerumq; manas bat. Hoc Grammatici agnomen appellant: quod ego inveterum libri S nu quam legi, excepto secundo libro Ci-' ceronis de inuentione , quem mendosum esse accepi:, item sub titulo de legatis lib. 2. Institutionum . ita enim l seribitur vulgo. Si quis in nomine, cOS nomine, Psqno
a I. x. f. Iuris ciuilis. de O-
164쪽
. a. l. haeredes p. da. n prin. Ae testa. l. I.
de lib. de posthu. I. ii in iudicis. de iudi . l. falsi. del. Cornel. de Ial. b g. 8c primo II proce. Dig.
mine , agnomine legatari; testat oberrati erit, eum de persona constat, valet legatum Sed hunc eciam locum mendosum e ste non dubito. nam neque Theoplatus ad
verbum agnoscit, neque in digestis cum multas locas praenominis & cognominis vel bum usquam ex ratagno me.& in Albor notiana nostra bibliotheca ad verbum in vetusto i bio additum apparet. Neq; v Ideo, cur id nornen Grammatici addIderint, cum rem, quam ex plicare dicunt, cognomen fatis explicet. Cicero de Cn. Pompeio cognomento Magno libro a. Ad Atticum:
Quanto in odio noster amicus Magnus y cuius cognomen una cum Cr im Diuitis cognomi ne consen scit.
Idem Lbr. Σ. Fimum, T. Manlium ait cum Gallo depugnasse, & ex eius spoliis tibi & torquem & cognomen induisse. nam Torquatus deinceps appellatus est. Simili appellatione , non male lustinianus utitur in quadam
constitutione. quq ante Diges a scripta est: bvt sta uolum ridiculumq; cognome dupondior esse dicat quo prs mi
anni auditores appellabantur. His itaq; costitum Graecor. opiniones fuerunt ad proprium nome cognomen,
aut praemomen fuisse: propterea quod haec cum familia communia non elient, sed lingulor. ut Graecis sua. Falli tamen utrosq; Plutarchus ait quod nemo C. Mari j aut
Q Sertor ij, aut alior. cognomen dixerit.Item seminar. praenomina aut nulla suerunt, in quo iure a Uiglio leprehenditur: aut rara. Sed ut dixi Latinor. usus es , tria haec aut 1imul, aut separata nomina appellare , sed nomen speciali significatione familiae nome usurpant. At vero, ut ad te ruor . nonae longo plane interuallo reuertamur, sciendii est hos manum 4Ilis familiae manumis soriς nome asse Qui, & quod libuisset ρος nomen, vetusq;
nomen in cognomen couerti. quod eleganter Politianuς tradit. Ciceronis epistolam interpres .itu S. qua Ita
scribitu inde Eutychide gratum qui vetere praenomine, nouo nomine T itus erit C cshuς. ut est ex me & te iu-ctus Dionylius M. Pompeius. Dionysius enim a Tato Pompeio Attico manumisius, M. Pomponius Dionysiuς appellatus est, deinde Atticus a Q Caecllio auunculo adoptatus, a Caecilius Pomponianus Atticus dictus: qui cum Eutychidem seruum manumisit,T. Caecilium
165쪽
Eutychidem appellauit. Et ita intelligendum est cum
vetare testatorem legimus, ne res de nomine suo , aut familia nominis sui exeat. Item quod In manum imio ne, adoptione, n. tiuitate dicitur, municipem quem fie- ri. a Haec autem ipsa nomina consequebatur, quisquis ciuitatem Romanam adipisceretur, etiam si seruus non
esset Sed poterat se, in cuius familiae nomen vellet, inferere. Cum Demetrio Mega inquit Cicero in quadam commendat itia epistula, mihi vetustum liospitium est familiaritas autem tanta, quanta cum Siculo nullo. Ei Dolabella rogatu meo ciuitatem a Cesare impetrauit qua In re ego intersui. Iraqi nunc P. Cornelius vocatur. Sed ciuitate Romana omnibus data ab Antonio Pio , b& Bizantium imperio translato , vetus haec Romanorum consuetudo tenuibus vestigus mansit. Neq; facile iustiniani tempore tria liqc nomina distinxeris. Quamobrem tenebrae in his rebus Grammatici S, qui aut eo tela pore aut non multo superiore fuerunt. obolis fiunt ad praeceptoris nosti i tempora, qui rem hanc, ut multa,' optime omnium explicauit. Illud omittendum non est, non semper veteres cognome nomini comunx rile, sed tape his praepostere uti. Hala ille Sei uuius, item Gallusi Aquilius & Piriscus Neratius appellantur, cum familiae nomiua Seruilius, Aquiliu ς, Neratius sint . item Graecos
ac barbaros cognomina habuisse, ex Plutarcho in Co riolani vita cognoscitur. Sed haec his de rebus hactenusi dicta sint. sunt enim satis superque nora.
