Anticosterus / By Franciscus Gomarus

발행: 연대 미상

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

firmatio Romani Pontificis (qui sola,

ab erroris periculo, vestra opinione immunis est accedat. Itaque,quod communem omnium Christinnotum consensium de conciliorum auctoritatrintantopere iactatis,inanis laruaest,ad rudiores fallendos praetensa : quum sola& uniuersa quaestio,in Pontificis auctoritate definienda,consistat. De quare, quum ad eam contruuersiam fuerit deuentum, pluribus ex sacris literis, de orthodoxo patrum de prudentiorum Pontificiorum consensu, disseremus.

tibus via,ab huius sinIPtum,quam nobis commentus es definitione , ad auctoritatem illius transeamus. Caeteriam, ne quis errori sit locus, non de eo disputatur,an singularis re diuina Ap . limam scientia , eorundem literisi antecellat i sed an communis ecci xeonsensus es Romani Pontificis sensin illis praestent, nec nee Nos, tributa Deo sua gloria id merito negamus: contra rium vero confidenter agent

242쪽

partibus stiperae scripturas, quasi etet nobis in membranis Apostoli relique- vunt. Primo, quod illa sit exarata diagito Dei , hax calamis Apostolorum. Secundo quod illa sit antiquior,nempe cum Ecclesia data hae posteriores: quia constat totis duodecim annis,sine scimptis Apostolici&, Ecclesiam fuisse. Temtio quod hae prioris illius indiguerint

consirmatione: quia Euangelio non m derem (ait B.Augustinus) nsem Eccle- mentis aucta laue commoueret.

. menti.

T NAvDITAM priscis temporibus , inocclesia Dei,consensius ecclesiae auctoritatem definis: quum non solum scripturam appellas,verum etiam diuinis Apostolorum literis, insigni bla phemia praefers. Sed quibus,obsecro, argumentis Sane si numero certandum esset, causam vostram , aliquo modo comprobasses : sed, quum pondere dc rei v.ritate demonstratio con-P stet

243쪽

stet,nihil illis quinque quas adducis r tionibus apud pium M attentum Iect rem,poteris obtinere. Nam quod primum ais, Sacram scripturam calamis Apostolorum conscriptam, quisneget sed, quod adiungis, consensum eccloasiae exaratum eta digito Dei, illud absolute probari non potest. Nam quum Ecclesia,lunae instar, sua habeat inerminenta , consensus illius tu multis, non semper a Deo, sed interdum ab hum

na cacitam promanat: quemadmodum in proxima de Ecclesia controuersia pluribus ostendemus. Deinde vero quod Ecclesiae consensum Sacris literis antiquiorem facis, quod mulios annos, sine scriptis Apostolicis, fuerit Ecclesia , id parum ad illius praestantiam conducit. Nam alioqui lex Mosis Euangelio; Vetus testamentum, Nouo, conciones Iohannis Baptistae, Christi verbis, propter antiquitatem, antecellarunt. Imo ucro ut hoc argumentum in te retorqueatur , si, quo quid antiquius, eo esset 'aestantius, tu iam prophetia illa Ieremiae alamo exarata, de inscriptiorum legis in cordisbux

244쪽

DE SACRA SCRIPTvRA xxv biis electorum, eandem inscriptionem, hoc est, ive ipse interpretaris) ecclesiue Noui testamenti coviensium dignitate superaret. Quamobrem vides, Cost re, quam perperam concludas. Nec consequentia solum inconstans, sed ipsa quoque ratio infirma est. Quand quidem lcripturae vox Dei verbum di uino afflatu conscriptum notat: vn de amateria dc forma interna,verbum Dei, a sema vero externa, scripcura appellatur. Itaque si scriptionem sipectes, ecclesia prima, tempore antecessit: sindoctrinam, quae ea continetur, ae potissima scripturae pars est, consideres, scriptura Ecclesiam antiquitate superat. Quum enim fundamentum antiquiussit aedificio, ut communis sensus demonstrat ae scriptura seu doctrina Apostolorum ae Prophetarum sic Cc- vis LM clesiae, tanquam domus Dei fund mentum: quis summam illius antiquitatem non agnoscat Etenim quum

de Sacra scriptura loquimur non de emternis literis, sed de internae tu significatione &doctrina salutari qua illis, tanquam fideli thesauro, continetur P x ac

245쪽

118 DE SACRA SCRIPHRA.

ac desinitur, disputamus: eamque tanquam Dei verbum , ecclesiae consensu merito prestantiorem esse demonstramus. Nam quod contra inferiorem esse statuis, quasi Scriptura sacra cohiensius ecclesiae confirmatione indigue- . rit, illud obscure dicitur, de mala omnino concluditur. Quum enim qua dam ad rei confirmationem absolute& per se, quaedam per accidens & pro-

ter aliud requirantur,non eadem viri quae est ratio. Quoniam, si id, cuius confirmatione,per accidens re propter infirmitatem humanam alterum inci i get, ea re esset dignius tum Iohannes

Baptista, Apostoli, & Minae,aria. -- 'i' ' lier (quorum confirmatione Christus non suo,sed aliorum vitio opus habuit Christum dignitate superarent. Pstri etiam ratione miraeula Christi, ei mantecellerent. Diciterii ni Nisisti. FIN. g. v et a videri Minon credetis. Quaere quamuis, propter hominum imbecillitatem ecclesiae itissidiun, ad sacrarum liter irum certitudinem apud im peri-M nfimandim. requiratur , non