De emendatione Tertiae partis orsecorum Digestor. IX.
REdeo nunc ad nostras emendationes: & primum
caput de bonorum possessioni b. ita sc tabe sum est,' Vlpianus lib.39. ad edictum, Bonorum possessio admis 'sa commoda& incommoda hei editaria. itemq; domi - nium re r. Quae in bis bonis sunt, tribuit. Nahaec omnia' bonis sunt coniuncta. Haloander non recte, Bonorum 'pollessione admissa tribuitur, sc psit. Capite vero. I.
c Priscia. li. 2ί8c Sergio. devictolino. l. j. debon. pos . l. i. . j.
166쪽
De operis noui nuntiatione, multis modis erratum est, in illis verbis : Et erit transeund n m ad interdictit quoἡ vi aut clam, quod fustum erat ut restituatur: adduntque , , alij olim ut Accursius refert.Sςd ara scribendum est, vi Florentiae:Nam si quid operis suerit factum quod fieri non debuit, cessat edunum de oper1s noui nuntiatione, , ,&erit transeundum ad interdictum Quod vi aut clam erit, ut restituatur : N Quod in loco sacro rellia
giosidue,& quod in flumine publico ripatae publica fa-Mctum erit. Septimo capite 3 scribendum:Et tutor,& curator opUs nouum recte nuntiant. non vero, Et tutori, vel actori,& curatori nouum opus recte nutiatur: quod
multi scripse iunt. 4 , caput de damno insecto, bde cuius, scriptura Accursius dubitat ita scribendum est: Scaeuota, ta libro I: Quaestionum. Edificatum habes, ago, tibi , ius non es le habere no defendis, ad me professio trans. , , ferenda est. in Et rhusco tamen libro ante verbum AEdificatum, sunt haec a quo fundus petetur , si rem no hi: cIrcumscrIpta tamen , Ut pote aliena. & hoc est, quod Accursius ait, Pisis primum versiculum esse deletum. Nam qui ab eo libro descripserunt, veterem delendi morem ignorantes nobis id reliquerunt: quod nec Haloander, nec Alciatus. nec ceteri recte scripserunt. A
quo fundus sci ibunt) petetur, si ab illo aedificatum
habes, quae verba quantam con rouersiam nostris faciant, ignorat nemo. Sub titulo De publicanis cap. 9. 4 4 4 ubli Vix scriptum es , Ut Alclato traditur.' Haloander h. ,, variat Florentiae vero est. Paulus lib. quinto Sententiae Alci. lib. j. risum. Locatio vectigalium, quae calor licitatis vltra mo-ga. in . dispun. a, dum solidae conductionis inflauit : ata demum admitritenda est 1i fide uissores idoneos & cautionem is qui li- citatione vicit, offerre paratus sit. Ad conducendum ve- , , ctigal inultuς nemo compellitur, I ideo impleto tem obpore conductionis ea locanda sunt. Reliquatores vectigalium ad iterandum conduestionem ante quam superiori conductioni filisfaciant, admittedi non sunt .Haec
ita in Tusco lib. si quod non Ea Locanda, scriptu anitio fuit, sed Elocanda,& A postea additum est, ut fortas se non male elocanda sit eme datum. Sub tatulo De statu liberis 3. capite, f Alata pro ablata Haloander,& meretur. Alcl. libr. i.
167쪽
retur pro meret alij sic tabunt. in Etrusco legimuς : Si quis seruum iussum decem dare,& liberum esse operari Uprohibeata. vel si quod ex operis suis meret, abstulerit ei heres.& postea: Plane si ei ablata fuerit pecunia ex operis collecta, liberum fore arbitror. Caput vero 42 deliberali e .ius ad ita scribendum est: Labeo bb. . Posterio- a l. si serum. rum. Si seruus quem emera ς,& cetera. nec tibi obstabit , quem, de ita
rei iudicatae praescriptio. Iau Olenus. Haec vera sunt.' M phoseii Multi scribunt, a uolent liqc verba sunt. Haloander, La V ptio .Fl.b beonis haec vel ba sunt. qui de suo inscripsit hoc caput
ita, Iabolenus lib. 6. α σολων Error ortus est ex errore scriptotis Tuscorum libro r. qtai verba pro vera scripsit, seu B expunctum ac deletum est. Item ex indocti eme datoris audacia , qui V posterius Iauo leni deleuit. Sedi neminem arbitror negaturum , supra scripta ceteris Ο-l mnib. praestare modb idem nouerat Ia uolenum, epito men eoi .lbrorum Labeonis secisse. Pomponius sic cibit libro *4. ad Sabinum. V Flumina enim censitorum vice . gQ s iunguntur, ut ex priuato iri publicum addicant, & ex ' qui .re. dom. I publico in priuatum. Non desiderant haec emendationem PIaloandri, ut censorum sic ribatur. nam censui agendo censitore ς censoribus successerunt non tamen
simili avectoritate ossicium id gereb mi. De his multae constitutiones script iunt sub titulo de censib.& censitato ab atque aliis locis. 3 libro so. Digestor. sub simili e i, j. C. de titulo Ulpianus multiς de censu apud coς agendo tra me in
ctat. 4 Modestinus autem libro 3s. ad c Mucium ', si ova prio
non scriptit, nec tam leuem , quam ab extraneo : sed, ri. C. de n. 'Vt tamen culpam in damno dando exigere debeamus ' patri. libr.x ., grauiorem, nec tamen leuem , quam ab extraneo. ut ' ri l. forina .dei ab homine libero leuem culpam non exigamuq ii bona ' ς ζ' Τ
l fide nobis seruit: sin minus, exigi possit. Deinde ait. f at he q.
t Quidquid tamen liber homo , vel alienus , quiue bona' ter. dom. fide nobis seruit, non adquirit nobis, id vel sibi liber. ' f j vlti .e .l. vel alienus seruus domino suo acquiret. excεpto eo g Alex l. i. quod vax est, ut liber homo possidYndo usu capere posse i sit : quia nec possidere antelligitur; qui ipse possidet e ς 'μὶ PRl tur. Haloander eam scripturam secutuς est, quae aliis ἶς facilior esse videbatur: excepto eo quod ius est, ut liber
homo possidendo usu capere non possit. Indigna tam ea
168쪽
a tu Ix certis. de iudi . h l .alienatio
de lega.j. l. a deo. g. cuius de ad Q. Ter. dom. l. ubi autem. f. qui
g l. non om Des. g. a barbaris. de lem ili. h l. nepos Proculo. de , ver b. sig.
haec verba iurisconsulto sunt. illa vero elegantia, quilsigniscatur, non facile dici posse ut is liber homo possiViu capere: qui ne possidere quidem intelligitur, cur ab alio possideatur. Sed & in eodem verbo emendan, , dum est sub titulo De iudiciis a , quod Haloander im, , mutau: t,& scribendum e Vix ex certis causiς aduersu dominos seruis consistere per in dIum est. In Norici libro est, In certis cautis. sed illud habet nescio qui modestiae, atq; elegantiae. & hoc loco concedere vide tur , illo altero negare. sic Paulus b: Vix est em m. v non yideatur alienare, qui patitur usu capi. hoc est, rarul, , ille casu ς est : aut videtur enim , nisi fallor alienare auiosi quo alio modo interpretari velis. & Iustinianus libro secundo Institutionum : ς vix receptum esse videtur, Vt hospitem ei recipere lieeat, hoc est auq controuersum fuit, & prope fuit ut non licere dicet e tur. PoponiuS vero ait:/Ex die quoque certa adsignari potest . sed usq; in , , diem certum v lx potest. nam ipse senatus huic negotio finem praeposuit. id est mihi videtur concedendum non esse , ut possit atque ita aliis locis.' Similem modestiam habent haec verba Prope est, aut Pene est . aut, Parum: quae mutara et lam in No cis is bris sunt Quod is ab alio nomine ipsius piς sente eo Aatur, prope est ut ab ipso datum intelligatur. f Haloander, proprie est : sedi illud elegant luς, & verius. Sic Menander libro secundo, De re militari: . Si bonus miles antea aestimatus fuit, pio peest ut adfirmationi eius credatur. Item Procu- , lus, ' Propius est tamen. ut hoc enim sensisse existimem, , Deducto aere alieno potero.& ali j aliis locis. Eius mo- . di est etiam quod in quadam constitutionc lcitu peia,ne est ut quad.rara dediti serta itute videantur. Sic Ia uole, nus' intelligenduς est , sub titulo de diuersis regul s. t, Omnis, inquit , definitio in iure ciuili periculosa est: parum est enim νt non subuerti possit. S: si Budaeo atq;
Haloandro placuet it Rarum. Quae emeridatio ab Optimor. libror scriptura non multum discedit. Repeta tamen apud Constantinum libro primo titulo l3 ita ver
b.aur: seu illud facile significat, hoc nescio quial hoi velita
169쪽
lit. Facile itaq; ait subuerti potest: quod Iano lenus,parum est ut non subuerti possit. Sed & illud animaduer
tendum est Giscos definitionem regulam interpretari, non illam quam ἐρον appellant. neq; eo S audio, qui alteram dissi nitionem , alteram dentiationem scribenda raesse contendunt: ut ne q. eos qui inter v edico & vindico. cha rum & carum venire & voenire , differentiam costituunt. est enim Floreti et in quacumq; significatione de finitio carus, vindico, & venire. Sed reliqua videamus. Sub titulo Qui , ex causis in possessione eatur, ita scribendum est : ' Utrum ergo omnes bona eius vendere a I Fulcinius. pol Iunt quia latitat, hoc est, etiam hi aduersus quos non latitat, quia verum est eum latitar C: an ves O i S si tu S, d ia posea. uersus quem latitat ξ & quidem verum est eum latitare,& fraudationis causa latitare etsi non aduertus me latitate t. Sed illud spectandum Pomponiuς putat, an aduersus me. eumq; solum posse hic venditionem impetra
re aduersus quem latitetur. Latitare aure est, cum traiactu aliquo latere: quemadmodum fac hilare, frequenter facere. Quae mendosa in omni b. tib is sunt. Sub titulo De scparationi b. Accursiana dubitatio auferenda est ita enim Papinianus sctabit: V Utrum portio cum ceteris
heredis credit Orib. ei quς renda eri: an corentuς elle debebit bonis , quae separari maluit ξ Ite in aha sub titulo 'Quae in fraudem. est enim apud Scaevolam scrabei kdum: S Respondii creditorem non idcirco prohiben-' c cdlla indum a persecutione pignorum , quod in vetuς credi intum, ut obligaretur. pactus estet: nisi Id ' & in stab-' . , d. ii tu hidem ceterorum creditorum fac tum lit ,&ea viaiulis est Fl. , Occurratur , qua creditorum fraudes rescindi solent.