246쪽

DE SACRA SCRIPTMA, 22F

dignitate antecedit. Nam quum S erae litem sint vepbum ab ipQmeo Deo dictatum, alterius confirmatione per se non indigent,sed suo robore in arte num consistunt; quia auctor earum est Deus omnium Dominus, & mentiri nescius. Qua de re Bellarminus Iesus M tam coryphaeus ait: 'ad si ierk- ί abolici aliqui dicant rapturam petaere ab Eccle flue a canciliorum,mtelliaeum quem

adauctoritatem, O sicundumst se quoad

explicauuenem quoad nos, Daque camollia quam definium qui fini libri canonici

dumi, num faciunt eos infallibilis veritatis. sed declarant selum spe tales. Hinc jgitur concludo,interpres Ac testis solani lut rarum sui regis, iis non est praestantior, sed inserior: ecclesiae consenius est imterpres ae destis talium Sacrarum liter Tun quae summi innium regis, Dei viventisaureae, (vo seitδ patresorino Augustin.doxi obseruarunci ac propterem sine

grauissimo scere e consensui recitauero: postposii non possunt. Unde pe-cuo apparet celebresillud Augustiii Idi ctum s Ego manae in arum crede eis k Morale commmerarisaaritarum, sententi mP s vestram

247쪽

vestra minime stabilire. verum quam doquidem eo, quasi palmario, Potissimum, aduersus orthodoxam ae stripturae auctoritate doctrinam .insuliatis; age, corollarii loco distincte examin mus, ta ijs, quae a nostris theologis coepisse ae erudite explicata sunt, nostram etiam tuendae veritati symbolam cohseramus. Ac primum quidem, ut una hirundo non facit ver, sic nec Augustini exemplum regulam generalem. Namvarijs modis homines conuertiae

ad fidem Euan Iij mmoueri certum est. Quoniam singula: ecclet , qtaxautographa Apostolaru sibi missa ser- it et . uabant, non catholicae ecclesiae Au Sitate mouebantur, sed ipsis Apostolarum literis. Reliqua vero catholica e clesia, re comperta, illarum fidem imquebatur. Multi praeterea non caeli lico consensu; sea vel miracularum splendore,vel visa martyrum constam

Ar ba bx Iustinus Martyr vel certorum op a. V Christianorum probitate,ad Christum& Euangeli, fidem adducti sunt. Dei, Qe vero, esto exemplum Augustini instar opimum, nihil inde, aduersus

sentem

248쪽

sentendam nostram, concludi potest. Nam Ecclesiae auctoritas ei fuit ad indeta Euanges ij,causa procreans re con seruans, non sola nec principalis, sed adiuuans re ministra tantom. Nam tria illa quae ferumque ad aliorum conuersionem, etiam ad Augustini fidem generandam & Quendam com

Currerunt, nempe testimonium ecclesiae, M auctoritas Dei duplexi externare interna. Quarum prior aueburitas, extra fideles, in insis sacris literis con sistit: in quibus admiranda doctrinae maiestas&veritas summa impamum consensu ae prophetiarum cum euentu

Conuenienti helucet: quie auctor teseca q fundamenta. Ahm vero de is terna Dei auctoritas, est in ipsis plectis, flexio voluntatis Ac mentis illustratio per Spiritum Sanctum. Priora duo, no mine Dei, fidem iubent, ammadent;

sed postrenturo solum persuadet. Quaeritis superque re ipsomeb Augia itino

demonstro, fundi a serim ex conis,ssionu libris i quibus anteatae fit vitae historia, quam accuratissime deseri lat. Docet enim Manaeiam, ripta P veteris , 3.

249쪽

Vereris Testamenti re Acta Apostoli, rum reiecia omnino: Euangeliaver' quatuor, re Pauli epistolas , non Seri Foeram tarum,sed meis sacra negasse, quod interpolatam re corruptam direrent ab ijsqui legem Euangesi miseri studuerat In qua hqresi fuerat August- viae, certis quibusdam V bus, ad fidem orthodoxam Peductus est. Ac plumum uidbm moueri caruit inmine, Elpicii viri ph M enuclei cum, antehaei, di nitatione et quod ambm ob iniat orthodoxae, ex Sacris litems petita firmiora esse obser me, quam 3 ut ae Maestatas possene in .mam. Deinde contra eram Modos Maniciae uim commodet ex S. - -

plura posta dissolui, urebra Ambrum auditione didicisset, fermammmctim est. Pinea vero maemum ad fidem

momentusaddidit auctoritas m. quam Deus Sabrae seripturis apud omnes p pulos conciliarat. Denique laph vis instis aecein persuasi ei,seud nata fideis. quam siuesecutum est pae nioris intemnendiae donum. rQuadisin

gula iubis innAugustiin Restimoniis

250쪽

eonficinantur. Ac de primo quidem gratu sidait: M--- Elpiae, cinus masi me idem Mam apicaram loquentices a starem. per me, etiam apud Carth

gimem m me me caepre antrum quum talia de

SEARCH

MENU NAVIGATION