Sub titulo De tabulis exhibendis, verba ed, cti in Nori- 'co libro mutata sunt nulla de causa. Narra Florentiae ita legimus :' Ulpianus libro 68. ad edictum. Praetor ait ' di. i. dein, . Quas tubulas Lucius Titius ad caus ini testamenti sui' ζ Ri pertinente ς re si Disse dicetur, si irae pene ς te sunt, aut dolo malo tuo Lictum est, ut desinerent ei se . ita ea; illi ' exhibeas. Miror etiam sit btitulo de liberis exhibendis
scripsisse: ' Proxime autem aetatem praetextati accede-' e I. deinde re elim dicimuς, qui iiDpubet cm optarem nunc ingre t -' in K. de libesus est. cum Pubete in , vel Accuilio teste , m multis libri, b l. debitor.
170쪽
H habeatur. Sed aliud etiam hoc loco mendum : quan,, ob rem Ethiusici l: bri scripturam reseram , qua nihil d, , ci potest elegantius. In soc interdicto inquit Vlpia
is nus donec Ie S md ce tui, seminam praetextatum,eum qui prOAime pr textati aetare accedet interim apud ma, , tresai lias deponi Praetor iubet. Proxime aetatem pret textati accedere eum dicimus qui pubere aetate nuc in
grestiis est. In pueri lib. vestimetis toga sprq textas Vlpia se nuS numerat,' quae Ita appellabantur, propterea quos purpura essent praetextae. His ad pubertatem pueri a puellae utebantur: quo tepore togam puram, qua Virile appellabant, pueri sumebat. eius rei origNe Macrobius libro pi imo Saturnalium, & Plinius libro offauo tradi deiunt. hex eo usu praetextati , pueri significantur. &cum iniuriam facere dicitur, qui matremfamilIa S, aut praetextatum , praetextam ue assectatus fuerit : qui pueros ingenuos asse status fuerit. sectile iniuriam dicetur. Apud Paulum libro quinto sententiar. titulo De In iuriis, quod libro 47. Digestor. sub inulo De extra Or- dinarias crimini b. scripsit Tribonianus , ' Qua puero stuprum, abducto ab eo. vel corrupto comite persuase rit, aut muliere puellamve interpellati et ii, quid De Im- pudicitiae gratia fecerit , donum praebuerit, pretiumue, , , quos is per I uadeat,dederit persee o flagitio . punitur ca- sepite: in persecto in insulam deportatur: corrupi I cO- ,, mites summo supplicio adficiuntur. illic inquam scriptum est: Qui puero praetextato stuprum aluidue flagitium , abducto ab eo vel coi rupto comite persuaserat. Estque Florentiae id caput ita inscriptum t Paulus libro quinto sententiar. & ut scripsi, DO num praebuerit, non domum , ut vulgo illic legi. quod mendum an sententiis quoque Pauli est in qua b. inatium quoq; eius capitis
eodem loco teperitur, mediam tamen sententiam non inueni. Iam itaq; constat, praetextatos, pueros sigi ficare: proxime vero aetatem praetextati accedunt. qui nunc
puberem , inquit Vlpianui , aetatem ingi ediuntur. vi proximus infantiae esse dicitur, qui infans e se nuper 8esiit. Praetextato ς ni agistratus quoq; Romano S lneessisse Budarus tradit, idque multiς locis a Cicerone ac aliis significatur. vi in peroratione Sestianae: Video, inquit.